PATER Metzleri huius Ioannes ex Pannonia cum uxore Uratulaviam commigravit: ubi ambo, filio adhuc impubere, anno millesimo, quingentesimo, soptimo, in vigilia Margarethae, mortui: inque unum sepulcrum sunt illati: ut habent annales Uratislaviensis.
Ipse adolescens Ricardum Crocum Britannum, qui inter primos Graecas literas in Germania docuit, sectatus; Lipsiam cum eo venit: ibique et ipse eandem linguam professns est: quo tempore inter alios et Caemerarius eum audivit: quemadmodum *praeceptor ab eo lalutatur; ac elogiis splendidissimis alicubi ornatur.
Postea Uratislaviae iuris scientia honores praecipuos, Capitanei nimirum dignitatem, et principem inter viros senatorii ordinis locum, est consecutus. Eo magistratu cum fungeretur: civitatis statuta, senatus consiclta, et plebiscita correcta, et in ordinern, ac quasi unum corpusredacto, collegis suis proposuit: ut singula capita, succisivo tempore, examinarentur: et quae communt consensu approbata estent, rata et firma haberentur. Verum id examen vix dum incoatum post obitum eius intermissum estmec ab eo tempore quisquam, Doctoris titulo insignitus, in sepatum loctus.
Ceterum scholarum ita fuit amans; ut ipsemet, in schola Elisabethana, discentibus optimae votae auctores, Demosthenem, Plutarchum et Ciceronem quottidie praelegetit: nec ab ris operis abstrahi se paslus sit, vel summi et catenatis occupationibus, vel molestissim is podagrae doloribus: cum quibus annis quatuor ante obitum ita conflictatus est: ut, cum pedibus progredi non posset, sella in curiam gestandum se curarit. Ac morbum quidem adeo fertur tulisse facile: ut non avaritia, sed suis quibusdam rationibus ductus, affirmaverit: si optio sibi daretur; malle se podagram cum divitiis: quam bonam valetudinem cum paupertate. Terentii insuper comoedias adsidue lectitavit: ita ut nec de mensa quidem unquam seposuerit.
Ad vitam meliotem evocatur anno Christ millesimo, quingentesimo, trigesimo octavo, die secundo Octobris Sepultus est Uratislaviae in aede Elisabethana, cum epitaphio eiusmodi, in quo et insignia eius visuntur, leo videlicet partim albus, partim niger:
CLARISS. D. IOANNES METZLER I. U. D. CONSULARIS ORDINIS IN HAC REPUB. SENIOR COLLEGA, VIR PRUDENS, FIDELIS, ET IN UTRIUSQUE ORATIONIS FACULTATE, LATINAE ET GRAECAE CELEBRIS
ET DOCTISS. OBIIT ANNO DOMINI M. D. XXXVIII. d. IE. OCTOBR.
Viva eius, imago fuit penes D. Hieronymum Gelhorn, Ducum Olsnensium consiliarium: epistolas autem Germanicas consolatorias Lutheri et Philippi, ex autographo descriptas, habnit Franciscus Firlingus, ecclesiae Uratislaviae minister. Filium Chilianum sive Lacherium Wittembetgae amisit: cui Melanchthon epitaphium scripsit: nec Catharina et Modestinus diu fuerunt superstites.
Exstat Plutarchi libellus de liberorum educatione, a Metzlero hoc Latinus factus, una cum epistola dedicatoria et praelectione: transtulit et oraetiones Olynibiacas Demosthenis. Est eiusdem Grammatica Graeca, olim in Scholis ubivis nota: quam Antonius Niger Uratislaviensis, med cus Brunsuicensis, auxit: prodiitque cum carminibus Pythagorae Graecis, Latine expositis. Scripsit etiam annotationes in libellum Ciceronis de senectute. Epistolae item eius aliquot in postremis pagellis libelli epistolaum Eobani leguntur: ex quibus hoc etiam apparet: eum admodum dilexisse Laurentium Corvinum Silesium, virum eo saeculo praeclarum: cum mortem eius adeo ferat familiariter. Ita enim inter alia: magnum hoc (mors filiae) mihidolorem attulit: sed non minorem, mihi crede, communis nostri amici Corv ni obitus. Desidsratur ab omnibus. Nonpossum de eo plura. Lacrima vere me impediunt. Er haec de Metzlero excollectaneis M. S. Simonis Grunaei, et Mel. Laubani: annalibus item Silesiae.