December 2004 Ruediger Niehl markup
typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - no spell check - orthographical standardization performed
06/2005 Peter Stroebel markup
semi-automatic lemma-correction
05/2006; 06/2008; 06/2010; 12/2010; 02/2011 Antonio Javier Ortiz Cano; Reinhard Gruhl markup
largely revised
image: as0001JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMUS SECVNDVS Literas D, E, F, G, H, I, K, L, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.
image: as0002
[gap: blank space]
image: as0003
[gap: illustration]
image: s0180bEREVATIS urbs Lyciae. Steph.
EREUTHALION vir quem Nestor interfecit, cum fortitudine corporis tum excelllentia [orig: excelllentiā] armorum praecipuus in bello Pyliorum et Arcadum. Hom. Iliad.
*toi=si d' *)ereusqali/wn pro/mos2 i(/stato i)so/sqeos2 fa=s2.
ERFORDIA vide ERDFORDI et ERPHORDIAHic [orig: Hīc] Henricus Auceps, Synodo coacta [orig: coactā], dies Apostolorum celebrandos esse, sanxit. A. C. 932. Alia [orig: Aliā] Synodo Ep. Moguntinus, A. C. 1074. ibidem habita [orig: habitā], caelibartum ursit, sed nullo successu, imo suo damno. Ioh. Naucl. Gen. l. 36. Stumpf. l. 2. de Germ. c. 23. Erfurtensem seditionem compescuit Rodolphus I. Imp. A. C. 1289. Ibidem in Bibliotheca Monasterii, cum Lutherus in Hussi scripta incideret, A. C. 1514. illa proba esse agnovit. Lutherus in praef. ad opera Hussi, etc.
de ERFORDIA Henricus, vide Henricus, it. Iohannes.
ERGA Ilergetum in Hisp. opp. Ptol.
ERGANA Gr. *)erga/nh, cognom. Minervae, apud Athenienses, quia omne opificium Sapientiae sit inventum. Ei sacra erant primitus *xa/lkeia, i. e. Aeraria, quae etsi et ab opificum aliis celebrarentur, unde hoc festum *pa/ndhmon quoquo vocarunt, quasi totius Populi, praecipue tamen id a fabris fiebat, quare a Phanodemo, ut auctor nobis Harpocration. Vulcani festum dicitur. Videlicer cum omnimu haberetur Opificum. Minervae vocabatur, at, quia in opificibus Fabri ferrarii ferunt primas, ac praecipue hoc sibi festum vindicabant, solius haberi coepit Vulcani, cui idcirco et Pollux tribuit. Vide Voss. de Idol. l. 2. c. 66. Alias *)ergasi/a Graecisproprie terrae cultura est quae fossione vel aratione peragitur, separaturque u)po\ th=s2 broxh=s2, u)po\ th=s2 u(dreu/sews2 et u)po\ th=s2 qerapei/as2, ut videre est apud Theophrast, de Causis l. 3. c. 25. Et ghn= e)rxa/zesqai, terram fodere vel arare est, unde e)rga/simos2 gh= etc. uti pluribus docet Salmas. ad Solin. p. 589.
ERGANE fluv. cuius aqua inebriat homines, ac si vinum bibissent. Athen.
ERGANES Rex Aethiopiae; qui cum in Meroe Iovis sacerdotes adeo superstitione implevissent animos hominum, ut nonnunquam, misso nuntio, necem Regi demandarent, nullo detrectante aut mandatum iussionemve abnegante, re audita [orig: auditā] et imricio, sacerdotes omnes occidit, et sacerdotium sustulit. Alex. ab Alex. l. 2. c. 8. lege Ergamenes ex Diod. Sic.
ERGANICA Hisp. urbs. Erganicum hodie. Ptol.
ERGASION nomen Rustici. Aristoph. Vesp.
ERGASTERIS vicus insignis in Pergamum et Cyzicum quadringentis, et quadraginte stadiis a Pergamo distans, metallorum fodmis nobilis, a quibus et nomen accepit. Celebratur hic vicus a Galeno l. 9. Simpl.
ERGASTULUM proprie locus, ubi servi, si quid commisissent, vincti detinebantur, gravioris aliquo laboris genere exercendi: quemadmodum in Sophronisterii, domibusque Disciplinaribus, hodieque fieri aslodet. Includebantur illi privata [orig: privatā] heri auctoritate. Proin male vox a nonnullis cum Carcere confunditur, qui publicum erat reorum receptaculum, in quod Magistratus [orig: Magistratūs] auctoritate liberi homines coniecti necabantur. Vide Thom. Godwin. Anthol. Rom. l. 3. s. 3. c. 5. et supra in voce Carcer, dtem infrea Fossores, proprie enim ergastnlum domicilium fossorum erat. Praeerat iis Ergastulus, ut appellat Nonius, seu Ergastularins, ut Columella. Vide Laur. Pignor. Comm. de Servis. Cuiusmodi Ergastula Servorum et Liberorum tulit Adrian. Caes. apud Spartian. h. e. sustulit, eandem plane ob causam, ob quam es repurgaverat olim Augustus. Nempe mulit etiam liberi et ingenui homines ex occulto et insidiis inter viam rapiebantur et in ergastula compingebantur a possessoribus, multi quoque sponte, ad vitandam militiam, in ea se coniciebant, ut legere est apud Suer, in Aug. et Tib. id quod Hadrian. penitus sustulit, ut ne unquam illi fraudi occasio paterer. Sed de privatis hoc cape Ergastulis, in quae servi a Dominis suis mittebantur. Publicorum enim passim, post Hadriani tempora, mentio etima apud Iurecoss. apud quos abigeatores, incendiarios, plagiarios, alios, ad opus publicum aut in metallum dam,nari saepe reperias; opus autem publicum et metallum Ergastuli nomine designari, notum. Sed nec de privatis diu id post Hadrian. obtinuit: Meminere [orig: Meminźre] enim iterum huiusmodi Ergastulorum Lactant. Inst. l. 5. Apulei. qui sub Pio et Marco floruit; Cyprian. Ep. 82. Gratian. Valentinian. et Theodos. l. sua [orig: suā], in Cod. Theod. tit. de Tiroz. Alii. Porro vox Ergastuli, non orgine tantum, sed etiam, formatione Graeca est, quam iuxta alias complures a Siculis Romam accepere [orig: accepźre]. Ur enim ab e)rasth\s2, e\ra/stulos2 koru/pths2, koru/pthlos2 etc. sic ab e)rgasth\s2, e)rga/stulos2, diminut. forrna [orig: forrnā], qui terr am colit, et in eius coltu, qua arando, qua fodiendo, laborat. Hinc [orig: Hīnc] Ergastulus, vel Ergastilus, ut in antiqq. libris habetur apud Non. ex Lucilio, atque inde e)rga/stulos2 to/pos2 adiect. locus, in quo eiusmodi e)rgastai\ vincti ad opus faciendum detinebantur: quod postea in substantivum transiit: unde Ergastulum factum. Salmas. ad Spartian.
ERGASYLLUS viri proprium Tortellio.
ERGATAE Gr. e)rga/tai, i. e. operarii: quo nomine inprimis dici Epirotarum agmina, qui patriam quotannis relinquere et ulteriora ditionis Turcica adite, operis simul et quaestus faciendi gratia [orig: gratiā] consuevere [orig: consuevźre], adnotat Ioh. Casaub. ad Suet. in Vesp. c. 2.
ERGATOSTATICA pars Statices, de qua infra suo locp.
ERGAVIA Vasconum in Hisp. Tartacon. urbs, Ygualada Marineo Siculo. Opp. Cataloniae, aliis Anabis, 12. leuc. a Barcinone Ilerdam versus, Lacetanorum olim. Aliis est Ergavica. Baudr.
ERGAVICA Hispan. Tarracon. opp. in tractu Vasconum. Ptol. pop. Ergavicenses Plin. l. 3. c. 3. Alcanik Moletio. Santaver Morali.