Qui Deum nescit, voeari non meretur Vir sophus.
Ill. co sapit potestas quae utitur saepientibus.
Non ferunt sophum dynastae, simia esse sinequit.
Non opus sopho esse Rege, si potest viisophis.
Qui sapit potentiorum displicet consortso.
Regnat omne in aevum honorirex cui est sapientiae.
Desipiens, expers doloris maximum gestat malum.
Efficit securum egestas, divitem virtus sophum.
Est sophus censendus ipsa mente qui res conspicit,
In sapientiam latroni nillicet nil furibus.
Incus est sophus, nec ullis permovetur ictibus.
Isapitcito, senen um qui viitur consorcio.
Issophus censetur, unae mente qui res conspieit.
Mavelsm sophos agentes quam Midas dicissimes.
Neme qui sapit caducis fidit atque inanibus.
Nemo Ubique, nemo semper, nemo cuilibet, sapit.
Non paranda, sed fruenda est omnivus sapientia.
Non potest sophus vocani qui sibi ipse non saepit.
Omnium matrem bonorum credito sapientiam.
Pennas laeto tranat ausum nubium tractus sophi.
Pl. nius sapit saenectiss consulitque rectius.
Plurimum sapere est putandus, sapere se qui nil putat.
Pluris est Sophiae una gutta Sortis ingentifreto.
Quae colit plebs suspicitque vix sophos flocci facit.
Qui sapit, torpere turpi non sinit mentem situ.
Quis sophiis sorti influentic ausit vollo ais sinum? Unicla est, tamen orbis omnes res agit Sophia unica.
Asumma adimam desipit mortalitas.
Aetate primaquisque seputat sophum.
Ab usquequaque nemomortalis sapit.
Et in malis sapit quae op???riet virsophus.
Et prima virtus mentis est sapientia.
In corpore est sapiens, in orbe quod Deus.
Is sat sapit, qui quantum opus, tantum sapit.
Frustra sapit quicumque non sapit sibi.
Nec Sannio nec mirio regum est sophus.
Neino sapit vere nisi et vere bonus.
Non est sophus quicumque ie dicit sophum.
Omnes sibi praefert sophos, se nemini.
Princeps sapit sapientium commercio.
Quaevis potest, licet una sit sapientia.
Qui fructuosa, non qui multa scit sapit.
Qui nil potest, pl rumque plurimum sapit.
Qui pius sapit quam oportet, ille desipit.
Quisquiss pitrepente, non tuto sapit.
Ra o sapit, plus sapere qui se aliis studet.
Raro sapit, sibi usquequaque qui sapit.
Sapiertia hominis, stultitia est apud Deum.
Sapientia usiis et Merssoriae fiia est.
Sat rexsapi! qui uti potest sapientibus.
Sero Phryges post damna fiunt callsdi.
Vivit sibi uni Vor sophus non omnibus.
Ultra suam quisquis sapit sortem, haud lapit.
Ut quis sapit plus, sic fere minus potest.