Vida, Marco Girolamo (c. 1485-1566):
[ De arte poetica ] Marci Hieronymi Vidae Cremonensis, Albae Episcopi, De Arte Poetica Libri Tres / Autoris Vitam praemisit, & Annotationes adiecit Tho. Tristram. - Ed. 2. – Oxonii : E Typographeo Clarendoniano, 1723. - X, 131 pp. ; 8o. - Type area 14 x 7,5 cm - Call number : Sch 073/033
Note:
This might be a separate issue of a part of Tristram’s collective edition of Vida’s poetry produced in 1722 by the same publisher. The life of Vida, summaries and notes added by the editor are of considerable value. Tristram displays full command of Vida’s biography, of his ancient sources and of related texts of the renaissance.
Table of Contents:
(Half-title) pag. *1
(Elogium) Out of Mr Pope’s Essay on Criticism. pag. *2
(Title page) Marci Hieronymi Vidae, Cremonensis, Albae Episcopi, De Arte Poetica Libri Tres. Autoris Vitam praemisit, & Annotationes adiecit Tho. Tristram, A. M. Coll. Pemb. Oxon. Socius. Editio Secunda. Oxonii, E Typographeo Clarendoniano, 1723. Prostant venales apud Gul. & Joan. Innys Bibliopol. Londinensem, Ant. Peisley & Steph. Kiblewhite Bibliopol. Oxonienses. pag. *3
Imprimatur, Rob. Shippen, Vice-Can. Oxon. Oct. 28, 1721. pag. *4
De Auctoris Vita Et Scriptis. pag. *5
(Epitaphium) pag. *9
(List of Vida’s writings) pag. *10
Marci Hieronymi Vidae Poeticorum, Ad Franciscum, Francisci Regis Franciae Filium, Delphinum, Liber Primus. pag. 1
ARGUMENTUM. INVOCATIO. Dedicatio ad Delphinum, quem in Hispania exulantem VIDA consolatur, et ad studium Poeseos invitat. Heroicus prae ceteris versus laudatur. Epici carminis leges tradendae proponuntur, quae tamen alia carminum genera excolentibus non erunt inutiles. Eligenda materia ingenio congrua. Nil magnum derepente aggrediendum. Rerum Verborumque copia comparanda. Effigies Poematis oratione soluta primo fingenda. Musis dicatus puer ab aetate tenera iis assuescat, optimoque statim praeceptori tradatur. Virgiliana lectione imbuatur, et Homerica. Homerus Graecorum poetarum facile princeps. Illi quo quisque aetate propior, eo praestantior. Origo et progressus Poeseos in Italia. Virgilius omnium in hoc laudis genere primus. Postea sensim degenerans Poesis Italiam tandem, irruente Barbarie, penitus deseruit; iampridem tamen ope insignium virorum e gente Medicea revocatur. Virgilium ante omnes Puer veneretur, eumque imitetur; nullosque in deliciis, nisi qui sub Augusto floruere, poetas habeat. Praeceptor quaerendus omnibus numeris absolutus, et minime severus; qui laudis spe et aemulatione, potius quam minis, animos iuvenum excitet; quos semel his illecebris ad Poesin ductos ipsius artis dulcedo facile detinebit. Ponuntur signa, quibus aptus ad haec studia ab inepto dignoscatur. Nimis praecox ingenium improbatur. Ludi puero concedendi. Proprietates ingeniorum diversae. Invigilandum praeceptori, ne blanditiis amoris Alumnus irretiatur. Pubescentem non Poeseos tantum, sed et aliarum artium, studio oportet incumbere. Poetae scribentis descriptio. Sumenda est aequa viribus materia. Quomodo Praeceptor, quae corrigenda sunt, emendet. Secessus ruris egregium quicquam inchoanti petendus. In honore vates haberi aequum est, quippe qui Superis dilecti. Musarum origo caelitus ducta, Hymnus ad Deum poetarum praesidem. pag. 2
Marci Hieronymi Vidae Poeticorum Liber Primus. pag. 3 – pag. 8 – pag. 13 – pag. 18 – pag. 23
Marci Hieronymi Vidae Poeticorum, Liber Secundus. pag. 29
ARGUMENTUM. OPE Musarum rursus implorata, materiae aptae disponendae rationem Poeta in hoc libro se traditurum profitetur. Proponendi et Invocandi leges. Historica narratio vitanda. A rebus mediis, Homeri exemplo, exordiendum est, et ad primas inde revertendum. Lectorem diu, sed non ad finem usque, eventus actionis lateat. Digressiones non intempestive, nec ostentandae eruditionis gratia, sed ubi necessariae videntur, adhibendae. Sententiae interdum admiscendae. Cavendum ne comparationibus a rebus vilioribus ductis oratio sordescat. Servanda Verisimilitudo. Repetitiones fugiendae. Accurata brevitas commendatur. Opus exiguum dilatari potest Episodiis. Nitendum est, ut res aequentur verbis, et quasi graphice depingantur. Vigor poeticus non semper idem; languescens poetarum lectione saepe reficiatur; refectum ratio temperet. Ars naturae imitatrix. Ad huius imaginem Personarum mores exprimendi. Quo pacto moveantur affectus petendum est e Rhetorica. Modestiae studendum et Decoro. Homero non cedit Virgilius. Ad Italiae calamitates, aureumque saeculum Leonis X, cuius mors defletur, Digressio. pag. 30
Marci Hieronymi Vidae Poeticorum Liber Secundus. pag. 31 – pag. 36 – pag. 41 – pag. 46 – pag. 51 – pag. 56
Marci Hieronymi Vidae Poeticorum, Liber Tertius. pag. 59
ARGUMENTUM. STYLUS poeticus proponitur explicandus. Is debet esse perspicuus, et quam maxime variatus. Metaphorarum usus, et causa. Poetis maior licentia quam scriptoribus aliis conceditur. De Hyperbole, Metonymia, Apostrophe, Ironia, et Anaphora. Nihil dicendum per Catacbresin [ Catachresin ]. De usu [Graece * Eikónos]. Verborum delectus habendus. Hunc qualem esse oportuerit exempla veterum poetarum docebunt. Inter illos insignioris alicuius vestigiis insistendum est. Minus illustres non omnino reiciendi; nam ex iis seligi possunt quae in melius referantur. De poetis cultioribus imitandis. Saepe alludendum est ad antiquorum dicta. Verbis e Graeco fonte depromptis, barbaris item, et obsoletis nonnumquam locus est. De Periphrasi, et Verborum compositione. Haec licentius usurpata Latinos minus quam Graecos decet. De Tmesi et Syncope. Nomina asperiora arte sunt mollienda. Rebus verba, non verbis res, inserviant. Versuum sonus pro materiae genere variandus est. De scriptis emendandis. Praecepta, Diis non faventibus, parum valent. Autor e numero poetarum se modeste eximit, et inde delabitur in laudes Virgilii. pag. 60
Marci Hieronymi Vidae Poeticorum Liber Tertius. pag. 61 – pag. 66 – pag. 71 – pag. 76 – pag. 81 – pag. 86
Annotationes Ad Marci Hieronymi Vidae Poeticorum Libros Tres. pag. 89
E Prefat. [ Praefat. ] ad Edit. priorem. Quod ad Annotationes attinet, quas, vel explicandi, vel confirmandi gratia, ad calcem adieci, admonitum te velim satius me duxisse, saltem modestius, si non ubique sententiam meam de Praeceptis VIDAE insolenter ausus essem proferre, et de illis, quorundam more, Criticum agere; quin potius ea de eximiis scriptoribus fideliter excerperem, quae iudicium Autoris nostri illustrent. pag. 90
Annotationes Ad Marci Hieronymi Vidae Poeticorum Librum Primum. pag. 91 – pag. 95 – pag. 99
Annotationes Ad Marci Hieronymi Vidae Poeticorum Librum Secundum. pag. 104 – pag. 109 – pag. 114
Annotationes Ad Marci Hieronymi Vidae Poeticorum Librum Tertium. pag. 119 – pag. 123 – pag. 127
Finis. pag. 131