QUalicumque Leus nomen ratione paretur,
Non referre putat: nomen habere cupit.
Nunc id habet, sed quod mihi non, vel Herostratus, opte,
Nec tibi qui Macedo fata Philippe tulit.
Quis exsecrandum non Lei factum putet?
Quis imprecari non cruces omnes velit,
Tormenta flagra, et aeneos centum boves?
Qui tam proteruus, improbus, procax, furens,
Sicophantiis suis et insolentiis
Clamoribusque surgit et tumultibus,
Tuos Erasme cum labores impetit,
Et omnium te literarum antistitem,
Pium patronum, exercitissimum Herculem,
Fictis notare nititur calumniis:
Quem vel probare dignus iste vix fuit
Quid improbare censeam? hei demens caput,
Et pectus absque sanguine, absque spiritu,
Vir absque fronte, et huius aevi infamia!
Quam gloriam, quod hoc trophaeum ex praelio?
Nisi ut omnibus doctis, et omnibus bonis,
Sis et ca chinnus et terenda fabula.
Omnibus es maior Latiis, Eobane poetis,
Quantumcumque habeant artis et ingenii.
Namque illis rerum et librorum copia dives,
Illis Mecoenas otia dia facit.
Nec fera Barbaries obstat, nec pocula Bacchi,
Ingenii vires extenuare solent.
Attu victuros, vatum Rex inclite, versus
Barbarie in tania, pauperieque facis.
Nec tibi contemptus Musarum extremus, honosque
Ablatus studiis obstitit ingenuis.