A Deo pauci precantur res bonas, plures mala.
Ad Deum manus precan es tolle, sed mentem magis.
An quis est in orbe princeps quin regat precario?
Adiuvat phoebus Laconas, seu vocent, siu non vocent.
Carius res nulla constat comparata quam prece.
Da bona ô Deus petenti, et non petenti, da bona.
Da Deus bonum precanti da bonum.
Da petenti et non petenti semper ô Deus bona.
Ditium preces sine alis sunt nec ad calum volant.
Ecquis est quinon sibi ipsi noxta a Deo expetat?
Est Deus tibi usq praeste, seu voces, seu non voces.
Est precatio ala, ea unatollimur sursum ad Deos.
Indecens, aures Deorum demorari ambagibus.
Maxime iis bene est preoandum qui nobis faciunt mali.
Nemo adit Deum prece oris atque cordis improbi.
Non habent preces eae alas quas facit felicitas.
Numquam apud Deum piorum sunt preces evanidae.
Obtines quod vis prece omne, si labos ei additur.
Optime semper precandum pessime viventibus.
Qui Deo haud paret vocanti, frustra eum dein vocat.
Quisnam ernat prece, obtinere quod potest pecunia.
Rarus est qui srare norit quidpiam quod convenit.
Stulte emasprece, impetrare quidquid argento potes.
Tota vita Christiana, nil nisi preces merae.
Carissime emit qui quid emit per preces
Carissime emptum impetrarunt quod preces,
Carissimum omne est comparatur quod prece.
Deo preces fac deferas, non regibus.
Iustaepreces corte audiuntur a Deis.
Non est tuum quod impetras frecea Deo,
Quiduis queunt iuncta pre es laboribus.
Debitapreces Deo uni, non item mortalibus.
Nulla sispes impet andi est, cur Deo fiunt preces?
Quod prece a Deo impetratur, non tuum, sedpublicum est.