December 2004 Ruediger Niehl markup
typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - no spell check - orthographical standardization performed - corrections from the errata list not integrated
06/2007 Katharina Meiszus, Reinhard Gruhl markup
TERMINI Markup added - spell check partially performed
01/2008; 03/2010; 11/2010 Reinhard Gruhl markup
some corrections inserted


image: s000

[gap: illustration (Frontispiz)]

image: s001

STEPHANI BLANCARDI LEXICON MEDICUM VIRI CELEBERRIMI IOANN. HENRICI SCHULZII OPERA INSIGNITER AUCTUM ET EMENDATUM NUNC DENUO RECOGNITUM VARIISQUE ACCESSIONIBUS LOCUPLETATUM CURANTE MICH. GOTTL. AGNETHLERO SAXONE TRANSILVANO. PRAEFATIONEM PRAEMISIT ANDREAS ELIAS BUCHNER POTENTISS. PRUSS. REG. A CONSIL. SANCTIOR MEDICIN. ET PHILOS. NATURAL. IN ACADEM. FRIDERICIANA PROF. PUBL. ORDIN. ET IMPERIAL. ACADEM. NAT. CURIOS. PRAESES. CUM PRIVIL. POTENTISS. POL: REG. ET ELECT. SAX. HALAE MAGDEBURGICAE, APUD IO. GOTTL. BIERWIRTH CIC IC CC XXXX VIII.



image: s002

[gap: praeliminaria]

page 710, image: s734

VLCERATIO, vide exulceratio.

VLCVS, est solutio continui, a materia erodente ortum ducens, in mmollibus corporis partibus, eum imminuta magnitudine: diffet igitur a vulnerer, quod ibi sit resolutio recens et cruenta, hic vero plerumque purulenta aut ichorosa, ibi sit causa solvens ilico, et externa, scindens; hic autem causa lentius solvens, interna, et erodens inveniatur, vulnus igitur antiquum et prvulentum, erit ulocus, Gr. e(/lkos2. G. Ein Geschwür, offener Schade.

VLMARIA, est planta, quae habet caulem tres pedes circiter altum, rectum, angulosum, ramosum, exc avatum, coloris rubicundi, purpurascentis: folia oblonga, in margine incisa, rugosa et superius viridia instar ulmi, inferius alba: flores sunt parvi, rosacei, pentapetali, in racemos congesti, odoris grati; pistillum floris fit fructus, ex plurimis vaginulis membranaceis intortis, et in capitulum congestis compositus, semineque fetus ut plurimum singulari et exiguo: radix digiti crassitiei est, odora, extus nigra, rubro fusca intus, plurimis fibris rubris instructa: crescit locis udis iuxta flumina et similia loca: sie vocatur ob ulmi foliorum similitudinem: alias regina vocatur prati, idque quia folia explicata, ut et flosculos nitidos. caput inter prata extollit. G. Geisbart.

VLMVS, est arbor vaide procera, valde ramosa, cuius trucus est crassus, cortice fisso, aspero, flexili, obductus, extus coloris cinerei, intus albidi; lignum durum, flavum: folia sunt satis ampla, rugosa, venosa, oblonga, in margine incisa, acuta: flos est monopetalus, campaniformis, staminibus instructus: pistillum in centro floris fit fructus membranaceus seu foliaceus veluti cordiformis, in cuius meditullio capsula pyriformis posita est; membranacea pariter, semine feta eiusdem formae. Gr. pteli/a. Eius seinen samera vocatur. Vermiculi crescentes in seminum folliculis kni/pes2 dicuntur; Lat. quandoque culianes, et culices, ast quia culices ex aquis originem habent, ut ephemera, non credo posse dici culices, sed muscae erunnt. Quidam diei putant ab uligine, quia circa uliginosa loca crescit. Vel ab u(/lh materia, quia fabris lignariis materiem praebet. G. Rüstern.

VLNA, focile maius. Gr. phxu\s2, proph/xion, est os inter brachium et carpum, parte superiori cum hummero per gi/gglumon articulatur; ideo habet ibidem processus et sinus. Processus sunt duo ohlongi, et quasi triangulares, asperi, ut


page 711, image: s735

ligamenta articulum valide ambiant. Dicuntur korw=nai id est rostra seu glandes. Anterior et superior mminor, humeri sinum subit: posterior crassior et amplior in obtusumm angulum desinit, et humeri sinum posteriorum subit. Vocat Galenus w)le/kranon Hippocrates a)gkw/na, Latini gibberum, in medio horum est magnus sinus seu caultas instar semicirculi, unde dicitur sigmoeidh\s2, habet adhuc alium sinum laevum externum, lateralem pro radii capite. Parte inferiore articulatur cum carpo, tum per mediam cartilaginem, tum per processum acutum, ideoque styloidem dictu: unde ligamentum or tur, cubitum carpi articulo firmans. G. Ellenbein, das Fördertheil am Arm

VLNARIS MVSCVLVS, vide cubitaeus.

VLOMELIA, est totius membri integritas, ex ou)=los2 integer, et me/los2 membrum.

VLVA, est herbae palustris species: dicitur forte ab uliginosis, seu aquosis locis, in quibus reperitur. G. Wassermoß.

VMBELLA, est floris, seminisve pedamentum, in plures digestum longiores pediculos, qui sunul ex fastigio eodem orti, in latius continuo radiantur, singulique vel florem, vel semen sustinent, in orbem circumactum. Graeei hunc floris habitum skia/dion, Latini vero, quoniam umbellae, qua mulieres vultum vindicant a sole, et aestum arcent, circinatam effigiem gerit, umbellam dixerunt.

VMBILICALIS FVNICVLVS conntinet praeter urachum, tria notabilia vasa sanguinea, duas scilicet arterias, atque unam venam, cuius diamoter ad minimum unius cuiusque arteriae duplum est, insuper corpore spongioso, quod ipsis tutum transitum praebet, componitur: hoc corpus spongiosum, subcartilagineum satis mobile et non facile comprimendum, secundum plurimos anatomicos, duplici membrana constat, externa, quae a panniculo adipso, interna, quae a peritonaeo ortum ducit; secundum alios vero ab epidermide, cute, et panniculo adipooso: sed D. Roubault illum unica solummodo membrana tenui suecinctum esse invenit, sub qua infinitarum cellularum compages se prodit, in quibus humor pellucidus, viscosus, quem Warthon gelatinam nominavit, magna copia reperitur; quo continuo assluente, huius funiculi flexibilitas, quae fetus motui obsequi debet, conservatur: in huius funiculi umbilicalis longitudine, quae non semper eadem est,


page 712, image: s736

conspiciuntur aliquot quasi varices sive vesiculae sanguine planae, nodorum similitudinem habentes; ex quorum copia, obstetrices de futurae sobolis numero divinare solent, et si nulli eiusmodi nodi adfuerint, steriles in posterumm fore pronuntiant puerperas; ex eorundem quove ab invicem distantia de puerperiorum intervallo; et ex colorumm varietate de sexus discrimine aniliter hariolantur. Vide funiculus umbilicalis; et vasa umbilicalia.

VMBILICVS [1] umbo, *)/omfalos2, *(ri/za gastro\s2 Aristoteli, est umbo in medio abdominis situs, cui in fetu intestinulum umbilicale coniungebatur, quod post partum abscinditur, G. Der Nabel.

VMBILICVS MARINVS, pen. prod. [abbr.: paenultimam producit]

Iam pervenimus usque ad umbilicos. Phalaec. Mart. l. 4. ep. 91.
Nullo crassior ut sit umbilico. Phalaec. Mart. l. 2. ep. 6.

Umbilicus marinus, est testaceum quiddam, planum, ab una parte rubrum, ab altera fuscum: habentur maiora et minora. G. Meerbonen.

VMBILICVS [2], id in pomis est, quod in iis medium vel prominet, vel conditur.

VMBILICVS TERRAE, vide cyclamen.

VMBILICVS VENERIS, et ceterae herbae, quae umbilici nomen ferunt, dicuntur sic a foliorum similitudine cum umbilico humano.

VNCIA, est duodecima pars librae medicinalis; continet uncia drachmas octo. Gr. ou)gki/a. G. Eine Untze, zwey Loth.

VNCVS, idem quod hamus et hamulus.

VNDIMIA, idem quod oedema.

VNEDO, putatur esse mespilus; quidam tamen illud nomen arbuto attribuunt. Gr. e)pimhli\s2, quae etiam ab Italis rusticis vocatur unedo, estque quasi malus silvestris. Inde nomen habens quod plures edi non possunt.

VNGARICVS MORBVS, sive HUNGARICUS, est species febris epidemicae malignae, plerumque cum nimio capitis dolore, delirio, aut angina periculosissima invadens, aliquando cum petechiis, sive maculis pulicaribus.