Ad Dei tribunal omnes puniuntur Principes.
Cui Deus Thimisque cordi est, iucicare haud quit male.
Est boni iudex et aequi, cui Deus curae ac Themis.
Est Dei iudex minister, est Deireus cliens.
Et procurator supremi quilibet iudex Dei est?
Iudicans male deinde iudicatur a Deo.
Iudicat bene omnis, antese Deum esse qui putat.
Nemo adhuc Deum fefellit clam palamue iudicem.
Se sibi uninudicandum praebet ac Deo sophus.
Civibus reges maligni iudices, aequi sibi.
Iudicat rex grandiora, iudicat cum pauperes.
Mente pene aequa, audiente Rege, causam perdimus.
Non mode partem audit unam rex bonus sed alteram.
Principes non iudicantur heic, sed ad thronum Dei.
Rex Dei est minister, ergo iudicet Dei vicem.
Utramque partem audire ciram regium est.
Absque vero aequo que iudex est idem quod carnifex.
Aequus est utrique parti qui benigne iudicat.
Alterum si quando iudex iudicat, seiudicat.
Antea utrique audiendi sunt prius quam iudices.
Artiumque casumque plurium iudex, placet.
Bis perit, perire quise dignus iudice est.
Caecus atque mancus esto iudicum omnis natio.
Calculi crudelita is nuspiam exstant cand di.
Criminosus nemo, semet iudice absolvi potest.
Curae eipersonae non est, aequit ati qui favet.
Demalis bonisue, nemo iudicat quam qui sapit.
De salute iudicantes iudicent cuncta ius.
Doctus olim humanitates iudicem latmanum exhibet.
Fhrio de vate iudex ne sit unquam abstemius.
Ecquis est qui semet ipso iudice absolvi queat?
Esse vis iudex pretiosus abstine omnis praemio.
Est amor sui examendus cuique recte ut iudicet.
Est asellorum, eruditis iudicare de viris.
Est bonus quem nulla recto spes n=movet nec res gradis.
Est supra emendationem qui domi iudex sibi est.
Exuas personam amici iudicis quando induis.
Fulmen arum est, attonare quemque iudicens solet.
Gratiosa sint oport et iudicutae imantium.
In domo quaque est tribunal, quaque iudex in dome est.
In manu crudilit atis testa semper est nigra.
Insua nemo esse causa iustior iudex pot est.
Insua nemo esse iudex causa idoneus potest.
Insua nemo hercle causa iudicem praestat bonum.
Insuo admodum malignus quisque iudex est foro.
Induis personam amici? iudicis statim exuis.
Iudicante affectione, veritas parum valet.
Iud catsemper benigne doctus humanas vices.
Iudicatanisi exsequ mur vana iuris dictio est.
Iudicaturus de alteno, iudicet de seprtus.
Iudicem attonamus auri splend cantis fulgure.
Iudicem nullum recusat purae conscientia.
Iudicio interesse servus non potest praetorio.
Iudicio suo acquiescit, rarus alterius patet.
Iudicis persona saepe vel mere histrionica est.
Iudi is statera iusti parte utraque aequum obtiner.
Iudicis vexesse nescit vera mercenarii.
Iudicum a severitate famad ffert plurimum.
Iudicum est auferre lentos innocentibus metus.
Iudicum est, non ferre lentas litigantium mores.
Iudicum est plegum scita pectoris sinu.
Iudicum est vitare culpas et vacare sordibus.
Iudicum frontes oportet sint ubique liberae.
Iudicum gens aure aperta est, nec minus placat.
Iuri eo certe obligaris iudices alterum quo.
Iure quisnam utri recuset alterum quo refrenat.
Iustitiae vestem reponit quisquis amicitiae induit.
Nemo iudicare recte de suis rebus potest.
Nemo non fert difficulter iudicem adversarium.
Nemo iudex esse causa suevit in sua bonus.
Nemo non ante, re censet iudicio sese alterum.
Nemo ius dicit sibi ipsi: lex sequenda, et iudices.
Nemo recte iudicare de suis factis potest.
Nemo vere iudicare propria in causa potest.
Nilspei est cum iudicandus iudicem accusat reus.
Non iudicat qui iudicat pro praemio.
Non potest aequus vocariqui sibi iudex sedet.
Nundinarium tribunal, turpitudinum est apex.
Omne iniquum est quod statuitur parte inaudita altera.
Omnibus prodest nocetque nemini iudex bonus.
Omnis qevi exempla prudens iudicat securiter.
Perplacet parti huic et illi qui benigne iudicat.
Plurtum auctus saeculorum casibus, iudex placet.
Praemium iustos sequatur pena iniquos iudices.
Qui sibi sit ipse iudex, spernit omnes iudices.
Quis sibi iudex sfit ipsi, iudicem nullum timet.
Quisque iure eo tenetur iudicavit quo alterum.
Quisque personae esse iudex, nemo causae quaeritat.
Semper est nigri coloris calculsa crudelium.
Sortem utramque expertus aequos usque ponit calculos.
Sortis utriusque gnarus iudicat benigniter.
Sortis utriusque gnarus non nisi aeque iudicat.
Veritas insigne primum iudicis vere probi est.
Vir pius ius irreslexa mente sincerum colit.
Vita ludici, Advocato, plebis lex iniuria est.
Causa in sua qui iudicat, non iudicat.
Causae suae iudex quis est retundior.
Cunctator esto de salute iudicans.
Dies futuros, iudices puta optimos.
In iudicando lex sequenda est omnibus.
In propria renenmo iudex est bonus.
Invisa iudici est rei securitas.
Mente et manu abstinente iudex placet.
Ne iudices priusquam utrumque audiveris.
Nec gratiae, nec largitati iudices.
Neclenis ultra, nec severus quam decet.
Neclucra iudex quaere, nec potentiam.
Nemo esse iudex in sua causa potest.
Nemo noceis absolviturse iudice.
Numquam sibi iudex bonue sat prospicit.
Princeps solutus iudicum vivit metu.
Punire iudex ipse quae facit nequit.
Quis vam fuit causa in sua iudex hebes.
Quis quaeso iudex est bonus causa in sua?
Quo tardius Dei iudicium, hoc iustius.
Raaro abstinentes iudicantium manus.
Res iudicatasaepius rescinditur.
Res iudicata legis obtinet vicem.
Res iudicata, ubique tam res sacra est.
Se iudic are, difficillimum omnium est.
Senemo fallit effugitue iudicem.
Sola sequestra lege fer sententiam.
Solam sequantur veritatem iud ces.
Solus scelesti regis est iudex Deus.
Sunt, iuris arma, non furores, ludicum,
Ubi est amor, iudicium ibi esse non solet.
Utrique parti vix placet qui iudicat.