December 2004 Ruediger Niehl markup
typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - no spell check - orthographical standardization performed
06/2005 Peter Stroebel markup
semi-automatic lemma-correction
05/2006; 06/2008; 06/2010; 12/2010; 02/2011 Antonio Javier Ortiz Cano; Reinhard Gruhl markup
largely revised


image: as0001

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS TERTIVS Literas M, N, O, P, Q, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.



image: as0002

[gap: blank space]

image: as0003

[gap: illustration]

image: s0737a

PHRYNICHUS [1] Archon Athenis, Olympiadis centesimae decimae anno [orig: annô] quarto [orig: quartô].

PHRYNICHUS [2] Dux Atheniensium, cuius auspiciis victi Athenienses admodum ipsi intensi erant, tamquam Proditori. Addunt Scholia in Aristoph. Ran. Act. 2. Sc. 6. in cum cum multi Comicorum ac Tragicorum indigne inveherentur, infamia [orig: infamiâ] notatos illos omnes fuisse.

PHRYNICHUS [3] Samiorum Dux, iamiam urbem Athenien sibus proditurus, cum in clara suspicione haberetur, et res ad manifestum indicium spectaret; ipse antevertit, quidque futurum esset, civibus aperuit. Polyaen. l. 3. c. 6.

PHRYNICHUS [4] Atheniensis, Olymp. 67. Tragicus, Melanthae fil. Thespidis discipulus, qui primus vultum femineum protulit in scenam, et tetrametrum reperit, filium habuit Polyphragmonem, poetam et ipsum Tragicum: docuit tragoedias novem. Alter item Atheniensis, Comicus, Olymp. 86. inter secundos antiquae Comoediae, qui docuit fabulam unam. Iul. Pollux, Suid. etc. Alius Bithynicus Sophista. qui scripsit de Atticis dictionibus a Nunnesio editis. Alius, Orator, tempore Antonini et Commodi Imperatorum, Auctor Apparatus Oratorii, libb. 36. Phot. Bibl. Cod. 158. Suidas, libb. 47. Alii, 74. habent. Item Lacedaemoniorum proditor, quem vetus Comoedia notavit, de quo exstat proverbium: Phrynichi lucta.

PHRYNICHUS [5] Eunomidae fil. ob inconcinnitatem Comoediarum, et ob introductos in singulis onera ac sarcinas gestantes traductus. Vide Scholia in Aristoph. Ranas Act. 1. Sc. 1. Vide in Vesp. 444. E. 2. Phrynichi cuiusdam quadraginta viris Athenis adulantis, ad conciliandam potentiam meminit Aristotel. l. 5. Politic. c. 6. Thucyd. l. 8.

PHRYNON nontis, cum Pittaco, ob Sigeum, singulari certamine congressus et ab eo reti, quod sub scuto occultaverat, involutus, mortem oppetiit, et sic adversario victoriam concessit. Vide Polyaen. l. 1. c. 25.

PHRYNIS Mitylenaeus Poeta et Ciharoedus, a Terpandro secundus. Terpander enim antiquissimus no/mwn kiqarw|dikw=n poihth\s2, nomos suos versibus Heroicis composuit, quibus modulos addcbat. Idem quoque de Homeri versibus fecit: primusque adeo citharoedicorum nomorum, i. e. carminum, fuit auctor; Versibus enim constabant no/moi kiqarw|dikoi\ et no/moi etiam au)lhtikoi\, ac qui eorum auctores exstitere [orig: exstitêre], Poetas etam fuisse, certum est. Post Terpandrum Phrynis aliquid circa rationem kiqarw|dikw=n no/mwn immutavit; non tamen omnia: nam to\ e(ca/metron tw=| lelume/nw| coniunxit, et numerum auxit chordarum. Donec Timotheus totam eam immutavit, et ad numeros lege solutos dithyramborum deflexit, Salmas. ad Capitolin. in Antonino Pio, c. 7.

PHRYNONDAS hospes Atheniensis: homo versutus, maleficus inpostor, summus rerum malarum artifex, adeo ut quoties insigniter malum accipi volebant antiqui, Phrynondam appellarent. Vide Proverb. Phrynondas alter, apud Erasmum, in Adag.

PHRYX gentile a Phrygia deductum; cuius femininum est Phrygia. Virgil. Aen. l. 9. v. 80. Item fluv. Phrygiae minoris, Phrygius Strab. et Hyllus: A quo regio nomen accepit. Graece o( *fro/gios2 recentiori aevo [orig: aevô], iuxta Strabonem (qui cum prius Hyllum appellatum esse, ait) dictus est, quod inter ta\ fru/gia, h. e. fru/gana, inter cremialia arbusta et fruticeta cursum ageret. In Hermum cadit. Vide Salmas. ad Solin. p. 864. et supra, voce Phrygia.

PHRYXA vide PHRIXA.

PHRYXAEUM Mare quod Euboeam ad Meridiem circa Caphareum promuntorium alluit.

PHRYXI Oraculum apud Albanos, ubi Arietis immolatio vetita, Strabo, l. 11.

PHRYXUS melius Phrixus, Athamas Aeoli fil. frater Cretheos, patruus Aesonis et Peliae; ex Nephele uxore Phryxum et Hellen sustulit: postea vero Nephele in nubcm conversa [orig: conversâ], Inonem Cadmi filiam duxit, Ea. cum morenovercarum privignos odisset, Aeolicis feminis persuadebat, semina terrae mandanda torrerent: terra autem tosta, sementis grana suspiciens, infecunda permansit, et magna proinde penuria subsecuta est. Qua de re ad Apollinem missi, qui oraculum sciscitarentur et ab Inone muneribus corrupti, nuntiarunt, oraculum poscere, ut Phryxus, et Helle mactarentur, quod, etsi Athamas diu facere recusavit, necessitate tamen compellente Phryxum et Hellen ante aram mactandos constituit: verum Nephale, mater eorum, nube sua [orig: suâ] ad eos devecta, ut fugerent praecepit, tradiditque arietem lanam auream habentem, quo [orig: quô] pontum ea [orig: ] parte, qua [orig: quâ] angustior est, transfretarent. Sed Helle, muliebri pavore perculsa, in mare decidit atque undis submersa ponto nomen indidit. Phryxus vero, Colchos se contulit atque ibi arietem, Mercurii consilio [orig: consiliô], Iovi Phryxio sacrificavit, Aeetaeque regis filiam duxit uxorem, quam alii Chalciopen, alii Iophossam, alii Eveniam appellant. Pherecydes ei cognomen Chalciopae et Ophiusae fuisse scribit. Ex ea [orig: ] Phryxus quatuor sustulit liberos Argum, Phrontim, Melana, et Cithisoron, quem Ephorus Clthorum appellat, addit quintum Presbonem Epimenides. Vellus autem aureum in templo suspendit, quod postea Iason Medeae arte adiutus abstulit. Aries vero inter sidera locatus, pristinam effigiem tenuit, qui a Phrixo, Phrixeus appellatus. Fabulae occasio, quia Phryxus, cum ipsi cum noverca non conveniret, cum thesauris paternis, nave cui Arietis insigne, Colchos se recepit. Apollodor. Hygin. Ovid. Metam. l. 7. Apollon. l. 2.

*)atreke/ws2 doke/w tou= a)kou/ete kai\ pa/ros2 au)toi\
fri/con, o(/stis2 ptoli/eqron a)nh/luqen *ai)h/tao
*kriou= e)pembebaw\s2, to\n (ra xru/seion e)/qhken
*(ermei/as2, etc.



page 737, image: s0737b

Ovidius, in Ep. Leandri. Heroid. 18. v. 137.

Fluctibus immodicis Athamantidos aequora canent,
Vixque manet portu tuta carina suo [orig: suô].
Hoc mare. cum primum de virgine nomina mersa [orig: mersâ]
Quae tenet, est nactum, tale fuisse puto.
Est satis amissa [orig: amissâ] locus hic infamis ab Helle:
Utque mihi parcat, nomine crimen habet.
Invideo Phrixo; quem per freta tristia tutum
Aurea lanigero [orig: lanigerô] vellere vexit ovis.

Manilius, l. 4. Astronomicon:

------ Testis tibi laniger ipse,
Cum vitreum findens aurato [orig: auratô] vellere pontum,
Orbatumque sua [orig: suâ] Phrixum per fata sorore,
Phasidos ad ripas et Colchida regna revexit.

Columella, l. 10.

Mox ubi Nubigenae Phrixi nec portitor Helles.

Statius, Theb. l. 5. v. 475.

Gentibus, aeqorei redierunt vellera Phrixi.

Martialis, l. 8. epigr. 28. v. 19.

Non Athamantheo potius me mirer in auro,
Aeolium dones si mihi Phrixe pecus.

Idem, ibidem epigr. 51. v. 9.

Stat caper Aeolio [orig: Aeoliô] Thebani vellere Phrixi
Cultus: ab hoc mallet vecta fuisse soror.

Vide Natal. Comit. l. 6. c. 9. Nic. Lloydius. De templo, an in eius, an in Leucothoes sive Inus, an potius in Helles honroem, exstructo, deque thesauris illius ter ablatis, vide Voss. de Idolol. l. 1. c. 24. Ab eodem nomen habuere [orig: habuêre] Phryxianae Vestes, Graecis ai( a)kro/malloi, quas et pexas dixere [orig: dixêre], vide ibi.

PHTHAS Vulcanus dictus est, quatenus sine mendacio peragit omnia, et artificiose simul cum veritate. Gyrals. Syntag. 13.

PHTHELCON oppid. Thessaliae, ad Sinum Pagasicum, inter Demetriadem et Thebas Phthiotidis; Fiteleo.

PHTHEMBUTIS Aegypti Nomus, Ptolem.

PHTHENOTES Aegypti Nomus, Idem.

PHTHERIGIUS mons Syriae, Rhoso urbi imminens, in ora, ubi Piapis fluvius exoneratur.

PHTHIA urbs Thessaliae: patria Achillis, unde Phthius dicitur ab Horatio, l. 4. Carmin. Od. 6. v. 3.

-------- Troiae prope victor altae
Phthius Achilles.

Eius meminit Ovid. Metam. l. 13. v. 156.

Quis locus Aiaci? Phthiam hac Scyronve ferantur.

Virg. l. 1. Aen. v. 288.

Cum domus Assaraci Phthiam, clarasque Mycenas
Servitio [orig: Servitiô] premeret. -------- --------

Item portus Marmaricae, Ptolem. Plin. l. 4. c. 7. Strab. Porto del Patriarcha, teste Moletio [orig: Moletiô]. Nic. Lloydius.

PHTHINOPOLIS Plinio l. 4. c. 11. l. 5. c. 32. Phinopolis. vide ibi.

PHTHINTHIA oppid. seu pagus Siciliae mediterran. in ora Australi ad fluv. cognominem, inter Camarinam, et Terram novam in mare influentem. Drilo, teste Nigro [orig: Nigrô].

PHTHIOTIS una ex 4. Thessaliae partibus, Strabo. Phthia Polybio, in qua Thebae, metropol. vulgo Ziton. Hinc Phthius, et Phthieus.

PHTHIRA Cariae mons, Stephan.

PHTHIRIASIS Sullam sustulit: de quo Plin. l. 7. c. 43. Age. non exitus vitae eius omnium proscriptorum ab illo calamitate crudelior futi, erodente se ipso corpore, et supplicia sibi gignente. Plutarchus in Sylla plures alios memorat, qui eodem [orig: eôdem] genere mortis occubuerunt: nempe Acastum Peliae filium, Alcmanem Poetam, Pherecydem Thcologum, Olynthium Callisthenem in vinculis, Mutium Iurisconsultum et Ennum illum, qui in Sicilia bellum servile moverat. Quibus multi nostrorum Antiochum Epiphanem et Herodem Agrippam accensent, quia viventium corpus a vermibus legitur fuisse consumptum, 2. Maccab. c. 9. v. 9. et Actor. c. 12. v. 23. ubi nomine vermium pediculos intelligi volunt. Sed in Actorum loco hos omnino refellit vetustissimus ille Bezae codex, qui sic habet, *kai\ geno/menos2 skwlhko/brwtos2 e)/ti zw=n, ou(/tws2 e)ce/yucen, Et a vermibus erosus adhuc vivus exanimatus est: Quod de veris vermibus recte dicitur, qui erodere saepius non solent, nist mortuos; sed frustra observaretur, adderenturque illa, e)/ti zw=n, adhuc vivus, si res esset de pediculis: hi enim vivis, non mortuis, infesti sunt. Quin morituri hominis corpus dcserunt, ut observat Philosophus e)n toi=s2 *zwikoi=s2, quae hodienon exstant: citantur autem ipsa eius verba ab Apollonio, Mirabil. c. 27. Nempe, ut asserit Alexander Aphrodisaeus, l. 2. Probl. 30. pediculi tepore quodam [orig: quôdam] et succo [orig: succô] sanguineo [orig: sanguineô] eoque [orig: eôque] dulci opus habent, quibus cum destituantur in mortuis corporibus, facile illa deserunt, ut meliora loca quaerant. Scaliger quoque Exercitat. 246. tradit, tamquam in publicis nosocomiis rem notissimam: ubi e miseris illis moritur aliquis, confestim e veteri hospitio, scil. cadavere, demigrare hos hospites. Vide quoque Ambrosium Leonem Nolanum, Probl. 225. Bochart. Hieroz. Part. poster. l. 4. c. 18. et Hug. Grotium, Histor. Belgic. ubi de obitu Philippi II. Hispaniae Regis, qui simili mortis genere ex hac vita migravit.

PHTHIROPHAGI populi Sarmatiae Asianae in Corocondama peninsula teste Strabone ad Euxinum mare.

PHTHIUS Achaei fil. Hellenis pater, ex Chrysippe Iri filia [orig: filiâ], Stephanus de urbe Hellade Thessal. e)kti/sqh u(po\ *(/ellhnos2, ou) tou= *deukali/wnos2, a)lla\ tou= *fqi/ou kai\ *xrusi/pphs2 th=s2 *)/irou, Condita est ab Hellene, non Deucalionis, sed Phthii et Chrysippae, Iro [orig: Irô] genitae, filio. Hinc Phthia regio, quam eandem esse cum Hellade et Achaia quidam tradiderunt, ut Strabo refert, apud Salmas. ad Solin. p. 142.