Corperis moibo, medeturlpse animae morbis Deus.
Corpore aegrotes oportet mente sisi ut vivida.
Corpori nequit bene esse, mens ut aegrotat nimis.
Cui caro cervina in usu est absque f bre fit senex.
Dispari mo bo gravatos dispari unge pharmaco.
Dum minus belle valemus omnium optimisumus.
Ex levi causa in gravissimum incidat morbum senex.
Morbidum sano luem insert, mortuum viventibus.
Morbus a maltgnitate multus ext at aeris.
Morbus absque sensus saepe morbus est gravissimus.
Animo qui aegiotat, videmus corpore hunc signum dare.
Morbus omnis certe ab ipsa provenit fere gula.
Nullus animi morbus est, quem crebra fetcula haud ferant.
Omnis a repletione morbus est mortalibus.
Quae nimis calent nocivae calculosis omnia.
Quidquid est corallinam usu noxiosum nemini est.
Scire quo malo laboras, pharmacum saepe est malo.
Versis omnis n orbus extra mortis est periculum.
Urit aeque febris ostro seu cubes seu stramine,
Vulnus omne emplastro eodem nemini curabile est.
Crandior morbus, recoctae Mortis est apparitor.
Lenitur ipso morbus omnis tempore.
Maiora morbis plus patescunt corpora.
Morbis levandis una velsat brassica est.
Morbi latentes ni cito curas, tument.
Morbo facillime uni et alter additur.
Morlo piamur: morbus est cuivis bonum.
Morbo vetustopharmacum admeve vetus.
Morbum suampauci vident, omnes amant.
Multis meditur ipsemet morbis dies.
Non esse sanum, sanitatis est genus.
Numquam febrescunt cui frequens cervus cibus.
Pro disciplina morbus omnis est probo.
Quo peius animo est, hoc minuo sentit malum.
Regum ducumque febris, ardor imperii.