MARCI TATII ALPINI.

Adfamam.

SCripsimus ista Fami, ne coram arctura moretur:
Quae fama cave, ne tibi scripta putes.
Crede mihi nec semperamo te fama, nec odi:
Sed vereor stimulis peius et igne famem.

Erasmus in membrana.

Haec Desiderii facies celeberrima cuius
Nil sine laude manus nil sine fruge dedit
Si queat effigies nativam reddere vooem,
Docta velut miris exprimit ora modis:
Non foret argentum, non fuluum carius aurum,
Non gemmae rubriquas tulit unda maris.
Haec caderent: illaec numquam casura maneret:
Omnibus haec prodest, pluribus illa nocent.

E Germanico.

Qui venerem affectat dum languet in inguine neruus,

Pocula et impransus, nec sitibundus, amat:
Quique cibo reperit distentus viscera mensas:
Ille brevi dirae tempore mortis erit.