Cuscta nox velat, sed ipsis lumen immittit dies.
In tenebris, in sale bris lux salusque una es Deus.
Nocte item in summis tenebris cordium inspector Deus.
Nulla nox ibi est perennis lux ubi viget Dei.
Ante lucm scitur omne nocte rex quo degerit.
Noctis acta regia, urbes ante lucem iamsc unt.
Principum fortuna noctem nullam habet, semper micat.
Prinipumf rtuna temuit noctis obscuro tegi.
Caecus es bulbo ad dieitela, nox te illuminat.
Conso amica nox: Camenis mane ter tribus placet.
Corde qui scelus volutat lucis evitat iubar.
Destinat a nox quieti est omnium ortalium.
Imrobis et nox dolorum seminatrix omnium est.
Lux quidem prudens sed ipsa nox tamenprudentior.
Nocte do m: ut mox agendis rebus instes fortior.
Non potest damnare noctem cui dies superflua est.
Nox amicitiae simulque nigrae fraudis est parens.
Nox dolorires lalore est nuium regentsbus.
Nox laboranti quietem fert, lucrum furunculo.
Noxvacat pudore, Liber atque Amor vacant metu.
Nox quieti destinatur, dictus est curis dies.
Nulla nox est quin laborem navigantium duplet.
Omnium oblita est lucerna mane, nocte quae audiit.
Albana gens plus nocte cernit quam die.
Blandae quietis nescia est nox Principum.
Caligo mentes caeca mortales agit.
Clausum nihil Deo noctis meridie.
Interdiu Aetna fumat, nocte flammigat.
Mulcere cur as ipsa nox mentu solet.
Nox ad quietem tradita est mortalibus.