Incubant quoque atrafata Principum cervicibus.
Niliuvat creber satelles mortis adversus sudem.
Nemo non regum ante mortem saepe mortem ipsam invocat.
Nonstatim mors innotescit Principum, diu latet.
Principum mors non patescit ante quam herediplacet.
Stantem mori si quem decet, regem decet.
Incubatque morspotentum Principum cervicibus.
Dura mors falcem per omne mittit humanum genus.
Est viro sosatium inges orbe cum toto mori.
Lex iubet mortalitatis, quemlibet natum mori.
Mars domat foris feroces, Mors domat segnes domi,
Mars viros lucente serro. feminas Morbus rapit.
Nascimur emnes morimurque mundo in hoc aqualter.
Natum omne, morti debitum est, caelum manet.
Nemini non sera vitae meta stat mortalium.
Neminem unquam praeteruit pes amarus Atrapus.
Nemonon eripere vitam, nemosed mortem potest.
Non modo imus mortem ad ipsam, mortem adipsam currimus.
Nulla magno nulla paruo mortis est fuga malae.
Ocius veseriusue mortis est terendum iter.
Omne natum falce mortis ad nihilrelabitur.
Omne quodmortale, iure cedat immortalibus.
Omnibus natura mortem destinavit ultimam.
Omnibus semel terenda publica est lithe via.
Parca amara ubique runctis imminet viventibus.
Parca pallens universis ingruit viventibus.
Quid mori mirum est homullos? nox peris. perit dies.
Quisque mortalem esse norit semet, ac fati reum.
Quisque sensim nesciusque mortem in ultimam incidit.
Quod parit natura quodque ars expolit, mors devorat.
Semita occupanda mortis serius velecius.
Tardius maturiusue fatieundum est per viam.
Tollere homini quisque vitam, nemo sed mortem potest.
Amorte tutum neminem praestat decus.
An vivit ullus liber a mortis iugo.
Bonum omne morti debitum est mortalium.
Communis est aetatibus mors omnibus.
Communis est cuilibet mors ordini.
Cunctis terenda mortis est semel via.
Est quisque mortis de bitor Deo suae.
Gaza nulla abimminente liberat fato virum.
Mors certa cunctis debita est mortalibus.
Mortalitatis iura mortalis tene.
Necis potiri, lex venit nascentibus.
Pausamque vitae primus involuit dies.
Praedestinatum est omnibus semel mori.
Quieumque mortem prospicir, nil prospicit.
Rapaci. horaepraeda mortales sumus.
Si natus es, necess item der aicier.
Iura vitae, iura mortis in Deisunt dextera.
Certius nil morte mortis nil at hora incertius.
Certius nil morte, mprtis nil minuto incertius.
Cogitat mortem quot horis qui memor status sui est.
Nemini non homine nato mors sua ect in proximo.
Nemini non mors in horas, in minutaque imminet.
Nemo novit an superstes sit futurus crastino.
Nil diu durare fati lexsinit mortalium.
Incertus omnis est homo mortis suae.
Nulla vita, nulla mors, quem separat pium a Deo.
Cum vocat Deus, sequendum est complicatis sarcinis.
Nunc hoc agendum est, Imperator evocat.
Mortuus vivorum in albo rex viget, carus suis.
Arogo improbos tyrannos urget ultimum dedecus.
Cuncta mors vastat, sed unum nil in ingenium potest.
Cuncta mortis sunt Camena quae sibi non asserunt.
Diu mens mortatitatis ferre leges nescia est
Etnevam Poeta abipsa morte gloriam trahit.
Mens novo latsssima omnes permeat mundiplagas.
Metam ubi ventum est ad aevi, quilibet quod fertferas.
Mortis e contagione nil trahit mens pursor.
Mortui vita fruemur vita qua dici meret.
Mortuos voces cave, Orco quem alma Virtus evosat.
Mortuus fide stat insons, horret impius metu.
Musa sola mortis expers pestilenti spiculo est.
Non habet ius mors in ullum Musa quem calo beat.
Non potest mort ulla virtus, imo mortem ipsam enecat.
Non potest timere mortem morsui vita altera est.
Quamvis bonus sato interit, non interit.
Qui sapit vitam antemortem rite consummat suam.
Quisque nostrum ob resuevit grandior natu, haud mori.
Quos necat M rs mulco honore Divi hominesque percolunt.
Sola vir utis perire morte nescit gl ria.
Sola leti non veretur Musa pestilentiam.
Sortis atque Mortis unus vir sophus suprae iugum est.
Vir probas Deo voc antiperet haudingratiis.
Vita ovant morta litatis exoluti nexibus.
Cum foenore auctus ingruit functus honos.
Quod ortum habet, finis quoque illi erit suus.
Fato obsiquare, mortis ut venit dies.
Hos praeter artus debeo mortinihil.
Immunem leti Musi um vivit decus.
Invictus animus vitam a merte ipsa inchoat.
Monumenta mentis sola non queunt mori.
Mortale corpus mentis est ergastulum.
Mors nil habet quod possit in vates sacros.
Non est animo suprema mors sed corpori.
Nen perditur anima morte, sed vita mala.
Non tollit atra mors bonos, ed consecrat.
Praemissus est, perisse natum quem putat.
Speranda vita animae est, a morts corperis.
Viri boni est abire tantum non mori.
Virtute cassos mortui fleant suos.
Cycnus imminente leto fit sibi ipse praefica.
Naenias sui celebrat cycnus ipse funeris.
Quisque olor vicinioris praefica est mortis sibi.
Mortuos ad excitandos praeficae quid naenia est.
Cycnus supremum carmine excipit diem.
Fato propinquus cycnus ultimum canit.
In morte cycnus praefica ipsus est sibi.
Beata vitae lucra, quotioie mori.
Ante mortem rite nemo laudari queat.
Dignus est mori ante mortem quimori paenam putat.
Expetat, portus quietem quos procellae lancinant.
Morspharus, mors est sup rnis portus infortuniis.
Mors malis timenda, portusest quietis non malis.
Mors nimis timenda pravo, portus est merus bono.
Mors quietis ara veri nil ntsi auspex est bont.
Omntum ipsa mors malorum portus est tutissimus.
Omuium, mors ô, dolorum finis ac soluta es
Optimum est non exstit sse, vel statim esse mertuum.
Portuns avet patente nauta deprehensus in mari.
Portus est mors, mors salutis porta non felicibus.
Sola mors quietis ara, sola mors meta est mali.
Transit in vadum salutis e mariatra mortuus.
Vita cui minus beata est, mors beata maxime est.
Vita nil profecto nobis quam sacram admortem via est.
Ultimorum mors malorum pharmacum est praesentius.
Communis est mors porta portusque omnium.
Corona vitae mortuis solum patet.
Mortem neformidatis auspicem boni.
Mors est Dei denum omnium optimissimum.
Mors ipsa portus omnium est mortalium.
Mort emne sormidatis, auspicem boni?
Non territat leti pavor innoxios.
Ante oculos habere mortem cur molestum sit seni?
Cuius indecora vita est, turpis esse mors solet.
Est brevis via ad sepulcrum mortuis a lectulo,
Impios peiusque leto territat leti timor
Inquieta vita mortem vix quietam conferat.
Mente sember esbparatus mortem ad ultimam sophus.
Moes beata a vita honesta sigr gari non solet.
Mors einequis mala esse una cuifuit bonae.
Mors eis mala esse non quit vita queis acta est bene.
Mors eiturpe esse nescit vita cui turpis fuit.
Mors graais paena est beato, praemiumque flebile.
Mors mala haud putandae, vita quam anteivit optima,
Morten exspectata obire non potest unquam sophus.
Nec p???vet diem supremum, nec lacessic, virsephus.
Nec timet mortem nec optat mentis aequalis pho.
Neminimors perm lesta est vita cui bene est.
Non potestm re bene omnis vita cui fuit maela.
Qui bene heic vitamperegit non potest mori male.
Qui bene omne vixitaevum, quei queat mori male.
Qui fuit vita mel stus, mortem ultis gavaio est.
Qui gemens teras relinquit, cael tum timet d' m's.
Sive vivat sive moriatur vir pius, semper Dei est.
Tam bene unquam nemo vixit, quin cupiverit mori.
Vir probus est parat us, fata ubi posount, mori.
Vir sophus mortalit atis exctpit legem volens.
Vita cui fuit bonaslli mors mala esse non potest.
Vita morsque nequiorum semper est turpissima.
Vita morsque nequiorum semper est turpissima.
Vita quam bona antecessis mors putanda haud est mala.
Banis bona est, mala at malis, mors corporis.
Facillimum est, cuicumque crmmodum est, mori.
Nec conoupiscit nec timet mortem sophus.
Necin bonis censenda mors nec in malis.
Non esse praestat quem sceleste viveie.
Tranquilla mers, ut somnus, obrepit probo.
Vita bonae mors ess non potest mala.
Vitam indecoram mors decora vix menet.
Ut mors malis mala est, ita et bonis bona.
Aravum haud adire mortem, sed redire ad eam arduum
Est dolor lacturefertus mortis exspectatio.
Mille mortes ante mortem sustinet qui eam limet.
Millies perit die omnique mori semper tsmet.
Mortibus perit die uno mille qui usque unam timet.
Neminem non morte peius territat mortis timor.
Nil facit dicitue tamquam vivus horrit qui necem.
Nomen ipsum mortis auditi et m nax et asperum ect.
Pallidae formido mor. is, mille peior mertibus.
Pristino a vigore quemuis mortis horror avocat.
Qualibet profecto morte peior est mortis timor.
Quanta ponti est altitudo, tantus et mortispavor.
Qui metumortis laborat, nulla vita ei mala est.
Qui timet mortem hodie eidem esse cras aptus nequit.
Qui timet mortem timore non caret nocte aut die,
Qui mortem timet timores mille mille sustinet.
Quis Solens mortalitatis excipit legem suae?
Spiritus praesente morte saepius feri cadunt.
Cui morstimori est, mortis haud timet moras.
Formido mortis morte saevius malum ect.
Horrere mortem fortitudo non vetat.
Quei queat quis ferre mortem ferre vitam qui nequit.
Ut nemo vivit coucupit, nemo obit.
Ita est homo: nec vult mori, nec vivere.
Non saepe vivere, at mori datum est semel.
Sol abitreditque, sed nos una noxfunctos manet.
Luce functis perbrevi nox dormienda perpetim.
Nefas redire quempiam functum semel.
Amorte nemini ad lucem patet via.
Nemintomnium suae hercle mortis est notus locus.
Mors quibus iucsendanon est vita iucundissima est.
Nilest mali, si sunt nihil, am mortuis.
Mortuus curas inanes despicit mortalium.
Mos longius sermon est silentium
Aut finis est mors rstium aut est transitus.
Nulla maior nulla peior n rs, quam ubi non interit.
Inchoat vel finit om tes summas aerumnas dies.
Sub diem ultimum saluti quisque consul itsuae.
Nemini est immune labis nemen ante funera.
Spurctor prôfecto qussque mortem obit quam nascitur.
Nemo mortem optat, nisi ipsam qui veretur maxime.
Rex supra mortalitatem quilibetit llit caput.
Maxime mortem precantes, deprecantur maxime.
Saepius mortem precatur nemo quam qui ea???imet.
Stultus est magno ambitu albe qui moran mortisregat.
Qui pavent suprema, privant tisce quam libet sua.
Tergo timentis mors item nigra imminet.
Aegritudo ubs ect decorque mors ibi vel proxima est.
Nemo qui vivit valetue calites mortem regit.
Nemo qui vivit vaeletque m tis invo at manum.
Exeunt de utaegentes extrahuntur divites.
Etsup amortalitatem quisque rex esfert caput.
Moetua est diu ante mortem sunma quampremunt mala.
Mortuaiis vita ac sepulta, nulla queis pecunia est.
Non timet vir mortem egenus, delicatior timet.
Quu semel nolit moriri, quam mala usque perpeti.
Vita tristis ante mortem mille mortes concreat.
Nemo valet vivitue num morum indigus.
Qui dignamorteferit, haud vuit, penit.
Vivum nega, cui mortua est pecunia.
Ecquis unquam mortem obsuit ant quam lla~optaverat.
Emori malin quam ubique utisere in mortis metis.
Ex homine ipso exire ineptum est, antequam e vita exeae.
Fascinitimore nemo comparat seiam satis.
Grata mors est constituto sempitennisin malis.
In malis magnis agenti quaelibet mors est lucro.
Ius habet reges in altos omne, qui morihaud timet.
Letum amans amens dolore triste consciscit sibi.
Maxime optant mortem, at ipsa prima termiseros fugit.
Mente semper est serena mors cui contemnitur.
Mors cuicumque est amori, vita amori non erit.
Mors eimolesta non est cui molestum vivere.
Nemo obit sero, ipse obire saepe quin optaverit.
Nemo obit mortem antequam ipsam millies optaverit.
Nemo tam male est beatus, quin queat cum vult mori.
Nil ab iis ferro impetrabis mors quibus contemptui.
Nilpotest ei esse clausum libero cui mars patet.
Nilpotest fortuna in ullum qui mori scit, qui cupit.
Nilpotest timere vui mors ultima est contemptui.
Non datum est calcare cuius mascule mortalia.
Non perhorrescit dolorem, sponte mortem qui vocat.
Non potest amare vitam fata quisquis appetit.
Non potest horrere mortem vita cui despectui est.
Nilpotest usquam timere, quisuam mortem haud timet.
Non timet mortem, paratus quisque est semper mori.
Non timet mortem, sibi ipsam sponte qui manu admovet.
Non timet mortem timori vita cui est anxia
Omiserrimos, ngatum queis mori, queis visert.
Qui meta letihaudtenetur non amat vitae moras.
Qui moriest paratus ipsos tollis ut vult Prinlipes.
Qui potest cum vult moriri, de Deis nequit qvers.
Qui sibi mortem male infert, nec is binae rens.
Qui vitam suam male cdit, maximi mortem aestimat.
Rarus est quin mille mortes ante mortem optei sibi.
Sola mors votum miserorum est, sela tales timet.
Temntto mortis timorem niltin erequi cupit.
Turpitudo est, non moriri posse quando quis velit.
Vita cui fuit molesta mors molesta non erit.
Afferre mortem nemini sas est sibi:
Contemne mortem, invicta vinces omnia.
Cui mors amori est, vit am amare quei queat?
Cui vita amara est, mortem amare quei queat.
Grave est mori; non posse sed magis grave est.
Leti petax, vita minus lucem astimat.
Merti uclenti mille ad hanc patent viae.
Morti optima vitam ante pessimam feras.
Mortis mori timore, apex amentiae est.
Otho imperare mollis, at fortis mori.
Opt are mortem cordis afflict ssimi est.
Quem mori non tadet satis vixit diis.
Qui flecci habet vitam suam, est, potens tuae.
Quod umque vult, is efficit, qui audet mori.
Sequitur tim, ntem mors, sequentem se timet.
Vitam minare si cui votum est mori.
Est pusilla vivere, at res grandis est recte mori.
Et bonis mortem decoram ius ubique est exsequi.
In vado locat salutis quemlibet pulchrum mori.
Magna res est, mors honesta, parvulum quid vivere est.
Mors decor aproparente proque diis per atibus.
Mors pietati iuncta, vita omnit impiae est honestior.
Ne fuge, eia, mortem honestam, mortem hone stam imo appete.
Nemo mortem fortis, unam turpitudinim sugit.
Non potest mors esse turpis ulla quae bono accidit.
Praebeas tesi necesse est imo morti offeras.
Profocis peratibusque mors decora cuilibet.
Pro penatibus focisque turpis est mors nemini.
Transiit vita, morti splendidum quaeras decus.
Velperi, velusque serva non mali viri notam.
Vit at urpis morti honestae posthabetur fortibus.
Vivere, est res perpusilla, magna res, mort bone.
Ante acta vitae saepe mors pulchra aluit.
Aut pulchra vita, aut pulchra mors, digna est viro.
Dulce ac decorum cuique pro Christo mori.
Et vitam honestat pulchra mors ingloriam.
Mori lucrum est iis, vita Christus cui cluit.
Pro publico mortem haud gravabitur pius.
Pulere meri, virtis is est pars maxima.
Pulchre vaeoptes utuere, aut pulchre mors.
Qui seit mort, seruire nescit uspiam.
An potest ullum esse crimen mors quod ipsa haud expiet.
Carnificis pertre dextra mortium gravissima est.
Clartias rare polo infert se suo absque sanguine.
Cuncta mors delicta tollit sint licet gravissima.
Mavelim perire bello quam manu lictoria.
Morsfere viris cruenta destinata: Ilustribus.
Mors mala aut bona anteactae non probat vita dies.
Mortuis saltem potiri, proximum victoriae est.
Pessima perire morte non nisi est illisstrium.
Sapiusque morte durae durius mortu genus.
Suavior mors e venenis temperatis saccharo.
Vix solet perire sicca morte pestis plurium.
Ecquis bonus consumptus est fato suo?
Letum imminet fere cruentum illustribus.
Raro Neronum morte gens perit sua.
Raro appecit vir morte clarior sua.
Velmorte crimen tollitur grave uno.
Amplius nesa: tibi hostis morte functus qui sua est.
Contumeliosus ulli mortuo esse quis velit?
Flsbili insuliare turpe, turpius sed mortuo.
Mertui nobis resignant lacrimas, vitam sibi.
Mortuis iniquus, aequos sentiet nun quaem Deos.
Mortuo hospitive dicas optime, numquam male.
Nemini male est loquendum, nemini hercle mortuo.
Obeatum qui peregit limitem fatis datum?
Quamquam oderis, in cessere haud ius mortuum.
De mortuo nihil loquendum est quam bene.
In mortuum omnis dira contumelia est.
Nec hospiti nec mortuo dicas male.
Est male urbi in qua frequenti morte vir bonus perit.
Imminet damnum ac malum urbi iustus in qua vir perit.
Luctus urbis universae est morte non mali viri.
Saepe clade ingente mortem civitas luit probi.
Urbis est commune damnum morte praereptus probus.
Praesagit urbi morte cladem vir probus.
Vae civitati functus est in qua probus.
Digntora luce longa mors diurnare nuidet.
Est necessum mare spica iam artdae vitam meti.
Foediora nationum quaeque vix unquam cadunt.
Heu, prior mors sape nobis quam senectus appetit.
Mors quid ab? Heroas aufers ante maturnm diem?
Mors vetat dius vigere quidquid est insignius,
Mors vetat floridae longum quidquid emineneius.
Multa mors rapax amanti vere venit primulo.
Non diurnat quod meretur longius vita frui.
Non modo mors est senectaae, est et iuventutis comes.
Non senescunt summa: vita est longior gregalibus.
Optimum quod est avare Parca praripit manu.
Qui dquid eminet sagace mors rapit praecorx manu.
Quod malum est quod turpe, avarae est integrum Parcae a manu.
Saepe iunior sepul ro conditur patre a sene.
Vix diurnat quod me etuis longius vita frui.
Mors pignera???i non nisi optimos solet.
Mors sempen altis imm inet virtutibus.
Rapitfere parca Orbis omnium optima.
Admodum interit citatim mortuorum gratia.
Cara vivis cara oportet sit quoque ii dem mortuae.
Implet amne punctum amoris qui cum amato laudet mori.
Mortuos iuvare amicos qui negat, vivis negat.
Nemo agit sepulti amicum pauci amant superstites.
Nemo amicus est fuitue, mortuum qui deserit,
Nem opraesents fidelis, nemo amicus mortuo est.
Quisnaem amat vivos amicos? mort vos quisnam colit.
Rarus est amiso amicus mortis ultima a die.
Si memor diem es amici mortui unam, sufficit.
Verus est amico amicas luce fun ctum si colit.
Vix superstites amantur: mortuos nemo colit.
A morte amicorum ilico est oblivio.
A morte verus tandem a misus cernitur.
Cum amici morte amicus esse desinis?
Honora amiicum morte sublatum licet.
Pulchrumque amico subvenire mortuo.
Vita carentes quisnam am cosiam colit?
A morte qualis qusque sit deprehenditur.
A morte totam vix repetemus urnulam.
A morte vix sexoccupas princeps pedes.
Cui sat haud est orbi unus, urnula reconditur.
Mors fatetur sola homullis, quantc sint corpusculo.
Mortuus vix implex urnam terra vivo cui gravis.
Nemo non aemorte pondus est quod levet laeva humo.
Quantulo simus faietur sola mors corpusculo.
Qusque quanti sit faceri vox sol tiam mortuus.
Pobulum ac sagina tandem fimus omnes vermium.
Vix pedes sex occupabit maximi mors principis.
Regium est levare cives flebilinlethi metu.