ANdream Pauli Brunsuiga protulit natum parentibus perhonestis, anno millesimo quingentesimo, quadragesimo tertio. Pater ei fuit Gerhardus, senator et camerarius urbis, avus itidem Gerhardus, quadraginta ipsos annos consulatum ibi gessit. Ut primum in pueritia Philosophiae iecit sundamen ta Wittembergam missus est, ad emporium nempe bonarum artium: fuitque Melanchthoni commendatus; qui, indole adolescentuli perspecta, domum suam et in convictum eum recepit.
Mox adeo magnis in studiorum curriculo itineribus est progressus: ut decimo quarto aetatis anno, eleganter et Latine et Graece scriberet: cuius specimen dedit necdum ephebus versione catecheseos: quam et Latine et Graece de vernacula ita transtulit: ut Melanchthon ipse fuerit admiratus.
Itaque propter excellentiam ingenii et dexteritatem impense eum adamavit: ac frequenter pro lectione publice eum examinavit, propositis, qui mos illi erat, nunc non est; quaestionibus: ad quas ita erudite, ita apposite adolescens respondit: ut et Melanchthon et auditorium torum indolem complexi mirifice eum observarent et diligerent. Toto deinde vitae suae tempore praeceptoris sui memoriam retinuit sacrosanctam; famamque adversus Zoilos defendit: quin imo biduo ante obirum vitam Melanchthonis descriptam legendo sese oblectavit. Wittemberga Lipsiam abiit magni illius Gamerarii inter alios videndi causa: qui hunc nostrum non certe minore, quam Melanchthon, favore ac benevolentia est prosecutus; intimumque
habuit. Audiendis itaque viris summis, eo in studiis progressus est: ut, cum Ingolstadii aliquantisper haesisset, in Italiam iter susceperit: ac Bononiae triennium in optimarum artium, ac praecipue sanctarum legum studio posuerit: cum quo et linguae Italicae usum coniunxit: quem sibi tantum acquisivit: ut non homo alienus et longinquus; sed in media Italia natus habe- retur.
Italia perlustrata, et aulis principum plerorum que salutatis, in Galliam, et quidem Valentiam ad I Crorum coryphae um Iacobum Cuiacium, p errrexit: ubi ita humaniter ac prolixe fuit exceptus: ut ipsa ab Academia rogatus, Doctoralia, quae vocant, in iure insignia ibi acceperit. Inde Lugunum, Aureliam, Lutetiam, et alias illustriores regni urbes atque oppida adiit; et cum doctissimis quibusque iureconsultis de materiis gravibus contulit: ipsum etiam linguae Gallicae idioma usu feliciter addidicit. E Gallia cum bellicis rumultibus discedere cogeretur; Spiram venit, praxcos cognoscendae ergo; ibique tantisper subsedit: donec a SAxoniae Electore Augusto fuit evocatus: ut a consiliis sibi esset. Factum id anno aetatis ipsius duodetrisgesimo.
Eo in officio talem se praebuit: ut omnibus et eius fides, et industria quaedam praecipua probaretur. Gratus itaque Electori suo carus que fuit: ipsiusque ille opera, in obeundis legationibus gravissimis, non solum ad Electores et Imperii principes; sed ad ipsum quoque Caesarem, ad regem Poloniae, in Italiam, Borussiam, aliasque provincias exteras, cum successu usus est.
E vivis deinde sublato Electore Augusto, Christianus I. Elector Saxoniae, qui successit, eodem loco esse hunc Pauli voluit; cui itidem operam et fidem suam constanter probavit Tandem cum idem Elector ad principis Cattorum Wilhelmi aulam proficisceretur Cassellas, anno millesimo, quingentesime, nonagesimo, in comitatu hunc etiam Pauli habuit; ut sicubi res posceret, praesto esset. Ibi ergo dum subsistunt, decumbere cepit: eoque morbo die quarto Maii intra quintam et sextam matutinam, exstinguitur, corpusque Cassellis honorifice in remplo parochiali terrae mandatur redditurque; cum hic peregrinatus esset annis quadraginta septem: Saxoniae ducibus atque Electoribus inserviisser annis octodecim.
Fuit officii sui satagens; pacis in repub. et ecclesia unice apptens: laborum in itineribus ac consultationibus tolerans: orthodoxae pietatis tenax: nullius timens minas: paratus vel exilium pati Christi causa: prolixus in pauperes ex bonis honestissime acquisitis: non [Gap desc: Greek word] : adeo ut aliquando, cum occasio id ferret, dixcrit: se imprecari sibi: ut eo ipso belo,
quem manu tenebat, confestim exstingueretur, si conscius sibiuldius sit munusculi, ab ullo civium tam ditiorum quam pauperum accepti: exceptis donariis principum et magnatum, quae ut non honeste recusare, ita pro laboribus iuste potuisset postulare.
In extremo vitae actu patientiam vere Christianam praestitit, id unicum conquestus: quod extra patriam sibi moriendum videret: Gui ramen pastor illiusoppidi Christiane obviam ivit: et cum hanc tum alias curas exemplis et dictis sacris pie exemit. Nec enim minus beati fuerunt Iacobus et Iosephus patriarchae, in AEgypto, inter gentes idololatricas, demortui. Domini oft terra: et ex omni angulo tantundem viae ad caelos.
Ex contione funebri habita a Ioanne Strackio pastore et Superintendente Cassellano.