20 July 2004 Ruediger Niehl
typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - no spell-check


page 202, image: s226

CULPA.

Culpa Principum expiat ur innocentumsanguine.
Graendior fere usque vulgo culpa lausue Principum
Laudibus cu'pisue regum, semper addi quid solet.
Absque paena culpa nulla est: culpa poena ipsa est sibi.
Alterius perirs culpaquisque malit quam sua.
Culpa maior est minorque pro gradu peccantiam.
Culpa Ubi est inde esse longe nigraepoenanon solet.
Culpa ubi est, inde esse paenae non potest longe timor.
Grandis occupat triumphum culpae parva carcerem.
Nulla culpaplus remordet quamperenni sontium.
Nulla sic venit dolenda culpa quaem merentium.
Parte ab omni vita nulli est absque culpa simplice.
Pessimus culpa peracta tactat innocentiam.
Quisque culpat, quisque laudat principes iusto acrius.
Praerogativa gravatur culpa, certe haud sit minor.
Praerogativae eminentis culpaque eminentior.
Quam magis caelare culpaes quaeris, hoc minus latent:
Quam fit ingens sulpa novit nemo quam qui eam subit.
Quirogat culpam fatetur, qui rogat veniam petit.
Qui suam culpam fatetur prorsus is culpam exut.
Caret pudore culpa, teste quae caret.
Nemo est ab omni parit qui culpa Vacet.
Sucsque culpa plectere auctoresamat.
Tristius perire culpae non sua quam propria,


page 203, image: s227

Vacareculpa, murus hic aheneus.
Vacare culpa summus est apex boni.
Ut corpori umbra, homini usque sic culpa est comes.