Erudita gratitudo festus hymnus est Deo.
In Deum omnis gratitudo sanctitatis est ager.
In mala re quam bonu aeque gratulandum usque est Deo.
Seu bene aut male est, agantur gratiae Deo sua.
Corde gratiam repenit cuinegavit Dis opes.
Corde gratiam reponit, gratus esse quinequit.
Foenoris genus profecto non mane gratia est.
Gratitudo ubi est ibi esse non quit arrogantia.
Gratus est in orbe nullu: um malo illi servias.
Gratus est quoque ille, corde qui reponit gratiam.
Nemo non sese arbit atur omnium gratissimum.
Non pari sed auctiore quaeque vedduntur modo.
Non potest sat esse gratus filius parentibus.
Omnibus vis esse gratus? sis molestus nemini.
Quei queat ei esse gratus, gratus est qui nemini.
Qui nequit sat esse gratus, nunc fere ingratissimus.
Saepius vell sibi aurem fert voluntas gratior.
Sancta virtus gratitudo, est omnium sacerrima est.
Se parem praebet merendogratitudo egentior.
Si tibi est factum bene, illi cur item haud dicas bene.
Sponte sese appellat ipsum gratus, ingratum dator.
Vix sua flemma tabescit ara gratitudinis.
An mente grata quippiam est honestius?
Cum morte numquam deficit gr???ti fides.
Et gratitudo cutque sancta belluae est.
Ne quidem ferex leo expers gratitudinis bono est.
Nec gratiae expers sera gratulatio est.
Qui gratus unt, gratus: dem et alteri est.
Referre solus gratiam novit sophos.
Vinci sinit se nemo gratitudine.