December 2004 Ruediger Niehl markup
typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - no spell check - orthographical standardization performed - corrections from the errata list not integrated
06/2007 Katharina Meiszus, Reinhard Gruhl markup
TERMINI Markup added - spell check partially performed
01/2008; 03/2010; 11/2010 Reinhard Gruhl markup
some corrections inserted


image: s000

[gap: illustration (Frontispiz)]

image: s001

STEPHANI BLANCARDI LEXICON MEDICUM VIRI CELEBERRIMI IOANN. HENRICI SCHULZII OPERA INSIGNITER AUCTUM ET EMENDATUM NUNC DENUO RECOGNITUM VARIISQUE ACCESSIONIBUS LOCUPLETATUM CURANTE MICH. GOTTL. AGNETHLERO SAXONE TRANSILVANO. PRAEFATIONEM PRAEMISIT ANDREAS ELIAS BUCHNER POTENTISS. PRUSS. REG. A CONSIL. SANCTIOR MEDICIN. ET PHILOS. NATURAL. IN ACADEM. FRIDERICIANA PROF. PUBL. ORDIN. ET IMPERIAL. ACADEM. NAT. CURIOS. PRAESES. CUM PRIVIL. POTENTISS. POL: REG. ET ELECT. SAX. HALAE MAGDEBURGICAE, APUD IO. GOTTL. BIERWIRTH CIC IC CC XXXX VIII.



image: s002

[gap: praeliminaria]

page 600, image: s624

SCAPVLA, vide homoplata.

SCARIFATIO, SCARIFICATIO, est incisio cutis scalpello vel phlebotomo, quae fit cum vel sine cucurbitulis; fit in membris et partibus gangraena corruptis, ut viva pars a mortua separetur, et liquores stagnantes inferius, atque perpetuo putrescentes, liberius exhalare queant. Cum cucurbitulis autem sit, ut extrahatur sanguis ex vasculis cutaneis, inseruitque loco venaesectionis Gr. e)gxa/racis2, kataxasmo\s2, a)po/skhyis2. G. Das Schröpffen.

SCARIFICATORIVM, est instrumentum, quo scarificatio sive incisio fit. G. Das Schröpffeisen.

SCARIOLA, vox Arabum Interpretibus usurpata, pro endivia vulgari; penult. corr. [abbr.: paenultimam corripit] quia specie diminutivi sese infert, ut Tulliola, areola, filiola, palliolum, etc. Idem imitatur lavendula, pruneola, calendula, passulae, cocculi, etc. vide seriola.

SCARLATINA FEBRIS, haec a Sydenhamo descripta, invadere solet tempore astivo imprimis infantes maculis parvis rubris, crebrioribus et multo latioribus magisque rubentibus, sed non tam uniformibus quam in morbillis, cutis universa inficitur, quae ad 2 vel 3 dies persistunt, postea evanescunt, cuticula squamatim decidit, quod bis vel ter abit reditque.

SCARLEA, idem quod sclarea.

SCAVRVS, est is cui tali sunt exstantes.

SCELETVM, est ossium rotius corporis compages, arte anatomica articulis suis coniuncta, et locis debitis reposita, a ske/llw arefacio. G. ein Beincörper, ein Scelet.

SCELOTYRBE, est cruris perturbatio, nunc ad hanc, nunc ad illam partem inclinans, saepe ex scorbuto proveniens, ex ske/los2 crus, et tu/rbh tumultus. G. Der Scharbock.

SCHESIS, est corporis dispositio: unde schetica febris, quae in dispositione est, non in habitu, a xhmati/zw dispono, effingo. Ei opponitur hectica, in ipsa e(/cei sive partibus solidis ita altius radicata, ut non nisi difficulter medicamentis curetur.

SCHIDACEDON, Gr. xidakhdo\n. Est adverbium, quo describimus fracturae speciem, per ossis longitudinem, non per transversum factam, quae kaulhdo\n. vocatur. Vide cauledon.

SCHISMA, est scissura in dura vel molli parte, a xi/zw findo: stricte de pudendo muliebri dicitur.