Cum Deo quod fit, reprehendi non potest ullo modo.
Nemo non reprehensione gaudet excellentium.
Quis Dynasta se inlrepare libero ore iam sinit?
Alterieudex sluerus qu sque, mitis est sibi.
Cum mal una puniere, si malum non corripie.
Est seniorum reprendi, maxime a iuvenculo.
Est supra repensionem, qui sibiiuden domi est.
Improbio dere increpantes: hos probus sed diligie.
In sinu cu que invenire est arguit quae in altero.
In sinu nostro invenire est carpimus quae in altero.
In tuam Gitam intuere cum reprendis alteram.
In tuo sinu invenire est, quo notas in altero.
Ipse se iratus reprendit, caepit esse ubi suus.
Mantica quid nam geratur tergore haud mult us videt.
Nemo fert reprensiones: quisque laudes appetit.
Nemo fert se aequa reprendi mente, certe non seneos.
Nemo non reprehen siones ducit esse iniurias.
Nemo non aliena culpat facta: nemo sed sua.
Nemo se reprendat ipsum, nemo se ipsum praedicet.
Neltoras decem optat, unum ferre cui fuit grave.
Nobilesque devitesque si increpas, hostes facis.
Pestores peram videmus usque, tergirariter.
Quae soles culpare, nullo tempore ipse feceris.
Quem tua vita reprendis, suaviter reprenditur.
Quilibet domi ipse patrat, publice quod arguit.
Quidquid in alio not amus, quisque fert sinu insuo.
Quis nam in altero re prendat ipse quod commiserit.
Quisque amat laudari, amica nemine reprehensio est.
Quisque falso praedicari quam reprehendi iure amat.
Quod facu domi ipse queinam punias in altero.
Turpeter nimis patremus carpimus quae inaltero.
Acerba, quamvis aequa, verba vellicant.
Appensa tergo cuique mantica est sua.
Damnamus homines magna pars, non crimina.
Haud cogitanda effensio, sed Geritas
Incurrit odium ereminosos qui arguit.
Quis non facit, quae in altero reprenderat?
Reprehen sioni semper est comes dolor.
Reprehensioni vel comes iustae dolor.
Sammum bonum est reprendi a Numine.
Vulgus profanum, carpit et qua non capit.