Arma vimque iubministrat ipsa desperatio.
Cauta vitus multa patrat, lura desperatio.
Cogit ultima experiri quemque desperatio.
Cum spei nihil est, in arma palidus ruit timor.
Despicit peri ulum omne mors cui est contemptui.
Duplices vires ministrat arcta desperatto.
Et spei persaepe causa facta desperatio est.
Exitu clauso est esse forti cuilibet.
Feminis vires ministrat arcta desperatio.
Fit spei subinde causa nigra desperatio.
In te habet vitae necisque ius, mori qui non timet.
Invenit vias salutis qui perire destinat.
Im habet reges in altos qui paratus est mori.
Maximas vires ministrat arcta desperatio.
Maxime in pugna est timendus, cui salus nulla, est salus.
Nemo non mori paratus tollet inclitum ducem.
Pravalens extrema cuncta tentat ac patrat timor.
Saepe spem forti reduxit alba desperatio.
Saepius spei una causa facta desper atio est.
Saepius spes abdicata causa fit victoriae.
Saepius victoriarum causa desperatio est.
Spernit aurigam quadriga, quae dat a est iuri suo.
Spes rovas Viresque sub dit atra desper atio.
Summa desperationum est, cum malo cedit bonum.
Animos sacit sib a cta desperatio.
Litat dolori qui timere desiit.
Nilarduum est, praesens quibus votum mori.
Resumit arma, cum spei nil est; timor.
Si nil licet sperare, fas pugnae immori.
Spei fit auctrix saepe desperatio.