Frustra eum odimus favore quem Deus fovet suo.
Mortuos inter putandus, quem minus Princeps amat.
Nulla maiestas regentis durat, odio utest suis.
Nullares diutuetur Principem invisum suis.
Principem iuste pieque non agentem odit Deus.
Regnum ubi est, inde esse longe non potest odium publicum.
Est tyranno odiosa virtus civium atque industria.
Hominem odisse vel nocentem, maximum puta scelus.
Improbus tandem sivimet sit quoque invisus palam.
Ne quidem parcit inimicis mortuis odium grave.
Nemo amat quos odit, ut nec odit hos quis quos amat.
Nemo in altero unquam amabit, odit ipse quod domi.
Nemo non id odit, insue assequi quod nonpotest.
Nolvodium fovere, turpe est, sit licet iustissimum.
Odimus, nobu inique qui fuere iniurii.
Optimis odio ese, signum est ultimae in ecentiae.
Qui Camanas odit, harum ridet et antistites.
Si malos non oderimus non amabimus bonos.
Concepta quaerunt odia vindictae locum.
Effusa pectus odia turbidum levant.
Inusus haud aeque alteri, ac sibi, est malus.
Odio esse vis odi, si amari vis, oma.
Odisse tu pe est laudi quem evehis tua.
Oditqu dem sed non palam ipsa hypocrisis.
Odium indecorum est omnephilo ophantibus.
Videtfavor perum, odium at oculos non habet.
Ta demprobare nec semet potest malus.