December 2004 Ruediger Niehl markup
typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - no spell check - orthographical standardization performed
06/2005 Peter Stroebel markup
semi-automatic lemma-correction
05/2006; 06/2008; 06/2010; 12/2010; 02/2011 Antonio Javier Ortiz Cano; Reinhard Gruhl markup
largely revised


image: as0005

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS PRIMVS Literas A, B, C, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.



image: as0006

[gap: praeliminaria]

page 546, image: s0546a

BLAVIELUS Ludovicus, vide Ludovicus.

BLAVOTINI seu BLOETINI militaris factio, in castris Flandriae Comit. Philippo [orig: Philippô] Augusto [orig: Augustô] in Gallia regnante. Wilh. Armoricus Philipp. l. 2. et 9. hac [orig: hâc] voce videtur innuere appellatam fuisse gentem, eam Flandriae partem, quae Furnas spectat, incolentem, ubi et Ysangrinos collocat:

Inde movens iterum classis legit aequoris undas,
Quod Bloetinorum candentia litora lambit,
Quaque marescosos extendit Flandria campos,
Et qua bellipotens media inter praelia terram
Sulcat Isangrinus, gladio [orig: gladiô] munitus et hasta [orig: hastâ],
Qua sola Furnus arat finibus vicina marinis.

Et l. 9.

Iam sua per speculas Bloetinus signa levavit
Omnis Ysangrinus, Furnites, Belga sub uno
Coetu, Ferrando Coniti se consociarunt [orig: consociârunt] etc.

Bellica [orig: Bellicâ] virtute et animi magnitudine praestitisse, docet Lamb. Ardensis, ubi de bello a Mathilde Lusitana Philippi Flandriae Comitis vidua Furnensibus illato, Eo maxime, inquit, quod Blavotinos numquam domare vel subiugare potuit. Eto alio [orig: aliô] loco [orig: locô], Aliique parentes eius amici, utpote viri fortes ausim dicere Blavotinorum patres atque auctores. Nomen a Blavotorum familia deducunt Meierus an. 1206. et Malbrancus l. 11. de Morinis c. 7. Certe in Charta Philippi Alsatii Flandr. Comitis ann. 1181. apud Miraeum in Dipl. Belg. l. 2. c. 44. Riguardus Blavoet de Furnis subscripsit, uti adnotavit Car. du Fresne Glossar.

BLAUTAE seu BLAUTIA sandalii genus. Hesychius, blau/tia, krhpi=des2 h)\ sanda/lia, Blautia crepidae vel sandalia. Et quidem Cynicorum proprium: vetus Epigr. Leonidae

*)o skh/pwn kai\ tau=ta ta\ blau/tia, po/tnia *ku/pri,
*)/agkeitai *kunikou= sku=la *poswxa\reos2
*)/olph te r(upo\essa, polutrh/toio/ te ph/ras2
*lei/yanon, arxai/hs2 plhqo/menon sofi/hs2.

Quorum simplicitatem cum antiqui Christiani in habitu et calceatu imitarentur, et ipsi blau/tas2, sive phaecasia, pedibus induxere [orig: induxêre]. Ita enim praecipit in suo Paedagogo Clemens Alexandr. *ei' de\ mh\ o)deu/oimen, a)lla\ mh\ fe/roimen th\n a)nupodhsi/an, blau/tais2 h)\ kai\ faikasi/oisi xrhste/on, koni/podas2 au)ta\ e)ka/loun oi( *)attikoi\ dia\ to\ pela/zein moi dokei=n th=| ko/nei tw\ po/de. Omnia enim huiusmodi calceamenta humili solo [orig: solô] erant, unde et mono/pelma dicebantur: cum contra calcei, quos dixere [orig: dixêre] koi=la u(podh/mata, ut plurimum solo [orig: solô] essent alto [orig: altô], etc. Vide Salmas. Notis ad Tertullian. de Pallio, c. 5. p. 415. Sed et feminis in usu fuisse, videbimus infra.

BLAVUS [1] Romanus, qui cum audivisset filium a Triumviris interfectum, ab iisdem impetravit, ut interficeretur et filio comes mitteretur.

BLAVUS [2] et BLAVIUS colorapud Ioh. Monachum in Vita S. Odonis l. 3. Albertum Argentin. p. 121. Alios, caeruleus dicitur, German. Blaw, Gallic. Bleu: cuius vocis etymon a Latino arcessit Salmasius. Censet enim, blutum seu bleu, dictum quasi ablutum et dilutum, Graec. kuanou=n, qui nihil aliud sit, quam purpura dilutior et pallidior, vide eum ad Tertullian. de Pallio, c. 3. et plura hac in rem, apud Car. du Fresne Glossar. Hunc Christi vestimento colorem fuisse ait, sed sine teste idoneo, Dominicus Macer in Hierolex.

BLEGABRIDUS Syllias, Syllii seu Sisillii Regis fil. primus et sexagesimus Britanicarum rerum moderator, Musices peritissimus, aetate sua [orig: suâ] ferebatur. Circa A. M. 3858. et ante natum Christum 112. claruisse scribitur. Nic. Lloydius.

BLEKINGIA provinc. alias Daniae, nunc Sueciae, ab A. C. 1658. Ducatus [orig: Ducatûs] olim titulo [orig: titulô] clara. Iuxta mare Balticum, qua Germaniam respicit. Ei a Septentrione Gothia, ab Occidente Scania. Praecipuae urbes Ahusium, Rotembya, Christianopolis.

BLEMYES it. BLEMIAE BLENAE vel BLEPTAE Aethiopum populi a Martiano Imperatore per Florum repressi, A. C. 450. Claudian.

--- --- --- --- --- --- Errat
Per Meroen, Blemyasque feros, atramque Syenen.

Hi capite carent, oculosque habent et os pectori affixos. Monstra hominum. Blemys autem pro [gap: Hebrew word(s)] beli, vel Bli, et [gap: Hebrew word(s)] muach h. e. sine cerebro. Unde nata est fabula, Blemyes esse sine capite. Bochart. l. 4. Phaleg. c. 29. Horum meminit Dionys. in Periegesi v. 220.

*tw=n pa/ros2 ai)qale/wn *blemu/wn a)ne/xousi kolw=nai.

Dicti autem ab Aethiopum Rege Blemy, uti tradit Nonnus in his:

*kai\ *ble/mus2 w)ku/s2 i(/kanen e)s2 e(ptapo/rou sto/ma *nei/lou
*)esso/menos2 skhptou=xos2 o(mo/xronos2 *ai)qioph/wn,
*kai/ min a)eiqere/os2 *mero/hs2 u(pede/cato ruqmh\n
*)uyige/nois2 *blemui/ssi prow/numon h(gemonh=a.

Theocritus in Thalysiis, sive Idyll. 7.

*)en de\ sqe\rei puma/toisi par' *ai)qio/pessi nomei/ois2
*pe/tra| u(po\ *blemu/wn, o(/qen ou)ke/ti *nei=los2 o(rato\s2.

Ubi Scholiastes, *)/eqnos2 *ai)qiopiko\n oi( *ble/mues2, e)n toi=s2 e)xa/tois2 th=s2 *ai)qiowi/as2 w)kisme/non. *)/allws2. *ble/mues2 e)/qnos2 *ai)qiopiko\n melano/xroun, oi( au)toi\ de\ toi=s2 *troglodu/tais2. Vide Pausan. l. 7. Nic. Lloydius. Eorum quoque meminit Augustin. Serm. 37. ad Fratres in Eremo, ut et Plin. l. 5. c. 8. Cum illis rem ita se habere, ait Auctor Anonymus Hist. Orbis terr. Geogr. et Civ. esse nimirum, qui capita intra humeros, quos attollunt, recondere soleant, eoque cum magnum alant capillitium, caput cum pectore quasi confundant, tamquam collo [orig: collô] destituti; quod ex peregrinationibus cognati sui tradit Borell. Observat.


image: s0546b

Medico-Physic. centur. 3. observ. 3.
Vide quoque Aldrovandum apud Schottum.

BLENAVIUM oppidul. Ducatus Burgundiae in Pusaeensi agro, sub dominio Corteneorum, ad Lupam fluv. 4. leuc. a Brevidoduro in ortum 11. ab Altissiodoro in Occasum.

BLENINA Arcadiae oppid. Pausan. in. Arcadic.

BLEPSIDEMUS nomen comicum viri pauperis, qui oculos convertit et iactat in populum, unde auxilium sperat.

BLERA Tuscorum mediterranea urbs. Ptol. hodie Bieda, unde populi Blerani, Plin. l. 3. c. 5. Vide Cluver. Ital. Ant. l. 2. p. 522.

BLESA fluv. Belg. vulgo Bliets alluit vicum Blesam Bleiss, Otvillare Otweiler, Altostate die Altestatt, Limpachium Limpach, Blesam castellum Blies-cassel,: et ad Gemundam Guemund, Saravo [orig: Saravô] accipitur. Ab eo flumine eoque castello nomen accepit haud dubie pagus Blesensis, Nithardo in l. 1. memoratus, qui pagos Tullensem, Odornensem, Bedensem, Blesensemque coniunctim enumerat. Pagus Blesensis, Blesitchouva appellatur Germanico [orig: Germanicô] nomine, composito [orig: compositô] ex Blesit, i. e. Blesensis, et chouva, h. e. Pagus: Poniturque inter Sarachouvam et Albechouvam, i. e. Saravensem et Albensem pagos, in Divisione Regni Lotharii A. C. 870. Facta. Hic pagus per me primum omnium illustratus, doctis innotescet: quem Aubertus Miraeus a loco Treviris propinquo Blis dictum esse existimat. Olim arbitratus sum Blesensem pagum, quoniam a Nithardo ponitur prope Partensem pagum et utrosque Barrenses, nomen habere a flumine Blesa in Matronam decurrente, aut a castello cognomine quod alluit. Blesa autem vulgo dicitur Blaise, cum flumen tum castellum; alias Bloise. Sed nunc non dubito, quin priori sententiae stare oporteat. Certe legi literas Caroli Magni, in quibus cellam Salonam in pago Salnensi, cum Blithario villa super fluvium Saroae (i. e. Saram aut Saravum) et Blesa memorari Invenio. Blesa autem haec, est villa Bleiss vulgo dicta, ad Blesam flumen posita. Hadr. Vales. Notit. Gall.

BLESAE oppid. et Comitatus Galliae Celticae ad Ligerim elegans, Bloys seu Blois, a Regibus habitari solitum. Hic [orig: Hîc] conventus ordinum Regni, A. C. 1576. quo [orig: quô] bellum contra Reformatos conclusum: Et Guisiae Dux cum fratre Cardinali, Regis iussu in illo ipso cubiculo occisus. A. C. 1588. Histor. Gall. Thuan. inprimis. Huc a Ludovico XIII. Regina mater seposita est, A. C. 1617.

BLESENSE Castrum Et Pagus Blesensis in Celtica Blesensum primus meminit semel atque iterum Gregorius Turonicus Episcopus in l. 7. Historiae Francicae c. 2. et 21. quum ait, Aurelianenses cum Blesensibus iunctos mortuo [orig: mortuô] Chilperico [orig: Chilpericô] in Dunenses irruisse; et ut custodiretur Eberulfus, qui in Basilicam S. Martini confugerat, Aurelianenes atque Blesenses vicissim ad has excubias venisse A. C. 584. In Vita Ludovici Pii Imperat. A. C. 834. et in Vita Aigulfi Monachi Floriacensis, cuius patria fuit, atque apud Aimoinum in l. 4. c. ultimo et 42. castrum Blesense nuncupatur; Blisium castrum in Annalibus Bertinianis A. C. 854. Blesum castrum aliis. In quodam veteri nummo legitur Bleso castro: quod nunc oppidum est celebre in Carnutibus, vulgo Blois. Massonus putat Corbilonem a Strabone appellari. Hic locus pago Blesensi nomen dedit, le Blaisois, qui pagus Blesisus nuncupatur in Capitulis Caroli Calvi, et prope Aurelianensem ponitur: dedit et nomen Comitibus Blesensibus, quorum illustris est memoria: quorum originem Iohannes Parisiensis, in Memoriali Historiarum, enarrat his verbis: Rollonis fuit cognatus Gello, et socius itineris et bellorum, cui pro pace tradidit Carolus Simplex Montem qui Blesum dicitur cum territorio circumstante. Qui baptizatus sicut ceteri, castrum bonum in praedicto loco construxit, (i. e. arcem) fuitque primus Comes Blesensis. At multo ante Caroli Simplicis Principatum locus iste Blesensis, a monte suo dictus, castrum erat et vocabatur: ut spra notavimus. Hadr. Vales. Notit. Gall.

BLESENSIS Petrus, vide Petrus.

BLESILLA discipula Hieronymi, Graece, Latine, et Hebraice docta. Hieronym. ep. 25.

BLESION Corsicae insul. castellum. Strabo l. 5.

BLESTIUM Angliae oppid. Antonin. Oldtown Camdeno, haud procul ab Herefordia.

BLETISA Hispaniae urbs prope Salmanticam. Ledesma Vasaeo, in Chron.

BLETONESI oppuli barbari. Plut. in Quaest. Roman. non addit autem quo [orig: quô] loco [orig: locô] sint.

BLETERRUM oppid. Comitatus Burgundiae, ad amnem Seille, in confinio Ducatus Burgens. Olim munitum, nunc sine moenibus. 9. leuc. a Dola. Bleterrans.

BLETHONA aliis BLEDONA vel BLODUNA vulgo Bleme, fluv. Galliae, qui Diniam Bodiontiorum vel Sentiorum alluit, ac in Druentiam labitur; postquam haud procul a civitate Mardaricum fluviolum, qui convallem, ubi Burgus pars civitatis Diniae, praeterlabitur, recepit. Ab hoc fluvio, apud Plinium l. 3. c. 4. pro Bodionticis, quos ibi habet, Blodiuntios vel Bledontios legi vult Gassendus, refragante Hadr. Valesio [orig: Valesiô] Notit. Galliae, in voce Dinia.

BLEVA castellum Galliae, in Cenomanis, memoratum Orderico Vitali Histor. l. 10. haud procul a Sarta fluvio, vulgo Bleve, Hadr. Vales. in voce Maiatum.

BLIALDUS seu BLIAUDUS in Tabulario Abbatiae S. Amantii Inculism. vestis species est, apud Car. du Fresne Glossar.

BLIARUS vide Membliarus.

BLIDA Rolandino in Chron. l. 5. c. 15. machina bellica est. Vide Andr. Felibianum de Architectura l. 1. p. 103. Cambro-Britannis certe hodieque Blit est catapulta: Blie Danis, ut est apud Pontanum in Chronographia Daniae, p. 799.

BLIRIACUM ad Carim fluv. vulgo Blere, oppid. seu castellum Galliae in Ducatu Turonico, qui a fluvio Toedo Tove, usque ad Hagas Blimartii ab Oriente in Occidentem promittitur. Hadr. Vales. Notit. Gall. in voce, Turones.