IMportuna tuos sic nunquem turbet amores
Cynthia, sic Cephalo tuta fruare tuo:
Exere formesos citius Tithonis vultus,
Et roseo gratum profer ab axe diem.
Ecquid enim thalamis tam lenta senilibus haeres?
A sene quid surgis tardins ipsa viro?
Praevis decrepiti nunc lin que cubile mariti,
Tardaque purpureis sidera pelle rotis.
Luce sub hac, sacras Schosserus iturus ad arss,
Sancta maritalis festa cubilis aget.
Num differre velis lentis ea festa qusdrigis,
Nullibi quae longam sunt bene passa moram?
Non ita: concessum mora nulla retardet amorem,
Qui tibi nate Deo nem pe probetur amor.
Chrifte, novo cumulans antiquam munete Canam,
Nobile coniugii cum relevaris opus:
Mas ornent etiam castas tua munera taedas.
Huic quoque sustineas pars et inesse choro.
Dum sacra solenni peragens Hymeneia titu
Mysta, cunit sancto pauca sed apta toro.
Et tibi dum precibus dectissime sponse peractis,
Purus, erit coniux haec tua, dicit Hymen.
Sponse Medusaei decus admirabile fontis,
Posse tua melius sorte quid esse reat?
Scilicet et superi caelesti sede relicta,
Ad thalami properant gaudia sancta tui.
Quos inter cithara praesignis Apollo canora,
Prae reliquis vati nunc favet ipse suo.
Hunc sacra Pegasidum comitata corona sororum,
Gaudet ad haec etiam gaudia ferre pedem.
E quibus una leves crinem diffusa per auras,
(Melpomene, certum mens nisi fallit, erat.)
Ingenuis postquam sacre vocibus ora resoluit,
Haec canit imparibus carmina iuncat modis.
Dum meus instituit thalami pia foedera vates,
Et pactam licito firmat amorte fidem.
Hinc obscoene puer foedos sparsute calores,
Fax nihil hic habeat cum tua iuris, abi.
Mis tantum sacer Hymen erit, custosque sacrati
Foederis, et thalami clarus honore Pudor.
Sancte Pudor, divine Pudor, Pudor optime retum,
Ad sacra coniugii nunquid et ista venis?
En ades: haud, (verum sinempe fatebinmur) ulla
Munera personae suut magis apta tuze.
Te Deus antiqua primi suborigine mundi,
Creditur humano praepotuisse toro.
Omnia pondus iners, et erant riudis omnia moles.
Unus adhue caeli vultus et orbis erat.
Cum cito difcretam pulchro Deus ordine massam,
In facipes mira transtulit arte novas.
Frigidaque abiunxit calidis humensiz siccis,
A claro tenebras seposuique die.
Pluraque confingens cum corpus habentia vituum,
Haec volocures dici vellet, et illa feras.
Quin quoque, sit nostar qui non ab imagine discos,
His dominum rebus constitumaus, ait.
Nec mora, verba sonans fulgente potentia nutu,
In nova convertit corpora vile Iutum.
Nec spero primum non seminr fecit Admum,
Qui tamen at solus non bene, dixit, erit.
Consortem dabimus, vacuo dominantia mundo,
Quae ferte e socio pignora multa toto.
Sic ait, et lento tua stravit membra sopore
Et lateri costam dem sit Adame tuo,
Hausit quae superae postquam spiracula lucis,
Nobilis humano corpore virgo fuit.
Cui simul ac opifex sanctors adflavit honores,
Haec tua, dixit, Adam, si cupis, uxor crit:
Innctam perpetuo quam complectare favore,
Et pius ut coniunx, non ct adlter, ames.
Nec in nupta recens (fuerat conversus ad Euam)
Inquit, honorati vincula rumpe tori.
Sis sed ut una caro cumiuncto coniuge coniunx,
Et si: consortis pars ut uterque sui.
Legitimum thalami reverenrer haherto pudorem,
Coniugio v. strae praesidet ille domus:
Sicterpleas multis fecunda nepotibus orbem,
Sic in utroque prus pectore criscat amor.
Hic tua, si nescis, Pudor alme, potentio priunnum
Tus in mortalem coepit habere torum
Ipse quod hinc iobeas, non est contemnete tutum,
Quisquis es, in rantum non gerebella Deum.
Autus era: Graia Priameirts hospes in arce,
Coniugii sanctam conremerare fidevi.
Non impune feres, retulit Pudor, improbe raptor,
Ipse gravis tanti criminis ultor ero.
Me duce Sigeas, nec erit mora longa per undas,
Advehet ulrrices Graecia tota rates.
Verba tulere fidem: bello superata bilustri,
Capteque ab Aemonio milite Troia fuit.
Mertigenae regum postremus in urbe Quixini,
Attulerat lecto vim Colatine tuo
Mox scelus evadet nec et hoc. Pudor inquit, inultum,
Vera tibi nimium vox ea Sexie fuit.
Roma ferum laesi scelus execrata pudoris,
Omnesua regum depulie vibe genus.
I nunc, et castiviolator amoris adulter,
Turpia non liciti farta cubilis ama.
Praemia non sant feret ista libidinis aestus,
Haec veritimerces iusta colore erit.
Sisapis impuri vitato cupidinis arcus,
Foedaque, adqueitewi crimina aquisquisamas.
Quisquis amas. castam sub prctore pasictor flammam,
Crmineoasta Deo iudice flamma vacat.
Et licitus superum templum venerabile fertur,
(Quid soperum templo sanctius esset?) amor.
Huic Pudor adiuncto comes esse putaris amori,
Hoc taa, nil mirum, iura tuente viges.
Si vacat, hiftoriae seriem pervolue prioris,
Hac thalami prae ses saepe legere Pudor.
Refitit illicitis Neptunius ignibus heros,
Hospes prisce tuos tunc vib Proete fuit.
Reppulit illcestae Thesicdes turpe nourercae
Crimen, et illiciti gaudia dira tori.
An non haec peperit casti reverentia lecti,
Nibile perpetuae laudis utrique decus/
Quin iuvenis (quid enim noceant exempla sacrorum?)
Abramidae claro sanguine na tus avi,
Concubitus etiam nupiae memoratur herilis,
Et foedas dominae reppudiasse preces.
Profuit hae illi pietas: nam sceptra capessens
Regia, per Phariam postmodo gessit humum.
Plura quid enumerem? vetiti pius hostis Amoris,
Creditur humanis altior esse bonis.
Hinc quoque ni fallor, Musis carissime vates,
Ferre negas vitae caelibis ipse vices.
Hinc, licet alta canas magnorum proelia regum,
Carmine iam legitur Margaris illa tuo.
Quae pia, concessi per castra Cuidinis, aera
Femina te vatem sola merere facit.
Ne tamen e sacris primus dicare poetis,
Corde Cupidineas sustinuisse faces:
Te Phoebi, quod nempe voles, exempla tuentur,
Is quoque femineo caputus amore fuit.
Quod Phoebo licuit, cui non licet? illius omnis
Pendet ab exemplo docta priore cohors.
Et tacito fovit succensas igne medullas
Naso, decus Clariae quamlibet esse quae.
Sensit et arcanos in corde Prpertius ignes,
Natus et antiqua gente Tibullns eques.
Adde pio caleas quod amore: vetusta prirum
Fax male laudati plena caloris erat.
Tu concessa petis, vetiraeque libidinis expers,
Labe ratens puro pectore culuis alis.
Nec male succedet: caste gravis aemula Phoebes,
Tbit in amplexus femina sionse ruos.
Femina quae castis ritonida moribus aquat,
Praetet ea prilcas et graunate nurus.
Quae sibi man suro te solum foedere iungens,
Dicitur innumeris praeposaisse procis.
Docte vit. insipiens et mente videbere captus,
Hoc nisi non falso pectore pectus ames.
Et nisi: sed quid ego plenas fero flumen in undas?
Hand al: qua fici voce monentis eges.
Per te voctus amas: pecrupotis nempe medullis,
Ima penetravit vulnus in ossa toum.
Hinc tuns haus ullis monitoribus indiget ardor,
Acre sed intacto pectore calcar habes.
Define quapropter: sed tupia Margaris ante,
De sponto tamen es pauca monenda tuo.
Ne, quod non paucis hîc accidit ante puellis,
Nescia sis, cui sia nupta futura vito.
Non est qui peragret longinquum mercibus otbem,
Aut vetitas turpi foenore quaerat opes.
Non est, causidicos uqueos edurat aula frequmetes,
Qui sua prostitut sontibus ora reis.
Aut insana ferox qui miles castra sequatur,
Praedo vel externos qui populetur agros.
Sed qui sit doctos inter mea gaudia vates,
Praecipuum summo nactus honore locum.
Dic mihi. quem poteras tali praeferre marito?
Quid poterat Clario clatius esse viro?
Et superum vates non fultima cura vocantur,
Et superum vates se genus esse probant.
Munere servatur vatum sine funere virtus,
Quid porerit vaium sanctius esse choro?
Hectora quis nosset? Pylii quis plurima regis,
Saecula, ni vatum nota labore forent.
Necte paeniteat, sacro nupsisse poetae,
Plures spetatunt quod prius, una feres.
Inferius Coa nec Battidoe nomen habebis,
Non obscura viri versibus illa fuit.
Quid moror? existes hunc penquoque funeris expers,
Inque visi doctis laep elegere libris.
Quare age tam clari facibus contendito sponsi,
Sponsa, nec indulces ire verere toros.
Et submissa ruiverbis subseribe mariti,
Communis dominus debet is esse domus.
Pestifera vectrum sic lare cubile carebit.
Castus et impura labe vacabit amor.
Sic pietas vestro divina favebit amori,
Et vona cum dederit plurima, plura dabit.
Illa sacer melius sed et Hymen utrumque monebit,
Quando pio plenas praeferet igne faces.
Tu sed honeste Pudor caelestibus edite divis,
Munere nunc festa fungere lucetuo.
Dum meus instituit thalami sacra foedera vates,
Et licito pactam firmat amore fidem.
Hos ita Castalidum cantus dedit una, sonansque
Iucundum facili pollice carpsit ebur.
Ad numerum ducens, et fila sonora choreas,
Dum movet artifires docta puella pedes.
Ignea quae pulchris dum spicula spargit ocellis.
Innumeros falso ludit amore procos.
Ipse sed interea Musae facra pacta canentis,
CArmina cum calamo liberiore noto:
Cynthius Hesperiis tectum iubar oculit undis,
Toto pulsa frem unt aeraque rauca foro.
Hicigitua clauso mea pagins finc quiescat,
Tu Pylios supera docte poeta dies.