CHRISTOPHORI BESOLDI, IC. ET ANTECESSORIS Tubingensis, SPICILEGIA POLITICO. Iuridica, DE LEGATIS, (2) DE SESSIONIS' praecedentia, ac item (3) De Pacis Iure: (4) deque Arcanis Rerum publicarum. ARGENTORATI, Impensis Heredum LAZARI ZETZNERI, Anno Christi, M. DC. XXIV.

DISSERTATIONIS POLITICO-IURIDICAE I. De Legatis, eorumqueve Iure, s003 HTML-Text

CAPUT I. Prolegomena de antiquitate, necessitate, et utilitate Legationis. s003 HTML-Text

II. s004 HTML-Text

III. s005 HTML-Text

IV. s006 HTML-Text

V. s007 HTML-Text

CAPUT II. DEFINITIONES, Denominationes, atque Divisiones Legatorum. s010 HTML-Text

II. s011 HTML-Text

III. s014 HTML-Text

IV. s015 HTML-Text

V. s015 HTML-Text

VI. s016 HTML-Text

VII. s016 HTML-Text

VIII. s017 HTML-Text

IX. s017 HTML-Text

X. s018 HTML-Text

XI. s021 HTML-Text

XII. s022 HTML-Text

CAPUT III. Qui Legatos mittere queant? s024 HTML-Text

II. s026 HTML-Text

III. s027 HTML-Text

IV. s028 HTML-Text

V. s030 HTML-Text

VI. s033 HTML-Text

CAPUT IV. Qui et quot Legati debeant mitti? s034 HTML-Text

II. s036 HTML-Text

III. s037 HTML-Text

IV. s038 HTML-Text

V. s040 HTML-Text

VI. s040 HTML-Text

VII. s041 HTML-Text

VIII. s042 HTML-Text

IX. s043 HTML-Text

X. s045 HTML-Text

XI. s046 HTML-Text

XII. s047 HTML-Text

XIII. s048 HTML-Text

XIV. s049 HTML-Text

XV. s049 HTML-Text

XVI. s050 HTML-Text

CAPUT V. De Receptione et Securitate Legatorum. s051 HTML-Text

II. s052 HTML-Text

III. s054 HTML-Text

IV. s054 HTML-Text

V. s055 HTML-Text

VI. s057 HTML-Text

VII. s058 HTML-Text

VIII. s060 HTML-Text

IX. s060 HTML-Text

X. s062 HTML-Text

XI. s063 HTML-Text

XII. s064 HTML-Text

XIII. s064 HTML-Text

XIV. s065 HTML-Text

XV. s067 HTML-Text

XVI. s069 HTML-Text

XVII. s069 HTML-Text

XVIII. s070 HTML-Text

XIX. s072 HTML-Text

XX. s074 HTML-Text

XXI. s075 HTML-Text

XXII. s076 HTML-Text

XXIII. s076 HTML-Text

XXIV. s077 HTML-Text

XXV. s078 HTML-Text

XXVI. s078 HTML-Text

CAPUT VI. De Privilegiis Legatorum, quae in Patria, et qpud suos habent, ubi item depoenis, et An munera accipere queant? s079 HTML-Text

II. s080 HTML-Text

III. s081 HTML-Text

IV. s081 HTML-Text

V. s081 HTML-Text

VI. s082 HTML-Text

CAPUT VII. et Ultimum. De Officio Legatorum in exsequendo mandato, et renuntiandis expeditis. s085 HTML-Text

II. s085 HTML-Text

III. s086 HTML-Text

IV. s088 HTML-Text

V. s089 HTML-Text

VI. s090 HTML-Text

VII. s091 HTML-Text

VIII. s092 HTML-Text

IX. s093 HTML-Text

X. s095 HTML-Text

XI. s096 HTML-Text

De Legationibus. s098 HTML-Text

NON OMNES LEGATOS ADmittendos. Qui sint, caute accipi, audiri, dimitti, deducique oportere. Qui minor se inter maiores interponit, quasi Imperio quodam: utrosque laedere. Reges extraneos vix utiliter introduci. CAPUT I. s098 HTML-Text

Privatim cum Legato nihil licere. CAPUT II. s100 HTML-Text

Legatos, cum primum advenerint, Magistr atum adire oportet. Missos ab eo, qui Ius Legationis non habeat, pro Legatis non haberi. CAPUT III. s101 HTML-Text

Quae praestanda a Legatis. Inprimis, ut Domini Maiestatem tueantur, eique ad quem missi sunt, non inserviant. CAPUT IV. s102 HTML-Text

Legatorum praecipuum munus, ne Mandata egrediantur. CAPUT V. s103 HTML-Text

Hoc alterum, ut etiam verborum, temporumque rationem reddant. CAPUT VI. s103 HTML-Text

Legatum praevaricari, et privatim dissuadere, quod publice acceperit; summam proditionem esse. In Crimine Maiestatis, in gentem, atque in aedes animadverti. CAPUT VII. s104 HTML-Text

CAPUT VIII. s105 HTML-Text

Legatos Munera accipere: Principisque sui locum atque auctoritatem non servare: capitale esse. CAPUT IX. s105 HTML-Text

Legatos esse in violabiles. Si quid in eos sit admissum, lui deditione. St ea aliter fiat, speciem habere servitutis. Qui deduntur, cognitioni dedi, non supplicio praecise. Agi ubi crimen contractum est, sireus sit in potestate: si non sit, in domicilio. Delinquere etiam Principes. CAPUT X. s107 HTML-Text

Odio violatorum Legatorum, Iura amitti possessionum. CAPUT XI. s109 HTML-Text

Ut Legati sunt inviolabiles, itaius Gentium ab his violari non debere. An ex delicto animadverti possit in Legatum. CAPUT XII. s109 HTML-Text

Ius Gentium violatum, deditione absolvi. CAPUT XIII. s110 HTML-Text

Utcumque acceptiononsit adversaria: ea tamen averti indignationem Deorum. CAPUT XIV. s110 HTML-Text

An solo etiam verbo Legati violentur. CAPUT XV. s111 HTML-Text

Non idem ius esse Comitum, quod Legatorum. CAPUT XVI. s112 HTML-Text

Falsum etiam nomen Legatorum quodammodo esse inviolabile. CAPUT XVII. s112 HTML-Text

An Legatus, sit ei adquem missus est, duntaxat in violabilis: an etiam omnibus. Iniuriam privatam neglectam a Magistratu, hoc publicam effici. CAPUT XVIII. s112 HTML-Text

In caussa et Iure Legatorum, Regulam, Quod quisque Iuris, non valere. CAPUT XIX. s113 HTML-Text

Interfecto Legato statuamdeberi. CAPUT XX. s114 HTML-Text

Legatio an sit virile munus. CAPUT XXI. s114 HTML-Text

Quis quousque sit Legatus. Certe usque ad renuntiationem, inviolabilem videri. CAPUT XXII. s115 HTML-Text

De Legatis partium et Rebellium. CAPUT XXIII. s116 HTML-Text

De Legatis Provincialium. CAPUT XXIV. s117 HTML-Text

Legatos sorte, an suffragio legioporteat. Urna mores non discerni. Boni Imperii instrumentum, Amici boni. CAPUT XXV. et Ultimum. s118 HTML-Text

DISSERTATIONIS POLITICO-IURIDICAE II. DE PRAECEDENTIA, ET Sessionis Praerogativa. s119 HTML-Text

CAPUT I. s119 HTML-Text

II. s121 HTML-Text

III. s121 HTML-Text

IV. s122 HTML-Text

V. s123 HTML-Text

VII. s124 HTML-Text

VII. s125 HTML-Text

VIII. s125 HTML-Text

IX. s126 HTML-Text

CAPUT II. Exempla Controversiarum de Sessionis praerogativa. s127 HTML-Text

II. s128 HTML-Text

III. s129 HTML-Text

IV. s130 HTML-Text

V. s130 HTML-Text

VI. s131 HTML-Text

VII. s133 HTML-Text

VIII. s134 HTML-Text

IX. s134 HTML-Text

X. s136 HTML-Text

XI. s137 HTML-Text

XII. s138 HTML-Text

XIII. s139 HTML-Text

XIV. s140 HTML-Text

XV. s142 HTML-Text

XVI. s143 HTML-Text

XVII. s144 HTML-Text

CAPUT III. Ex quibus fundamentis Ius sessionis disputetur: et Anne Christianum ac honestum siet, de hisce litem operose aliis movere. s146 HTML-Text

II. s147 HTML-Text

III. s148 HTML-Text

IV. s149 HTML-Text

V. s152 HTML-Text

VI s153 HTML-Text

VII. s153 HTML-Text

VIII. s154 HTML-Text

CAPUT IV. et Ultimum. De Ceremoniis in congressibus et transitibus Magnatum observandis. s158 HTML-Text

II. s159 HTML-Text

III. s160 HTML-Text

IV. s160 HTML-Text

1. s161 HTML-Text

2. s161 HTML-Text

3. s162 HTML-Text

1. s162 HTML-Text

2. s162 HTML-Text

3. s162 HTML-Text

4. s162 HTML-Text

5. s162 HTML-Text

6. s162 HTML-Text

7. s162 HTML-Text

8. s162 HTML-Text

9. s162 HTML-Text

10. s162 HTML-Text

11. s162 HTML-Text

12. s163 HTML-Text

13. s163 HTML-Text

14. s163 HTML-Text

1. s163 HTML-Text

1. s163 HTML-Text

2. s163 HTML-Text

2. s163 HTML-Text

3. s164 HTML-Text

4. s164 HTML-Text

5. s164 HTML-Text

6. s165 HTML-Text

7 s165 HTML-Text

DISSERTATIONIS POLITICO-IURIDICAE III. DE PACE PACISQUE IURE. s169 HTML-Text

CAPUT I. ENCOMIUM ET DEFINItionem Pacis continet. s169 HTML-Text

II. s171 HTML-Text

III. s172 HTML-Text

IV. s172 HTML-Text

V. s174 HTML-Text

CAPUT II. An et quando Pax sit facienda: ac quae dexteritas in eius tractatione requiratur? s175 HTML-Text

II. s176 HTML-Text

III. s177 HTML-Text

IV. s178 HTML-Text

V. s179 HTML-Text

VI. s179 HTML-Text

VII. s180 HTML-Text

VIII. s181 HTML-Text

IX. s183 HTML-Text

CAPUT III. Pacem vel ad tempus, velin perpetuum fieri; ac itemde Pactis, seu conditionibus Pacis. s184 HTML-Text

II. s184 HTML-Text

III. s185 HTML-Text

IV. s186 HTML-Text

V. s187 HTML-Text

VI. s187 HTML-Text

VII. s189 HTML-Text

VIII. s189 HTML-Text

CAPUT IV. Qui pacem facere queant? s189 HTML-Text

II. s191 HTML-Text

III. s192 HTML-Text

IV. s192 HTML-Text

CAPUT V. De aliquot Privilegiis, iureque singulari Pacis. s193 HTML-Text

II. s194 HTML-Text

III. s195 HTML-Text

IV. s195 HTML-Text

V. s196 HTML-Text

VI. s197 HTML-Text

CAPUT VI. et Ultimum. De interpretatione Pacis, quomodo ea finiatur, ac quando facta censeatur? s198 HTML-Text

II. s199 HTML-Text

III. s199 HTML-Text

IV. s200 HTML-Text

V. s200 HTML-Text

VI. s202 HTML-Text

VII. s202 HTML-Text

VIII. s203 HTML-Text

IX. s204 HTML-Text

X. s205 HTML-Text

XI. s205 HTML-Text

XII. s206 HTML-Text

DISSERTATIO IURIDICO-POLITICA DE IURE PACIS. s207 HTML-Text

ANTE INITUM FOEDUS fraudem legitimam videri. CAPUT I. s207 HTML-Text

Foedus initum iniussu eius, penes quem summa est, non tenere. Non violari, nisi id dolo malo, et consilio publico fiat. In foederibus, unumquemque iurare sua formula. In auctorem violati foederis, morte: in universitatem, damno earum rerum, quae sunt universitatis, animadverti. In publico excidio, a templis tamen abstinendum. CAPUT II. s209 HTML-Text

Non posse se dedere, nisi qui in sua potestate est: neque esse deditionem sine acceptione. Foedera transire ad successores. CAPUT III. s211 HTML-Text

Fugiti vos obsides, salvo foedere non admitti. Mulierem raro obsidem dari. CAPUT IV. s212 HTML-Text

Si fides frangatur ab iis, qui Obsides dederunt, obsides teneri. CAPUT V. s213 HTML-Text

Lites privatorum exiguo tempore finiri, rei publicae interesse. CAPUT VI. s214 HTML-Text

Pactionem initam ab inferiore, iniussu superioris, non valere. CAPUT VII. s215 HTML-Text

Non posse, salvo foedere in praeiudicium veterum, novas contrahi amicitas: posse tamen deditios accipi: a quibus, ut a sociis, si non abstineatur, violari foedus. CAPUT VIII. s216 HTML-Text

CAPUT IX. s217 HTML-Text

Rupta foedera expiari deditione. Cadaver etiam dedi posse. Non semper necessariam esse acceptionem. Interdum publicam acclamationem haberi pro probatione. CAPUT X. s218 HTML-Text

Nullum, excepto populo, aut Principe, ius Pacis foederiqueve habere. Si pax per sponsionem facta est, sponsorum deditione reyci posse. Turpe, pro iniusto haberi. Paruisse Imperatori, privato non nocere. CAPUT XI. s219 HTML-Text

An hosti fides sit servanda. Iuctam poenam desinere esse, quae crudelitate exsuperat. Captivum iura amittere Civitatis. CAPUT XII. s222 HTML-Text

Clausula, UTRORUMQUE SOCIIS, futuros quoqueve comprehendi. Novos enim asciscere non prohiberi, nisi nommatim caveatur: modo ne alterius populi socysint, quos neque sollicitare ad defectionem, neque desciscentes sua sponte, recipereoportet. Ratthabitionem foederis longo tempore et silentio induci. CAPUT XIII. s223 HTML-Text

Qui fidem publicam violarit, dedi: qui privatam. nota et infamia affici. CAPUT XIV. s225 HTML-Text

Qui pacem petit, inermem posiulare oportet. Paci contrahendae, speciali mandato opus esse. Obsidem non dari, minorem 12. annis: nec maiorem 40. sed neque Praetorem, Praefectumque Equitum, aut Scribam publicum. Hosti enim sociove caveri sufficit: non exarmari adversarium. Eundem, bis obsidem non dari. Bis captum, indignum esse redemptione. CAPUT XV. s227 HTML-Text

Nimis callidam interpretationem, manifestam habere iniuriam. In foederibus mitti, qui vicissim exigant iusiurandum. CAPUT XVI. s228 HTML-Text

Dolus, qui dat causam conventioni legitimae, conventionem non vitiat. Legatos ea dignitate se gerere oportere, qua gerunt Domini. CAPUT XVII. s229 HTML-Text