HErbida ceu croceis viridaria floribus halant,
Et cerebri mulcent sensili odere tholos:
Sic et oles magno genio comes inclite, mores,
Suaves, quos charitum temperat alma trias.
His Musae afflatae vernant, viret innuba Pallas.
Florescit pietas, surgit honora Themis.
Addo quod Eutrapeli mereas, et nomina Frugi:
Semideus coleris civibus inde tuis.
Esto quod esse licet! monstra virtute Catones
Ipsa etiam quod alat Teutonis ora suos.
Natus es et genere et virtute ad maxima quaevis,
Seu mores spectem seu iuvenile iubar.
Esto quod es! viridis iuvenum flos, Numine cresce:
Et post te multos linque relinque senes.
Doctrinae teneros quisquis bene subicit annos,
Ille senex olim suspiciendus erit.
Te simul ac vidi, dicebam, hic factus ad unguem est,
Nil quod in hoc Momus carpere possit habet.
Dulcis amor populi es, Patris oblectatio, matris
Delicium, Procerum gloria, cura Dei.
Hoc duce magnus eris quondam ausu Martis et artis:
Hoc duce in Eunomies clarus erisque foro.
Sedulo in hoc hostem vinces, Alberte, labore,
Si quis erit veluti plurimus esse solet.
Nil mueare igitur: nihil est quod agentibus obstet,
Ante oculos quibus est, portus et aura Deus.
Si quis ob ingenuas audit bene, et eminet artes,
Tu bene qui dicas audio sanus erit.
Non solum loquor hoc: loquitur Germania mecum,
Dedita quae Musis plaudit ovarque ruis
Surgen dum merito est qui plurima commoda praestat,
Sive sit is natus, sive sit ille parens.
Dum tua scripta lego, dio madefacta lepore;
Aio ait et mecum qui tua scripta legit.
Digna vehis visu nostras commercia ad oras:
Quem decoret laute dignus es auctus honos.
Setas ad usque volat doctorum fama virorum:
Nec contenta uno est gloria vera loco.
Amphion scopulos, Delphinas fertur Arion,
Et silvas Orpheus traxe tenore lyrae.
Vah! mera figmenta haec. Chytraeus sidera ducit
Eloquio et mulcet Numina sancta polo.
Quo potiora igitur sa cra sunt reputanda profanis;
Hoc ille ingenio marior et arte vir est.
Candide perge senex. diumina recludere scripta!
Te manet ampla solo gloria; vita polo.
Edita dum pietas legeret tua scripta, reducta
In certos quibus est Biblica triga locos;
Ut meluius nihil est, ita nil argutius, inquit,
Hac opera. aeternum candiae vive senex.
Posterior cura est, ardentior usque priori:
Felix qui senium devovet omne Deo.
Te quia culta tuae commendat gratia linguae;
Linguae ego metfaveo: comprimo labra tenax.
Attamen eloquitur mihi nominis omen et inquit:
In sento valde navus es arte senex.
Non igitur vivas sine lande senilibus annis:
Laude senectutem qui polit ille sapit.
Tam lepide accurare meum quod ego audeo pensum,
Inde viris carus audio amorque, bonis.
Quin etiam pietas, cui sunt mea munia cordi,
Molliter in gremio me fovet aequa suo.
Laetor io! mecum faciles Altorpia plausus
Edit, honoratis clara frequensque viris.
Catior haud cumulus fului queat esse metalli,
Quam mihi sin cerae sint Pietatis opes.
QUod te Iehova maximus [(transcriber); sic: mayimus] ,
Facili tuetur Numine,
Legitque praeconem suo
Vigilem atque idoneum gregi;
Pietas tua insignis facit,
Sebastiane candide.
Quodte Camenarum chorus
Veneratur, ardet expetit;
Virtus meretur hoc tua,
Et erudita humanitas.
Quod Gratiae te diligunt,
Largaque copia beant
Opum adfatim adsluentium,
Hoc officii facit tui
Cura vigil atque industria.
Dextro profecto es Hercule
Vivas in auras editus
Sed et explicante nomine
Luna es satisgemineus bena.
Age vivelspartam quam tibi
Tribuere fata, orna impiger.
Sic quod precor, finem dein
Portabis hac sperabilem
Tellure, nimirum polo
Animae salutem lucido.
Nuper ut audierat Pietas te dogmata Christi
Tractare in solido, culte Philippe, solo:
Extemplo dixit, salue mihi can dide praeco:
Tu pure pius es: plus nihil addo; sat est
Posse placere homine res magna est, dignaque laude:
Dignior et maior posse placere Deo.
Mnemosynes monumenta tuae dum vivida lustro,
Queis polsas rosei Solis utramque domum:
Tu gnarus vir es, aio: fuaent tibi sidere fausto
Musa, Charis, Melete, Pallas, Apollo, Themis.
Numina virtutem pariunt haec tanta: nec ipsa
Cultores virtus deserit orbe suos.
Non decet obscuris vitam exerccere sub umbris,
Qui post extremos vult superesse orgos.
Numina bis tria te cumularunt dotibus amplis;
Suada, Dice, Virtus Musa, Minerua, Charis.
Imbuit eloquii madido te flumine Suada.
Monstravit deplex ius tibi casta Dici.
Splendorem generis tribuit tibi mascula Virtus.
Artibus ingenuis te stata Musa beat.
Iudicium patrima tibi dedit acre virago.
Conciliat sum mis te Charis aequa vitis.
Hinc sapites vita bona quae sint congrua sontu.
Quis quaeso sensus certior esse queat?
QUod colis Eunomien tam forte pectore vindex,
Qua mihi, qua Musis laude vehendus eris?
O vir divinus plane es, plane entheus, inquam, es;
Quod probateloquii prodiga vena tui.
Perge tuo auxilio inseruire bonisque piisque:
Sic te perpetuo seruet ametque Deus.
Magna fuit quondam Clariae reverentia turbae;
Cesseruntque animi fulua talenta bonis.
Nunc in lance hederam, Critolae, examina, et algam:
Ultra tibi potior sit graviorue refer.
Ah frustra! Musis mulas liquer esse priores;
Usque adeo rarus nobilis artis honos.
Sed tu dura alacer, nec herile, vir optime, damna.
Hoc decus! est aliquod vivere post cineres.
Et titulos geniteris habes, et es aemulus artis
Ipsius arte pari, sedulitate pari.
Illius ut superest post fata vicaria Musa.
Quam nutrit Pietas, quam fovet alma Themis:
Sole tuo ingenii sic surger postuma Musa,
In patriae proceres officiosa tuae.
Inunc turba rudis, tibi praemia quaere caduca:
Supremos nescit sola Thalia rogos.
Odi palpones peiores angue bilingues:
Nec fictis capior futilibusve iocis.
Sum sine fuco atro: cur inducare loquelis
Quaeso meis? cordi congrua lingua meo est.
Hei mihi, quam rarus facit hoc! hoc perpero in orbe
Vix bene cui credas unus et alter erit.
Haud secus imposito ceu pondere pressa resurgit
Victricesque gravat floriada palma comas:
Sic ego sub curis exercitus erigor atris,
Et fretus Christi numine, victor ovo.
Quae prior aut potior victoria possit haberi,
Quam duce quae tali certa trophaea resert?
En vero seosu divina racula tradis,
Et niveo plenum pectis amore geris
Hoc olor hocvenetus colo, hoc viacla aurea adumbra:
Quae menti et genti congrua ligua tuae.
Sparge notas meritas, triplices extende nitores:
Sic laurus vireat rugiterapta tibi.
Nomen ut Heideni trutinaverat arte Lycophron:
Ardens huic Musa est dixit, et obticait
Quis quaeso invidiae est ab ore tutus?
Quis natus sine Zoilo molesto?
In sacros furit hic fremique Manes,
Virorum illa premit teritque sortem;
Ecquid teri utrique inesse mentis?
Quidue uterque Incri reportat? audi.
Pro falc hiuc avima est, minus putrescat
Ne fors: illa situm exedit medullam
Tabescitque, merenda nonne bella?
Haec tria Thespiadum sentim remorantur alumnos,
Turpis iners, caecus, crapula somnus, amor.
Haec tria commendnt illos et honoribus ornant,
Sobria, nava, piae, vita, minerua preces,
Otia blanda fuge, et fine nugas, quisquis ab imis
Sedibus ad summos niterris ire giadus.
Ut quando Hermoglyphus sculpturus membra deastri
Archetypi, e lignis milibus apta legat.
Haud secus est tenerae ratio illi aetatis habenda,
Qui studiis habilem conciliare velit.
Hic valet ante alios, Musis et natus ad unguem est,
Cui memori ingenium suscitat aure calor.
Iuste, tibi dictum est: olim hac meminisse iuvabit.
Nominis imple omen denique iustus eris.