Cui Deus non est ben gnus, frustra ei adsunt omnia.
Cui Deus non vult male, illum laudat et hostis suus.
Cum Deus cupit bene urbi vertitur malum in bonum.
Est Deus cunctis benignus, est Deus cunctis tener.
Et Dei benignitates templa culta praedicant.
Nemini trux aut benignus absque mixtura est Deus.
Ob benignitatem am atur, haudpotentiam, Deus.
Omnibus Deus benignus est, malignus nemini.
Omnibus Numen benignim est, maxime immerentibus.
Quo mage est Deus benignus, hoc fit et celebrior.
Quo magis Deus bene audit, hoc fit et benignior.
Quo magis numen benignum, maior hoc ei est honos.
A benignitate regis est quies regni ac fides.
Aemula i amas Deum rex, sis tuis benignior.
In Deos transcribit una Principem benignitas.
Magna sit regum potestas, maior at benignitas.
Omnibus benign tatts regiae portus patet.
Principum verus character unica est benignit as.
Proximos Deo regentes collocat benignitas.
Qui benignus esse ne cit, nescit agere Principem.
Qui suis non est benignus, regii nil rex habet.
Regis est benignioris cuique partiri suum.
Rex suo benignus hostiregnat et tute et diis.
Se patrem cupit vocari rex benignus, non herum.
Sis benigus rex benignum senties sic et Deum.
Alteri benignus esse non sotest, quinon sibi est.
Antequam rogetur, id iam praestitit benignitas.
Corpori quod nervus, hoc est urbibus benignitas.
Cum modo Dei colenda est multiplex benignitat.
Demerendi occasiones occupat benignitas.
Ecquis est benignus erga se benigne agentibus?
E sinis laudis profuso profluit benignitas.
Est onus quae promerentiredditur benignitas.
Et voluntati benignae praemium datur suum.
Extero haud erit benignus est iniquus qui suis.
Fontium fit more eundo grandior benignitas.
Imputet rex omne quidquid est potestque uni Deo.
In bonos esto benignus in se ele stos corniger.
Infimis summisque grata est immerens benignitas.
Lauream benignitatis ante habeiurifero.
Nemini non est benignus qui optime est notus sibi.
Nemini non ore reque lenis est benignitas.
Nil tibisit cum bilingui, certe amicum illum haud pares.
Non caret benignitate urbs, cuique ubi datur suum.
Nonfatigaturmerendo pulice benignitas.
Non potest benignitate cicurari mens mala.
Omnebuste da benignum; maxime tamen tuis,
Numinis loco est in Srbe qualibet benignttas.
Pessime noli mereri de benignitatibus.
Quî malignus in benignum est, nemini fiet bonus.
Plus pote strigore duro flexilis benignitas.
Qui benignus haud sibi ipse est, nec benignus alteri est.
Praeventt precesrogantum nobilis benignitas.
Quem nequit vis vincere aut fraus, vicerit benignitas.
Qui sibi non est benignus, nec benignus alteri est.
Saevus in sues, benignus numquam erit circa exteres,
Semper aequus est benignae calculus potentiae.
Vincitur benignitate, fraude vique interritus.
Vix potest dici benignus quiroganti profuit.
Unius mors perbenigni, publicum infortunium est.
Urbs viris carens benignis, est latronum patria.
Acceptior Deo hostia est benignitas.
Arbor putatared ditur fecundior.
Beneficium cum dat benignus accipit.
Benignitate non cicurantur mali.
Benignitatis omnibus portus patet.
Cunctis benignus esto; maxime tuis.
Fac sis benignus, ut benignus sit Deus.
Facit cito omne quod facit benignitas.
Nescit moras, nescit diem benignitas.
Per est Deo quisquis bene omnibus cupit.
Penuriae succurrite haud ignaviae.
Plusquam duplex benignttas ultronea est.
Potissima est dos Principis benignitas.
Quam maximereges decet benignitas.
Reges benigni proxi mant ipsi Deo.
Regina virtutum omnium es benignitas.
Similima est Deo innocens benignitas.
Sinistraferme Principum est benignitas.
Spontanea omnis est Dei benignitas.