BEnedictus Pauli, nano millesimo, quadringentesimo, octogesimo none, natus, et a puero, dulcia Musarum otia sectatus, Wittembetgae inter alios Henningum Goden, ea aetate Iureconsulcorum haud postremum, audivit.
Deinde ad ius ibidem publice docendum vocatus, triginea amplius annes ea dexteritate id munus obiit: ut scholae magno esset ornamento. Magistratum etiam summum ea in Academia. aliquoties gessit: atque ita patriae suae et ecclesiae magna adsiduitate et summa side, in maximatum rerum deliberationibus ae iudicis utiliter inservivit.
Tandem anno quinquagesimo secundo, post millesimum quingentesimum, die tertio Aptilis, inter seria vora et piam commeinorationem de beneficiis Filii Dei, placide decessit vir optimus, annoclimacterico sexagesimo tertio. Utautem per omnem eius vitam restimonia Spiraus sancti suerunrillustria: ita maxime ea in agnone ipsius conspecta sunt. Repetitae enima aliquoties confessioni addidit: scire se ecclesiam illam vere Dei esse ecclesiam; et in corde suo sentire consolatione verum: qua statuae, sepropter Christum gratis habere remissionem peccatorum, reconciliationem, et se heredem esse vitae aeternae. Filiabus et filto portecta dextra bene precatus est: acdesiderio suorum, ut erat maxime [Gap desc: Greek word] valdeaffici se ostendit: erexit tamen se hac consolatione: quod seitet orphanos, praesertim in ecclesia, Deco curae esse: sicut seriptum est: Generi rectorum benedicetur: et, orphano tis eris adiutor. Melanchthon epitaphio eum huiusmodi ornavit:
Frigida in hoc tumulo Benedicti membrateguntur;
Cognomen Pauli qui patrium tenuit.
Doctor erat iuris, virtute ornatus et arte:
Eloquio clarus, consilio, atque fide.
Saxonia ducibus sententia saepe probata ect
Ipsius; et patriae profuiv ille suae.
Iustisicaque fide quoniam te, CHRISTE, colebat:
Conspectu fruitur mens modo laeta DEI.
Amicitia usus est tum aliorum bonorum, tum collegarum plurium: carus quoque suis principibus, Saxoniae Electorib. Itaque cum Fridericus III. de uberiore praxeos iuridicae materia docen tibus et discentibus prospecturus, curiae provincialis iudicium Wittemb. transtulisset, Professoribus iuris in Adessorum numerum cooptatis, potestate item auscultandi sententiarum dictarum publicationem discentibus permissa: successor I Fridericus, constans dictus, non solum fratris voluntatisubscripsit: sed anno vicesimo nono, accedente consilio et approbatione omnium Electoratus Saxonici ordinum, illi provinciali iudicio praesidem dedit Ioann. Metsch, eique Adsessores undecim adiunxit: inter quos et hic Pauli fuit. Reliquoru nomina sunt haec:
Gregorius Bruck,
Christoph. Gross,
Frideric. Brand,
Ioann. Appel,
Matthaeus Loser,
Capar de Teutleben,
Ioann. a Kanitz.
Ertman Preuss,
Bernard ab Hirsehfeld.
Gunther a Drossel.
Ex tom. 1. programm. Wittemberg. et oratione saeculari Doct. Icann. Zangeri P. P.