NON apud Christianos duntaxat, sed et Gentiles extra pomoeria Ecclesiae constitutos e)uqanas1i/an votorum fuisse metam, literarum monumentis informamur. Gentiles e)uqanas1i/an in cita morte, quam prodromi nulli morbi,
dolores, metus, angores et similes asperabant, exemplo CAESARIS, qui repentinum mortis genus pridie illius diei, quo viginti tribus in Curia vulneribus inflictis tollebatur, exoptabat, prosapientia sua, sed humana, collocabant. Inde Symboli loco ipsi adscribitur: Semel, quam semper. Similem e)uqanas1i/an, licet non in eodem mortis genere, qua remotis istis terrificis anteambulonibus, in breve suspirium mors terminatur, (ut delenifice Petrarcha in suo cum Laura sua defuncta colloquio de morte plus quam suavi loquitur,) AUGUSTUS Imperat. sibi precabatur. Aliam, in SALVATORIS scil. per fidem complexu rebus mundanis valedicere, quodque mortale nobis a natura datum est, in manusipsius deponere, Christiani didicerunt. Haec e)uqanas1ia mortis amaritiem edulcat, et absinthium, quod ipsi admixtum gentilibus omnibus degustandum, in saccharum convertit. Manet gentilibus, quorsum etiam se converterint, mors omnium terribilium terribilissimum, ea saltem parte tolerabilior, quod superventu celeriore terror antecedens quibusdam citius decurtetur; cum Christianis SALVATOREM suum fide amplexis dulce lucrum, placidus somnus et Paradisi vestibulum exsistat. Utraque, e\uqanas1i/a nudius sextus obtigit Viro Amplissimo, Experientissimo et Excellentissimo DN. ANDREAERIVINO, Phil. et med. Doctori, C.. P. Caesareo, Professori Physiologo nominatissimo et Poetices meritissimo, Collegii Principum minoris Collegiato, et Academiae Decemviro, Viro in omni politiore literatura versatissimo, et tum scriptis in Salivam publicam emissis, tum informatione studiosae iuvenrutis a multis annis celeberrimo. Prior quidem, cum diu lecto non fuerit affixus, sed ut Petrarcha dicto loco (quem o( *makariths2 noster anuo abhinc undevigesimo in exsequiis feminae cuiusdam nobilissimae ex Italico feliciter transtulerat) loquitur, per breve suspirium solutus theatrum hoc mundanum destituerit. Posterior, cum in verâ SALVATORIS agnitione, fideque in ipsius meritum collocata, quam gemitibus ardentissimis et impetu osissimis luculenter satis expressit, ex huius mundi fluctibus kata\ kias1mo\n confligentibus ad aeternae tranquillitatis portum appulit. In Pace iam factus est locus eius. et in Sion habitatio eius. Ut quietem hanc ipsi gratulamur: ita Viduae maestissimae et prolis septenae vicem ex animo dolenus, Deum precantes, Patrem orphanorum et viduarum ipsemet agere, vulnus inflictum consolidare, post nubila Phoebum reducere, ruinas ulteriores ab Academiae
fulcris avertere, nosque in media vita morte cinctos veram et Christianam e)uqanas1i/an docere, tandemque decurso vitae stadio nos quoque eadem dignari propitius velit. Si dona ingentia, quibus Deus hoc organon prae multis aliis exornaverat et instruxerat, spectamus, BEATUM nostrum RIVINUM, quantum ad humaniores praesertim literas, Academiae huius luminibus accensendum esse, non inficiamur: unde quae potius in volumen, quam charram hanc irent, de vitae cursu in studiis laudabiliter et exemplariter confecto, nobis essent dicenda: verum cum non omnia, praesertim in aetatis vere peracta, pervenerint ad manus nostras, et brevitati litandum sit in eiusmodi funerum indictionibus, prima saltem lineamenta ducemus, colores vivos aliis superinducendos committentes.
Lucem hanc adspexit o( *makari/ths2 in Salinis Saxonicis anno currentis saeculi primo 14. die Octobris, sed salinas istas quis ignorar? Si cetera sicco pede praetereamus ornamenta, hoc tamen non est reticendum, quod ille locus verbi caelestis lumen a Luthero accensum celerius arripuerit, ardentius retinuerit, constantius conservaverit ministerio fidel ssimo IUSTI IONAE. ERASMI SARCERII, SEBASTIANI BOETHII, IOHANNIS OLEARII, ANDRLAE MERCKII, ARNOLDI MENGERINGII et GODOFREDI OLEARII Ephororum. Patrem sibi habuit cognominem, ad annos triginta plus minus eiusdem urbis Senatorem, Virum bonum, civili et militari laude clarum. Militavit enim in iuventure sua per sexennium integrum in Pannonia et Belgio contra Christiani et Evangelici nominis hostes infestissimos et hereditarios. Hunc senio confectum intra suas aedes recepit o( nu=n en a(gi/ois2, et postquam a)utiqrepth/ria per biennium et amplius ipsi persolvisset, tebus humanis exemptum honorifice in templo Academico, quatuordecim abhinc annorum spatio sepelivit. Matrem habuit antiquae virtutis exemplar DOROTHEAM, ex familia KREBSIORUM apud Halenses ampla et perantiqua, IEREMIAE de COMPASCUIS viduam. Puerilis educatio pia fuit et accurata, cum singulari devotione studiis liberalibus destinata. Placuit ingenium Informatoribus, ut nihil non laudabile de illo sibi et Parentibus promitterent. Pater quia sobole numerosa fuerat auctus, filium hunc suum a studiis liberalibus abstractum arti alicui lucrosae consecrare animum induxerat. Verum ab hoc incepto destitit auctoritate suasuque
Magnifici quondam Amplissimi et Consultissimi Viri Dn, LEOPOLDI HACKELMANNI, tunc temporis Archi-Praesulatus Magdeburgici Cancellarii, qui rem eo deduxit, ut Pater sumptus ad continuandam studiorum telam, quam feliciter orsus erat Filius, suppeditatet, Fuit Vir hic Magnificus qeo\s2 a)po\ mhxanh=s2, rebus conclamatis tou= *makari/tou interveniens tempori, et impedimenta bono publico per hoc Patris consilium inicienda tollens. Accidit brevi post, ut Parens orbaretur sobole universa, grassante pestis ibidem contagio, Filio hoc unico sibi relicto, in quo paternum affectum pleno, quod dicitur, sinu effunderet. In. de filius factus animosior, et veluti virgula divina excitatus, ex quibus studiis gloriam aucupatur, in iis fuit totus et unus, amoenioribus scilicet, quibus severiora condiuntur, donec ex Gymnasio patrio satis celebri, bene iactis prius fundamentis, in Academiam concederet. Prius autem in matriculam huius Philyreae receptus est Rectore Magnificentissimo DN. DN. IOHANNE PHILIPPO, Saxoniae Duce Illustrissimo, Pro Rectore cum honoris praefatione iam dicto, DN. LEOPOLDO HACKELMANNO, Iuridicae Facultatis tunc Ordinario, et Decretalium Professore Publico, studiorum suorum, quod fausti ominis loco semper habuit, veluti Phosphoro. Studio Medico se addixit praecipue, concessitque Ienam, iunctis sibi tribus Concivibus Philiatris, ut studiorum suorum incrementa in isto loco caperet. Non otio marcuit, aut Vacunae litavit ibidem, sed Medicis ac Philosophis ou) ponhrou o)/mmatos kai\ ko/mmatos, IOHANNI BRENDELIO, et ANTONIO VARO, indivulso nexu adhaesit. Huic vero Academiae concorpor factus studiis Philosophicis, quae nmoverat ansas Medici, totus incubuit, praesertim cum de prensandis honoribus in iisdem Consilium cepisset. certus itaque solidam eruditionem non ex aere captari, nec ex Praeceptoribus duntaxat mutis addisci. sed ex viva docentium voce melius hauriri, ad pedes Dominorum Professorum indefessus sedebat, nec ab iisdem dimovebatur, donec anno currentis saeculi vigensimo quarto primam, subsequente vigesimo quinto supremam in studio Philosophico lauream, summo cum Parentis gaudio et bonorum applausu deportaret. Interea tamen studii Medici, quod semel complexus fuerat, curam non abiecit, sed diversarum sectionum corporis humani a Medico celeberrimo, tum temporis Professore Anatomico, postmodum
Archiatro Electorali Saxonico Dn. D. IOHANNE RUPERTO SULTZBERGERO administratarum exercitiis intersuit, id agens, ut indies se ipso melior evaderet. Cum vero non omnis ferat omnia tellus, et evique terrae suae sint gemmulae, caelum initari, et ad exteras quoque gentes excurrer coepit. Ut genio loci saepe respondent ingenia, Viros Excellentes passim locorum offendit, quorum non colloquium duntaxat, sed et visum magni aestimavit. Quomodo celebratissimas Germaniae urbes oculis et animo usurpaverit, liligerum regnum perlustraverit, Britanniam penetraverit. Belgium intimius perspexerit, impraesentiarum commemorare longum esset. In eo se iactabat praecipue, quod Clarissimos Philosogos, PETRUM BERTIUM, DANIELEM HEINSIUM et PETRUMCUNAEM, nec non medicos experientissimos, Lutetiae quidem BELLI QUERCETANUM et ANTONIUM CARPENTARIUM, in Academia Batavorum AELIUM EVERHARDUMVORSTIUM, Professorem primarium, et Botanicum non obscuri nominis, OTTONEM HEURNIUM, et GILBERTUM IACCHAEUM, quorum omnium summam eruditionem et humanitatem praedicabat, sibi familiares habuerit, et ab iisdem profecerit. Quantumvis autem exteros admiraretur, ipsorumque memoriam Sacrosanctam haberet, NOSTROS tamen meliori semper loco habere solitus est. Ut ita redux domum factus inter honoratiores aliquando locum obtineret, et ad altiora sibi semper pararet aditum, Amplissimae Facultatis Philosophicae in hac Academia sibi demereri studuit gratiam. Pro loco vero in eadem obtinendo duas Disputationes Philosogicas eruditione varia refertas, de Paedogerontagogo, quibus etiam futurae famae vadum tentavit, habuit. Interea Civitati Imperiali Northusae, cui per haec egregia specimina innotuerat, suam operam locavit in triennium ad gubernanda iuventutis studia in Gymnasio ipsorum haud ignobili, cui praefuisse aliquando scimus IOHANNEM REGIUM, SS. Theol. Licentiatum, Organi Aristotelici acutissimum Interpretetem. Exacto, ut pactum fuerat, triennio, rediit maiore laude cumulatior, locumque praedictae Facultatis anno trigesimo primo saeculi currentis non difficulter obtinuit. Inde factum, ut officiis publicis paulatim adhiberetur, fieretque particeps honorum et dignitatum, quae Ordinis istius propriae sunt ac prae cipuae. Decanatus officium quater, anno trigesimo quinto,
quadragesimo primo, quadragesimo septimo, et quinquagesimo tertio cum insigni studiorum communium emolumento gessit. Procancellariatus munus in creandis novis Magistris bis anno scilicet trigesimo sexto, et quadragesimo octavo e)uxumo/nws2 sustinuit. Ad Professoriam dignitatem, (quam locus in consilio perpetuo sequebatur) praevia Facultatis Inclitae Philosophicae denominatione subiectissima Sereniss. PATRIAE PATRIS gratia fuit evectus anno trigesimo quinto, cum sparta Poeticae Professionis, ipsi ornanda demandaretur. Ornavit hanc etiam scriptis et informatione studiosae Iuventutis dexterrima, quamvis ad altiora simul studia velis et remis contenderet. Honoratissimae praeterea Societati Collegiatorum adscitus est anno trigesimo sexto singularis benevolentiae causa, et ut laborum suorum inde caperet honestam quandam remunerationem. Fasces Rectorales bis, anno trigesimo nono et quadragesimo quinto ad BEATUM nostrum RIVINUM fuerunt delati: quo ipso anno posteriori Dominorum Nationalium votis et suffragiis in locum Dn. M. CONRADI BAVARI p. m. Concivis et in Poetica Professione quondam Antecessoris sui Decemvir creabatur. Commemorare novimus to\n *makari/thn, quâ humanitate ipsum complexi fuerint Medici praestantissimi praeter eos, qui supra nominabantur: Enchusae, urbe Hollandiae primaria BERNHARDUS PALUDANUS; Chiloniae in Holsatia WENDELINUS SIBELISTIUS; Argentinae IOHANNES ADOLPHUS Ringelstein; in patria LAURENTIUS Hofman et MATTHAEUS Untzer, et alibi plures alii, ut vel in Parisiensi, vel Patavina, vel Oxoniensi Academia titulos et honores summos sibi oblatos reportare potuislet. Verum ad hanc Philyream subinde respexit, in hac inclarescere cuprit, huic se reservavit, huic studia et vitam suam omnem consecravit. Quare quae calculum album totius Collegii Medici hoc in loco merentur, conari coepit omnia, cumque Lectione publica, disputatione gemina, et quibus poterat ac debebat modis suam industriam et profectus laudabiles dicto Gratiosissimo Collegio probasset, Licentiae honorem anno trigesimo octavo, quem Doctoralis anno qua dragesimo quarto excipiebat, non sine applausu fuit adeptus. Hic ipse gradus ad Professionem Medicam Physiologicam, quam anno superiore singulari Clementia Serenissimi nostri obtinuit, fuit accessus. In his sibi demandatis officiis talem se
gessit, ut singularis eruditionis rarae et praeclarae specimina exhiberet plurima, suumque nomen immortalitatis albo inscriberet. Privatam vitam quod concernit, primam vitae sociam sibi iunxit CATHARINAM ELISABETHAM BERGERIAM, Virginem lectissimam, Dn. M. HIERONYMI BERGERI, Quaestoris Sceudicensis filiam, anno trigesimo secundo, cum qua iugum commune vix aliquot septimanarum spatio traxit. Exacto vero viduitate sexennio ad secunda vota transiit, sibique iugalem feminam florentissimam, ANNAM ELINGERIAM, Dn. WILHELMI AVIANI, Phil. Fac. Assessoris et Scholae Thomanae Rectoris, Viri Clarissimi, viduam relictam adscivit, ex qua sex liberorum, quatuor masculorum, duarum sexus sequioris parens factus. CAROLUM THEDOSIUM novendialem ann. 39. ANNAM DOROTHEAM fere bimulam, et CAROLUMHILDEBERTUM trimestrem anno quadragesimo secundo praemisit. Patri vero superstites ex secundo matrimonio in vivis agunt CLARAELISABETHA, MARCUS ANTONIUS, et HEINRIC. IULIUS, quos divinae gratiae ac protectioni commendamus. Tandem anno quinquagesimo, viduitatis tertio, Virginem prosapiae celebritate, virtutumque, laude commendatissimam CATHAR. ELISABETHAM, Viri perquam Rev. et Cl. Dn. M. TILEM OLEARII, Ecelesiae in salinis Saxonicis Sym~ystae fidelissimi filiam, Doct. IOH. OLEARII. Superintend. istius loci adhuc decantatissimi neptem, et D. TIL. HESHUSII, Theol de. Eccl. meritissimi, proneptem, sibi s1u/zugon feliciter iunxit. Inter hosce coniuges suavissima fuit animorum coniunctio, pignoribus quatuor, tribus filiolis, QUINTO SEPTIMIO FLORENTE, AUG. QUIRINO, TILEM. ANDERA, et una filiola EVAMARIA, (quos omnes paternae et avitae pietatis heredes et usufructuarios exoptamus,) obsignata. Tota ipsius vita quottidianis pietatis exercitiis inprimis rerum sacrarum meditationibus, fuit de stinata, prout olim etiam Theologi summi D. HEINRICI HOPENERI, Collegiorum pars aliqua fuit. et quas reliquit, meditationibus piis 59. stylo partim Latino, partim Germ. confectis, nec non septem Christi verbis, septem petitionibus Orat. Dominicae applicatis, testatum fecit. Ut bono publico velificaretur, et proximo kaddu/namin inserviret, id vel inprimis sibi dictum putavit. Vitae usuram prolixiorem intercepit catarrhus suffocativus, quem a)grhpni/a, virium defectus, asthma et prodromi similes antecesserunt. Licet a. nuilis mediis et remediis hic fuerit parsum: ea tamen virium fuit prostratio ut morbo
succumberet natura. Id quod factum proximo parasceves die post auditam octavam, cum prius a Domino Confessario vivis erectus solatiis, a quibus se laesum putabat, ignovisset, domui suae disposuisset, et misericordiam divinam, Salvatoris sui merito mixus indesinenter invocasset, completo aetatis anno quinquagesimo quarto cum semisse. PAX IPSIUS ANIMAE. Dormitorio suo exuviae inferentur hodierno die post auditam primam pomeridianam. Quarum conductui ut frequentes intersint Nostri, gratitudinem erga Praeceptorem suum declarent, honoratissimae familiae dolorem quadantenus levent, et fragilitatis humanae recordentur, praesentibus iubemus. P. P. 9. April. anno M DCLVI.
Ossibus in nostris quisquis transiveris ista
Sortem cerne tuam, quod sum eris, es quod eram.
Vita ut bulla fugax levis utque evanuit umbra,
Mens ceu stella manet sole corusca suo,
Est ab humo omnis homo, sumus aequa sorte proinde,
Sive premamus humum, sive premamur humo.
Hic cubo RIVINUS Vates Medicusque Sophusque,
Humana et Criticus si quis ab arte potens.
Hic cubo, cuius erat conceptio culpa parentum,
Nasci poena, labor vita, necesse mori.
Hic cubo Iova cui Pater, estque Ecclesia Mater,
Frater IESUS, Herus SPIRITUS, Alma TRIAS.
Crux soror, obstetrix HALA, mundus et hospes et hostis,
Terra Domus, caelum Patria, cuncta DEUS.
Proximus Agnatus genius bonus et malus adstes,
Consciamens, uxor liberi erantque libri.
Posthuma spes Gnata et nutrix revocatio ab umbris
Sol utriusque obiens obses eratque oriens.
Sero etiam sed ter socialia pacta subivi,
Septem habui hinc Gnatos, tres quoque filolas.
Mentem, corpus, opes, genius, Vespillo, propinqui,
Fert operit, legant, aetheri, humo, studiis.
Tu Lector, siquidem livor post fata quiescat.
Vivo aberat, si pas pace precare cubem.
Ab. A. D. M DC LVI. Prid. Non. April. Vix. Ann. LIV. M. V. D. XVIII. In pace dormiam et requiescam.
Caelum terrestre Poeticum septilingue. Lips. 1631. in 12,
Anthologia Epigrammatum veterum graeco Latina, e pluribus quam DC. Auctoribus Collecta. Lips. et Gothae 165 1. in 8.
Pervigilium Veneris, seu Carmen priscum de Vere. Francof. 1644. et Lips. 1644. in 4.
Cena Cypriani dubia per Marurum Lotharii Caesaris Ministrnm. Lips. 1650. in 4.
Vespae iudicium de primatu Coci et Pist. ibid. 1650. in 4.
Paedogerontagogus cum lyra Mercurii. 2. Maecenas. 3. De Duello. 4. De Contributionibus. 5. Miscellanea. 6. Lanx satura. 7. De peste. 8. De Venilia Salacia item Malina et Liduna, seu de aestu marino. ibid. 1645. et 1650. in 4.
Diatribe Maiana Exoterica de Panegyricis Maiumis, Maicampis et Roncaliis, maialibusque aliis. ibid. 1651. in 4.
Rei Hortensis et Botanicae Scriptores metrici: Columella, Palladius, Walafridus, Macer, Sammonicus, Marcellus et Salernitani, cum variis variorum, sed veterum, eadem de re argutis Epigrammatis hinc inde congestis. ibid. 1653. in 8.
Duûm Victorinorum, pictavensis et Afri, Sanctae reliquiae. ibid. 1653. in 8
Q. Septimi Florentis Tertulliani Opera Poetica omnia cum Animadversionibus, iunctis Poematis, quae Cecilii Cypriani esse perhibentur. Lips. 1653. in 8.
Florilegium Graeco-Latinum diversorum Epigrammatum veterum e CCLXXVII. Auctoribus Graecis ab Agathia Scholastico et Maximo Planude iam olim Collectorum; recens vero a CCCXXX. Latinis Poetis, Carminibus totidem translatorum. ibid. 1651. in 8.
S. Orientii Illiberitani Episcopi Versus Commonitotii floridissimi restituti et emendati. ibid. 1651. in 8.
Dracontii Hispani libellorum biga, quorum prior Hexaemeri titulo pridem, sed mutilus, Heroico metro,
alter Elegiaco prodiit: Novis notis aucti et illustrati, ibid. 1653. in 8.
Damasi 1. Pont. Max. carmina sacra. ibid. 1653. in 8.
Psalmi, hymni et carmina sacra Gallicorum Scriptorum et Episcoporum, Drepanii Flori, Theodulphi et Ionae Aurelianensium, Moduini Hedui, Laidradi et Agobardi Lugdunensium, cum notis. ibid. 1653. in 8.
Dracontii et Eugenii Toletani Carmina sacra. ibid. 1653. in 8.
Accii et Aviani Centuria Apologorum Aesopicorum. ibid. in 8.
Fl. Cresconii Corippi scripta de gestis Iustini Minoris Augusti. Hildeberti Cenomanensis opera omnia cum notis. ibid. 1653. in 8.
De Christi IEsu beneficiis et laudibus L. Caecilii Lactantii, F. Merobandis, Hispani incerti Constantino aevo Auctoris, Rustici Elpidii et Amoeni Diptycha. ibid. 1653. in 8.
Paschasii Ratberti, Abbatis Corbeiensis, cermen geminum cum notis. Cui accedunt Engelmodi Episc. ad Ratbertum versiculi, et Petri Damiani de gloria Paradisi, nec non Sibyllae Erythraeae Acrostichi. ibid. 1653. in 8.
Quodnam ista per Folia proscriptio fuerit medium, quodque non magis civile quam Ostracismus Excellentissimos Viros in ordinem cogendi exstiterit remedium. ibid. 1654. in 4.
De Pollinctura sive Balsamatione Cadaverum. ibid. 1655. in 4.