SI quis ad indicendum, quod sollemnibus exsequiis hodie efferetur, et condetur, funus, et in illo, dhmo/sion pi/nqos imparem me iudicabit, is ad sententiam suam meum adscribat suggragium. Abiit, abiit magnus ille FABRITIUS, cui post GUILIELMUM LAURENBERGIUM, post MAGNUM PEGELIUM, post IACOBUM BORDINGUM, post HENRICUM BRUCAEUM, post PETRUM MEMMIUM, post GERHARDUM NENNIUM, post PETRUM STRATAGEUM u(miqe/ous2 w(/n e)/rga qeo\s2 qnhtoi=sin e)/deice (ut BACMEISTEROS, AMSINGIOS, PAULOS,
ROSELEROS, TUNICHAEOS illibatae laudis Medicos discretâ memoriâ veneremur) iamdudum doctior orbis detulit in Medicisfascibus imperium. Abiit, qui, ne acerbior per Epidemiarum febrium intestabiles flammas aliis imperaretur abitio, totiens effecit, et, eluso illo alvei infernatis praeside, profugas ac in supremo iam ore versantes animas alter Aesculapius revocavit: abiit, qui scientiis hunc ultra Herculis columnas celebrem Balthicum Heliconem, et in hoc totum illustravit orbem: abiit, qui per e)mpeiri/an et e)udaimoni/an i)atrikh , ab hoc ipso Reip. Acad. corpore, omni tabe magis noxias pestes repulit, et tempestivâ antevortit prudentiâ: abiit, qui iam rude donatus, iam primi ordinis comitivam aptus in GERMANIA, novâ ARCHIATRI apud Gloriosissimum CHRISTIANUM IV. et Potentissimum FRIDEWRICUM III. incomparabiles sub Aquilone Reges, comitivâ inclaruit in DANIA laxw toso/utw ku=dos e)uklei/steron. Abiit, qui amor patriae, delitium Daniae, praesidium et columen nostrae fuit Academiae, cuius, ut propter senectutem deflendus non sit, quia mature discessit: propter raras tamen doctes, et tot illustria merita (proiectis, qui haec mallent ei)s2 u(/dwr gra/fesqai Laconibus, imi subsellii viris) lamentabilis esse debet memoria. Abiit, qui dignius, quam aliquis Archontius, vel Theombrotus, vel Thadaeus Florent. vel Petrus Patavinus (quos Purpuratis honoratos apprime, Camerar. meminit op. subcis. c. 55. et Valles. de sac. Phil. c. 74.) velipfe Aesculapius propter unum Hippolytum, sustinuit expertus, quod Ecclesiasticus expressit c. 38. 3. )*episth/mh i)atrou a)nuyw/sei kefalh a)uto=u, kai\ e)/nanti megista/nwn qaumasqh/setai, kai\ para\ basile/ws2 lh/ydtai do/can. Ceterum, Threnodias, lacrimas, lamenta, quae tamen in Seniorum funeribus, nec Scripturae, nec Naturae, nec perseverae Stoae prohibet sententia, indicere, vel atro cilicio Academiam, ipsaque eius moenia Punico more (Diod. l. 19. teste) obvelare, non poscimus: nec ad exsequiarum Magnificum apparatum, quem, suspenso Gelone, Excellentissimi curabunt Genert, quicquam conferre possumus, quam ut frequentes exsequias eius eamus. quo dignioris numquam ibimus. Quod in FABRITIO nostro excellens, et supra communem vulgi captum
se offeret, peculiari recordatione persequemur. Equidem uti Anarcharsis in Scythia: ita
Magnos posse viros, et magna exempla datures
Vervecum in patriâ, crassoque sub aere nasci.
nec omnes Boetos stupidos esse, praeter Demosthenem, cui boiwtia/zein Aeschines obiecit, timiditatem in dicendo ex tempore, Demades: enthymemata lucernam olentia, Pytheas, Plutarch. in vit. Demosth. teste, vel soli testantur Cappadoces, ex quibus, (licet acerbius in hos luserint Ammian. l. 46. l. 2.
qa=tton e)\hn leukou\s2 ko/rakas2, pth/nas2 de\ xelw/nas2
e(urei=n, h(\ do/kimon *rh/tera *kappado/khn.
et Demodor. l. 2. t. 43. dum vocat Cappadoces faulepifaulota/tous2 usque adeo ut ko/s1mos2 o)lisqh/s1h *kappadokizo/menos2) Viri exstiterunt, qui et virtutum sanctimoniâ, et scientiarum excellentiâ totum illustrarunt orbem, neque nos vel kra=sin h)qw=n kat) ou)ranou= to/pous2 examinabimus. vel an Rostochii coetum Atticum sit, an Boeoticum inquiremus, nec ut, vel iam inde ab equo troiano, imaginum, vanae scil. Pompae, si virtus absit, deducendo simulacra, partiriant montes, nascatur ridiculus mus, obstetricem accersemus: interfuit tamen ad natale solum FABRITIO: qui cum die XXIIX. Augusti Anno LXXVII. superioris saeculi, Patre, Viro integerrimo et spectatissimo HENRICO Schmidt, Sitopoeo primario, Reip. Centumviro, et aerarii publici per anannos bene multos praefecte p. m. Matre item pudicissima et honestissima DOROTHEA Wulfes, Reverendi Viri Dn. IOACHIMI Wulfes, primi evangelici Pastoris in Brutze propa Goldbergam in Ducatu hoc Mekelburgico filiâ p. m. natus et loutrw=| u(/datos2 en r(h/mati renatus esset, simul praetextatus bullam sumpsit, magnum illum NATHANEM CHYTRAEUM pueritiae et adolescentiae Regem habuit, cuius, in Scholam Patriam Rostochiensem, tantum fuit meritorum, quantum celeberrimi Philologi Rhodomanni in Luneburgensern: ex qua utraque schola FABRITIUS vix quinque et decimas emensus aristas, ita est egressus, ut aggressus metuenda viris vestigia magnae indolis adhuc praetextatus ediderit. Persas isidorus Pelusiota lib. 4. ep. 108. meminit, quod in virorum classem ascribendi iurarent prius: katafronh/s1w h(donhs2 sw/matos, katafronh/s1w do/chs2 kenh=s2 kai\ ke/rdous2 ponhrou=. zhlw/s1w d' a)reth kai\ timh/s1w to\ qei=on kai\ gonei/s2. a)lhqh
pra/sswn ou)de\ ti tau/twn u(perbhsomai ei)dw\s2 e)t) e(kw/n. Non aliter FABRITIUS, qui ex quo potitâ praetexta togam virilem assumpsit, non illam (quod Antonio obicit Cicero Phil. 2.) flagitiosa mollitie muliebrem reddidit. sed verae pietati, et sublimiori Doctrinae. quasi datâ stolâ in matrimonto certo ac stabili locavit, studiumque illi fuit le/gein proktikw=s2 kai\ prw/ssein logikw=s2: ut plane in illo fuerit, quod alicubi praescribitur ab Ambrosio: In senibus gravitas, in iuvenibus alacritas, in adolescentibus verecundiâ, ab ipsa commendatur natura: unde et noster makari/ths2 expertus est, id quod nobilis Graecorum habet versiculus:
)*eusebe/wn pai/dessi ta\ lw+/ia dussebe/wn d' ou).
Inclaruerat iam tum, et totius Orchestrae Astronomicae iudicio ASTRONOMORUM PRINCEPS audiebat, stemmatibus generosus: ac scientiarum excellentiâ supra stemma Eminentissimus TYCHO BRAHE Eques Danus, qui in suâ illâ Baitica Uranopoli, totus observationibus et admirandis Astronomicis non sine sacris desudabat: militaverat idem, postea incomparabilis Astronomus, XX. annorum Iuvenis ab Anno 1566. quo Albo Academiae nostrae est inscriptus, in his ipsis Varniadum castris: et proinde, cum indigeret, cuius expromptâ operâ in laboribus Astronmicis uti poisset, Studiosum Iuvenern ex hac nostra expetiit Academiâ. Mittitur FABRITIUS, dignus et Ouranopoli, et Praeceptore TYCHONE discipulus anno aet. XVII. Hîc hîc vere in salo Caelum terrestre habuit noster FABRITIUS, qui nisi ipse Uranopolin satis ostendisset, ex tanto Praeceptore, et summi ingenii Commilitone CHRISTIANO LONGOMONTANO, Mathematico celeberrimo aestimari posset. Sed ipse se in Uraniâ; non nisi ou)ra/nia, et caelestibus ac igneis animabus digna studia excoluisse, satis orbi testatus est, quando post quadriennium, non sine illustri munisicentia Nobilissimi Tychonis dimissus, per Belgium et Britanniam, illa quae in caelo didicerat, magno cum applausu, docuit, Studia Astronomica, et id impetravit, ut et per Praeceptoris Tychonis, ac Longomontani commilitonis, et per proprii ingenii pariter ac exercitationum monumenta et merita Eminentissimorum in re literaria Virorum dignaretur amicitiâ, et ex illis Studiis sibi compararet peculium castrense, ac Astronomiae o)yw/niw.
Belgium iam et Anglia viderant FABRICIUM ex Uraniâ: exoptabat eundem Germania: venit ille, et lauream poetic am invocanti oblatam admisit. Verum altius ferebatur mens Iuvenis FABRICII: in te/xnhn i)atrikh velis passis contendebat: quas puidem o(rma\s2 Hippocraticas, excellentia nobilissimi Studii, et diffusissimus eius in genere humano usus, ex quo
Post lapsum, macies et nova febrium
Terris incubuit cohors
Absentisque prius nulla necessitas
Leti corripuit gradum
vehementer accendebat. Equidem, cum, ex quo per unum hominem peccatum intravit in mundum et per peccatum mors, quatuor sint modi quorum unus hanc mortalem vitam conficit: 1. violentiae, per quem externae vi mortalis succumbit: 2. carentiae, ubi fame vil siti deficit. 3. humorum dyscrasiae et intemperiae: 4. to=u qermi= e)mfu/tou deficientiae: et tota i)atrikh\ circa tertium maxime occupetur, fatemur, extra pllucibiles cenas si foret, et illam Vacunae indulgentiam, quam graphice Sapiens expressit Ecclesiast. c. 37. 32. 33. 34. minus Medicorum fore: at quis saeculum a)/neu a)plhsti/as2 kai\ gaspimargi/as2, et, etiam ubi haec exulant, a)/neu duskrasi/as2 in corpore meriali, reddet? Nae id dabitur, ubi novum caelum aer, aqua, terra en maka/rwn nh/soisi dabitur, et ubi ar immortalitatis â Sinensium Regulis explorabitur. Coeterum, extra illa si esset, annon nobilissima est et gloriosa, quae Altissimum, a quo est Medicina, et qui e terrâ procreavit pharmaca, vel in Botanicâ palpabilem facit naturâ? Lucas Evangelista Medicus fuit: quam autem ille APOSTOLO in medullis ac visceribus haeserit, vel ex salutatione hic constare voluit, quando ad Coloss. c. 4. Salutat, inquit, vos, Lucas o( i)atro\s2 a)gaphto\s2 Medicus ille, singulariter dilectus (vere enim Chrysost. s1fo/dra me/ga to\ ei)=nai a)gaphto tw| *pau/lw| in h. l. scripsit) et praeclare Basil. Magnus in Asceticis: cum in Paradiso non simus, Medicis indigemus. Sed nos ad to i)atro a)gaphto FABRITIUM redimus: qui cum post Uranopolin, Belgium, post Belgium Britanniam illustrasset, in celebrioribus Germaniae Academiis clawrissimos Medicos, et tum i)atrikh=s2 u(/lhs2 ad miraculum usque doctos: tum th=s2 e)mpeiri/as2 ei)s2 to\ a)/kron e)lhlako/tas2 audivissiet, et eminentia eruditionis Medicae spectacula edidisset XXVI. aet. anno, huius saeculi II. Biretum Doctorale Hippocrarticum Ienae virtute intaminatâ et
repulsae sordidae nesciâ admisit, et Doctorali honorefulgens in patriam velut palaestram Medicam rediit. Doctor ergo reversus plane ex praescripto Poetae
w(rai=os de\ gunai=ka teo
poti\ o)ikon a)/gesqai
mh/te trih/kont) e(te/wn ma=la poll) a)polei/pwn
mht) e)piqei\s2 ma/la polla/. *gamos de\ toi w(/rios ou(=tos.
27. aetatis anno lectissimam ac pudicissimam virginem MARGARETAM, RUDOLPHI MULLERI Civis Rostoch. spectatissimi ex TILSA DENIA, Experientissimi quondam Viri DN. FRANCISCI DENII, Medici per Mekelb. et vicinas provincias incluti, ex fratre, nepte, filiam sollemni ritu domum duxit, cum quâ et ti/mion ga/mon et koi/thn a)mi/anton, eamque benedictam amoenitate sobolis amoenissimae, coluit. Epaminondas, moriturus, cum quidam adstantium profusis exclamarent lacrimis: Siccine sine liberis e vitâ discedis! Non, *di/a, respondit: Sed filias duas, Leutricam sc. et Mantineam victorias post me relinquo, Diod. Siculus teste. Quod si id est liberos relinquere, tot beatissimus noster Senior habuerit, quot Discipulos, quot feliciter curates, quot virtutis monumenta reliquit. Coeterum nec propriâ magis sobole FABRITIUS caruit, qui ex fecundissimâ et pudicissimâ suâ Caiâ PHILIPPUM IACOBUM, IOHANNEM ADOLPHUM, MARGARETAM ELISABETAM, SOPHIAM I. HENRICUM I. SOPHIAM II. feliciter quidem sustulit: sed quos omnes abstulit atra dies et funere mersit acerbo. Superant tamen, FABRITII sanguis (et supererit quum diutissime!) ELISABETHA nobile sexus sui decus et corona, Experientissimo et Excellentissimo Viro DN. SIMONI PAULI, Medic. D. et uti antehâc in Acad. patriâ, Professori celeberrimo: itapostea in alterius patriae, Daniae, Regia Hafniensi Academia, Serenissimi ac Potentissimi, augustiss. mewmoriae Regis CHRISTIANI IV. Anatomicae, Botanicae, ac Chirurgicae primo ac publico per IIX. annos Professori Publico, et Practico publicitus exercenti: nunc Serenissimi pariter ac Potentissimi DANORum ET norvvegorum Regis FRIDERICI III. Medico Aulico, stabili, et pulcherrima sobole in delicium ac decus Avi ac Patris efflorescente, florido feliciter antehâc est iuncta connubio: Superat HENRICUS II. Med. Cand. Superat SOPHIA III. virtutum sui Sexus decoribus fulgida, vereque tamei/on th=s2 a)reth=s2, Amplissimi ac Consultissimi Viri Dn. DANIELIS SANDOVII, I. U. D. celeberrimi, Practici, et Advocati im
iudicio Provinciali sollertissimi, Costa fidelisisima, et elegantissimae Sobolis Mater foecdundissima. Et hactenus quidem vidimus FABRICIUM Doctorem, Maritum, Patrem: videamus nunc per quos gradus adscenderit ad illum eruditi honoris apicem. Incubuerat Arcto huic per Autumnum anni 1602. lues vehementissima, quae, cum putaretur exstincta, sequenti anno 1603. ardentiori etiam recruduit flammâ, ut unâ aestate 1300. homines ex Rep. Oppidana: ex Academica, benigniore fato, nonnisi celeberrimum Theologum D. DAVIDEM LOBECHIUM, et 4. Studiosos leto immaturo dederit. Venit tum novellus Doctor FABRITUS, impavidus morborum domitor ROSTOCHIUM, tota patriâ plaudente, nonnisi illâ febrium Morboniâ eiulante, cui morti ipse pallida mors, pestisque fuit, qui ex relegata, felicissimis curationibus, illa pestium hydra, primum Aesculapii honorumque Signum, sibi ipsi candidis velis in Patria explicuit: unde factum, ut ab Illustriss. Domina, Domina SOPHIA, Illustrissimi ac Celsissimi DN. IOHANNIS, Ducis Mekelb. Vidua, Sanctae memoriae, non solum in aulam Lupzensem, dato annuo Stipendio, vocaretur: sed et eius filiis lunioribus, Ducibus Mekelburgicis, in Sveciam proficiscentibus, iungeretur itineris comes. Reversus ex Svecia Archiatri eminenti honore attollitur ab Illustrissimo et Celsissimo Principe ac Domino, Dn. IOHANNE ALBERTO, Duce Mekelb. glorios. memoriae: cumque excessisset ex vita pariter ac Academia, Incomparabilis Medicus GVILIELMUS LAURENBERGIUS Medicin. et Mathemat. Superiorum in hac Acad. Professor celeberrimus, accessit anno M DCC XII. PROFESSORIS Supertorum Mathemat. et Medicinae titulus: quam in utroque Archiatri et Professoris fastigio, ex asse satisfecerit, testantur praeter aulam Mekelburgicam, praelectiones publicae, testantur demonstrationes Anatomicae: testantur operationes Chymicae, gratis ut plurimum, nec sine sacris, Studiosis domi per XXV. annos exhibitae, ut plurima silentio nunc veneremur potius: quam impari eloquio recordemur. Memor erit Academia, donec erit, insignis illius beneficii, quod celeberrimus ICtus Dn. PETR. VVASMUNDT, Rector tum huius Univers. ad ann. M DCC XXIIX. in membranis Academicis auctoritate publica his verbis descriipsit: Caesaris Ferdinandi II. inclementiore iussu, Illustrissimi nostri Dn. ADOLPHUS FRIDERICUS, et Dn. IOHANNES ALBERTUS celebratis huius anni Paschatos sollemnibus,
ex avitis suis provinciis tristissimo exemplo emigrarunt, suique ingens desiderium cunctis subditis reliquerunt, quorum loco ALBERTUS VVALDSTEINIUS, Fridlandiae et Saganae diix nobis praeficitur, qui infinitis exactionibus, plerosque incolas in ???. iuque annum miserrime diveatos, omnibus fere fortunae bon is exuit, ex ad incitas redegit. In his vero publicis malis, optimatum bellicorum insperatâ erga Academiam bene volentia, quan, Collega noster D. IACOBUS FABRITIUS apud illos sua sedulitate in arte Medicaprimitus obtinuit, et deinde nobis etiam conciliavit, ac diligentissimi fovit, ab horridis militum iniuriis mediocirter tuti viximus, et mirabiliter servati fuimus, idque solius Det providentia, cui merito cum posteritatis posteritate gratias debito corde persolvimus. Agnoscet beneficium, quisquis illorum temporum, et huius maxime urbis, quae militare Caesaris praesidum ad 3000. habuit, ac Academiae, die inprimis XXII. Ian. ann. XXXI.
quo caede dira, nisui inaudito caput
praescindere ausa est Strenuo belli duci H. L. ab H.
furens Erynnis
Statum, revocabit. Cum autem aestate anni M DCC XXXI. maxuma huius Provinciae pars, a milite Caesareo, sub Ducis Fridlandiae Generalatu, liberata fuisset, tandem et Rostochium mense Octobri, Domitium Decembri, Wismaria Ianuario, in Ducum, Mekelburgicorum, Dominorum legitimorum potestatem rediisset (pro quo in serenissima Capita et nos omnes, qui sub illorum vivimus patrocinio, collato insigni beneficio, Gratia sit IESU CHRISTO!) uti in absentes Celsissimos Principes: ita in redditos Illustrissimo Patrimonio Dominos clementissimos, integro et subiectissimo fuit affectu: et substitisset in illo Archiatri et Professoris (ac an. 1632. et 1636. Rectoris Univ. Rost.) fastigio, iamdudum, Constantinop. fuisset, emeritus et comitiva donatus, nisi mors celsissimi sui Princ. Dn. IOHANNIS ALBERTI, Ducis Mekelb. etc. etc. intercessisset, cui non potuit non, qui tot annos Archiater incomparabili Principi fuerat, monumentum propria manu conscriptum in Albo Academiae his verbis FABRITUS relinquere; et in illo simul devotissimum affectum exprimere: Hoc anno M DCC XXXVI. mens. April. die XXIII. post XV. septimanarum gertinacem agritudinem, ICtorum cum Hydropi, in plena spe ac fiducia weritorum Christi Illustrissimus et Celsissimus Princeps DN. IOANNES ALBERTUS, Dux Megapol. etc. Gustrovii animam
ad caelum exhalaevit, postquam vivendo absolvisset, annos 46. min. 13. diebus. Sublato ergo IOHANNE ALBERTO gloriosiss. mem cum ex felicissimis per Holsatiam curationibus, quae Rectoratum FABRITIO per trimestre protulerunt, fama Aesculapii nostri iam gloriosissimum Danorum Regem, totamque Arctum in sui venerationem et desiderium convertisset, quod felix faustumque fuit, Anno 1636. Potentissimus Rex Daniae, Norvv. etc. etc. CHRISTIANUS IV. immortalis memoriae, FABRITIUM in Regii corporis Medicum a celsissimo ac Illustrissimo Domino, DN. ADOLPHO FRIDERICO, Duce Mekelburgico, etc. etc. Domino nostro longe clementissimo expetiit, et, salvo Professoris emeriti honore, impetravit. Quam se in hâc illustri Comitiva, tum Regi incoparabili: tum toti Regno daniae Domi, forisque probaverit, testatur gloriosi Regis CHRISTIANI IV. in FABRITIUM munificentia, et reconciliata munquam clementia: testatur Potentissimi Heredis ac Successoris FRIDSERICI III. sententia, quâ, simul successit, et locum et Salarium gratiose FABRITIO nostro confirmavit: cui Serenissimo Regi talem ad novissimum usque spiritum se praestitit: qualem Magno CHRISTIANO Patri. Vidimus FABRITIUM iam inde a natali et Thalassicâ illâ Hvenae Uranopoli, adusque illam, in quâ ad veram ascendit Uranopolin, honorum, qui in MEDICUM unquam cadere potuerunt, eminentiam. Non caruit equidem illa felicitas suis calamitatibus, quas tum publice ab Anno maxime 28. ad 32. exactionibus ex depraedationibus militaribus expositâ Provinciatum tum domi expertus est, acerbissimas. Praeter enim, quod, uti Symbolum pie def. fuit Vigiles dat purpura noctes vidit sexies sobolem elegantissimam acerbis efferri funeribus, PHILIPPUM maxume IACOBUM, qui cum iam igneâ, planeque Patris simili mente, linguas Orientales omnes penitus imbibisset, et Oratoriae apud nos Professor publica iam fama ecelleret, in ipso flore iuventutis, XXIII. annorum Iuvenis anno sc. M DCC XXX. mense Augusto, dum Orientem scrutatus est, corpore occidit, mente ad a)natolh e\c u(/yous2 evolavit. Vidit fidelissimam domus columnam pariter ac tori sociam anno XXIII. lamentabili funere conditam. Vidit: sed et id Cypriani admisit: non potest esse Victoria, nisi praecesserit pugna: cum fuerit in pu~gnae congressione victoria, dabitur vincenti corona: gubernator in
tempestate dinoscitur: miles in acie probatur. Delicata iactatio est, cum periculum non est: et expressit quod vetus apud Babr. eiymol. versiculus requirit:
*a(/soi pi/prwtai tau=ta tlh/qi gennai/ws2
kai\ mh\ sofi/zou) to\ xrew
ga\r ou) fe/uceis2.
August. l. 6. Confess. Ambrosium, dicit, felicem quendam hominem secundum saeculum sibi aestimatum, quem sic tantae potestates honoraverint: ceterum caelibatum eius laboriosum sibi visum esse: magis id de Eminentissimo FABRITIO per 30. annos viduo dicere liceret, nisi e)p) a)/kran grammh et ultimam rerum lineam properandum esset, de qua pulchchre Euripid. Electr.
*mh= moi to\ prw=ton bh=m) e)a
dra/mh| kalw=s2
nika=n dokei/tw th
dikh
pri
a)
pe/las2
grammh=s2 i(/khtai, kai\ te/los ko/myh| bi/ou.
Diodorus, equidem, Siculus: insigni, inquit, corporis robore et sublimi mentis acumine praeditium esse perquam est difficile, unde Epaminondum vel illo nomine attollit, quod in illa peritiae militaris excellentia, in illa aequitate ac celsitudine animi, qua omnes Imp. superaverit, firmo ac robusto corpore fuerit, miratus utriusque boni largitionem ab invidente alias natura concessam, ut idem et Valentissimus esset et sapientissimus (Valer. Max. l. 1. c. 12.) licet autem a robusta et valida aetate panepyricum Fabricius p. d. non poscat, qui et scientiarum excellentiam et illud, uti Herm. Trismegist. vocat e(/n kai\ mo/non a)gaqo e)usebei/an, et illos, quos Pelusiot. l. 3. ep. 151. e)leuqeri/ou yuxh=s2 characteres ponit, excellenter habuit, caeli tamen beneficium fuit, quod et habitudo contigerit valida, et sanitas robusta FABRITIO Medico: quem uti luvenem mori, in salibus habetur: ita in iocoserii, si Medicus ante novissima, frequenter ingeminet illud Comici:
lien necat, renes dolent
pulmones distrahuntur: cruciatur iecur
radices cordis pereunt, vires omnes dolent.
Vixerat hactenus FABRITIUS valetudine satis integra, et aetate ultra Davidica, quippe iam in LXXV. aet. anno: non expertus alium ex Morbonia hostem, nisi communem senibus MARASMUM, per quem cum mortali Spiritu et humore deficit qermo e)/mfuton. Sed toto morborum terror, impavidus hunc innincibilem admisit: nec mori timuit, qui ex aqua et spiritu renatus (verba sunt Cypriani Martyris serm. 4. de mort.) se Christi cruce et passione censeri, et de hoc
secuio recedentem ad aeternam vitam transiliturum scivit. Mor talitas, quippe, Christi hostibus pestis est: Dei servis salutaris excessus. Quod ergo iam moriturus ugustinus suprema voce expressit: laudatos Christianos sine digna et competenti paenitentia de corpore exire non debere, id FABRITIUS noster qui cum Isidoro lib. 3. epist. 285 ou)t) a)nama/rthtos fuit ou)t) a)namarth/tous2 zhtw=n fi/lous2, serio meditatus, pridie ante obitum Reverendo et clarissimo Viro Dn. M. IOHANNI BREMERO, Seren. R. M. Dan. et Norvveg. Contion. aulico Germanico, devotissime peccata confessus, Sacramentum corporis ac sanguinis IESU CHRISTI impetravit: De Monica Matre Augustinus l. 9. conf. Quamquam, inquit, illa in Christo vivificata, etiam carne, nondum resoluta, sic vixerit, ut laudetur nomen tuum in fide moribusque eius, non tamen audeo dicere, ex quo illam per baptisimum regenerasti, nullum verbum exi visse ab ore eius contra praeceptum tuum. Et vae etiam laudabili vitae hominum, si remota misericordia discutias eam. Non aliter sensit o( makari/ths2 noster, qui, quod tutissimum aestimat Bellarm. l. 5. de iust. c. 3. et 7. in sola DEI gratia et proposito in sanguine IESU CHRISTI i(lasthri/w|, de quo suaviter *qeologounta mente adhuc integra, illo ipso novissimo inter mortales die, audivit Reverendum admodum et Excellentissimum Virum Dn. THOMAM LINDEMANNUM, SS. theol. D. Celeberrimum, et Teuton. Hafniens. Eccles. Pastorem Regium; fine dolorum vehementiorum, qui oculis in morte natantibus atra, excruciare corposculum solent, suaviter d. XIV. Aug. Hafniae e)ce/pneusen. Ita ergo abiisti, abiisti, magni FABRITI! Et abitionem quidem ex hac vita, quae ere est skia=s2 o)/nar et ce/nou e)pidhmi/a ad amoenissimas amoenitates, ubi nunc ultra purpuram, sceptra, coronas caelo recepta mens triumfat, gratulamur: neque enim potuisset vita aeterna succedere, nisi, ut Cypr. loquitur, hinc contigisset exire: non ast exitus, sed transitus: et temporali itinere decurso ad aeterne transgressus. Quis te ad meliora festinasse, invideat? quis non sequoque ad Christi speciem reformari et ad caelestis gloriae dignitatem venire citius exoptet? Hoc nos ostendamus esse quod credimus, ut cum accersitionis propriae dies venerit, incunctanter ac libenter ad Dominum, ipso vocante, veniamus. Quantus te ibi carorum exspectavit numerus? parentum, fratrum, filiorum frequens te turba desideravit: iam de sua immortalitare secura, et adhuc de nostra incolumitate sollicita: ad horum conspectum
venire, quanta et illis et nobis in commune laetitia est? illic Apostolorum gloriosus chorus: illîc Prophetarum exsultantium numerus, illic Martyrum innumerabilis populus ob certaminis et Passionis victoriam coronatur. Quod ergo iam requiescas, quod puiverem detergas, quod vigiles det purpura soles, quod iam soluto stadio coronam exigas, gratulamur: at meritorum tuorum pondera revolventes, ereptum terris te dolemus et FABRITIUM exoptamus.
Qud ergo supremi honoris superest, omnes quotquot iurisdictionem Academicam agnoscunt, monemus, ut Celeberrimi FABRITII per XL. annos Mathematici et Medici Professoris, Collegii Ducalis, et Facult. Medicae totiusque Academ. Senioris Archiatri, item Mekelburgici et Potentissimorum Daniae Regum Personae Medici exsequias, ubi signum dabitur eant reverenter, et huic bono hora 1. in Templo Iacobaeo conveniant frequenter, rati se digniorem numquam comitaturos. Inter eundum meditamini illud Cypriani cont. Demetr. Quando hinc excessum fuerit, nullus iam locus peonitentiae est: nullus satisfactionis effectus: hîc vita amitititur, aut tenetur: hîc saluti aeternae cultu DEI et fructu fidei providetur. Hîc cum Chrisio semper vivamus, et facti per ipsum Filii Dei cum ipso semper exsultabimus. Non enim potest non semper esse laetus, qui cum morti esset obnoxius, factus est immortalitate securus, et illud Mon. Clun.
Hora novissima tempora pessima sunt: VIGILEMUS: ecce minaciter imminet arbiter ille supremus.
P. P. ROSTOCHII XV. Septemb. Anno M DCC LII. sub Rectoratus Academici Sigillo.
Plura de laudibus meritissimi huius Viri videantur, in oratione Panegyricâ Rostochii habita, ab Andrea Tscherningio, P. P. anno 1653. in 4.
EPITAPHIUM D. O. M. S. DOCTOR. IACOBUS. FABRICIUS. ROSTOCHIENSIS. DUORUM. POTENTISS. DANIAE. NORWAGIAE. REGUM. CHRISTIANI. IV. AC. FRIDERICI. III. NEC. NON. ILLUSTRISS. PRINCIP. MEGAPOLITAN.
IOHANNIS. ALBERTI. AC. SOPHIAE. MATRIS. ARCHIATER. PATRIAE. ITIDEM. ACAD. PER. XL. ANNOS. MEDIC. AC. MATHEM. PROF. PUBL. VIRTUTE. AC. ERUDITIONE. SUA. FAMILIAE. SUAE. PRAELUCENS. POSTQUAM. ANNOS. LXXV. NATUS. M DCC LII. XIV. AUG. VITAM. GLORIOSE. HAFNIAE. FINIISSET. HUC. TRANSFERRI. VOLUIT. UT. EADEM. URNA. CUM. UXORE. SUA. MARGARETHA. MYLIA. LIBERIS. AC. NEPOTIBUS. ALIQUOT. HIC. ANTE. TUMULATIS. CONDERETUR. CUIUS. HONORI. AC. MEMORIAE. AETERNAE. HOC. MONUMENTUM. L. M. O. STATUERE. VOLUERUNT. GENERI. ET. FILIAE.
D. SIMON. PAULLI.
S. R. M. DAN. et NORW.
FRIDER. III. MEDIC. AC.
PRAELAT. ARHUSIENS.
ELISAB. FABRICIA.
DANIEL. SANDOVIUS. I. U. D.
SOPHIA. FABRICIA.
De Vulneribus capitis et aliarum partium singularibus epistola. Exstat cum Gregorii Horstii Observat. Medic. singularium lib. IV. prioribus p. 483. Ulmae 1628. in 4.
Institutio Medici Practicam aggredientis: Rostochii 1639. in 4.
Periculum Melicum, seu iuvenilium feturae priores: Hale Saxonum 1600. in 8.
Uroscopia seu de Urinis Tractatus: Rostoch. 1605. in 4.
De Cephalalgia autumnali: ibid. 1617. in 4.
Dissertatio de nov antiquo capitis morbo et dolore, cum aliis disquisitionibus Medicis, de difficilioribus nonnullis materiis practicis: ibid. 1640. in 4.
Oratio Renuntiationi novi Medcinae Doctoris praemissa de causis cruentantis cadaveris praesente homicida: Rostoch. 1620. in 4.
Disputationes publicas habuit creberrime, in Rostochiensi et Hafniensi Academiis, quarum sunt: De Iuramento Hippocratis: De Colica: De Vertigine: De Catarrho: De Peripneumonia: De Pleuritide: De Empyematis natura et curatione: De Haemortysi sive sanguinis per os reiectione: De Phthysi:De Angina: De Tussi: De Asthmate: De Ephialte seu Incubone: De Dysenteria: De Scorbuto: De Variolis et Morbillis: De Cholera: peri\ th=s2 pnogo\s2 u(oerikh=s2: De Ictero et Flavo: De Peste: De Calculo: De deliriis in genere, et in specie de Phrenitide, etc.