Crescit et iam in senticeto lilium saepe ac rosa.
Elig as maximum malorum, sed bonorum maximum.
Eligit peiera stultus negligit que commeda.
Etrubos quoque inter hirtos herba surgit utilis.
Et Sophiro as protervis colligunte sentibus.
Flore de fettente mella velleguntur optima.
Floris e fettore tristis dulce mel apes legunt.
Fontepretsente, ad lacunas tendere est meretsuis.
Frugibus certe paratis nemo glande Vescitur.
Herbaitem a fettente, gustumella duci aufer talis.
In modo inque ele ctione tota virtus cernitur.
Mella apis e flore multo fingit non ab unico
Mentis est inops relinquit qui meliora obpessima.
More apum flore haure ab omni quod futurum ect Gsui.
Mutus est flos mella de quo non legunt apiculet.
Nemini vitet eligendum usquanest malum, sed optimum
Nemo non occursum aselli quam leonis eligat.
Nila; is fert floreab ullo quam favis quod utile est.
Pretterit lactucam asellus, Ges tturque carduis.
Qui spit, spinis rel ctis floridas rosas legit.
Quis frequen! avit lacunas admanus fons cum fores.
Sus lutum quetuis quibus vis pretferet tapetibus.
Velle si vis semper eadem, vera cportet eligas.
Vitet eligit malus mala, ac bonus bonet.
Amamus idmagis quod anteponimus.
Ascoria aurumquilibet discriminet.
Cognosee multa: amplectereo mnium optimet.
Eflore quovis mellet non stipant apes.
Et mel apis de flore foetido facit.
Mavult asellus stramen, aurum respuit.
Pretsente carne nemo vescitur thymo.
Quis non reperto lac mero reliquerit?
Rosam quoque ipsis colliges e sentibus.
Semper legendum est e malis binis minus.