Fides saelutis cuilibet compendium est.
Qui fidem Deo reservatiustus ipsimit Deo ext.
Qui fidem induit fatetur ilico in ig norantiam.
Unicam fidem intuetur, non opus nostrum, Deus.
Quisquis orbi et rebus orbis credit, haud credit Dec.
Credulum ducem haud opina damna cingunt undique.
Cuncta credunt vera, dese quae autumamus Principes.
Morbus in tyranno, amicis raro habet fidem.
Saepius nassa tenetur hostium dux credulus.
Auribus fides habenda est? at oculis certe magis.
Credito patriatque matri de Deis caelestibus.
Credulum nimium esse oportet nem nem, certe senem.
Credulus ritu Sabino somniat quidquid cupit.
De side cuiusque credas oculis, haud item auribus.
Feminae nil crede, certe non palam esse quod times.
Ne quid alteri cui quam crede plus quam ipsi tibi.
Plura sunt credendae de actic quam scierda numinis.
Si fidem tibi obligati Vis, hale fidem aiteri.
Tam malum est fidem habere cunctis quam fidem habere neminam.
Vera tantum crede, per te quae ipsus exploraveris.
Vix homo est vocandus, ipsum qui iubet credi Deum.
Credas Deum colasque sed merafide.
Credas tibi de ts ipse, non item alteri.
Deum esse crede et colito, sed non quaerite.
Fidit latroni famsnae qui habet fidem.
Invitus ut quid credat an quis cogitur?;
Peioribus ferme fidem praestat metus.
Plerumque et ipsa habita obligat fides fidem.
St. ltus fidem Verbis habet, rebus Sophus.
Veris amicis credimus nostra omniae.
Vix invenit fidem ullam egeni oratio.