Intimis quoquod est homullis cum Deo cognatio.
Est superbi. agnatio omnis imper atricis domus.
Arctius ungit voluntas quemque quam prosapia.
Di imit quemcumque nexum sanguinis foedum scelus.
Et tac ens quoque ingeniorum est invicem cogitatio.
Inter affect???, amici velprioris sunt loci.
Maius est ubique merum vinculum quam sanguinis.
Mentium magis ligamur nexibus quam sanguinis.
Moribus mage obliquamis mutuisquam sanguine.
Multa debemus propinquis; plus at aeque, at plus bono,
Multa sanguini, sed aeque plurae debes ac bono.
Mutuo moge obligamur, cordibus quam sanguine.
Nemo non suos propinquos anteponit ext eris.
Nulla iur asunt ita arcta grande quam solvat scelus.
Nullus est miseri propinquus, divitis sed quilibet.
Qui nimis laudat propinquos, vix habet laudempsui.
Quis suognato anteponat sanguine alieno satum?
Quamlibet cognationem grandius solvit scelus.
Saepe noxam unius omnis expiat propinquitas.
Sancta ubique iura summae sunt necessitudinis.
Sanguinis ius grande, sed plus ius honestatis valet.
Sanguinis quoscumque nexus rumpit in dignum scelus.
Solvit et cognationis vincla contumeliae.
Vinculum cognationis dirimunt iniuriae.
Arte ligat genus, voluntas arctius.
Arctissimae est cognatio infelicium.
Cognatus esse quisque vult felicium.
Cuicumque homullo cum Deis cognatio est.
Genus propinquos sed magis studium facit.
Facit magis studium propinquos quam genus.
Late patet cognaetio felicium.
Longinquus usus iuranaturae obtinet.
Nulla usptam cognatio infelicium est.
Propinquitatis plurimum est in moribus.
Ubique multum tura possunt sanguinis.