20 July 2004 Ruediger Niehl
typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - no spell-check


page 522, image: s546

MONETAE.

Afide, a via, a moneta regnae quaeque noveris.
Aestiman la publeca est res publico.
Aestimatio monetae pendet a potentia.
Cui moneta adaltera, eius mens adulterissima est.
Cutus improba ect moneta, sunt eiimproba omnia.
Culpa saeculi est monetae scaevi as, haud pr. ncipis.
Culpasaeeli, non regentis, est numisma spurium.


page 523, image: s547

Decipit se rex monet am quiprobat minus probam.
Indicat bonum malumque nummus omnis Principem.
Legepublicatenentor qui monetam adulterant.
Moribus ditem esse praestat quam monetae censibus.
Nemo adulter est monetae, quin sit erbis totius.
Principes adulterantes as Monetae, se vorant.
Quale publicum numisma, talis et res publica est.
Luciqueatrex esse pucus, nummus est cui spurias.
Qui malam conflae monetamquei queat dici malus?
Qui malam cudit monetam quei queat dici bonus.
Qui malam cudit monetam, quodlibet cudet malum.
Qus malam cudit monetam, semper est falsarius.
Qui malo mactat monetam, peste semactat pari.
Qui monetam adulterare novit, artifex perit.
R gesub bone, numisma commatis semper boni est.
Rege sub malo monetasemper exul est bona.
Rexmonetam ipsus gubernat, nonm neta principem.
Sub bono bona est moneta, sub malorege est mala.
Sub malo imperante semperres mala est nummaria.
Turpersgi adulterare semet in numismate.
Falsam monetam respicit falsarius.
Nummus valaet quantum magistratus iubes.
Quo perer est moneta, peior estregens.