Fautor est fortuna caeptis queis adest auctor Deus.
Ad Deum omne principium, omnes ad Deum exitus refer.
Principium finemque rerum onium ponas Deum.
Propositi dux atque fautor est boni semper Deus.
De malo initio esse finis non soletfelicior.
Dimoveri ab instituto sanctiore non sophie est.
Distat a perfectione quodlibet primordium.
Fine ferme languet acre cuifuit primordium.
Finem eum spera fururum quale principtum fait.
Finis est incuriosus fervidis primordiis.
Flumen ecquod fonte ab ipso na igabile est suo.
Grande nil sui subortum est, tempore ipso grande.
Nascens malum omne perfacillime opprimas.
Navigari fonte ab ipso fluminum nemo solet.
Niproterviam refrenas iuniorum, eam incitas.
Non nocendo sed iuvando firma fit potentia.
Omne flumen est vadosum fontis adsui caput.
Nullus amnis orbetoto totus est fonte a suo.
Principio infausto esse felix exitus raro solet.
Principium bonum omne finem terminatur in bonum.
Principium obsignare iusto fine qui valet, vir est.
Quale principium esse talis suevit et rei exitus.
Totius plus quam dimidium est non iners exordium.
Afonte flumen non statim est profundius.
Multum pavoris omne habet primordium.
Semper fuit quod non habet primor dium.
Tarde eruuntur quae profundius iacent.
Totius est dimidtum ovans exordium.