20 July 2004 Ruediger Niehl
typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - no spell-check


page 17, image: s041

ADMISSIONIS PRINcipalis.

Simper aut Deumalloquaris, aut loquentem eum audias.
Carcerates rede reges qui negant usum sui.
Carior carierque fit rexindies, cuivis patens.
Est suisrex carus omnis quipatet quibuslibet.
Interprete uti plurimo, regis mali est.
Iuspatet patetque ibi aequum, rex ubi omnibus patet.
Neminis cor est apertum regieiqui non patet.
Nemo rex, communicando cuilibet se, sorduit.
Non sinunt adire persae Principem immuni manu.
Qui patet summis et imis tempore omni rex placet.
Qui vetant se adire reges, carcer illis regia est.
Quoslibet admitte Princeps, si modo vere es tuus.
Regem adire ubique quim fas; non homo, sed est Deus.
Regis a vultu recedit nemo tristis, quam mali.
Regis est nimis superbi reber internuntius.
Servias animis tuorum, servias oculis, regens.
Si Dei, rex, es imago; sic pate, sicut Deus.
Sobrium voti eici aula regia tristem, scelus.
S; brium v???i revaltune sinas tristem a tuo
Sol es, o rex, te videndum da tuis premiscue.
Vanus est miserue princeps, sese adire qui vetat.