Dos potissima est potentis Prircipis beignitas.
Ultima atque prima dos est Principum clementia.
Absque dote literarum vita utua est mortua.
Absque dote luculenta ne quidem virtus placet.
Absque dote nemo virtutem ambit autmodestiam.
Cassa qzod sit dote Musa, restat illocabilis.
Dives atque annosa coniux, eaussa fit mortu suet.
Diu tum stultitia dos est; pauperum sapientia,
Dotis uxor insolentis in solentiobit nece.
Feminis liberrimum est osquetc beat dos pinguier.
Insitam doctrina dotem roboratmentis magis.
Luculenta feminarum forma, dotis et loco est.
Magnados, marito amar a poena et absque termino est.
Neminem dotes; paterne quem! bet beant opes.
Nemini indotata virtus se potest obtrudere.
Nequidem virtus amica est, dote si caret sua.
Nemini absque dote Vert us sefacit locabilem.
Numquam aget sua absque lite cui marita dos domi est.
Sape ansss divesque coniunx, coniugis perit manu.
A dote, femina oris est licentia.
Formosa virgo fronte dotem gestitat.
Do is loco forma est egenti feminet.
Nummat a coniux merte raro obit sua
Pleruque mortis causa dos fit feminis.
Virtus facit non dos beatas nuptias.