A Deo, non a medente pendet aegrotisalas.
Est salutare omne quidquid dicit eut facit Deus.
Numini summo bonorum senper est cordi Salus.
Qui Deo credit salutem semper optima utitur.
Civium ante fert salutem rex bonus sempersuae.
Ciusum magie saluti consulit rex quamsuae.
Civium Princeps salutem promove atque adoreus.
Cuncta habet cui salvus est rex.
Est salus regum reposta caritate civium.
Nemo rex est quam ut saluti subditorum consulat.
Omnium salus, bonorum stat salute Principum.
Principum in salute nisa est civium omnium salus.
Principum salus recumbit in fide parentium.
Quilibet suae saluti consulittrex omnium.
Rege sub bono perennis saeculi est felicitas.
Regis a salute pendet publica rei status.
Rex salubris pace iusta subditas gentes colit.
Civibus supremameta ciustatis est salus.
Curamaior est salutis cuique quam pecuniae.
De salute civium esse longior nequit mora.
Meta summa apexque laudum civitatis est salus.
Nemini non est salutis primo ab ortu amorsuae.
Neme adhertandus salutis sanus curam ad suae est.
Nemo non servaremalit semetipsum quam alterum.
Non perit qui pros alute publica vitam iacit.
Omnium totius saluti consule quam libidini.
Patriae saluti heneste tota vita impenditur.
Proximum affectu salutes cordis intimo, haud labris.
Qut prius reddit salutem quam accipit bis ascipit.
Qui sus intentus saluti est, flocci alienam omnem facit.
Qut valent curam salutis non gerunt ullam suae.
Quis monendus est salutis ut gerat curam suae.
Saepe vox confert saluti, saepius silentium.
Sub die ultimum saluti, consulae imo velprtus.
Sunt opes cuicumque charae, cerior tamen salus.
Vix valetudo salusque torptdis nimis sua est.
Christum videre una est salus videntium.
Mundi salus stat copia sapienttum.
Regnisa'us in charitate civium est.
Res ad omnes est salubris utilisque brassica.
Rex es, saluti civium ut sit optime.
Salus bono um stat salute Principis.
Sapientibus sapiens salutiest sisapit.
Servare nolentem est opus pulcherrimum.
Vadum salutis prende, dum salvo licet.
Unum est idemque civium ac regum salus.