A Dei bonum malum que pendet omne dextera.
A Dei quicumque pendet dextera non labitur.
Nemo vindicem imporum dexteram effugit Dei.
Nileis est noxiosum dextra quos fovet Dei.
Nil mali est bonive in orbe dextra quin regat Dei.
Nilpotest eis nocere quis fovit Deus manu.
Nil potest sors ulla in ullum dextra quem fulcit Dei.
Pendet a Dei manusomne quidquidin mundo evenit.
Qui Dei namu evetur, nec cadit nec cespitat.
Sub manuregum aequiores quisque res tenet suas.
Bis ferit, telum veneno qui abicit litum manus.
Cui manus sunt purae ab emni aeune um contagio?
Cur manu lava apprehendas traditur quod dextera.
Digitulo libamus uno mella, non tota manu.
Ecquis auctor interire vult suae manus opus.
Mente paucorum utereo Rex, plerumque dextera.
Musae amant manus Minervae, Muse Amoris os amant.
Nil manu nilore patrat qui memor sui est malum.
Pectoris utgore magnae res patrantur, non manu.
Plus senis potest cor unum, mille quam iuvenum manut.
Quod manu haud quis, subiugabis ingenii sollertia.
Rarus est qui mentis altae polleat vi aeque ut manu.
Quem manus multae tuentur liber ape iculo est.
Quem manus circumstat ingens non timet pericula.
Non ab ense vulnus ingens aut leve est sed amanus.
Non venit mors teli abictu mors venit ferri a manu.
Quem tenet semel veluptas dextera, semper tenet.
Caelo tonatem credimus dextram Dei.
Ecquando prua miles inventus manu.
Morbos sibi ipsi quil bet facit manu.
Hero suo omnis servus est loco manus.
Sensu probant munus boni manu mali.
Sermone plura quam manu pictor docet.
Ut petrase movet loco, vincit manus.