CAMENA Early Modern Latin Texts

IO. PETRI LOTICHII, D. Medici, et C. P. Caes. BIBLIOTHECAE POETICAE PARS PRIMA ET SECVNDA, In quibus non tantum THRACIAE ET GRAECIAE, SED ETIAM ITALIAE ET HISPANIAE Poetae celebriores singulis Tetrastichis singuli recensentur, vna addita (velut in compendio) eorundem vita, natalibus et diebus emortualibus. [gap: illustration] FRANCOFVRTI, Sumptibus LVCAE JENNISII, ANNO M. DC. XXV.

Magnificis, Nobilissimis, Amplissimisque Viris DN. JOHANNIMARTINO BAVERO, AB Eyseneck; S. Caes. Majest. Consiliario, et Reipubl. Francofurtensis Praefecto, atque Propraetori grauissimo. Et DN. JOHANNI LVCAE, von Franckenthal, etc. DOMINIS AC PATRONIS SVIS reverenter suspiciendis. S. P. D.

TRIENNIVM ferme nunc agitur, VIRI Nobilissimi, Amplissimique Patronivsque quaque observandissimi, ex quo suggerente Genio non semel mihi in mentem venit praecipuas cum Heroum Christianorum,

alioquin laudis gloria clarissimorum, genealogias, tum etiam virorum in omni genere virtutum, artium, et disciplinarum illustrium vitas, praecipuaque eorundem de Ecclesia et Republ. Christiana benemerita paucis (quantumuis id multum laboris et temporis flagitaturum omnino sit) cum versiculis, tum styli verbis numeris soluti, velut in compendio, ac tabula, per ocium successiue aliquando depingere. Licet enim exploratum habeam complures non tantum superioris, sed et nostri seculi viros insignes etiam super hac intentione vtilem operam praestitisse, quos inter nostros merito recenseo CL. VV. Nicolaum Reusnerum, Casparem Cunradum Silesium, Melchiorem Adamum, et alios, nihilominus, tamen, quod hiaut omnes, aut plerique partim mixtim, partim breuius, partim vberius (absit inuidia!) eundem campum ingressi sint, mediam hic velut, viam ineundam mihi proposui, qua nec aequo abundantior, nec iusto breuior, obseruatis interim certis etiam classibus, atque ordinibus, pro meo modulo et mihi et aliis videri forte possim.

Cuius quidem rei nuper periculum primo feci in Imperatoribus Romanis, quorum singulorum natales et memorabilia praecipua

singulis Tetrastichis vnaque soluto orationis stylo breuissime, veluti in tabulis icones exprimendo, executus sum.

Iam vero in Poetis adornandis idem mihi fuit animus, vt iuxta singula Tetrasticha singulorum velut vitae stylo---tenus, et quidem succincte, eodem ceu intuitu legi et videri queant. Quorum celebriorum, ab antiquissimis etiam Thracibus telam inchoando, cum vnam atque alteram particulam typis euulgaresit animus, adsit occasio, paucis etiam, vel tribus saltem verbis, ad vos praefandum esse duxi. Ecqua enim materia vobis, Viri Illustres, magis, quam isthaec de viris Illustribus conueniret, magis arrideret, displiceret minus?

Tibi vero inprimis, Vir Magnificentissime, IOHANNES-MARTINE BAVERE, qui laude, gloria, singulari inprimis benemerendi studio nihil prius, nihil antiquius habes, ecquid futurum sit accommodatius, ignoro planissime? Vtenim reliqua T. M. ornamenta amplissima, quibus ab ipso Augusto Roman. Imperatore, caeterisque Illustrissimis S. R. Imperij Septemuiris, et Principibus, etc. ad inuidiam vsque imo (vt verius edisseram) supra inuidiam abundantissime cumulatus es, religiose transcendam, ecce!

quis domesticorum Clarissimae illius huius imperialis ciuitatis incolarum, quibus summa cum nominis tui laude praees, quis extraneorum, quibus illustri exemplo passim praeluces, non honorifice, de celeberrimis tuis illis virtutibus sentiat, non magnifice loquatur, non egregie praedicet? Toties te in publicum prodeuntem, ceu nouum aliquem Phosphorum, Aurora salutat, Titan miratur, Hesperus suspicit. Toties te patriae cives benignissimum Patrem, toties te subditi benevolentissimum Dominum, toties te hospites et exteri exoptatissimum Patronum, ac tutelare velut Numen aliquod, assurgentes venerantur, venerantes assurgunt. Quid superaddam, nisi illud? Acclamabo autem ipse: Viue, viue, Pater patriae, viue ciuium ocelle, viue hospitum mulsum et deliciae??VERE Amplissime.

Tibi quoque, Nobilissime DN. IOHANNES LVCA, tibi, inquam, qui omni similiter conatu, omni opera, non sine immortali laude, ad immortalem nominis tuigloriam vnice contendis, ecquid gratius, ecquid conuenientius accidere posse aibitrer? Perspecta est illa tua, necdum laudata satis, eximia virtus (cuius praecipuae comites, Eruditio, atque Humanitas) non tantum doctis hincinde

viris, sed et commendata Principibus, sed et illustrata ab ipsamet Augusta---Caesarea Majestate. Inprimis autem (vt grauiores virtutes dotesque alias tuas hic non attingam) isthoc insuper mihi in T. A. peculiare esse videtur (id quod mehercle vnice miror, mirifice vero exosculor) quod ante omnia Musas, dulcissimas illas Deas, in deliciis habes, Vatum elegantiorum oracula euoluis assidue, imitaris saepissime, imo cum Apolline insuper immortali negotiando grauissima facis commercia. Quid multa? Quoties Musas, Gratiasque illas quae quidem vbertim ingenium locupletarunt tuum, cogito, (cogito autem saepissime) toties ex affectu ita mihi vouere animus intra praecordia gestit:

In virtute pares habeant et in artibus, opto,
Ista tibi multos tempora, IANE, viros!

Quod superest, accipite Viri Nobilissimi, Amplissimique, isthoc, quicquid est, chartarum, singularis meae erga vos reuerentiae testimonium, aequo, vt soletis, animo, atque in elegantissimas vestras illas laudes et a me, et ab aliis posthac meliora, maioraque expectate. IEHOVA Opt. Max.

Reip. Christianae vos longum seruet incolumes! Francofurti ad Moenum IX. Kal. Mart. M. DC.XXV.

Eiusdem ad CLARISSIMA OLYMPI GERmanici in literis humanioribus sydera scilicet

Dn. RODOLPHVM GOCLENIVM, seniorem, Hessum.
Dn. IANVM GRVTERVM, Archipalatinum.
Dn. GEORGIVM REMVM, Noricum.
Dn. Io. HARTMANNVM BEYERVM, Moeno---Francofurtanum.
Dn. DANIELEM HEINSIVM, Batavum.
Dn. CASPAREM CVNRADVM, Silesium.

Super Bibliotheca Poetica Elegia.

SAcra nouenarum mihi ter saluete Dearum,
Lumina, Musaei magnaque fulcra chori!
Scilicet, immensi quos vix capit ambitus orbis
Ingenii ingentes ob melioris opes,
Vos ego complecti tenui contendo papyro,
Impariter iunctis h[?] vbi iungo modis.
Fallor? an haec vestris non est ingrata Camaenis
Copula, vati dic[?] oncomitata fide.
Vatis enim vates amor est, et carminis autor
Carminis autorem praedicat esse suum.
Et merito; Quid enim non sit commune Thaliae
Cum citharae modulis, Calliopaea, tuae?

Ad Novum nostri seculi Poetam, eumque insignem, IO. PETRVM LOTICHIVM, ET Medicae artis Doctorem clarissimum, amicum meum.

ABste quae mihi missa fuit, IAN PETRE, canoro
Suauiter affecit tua me modulamine Musa
Confectum curis cor edentibus atque animi aegrum
Sacrarumque profanarumque in turbine rerum.
Fallor? an in te spirat adhuc a morte SECVNDVS
LOTICHIVS? Vatum secli lux clara prioris,
Carmine nulli horum qui lene fluente secundus
Aeternam de se famam dispersit in orbe
Coet?rmonici, cuius moderator Apollo.
Saepe canat tua Musa; et te sublimibus alis
Fama secunda vehet longe per musica templa.
At Melicam Medicamque probe coniunxeris artes;
Subsidia haec vitae dat opes: sed saepius illa
Pro quaestu questumque parit, nec fabricat aedes.

Adeundem CLARISSIMVM, EXIMIVMque virum, IO. PETRVM LOTICHIVM, Medicae artis Doctorem, et Poetam egregium.

PETRO LOTICHIO sic fauit Apollo, choragus
Vt medica, et melica primus in arte micet.
Sed magis in melica; nec enim Germania vatem
Laudat adhuc, illi qui prior esse queat.
Tu quoque LOTICHII sanguis de sanguine, promptum
Temelica, et medica, IANE PETRE, arte probas.
Sed magis in medica; quoniam sic fiet, vt artes
Dein Phoebi exhibeat LOTICHIANA domus.

Ianus Gruterus, IC. et Bibliothecarius Archipalatinus, F. Heydelbergae An. M. DC. XX. Mense Iunio.

Anagramma In honorem HVMANISSIMI, MVLTAQVE laude et industria florentissimi VIRI Dn. LVCAE IENNISI; DE COMMVNI reliteraria, et typographica optime merentis. LVCAS IENNIS. IN SINV CALES.

DIstribuit variis varie sua munera, mundum
Qui regit, et supera spectat ab arce, Deus.
Nunc aliis alios inspirat mentibus ignes,
Et studii certos quoslibet esse facit.
Nunc vult ingenuas caput hunc efferre perartes,
Rhetora nunc illum, nunc iubet esse sophum.
Inprimis doctis laudem proferre libellis
Pluribus ingenium iudiciumque locat.
Quoque magis longos eadem monumenta per annos
A sera possint posteritate legi.
Ecceltypis multos insignes reddit, vt isth?
Arte grauis studiis concilietur honos.
Insuper haud paucis caelantibus aere figuras
Donat ab inuentis nomen habere nouis.
Hos inter, LVCA, quoque tu numerandus es, artem
Qui typicam magn?edulitate colis.
Inprimis doctis locupletas aera figuris;
Vnde tuus gemina laude triumphat honos.

IO. PETRI LOTICHII, D. MEDICI, ET C. P. CAES. BIBLIOTHECAE POEticae PARS PRIMA in qua TOTIVS THRACIAE, ET GRAECIAE Poetae celebriores singulis Tetrastichis singuli recensentur, etc.

LINVS, PHOENICIVS, Poeta Lyricus antiquissimus, Praeceptor Orphei, et Thamyrae.

Prima LINVS primus veterum praeceptor amorum
Munera Pieria laudis ab arte tulit.
Orphea qui docuit, Thamyramque poemate mirum,
Quid mirum, mirus quando magister erit?

LINVS creditur Apollinis, et Vraniae fuisse filius (iuxta alios Apollinis, et Terpsichores, vel, vt quidam maluerunt, Vraniae, et Mercurij) Musaelyricae peritissimus, in qua discipulos habuit Orpheum, Thamyram, et Herculem. Verum ab Hercule

plectro, et cithara occisus fertur, dum eum rusticius canentem acerbe nimis obiurgasset. Natus est Thebis, secundum Hermodotum Platonicum in libr. disciplinarum. Qui cum fuisset Poeta praestantissimus, scripserat de Mundi generatione, cuius initio dixit omnia esse genita; item de Lunae, et Solis cursu, item de Animalium generatione. Natalis Comes lib. mythol. 4. c. 10. mentionem trium aliorum Linorum facit, vt videre est ibidem. Verum LINVS quo tempore vixerit, inde colligi potest, quia Herculem literas, et Musicam docuit: quem cum obiurgaret, adolescens iratus, tabulam, in qualiteras pinxerat, capiti LINI illisit; quo ictu LINVS mortuus est. Scribunt hunc e Phoenicia doctrinas in Graeciam attulisse. Reliqui haber tur pauci ipsius versus, quorum hic celebratissimus est:

ORPHEVS, THRAX, Poeta Lyricus.

Carmina non cecinit nisi coelica coelicus ORPHEVS
Ingenij Vates omnibus arte prior.
Nam scopulos, syluasque suo qui carmine flectit,
Vixhomo, vatid c?ed Deus arte valet.

ORpheus Apollinis, et Calliopes fuit filius, Musaelyricae Princeps, et ad admira culum callentissimus, adeo vt inferos, superosque cantu suo ad stuporem pertraxerit, arboresitem incredibili lyrae

dulcedine delenitas e locis suis excierit, cautes sensibus infusis in laetitiae gyrum egerit, fluuios immobiles fecerit, ferasque insuper deposita seritate ad mansuetudinem, ceu incantamento quodam impulerit, vt habet Ouid. lib. 10. Metam. Fingitur inter plura alia, cantus sui mira illa suanitate Eutydicen vxorem (quae a serpentis in herba latentis ictu mortua apud inferos erat) a Plutone exorasse, ea tamen lege, vt sequentem a tergo non respiceret, priusquam ad superas auras ambo rediissent. Cui legi cum amor nimius stare, non permisisset vatem, Eurydicen denuo ad Inferos recessisse refert. Virg. libr. 6. Aeneid. Is ipse, qui cantu saxa, et arbores duxerat, et leones exarmauerat, duras mulierum ceruices emollire non potuit, vnde a Maenadibus inter Bacchi sacrificia occisus est. Huius necis causa, inter alias coniecturas, prima isthaec a Natal. Comite Mythol. lib. 7. c. 14. adducitur, quod ORPHEVS cum ad Infetos descendisset, ibi Deorum omnium laudes decantauerit, praeter vnius Liberi Patris, quem per obliuionem praetermisit. Quare iratus Dionysius furorem suis Bacchis immisit, a quibus apud Hebrum fluuium fuit discerptus, membraque eius peragros sparsa, vt a canibus vorarentur. Ea tamen a Musis dicuntur fuisse collecta, et in Dio Macedoniae loco sepulta, eo quod supra reliquos Apollinem mirificis laudibus exornasset. Caput v. in Hebrum deiectum cum Lyra vifluminis in Lesbum delatum fuisse fertur, atque ibi sepultum. Lyra postea inter sydera fuit relata, quam singulae nouem Musae, quarum laudes eximie cecinerat, nouem insignibus stellis ornarunt. Caeterum, scripsisse perhibetur de generatione Elementorum

inter se mutua, de vi amoris, de Gigantibus, de raptu Proserpinae, de laborib. Herculis, etc. vid plura apud Natal. Com. loc. cit. Ab ORPHEO (quod natione Thrax fuerit) Lyra in hunc diem vocatur Thracia, Threjicia, Haemonia, Bistonia, Bistonis, inprimis Orphea, etc.

THAMYRAS, THRAX, Poeta, discipulus LINI.

Pene quod ingenio THAMYRAS deuinceret omnes,
Carmine Castalias prouocat inde Deas.
Criminis ergo reus tanti fit luminis orbus,
Nil tamen obscurae lucis ab arte tenet.

THAMYRAS, aliis THAMYRIS, Philammonis et Arsiae filius, vel potius Agriopae Nymphae, secundum quosdam genere Threjicius esse creditur. Eius carmen ita sonorum atque concinnum fuit, vt ab ipsis Musis compositum videretur. Sed quoniam cum praestantia ingeniorum semper fere coniuncta est superbia, arrogantia, et pene temeritas, et caeterorum in eo genere praestantium contemptus, ausus est THAMYRAS vel Musas ipsas, per quas ipse caeteros antecelluit, contemnere, vel in certamen cantus prouocare. Cum igitur, autore Myrnelao Asclepiade, in terra Messenia esset, atque ex Oechalia ciuitate Dorium versus proficisceretur, Musas, quas antea prouocarat, obuias habuisse fertur, cum quibus pactus est, si vicisset, se cum omnibus posthac congressurum, sin victus esset, illarum arbitrio poenas subiturum. A Musis ergo victus statim oculis captus, et

Caeterum non defuerunt, qui Orpheum, et Thamyram Magos Aegyptios fuisse arbitrati sunt, vt ait Pausanias. vid. Natal. Mythol. lib. 6. et 7.

ARION, LESBIVS, Poeta Lyricus.

Vocali dulcis cithar?uid posset ARION
Obstupuit mediis omnis abyssus aquis.
Testis adest Delphin, vatis quiraptus amore
Deuehit hunc tergo per freta vasta suo.

ARION, patria Methymnaeus, quibus ortus sit parentibus, non constat; qui quidem creduntur facile fuisse obscurissimi, siquidem solus fortunae euentus, et ars recte pulsandae citharae ARIONEM illustrarint. Quidam tamen eum Neptuni filium ex Oncaea Nympha satum arbitrati sunt. Alij ex Autoloe, etc. Floruit autem ARION, quo tempore Periander Corinthi imperauit, autore Herodoto in Clio, qui de historia illa ARIONIS notissima porro ita habet: ARION apud Periand. um Tyrannum diu fuit, ac postea in Italiam et Siciliam nauigare desiderauit, vbi cum ingentem vim pecuniarum ob artis suae praestantiam meruisset, tum rursus optauit Corinthum reuerti. Ergo cum Tarenti esset, nullis nautis se suaque committere, quam Corinthiis maluit.

Mercatus est igitur, et conuenit de naulo cum hominibus Corinthiis. Quos cum sibi insidias struere plurimum aterra distantes persensisset, vt ipso caeso pecunia tuto potirentur, rogauit vt liceret saltem Cygnorum more funebre sibi carmen canere hisque pecuniam profudit, vt ea ratione experitetur, an animos illorum placare posset. Illi igitur his minime persuasi iusserunt, vt vel seipsum occideret, quo sepulturam nancisceretur, vel in mare quam citissime desiliret. At ARION ita spe frustratus sentiens illos nulla cantus suauitate emolliri, vbi legem Orthiam cecinisset, se cum toto apparatu, quem cantaturus susceperat, in mare de prora deiecir. Delphines v. hunc dorso excipientes in Taenarum nautis Corinthum adeuntibus exposuerunt, quos, dum ferretur, pro mercede, cantus suauitate demulcebat. Totam isthanc historiam eleganter perstringit Ouid. Fast. lib. 2. item lib. 3. d. arte, inprimis v. Herodotus in Clio.

Caeterum ARION eximius omnino fuit citharaedus, ac poeta nobilis dithyrambicus, nemini mortalium secundus eo tempore in arte pulsandae citharae, ac neque Philoxeno quidem Cytherio, cuius nomen ob hanc ipsam artem, tum erat celeberrimum. vid. Natal. Mythol. lib. 8. c. 14.

AMPHION, THEBANVS, Poeta Lyricus.

AMPHION mira scopulos dulcedine plectri
Traxit, vt ad fabricae subsequerentur opus.
Sponte su?axis igitur proper antibus autor,
Thebarum facili moenia struxit ope.

AMPHION et ZETHVS fratres, creduntur louis et Antiopes fuisse filii. Feruntur igitur, antequam Thebae conderentur, exiguum Thespiensem pagum Etesim vocatum habitasse, autore Strabone lib. 9. Verum cum vterque suspectas haberet vires Phlegiarum hostium per id tempus (iuxta Pherecidem) Thebas muris, ac turribus munierunt, vt essent tutiores ab hostium incursibus. Id quod confirmat Homerus Odyss. lib. Ferunturautem saxa sua sponte ad fabricam assiluisse, vnde muri deinceps fuerunt extructi, interea dum AMPHION adeo suauiter lyram sollicitaret, sicut etiam Horatius approbat in arte Poet. Caeterum primum omnium is mortalium aram Mercutio posuisse perhibetur, quod ab eo lyram accepisset. Tandem vero, cum ob artis praestantiam elatior, et superbior factus Latonam, eiusque filios contumelia affecisset, interfectis ob id ab Apolline quatuordecim eius liberis, seipsum gladio peremit; Ouid. in Ibin eius mentionem facit his verbis: Addidit vt fidicen, etc. Filij illius recitantura Poetis isti: Archemorus, Antegorus, Tantalus, Phadmos, Sipolos, Temarchus, Epinitos, Asticratia, Pelopeia, Cheloris, Cleodoxe, Ogune, Phytia, Nerea.

MVSAEVS, ATHENIENSIS, Poeta antiquissimus.

Dulce gerit nomen MVSAEVS, dulceque cantat
Carmen, id a Musis quod tenet, omne tenet.
Er go donec erit Musarum nobile nomen,
MVSAEI semper nobile nomen erit.

MVSAEVS Eumolpi filius primus omnium Athenis Deorum genealogiam versibus tradidit. Scripsit amores Herus et Leandri versibus hexametris. Recensentur ab autoribus insuper tres alii Musaei, Musaeus Scil. Eleusinius, Musaeus Thebanus, et Musaeus Ephesius, omnes Poetae. vid. Rauis. theatr. lib. 4. c. 27. Floruit, iuxta autores, Anno Mundi 2698. ante Chr. nat. 1364.

HOMERVS, Graecorum Poetarum, inprimis Epicorum, Princeps.

Immenso maior vates non extat HOMERO,
Maius enim mundus vix habet ipse decus.
Scilicet haud mirum est ciuem voluisse tot vrbes
Hunc vatem, cum sit totius orbis honos.

HOMERVS Poetarum maximus, floruit Olymp. XXIII. Annis post captam Troiam CCCCC. post Romam conditam LXVIII. Patria fuit Maeon. Natus est ex adulterio matris Critheidis virginis Cumanae apud fluuium Melem, vnde ab initio vocatus est Melesigenes. Puer literis imbutus est ab Aristeo Procomesio, seu Fannio Grammatico. Grammaticae praecepta primus dedit, cum antea quisque sermone scriberet, simul et loqueretur vernaculo. Aetate paulo prouectior, cum flagraret desiderio visendarum regionum, ductus est per diuersa orbis loca a mercatore quodam Menthes appellato, a quo tamen relictus est apud Ithacam propter morbum

oculorum, quo ibidem laborare coeperat. Conualescens demum Colophonem profectus est, ibique renascente eodem morbo, inciditin caecitatem, ac tum primum vocatus est Homerus, apud Cumaeos, et Ionas, qui caecos vocant Homeros. Aen. Siluius, et alii referunt Homerum iam senio confectum incidisse in nautas circa littora, vbi sparso de ipsius aduentu rumore (vt quidam addunt) protinus hominum concio turmatim ad eum visendum aduolauit. Homerus igitur nautas interrogasse ferturibidem, haberentne aliquid? At illi per aenigma responderunt: Se, quaecunque cepissent, reliquisse, quae v. non cepissent, habere. Significabant autem se se pur gasse pediculis, quorum captos in aquis reliquissent, non captos haberent in vestimentis. Quod intricatum aenigma Homerus, ad pisces tantum respiciens, cum dissoluere nequiuisset, pudore nimio (vt illi referunt) se suffocauit laqueo. Quidam illum exin in morbum primum incidisse, et postmodum periisse aiunt. Id quod equidem, cum Rauisio viro diligentissimo, iudico plane fabulosum, et absurdum. Neque enim (vt ait ille) credibile est, virum illum Philosophiae peritissimum tanta rerum experientia praeditum, tam leui, tamque nullo argumento vitam relinquere voluisse. Nam, quae fuerit ignominia, inanem et friuolam remigum quaestionem ignorare? Imo vero prudentiae matori tribuitur, nihil abiectis, et semitariis hoc genus homunculis respondere, cum vulgo dici soleat: Asinum plura posse percontari, quam respondere Philosophum. Sed quid opus est (addit idem alio in loco) causam mortis comminisci, cum iam vixisset Annos CVIII? Id quod ipse

quidem Siluius negare non potest, cuius haec funt pene verba: HOMERVS poeta, natione Asiaticus, doctrina vero omnium Graecorum, eminentissimus, (de cuius alias ortu, et natalibus incertae sunt coniecturae) vixit temporibus Saulis Regis Iudaeorum. Scripsit libros iuxta numerum Alphabeti Graeci de bello Troiano (quam Iliadem) et de Vlyssis peregrinationibus (quam Odyssaeam vocat) et attigit annos CVIII. per omnem ferme vitam caeculus. Sunt, qui eidem Batrachomyomachiam tribuunt, quibus repugnat Plutarohus. Caeterum habitus est apud antiquos tanto in pretio, vt septem vrbes eum sibi vendicauerit, eiusque versus habiti sint prouerbiorum loco. vid. Rauis. in theat. Floruit, secundum alios, Anno Mundi 3000.

HESIODVS, ASCRAEVS, Poeta Epicus.

Agricolas pariunt ASCRAEI carmina vatis,
Prudentes eadem dant quoque lecta viros.
Ipse sed aethereos vates supereminet axes,
Dum doct?riscis vatibus arte praeit.

HESIODVS DIO patre, et Pycimede matre natus Olymp. 1. LX. annis ante Romam conditam floruisse quibusdam dicitur. Patria illi Cuma, Aeoliarum vrbium vna. Inde autem aere oppressus pater Dium migrasse fertur, Ascramque Boeotiae vicum petiisse, a quo Ascraeus deinde Hesiodus dictus. Attigit grandem senectam, vnde prouerbium: Hesiodia

senecta. Scribitur Hesiodo in publ. Gymnasio Constantinopolitano, quod Zeuxippi dicebatur, statua ex aere posita fuisse. Alii aliam ipsi statuam ceream in Boeoticis a Thespiensib. in vrbis foro erectam fuisse asserunt. Vixit circa CXX. annos distinctus ab Homeri aetate. Caeterum vir fuit perelegantis ingenii, et mollissima dulcedine carminum memorabilis, otii, quietisque cupidissimus. Scripsit Theogoniam, Aspida, Heroidum mulierum catalogum, Epicedium in quendam Batrachum, et quadaem alia. Iugulatus est ab Antipho, et Ctimeno fratribus. Primus agriculturae praecepta tradidit. Natus, iuxta alios, in Ascra Boeotiae vico floruit Anno Mundi 3148. Ante Chr. nat. 700. obiit anno Mundi 3165. Cario lib. 2. Chronicor. de Hesiodo ista habet: HESIODVS vixit, cum Anni centum post Homerum exacti essent, aliquanto ante tempus exilii Babylonici, etc. Scribunt eum senem interfectum esse ab hospitibus, seu errore, seu praedae causa. vid. Fulu. Vrsin. in elog. Hesiod. Carion. loc. cit. etc.

AESCHYLVS, ATHENIENSIS, Poeta Tragicus.

AESCHYLVS alciloquo decantat lemmate Regum,
Nec nisi magnorum funera moesta Ducum.
Fucatas primus facies grauitateque mactos
Fertur is actores inslituisse suos.

AESCHYLVS fuit Atheniensis Tragaediographus, qui primus grauitate personarum et coloris distinctione vsus est. Eius aetate Tragoedi faciem quibusdam fecibus illinebant. Primus in lucem

Tragoedias protulit, personasque, et pallam instituit, et cothurnum inuenit, de quibus canit Horat. De eius interitu recitatur isthaec historia, ridicula qui dem, sed seria: AESCHYLVS Poeta in Sicilia moenib. egressus (vbi morabatur) aprico in loco resedit, super quem Aquila testudinem ferens elusa splendore capitis (quod er at capillis vacuum) eandem perinde ac lapidi illisit, vt fractae testudinis carne vesceretur. Quo ictu mortuus est poeta, referente Val. Max.

PINDARVS, THEBANVS, Lyricorum Poetarum apud Graecos Princeps.

PINDARICAM Lyrico superet qui carmine Musam,
Hactenus a prisco tempore nemo fuit.
Ergo iure fauos imitatur carmine Vates,
Sponte suo natos qui tulit orefauos.

PINDARVS, genere Thebanus, Scopelini filius, iuxta vero quosdam Daiphanti, quod et verius esse creditur. Nam Scopelini filius obscurior est, et antiquior PINDARO. Sunt etiam, qui Pagonidae filium eum esse scripserunt. Discipulus fuit Myrtidis mulieris, natus circa Olymp. LXV. Tempore expeditionis Xerxis annum egit XL. Secundum vero Eusebium floruit Olymp. LXXVI. tempore AESCHYLI poetae, cum quo versatus est, et mortuus deinceps, cum res Persicae florerent. Fraterei fuit nomine Erotio; Filius Diaphantus; Filiae a. Eumetis, et Protomache. Diem ex voto obiisse fertur, et quidem ita:

Nam cum petiisset, vt sibi daretur id, quod praestantissimum esset in vita, repente interiisse scribitur in theatro, in Theoxeni pueri, amasii sui genua recumbens, cum annum aetatis attigisset LV. Scripsit libros LXX sc. Olympionicas, Pythionicas, Nemeonicas, Isthmionicas, Prosodia, Parthenia, Enthronismos, Bacchica, Daphnephorica, Paeanas, Hypochremata, Hymnos dithyrambos, Scolia, Encomia, Lamentationes. Item Fabulas Tragicas LXX. Epigrammata, Epica. Item, soluta oratione Admonitiones ad Graecos, aliaque plurima. Notabile vero est, quod prodiderunt autores in PINDARI, cum adhuc in cunis esset, infantis ore apes, tanquam in alueari mella et fauos deposuisse, id quod et Platoni, et D. Augustino contigisse historiae testantur. PINDARVS igitur merito suo magno in honore extitir apud omnes Graecos. Et, quod amplius est, ab Apolline adeo dicitur amatus, vt etiam partem eorum, quae deo offerebantur, acciperet, et sacerdos in sacrificiis PIND ARVM vocaret ad coenam dei, Pan insuper aliquando saltauit Poeanem eius, solituseundem per montes canere. Praeterea Lacaedaemonii olim, cum Boeotorum regionem incendio, et Thebas vastassent, ab vnica ipsius domo abstinuerunt, inscriptum isthunc versiculum conspicati:; id est: PINDARI Poetaedomum ne comburite. Quod et Alexander, cum Thebas incendisser, fecisse fertur, vbi soli eius domui pepercit. vid. fus. PINDARI vitam apud Gyrald. dialog. 9. de histor. Poetar. vb. PINDARI Olympia, Pythia, Nemea, Isthmia, Graece, et Latine, opera M. Aemylii Porti, Cretens. etc. prodierunt apud Hieron. Commelinum, Elect. Palat. typograph. An. M. D. XCIIX.

ALCAEVS, ATHENIENSIS, Poeta Lyricus.

ALCAEVS lyrici Graijs dat carminis vsum
Primus, et Aonias instruit arte fides.
Graiugenas inter Vates ita iure triumphat
Primus laude, velut primus in arte fuit.

ALCAEVS Atheniensis, vel Lesbius, in Musicis, et arte modulandorum carminum peritissimus fuit. P[?]ttacum non modo multis Comitiis insectarus est, sed et Myrsilum, et Megalagyrum, et Cleanthidem, aliosque nonnullos, qui in patria tyrannidem per impotentiam exercebant. Graeci STASIOTICA ALCAEI quaedam opera vocant, quae Latini seditiosa dicere possunt. Caeterum ALCAEVS in parte operis aureo plectro merito donatur, qua Tyrannos insectatur, multum etiam moribus confert. In eloquendo quoque breuis, et magnificus, et diligens, plurimumque Homero similis. Sed in lusus, et amores descendit, maioribus tamen aptior; referente Quintil. lib. 10. vb. Fragmenta Lyricorum ALCAEI, Sapphus, Stesichori, Ibyci, Anacreontis, Bacchylidis, Simonidis, Alcmanis excusa sunt apud eundem Commelinum Anno eodem, quo supra;

STESICHORVS, HIMERAEVS, Siculus, Poeta Lyricus.

STESICHORVS linguaepaenas dedit eccelproteruae;
Nunc Helenam numeris laedere parce tuis.
Ast vbi culpa dolet facti, crimenque fatetur;
Amissi visus muner a rursus habet.

STESICHORVS fuit ex Himaera Siciliae ciuitate. Qui, cum carmine HELENAM infamasset, excaecatus est. Scripta vero palinodia, bencficio Castoris, et Pollucis, visum recepit. Ita meminit Horat. libr. Epod. IS ALCMANE iunior, ab aliquibus vetustior traditur. Mirum vero, quod aiunt, lusciniam in infantis STESICHORI ore concinuisse, quod si ita est, eximium procul dubio suauitatis in futuro Poeta prodigium fuit. Clarere coepira XXXIX. Olymp. ad LVI. vsque, qua decessit; quo argumento ad summam aetarem peruenisse intelligitur. Lucianus in Macrobiis LXXXV. annos vixisse testatur. Videtur tamen, vt Gyrald. ait, legendum XCV. Filias habuit in modulandis carminibus tanto patre nequicquam indignas. Poemate STESICHORI XXVI. libris composita Suidas prodidit. Meminit eius Canticorum Athenaeus, item Poematis illius in Calycem puellam Summae interea probitatis vir fuisse non minus STESICHORVS legitur. Vnde apud Graecos Prouerb. in indoctos, et inelegantes: NEQVE STESICHORI TRIA NOSTI. Quidam eum Poetam heroicum, sicut Homerum, faciunt. Qua dere, vt videtur, apud Diogenem Alexander Macedo illum inter eos Poetas reponit, quos, vta Regibus legantur, dignos censet. Monumentum vero STESICHORI Catanae ante vrbis portam positum fuisse fertur; qua de re STESICHOREA dicta est. Nonnulli omnia illi sepulchro ex octonis rebus fuisse volunt, sc. VIII. columnis, VIII. gradib. et VIII. quoque angulis, at que inde natum prouerbium: OMNIA OCTO;: Cum reinihil decsse sigoifica mus. vid. Gyrald. dial. 9. d. hist. poet. in vita [?]TESICHOR.

IBYCVS, Poeta Lyricus.

IBYCVS in medios vbi concidit ecce! latrones,
Alciuolans ibi grus vindicis instar erat.
Esse Deo curaesacros liquet vndique Vates,
IBYCVS exemplo quod probat ipse suo.

IBYCVS, Phycii fuit filius, vel (vt alii volunt) Polizeli, Messeni historici; Iuxta alios, Cerdantis. Rhegium notissimam Italiae vrbem patriam habuit, ex qua digrediens in Samum Insulam migrauit. Quo tempore Samiorum Rempubl. Polycratis pareradministrabat, et apud Lydos Croesus regnabat, circa Olymp. L. Ex Graecis Epigrammatibus, quae in IBYCVM leguntur, facile eum in puerorum amores procliuiorem fuisse liquet. Id quod M. Cic. his verbis satis innuit: Maxime vero, inquit, omnium flagrasse amore Rhegium IBYCVM apparet ex scriptis. De morte IBYCI notabili vide Plutarchum, Antipatrem, Suidam; inter recentiores Erasm. Roterod. in Adag. Antonius poeta historiam mortis istius hoc perstringit monosticho:

IBYCVS vt periit, vindex fuit altiuolans grus. Hinc in prouerbium abiit: IBYCI grues: de quibus vid. Erasmum loc. cit.

Rauisius, alter Gyraldus, theatr. poet. lib. 2. c. 72. ita breuiter recenset: IBYCVS poeta a latronib. correptus spe praedae, dum cultros iugulo vidit instare, praeteruolantes grues obtestatus est. Aliquanto post tempore dum homicidae sedent in foro, rursumque grues superuolarent, periocum inter sese susurrabant

in aurem: Adsunt IBYCI vltores. Quo sermone audito homicidii suspectos habuerunt, qui audiuerant, correptosque tormentis ad verum coegerunt, et ex eo quaestionem exercuerunt, atque re comperta scelus vlti sunt. Caeterum laudantur a Graecis scriptoribus IBYCI opera VII. lingu?oric?onscripta, illudque inprimis, quod Gorgiae inscriptum fuit, in quo Ganymedis, et Tithoni raptum elegantissime execurus fuerat. vid. Gyrald. ibid.

ANACREON TEIVS, Poeta Lyricus.

Facund?udit lasciuus ANACREON arte,
Et lyricis punctum versibus omne refert.
Lasciui specimen puer ecce! BATHYLLVS amoris
Praebet, et hinc nomen, quod leuis esset, habet.

ANACREON, autore Strabone, fuit Teius, ex vrbe Teio, quae in media Ionia fuisse dicitur. Patrem habuit Scythinum, quibusdam Eumelum, aliis Parthenium, seu Aristocritum vocatum. Lingu?nic?ob patriam, scripsit carmina. Hincapud Ouidium est Teia Musa; apud Horatium fides Teia. Amauit BATHYLLVM, elegantis formae puerum, item Megistra, et Eurypilen puellam. Hinc M. Cic. ANACREONTIS quidem, ait, tota Poesis est amatoria. Scribitur etiam vini appetentior fuisse; id quod e carminibus eius clarissimum est. Quid

igitur mirum (iuxta Gyrald.) si pronior is in vtramque venerem extiterit? Vulgato enim apud Graecos carmine vtriusque amoris insatiabilis senex fuit. Qua aetate vixerit, scriptores variant. Eusebius quidem Olymp. LXI. eum vixisse refert. Suidas vero Olymp. LXII. quo tempore Sami felicem Tyrannidem Polycrates exercuit; a quo etiam ANACREON ipse summopere amatus, ita vt ei frequentissime assisteret, teste Herodoto. Hoc loco non inepta est illa historia, quam autores Graeci de ANACREONTE, et Polycrate tradunt. ANACREON enim cum aliquando quinque talentis a Polycrate fuisset donatus, duabus noctibus continua ex cogitatione somno pene destitutus est; qua de re ea restituit Polycrati dicendo:. Sunt porro, qui non quidem Olymp. XXV. Sed LXV, eum vixisse velint, quo scil. tempore Cyrus, et Cambyses regnarunt. Scripsit vero praeter Hymnos, Elegias, et Iambos lingua Ionica; item mela, quae Anacreontica dicta sunt. Aiunt barbiton ANACREONTIS Poetae inuentum fuisse, vt trigonon IBYCI. Lucianus eum Annos aetat. LXXXV. assecutum asserit. Plinius, et Valer. Max. acino vuaepaslae ANACREONTEM suffocatum esfe tradunt; de quo vide Calii carmen etc. apud Gyrald. ibid.

BACCHYLIDES, CAEVS, Poeta Lyricus.

BACCHYLIDES lyricis olim quoque praestitit ausis,
Ingenio viuax vnde Poeta suo est.
Scribitur hunc V ates imitatus carmine FLACCVS;
Id satis in laudes illius esse potest.

BACCHYLIDES Graecus Poeta fuit, quem imitatus est Horatius, teste Porphyrio, et Lutatio Grammatico. Eusebius asserit eum Olymp. LXXXI. floruisse. Milonem patrem habuit, iuxta Pindari expositores; secundum Strabonem vero Simonidis fratris filius, ex lulide Ceae Insulae. BACCHYLIDIS hymnos, qui Apopemptici dicuntur, Menander celebrat. Amnianus Marcellinnus scripto annotauit IVLIANVM Caesarem adco BACCHYLIDIS carminibus delectatum, vt et viuendi praecepta ab eo desumpserit. Scribunt Pindari interpretes in Pythiis, BACCHYLIDIS poemata apud Hieronem Pindaricis esse praelata. Tres vero Aelianus BACCHYLIDES fuisse prodidit 1. huncipsum Lyricum. 2. Atheniensem. 3. Arcadium. Gyrald. ibid.

SIMONIDES, CAEVS, Poeta Lyricus.

SIMONIDES veterum non infima gloria vatum
A melicis meruit nomen in orbe modis.
Scilicet antiquo vates iuuenescit ab aeuo.
Et velut est Phoenix post sua fata nouus.

SIMONIDES fuit post Stesichorum. Eusebius eadem simul ambos aetate vixisse vult, alii post lbycum. Suidas ait, eum floruisse Olymp. LVI. alii Olymp. LXII. et peruenisse vsque ad Olympiad. LXXIIX. Aen. Silu. eum floruisse refert temporibus Manassis Regis Iudaeorum. Alias Leoprepis dicitur fuisse filius, iuxta Herodotum, iuxta vero alios Theoprepis. Fertur extitisse aspectus foedi, et deformis, patria vero Iulites, ab vrbe Caeae Insulae cognominatus; item Melicertes, a cantus dulcedine. Plinius ipsum duplices illas IV. literas ait inuenisse,. Versus scripsit lingu?oric?Cambysae, et Daritregnum, et nauale proelium Xerxis descripsit, et alia proelia; Praeterea Threnos, et Epigrammatae, cum Encomiasticis. Item Paeanas, et Tragaedias. Gryphis quoque, et id genus poematibus delectatus est. Excessit annum XCIX. teste Suid?De Simonide inter alia hoc refertur notabile: SIMONIDES enim interrogatus. quamdiu vixisset; parum, inquit, at annos multos Excelluisse idem fertur memori?quam quidem sibi comparasse arbitratus fuit epotis quibusdam medicamentis. Quidam vero etiam SIMONIDEM auarum fuisse tradunt, qua de re a

Pindaro, et Callimacho taxatur. Hinc olim in adagium venit:; id est, SIMONIDIS, sc. auaeri cantica. Is primus enim in Poeticam astutiam, et quaestum induxisse perhibetur. Ali?multa sapienter et fecit, et dixit. vid. Marc. Cic. Val. Max. Platonem, et Gyrald. loc. cit.

ALCMAN, Poeta Lyricus.

Inter habet lyricos ALCMAN sua iura nouenos,
Vinosos itidem nomen et inter habet.
N?minus inuentis Alcmanica Musa triumphat,
Phthiriasi tulerit quamlibet ille necem.

ALCMAN, primus inter Lyricos, eodem quo Pittacus tempore, secundum Eusebium, XLIII. Olymp. floruit. Alii Olymp. XXVIII. quo tempore Ardius apud Lydos regnabat. Illud certe a multis traditum est, inquit Gyrald. nouem Lyricos Poetas, si non eadem aetate, fuisse non multo certe tempore inter se distantes. Fuerunt autem illi Pindarus, Alcaeus, Sappho, Stesichorus, Ibycus, Anacreon, Bacchylides, Simonides, Alcman. Alioquin patrem habuit Damanta, vel, vt alii, Titarum. Suidas eundem ex vrbe Messana esse scribit. Ventri, ac gulae operam dedit, vnde inter gulones a Graecis numeratus est, veleodem ALCMANE ipsomet teste, qui se nuncupat. Adamauit, vt ex eius carminibus colligitur, Megalostratam Poetriam. De familiaribus,

et domesticis scripsit lib. VI. Primus modulamina induxit, quae sine hexametris versibus concinnantur. Lingua vsus est, qua et Lacedaemones, Dorica. Periit Phthiriasi, id est morbo pediculari. Ab hoc carmen Alcmaicon, quod et Alcmanicon, ap pellatur. IS ALCMAN, referente Plutarcho, Fortunam prouidentiae filiam, sororemque Eunomiae, et Pithus dicere solebat. Gyrald. ibid.

EVRIPIDES, Atheniensis, Poeta Tragicus.

EVRIPIDIS tragicum conscendens Musa theatrum
Nil nisi magniloquum, nil nisi triste canit.
Inuehitur lepido facilis Comoedia socco,
Grandis amat tragicum rite cothurnus epos.

EVRIPIDES Atheniensis, Tragoediographus, natus est eodem die, quo Xerxes ab Atheniensibus fugatus est. Matrem habuit, quae vocabatur Clito, et ex olerum venditione lucellum pauper quaerebat; patrem vero, cui nomen Mnesarchus. Discipulus fuit Prodici in Rhetorica, Socratis in Philosophia. Ad Tragaediam conuersus secutus est Anaxagoram. Fertur perpetuo mulierum odio flagrasse, siue, quod natura esset talis, abhorreretque a mulierum turba, siue, quod duas vxores haberet simul, pro Atheniensium decreto, quarum matrimonii cum pertaeduisset, toti sexui bellum indixit.

Idem oris graueolentia laborauit; quod cum ei obiectum fuisset a Dechanico Archelai aulico, excanduit Poeta grauius, quam quispiam opinaretur. Caeterum vixit summa familiaritate apud Archelaum Macedoniae regem, a cuius coena cum noctu reuertetur, iugulatus est a canibus a quodam aemulo immissis Annum agens LXXV. Scripsit Dramata LXXV. Vict. V. Annos natus XIIX. Tragaediam scribere aggressus est in quadam spelunca apud Salamina. Cicero eius verba totidem putauit sententias. vid. Rauis. et Coel. lib. 13. c. 10.

Fertur natus, vt quidam referunt Anno Mundi 3485. d. XVI. Mart. ante CHRISTVM natum 486. mortuus anno Mundi 3568. aetat. 83.

ARATVS, CILIX, Poeta.

Dulce canens ARATVS carmen se miscet Olympo,
Inde tenet coeli regia quicquid habet.
Vranie vati raros aspir at honores,
Hymnisono vates plaudit at ipse metro.

ARATVS Poeta, Menecratis fuit discipulus, qui scripsit Phoenomena, Hymnos in Pana, de moribus Epigrammata quaedam in Antigoni vxorem, commentarios in Odyssaeam, etc. Idem inprimis Astronomiae fuit peritissimus. Idem ARATVS, aliis ARATES, scripsit, praeter superiora, Epicedium in Cleombrotum,

Epistolas, et plaeraque alia. Carpitur tamen a Quintiliano h?inuectiu?ARATI materia motu caret, etc. vid. Silu. et Rauis. theatr. l. 4. c. 27.

ARISTOPHANES, Poeta Comicus.

Gaudet ARISTOPHANIS clamoso Musa theatro,
Quaemores hominum carpere docta feros.
Ergo, quod vitiis grauiter succenset iniquis,
Et valet octimetro, tetrametroque, valet.

ARISTOPHANES, Poeta Comicus, inuentor fuit Tetrametri, et Octimetri, in carpendis hominum vitiis idem liberrimus, et mordacissimus. Scripsit Fabulas LIIII. Rauis. Floruisse fertur Anno Mundi 3550. ante Christ. nat. 420. Docuit Fabulas, iuxta alios, XLV. tantum. Tres habuit filios, omnes Comicos. Aemulus fuit Socratis.

PHILETAS, COVS, Poeta Elegiacus.

Carmine C??uit BATTIS quod nota, PHILETAE
Carminibus Vatis debet id omne sui.
Par bene compositum! quae biga venustior? Ecce!
BATTIS amor Vatis, BATTIDIS ille suae.

PHILETAS COVS, floruitaetate Philippi, et Alexandri Macedonum. Praeceptor fuit Ptolomaei Philadelphi. Scripsit Elegias, et Epigrammata, inprimis autem BATTIDEM puellam, quam adamauit, carminibus suis celebrauit. Conterraneus fuit Hippocratis Medici. De eo, et Callimacho ita iudicat Quintil. Elegiae Princeps habetur Callimachus; secundas confessione plurimorum PHILETAS occupauit. Mentionem huius vid.apud Propert. lib. 7. Caeterum, (quod notabile) corpore fertur fuisse adeo tenui, vt necesse fuerit plantis eius plumbum attexere, ne ventorum flatu abriperetur. vid. Rauis.

MEN ANDER, Atheniensis, Poeta Comicus.

Funera delectent tragicos lacrymosa, MENANDRVM
Lasciuum contra comica Musa iuuat.
Nec minus interea celebres insignis honores
Saepius a magnis Regibus ipse tulit.

MENANDER, Atheniensis, Comicus, flagrauitamore mulierum, scripsit Fabulas LXXXIIX. et Epistolam ad Ptolemaeum Regem. Tanto fuit in pretio, vt etiam inuitatus sit ab Aegypti Regibus per legatos magnis honoribus et diuitiis. Eum refert in exiguo fluuio, dum nataret, submersum esse Ouid. in Ibin.

De eo porro it ahabet Quintil. MENANDER, meo iudicio, diligenter lectus, ad cuncta, quaepraecipimus efficienda,

sufficit: ita omnem in vita imaginem expressit; tantae in eo inueniendi copia, eloquendifacultas, ita est omnibus rebus, personis, affectibus accommodatus, vt omnibus eiusdem operis autoribus tenebras induxerit.

SOPHOCLES, Atheniensis, Poeta Tragicus.

Magna Sophoclaei celebratur fama cothurni;
Tam Tragica SOPHOCLES magnus in arte fuit.
Ergo canet Graias dum fama superstes Athenas,
Perpetuo SOPHOCLIS fama superstes erit.

SOPHOCLES, Atheniensis, Tragoediographus prope natus annos centum, Oedipodem Tragoediam scripsit, referente Cic. in Cat. Maj. Eundem Lucianus, et Sotades apud Crinitum, contra Plinii sententiam, dicunt acino vuae periisse. Val. Flacc. tamen, Martial. et Politian. in Nutrit. cum Plinio faciunt, autore Rauis. Caeterum mortuum SOPHOCLEM sepeliri Liber pater iussit, obsidentibus moenia Lacedaemoniis, et Lysandro eorum Rege, in quiete saepius admonito, vt pateretur humari delicias suas. Lysander vbi intellexit SOPHOCLEM mortuum, pacem funeri dedit. vid. Solinum.

CALLIMACHVS, Cyrenaeus, Poeta.

CALLIMACHVS, Poeta Cyrenaeus, fuit BATTI filius, (vnde BATTIADES dictus) discipulus vero Harmocratis. Vixit apud Ptolemaeum Philadelphum, praefuitque regiae Bibliothecae. Omne carminis genus attigit. Scripsit in aduersarium, quem ficto nomine Ibin appellat, acerbissimum poema, quod imitatus est Ouidius. Item Elegias, Epigrammata, et Hymnos. Huius mentionem aliquoties facit Ouid. lib. 2. trist. et in Ibin. item Propert. lib. 2. vid. supra Philetam Poetam.

THE OCRITVS, Syracusanus, Poeta Bucolicus.

Pastorale canens victrice THEOCRITVS arte
Carmen, amabilibus ludit vbique modis.
Bucolicae natae sunt hoc autore Camaenae,
Dulce magis nouit que?nibil alma Venus.

THEOCRITVS, Bucolicorum Poeta, Syracusanus fuit gente, patre Simichide, sicut et ipse asfirmat de sese. Sunt tamen, qui id cognominis ei fuisse, quod sima esse facie videretur, patremque habuisse Praxagoram, et matrem Philinam, asserere non dubitant. Caeterum Philippiadis auditor fuit, et Asclepiadis, quorum ent mentionem facit. Floruit autem sub Ptolemaeo Lago, et Bucolico carmine, que esset bonae indolis,

non paruam sibi gloriam comparauit. Vnde secundum nonnullos, qui Moschus alias, THEOCRITVS appellatus est. Eum in Bucolicis imitatus est Virgilius. NB. THEOCRITI Syracusani Idyllia, et Epigrammata cum Mscr. Palat. collata excusa sunt in typographeo Hieron. Commel. Anno M.D.XCVI.

IO. PETRI LOTICHII, D. MEDICI, ET C.P. CAES. Bibliothecae Poeticae PARS SECVNDA: inqua TOTIVS ITALIAE, ET HIspaniae Poetae celebriores singulis Tetrastichis singuli recensentur, vna addit (velut in compendio) eorundem vit[?] natalibus et diebus emortualibus. FRANCOFVRTI, Impensis LVCAE IENNISII ANNO M. DC. XXV.

page 49, image: s049
IO. PETRILOTICHII, D. MEDICI, ET C.P. Caes. Bibliothecae Poeticae PARS SECVNDA in qua TOTIVS ITALIAE, ET HISPANIAE Poetae celebriores, etc.

Q. ENNIVS, Poeta Latinus.

Materi?ates praestat, minus ENNIVS arte,
Vnde pater Vatum dictus, at arte rudis.
SCIPIO solenni patrem velut, auxit honore,
Eius et in tumulo condiditossa suo.

ENNIVS, Poeta, natus Rudiis, Salentinorum oppido, Romam venitaetate M. Plauti, et M. Catonis, oratoris clarissimi. Dicebat tria esse sibi corda; quod Graecam linguam, Oscam, et Latinam calleret. Domum habuit in Auentino colle. Vixit parco, et tenui victu, contentus vnius ancillaeministerio. Scripsit libros Annalium, Satyras, Comoedias, et Tragoedias. Nomina quarundam Fabularum eius sunt: Telephus, Ambaora, Eumenides, Alcmeon, Andromacha,

Thyestes, Medee, Phoenix, Telemon, Hecuba, Achillec, Pancratiastae, Epicharmus, Ctesiphon. Idem in Latinum sermonem transtulit Euchemerum, Poetam Graecum. Primus apud Latinos coronam ex Helicone assumpsit. Procliuis fuit in pocula. SCIPIONEM Africanum maxime coluit, mutuaque ab eo beneuolentia est redamatus. Mortuus est morbo articulari, septuagenario maior, sepultusque in monumento SCIPIONIS. Rauis. e P. Crinito. Secundum vero AEn. Siluium, natus est ENNIVS in oppido Tarenti, tempore SCIPIONIS Africani, in cuius etiam sepulcro post mortem est conditus. Obiit morbo Ischiadico Anno aetat. LXX. referente eodem.

STATIVS CAECILIVS, Poeta Comicus.

CAECILII lepidum dilexit Musa theatrum,
Proclamans medio comica verbaforo.
Ergo quod antiquis huc vsque perennat ab annis
Vates, hoc ipsi Comica Musa dedit.

STATIVS CAECILIVS, natus in Gallia, principem locum inter Comicos, iudicio Volcatii, sibi meruit. Vixit summa familiaritate cum Ennio. Amatus est etiama Terentio. Scripsit Comoedias XXX. et amplius, quarum hae praecipue citantur: Nauclerus, Syracusae, Prusimachus, Hippobolimeus, Epicletus, Cratinus, Plotius, Asotus, Ephestion, Fallacia, Andria, Annales, Foenerator, et quaedam aliae. Mortuus est vno anno post Ennium, Rauis. et Crinit.

M. ACC. PLAVTVS, Poeta Comicus.

Comica, PLAVTE, beat festum tua Musa theatrum,
Auget et eldquio verba Latinasao.
Ergo donec erit Romanae gloria linguae,
PLAVTE, Triumphatrix et tua semper erit.

M. PLAVTVS natus est in ciuitate Vmbriae, cui nomen Sassina. Operam primum Pistori locauit, ad comparandum victum, in agendis molis illis, quas Trusatiles vocant. Composuit in ipso pistrino quasdam Fabulas. Eius XXV. Comoediae numerantura Veteribus, cum paucis aliis. Secutus est Graecos, Demophisium, Philemonem, et Epicharmum Siculum. Scribendi elegantia claruit in tantum, vt Epius Stolo dixerit; Musas Plautino sermone fuisse locuturas, si Latine loqui voluissent. Sedigitus de ordine Comicorum scribens, primas tribuir Caecilio, PLAVTVM caeteris omnibus praeponens. Obiit paucis annis post Ennium. Rauis. e P. Crinit. Caeterum PLAVTVS, tempore belli aduersus Poenos sumpti, floruit Romae in Scena, quo tempote etiam M. Cato Orator in vrbe claruit. A Gellio, Macrobio, Varrone, et pluribus aliis veteribus scr iptoribus Linguae, atque elegantiae Latinae princeps, et decus insignitur. De nomine PLAVTI sic habet Festus Pompeius: Ploti appellantur, qui sunt planis pedibus, vnde et Poeta Accius, quia Vmber Sarsinas erat, a pedum planitie initio Plotus, postea PLAVTVS dictus est. Iuxta

Eusebium in Chronicis, PLAVTVS ex Vmbriae Sarsinae oriundus Romae mortuus est. Qui propter annonae difficultatem ad molas manuarias pistori se locauerat, ibi quoties ab opere vacaret, scribere Fabulas, et vendere solitus consueuerat; teste eodem. Feruntur porro sub PLAVTI nomine Fabulae CXXX. sed L. AElius, homo eruditissimus, XXV. solas eius esse existimauit. De quibus in hodiernum diem tantum XX. superstites sunt. Obiit Romae, autore Siluio, circa Olymp. CL. iuxta alios, Anno Mundi 3788. ante CHR. nat. 183.

ACCIVS, Poeta Tragicus.

ACCIVS a Musis sacros accitus in hortos
Castalias auido gutture sorpsit aquas.
Hinc tragicos prisco sparsit sub tempore versus,
A quibus hoc vitam tempore clarus habet.

ACCIVS, Tragaediographus, iunior Pacuvio, natus est parentibus libertinis, Macrino, et Serrano Coss. Dec. Brutus tanti eum aestimauit, vt eius versibus templa, et monumenta ornauerit. Idem cum Pacuvio suam Atreum ostendisset, et ille laudasset quidem, sed tamen dixisset, quaedam sibi videri duriuscula, et subacida: Accius verum esse confessus est, nec tamen se propterea poenitere; quoniam idem fer meingenijs solet accidere, quod pomis, quae dura admodum, et acerba nascuntur, post fiunt mitia, et matura. Caeterum ACCIVS imaginem suam collocauit in aede Camaenarum praegrandi forma, cum tamen esset statura admodum breui. Rauis. e Crin.

OPPIANVS, CILIX, Poeta.

Diues opum Vates animi, ceu nomine pollet,
Nam lautas superat carmine diues opes.
Diues item raris mactus pro carmine donis
Pluribus exemplo Vatibus ille fuit.

OPPIANVS, Poeta, natus in Anazarbo Ciliciae ciuitate, Anno ante Chr. nat. 171. Olymp. XXXIIX. sub M. Seuero Imp. Obiit aetat. anno XXX. completo. Idem cum ANTONINO Imperatori, SEVERI principis filio, poema depiscibus nuncupasset, ab eo totidem aureis donatus est nummis, quot illic erant versus; autore Volaterr.

AEMILIVS MACER, Veronensis, Poeta.

Nonita macra MACER deducit carmina Vates,
Seu virides herbas, proelia siue canat.
Sed quodcunque canit, dextra canit omne Mineru?
Pro MACRO in laudes acer it indesuas.

AEMYLIVS MACER, Veronensis, floruit aetate Messalae Coruini. Scripsit opus de bello Troiano; libros de venenatis animantibus, et de herbis, secutus Nicandrum Poetam Colophonium. Obiit in Asia paucis annis post Virgilium. vid. Rauis. et P. Crin. Floruit, iuxta alios, ante Chr. nat. 170.

LVCILIVS, Poeta Satyricus.

LVCILIVS Satyris lucem dat primus, et inter
Romanos amplo floret honore viros.
Parthenope tenet ossa sed artem Romula tellus
Distribuit cunctis hic, et vbique plagis.

LVCILIVS primus apud Romanos scribere coepit Satyras, quibus maxime insectatus est Rutilium Lupum, Carbonem, Tubulum; scripsie Satyrarum libros XXXIII. et amplius. Metrophanem seruum habuit, cuius fidem commendauit suis versibus. Mortuus est Neapoli, natus Annos XLVI. referente Rauis. vid. Quintil. de eoa. lib. 10.

T. LVCRETIVS CARVS, Poeta, et Philosophus.

A docta lucrum Vates LVCRETIVS arte,
Vnde sibi nomen grande meretur, habet.
Quippe graui rerum naturam carmine pandit,
Hinc graue laudata foenus ab arte refert.

TITVS LVCRETIVS CARVS, Poeta, fuit paulo antiquior Terentio, Varrone, et M. Tullio. Per interualla temporum accedebat ad scribendum carmen, non sine quodam animi furore. Scripsit lib. VI. dererum natura. Obiit natus Annos XL. Eusebius

tradit eum tantofurore percitum fuisse, assumpto philtro, vt propria sese manu interfecerit. Caeterum LVCRETIVS Poeta fuit Romanus, qui Epicuream sectam secutus scripsit de rerum natura opus, quod imperfectum, vt videtur, multis tamen luminibus ingenii, et artis politum esse liquet ex quadam M. Tullij ad fratrem epistola. Hieronymus vero ex Eusebio esse ab ipso Cicerone emendatum his, ex libro de temporibus verbis prodidit: TITVS, inquit, LVCRETIVS poeta nascitur circa Olymp. CLXXI. qui postea amatorio poculo in furorem versus, cum aliquos libros per interualla in saniae conscripsisset, quos postea Cicero emendauit, propria semanu interfecit, quadragesimo tertio aetat. suae anno; id quod et ante Eusebium obseruauit Plinius. Sunt, qui ex Hieronymi verbis ad Ruftinum, putent Lucilliam amicam poculum dedisse LVCRETIO. LVCILLIA, inquit, decepta furorem propinauit pro amoris poculo. Extant, et leguntur libri eius in praesentiarum VI. dererum natura, multorum eruditissimorum lima castigati. Plures tamen libros ipsum scripsisse Varro his verbis innuit, in libr. 1. de lingua Latina, qui eodem vixit tempore: LVCRETIVS, ait, suorum XXI. librorum initium facit hoc:

Sed et Priscianus in sexto citat eius librum VII. Macrobius vero XVII. vid. Lil. Gregor. Gyrald. Idem LVCRETIVS ab aliis scribitur Romae vixisse natus Anno Mundi 3881. ante Chr. nat. 90.

Eiusdem libri de natura rerum prodierunt, inter alias editiones, Lugduni apud Ant. Gryphium M. D. LXXVI. in 12. vid. Rauis. et vitam LVCRET.

P. TERENTIVS AFER, Poeta Comicus.

Facundo pollens, nitidoque TERENTIVS ore
Intonat Hyblaeis aemulae verbafauis.
Inde, quod Ausoniam cumulauit laude loquelam,
Perpetuae cumulum non nisi laudis habet.

PVBLIVS TERENTIVS, Afer, Carthaginensis, seruiuit Romae Terentio Lucano Senatori; a quo ob ingenium, et formam non institutus modo in disciplinis humanioribus libera liter, sed et mature manumissus est. Hic cum multis nobilibus familiariter vixit, sed maxime cum Scipione Africano, et cum Laelio, quibus etiam corporis gratia conciliatus existimatur. Scripsit Comoedias V I. ex quibus Eunuchus bis acta est, meruitque pretium, quanta nulla antea cuiusquam Comoedia, videlicet octo millia nummum. Non obscura fama est, adiutum TERENTIVM in scriptis a Laelio, et Scipione, quibus cum familiariter vixit. Igitur post editas Comoedias nondum egressus Annum XXXV. causa euitandae illius suspicionis, seu percipiendi Graecorum instituta, moresque, quos subinde exprimebat in scriptis, egressus est vrbem, neque amplius rediit. Quidam eum redeuntem e Graecia periisse in mari cum CVIII. Fabulis conuersis e Menandro asserunt. Aen. Siluius, et Volcatius eum in Asiam nauigasse, et postea nunquam visum esse, autores sunt. Caeterum, statura fertur fuisse mediocri, gracili corpore, colore fusco. Reliquit filiam, quae Equiti Romano nupsit. Item hortulos viginti iugerum in via Appia, ad Martis

villam. vid. Aeel. Donat. in vita eiusd. Idem amauit Statium Caecilium, cui et Comoedias suas recitauit. Sunt, qui dicanteum periisse in Arcadia, dolore amissarum Comoediarum. Tanta vero in Fabulis vsus est arte, vt neque ad Tragicam magnitudinem intumescat, neque abiiciatur, ad histrioniam. vid. Rauis. e Crin. Obiit, iuxta alios, Anno Mundi 3813. ante Chr. natum 158. Bucholc.

CORNELIVS GALLVS, Elegiographus.

Vtraque GALLE, tuos Phoebi plaga cantat amores,
Viraque fert Elegos desuper astra tuos.
Ignit Amor dulces numeros, simul ardet ab illis,
Fallor? amabilius nil habet alma, VENVS.

CORNELIVS GALLVS, patria Foroliuiensis, fuit Elegiographus. AVGVSTI fauore conscendit ad gradum praeturae. Euphorionem Graecum in sermonem Latinum transtulit. Scripsit libr. IV. Amorum suorum de Cytheride. Fuit primum amicus Octauii, postea tamen suspicione coniurationis, cum in odium eius impegisset, consciuit sibi mortem Anno aetat. XLIII. Cytheridem Volumnii libertam, quam dilexit, mutato nomine vocauit Lycorim. Caeterum CORN. GALLVS, referentibus aliis, Orator, ac Poeta clarissimus, ex infima fortuna in AVGVSTI amicitiam susceptus Aegyptum Romanorum prouinciam primus obtinuit. Mox cum quaedam in conuiuio per merum fassus esset, in suspicionem coniurationis

ad ductus, damnandus que Senatui traditus, ob pudcrem, propria se manu interfecit, Anno aetat. LXIII Hunc P. Virg. MARO vsque adeo amicissimum sibi habuit, vt Bucolica, et Georgica in eius laudibus terminarit. Verum, quia in Georgicis pleniores de eo laudes continebantur, iubente AVGVSTO, in Aristaei fabulam commutauit. Scripsit Elegiarum lib. IV. quae omnia ipfius scripta penitus interciderunt, praeter vnicum libellum superstitem, quem paulo ante mortem visus est perscripsisse. Lasciuiusculus semper fuit; sicut in carminibus suis ipse se multo melius, quam in nummo, effigiauit, etc. vid. Rauis. e P. Crin. et vitam Corn. Galli.

P. VIR GILIVS MARO, LAtinorum Poetarum, inprimis Epicorum, Princeps.

VIR GILIVM, nisi VIRGILIVS, laudare quis ausit?
Laudibus est Vates grandior iste suis.
Conuenit AVGVSTO vates Augustus; vterque
Non habet AVGVSTVS, VIRGILIVSQVE parem.

PVIRGILIVS MARO, natus est Mantuae in vico, qui ANDES vocatur, Idibus Octobr. M. Grasso, et Cneio Pompeio Coss. Cremonae primum, deinde Mediolani, postremo Neapoli vacauit literis, audiuitque Orbilium, et Scribonium Aprodisium. Induit virilem togam eo die, quo mortuus est Lucretius. A modestia, et verecundis moribus

dictus est Parthenius. In Bucolicis imitatus est Theocritum, in Georgicis Hesiodum, in Aeneide Parthenium, Pisandrum, Apollonium Rhodium, praecipue vero Homerum. Idem praeter Eclogas, Georgica, et Aeneidem, scripsisse fertur opuscula, sc. Cyrnum, Aetnam, Moretum, Culicem, Catalecten, Priapeia, Copam, Epigrammata, et Diras. Eius carmina mirum in modum placebant AVGVSTO. Fabius vocat eum Poetam omnium longe Principem. Carbilius tamen Grammaticus librum composuit de Virgilianis erroribus, cuititulus fuit Aeneido mastix. Moriens iusserat Aenaeidem suam comburi, vt incastigatam. Sed obstitit AVGVSTVS tantae literarum iacturae. Amauit Asinium Pollionem, Corn. Gallum, Quintilium Varum, Horatium, et Mecaenatem. Eidem in theatro recitanti vniuersus populus Rom. assurrexit, perinde ac AVGVSTO. Habitauit in Esquiliis prope hortos Mecaenatis. Tardus fuit in loquendo, adeo vt indoctus videretur, et agrestis. Periit Tarenti, vel, vt alii volunt, Brundusij: Mortui cadauer Neapolim deportatum est, ibique sepultum. Caeterum VIRGIEIVM tanti fecit AVGVSTI maiestas, vt eiusdem diem natalem (qui fuit Idib. Octobr. vt supra) quotannis celebraret, et quibusdam velut ceremonijs veneraretur. Mantuani etiam mortuo multis post seculis in celebriore vrbis suae loco statuam erexerunt, tanti adhuc viri memores. Obiit, iuxta Aeen. Silu. Brundusij, Anno aetat. LII. Probus vero Grammaticus eum in Calabria, cum annum ageret LI. decessisse tradit, haeredibus AVGVSTI Maiestate Mecaenate, cum Proculo minore fratre institutis. Siluius addit eius ossa Neapolim translata, et in

marmore condita esse. Eiusdem sepulcro inscriptum Neapoli in Puteolis legitur istud Epigramma, ali?tritum:

MANTVA me genuit, Calabrirapuere, tenet nunc
Parthenope; cecinipascua, rura, Duces.

Tantus vero, in summa, fuit Vir---vates VIRGILIVS, vt merito, sicut AVGVSTVS in Imperio, ita ille in Poetica Maiestatem ab omni posteritate mereatur; de cuius laudibus satius sit tacere ferme, quam parum dicere; siquidem Macrobio teste, nihil ex cuiusuis autoritate illi accedere possit. vid. P. Crin. Rauis. Aen. Silu. et alios.

P. OVIDIVS NASO, Poetarum Elegiacorum Princeps.

Artesu?ates NASO supereminet omnes,
Impariter iunctis quot valuere modis.
Hei mihi! qui solium victrice merebat ab arte,
Exilium Vates tristis ab arte tulit.

POVIDIVS NASO, natus est in Sulmone Pelignorum oppido, Aprili mense, eodem die, quo TIBVLLVS. Puer adhuc cum magnopere procliuis esset ad carmen, ad oratoriam facultatem diuerti non potuit, nisi per interualla quaedam. Tres habuit vxores. Primam in adolescentia dimisit, et cumea diuortium fecit. Secundam parum stabili connubio sibi coniunctam mature dimisit. Tertia fuit Perilla, quam maxime omnium dilexit, et in arte poetica docuit.

Scripsit varia poematum genera. In Metamorphosi secutus est Parthenium Chium poetam. Scripsit libros VI. Fastorum, quos ad Germanicum Drusi filium misit. Idem tamen ait XII. a se compositos. De Amoribus lib. III. de arte amandi lib. II. et de Remedijs amorum II. Praeterea in Ibin, de obitu Drusi; Epigrammata item, opus de natura Piscium, et quaedam alia. Scripsit etiam Tragoediam, Medaeam nomine. Relegatus est ab AVGVSTO in Pontum, vel propter libros de Amoribus, quod lasciuiores essent, vel propter adulterium cum IVLIA Imperatoris filia. Versatus est in exilio Annos VII. et amplius, in quo tantum gratiae apud Barbaras gentes sibi meruit, vt in eius obitu Getae, et Toruitani lactymas cohibere nequiuerint. Cum Geticum sermonem et Sarmaticum didicisset; poemata scripsit Getica lingua. Mortuus est in exilio. Caeterum floruit Ouid. tempore Val. Max. oriundus Sulmone ciuitate Bruciensi. Apud AVGVSTI Maiestatem ob carminis excellentiam permagnam meruit fidem. Postwodum vero ab eodem AVGVSTO, Anno aetat. L. in Pontum Insulam exul missus est, quod vitam lasciuioribus carminibus similem peregisset. Obiit Anno aetat. LIV. Anno ab Imper. Tiberio IV. vid. Rauis. e P. Crin. et Silu. Natus est, vt alii referunt, anno Mundi 3923. d. 20. Martii. V. C. 710. ante Chr. nat. 40. Obiit in exilio anno Chr. XIX. d. I. Ianuar. aetat. LX.

Q. HORATIVS FLACCVS, Poetarum Lyricorum Princeps.

Arte lyrae Princeps melicae ferit aetherae FLACCVS,
Melpomene plectrum cui dedit ipsa suum.
Mens impura fluit purum sed carmen ab arte,
Materies Paphiae congruit apta Deae.

QHORATIVS FLACCVS, natus est in Venusio, Appuliae oppido, patreliberrimo, duobus annis ante coniurationem Catilinae. Puer dedit operam O. bilio Beneuentano. Prouectior factus Athenas se contulit, vt Philosophiae vacaret. Moribus fuit impudicis, natura in iram propensa, sed tamen facile placabili. Tribunitiam Romae adeptus est dignitatem. Praeter caeteros coluit Mecaenatem, a quo plurimum etiam amatus est. Composuit libr. Carminum IV. Epodon, et seculare carmen, libellum de Poeticae, libr. Satyrarum II. et Epistolarum totidem. In Satyra imitatus est Lucilium. Eius carminibus summe oblectabatur Ouidius. Statura fuit breui, corpore obeso, oculis lippis. Mortuus est anno aetat. LVII. Caeterum HORATIVS, vtalij referunt, libertino parrenatus, in literis Athenis adeo profecit, vt postea amicitiam M. Bruti facile obtinuerit, qui C. Iul. Caesaris caedis autor fuit. A quo Equitum magister, vel diribitor contra M. Antonium, et AVGVSTVM creatus. Sed postquam Brutus in acie occubuisset, fuga vitae consuluit. Illi AVGVSTI Majestas,

Mecaenatis gratia, pepercit. Hinc libere dimissus poesin coluit, in qua multa scripsit. Vltimo cum incredibiles diuitias carminis bonitate accumulasset, Romae obijt, Anno aetat. LXIII. haeredem nominans AVGVSTI Majestatem. vid. Rauis. et Silu. Natus est, vt alij referunt, Anno ante Chr. nat. 60. d. 8. Decemb. Obijt Anno Mundi 3964. 7. Cal. Decembr. Anno ante Chr. nat. 7. aetat. LVII. Bucholc.

C. VAL. CATVLLVS, Poeta.

Serpit in Elijsiis cum PASSERE LESBIA campis,
Teque vocat dominum, docte CATVLLE, suum.
Tu contra totis indulges basia labris,
Hancque vocas dominam, docte CATVLLE, tuam.

CVALERIVS CATVLLVS natus est Veronae, Terentij, Varronis aetate. Scripsit de PASSERE LESBIAE suae ad Virgilium. Celebrauit nuptias Mallij. Amauit Ipsithillam, et Clodiam, quam ficto nomine LESBIAM vocat. Opus suum misit ad Cornelium Nepotem, quod in tres partes diuiditur; in Lyricos, Elegiacos, et Epigrammata. Elegiam de coma Berenices, ex Poeta Callimacho conuertit in numeros Latinos. Praeter ea, quae habemus, scripsit etiam Amatorium carmen de Incantamentis, et carmen Ithyphallicum. Caesarem maxime Iulium, Mamurram, et Nonium Strumam suis versibus insectatus est. Obiit Romae circiter annum aetat. XXX. Porro, referentib. alijs, CATVLLVS non humili, aut obscuro loco natus

est; siquidem eius parens Iulii Caes. hospitio vsus est, Ab eius natalibus ad P. Virgilium paulo minus quam XIIX. anni numerantur. A Mallio primum Romam est deductus, vbi mox ingenii facilitate, atque doctrina adeo acceptus, vt M. Tullii patrocinium meruerit. Eruditorum consensu docti cognomen accepit; ita enim peculiari epitheto CATVLLVS censetur. Ipse etiam Val. Martialis Poeta CATVLLVM sibi ipsi audacter praeponit. Crinitus vero e Suetonio illud de CATVLLO dignum relatu ascribit: Caesarem sc. IVLIVM; cum is scil. perpetua sibi stigmata ex Catulliano carmine videret imposita de Mamurra, eadem die poetam ipsum coenae adhibuisse, simulque hospitio suo, non secus atque anteae, vti eum permisisse. Obiit, vt putatur, iuuenili admodum aetate, Anno aetat. circiter XXX. quo tempore P. Virgilius Cremonae studiis operam dedit. vid. P. Crinit. lib. 2. d. Poet. Latin. et Rauis.

ALB. TIBVLLVS, EQ. ROM. Poeta Elegiacus.

Viuet, et exculti florebit Musa TIBVLLI,
Donec erit Clariaenobilis humor aquae.
Ipsa Venus teneros versu si fingat amores,
Vtetur versu, culte TIBVLLE, tuo.

ALBIVS TIBVLLVS, natus Romae, Hircio, et Pansa Cosl. Parentes habuit ex Equestri ordine. Forma fuit eleganti. Maxime vero amatus est a Messala Coruino; cuius etiam laudes celebrauit. Amauit etiam Horatium, et Macrum. Praeterea Marathum,

et Cherinthum puerulos, ac Deliam, Sulpiciam, Neaeram, Nemesin, et Plautiam, quam ficto nomine vocauit Deliam. Scripsit Elegiarum lib. IV. Obiit adhuc iuuenis. Porro sequentia de eodem apud alios leguntur: TIBVLLVS ortus est parentibus ex Equestri dignitate, bello, et pace satis illustribus. Et quod ingenio facili, et egregia esset forma, nobiliores etiam Vrbis sibi conciliauit. In quorum numero fuit Messala Coruinus, qui mira diligentia, et assiduis officiis Poetam TIBVLLVM fouit. Et licet illi satis florerent opes paternae, iniuria tamen istorum temporum factum, vt ad paupertatem redigeretur; id quod et Virg. Maroni, Propertio, et pluribus Poetis accidit. Tam elegans, et candidum fuit eius carmen, vt in eiusmodi caloribus describendis Latinos omnes superasse videatur, tum affectibus exprimendis, tum suauitate ingenij. Obijt autem, cum adhuc esset iunior, neque sine maximo Ouidij Poetae moerore; eoque molestior fuit eius interitus, quo immaturior visus est. Iuxta alios natus est Anno Mundi 2923. d. 20. Mart. V. C. 710. ante Chr. nat. XL. eodem die, quo Ouidius. vid. Crin. in vita TIBVLLI, et Ouid. in Fpicedio eiusd.

S. AVR. PROPERTIVS, Poeta.

Est Vmber patria sed vbique PROPERTIVS arte,
Natali floret sicut in orbe, su?
CYNTHIA plaude tuo Vati! tibi Cynthius ille
Ceu Deus est, a quo ceu Dea nomen habes.

SEXT. AVRELIVS PROPERTIVS, ex Meuania, oppido Vmbriae oriundus, cum patrem puer amisisset, Romam se contulit, vbi propter ingenium statim amatus est a Corn. Gallo, et Mecaenate. Magnam in Elegiis laudem promeruit, quarum libr. IV. edidit. Hostiam puellam affectu dilexit incredibili, quam ficto nomine CYNTHIAM appellauit. In suis operibus secutus est Callimachum, et Philetam, Graecos. Obiit Anno aetar. XLI. Porroidem PROPERTIVS natus dicitur patre Equestri dignitate, et Triumuirali potestate ornato. Magna ex parte autem (vt supra de TIBVLLO diximus) amissis bonis paternis, ipsoque Patre, coactus fuit tenera adhuc aetate Romam se conferre. Popularem suum Paulum Passienum in carminibus, ad sui exemplum, omnino sequacem habuit. vid. Rauis et P. Crin. in vita eiusd.

AVL. PERSIVS FLACCVS, Poeta Satyricus.

PERSIVS Hetruscis olim pronatus in oris
Nomen ob antiquae caerminis arte tulit.
Ingenuus vitijs quia succensebat iniquis,
Hinc Satyrae Vates nobilis autor ouat.

AVL. PERSIVS FLACCVS, natus est Volaterris Hetruriae oppido. Floruit imperante Domitio Nerone. In Grammatica Praeceptorem habuit Rhemnium Palaemonem, in Rhetorica Flauium Virginium, in Philosophicis vero operam dedit Cornuto

Philosopho, quem praecipue obseruauit, vt ex Satyra eius V. liquet. Probis fuit moribus, et egregia vitae integritate. Composuit VI. Satyras, in quibus testimonio Martialis maiorem promeruit laudem, quam Massus in tota sua Amazonide. In his imitatus est Lucilium. Mortuus est nondum completis annis XXX. vid. P. Crin. et Rauis. Natus, vt alii volunt, Volaterris Anno ante Chr. nat. XXXVI. d. IV. Decemb. Obiit ante Chr. nat. LXIV. d. XXIV. Nouembr. aetat. XXIIX. Bucholc.

D. IVNIVS IVVENALIS, Poeta Satyricus.

Carpendis hominum IVVENALIS moribus aptus
A Saryra Vates nomen honorus haebet.
Hei mihilmille parum Satyrae pro tempore prosunt,
Sufficit in mores haud satis vlla malos.

DEC. IVN. IVVENALIS, patria fuit Aquinas. Natus est patre libertino. Floruit imperante Domitiano. Praeceptorem hahuit Frontonem Grammaticum. Operam dedit scribendis Satyris, quas illum sub Traiano composuisse aiunt, et carpendis hominum vitiis. Mutuo amore coluit Martialem: aeutore Rauis. Secundum vero Siluium, Romaefloruit, et anno aetar. LXXX. cum cohorte Equitum in Aegyptum ablegatus est; vbi exul. et cum vitae taedio obiit. Attigit tamen tempora Neruae Imperatoris. Quidam addunt eundem a Paride histrione actum fuisse in exilium, in Pentapolim, quae est in Lybia, cuius sententiae est C. Sidon. Apollinaris.

CLAVDIANVS, Hispanus, Poeta.

Nequicquam claudo Vates pede carmina cudis,
Qui velut a claudi nomine dictus eras.
Hospitaterra tibi Florentia contigit, inde
Ob genium flores, hospitiumque tuum.

CLAVDIANVS, Poeta Hispanus, tempore Theodosij Imp. Florentiae magni aestimatus est. Scripsit de laude eiusdem Theodosij librum integrum, vna cum alijs, referente Siluio. Porro idem, iuxta P. Crinitum, patria Alexandrinus, floruisse scribitur sub Honorio, et Arcadio. Scripsit de raptu proserpinae libr. IV. Item Epistolas in Ruffinum, de laud[?]us Stiliconis, Panegyricos, Epigrammata, de victoria Theodosii contra Eugenium Gallorum Regem.

M. VAL. MARTIALIS, Hispanus, Epigrammatographus.

Acri BILBILID ES epigrammata miscet aceto,
Et duraturo condit vbique sale.
Hincinter Vates assurgit honore Latinos,
Quando parem doctis vix h[?]bet ipse iocis.

MVAL. MARTIALIS, genere Hispanus, ex Bilbili oppido Celtiberiae, Romam puer profectus omnem insumpsit operam in scribendis Epigrammatibus.

Acri fuit ingenio, habuitque in scribendo plurimum salis, et fellis, nec minus candoris. Aelius Verus Imper. vocabateum suum Virgilium. Donatus est Equestrid gnitate et praetura. Scripsit libros Epigraemmatum XII. quibus adiecit Xenia, et Apophoreta. Eum tanti fecit Stertinius, vt eius adhuc viuentis imaginem in sua Bibliotheca posuerit. Obijt tandem in natali solo. Porro in scribendis Epigrammatibus secutus est Marsum Poetam, Petonem, atque Getulicum. Val. quoque Catullum, et Licinium Calvum fecit plurimi. Ad eundem refertur liber spectaculorum, qui extra ordinem aliorum habetur a Grammaticis, iuxta verustos codices. Interamicos prae ipue habuit Stellam Patauinum, Decianum, Siluium Italicum, Val. Flaccum, Parthemium, aliosque complures. vid. P. Crinit. Natus, vt quidam scribunt, 1. Martij, floruit Anno ante Chr. nat. 88.

ARVNT. STELLA, Patauinus, Poeta Elegiacus.

Cypriaete niueis inuexit, STELLA, columbis,
Hinc tua Cyprigenas flet lyra dulcis aues.
Quid VIOLANTILLA Vati tibi Vate marit´
Dulcius? est Cypri?ix minor illa De?

ARVNTIVS STELLA, Patauinus, natus est e familia Consulari. Floruit eo tempore, quo Flauij Caesares Romaeimperarunt. VIOLANTILLAM, puellam Neapolitanam in vxorem duxit, quam Mattialis Ianthidam Graece vocat. Scripsit Elegias, et opus

de Asteride, et poema de interitu columbae. Praetor Romae creatus est, et Du?. P. Crinit. Porro STELLA Poeta non ignobilis floruit sub Traiano Imp. cum Martiale. Is coniugem VIOLANTILLAM habuit, aeque carminis et Poetica dexteritate praestantem. Aeen. Silu.

SILIVSITALICVS, Poeta Epicus.

SILIVS heroo Vates operosa cothurno
Carmina, quae Clarius praedicat ordo, canit.
Ergo doctiloqn?equic quam laude silendus,
Doctiloquo pollet carmine quando, venit.

SIL. ITALICVS ex Hispania oriundus, natus est Romae, et educatus. Factus est Proconsul Asiae. Gratissimus fuit Domitiano, cuius fauore ad tertium Consulatum perductus est. Virgilij natalem quotannis celebrauit. Opus composuit de 11. bello Punico lib. XVII. Praedium habuit in agro Neapolitano, in quo nonnunquam feriabatur. Septuagenario maior seipsum interfecit dolore claui cuiusdam insanabilis. P. Crinit.

CALPHVRNIVS, Siculus, Poeta Bucolicus.

Bucolicos inter Vates CALPHVRNIVS extat
Bucolic?ates optimus ipse lyr?
Qui dum pastores modico contentus amauit,
Apastorali carmine tantus ouat.

CALPHVRNIVS SICVLVS scripsit carmen Bucolicum. Floruit Imperante Domitiano. Modicis vixit facultatibus. Crinit.

NEMESIANVS, Carthaginensis, Poeta.

Diua dedit NEMESIS Vati cui nomen, is ipse
Propens?EMESI carmina blanda canit.
Carthago patriam, tellus dat Romula laudem,
Cum Nemesi numeros implet amica Charis.

AVR. OLYMPIVS NEMESIANVS, Afer genere, patri?arthaginensis, floruit sub Numeriano, et Diocletiano Caesaribus. Scripsit Cynegetica, Nautica et Alieutica. Calphurnius eidem opus suum nuncupauit. Crinit.

L. ANN. SENECA, Hispanus, Poeta Tragicus.

Pessimus inter erat Reges tantum NERO, quantum
ANNAEVS Vates optimus inter er at.
Erudiat erudos alius, permitto, Tyrannos,
H?ego nec Vates, nec Sophus esse velim.

LVCIVS ANNAEVS SENECA, natione Hispanus, patria Cordubensis fuit. Inter eos Poetas refertur, qui Tragoedias scripserunt. In magno pretio habitus est, et ob elegantiam plurimum commendatus.

Scripsit Tragoedias X. in quibus propter sublimitatem carmims grauitatemque sententiarum, non vulgarem laudem consecutus est, etsi tempora illa, in quae incidit, magna ex parte aduersa extiterunt melioribus disciplinis. Imitatus est Euripidem, et Aeschylum in Tragoedijs. Duo autem fuerunt SENECAE, quorum alter in Philosophiae studijs praeclarum meruit nomen; de quo Aen. Silu. ista ferme habet: LVC. ANN. SENECA, NERONIS Praeceptor, Romaemagno in pretio habitus est. A D. Hieronymo obprobatam vitae sanctimoniam inter sanctos refertur; cuius rei D. Pauli ad SENECAM, et SENECAE ad D. PAVLVM epistolae fidem faciunt. Is a crudeli discipulo suo biennio, antequam D. PETRVS et PAVLVS occiderentur, neci destinatus est. Quam sibi paratam videns, cum in ipsius electione foret, maluit in lauacro aqua tepente pleno apertis totius corporis venis sensim animam exhalare.

M. ANN. LVCANVS, Hispanus, Poeta Epicus.

Proxima Virgilio LVCANVS carmina Vates
Hero?ecinit non sine laude tub?
Proxima LVCANO cecinit sed carmina POLLA,
Digna suo Vates coniuge Vate viro.

MARCVS ANNAEVS LVCANVS, Hispanus, patria Cordubensis, natus est Caesare Germanico, et L. Caesiano Coss. Patrem habuit Annaeum Melam, Praeceptorem Rhemnium Palaemonem, et Flauium Virginium. Proucctus est ad dignitatem

Quaesturae, et in Augurum collegium ascitus. Vxorem habuit POLLAM ARGENTARIAM, nobilem eruditione, et doctrina. Praeter opus Caesaris, et Pompeij, scripsit etiam Saturnalia, Syluarum libr. X. Tragoediam Medaeam, de incendio Vrbis, de incendio Troiae cum Priami calamitate. Tres priores Pharsaliae libros emendauit cum vxore, reliquos emendaturus, si per NERONEM licuisset, cuius mandato venas chyrurgo s candas praebuit, cum Annos aetat. XXX. nondum attigisset. Aul. Persium Poetam familiariter dilexit. V al. quoque Martialis multis carminibus natalem LVCANI describit. Moitui ita, quamuis crudelis NERO, inter marmorea monumenta ossibus locum dedit, vna elogio addito; quod Romae in marmoreis monumentis priscis literis visitur:

vid. P. Crin. lib. 3. et Quintil. Porro Siluius de eodem sic habet: ANN. LVCANVS, ANNAEI SENECAE ex fratre nepos, tempore NERONIS Tyranni in literis, et praesertim Poetica facultate floruit. Qua de causa in aulam Romana euocatus aliquantisper a NERONE dilectus est; a quo etiam Quaestoris munus obtinuit. Tandem eodem tenore, quo SENECA, accusatus, eodem etiam mortis genere exspirare sibi elegit.

AVR. PRVDENTIVS, Hispanus Poeta Epicus.

Prudens haud doctae fid t PRVDENTIVS arti,
Christicolam sed plus diligit arte fidem.
Ergo etiam sanctos Musas conuertit ad vsus,
Atque canit ver?armina tincta fide.

AVRELIVS PRVDENTIVS CLEMENS, Vir Consularis, referente Aldo Romano, genere fuit Hispanus, ex vrbe Caesar---augusta (de quo tamen dubitat P. Crinitus) vt ex eo hymno colligitur, quem in laudem duodeniginti Martyrum Caesaraugustanorum scripsit. Fuit homo ingeniosus, grauis et ornatis moribus, ac Christianae religionis obseruantissimus, quod ex ipsius operibus facile est cognoscere; licet adolescentiam, et iuuentutem, quum bonis literis indulgeret, incontinenter egerit, quod dolet ipse in prooemio, etc. Fuit et Iurisperitus, et Messaliae Consul. Militauit etiam non siue laude, vt ferunt, sub Honorio Imperat. Septimum, et quinquagesimum annum agens res Ecclesiasticas vario metrorum genere coepit componere. Floruit temporibus Valentiniani II. Theodosij Magni, et filiorum eius Arcadij, et Honorij Imperatorum, quibus et Ausonius, et Claudianus, Poetae, item Hieronymus, Ambrosius, Augustinus, diui Ecclesiae sanctae Doctores, floruerunt. Iuxta P. Crinitum, ad praefecturam militiae perductus est suffragio Caes. Theodosij. Cajus Sidon. Apollinaris, autor doctissimus, PRVDENTIVM minime veritus est Horatio adiungere. Scripsit libros Hymnorum, Cathemerinon dictum, et Peristephanon; Item Apotheosin, Amartigenam, Psichomachiam, contrae Symmachum libros II. etc. In hoc Poeta, inquit Osiander, hoc inprimis commendandum, et Christianis Poetis nostriseculi imitandum est, quod non inuocat, aut suis poematibus admiscet Deos ethnicos; sed sancta Phrasi res diuinas serio, et tamen satis eleganter tractat. Floruisse scribitur Anno CHRISTI Seruatoris

380. Opera eiusdem PRVDENTII nouiter ad M. scr. fidem recensita cum notis virotum doctorum pulcra editione prodierunt per loan. Weitzium P.L. Hanouiae typis Wechelianis apud haeredes 10. Aubrij, Anno M.D C. XIII. in 8.

DEC. AVSONIVS, Vir Consularis, Epigrammatographus.

Augustis Vates velut auctus honoribus olim
Ausoni?VSONIVS Consulin vrbe fuit.
GRATIJANE, tua est ea gratia; gratia summa est
Officijs memorem demeruisse viuum.

DECIVS AVSONIVS, genere Gallus, patria Burdigalensis fuit. Caesar Valentinianus tantum concessit moribus, atque doctrinae eiusdem, vt eum praecipue delegerit inter caeteros omnes, qui GRATIANVM filium instrueret, eiusque ingenium Latinis literis erudiret, Maximam igitur nobilitatem adeptus est, adeo, vt paulo post patrocinio Caes. GRATIANI prouectus fuerit ad dignitatem Consularem quam honestissimis suffragijs; vt abunde patet ex illa nobili gratiarum actione, qua Imperatori optimo, et discipulo humanissimo gratulatur. Permulta composuit et prosa oratione, et carmine. Fuit Graece, et Latine peritissimus. Puellam, nomine B. ssulaem, multis carminibus celebrauit. vid. P. Crinit. in vita eiusd.

IVVENCVS, Hispanus, Presbyter, et Poeta.

Nequicquam carmen pangit iuuenile IVVENCVS,
Dignacanit Vates carmina Vate sene.
Presbyter hinc patresouat inter, et inter Iberos
Threijciae Vates arbiter vsque lyrae est.

IVVENCVS. Hispanus, floruit imperantibus Constantino, et Constante. Scripsit IV. Euangelia versibus hexametris, et Hymnos. Crinit. Floruit Anno Chr. 330.

ARATOR, P. L.

Non fuit Ausoniis obscurus ARATOR in oris;
Obscurus Vaetes sit bonus, esse nequit.
Non obscurus ARATOR erat; probat alma vel illud,
Qu?ates condit carminatersa fides.

ARATOR Rom. Ecclesiae Cardinalis, et Poera Laureatus, tempore Concilij Aureliensis, Prisciani, Cassiodori, et C. Sidon. Apollinaris, Episcopi, mirific?uae artis laude floruit. Inter alia poeticae dexteritatis opera Acta Apostoloru ligaro carminis stylo descripsit, et plura eiusmodi. Aen. Silu.

DANTES ALIGERVS, Florentinus, Poeta.

DANTES ALIGERVS, Florentinus, Hetruscus; mentis indole excelsa, summ?irtute praeditus, Florentiae primo octouirali supremae potestatis functus Magistratu; mox exul, fato nescio quo, a factiosa patria (heu! nimium ingrata) proscriptus; e?emum abdicat?foetibus ingenij egregiis, ac inprimis Heroic?omoedi?ll?Platonicae eruditionis lumine plena, perillustris totius Italiae ciuitate redonatus; Poeta sui seculi excellens; Etruscae linguae conditor, mortalis pariter, ac immortalis vitae gloria plenus; Obiit Rauennae nondum senex, Anno aetat. LVI.clar. M. CCC. XXI. vid. Reusner. in Iconib. Eidem DANTI, secundum alios, ALDIGERIO, Hetrusco, Poetae nobili, Rauennae circa forum D. Maciae, sepulcrum marmoreum excitatum fuisse legimus magnificentissime a Bernhardo Bembo, Veneto, Rauennatum quondam Praetore; quod Epigrammate luculenter ex ornauit Patritius ille P. BEMBI Cardinalis pater:

Exigu?umuli, DANTES, hic sorte iacebas
Squallenti nulli cognite pene situ.
At nunc marmoreo subnixus conderis arcu,
Omnibus et cultu splendidiore nites.
Nimirum BEMBVS Musis incensiis Hetruscis
Hoc tibi, quem inprimis hae coluere, dedit.

Ipse vero DANTES, dum morbo langueret, adeo mentis compos fuit, vt se quentes versiculos sepulchro incidentes componeret:

FRANCISCVS PETRARcha, Florentinus, P.L.

Totius est Latij decus immortale PETRARCHA,
Totius Aontae maximus artis honos.
Fallor? an hic strep tu coluit secretus ab omni
Castalias pristo solus honore Deas.

FVit FR. PETRARCHA honestis parentibus, Florentinis origine, fortuna mediocri (et vt autoripse fatetur) ad inopiam vergente, sed patria pulsis. Natus est Aretij in exilio Anno CHRISTI M. CCC. IV. die Lunae, ad auroram, Kalend. Augusti. A teneris cum vnice Virgilio, et Ciceroni operam daret, magnam ob carminis, quam tum non exiguam exhibebat, industriam, dese se eruditis excitauit exspectationem. Quod vbi pater rescisceret, Bononiam profectus eum ibi tum agentem, acerbe obiurgauit, atque in ignem coniectis, quos ille manibus terebat, Virgilij, et Ciceronis libellis, ad Legum studium, serio minabundus adhortatus est. Vtigitur patrem placaret, studio Iuris ciuilis operam dedit. Annum agens XXII. primo matrem amisit, et paulo post, vix integro elapso anno, simul

etiam patrem. Sui igitur iuris factus, quod oderat, studium Iuris deponens, quos contra vnice desiderabat, Poetas et Oratores ad manus reassumpsit. Bononia relicta Auinionem rediit adiutus viatico a Thoma Siculo Messaniensi, qui eum fraterna beneuolentia prosequebatur. Crescente indies PETRARCHAE fama Iacobo, et Iohanni de Columna, illi Cardinali, huic Lomberiensi Episcopo, ob ingenium, et raram industriam conciliatus, amicus extitit gratissimus. Ductus a Iohanne Episcopo in Vasconiam, quae antiquitus Aquitanta dicebatur, sub collibus Pyrenaeis aestatem prope coelestem (vt ipse fatetur) multa et Domini, et Comitum iucunditate transegit. Regressus in domo Cardinalis per multos annos stetit, non quidem sub domino, sed sub patre, imo cum fratre amantissimo. Posthaec, cum plurima et nosse, et videre desideraret, in Gallias Parisios cocessit, vt quid historicum, quidue fabulosum de illa vrbe diceretur, cognitum haberet. Hinc Romam, verustatis contemplandae causa, migrauit, vbi a Stephano de Columna susceptus, et in tanto honore, et amore habitus est, vt nihil supra.

Inde Auinionem regressus cum taedio curiae affectus solitudinem, et quietem, Musarum causa, expeteret, incidit in vallem, quam incolae Clausam appellant. Hunc igitur locum ad transigendam vitam solitariam translata eo omni librorum suorum suppellectili, vnice sibi delegit, eundemque plures annos insedit, distante ab Auinione XV. passuum millibus, vbi fontium pulcerrimus, cui Sorgiae nomen, labitur. In Clausa quicquid fere omni aetate composuit, eo fuit in loco. Ibi captus amore

LAVRETAE puellae, quam LAVRAM vocauit adillam illustrem reddendam omnes ingenii vires intendit. Ita cum nomen PETRACHAE ipsius vbique fieret celeberrimum, vnico, et eodem die, et ab vrbe Romana, et Parisiensi missis vtrinque literis ad accipiendam Lauream admonitus fuit. Eam tamen, ob Imperij Majestatem, Romae postmodum magno cum S. P. Q applausu assumpsit, postquam se per triduum examini Roberti Regis Neapolitani, quem non tam regno, quam literis clarum, ad id vnice sibi delegerat, submisisset. A quo cum gaudio exceptus, cum admiratione auditus, cum ingenti non nisi honote datis ad Senatum Romanum commendatit[?]is remissus est. Honores a Pontifice, et Principib. multis sibi aliquoties oblatos, quod omnis esset pompae pertaesus, recusauit. Aretini quoque, apud quos natus erat, tanti eum fecerunt, vt forte in ciuitatem aduentanti PETRACHAE omnis populus obuiam procederet cum pallio, crucibus et sanctis reliquiis. Cum Boccatio Poeta Florentiae adeo feruentem coluit amicitiam, vt imaginem illius annulo suo, suamque vna insculptam gestaret. Caeterum diuitiarum fuit contemptoreximius, non quod diuitias non optaret, sed labores, curasque odisset, opum comites inseparabiles. Tenui victu, et cibis vulgaribus vitam laetius egit, quam cum exquisitissimis dapibus omnes Apitii successores. Amore flagrauit acerrimo, et vnico honesti. Conuiuiorum osor extitit, cum amicis vero conuinere vita ipsi fuit. Libidinibus aetate consist? omnino valed xit, per omnem vitam coelebs. Principum, ac Regam familiaritatibus, et nobilium amicitiis vsque ad muid anfelix fuit. A PETRACHA

initium habuit Bibliotheca Veneta D. Marci, qui Senatum Bibliothecae suae haeredem fecit; vnde postea a Bessarione Niceno, Aleandro, et Gtimano Cardd. id genus liberalitatis aemulantibus aucta fuit. In senium cum vergeret, Patauij sedem fixit, et postea in Arquade rure inter Euganeos montes, vt in solitudine esset, sito manere voluit; vbi denuo plurima scripsit. Cum LXX. Annos, minus vnica die, attigisset, Apoplexia mortuus est Anno 1374. d. Iul. 29. vid. fusius Hieron, S Wartzstichum in vita eiusd. item Itinerar. Ital. Franc. Schotti etc. vb. FR. PETRACHAE opera consum matissima excusa habes Basileae, apud Sebast. Henric---Petri in fol.

IOAN. BOCCATIVS, Florentinus, Poeta.

In Latio Vates merito BOCCATIVS orbe
Clarus ob arguti carminis extat opus.
Nouit et alma suum Florentia iactat alumnum,
Cuiprius a Buccis nomen et ore dedit.

FVit IOAN. BOCCATIVS, Florentinus, Poeta, Philosophus, et Astrologus eximius. Illius (vtpote qui pedestris eloquentiae in patria lingua primus sermones inchoasse, et absoluisse scribitur) extra Florentiam, qua Senas, et Romam iter est, sepulcrum cum marmorea effigie in templo maximo CERTALDI conspicitur insculptis his versiculis:

H?sub mole iacent cineres ac ossa IOHANNIS,
Mens sedet ante Deum meritis ornata laborum

Obiit Anno aetat. XLIII. secundum Siluium, iuxta alios, Anno Christi 1375. aetat. LXII. al. XLIV.

ANGELVS POLITIANVS, Florentinus, Orator, et Poeta.

POLITIANE, tuas si quis legat vndique Musas,
Is Musas dicet, POLITIANE, tuas.
In verbis tersum est, in versibus omnepolitum,
Ipse politus enim, POLITIANE, vir es.

ANGELVS POLITIANVS, Monte Politiano, Hetruriae oppido natus Anno M. CCCC. LIV. A prima statim iuuenta admirabilis ingenii nomen adeptus, singulari vtriusque linguae scienti?Poeta, et Orator celebris, Florentiae Graecas pariter ac Latinas literas professus, praecellenti studiorum omnium florens vbertate, post editam Miscellaneorum centuriam, publicataque Latina poemata, alia item opera e Graeco in Latinum versa, morte oppressus immatura, obiit annum agens XLIV. non sine graui Musarum iniuria, et seculi sui dolore, Anno Salut. human. M. CCCC. XCIIX. vid. Reusner. in Iconib.

FR. PHILELPHVS, Tolentinus, Orator, et P. L.

FRANCISCVS Superis dilectus docta PHILELPHVS
Aoniaepotor carmina scripsit aquae.
Eloquii raris idem quoque praestitit ausis,
Sic gemina clarum nomen ab arte tulit.

FRANCISCVS PHILELPHVS, Tolentinas, Picenus, Eques auratus, et Poeta Laureatus, Orator cumprimis Graece pariter, ac Latine pereruditus; qui Graecae linguae flagtans studio Graeci?erlustrai?et Graecae clocutionis magistra duct?xore; Graecorum CAES. BYZANT. nomine Orator ad Pontif. Max. caeterosque Italiae Princ pes ablegatus; cum reuersus in patriam, sublimi aestuans ingenio, neminem sibi exaequari litteraria laude pateretur; plura quam quisquam alius in omni doctrinae genere volumina publicauit; ac profitendo singulis Italiae in vrbibus eruditae iuuentutis Academias excitauit; nullam spem nobilioris gloriae Latinis aemulis de Romana facundia, nullam denique de Graeca vel ipsis Graecis relicturus, inter Graeca opera, Xenophontis, et Plutarchi libellis aliquot, vt et Hippocratis latinitate donatis; vixit ad exactam aetatem nonagenario proximus; vita functus Bononiae; Mario filio egregie docto, paternae virtutis potius, quam multae substantiae haerede relicto. Reusn. in Iconib. Natus, secundum alios, Anconae dicitur, secundum plures vero Tolentini, An. 1399. d. XXV. Iulii. Obiit Bononiae, propemodum nonagenarius, et adeo pauper, vt ad

funus efferendum et cubiculi, et culinae instrumenta venierint Anno 1481. Bucholc. in Chron.

HERCVLES STROZZA, Ferrariensis, Poeta.

STROZZA pharetrati generosus miles Amoris
Digna cupidineo carmina Marte canit.
Hei mihi! fausta minus meruit stipendia; Fallax
Retia pro pretio saepe rependit Amor.

HERC STROZZA, Ferrariensis, Patre Tito Poeta genitus, Poeta ipse nobilis, cui ingenio, virtute, honore, ac fortuna minime impar, vno tantum maior ille, hic minor fuit, quod et illi habere, et huic non relinquere talem filium contigit, praeter grauioris consilii munera, in quibus egregie prudens, et paratus fuit assidue; ludorum theatralium, omnisque elegantiae arbiter scitus, ac iucundus, multis non modo literaturae, sed Reipubl. quoque operibus ac monimentis post se relictis aeternis, am oenitatis, nobilitatis, virtutis decus, Riualis heu! impotentis Tyranni caesus insidiis obiit Ferrariae, Anno Salut. hum. M D. IIX. Reusn. in Iconib.

IOAN. BAPTISTA MANtuanus, Poeta Epicus.

Dat, BAPTISTA, tibi prae larum Mantua nomen,
Clarius a celebri carmine nomen habes.

IOAN. BAPTISTA MANTVANVS Hispaniola, Carmelitici Ordinis Princeps, et Antistes, cum naturam ad carmen attulisset excitatam, literarum Hebraearum insatiabili cupiditate flagrans, dum magnus, et admirabilis videri in omnibus contendit, Musis excolendis remissius aliquanto incumbens, per XV. secula neglectos a ciuibus Andinos fontes salubriter gustatos, fatali monitu limpidioris eius aquae, fideliter commonstrando, Poetarum sui seculi dux potius, quam Poeta ipse; plurimis ingenii, ac inprimis versibus innumerabilibus publicatis, vnus prope Poeta, et alter pene Maro vulgo habitus, decessit MANTYAE maior octogenario. Reusner. in Iconib.

M. HIERONYMVS VIDA, Poeta.

Materi?riscos superaeuit, et arte Poetas
VIDA, canens fideicarmina plena sacrae.
Caesaris est Vates MARO; VIDA sed esse Iehouae,
Et CHRISTI Vates [?]aluit esse sui.

MARCVS HIERONYMVS VIDA, Cremonensis, summi ingenii vir, summaeque doctrinae; Poetarum Scholae Christianae facile Princeps; Heroico spiritu Maronem feliciter aemulatus; quod satis ipse testatum fecit insigni illo Christiados opere nunquam

satis laudato; Praesul Albae, et Episcopus communibus suffragiis creatus; meriti et virturis singularis ergo; fide bona, integraque fama laboribus immortuus diuinis; mortalitatis humanae deposuit exuuias. Reusn. ibid.

IOVIANVS PONTANVS, Poeta.

Ingenio summos PONTANVS praeditus alto
Aoniae Vates aequat honore lyrae.
Aequet at ingenio qui te, vel carmine Vates
Vix, PONTANE, tui temporis vllus erit.

IOVIANVS PONTANVS, Poeta, scripsit tanta dexteritate carmina, vt veteres proximo sequatur interuallo. Inter opera eius leguntur libri Amorum III. Tumulorum II. de diuinis laudibus, libri Baiarum II. versus Iambici, et Lyrici; Libri II. qui inscribuntur Eridanus; de Stellis libr. V. Meteorum lib. I. de hortis Hesperidum libr. II. Pompa Lepidina, Meliseus Mones; de virtutibus; Grammatica, etc.

IOV. PONTANI poemata typis prodierunt Basileae apud Andr. Gratandrum, cum eiusdem praefat. M. D. XXXI. vid. infra ACT. SYNCER.

MICH. MARVLLVS, Tarchaniota, Poeta.

Carmima non adeo decantat amara MARVLLVS,
Lenia sed lepidis miscet vbique iocis.
Ausonios inter laudem meret ergo Poetas,
Nam dedit Ausoni?armina culta lyr?

MICHAEL MARVLLVS, Tarchaniota, Eques Graecus, Martis pariter, et Musarum alumnus, miles, et Poeta clarus, neque Latio solum, sed Graeco etiam carmine admirandus, qui vel solus aeuo suo apertissime demonstrauit, Naturam parentem minime adhuc effoetam, suaque exhaustam virtute, ingenia, et quidem optima quotidie posse producere, post editos Epigrammatum, et Hymnorum libellos Musis, et Apolline dextro; quum grauiorum in studiorum ac operum meditatione solicite versaretur; elegantis homo ingenii, ac iudicii, praeter spem et votum, caeco violenter vna cum equo abreptus vado CAECINAE amnis in VOLATERRANO (miser heu!) interiit bonorum omnium cum luctu, ac desiderio incredibili. IV. Id. April. Anno Salut. M. D. Reusner. in Iconib.

ACT. SYNCERVS, Neapolitanus, Eques, et Poeta.

IACOBVS SANNAZARIVS, Equestris ordinis Poeta, Neapoli natus, atque educatus, cum praeclarum foecundi, et felicis ingenii specimen daret, repudiato auito, gentilitioque nomine ACTIVS SYNCERVS appellari voluit, adhortante PONTANO, qui IOVIAni cognomen, amicorum inuitatione, desumpserat. Floruit amicitia FEDERICI, Ferdinandi filii, Aragonaei, Regis Siciliae, senescente PONTANI gratia. Scripsit tanquam ambidexter, Hetrusca simul, atque Latina carmina, pari lepore, saleque atridentibus vtrinque Musis. Caeterum, notabile est, quod de Hexasticho infra scripto in vita SANNAZARII refert Ioan. Baptist. Crispus, auditum a se ex Aldo Manutio, P. F. a Senatu P. Q. Veneto eundem SYNCERVM pro singulis versibus singulos centenos aureos, honoris gratia, dono accepisse; et quidem maiore sane liberalitate, quam ab Alexandro Magno affectus legitur Choerilus Poeta minime malus, teste Flacco, qui pro bonis versibus

Nam et pro malis colaphos abstulisse fertur. Maiore insuper vsus beneficentia, quam M. ANTONINVS Caracalla Imp. qui OPPIANO suauissimo Poetae, pro singulis versibus, siue naturam ferarum, siue piscium in describeret, singulos donauit aureos.

Viderat Adriacis Venetam Neptunus in vndis
Stare vrbem, et toto ponere iura mari.
Nunc mihi Tarpeias, quantumuis Iupiter, arces
Obijce, et illa tui moenia Martis, ait.
Si pelago Tybrim praefers, vrbem aspice vtramque,
Illam homines dices, hanc posuisse Deos.

Scripsit de partu Virginis, lib. III. insigne certe Poema, et XX. annorum lima perpolitum. Item lamentationem de morte Christi. Eclogas V. Elegiarum lib. III. Epigrammatum totidem; Fragmentum. Obiit Anno aetat. LXXII. sepultus cum sua CASSANDRA, summae virtutis, et eruditionis muliere, iuxta villam Mergillinam in templo Deiparae Virgini a se dedicato. vid. Reusner. in Iconib. Paul. Iouium in vita eiusd. item itinerarium Ital. Franc. Schotti etc. Obiit iuxta alios Anno Chr. M. D. XXX. aetat. LXXII. cum Mens. I. dieb. XXIX. vb. Opera ACT. SYNCERI prodierunt inter alias editiones Lugduni apud Andr. Gryphium in 12. Anno M. D. LXXXVII.

MARC. PALINGENIVS Stellatus, Poeta Epicus.

Astra PALINGENIVS, doctas et calluit artes,
Ob doctas artes hinc super astra volat.
Fallor? an INGENIO nomen deducit ab alto,
(Vnde PALINGENIVS dicitur ipse) PALAM.

MARCELLVS PALINGENIVS STELLATVS, Poeta Epicus, floruit Anno Chr. M. D. XXX. Scripsit opus egregium heroo pede de XII. signis coelestibus, quod Zodiacum vitae, id est, de hominis vita, studio, ac moribus optime instituendis in XII. libros distributum, appellauit, nuncupauitque Illustrissimo et literatissimo Principi, HERCVLI, Ferrariae Duci. Prodiit, inter plures editiones, Lugduni apud Io. Tornaesium, et Gul. Gazeium in 12.

HIERON. FRACASTORIVS, Poeta, et Medicus.

Et melicae, et medicae praelustris fama cateruae
FRASTORIVS toto clarus in orbe nitet.
Ingenij raras tellus stupet Ausona dotes,
Laudat et omnigenis carmina docta plagis.

HIERONYMVS FRACASTORIVS, Veronensis, Philosophus, Poeta, Medicus, Astrologus eminentissimus, quo nemo in literis absolutae virtutis specimen illustrius, nemo consummatae gloriae spem dederat certiorem, argumento esse potest diuinum eius poema, SIPHYLLIDIS nomine inscriptum, rerum naturae indagandae totus deditus, post multa et vitae, et doctrinae praeclara exempla, mortalitati naturae renunciauit, Patauij sepultus Anno Christiano M. D. LIII. Reusner. in Iconib. Bucholc. eum obiisse Patauij tradit Anno M. D. XLIIX. Fuit septuagenario maior.

NATAL. COMES, Poeta.

Illustrat doctas scriptis, et carmine Musas
NATALIS Clarij gloria magna chori.
Ergo illustre refert scriptis, et carmine nomen
NATALIS, Clario contribuente chora.

NATALIS COMES claruit VENETIIS, imo in toto orbe literato, Anno M. D. LXXX. Edidit libros X. Mythologiae, siue explicationis Fabularum Poeticarum, opus sane egregium. Idem libros IV. Heroico carmine scripsit de Venatione. Prodierunt, inter alias editiones Francof. ad Moenum, apud Andr. Wechelij haeredes Anno M. D. LXXXIIX.

EIVSDEM I. P. LOTICHII, D. Medici, et C. P. Caes. Appendix, siue Poetriarum celebriorum QVADRIGA.

SAPPHO LESBIA, Poetria.

Sapphica prima sagax inuenit carmina SAPPHO
Ingenio Vates vsque stupenaa suo.
Hinc legat exemplum Vatum pars mascula, Vates
Femina dum superat carminis arte mares.

SAPPHO LESBIA, Lyrica, floruit temporibus Alcaei, et Stesichori Poetarum. Maritum habuit Ceryclam d tissimum virum ex Andro, ex quo filiam suscepit nomine Clio. Scripsit Lycicorum libr. IX. Praeterea Epigrammata, Elegias, Iambos, et Monodias. Carmini Sapphico, cuius inuentrix fuit, nomen dedit. Sunt, qui dicant aliam fuisse Lesbiam, Poetriam quoque, quae adolescentem Phaonem adamauerit; cuius amore cum frui non posset, e Leucade se dimisit in aquas. Vtracunque fuerit, vnam tantum commendant Latini Poetae. Hactenus Rauis. Verum AEn. Siluius SAPPHO Lesbiam Poetriam, e Mitylena ciuitate oriundam, asserit floruisse temporibus Anaxagorae, Empedoclis, Zeusidis, et Parrhasii, natamque ex honoratis, et nobilibus parentibus. Idem Siluius aliam adhuc SAPPHO Crexeam Poetriam ponit diuino oestro percitam temporibus Ezechielis,

et Danielis Prophetarum, item Pherecidis, et Pythagorae Philosophotum eminuisse, cuius discipulae fuerint Anagora, Millesia, Congilla, Colophonia, etc. ancillae, quas singulas dulces aliquot lyricos modulos, et iucundas harmonias docuerit. vid. Vitam, et Poemata SAPPHO inter fragmenta IX. Lyricorum; (sc. Alcaei, Sapphus, Stesichori, lbyci, etc.) quae excusa habentur in vno volumine apud Hieron. Commelin. in 8.

POLLA ARGENTARIA, Poetria.

Vate viro Vates cum coniuge femina certat,
Ille et carminibus vincit, et illa suis.
Felix POLLA viro! felix vir coniuge POLLA
LVCANVS! supero biga stat ista polo.

POLLA ARGENTARIA, LVCANI Epici Poetaevxor, Poetria erudirissima, tanto fuisse scribitur ingenio, et doctrina, vt libros Pharsaliae, siue de bello ciuili (Iul. Caesar. et Pompeii, vna cum coniuge sub limam reuocarit, et emendarit. Illinc certe credibile fit, eandem etiam Poetica dexteritate, atque carminis fundendi facultate polluisse. Papinius (vt in LVCANI vita est) maxima, ait, quadam reuerentia se ad natalem LVCANI celebrandum accedere, et esse hoc im putandum POLLAE ARGENT ARIAE, cuius eruditio, atque nobilitas summa fuir. Val. etiam Martialis, Poeta, in natali LVCANI Poetae POLLAE meminit his verbis:

Haec est illa dies, quae magni conscia partus.
LVCANVM populis, et tibi, POLLA, dedit.

OLYMPIA FVLV. MORAta, Ferrariensis, Poetria.

A supero nomen deducit OLYMPIA coelo.
Femina quae muitos vincit in arte viros.
Hinc diuina canit quod carmina, non ita mirum est,
Diuinum siquidem nomen, et omen habet.

OLYMPIA FVLVIA MORATA, Poetria, nata est Ferrariae, vrbe Italiae notissima, An. M. D. XXVI. Patrem habuit Fuluium Moratum, virum doctissimum, eo loci apud Illustrissimos Duces, et celebre Gymnasium publico Professoris munere functum. Qui quidem hanc OLYMPIAM, ingenio summo praeditam puellam, domi omnibus literis, quibus ad humanitatem homines excoluntur, diligenter erudinit. Ea autem breui adeo profecit, vt omnibus per Italiam missam viris doctis admirationi esset. Ferrariae igitur ad ANNAM, Herculis Estensis, Ferrariae Ducis filiam, eamque simul doctrina, et literis praestantem, in aulam euocata est, vt cum dicta Principe in literis communibus honesta aemulatione certaret; vbi Latine, Graeceque perorando, Ciceronis paradoxa explicando, ad quaestiones respondendo, tantum laudis promeruit, ita vt omnes facile sui sexus, aliasque a seculo eruditiores puellas superasse in eo visa sit. Mortuo patre, Andreae Grundlero, iuueni Graece, et Latine apprime docto (qui postea Lauream Medicam Ferrariae adeptus est) nupsit OLYMPIA, et quidem

homini Germano, suique, ob solam virtutem, et castissimos mores, amantissimo; cui pulcro admodum connubio iuncta fuit. Ab eodem igitur; cum res ipsius Ferrariae, superstite adhuc matre, tribus insuper sororibus nubilibus, et fratre AEmylio, annorum 8. puero (quem secum assumpsit) ad inopiam redactae viderentur; in patriam suam Svinfurtum in Franconia situm non incelebre oppidum ducitur, vbi aliquandiu commorata, sese totam ad sacri inprimis Codicis, et librorum Theologicorum lectionem (qua sibi in Italia carendum fuisset) vnice coniecit; in quo etiam pientissimo instituto, ad exemplum vsque, toto vitae suae tempore, sedulo permansit. Cum autem patria mariti ipsius grauissima obsidione, et pene etiam excisione, premeretur; multa acerba, et indigna passa est pia OLYMPIA; praeter alia enim vitae pericula maritum suum dilectissimum bis ab hoste captum ardentissimis lacrymis a Deo Opt. Max. redemit. Ipsa vero fortuna omni exuta, imo vestibus etiam spoliata viam exul fecit commiserationis plenam; quoad a Iehoua (vtpote in quo omnem spem vnice repositam habebat) accedentibus aliorum Illustrium, et Nobilium virorum beneficiis, ab omni periculo, et molestiis fuit liberata. Memorabilis inprimis inter reliquas virtutes in ea effulsit pietas, quae vel ex sequenti epistola ad ANNAM Principem Estensem perscripta, apprime liquet; ita enim habet: Vt primum Dei singulari bonitate ab illa idololatria Italiae discessi; meque cum marito Medico in Germaniam contuli; incredibile est, quam Deus mutauerit animum meum; vrpote quae prius longissime a diuinis literis abhorruerim, iam illis solis me oblectem; et

omne meum studium, operam, curam, mentem denique omnem in eo locem; vt quantum fieri possit, haecomnia contemnam, diuitias, honores, voluptates, quae quondam adeo mirari solebam.

Obiit pie in Domino Heydelbergae (vbi maritus eius publico stipendio Medicam artem docebat) VII. Kal. Nouermb. hora IV. pomeridiana, cum nondum esset Annorum XXIX. Vixit cum marito suo non totum quinquennium; qui quidem ipse fatetur in epistola, quae publice extat, se neque animum magis sincerum, et candidum, neque probiores, sanctioresque mores vidisse vnquam. Sepulta est ibidem ad D. Petrum, vna cum marito, et AEmylio firatre.

OLYMPIAE EPITAPHIVMa Basil. Herold. scrip.

OLYMPIAE FVLVIAE MORATAE
FORMA QVONDAM MVLIERI
INGENIO HOMINE MAIORI,
ANIMO, QVO SOLO CHRISTVM
CAPERES, SPERNERET MVNDVM
TOTVM, BASIL. IOAN. HEROLD.

CIVI COELESTI P.

Triumphat aeternum.

Vid. fusius eandem OLYMPIAM in opusculis, et Epistolis suis Basileae excusis apud Sebast. Henric---Petri in 8. item Melch. adam. in vitis Germanor. Philosoph.

ELISABETHA IOAN. WEstonia, Angla, Poetria.

O quam?memorem Vates cultissima? non est
Mortalis genii, WESTONI, venae tui.
Quippe moues omnes diuo quia carmine sensus,
Non tantum Vates, sed noua ferme Dea es.

ELISABETHA IO ANNA WESTONIA, Angla, Virgo nobilissima, Poetria florentissima, linguarumque plurimarum peritissima, nata est parentibus, genere quidem nobilibus, sed fortuna, vt videtur, ad inopiam redactis. Pater relicta coniuge, filio, et hac Elisabetha citius diem suum obiit. Haec vero filia, cum matre, vna et fratre Ioan Franc. Westonio (ad quem liberalibus studiis tum operam dantem complures eius extant literae sororii amoris characteres egregii) orphana relicta fortunae suae iniquitatem, et inopiam, elegantissimorum carminum (quae solae ipsi vna cum virtute mascula supererant diuitiae) opulentia solabarur. Adeo autem felix, elegans, tersa, iucunda, et pudica praecipue etiam enitet in carminibus suis, vt non tantum omnes sui seculi feminas, verum etiam illius temporis complures e celeberrimis Poetis superasse ceu decima quaedam, et noua Musa, nouem reliquis sororibus addita, videatur. Quis enim est, qui, si legat diuina ipsius opera, non singulari animi voluptate afficiatur, et ferme (ignoscat NASO) maiori,

quam si pene celeberrimi Poetae Ouidii elegantissima opera euoluantur? Ad cuius facilitatem tam prope accessisse videtur, vt quisquam fere recent orum in eo genere Poetarum. Quis eiusdem in vtroque stylo elegantiam, et puritatem eadem opera magnopere non admiretur? Nupsit IO ANNI LEONI, ICto. et in aula Caes. Majest. Pragensi causarum patrono, cum quo satis feliciter, vt ipsa meminit, transegit. Ob singularem vero inprimis carminum elegantiam celeberrimos quosque eius aetatis Poetas, aliosque viros eruditissimos in admirationem sui rapuit; quos inter praecipue eminu?, Scaliger, Dousa, P. Melissus; (qui etiam Poetriae Lauteam transmisit non sine multis, et dignis laudibus) Georgius item Carolides a Carlsperga; ante alios omnes WESTONIAE vsque quaque studiosissimus ille Georgius Martinus a Baldhouen, Silesius, Poeta idem eruditissimus, qui tam diuinae Vatis tam delicata, et gratiosa opuscula collegit, et tot viris per Europam literarum fama clarissimis, amicisque tantopere desiderantibus communicauit. Prodierunt Pragae opera eiusdem Baldhouii, typis Pauli Sessii, WESTONIAE carminum lib. II, et Epistolarum lib. I. in 8.

EIVSDEM AVTORIS EPIGRAMmain laudes Pientissimae, et Clarissimae Vatis OLYMPIAE MORATAE, etc.

ECquis Diua tuas cantabit OLYMPIA laudis,
Nomine quae coelos, quae pietate refers?

Aliud eiusdem IN MELLITISSIMA POEMATA Nobilissimae, elegantissimaeque Vatis ELISABETHAE IOAN. WESTONIAE, etc. Ad Ornatissimum Virum, Ioan. Musculum, Solitariensem, cognatum.

DIcere vix satago, si quaeras, MVSCVLE, tantum,
Quantum WESTONIAE carmina Vatis amem.
Illa puellarem supereminet inclyta sortem,
Et super at vates carminis arte mares.
Illa chelijn Phoebo, doctis sed plectrae Camaenis
Surripuit, Musis addita Musa nouem.
Quid loquar? obstupeo, cum tantaetanta puellae
Totque animo mecum dona reuoluo meo.
Nam quid am aebilius mellitae nectare venae,
Quae fluit a largo, WESTONI fonte tibi?
Tersius est ecquid calamo dulcique lepore,
Qui nitet in scriptis, Virgo Britannae, tuis?
Magna Tibullaeis aeccedit gratia Musis,
Naso fere nullum nouit in arte parem.
Tu tamen inuictos hos aequas carmine Vates,
Femina iam, Naeso, parque, Tibulle, tibi est.
Quid? quod et eloquij praestantem laude Periclem,
Hyblaeos vincunt et tua verbae fauos.
Haec haec aeternas meruit tua gloria Cedros,
Haec super astrifer as it tua fama plagas.
Qu?elut omnigenas inter Regina puellas,
Verius aut docta carminis arte Deaes.
Fallor? an esse Deam recte te dixero; recte;
Diuina sensus scilicet arte moues.