20 July 2004 Ruediger Niehl
typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - no spell-check


page 392, image: s416

IMPETRANDI.

Impetrare a rege iniquum est ire sem et perditum.
Quod palam rex abnuisti, nemini clam dein dabis.
Rege ab improbo impetrare nil potes nisi improba.
Aurea a Baecho impetrasse euncta, crux Midae fuit.
Cogitant probis impetrata, impetranda non probi.
Est benignus, impetranti qui negat, rem noxiam.
Impetrare amata, res est her cle iucundissima.
Impetres profusione quaelibet, metu parum.
Multitudo cum impetrare nil potest, iuste dolet.
Nil boni aut aequi impetrare est a maligr o pectore.
Postea nolirog are quod impetrare non cupis.
Quodpot st bono impetrare, cur malo quis impetiet?
Quod preceimpetratur, omni carius pecunia est.
Aegre impetrata gratior miseris salus.
A mente scava nil boni aut aequi impetres.