Cuncta vasat, instar ignis peretis, Dei ultio.
Persecutrix impiorum semper in motu ultio est.
Subruit tandem nocentes Numinis sera ultio.
Ultor usque et usque sontes urget a tergo Deus.
Ultioni praferenda est regibus clementia.
Intyrannorum offcina nascitur tantum ultio.
Causa multorum malorum clam palaemue es ultio.
Iudicat sese ipse nemo, nemo sese vindicat.
Iura temnit atque leges, qui manu ultor est suus.
Nemo non mage ultioni pronus est quam gratiae.
Nemo non litat dolori cum timore desitt.
Nemo sese tmpune laedi fert sed usque ulciscitur.
Non putat sibi esse nata iura, quise vindicat.
Odit aquum aequique fontem qui manu se ulcicitur.
Vindic are semetip sum nonpotest nisi impius.
Ultima omnium est voluptas ultio mortalium.
Ultio est animi pusilli venta animi est vastissimi.
Ultio numquam quiescit impios donec domet.
Ultio pro quaestu habetur, gra ta omnis est onus.
Ultioni consulatur tuta ubi est sec r tas.
Utilt supra ius atque leges esse qu se vindicat.
Ealsus aolor falsa ultione tollitur.
Hoc grandior Dei ultio, quo serior.
Hostem beneficiis vincere optima ultioest.
Mens altaparcit, mens pusilla ulciscitur.
Nil ultione dulcius mortalibus.
Perire malit ultio quam haud perdere.
Prius saluti, inde ultioni consulas.
Quae lege non fit ultio iniustissima est.
Quo serior Deiultio, hoc severior.
Raro scelestos iusta transit ultio.
Tandem tyrannos ultio urget serior.