Arma pauperum in potentes sola sunt convitia.
Non decet ducem popelli circumagi conviciis.
Regium non est popelli querere convicia.
Rex aequum aemulet ur; haud se vertat ad sonum canis.
Celsa mens contemnit ore vernulae frontis iocos.
Corpus ensis, verba mentem sauciant sanam mala.
Dedecus probrumque inurunt cuilibet convicia.
Despicit latrattonem quamlibet praestans equus.
Dicta si sunt falsa temne; vera si sunt corrtge.
Esse vis convicianti pessime? ipsum temnito.
Imperiti aeva audienda mente sunt convitia.
In caput convitiantis recidit dictum malum.
Insilit testis sonere grando grandi, at non nocet.
Longius convitiator voce pergit quam tubae.
Mortuis convitiari non solet nisi impius.
Nemini convitiatrix lingua contulit lucrum.
Nil movent licentiora dscta labis inscios.
Non Vulneat mentem bonam convitium.
Nuspiam licentiora dicta sineros movent.
Convicia aures falsa fac praeteruolent.
Convitia iraetela sunt pri???a omnium,
Convitiantine obloquare, et viceris.
Conuttianti vix sua est tranqutllitas.
Canuitari regibus nolimale.
Convitiatorquid nisi est vilis culex?
Convitiator vecem habet modotubae.
Conuttiis nullus movetur improbus.
Expostulator quam libet vin it tubam.
Licentiora dicta puros non movent.
Mer spura linguas ridet irridentium.
Quemquam ne Verba commovent phrenetici.
Vitae malae convitum haud abest procul.
Osilentio soerce:res mala est convittum.
Pascitur laesus querela libera acconuitiis.
Qui dolet quando male audit, conscius certe maltest.
Qui lacessentem facit nauci altius turba eminet.
Semagis convitiat orinquinat, non alterum,
Stoico contemnas ore vernulae frontis iocos.
Strenua prolaude habendum est improbi convitium.
Ulceris tactu movetur, tillico psora obsitus.