IOannes Fichardus Francofurti ad Moenum urbe Imperii libera natus est anno Christi millesimo, quingentesimo, undecimo, parentibus honestis. Hic ubi prima in udo, ut vocanr, triviali liguarum et dicen di artium iccit fundamenta, tum ad Philosophiam ac humanioresdisciplinas, tum vero inprimis ad Iuris seientiam animum adiecit: eoque nomine Friburgum Brisgoiae ad Gymnasium, eius doctrinae laude tunc celebre, se contulit.
Ibi inter alios eruditione insignes viros, Zasium, Germanorum Ictorum facile principem, ci audire contigit, iam prope septuagenarium: quo tempore, quamquam ob senium multa fuere in illo remissiora, etiam vox ipsa, quod tum edenrulus esset, blaesior; ita tamen adhuc docendo scribit eum viguisse: ita, quae dicebat, vixisse omnia: ut iuratus confirmet, neminem se ex Germanie et Italiae doctoribus audivisse: qui Zasium vivida illa docendi ratione superarit. Contulit ibi tum Zasius in Fichardum discipulum suum tantum benevolentiae, operae ac studii: quantum vix in alium quemquam. Itaque codem Zasio instigante summum docturae honorem petiit; atque una cum Ioanne Sichardo summum evum honotem, promovente Zasio ibidem est consecutus. Deinde Spire Nemetum in supremo Imperii Germanici tribunali aliquandiu feliciter se exercuit. Demum
Patavii et Bononiae, ubi eandem scientiam est professus, ceterisque Italiae Academiis iuris studium plurimum confirmavit; ac tandem Rei pub. in patris Syndicus annis quadraginta quatuor clarissimus fuit.
Nominis sui cel ebrationem longe lateque protuli plurimis non modo veterum iurisconsultorum commentariis; sed et ingenii sui monumentis pulcherrimis, et uttlissimis collectaneis in publicum editis: decus et ornamentum eorum, quibuscum vixit; et patriae, imo Germaniae totius, et saeculi sui.
Tandem functus vita decessit Francofurti in patria anno millesimo, quingentesimo, ectogesimo primo, annum agens septuagesinm.
Scripsit periochen vitarum recentiorum Iurisconsultorum, ab Irnerio usque adipsum Zasium, eo saltem facto meritus; ut qui tot clarorum virorum memoriam in occulto latere passus non est, ipse quoque oblivioni minime sit tradendus. Praeterea indices duos omnium fcriptorum in iure tam Pontificio, quam civili, a veterbius ac recentioribus iurisconsiultis, ad haec nostra usque tempora editorium. Ioannes Oporinus impressit Basileae una cum veterum iurisconsultorum vitis, per Bernar dinum Rutilium descriptis, et eiusdem Decuria. Ex Galeni libris Grecis Latimtate donavit, de libris propriis: de ordine librorum suorum: depraesagiis ex insomniis: quomodo morbum simulantes sint deprehendendi: de exercitatione parvae pilae: consilium in morbo comitiali. Eiusdem tractatus Cautelarum omnium Ictorum qui hactenus cautelarum materiam ex professo tractarant, opus iurisconsultis, potissimum autem advocatis pragmaticis, causidicis, atque omnibus in foro versantibus non minus necessarium, quam utile et frugiferum, cum praefatione de recto et vero usu cautelarum.
Encomium eius decantavit Lauterbachius hisce versibus:
Quanta sit ingenii, Ficharde diserte, facultas:
Quanta sit innocuo vita pudore nitens;
Quae virtus caelum donans, pulcherrima rerum
Hinc Themidis quantum iustitiaeque decus.
Tot praeclara tui referunt monumenta laboris:
Insignes morum tot super orbe notae.
Facta tot, humano quae commendantur ab ore;
Arbitrii leges consiliique tui.
Ut nullos fama pereas Ficharde per annos:
Ingenium, virtus, vita, Themisque facit.
Ex libr. 3. Prosopograph. Henr. Pantaleonis: Thuani histor. August. lib. 74. aliis.