Aparente lucis omne caelitus venit bonum.
Abneges ipsum te oportet sicupis caelo frui.
Ante obitum nulli creato porta caelorum patet.
Aspicit subin de caelum mens bonesti conscia.
Cum Venus curae est homullis, summa caeli in curia est.
De spicit terrae pilam imae caelitum mixtus choro.
Ecquis est caelo vocanti qui libens non pareat.
Ecquis est qui dona caeli pendat aequo examine.
Ecquis est qui serio unquam cogit at caelestia?
Exuit cali omnem amorem, terrae amorem qui induit.
Hei mihi! quot terrae amore, caeli amorem deserunt.
Indoles, rectique mores, et pudor, caelo beat.
Mens, mala ingruente demum sorte, caelum cogitat.
Mors vetat mori eruditos, mors pios caelo beat.
Mortis expers sola virtus scandit astra caelitum.
Nemo ad astra scandit, alas cui labor non commodat.
Nemo calum nemo sidera aspicit suum egrege.
Nemini cum sarcina ampla scandere ad caelum datur.
Nemini diem ante summum porta celorum patet.
Nontenetur caeli amore terra cui dat quod colit.
Per laboris quisque pennas caeli ad astra devolat.
Per viam leti ad suprema Siderum migrant pii.
Perge qua secunda fama monstrat ad caelum v am.
Perpetis felicita it componimur in polo.
Praemium est caelum beatis, pretium est Deus piis,
Quamquam ubique sit, sibi ipsi vindicat caelum Deus.
Quidquid e caelo adsequeris, ipse de bebis tibi.
Strenuis lumen perenne est, strenuis caelum patet.
Terrae amarescant oportet blanda caeli ut sint bona.
Tollit ambidextra vixtus se supra caeli domos.
Tramite angusto ad supernas scandimus caeli domos.
Vis viam calcare caelerum? a timore age incipe.
Veritas benignitasque Principes infert polo.
Alis laborum caeli adit virtus plagas.
Caelos ad requisque qui vult non potesi.
Caelum beatis cedit om ne in praemium.
Deducta caelis rursus ad caelos eunt.
Lata ad poli arces scandere haud datur vin.
Mens orta caelo nonperit cum corpore.
Ne fas piumue est flere caelorum incolam.
Non est gemendus quem beat caelo Deus.