Nifo, Agostino (c. 1473 - 1538 or 1545):
[ Opuscula ] Prima Pars Opusculorum Magni Augustini Niphi Medices philosophi Suessani : in quinque libros divisa, secundum varietatem tractandorum, ab ipsomet nuper in lucem edita ; Contenta librorum sequenti indice monstrantur. - Venetiis : Scotus, 1535. - [4] lvs., 134 pp. ; 4o. - Type area 16,4 x 11,5 cm - Call number: Sch 094/304 an 1
Note:
For basic information on Nifo please see the first Note of this page.
Our Detailed Table of Contents records the headings of books and chapters, while omitting the marginal keywords that mostly signal the authors Nifo is mentioning.
Summary Table of Contents:
(Title page) pag. 1
Opuscula contenta in hoc libro. pag. 2
(Index capitum) pag. 3
(Carmen gratulatorium Hieronymi Carbonis) pag. 1
Ad Illustrissimam Victoriam Columnam Piscariensium Marchionissam, de vera vivendi libertate libellus. (Author's dedication to Vittoria Colonna) pag. 2
De Vera Vivendi Libertate Liber Primus. pag. 3
De vera vivendi libertate liber Secundus. pag. 17
De Divitiis Libellus Ad Iacobum Filium. pag. 34
Liber de iis, qui apte possunt in solitudine vivere, ad Augustinum Pastineum Perifonensem. pag. 68
De sanctitate, atque prophanitate [ profanitate ] Libellus ad Hieronymum Seripandum Eremitani ordinis virum religiosissimum. (Author's dedication) pag. 96
Incipit Liber Primus De Sanctitate. pag. 97
De prophanitate [ profanitate ] Liber secundus. pag. 107
De misericordia liber ad virum religiosum Hieronymum Seripandum. pag. 125
Finis. (Colophon) pag. 134
Detailed Table of Contents:
(Title page with the device of the publisher Ottaviano Scotto: A winged female figure holding a trumpet and a flame, representing Fama, framed by the inscription FAMAM EXTENDERE FACTIS / EST VIRTUTIS OPUS. Cf. Verg. Aen. 10, 467 ff.: stat sua cuique dies, breve et inreparabile tempus / omnibus est vitae; sed famam extendere factis, / hoc virtutis opus.) pag. 1
Opuscula contenta in hoc libro. pag. 2
(Index Capitum of the entire edition:) Contenta In Opusculo De Vera vivendi libertate. pag. 3
FINIS. pag. 8
(Carmen gratulatorium) Augustino Nipho Medice philosophorum primario Hieronymus Carbo. pag. 1
Pom. Columna Vicecancellarius Divae Victoriae Columnae Piscariensium Heroinae. S.P.D. - Augustini Niphi Medicis Philosophi Suessani, ad Illustrissimam Victoriam Columnam Piscariensium Marchionissam, de vera vivendi libertate libellus. (Author's dedication to Vittoria Colonna.) pag. 2
De Vera Vivendi Libertate Liber Primus. - Opinio quorundam Peripateticorum, atque Platonicorum, qui veram vivendi libertatem e medio sustulerunt. - Quod vera vivendi libertas sit, secundum Peripateticos, et Platonicos. pag. 3
Prima opinio eorum, qui dixerunt veram vivendi libertatem a paupertate fieri. pag. 4
Eorum opinio, qui dixerunt veram vivendi libertatem a divitiarum copia proficisci. pag. 5
Opinio eorum, qui dixerunt veram vivendi libertatem fieri a solitudine. pag. 6
Quo modo Plutarchus non iuste carpit eum qui dixit { Graece * láthe bió:sas }, id est, sic vive, ut nemo sentiat te vixisse. - Opinio eorum, qui dixerunt, veram libertatem vivendi proficisci a potentia civili. pag. 8
Refutatio. - De triplici hominis vita. pag. 9
De multiplici principatu, deque multiplici subiectione. - De monastico principatu deque libertate et subiectione. pag. 10
De Politico ac civili principatu, deque libertate et subiectione. pag. 11
De Oeconomico atque domestico principatu, deque subiectione, ac libertate. pag. 12
De vera atque propria vivendi libertate in homine. - Quod prudentia faciat veram vivendi libertatem. pag. 13
De iis, quae sibi adsciscit vera vivendi libertas, et de paupertate. - De divitiis. - De solitudine. pag. 14
De civili potentia. - Qui in vera vivendi libertate vixerunt. pag. 15
Eiusdem Augustini Niphi Medicis de vera vivendi libertate liber Secundus. - Prooemium. - Opinio eorum Peripateticorum qui dixerunt eorum, qui secundum virtutes vera vivendi libertate potiuntur, non esse alium finem praeter verum ipsum liberum vivere. pag. 17
Refutatio. - Opinio eorum, qui dixerunt praemium eorum qui secundum virtutem vera vivendi libertate utuntur, esse honorem, atque perennem gloriam. pag. 18
Refutatio. - Opinio eorum qui dixerunt id, cuius gratia nitimur vera libertate vitae potiri, esse conscientiam ac memoriam recte factorum. pag. 19
Refutatio. - Opinio eorum qui divitias cum potentia coniunctas dicunt esse id magis bonum, cuius gratia homines in vera libertate secundum virtutes vivunt. pag. 20
Refutatio. pag. 21
Eorum opinio, qui asserunt maius illud bonum esse voluptatem, cuius gratia in vera libertate vivimus secundum virtutes. - De voluptate quaedam breviter. - Rufatio [ Refutatio ] opinionis supradictae de voluptate ex his, quae nunc dicta sunt. pag. 22
Opinio eorum, qui affirmant maius illud bonum esse rerum divinarum contemplationem, cuius gratia secundum virtutes in vera libertate vivimus. pag. 23
Difficultates, quae contingunt super ea, quae dicta sunt. pag. 25
De Duplici felicitate secundum quosdam, de'que duplici bono. pag. 26
Quid sentiendum de felicitatibus paulo ante narratis. pag. 28
Quod philosophus Aristoteles in primis ethicorum libris praemiatoriam felicitatem non posuerit. pag. 30
Quod philosophus Aristo[teles] in ultimis libris ethicorum cogatur ponere virtutes esse propter aliud expetendas. pag. 31
De simpliciter felici, et vero vitae liberae fine. pag. 32
Pateat denique praemium virtutum vitae'que vere libere [ liberae ] esse beatitudinem, ad quam Deus, sua nos bonitate, atque gratia conducat. Neapoli. M.D.XXX. Septembris. XIX. (Sept. 19, 1530) pag. 33
Eiusdem Augustini Niphi Medicis Philosophi Suessani De Divitiis Libellum [ Libellus ] Ad Iacobum Filium. - De nominibus quibus divitiae appellantur, et de divisione earum. - De ipsa Domo quaedam. pag. 34
De Oeconomia, Oeconomica, oeconomo, et de opere oeconomico. pag. 35
Divitias non esse materiam, sed instrumentum oeconomi, oeconomicae'que, Divitiarum'que acquisitionem finem eius disciplinae, quae est in acquirendo. pag. 37
De modis acquirendi divitias iis, qui praeter communem ordinem videntur. pag. 38
De Vitis ferarum. - De variis hominum vitis. pag. 39
De disciplinis naturalibus, quae sunt in acquirendo. pag. 40
Quod licet pastoralis, venatoria, atque agricultura sint simpliciter naturales, tum nec venator, nec agricola exercet opus suum sine electione. pag. 41
Quod nullum sit animal, nulla'que planta, quae non sit hominis naturalis possessio, et de abusu eorum. pag. 42
Quo Iure omnia hominibus omnibus sint communia, quove non communia. - Quae adhuc communia hominibus sunt. pag. 43
Quo modo huiusmodi naturales divitiae sint vere divitiae, non autem nummi. pag. 44
Artes, quae sunt in acquirendis divitiis. pag. 45
Quod cuius'que artificii, quod ex materia constat, duplex sit usus, immo cuiuslibet rei naturalis, quae est hominis possessio. pag. 46
Quod cuiuslibet artificii ex ea parte, qua est artificium, commutatio usus sit praeter naturam. Et quo modo artificii, quod est sine materia commutatio possit esse communis usus. pag. 47
Commutationem fuisse primum usum possessionum naturalium : et de ratione commutandi. pag. 48
Epilogus hoc est peroratio eorum, quae diximus. - De nomine pecuniariae, et de pecuniarum introductione, et quo modo pecuniaria differt a naturali ratione, quae in acquirendis divitiis est. pag. 49
De pecuniariae origine, et de nummi introductione. - De pecunia, et nummo, et de eorum speciebus : quibus utimur plerique. pag. 50
De causis Monetarum, et de inventoribus, et de Chalcochymia. pag. 52
De mutationibus Monetarum, et epilogus. pag. 53
Dubitationes. - De locis utilibus pro emptionibus, et venditionibus : et pro acquirendis divitiis ex rebus naturalibus. pag. 54
Enumeratio omnium acquisitivarum artium : et repetitio. pag. 55
De acquisitionibus, quae fiunt per disciplinas. pag. 56
De Foenore [ Fenore ]. pag. 57
De Campsione. pag. 58
De Quaestibus laude dignis, de'que vilibus. Atque de divitiis novis et antiquis. pag. 59
Quod divitiae non debeant esse infinitae. pag. 60
Quam ob causam oeconomus infinitas divitias quaerit : et si finitis semper utatur. pag. 61
De mensura divitiarum opiniones. pag. 62
Opinio Aristotelis de mensura divitiarum : et de optimis civibus. pag. 63
Opinio Stoicorum de divitiis et utrum sint bonae. pag. 64
Ad eum, qui in contemplatione, bene beate'que vixerit, longe pauciores, atque minores quam mediocres, divitiae necessariae sunt. pag. 65
Exempla eorum, qui cum exilibus divitiis illustrem vitam duxerunt. pag. 66
Finis. Niphani sexto Augusti. M.D.XXXI. (Aug. 6, 1531) pag. 67
Eiusdem Augustini Niphi Medicis Philosophi Suessani liber de iis, qui apte possunt in solitudine vivere, ad Augustinum Pastineum Perifonensem. - Praefatio. - Enumeratio aptitudinum, sine quibus nemo potest apte in solitudine vivere. pag. 68
Enumeratio earum aptitudinum, quae accipiuntur ex parte corporis. pag. 69
De ea aptitudine quae est sanitas. pag. 70
De ea aptitudine, quae sunt vires. - De ea aptitudine, quae est longitudo vitae. pag. 71
Enumeratio earum aptitudinum, quae accipiuntur ex parte fortunae. pag. 73
De inconstantiis, quae apparent de solitario in his, quae Aristoteles dicit. pag. 74
De multiplici solitario. - De solitario ferino. pag. 75
De solitario divino. pag. 76
De solitario humano. pag. 77
De civili solitario. pag. 78
De iis, quae communia sunt tribus solitariis. - Quod Aristoteles sibi constet. pag. 79
Dubitationes adversus divinum atque humanum solitarium. pag. 80
Dilutiones. pag. 81
Enumeratio earum aptitudinum, quae accipiuntur ex parte animae. - De aptitudinibus quae ex parte animae sensitivae accipiuntur. pag. 82
Quod nullus possit sibi soli vivere nisi summis virtutibus praeditus sit. pag. 83
Quod officiosus quolibet amicitiae genere sit sibi ipsi amicus, et maxime philautus. - Quod flagitiosus non possit sibi ipsi soli vivere. pag. 84
De prudentia, de'que intellectu activo. pag. 85
De virtute, quae prudentiam conservat. pag. 86
De pabulo fovente prudentiam. pag. 87
De intellectu contemplativo. - De partibus intellectus contemplativi. pag. 88
Partes naturalis philosophiae. - Partes Metaphysicae. pag. 90
De divisione moralis philosophiae. - De rebus quibus descriptio solitudinis consistit. - De distantia a civitate. pag. 91
De Aeris probatione. pag. 92
De aqua probanda. - De Terra probanda. pag. 93
De relaxationibus solitarii viri. pag. 94
Solitudinis praemia. - Niphani octavo Septembris. M.D.XXXI. (Sept. 8,, 1531) pag. 95
Eiusdem Augustini Niphi Medicis Philosophi Suessani de sanctitate, atque prophanitate [ profanitate ] Libellus ad Hieronymum Seripandum Eremitani ordinis virum religiosissimum. - (Author's dedication) - Io. Alovisii Vopisci. (Distich) pag. 96
Incipit Liber Primus De Sanctitate. - De sanctitatis definitionibus secundum Platonem. - De prima sanctitatis definitione secundum Platonem. pag. 97
Quod propter haec quae dicta sunt in prima definitione, Plato affirmet sanctitatem esse iustitiae partem sive speciem. - De secunda sanctitatis definitione secundum Platonem. pag. 98
De tertia sanctitatis definitione secundum Platonem. - De quarta sanctitatis definitione secundum Platonem. - De quinta sanctitatis definitione secundum Platonem. pag. 99
De pietate quae sanctitatem antecedit secundum Platonem. pag. 100
De religione quae sanctitatem sequitur. - De questione [ quaestione ] Platonis. pag. 102
De sanctitate secundum Aristo[telem]. pag. 103
Quae Eustratius de heroica virtute atque sanctitate. - De excessu quo virtus heroica excellit humanam virtutem. pag. 104
De peripatetica pietate quae heroicam virtutem antecedit. pag. 105
De amore qui pietatem sequitur et heroicam virtutem, atque sanctitatem antecedit. - De temporibus quibus heroica virtus, sanctitas'que ipsa floruit. pag. 106
Eiusdem Augustini Niphi Medicis de prophanitate [ profanitate ] Liber secundus. - De prophanitate [ profanitate ] secundum Platonem. - De prophanitate [ profanitate ] secundum Aristotelem. pag. 107
De triplici prophanitatis [ profanitatis ] genere secundum Peripateticos. - In quo differt prophanitas [ profanitas ] sive immanitas a crudelitate atque truculentia. pag. 108
Moralem immanitatem proficisci interdum ab iniustitia. - Moralem immanitatem aliquando proficisci a nimio rerum futurarum metu. pag. 109
Moralem immanitatem potissimum ab avaritia proficisci. - Moralem immanitatem ab impetu venereo proficisci. pag. 110
De monstrosis immanitatibus et primo de mulierum immanitate circa partum. pag. 111
De ea monstrosa immanitate quae est liberorum expositio. - De ea monstrosa immanitate, quae est circa religionem. pag. 112
De ea monstrosa immanitate quae est ex occupata patriae libertate. pag. 114
Si liceat regnandi causa monstrosis immanitatibus uti : atque prophanitatibus [ profanitatibus ]. pag. 115
De ea monstrosa immanitate, in quam inciditur post victoriam. pag. 116
De ea monstrosa immanitate, quae proditio est. - De ea monstrosa immanitate, in quam incidunt praetores, et aliquando magni principes. pag. 117
De ea monstrosa immanitate, in quam incidunt leges. pag. 118
De ea monstrosa immanitate, in quam incidunt, qui iniurias ulciscuntur. - De causis, quibus incidimus in prophanitates [ profanitates ] ipsas. pag. 119
De temporibus, quibus prophani [ profani ] fuerunt atque immanes. pag. 120
Quod deus immanes atque prophanos [ profanos ] non diu dominari patiatur. pag. 121
Qui duces metu Dei exercitus immaniter gubernarunt. - Niphani. xxi. Octobris, pag. 124
Eiusdem Augustini Niphi Medicis Philosophi Suessani de misericordia liber ad virum religiosum Hieronymum Seripandum. - Praefatio, atque Stoicorum opinio de misericordia ad Hieronymum Seripandum. pag. 125
Argumenta adversus Stoicos quibus probatur in viro sapienti misericordiam cadere. pag. 126
Definitio misericordiae apud Lactantium, et confutatio. pag. 127
Definitio Misericordiae assignata a Seneca, et a Cicerone et illius confutatio. - De multiplici misericordiae acceptione secundum Peripateticos, et de vera misericordiae definitione. pag. 128
Dilutiones aargumentorum Stoicorum. - De misericordibus atque miseratoribus et de malis quae misericordiam efficiunt in nobis. pag. 130
De iis qui nullo pacto miserentur. - De hominibus miserabilibus. pag. 131
De causis quae movent nos ad misericordiam. pag. 132
De operibus misericordiae. - Conclusio, et Consolatio. pag. 133
Vale Suessae finis. M.D.XXXIII. Die V. Iulii. (July 5, 1533) - (Colophon:) Impressum Venetiis per Petrum de Nicolinis de Sabio. Impensis Domini Octaviani Scoti. Anno domini M.D.XXXV. (1535) pag. 134