Aure captum oculove numquam est ad scelus Numen poli.
Aureis nummis Philippi caeca facta Gracia est.
Caecat issum seintueri qui diu in solem cupit,
Calibes orbique quovis sunt sacres semper loco.
Est potestas caeca quam dos non obit prudentiae.
Foedius quacanque morte cacitatis est malum.
Grande mors malum, sed ipse grandius polcaecitate.
Iudices octaecat auri fulgor etsi lynceos.
Munerum serdes, potentum luce privant lumina,
Namo ita est oculatus auri luce quin caecutiat.
Pervenire lucem ad ullam quei queas ceco diece.
Pluribus remota vite est caelibum a molestiis.
Quin subinde caeca ab auri cruda luce fit fides.
Quos fovet fortuna caeca cacat etsi Lynceos.
Servam habebat unum Homerus caecitatis adseclam.
Caecus est quivis in ira: caecus imo et surdior.
Caecus atque mancus esto commatis iu dex boni.
Caecae opes non sunt, videntes quando nacte sunt heros.
Caecum nega qui mente cernit omniae.
Caduca sirmum multa res tangit virum.
Commendat et lucem ipsa visus caecitas.
Fst mortequavis caecitas muius malum.
Excaecat auri fulgoroculatissimos.
Magna caret caelebs homo mole stia.
Iubar lucri ipsom saepe item excaecat fidem.
Vel mente caecat praeditos donum optiena.