20 July 2004 Ruediger Niehl
typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - no spell-check


page 723, image: s747

RVINAE.

A deo emne fulciendum est, quod vigere quarimus.
A Deo regum ruina est, a Deo victorta est.
Vit Dei maior columnas, proru tstantes sole.
Rex in edito locatur, ut gravi lapsu ruat
Vel saluti vel ruinae regum adhavet publica.
Absque sensu cuncta crescunt, qua impetu toto ruunt.
Alta capta unius horae punctule tandem ruunt.
Altier quisque hoc ruina est, que levatur altius.
Altius mali efferuntur, ut cadant spectatius.
Altius que sublevaris hoc rues queque altius.
Altius stantisnuidere parce: paulo post ruet.
Altius tclluntur alts, decideant us altius.
Altus es? cogeris ante cadere quam descendere.
Aura quos pl beia in altum fert, abalto stem trahit.
Corruit cito, immodeste serte qui uti baud scit sua.
Cerruunt plerumque mores, res priusquam corruunt.
Crescit ecculta arbor ave, fitque memente cinis.
Excidesse magno ab ausu molis, ruina parvula esso non potest.
Morum ubi est ruina, rerum longe abesse non potest.
Nil ita est forte atque firmum, cui ruina haud sit sus.


page 724, image: s748

Porta fame cumpatescat quid ruinis est opus.
Publica malit ruina proteri quis quam sua.
Vastius tantum ruina tollere est incendium.
Brevis ruina tempori cun cta immsnet.
Et in ruinam prona gens nostram sumus.
Multiruunt, sed non nisi imprudentia.
O quam cita est viae ruina splendida.