Qui Deo par esse quaerit, largiatis paisperi.
More fontis sit necesse est imper antum largitas.
Rex es ergo signa late largitotis exseras.
Rex nihil cui largiatur, dum nihil quo que auferas.
Sub potentum largitate saepius laetet dolus.
Aequitatte metienda est dantis ipsa largitas.
Concilias sibi savo es laugitas sed improbos.
Cuncta habebis tuta, amicis largiere quae tuis.
Dantis aequit ate veram largitatem censeas.
De rapina deve furto non probarur largitas.
Diviti tunc cuncta desunt lergiendum ut pauperi est.
Frons perennis crebro ab haustu sefit ipso clarier.
Hec salubrior fit unda, quo mage hauritur lacis.
Largitudo non repletur impudens petacitas.
Largit as haud metienda est apparatu munerum.
Largus indoli esto quaese publico applicat bono.
Munerum haud est appar atis metienda largitas.
Nemo non largitione demovetur de statis.
Nulla adhuc unquam repleta est largit ate pet acitas.
Pauperi largus perire morte nenpotest malae.
Peior unda fit haustu ques fuit, sedpurior.
Publica felicit atis est loco vir largiorl
Quaepatri largiris aucim postea aprole auferes.
Quam magis de fonts nimis, copiosius fluit.
Quam magis defonte sumis, redditur sincerior.
Quemlibet movere de gradis largitio est.
Qui parum largit ur esse gratus haud potest amans,
Quo frequentius puter undas egeris, mage ebicis.
Qui mage exhauritur, hoc fons quilibet fit clarior.
Sipecuniae esse largus non potes, sis gr tiae.
Vendere, haud donare suevit factio sa largitas,
Qui dquid bono largimur, omnes obligat.
Restos ab usus ogant opes probt.