20 July 2004 Ruediger Niehl
typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - no spell-check


page 579, image: s603

OBSCAENITATIS.

Contegas verborum honesto non honesta schemate.
Dategit cuiusque mores proditaore oratio.
Os procax, voces profundit obsitas aerugine.
Qualis ore quisque, talis esse item vita solet.
Qui libens fert allii odorem, libens allium edet.
Sensus a dictis profanis noxiam trahit tener,


page 580, image: s604

Spurcus ore, est corde spurcus estque cogitatibus.
Est umbramorum, dictio bona aut mala.
Infans profari plura non sinit pudor.
Loqui, ac patrare obscaena, differt tempore.
Nec turpe dictu est id quod haud factu est nef as.
Obscaena facta, verba respunt via.
Obscaena mens, sermona obscanissimi est.
Obscaena mentem verba corrumpunt piam.
Obscana verba, cor mere obscaenum arguisnt.
Profamur ore cogitata pectoris.
Qui purus ore est, mente purus ac manu est.
Qui spurcus ore, mente spurcus ac manu est.
Ut quisque vivit, sic item solet loqui.