A Deo quo plus mali aufers, hoc tibiplus vult boni.
Inpios austera semper est Dei in dulgentia.
Maxime iis indulget odit quos Deus potissimum.
Neminem Deus mago odit quam cuiindulget nimis.
Alteri indulgeto quivis ipse qui indulges tibi.
Cum severitate nisce saccharum indulgentiae.
Filii indulgere fastui, est parentis non boni.
Grandiori inobiequentes sunt equi frenis metum.
Insui feras amorem vertit in dis gentia.
Nemo laetam fert modeste sortis indulgentiam.
Non diuloco stat uno sortis indulgentia.
Nulla non virtas honore cedit indulgentiae.
Pessima est, aequum honumque praeter, in dulgentia.
Quidquid aequo plus futurum est, detur in dulgentiae.
Quo magis quisque est amicus, hoc ei indulge.
Quo plus amicus es, minus quo indulgas.
Saepius puero mag stri noxia indulgentia est.
Transit in licentiam omnis militi indulgentia.
Veritate salva amicis cuncta recte indislgeas.
Vis potest terrorque multum, plus at indulgentia.
Commune patrum crimen indulgentia est.
Paenae loce fere Dei indulgentia est.
Vimentia aennos antecedit indoles.