CAMENA Early Modern Latin Texts

BIBLIOTHECA VETUS ET NOVA, in qua Hebraeorum, Chaldaeorum, Syrorum, Arabum, Persarum, Aegyptiorum, Graecorum & Latinorum per universum terrarum orbem Scriptorum, Theologorum, JCtorum, Medicorum, Philosophorum, Historicorum, Geographorum, Philologorum, Oratorum, Poetarum, etc. Patria, Aetas, Nomina, Libri, saepius etiam Eruditorum de iis Elogia, Testimonia et Judicia Summa fide atque diligentia ex quotidianâ Autorum Lectione depromta a prima Mundi origine ad Annum usque M. DC. LXXIIX. Ordine Alphabetico digesta gratissima brevitate recensentur et exhibentur a GEORGIO MATTHIA KÖNIGIO, Graec. Lingv. et Poes. in Acad. Altdorfina Prof. Publ. nec non Bibliothecario. [gap: illustration] ALTDORFII Impensis WOLFFGANGI MAURITII et Haeredum JOHANNIS ANDREAE ENDTERORUM, Bibliopol. Norimb. Typis HENRICI MEYERI, Typographi Acad. ANNO CIC ICC LXXVIII.

RAAD (Alhard. de) Theologiae Doctor, scripsit denatura punctationis hebr. Lugd. An. 1671. Ajunt, esse hominem quintimonarchicum.

RABANUS, Magnentius Maurus, A. C. 856. vivere desiit. Albini Flacci auditor fuit et ex quarto coenobii Fuldensis ab bate sextus factus est episcopus Moguntinus. Vitam Rabani tribus libris complexus est Trithemius. Reliquit commentarios in Scripturam: martyrologium: carmen isogrammaticum de laudibus S. Crucis, etc. Vincentius Bellovacensis vocatpoetarum sui temporis nulli lecundum. Rabanum in libro de origine rerum allegat Boccacius in geneal. deor. l. 1. c. 4. et 8. Vid. Bruschius de monast. pag. 57. b. Ph. Labbe Tom. 2. dissert. pag. 264. Olearius pag. 393.

RABARDAEUS (Mich.) tractavit de cavendo schismate, Anno 1644. Liber ejus titulo, Optatus Gallus benigna manu sectus, Parisiis prodiit Anno 1641.

RABBA, ben Nachman, A. M. 4060. vixit. Eum nonnulli autorem libri Beresit Rabba faciunt. Vid. David Ganz in Z. D. pag. 114.

RABELESIUS (Franc.) Gallus, medicus, Anno 1549. floruit. Urbana dicacitate plus aequo delectatus, in ridendis hominum actionibus et exhilarandis sociis totus fuit. Lucianum imitatus sermone patrio ea scripsit, quae lectorem eruditum capere et incredibili voluptate perfundere possunt. Nonnulli eum inter atheistas referunt. V. Spitzelii scrutinium atheismi pag. 30. Tunica ipsius pannosa et valde detrita Candidatis medicinae in academia Monspeliensi injicitur, additis verbis: Vade et occide Cain. Vid, Lud. Rouzaes in probl. 3. miscell. p. 9. Colnitz in Itiner. pag. 569. 570. Waddingus in S. O. M. pag. 134.

RABINSONUS (Joh.) edidit eudoxavel examen miscellan. quaestionum, Lond. Anno 1656.

RABIRIUS (Cajus) poeta grandiloquus, tempore Triumvirorum claruit. Meminit ejus Ovidius l. 4. eleg. ult. Magnique Rabirius oris. Descripsit bellum Actiacum inter Antonium et Octavium gestum. Vid. Vellejus l. 2. et Seneca de benef. 6, 3. Ex ejusdem satira Fulgemius sequentem versiculum allegat: Abstemium temulenta fugit Mecennia nomen. Vid. Glandorpius in O. R. pag. 471.

RABUS (Justus) Cracoviensis, An. 1612. obiit. Biblia sacra Polonice reddidit. Vid. Alegambe, pag. 293.

RABUS (Ludov.) alias Gynzer, Memmingensis, natus est Anno 1524: obiit Anno 1572. Primo Argentorati, deinde Ulmae concionatoris munere perfunctus est. Collegit conciliationes locorum S. Scripturae et historiam martyrum quinque tomis comprehensam.

RACCOLIUS (Barthol.) An. 1445. obiit. Scripsit in 4. libros Sententiarum: item, librum sermonum. Vid. Olearius in abaco, pag. 68.

RACHELIUS (Samuel) composuit commentarium in ethicam Aristotelis: item, librum, qui inscribitur, Novantiquitas doctrinae de S. Trinitate, An, 1666.

RACHLITZIUS (Joh. Casp.) de vanitate vitae humanae carmen elaboravit, Andono 1629.

RADA (Joh.) Hispanus, Anno 1608. obiit. A Clemente IIX. Romam vocatus et inter consultores pro gravissima illa controversia de efficacia gratiae, quae inter Praedicatores et Jesuitas agitabatur, relatus est. Waddingus in S. O. M. pag. 222. Pactensem episcopum factum tradit. Reliquit controversias theologicas, inter Thomam et Scotum ortas, opus 4. libris distinctum praeclarisque ingeniis utile et necessarium.

de RADA (Pet. Bon.) Hisp. An. 1629. obiit aetatis 57. Vid. Alegambe, pag. 372.

RADERUS (Matth.) Tirolensis, natus est Anno 1561: obiit Anno 1637. Chronicon Alexandrinum, Climacum, Acta Concilii Constantinopolitani Oecumenici IIX. latine transtulit: in Martialem prolixum comment. conscripsit: Curtium et Medeam Senecae notis illustravit. Aulam Theodosii Junioris e Lat. et Gr. scriptoribus congessit. Ut taceam Bavariam sanctam, Viridarium Sanctorum et alia, de quibus Alegambe, p. 334. consuli poterit.

RADEVICUS, Frisingensis, tempore Friderici Barbarossae floruit et duos libros de rebus gestis dicti Friderici exaravit, qui aliis duobus libris Othonis Frisingensis conjuncti sunt. Eos primus juris publici fecit Joh. Cuspinianus.

RADHOLTUS (Erhardus) Augustanus, Anno 1482. vixit. Elementis Euclidis praefationem praemisit ad Joh. Mocenicum, Venetum principem, in qua pro. fitetur, industria sua non sine maximo labore effectum, ut, qua facilitate literarum elementa imprimuntur, ea etiam figurae Geometricae coeperint confici, iisque ornatum Euelidem primo editum, teste Reisero pag. 116.

RADINUS (Thomas) abyssum sideralem Paris An. 1514. emisit. Fertur etiam in Lutherum stilum strinxisse.

RADIPTORIUS (Radolf.) Anglus, Anno 1530. cl. Vulgo facundus Apollo dictus est. Scripsit in varios V. et N. Testamenti textus. Vid. Wadding. in S. O. M. p. 295.

RADMANNUS (Barth.) collegit vitam JESU Christi ex quatuor Evangelistis, Anno 1600.

RADULFUS Ardens, Pictavus, A. C. circiter 1130. claruit. Extant ejus homiliae in epistolas et evangelia de Sanctis totius anni. Vid. Olearius in Abaco, p. 395.

RADULFUS, Flaviacensis, Anno 1157. floruit. Condidit 20. libros commentariotum in Leviticum. Vid. Vossius de hist. pag. 339. Ph. Labbe T. 2. diss. pag. 272. Maresius de Joh. Papissa, p. 5. Oleariusp. 395.

RADZIVILL (Alb. Stanisl.) scripsit elogium 12. virturum: item. historiam passionis Christi. Anno 1655.

de RAEI (Joh.) paravit clavem philosophiae Aristotelicae et Cartesianae, Lugd. Anno 1654. in 4.

RAEMUNDUS (Florim.) tractavit de ortu, progressu et interitu haereticorum hujus temporis, tomis tribus, An. 1614.

RAEVARDUS (Jac.) JCtus, natus est Anno 1536: obiit Anno 1568. In Duacena academia jura professus est. Reliquit quinque libros Variorum: lib. de autoritate ptudentum: comment. ad leges duodecim Tabularum: duos libros de praejudiciis: comm. de regulis juris, etc. Lipsius vocabat eum magnum Belgicae Papinianum. Vid. Sweertius pag. 372. Thomasius de plagio, §. 528.

RAGAZZONIUS (Hieron) Bergomas, Anno 1592. obiit. Dictavit in epistolas familiares et orat. Cic. in M. Ant. commentarios. Vid. Donatus Calvus pag. 280.

RAGGEDUS (Patric.) Anno 1421. obiit. Acta Concilii Constan[?]ensis collegit, teste Waraeo, pag. 76.

RAGUALDUS, Suecus, codicem legum Suecicarum Ingemundi in lat. sermonem transtulit. Vid. Scheferus in Upsal. pag. 401.

RAGUELLUS (Franc.) JCtus, leges politicas ex S. Scriptura. collectas, Paris. Anno 1615. edi curavit.

RAGUEL, Cordubensis presbyter, circa Annum 900. vixit. Reliquit vitam et passionem S. Pelagii.

RAGUSA (Josephus) Siculus, An. 1624. obiit. In tertiam partem Thomae Anno 1619. commentariaggressus est. Vid. Alegambe, pag. 285.

RAGUSEUS (Georg.) medicus et philosophus Patavinus, An. 1622. obiit. Compos disputationes peripateticas: tract. adversus Cremoninum de formis elementorum, nec non libros 2. epistolarum mathematicarum.

RAGUSEUS (Joh.) An. 1438. vixit, et in Basileensi concilio per 8. dies de comunione sub utraque contra Hussitas disseruit Eam orationem Henr. Canisius Tomo 3. ant. lect. inseruit.

RAICIUS (Joh) medicus, scripsit de podagra, An. 1621. RAIDUS (Mich.) struxit carmen, cujus literae incipiunt a M.

RAIMONDUS (Raph.) Comensis, JCtus, An. 1424. floruit. Videantur Guido Panzirolus in JCt. 2, 82. Thomasius de plagio §. 529.

RAIMUNDUS de Agiles, Podiensis Canonicus, Anno 1095. expeditioni in orientem interfuit. Struxit historiam Francorum, qui ceperunt Hierusalem. Habetur ea T. 1. Hist. orient. quae inscribitur, Gesta DEI per Francos. Cum lancea Dominica effoderetur, praesens adfuit, ejusque mucronem, priusquam tota e terra extracta esset, osculatus est, posteacque eam in praelio tulit Vide, AGILES.

RAINERIUS (Ant. Franc.) poetis annumeratus est. Videatur Tom. 2. Del. Ital. pag. 531.

RAINERIUS (Vinc.) Olevitanus, scr. de fragmentis antiquitatum Hetruscarum, Anno 1638.

RAINOLDUS (Joh.) Devoniensis, Oxoniensis academiae professor, Anno 1607. obiit. Edidit censuram librorum apocryphorum Vet. Testamenti, adv. Pontificios. Vid. Kempius pag. 26. 281.

de RAIROLES (Joh.) commentari coepit in Zachariam, Paris Anno 1631. fol. Vide, REIROLES.

RAITH (Balth.) professor Tubingensis, emisit Vindicias versionis Bibliorum Germanicae B. Lutheri, An. 1676.

in RAITHU (Theodorus) presbyter, Suidae laudatur in dictione [gap: Greek word(s)] . Extat ejus libellus adv. haereses, quae unionem hypostaticam duarum in Christo naturarum oppugnarunt, editus Anno 1599. cura Rob. Balforei. Videatur Olearius in Abaco, pag. 447.

RAIUS (Flamm.) Pratensis, varia carmina condidit. Videatur Gr. Laetus in Ital. regn. pag. 179.

RAIUS (Joh.) societatis regiae sodalis in Anglia, adornavit catalogum plantarum Angliae et insularum adjacentium, Londini, An. 1670.

RALLIUS (Andr.) tractavit deregnomille annorum Liber prodiit Gennevae, Anno 1659.

de RAMBALDIS (Benevenutus) Imolensis, composuit librum augustalem de vitis Caesarum.

RAMBALDUS (Ger.) Veronensis, medicus, Anno 1552. floruit. Vid. Chioccus, pag. 153.

RAMBURTIUS (Abrah.) Sedanensis theologus, scr. de autoritate vulg. lat. versionis. Vid. Maresius Tom. 1. contra Tirin. pag. 32.

RAMIREZ (Andr. Pintus) emisit selecta S. Sacrae, An. 1648. item, comm. in Cant. Cant. fol. An. 1642.

RAMIREZ (Didac.) Hisp. Anno 1635. claruit. Edidit compendium Grammaticae Graecae. Vid. Alegambe, pag. 92.

RAMIREZ (Laurent.) de Prado, Hisp. scr. Pentecontarchum, Anno 1612. librum de studiis liberalibus: comm. in Martialem: alium, in Chronicon Luitprandi, etc Videatur Thomasius de plagio § 530. Placcius pag. 228. 243. Quaere, PRADO.

RAMNUSIUS (Paul.) scr. de bello Constantinopol. et Impp. Comnenis, Venet. Anno 1634. fol.

de RAMPIGOLLIS (Ant.) Anno 1418. claruit. Exaravit aureum Bibliorum repertorium, continens locos communes de titulis theologicis secundum ordinem alphabeti, teste Reisero, pag. 111.

RAMPONIUS (Lamb.) JCtus, An. 1267. floruit. A quibusdam doctor profundae scientiae appellatur. Collegit quaestiones.

RAMPONUS (Albert.) JCtus, An. 1300. claruit, Reliquit tractatum de consiliis habendis.

RAMSAEUS (Andr.) Scotus, condidit carmina de creatione rerum, lapsu hominis et ejusdem resurrectione. Vid. Tomus 2. Delit. Scot. pag. 283.

RAMSPECK (Bilibald.) ed. querelam de lamentabili ecclesiae et reip. statu, Anno 1557.

RAMSPECK (Sebast.) Basileensis natus est An. 1615. Heidelbergae moralis philosophiae professor factus est.

RAMUS (Joh.) Goesanus, JCtus, natus est Anno 1535: obiit Anno 1578. Scripsit de Austriacis heroibus carmine elegiaco: item, varia epigrammata. Vid. Tom. 3. Delit. Belg. pag. 856. Extat ejusdem comm. de tutelis: item, alius de regulis juris. Vid. Sweertius pag. 462. Valer. Andreas in Fastis Lovan. pag. 195.

RAMUS (Petrus) Veromanduus, natus est Anno 1515: interemtus Anno 1572. in laniena Parisiensi et in Sequanam fluv. conjectus a discipulis Carpentarii. In Aristotelem et Aristotelicos gravis sime invectus est. Reliquit 4. libros de religione Christiana: 27. libros geometriae: 20. libb. Aristotelicarum animadversionum: librum de militia C. Jul. Caesaris: alium de moribus vett. Gallorum, etc. Viri docti eum pleraque ex Laur. Valla et Lud. Vive hausisse affirmant. Vid. Lipsius cent. 1. epist. 89. Vossius de sect. Philos. pag. 88. Idem de nat. log. pag. 74. Sorellus pag. 439. Tollius de J. L. pag. 64. Hanckiuspart. 1. de S. R. R. pag. 230. Scalig. in Exc. pag. 287. in Primis pag. 87.

RAMUSIUS (J. Bapt.) Anno 1557. obiit. Scripsit de Nili incremento. Vid. Thuanus l. 19. Ghilinus vol 1. pag. 104.

RANCHINUS (Gu.) JCtus, de successionib. ab intestato commentatus est Vid. Casaub in epist. 125.

RANCONETUS (AEmarus) JCtus. Anno 1559. obiit. Erat humanioris literaturae omnisque antiquitatis seu sacrae seu profanae scientissimus. Vid. Thuanus, l. 23. Tollius de Inf. lit. pag. 57.

RANDULFUS (Enwaldus) struxit tubam Danicam vel dissertationem de aureo cornu in Umbria reperto, Anno 1663. Vid. Bartholinus in Danis, pag. 37.

RANGERIUS vitam S, Anselmi episcopi Lucensis in literas misit. Extat MS. in coenobi Casinensi.

RANGO (Conr. Tiburtius) professor Stettinensis, confecit 2. libros de capillamentis, An. 1662.

RANGOLIUS (Claud.) Crespiensis, compos. 2. tomos comment. in libros Samuelis et Regum, An. 1621. fol.

RANUCCIUS (Hieron.) medicus, Anno 1455. claruit. A quibusdam alter Hippocrates dictus est.

RANULFUS, Cestrensis, historicus fuisse fertur. Vid. Alex. Cookus in dialogo de Joh. papissa, pag. 26.

RANZANUS (Pet) Siculus, Anno 1492. obiit. Reliquit quatuor volumina de universis scientiis: annales omnium temporum: librum de antiquitate Panormitanae urbis: alium de rebus Hungaricis. Videatur Sigism. Ferrarius in Hung. pag. 455.

RANZOVIUS (Christ.) exaravit epistolam ad D. Calixtum, qua exponit rationes sui ad ecclesiam Romanam accessus, Anno 1651.

RANZOVIUS (Henr.) natus fuit Anno 1526: obiit A. 1599. Eratvir magnae doctrinae Daniaeque suae decus perpetuum. In lucem dedit tractatum astrologicum de genethliacorum judiciis. Carmina ejus extant Tom. 5. Delit. Germ. pag. 508. Vid. Bartholinus in Danis, pag. 56.

RANZUS (Cand.) Vercellensis, An. 1515. obiit. Reliquit grande volumen de spirituali mundi statu, in 3. partes divisum. Videatur Waddingus in Scr. Ord. Min. pag. 87.

RAPARDUS (Fr.) Brugensis, struxit magnum et perpetuum Almanachum, Anno 1551. Vid. Sweertius, pag. 250.

RAPHELENGIUS (Franc.) Insulensis, natus est, Anno 1539: obiit, An. 1597. Cantabrigiae Graecas literas initio professus fuit: tandem Lugduni Batav. linguae hebraicae professor ordinatus est. Edidit lexicon Arabicum adjutus a Postello, Masio et Scaligero. Vid. Thuanus l. 119. Sweertius, pag. 250.

RAPHELENGIUS (Franc.) Francisci filius, paravit castigationes in Senecae tragoedias, Anno 1620. Extant ejusdem carmina.

RAPICIUS (Jovita) Brixianus, An. 1550. vixit. Scripsit 5. libros de numeris oratoriis, Venet. Anno 1544. fol. Extat ejusdem paraphrasis metrica Psal. 22.

RAPINAEUS (Carol.) Gallus, emisit nucleum dispp. in philosophiam, Paris. An. 1625. Videatur Waddingus in S. O. M. pag. 87.

RAPINUS (Nicol.) Pictaviensis. carmina construxit. Vid. Tomus 3. Delit. Gall. pag. 204.

RAPINUS (Renatus) medicus, An. 1659. claruit Opera ejus medica prodierunt Anno 1672. Extant ejusdem eclogae sacrae: item, hortus epigrammatum. Vid. Borremansius pag. 142. et de poet. pag. 136. Bartholinus in med. poet. pag. 136.

RAPPOLTUS (Frid.) Reichenbachio Nariscus, natus est, Anno 1615: obiit, Anno 1677. Lipsiae primo Logicam, deinde theologiam publice docuit. Reliquit luculentum commentarium in Horatii sermones et satiras: epistolas vero Pauli ad Titum et Coloss accuratissimis observationibus exornavit.

RAPULARIUS, sermones in Evangelia exaravit. Manuscriptum Cygneae servatur in publica bibliotheca. Versus ejus leonini passim allegantur in veteri Florilegiopoetico. Vid. Reinesius ad Daum. 211. 212.

RAREPTA (Pet.) Hisp. librum condidit, cui titulus, majestas spiritualis, Anno 1623. in quo ostendit, politicam doctrinam e S. Codice esse petendam. Vid. Franc. Irenicus in Indiculo, pag. 121.

RASARIUS (Joh. Bapt.) Novarinus, medicus, An. 1578. vivere desiit. Transtulit Ammonii explicationem in quinque voces Porphyrii: item, Oribasiii libros novem, quibus medicina in compendium redacta continetur. Extat ejusdem oratio de victoria Christianorum ad Echinadas. Thuanus l. 65. vocat J. B. Rosarium. Vid. Ghilin vol. 2. p. 142.

RASELIUS (Christ.) librum edidit, in quo philosophos et theologos turpissime exagitat. Vid. Dietericus part. 1. A. B. p. 173.

RASIS, Zachariae filius, Experimentator dictus, An. Christi 1023. obiit. Reliquit commentarios medicos, quibus vulgo est nomen Continens. Extat etiam ejus nomine tractatus, Almansor dictus: item 2. libr. de Alchymia. Vid. Spizelius in specimine Bibl. Univ. p. 41.

RASIS junior, A. C. 1216. obiit. Vid. Hottingerus in Bibl. quadripart. pag. 253. et 270.

RASPONUS (Caes.) composuit 4. libros de basilica et patriarcheo Lateranensi, Romae, A. 1656. fol.

RASTALLUS (Guilh.) Londinensis, A. 1565. obiit. Scripsit in jura et statuta Anglicana. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 168.

RASTALLUS (Joh.) mathema[?]icus egregius, cui Thomas Morus non dedignatus est filiam suam collocare, canones astrologicos publicavit. Obiit A. 1535.

RATALLERUS (Georg.) Leowardensis, A. 1580. sexagenarius obiit. Sophoclis tragoedias omnes latinis versibus expressit. Vid. Sweertius pag. 275.

RATBODUS, A. C. 1417. obiit. Librum de laudibus S. Martini, Amelbergae et Bonifacii confecit. Vid. Sweertius pag. 650.

RATHERIUS, Lobiensis monachus, An. 1475. obiit juxta Sweertium, pag. 651. Alii tamen Anno 973. obiisse affirmant. Scripsit de arte grammatica, quem librum Sparadorsum vocavit, quod puerorum dorsum a flagris servaret: item, librum de incarnatione Christi. Ipse sibi tale epitaphium fecit:

RATPERTUS, Turegiensis, juxta Vossium An. 883. decessit. Carmina ejus Conisius T. 5. antiq. lect. exhibet. Vid. Olearius, pag. 396.

RATPERTUS (Paschasius) An. Chr. 851. obiit. Scripsit in threnos Jeremiae: item, de veritate corporis et sanguinis Domini in eucharistia contra Bertramum. Vid. Ph. Labbe T. 2. dissert. pag. 155. Olearius, pag. 354.

RATRAMNUS, Corbejensis, Anno 840. claruit. Librum exaravit de corpore et sanguine Domini. Vulgo Bertramus vocari solet. Vid. Dallaeus in apolog. per synodis, pag. 929.

RATRAY (Silv.) emisit aditum novum ad occultas sympathiae et antipathiae causas in veniendas, An. 1660.

RAVANELLUS (Pet.) Uticensis Occitanus, edidit bibliothecam vel thesaurum S. Scripturae duobus tomis, Anno. 1663. fol.

a RAVANIS (Jac.) Lotharingus, JCtus, Anno 1250. floruit. Summam vel compendium feudorum composuit. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 2, 34. Quenstad. pag. 146.

RAUCHBAR (Andr.) Quedlinburgensis, JCtus, collegit 2. partes insignium quaestionum juris, An. 1634.

RAUDENSIS (Ant.) Mediolanensis, poeta et theologus, Anno 1420. vixit. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 37. Thomasius de plagio §. 531.

RAVE (Joh.) Berlinas, Rostochii docuit philosophiam. Emisit Cornelium Nepotem cum indice, An. 1636. tractatum de propositionibus modalibus, contra Scharf. Anno 1637. item, logicam novissimam, An. 1638.

RAVENNAS (Joh.) An. 1420. vixit. Librum de familia Canariensi confecit: historiam Ragusii: dragmalogium de eligibili vitae genere, etc. Vid. Hallerv. in B. C. pag. 197.

RAVENNAS (Petrus) scripsit de consuetudine et feudis. Extant ejusdem libri sermonum, quos festis diebus auditoribus suis pronunciavit. Hermannus Trebelius vocat daedaleum opus et in dedicatione autorem [gap: Greek word(s)] titulo ornat. Vid. Olearius in Abacopag. 376.

RAVENNATINUS (Georg.) Mediolanens. An. 1515. floruit. De viris claris ordinis Praedicatorum tractasse traditur.

RAVENSPERGERUS (Herm.) Sigenâ Nassovius, natus est, An. 1586: obiit, An. 1625. Vigesimo tertio aetatis anno theologiae doctor renunciatus et Gröningae primus in eadem facultate professor factus est. Condidit tractat. de causa DEI: item, compendium Theologiae. Videatur Autor vitarum proff. Gröning. pag. 51.

RAVESTEIN (Jod.) Tiletanus, A. 1570. obiit. Erexit propugnaculum concilii Tridentini adversus Chemnitii examen. Vid Vernulaeus in Acad. Lovan. pag. 275. Val. Andr. pag. 111.

RAVERTA (Camillus) Mediolanensis, proposuit problema geometricum, per Curt. Casatum demonstratum, A. 1602.

RAVISIUS (Joh.) Textor, Noviodunensis, A. 1520. floruit. Composuit epistolas, dialogos, epitheta latina et officinam. Quae in officina habet, pleraque ex Raph. Volaterrano desumsit, teste Vossio de latin. hist. pag. 672. Vid. J. P. Lotichius part. 3.

RAVIUS (Christianus) Berolinensis, natus est, An. 1613: obiit, An. 1677. Orientalium linguarum amore Byzantium petiit et ter centum autores magno labore hinc inde conquisitos in Angliam intulit. Linguas orientales variis in locis professus est, Ultrajecti, Oxoniae, Upsaliae, Chilonii et Francofurti. Scripsit multa et varia, ex quibus sequentia nota sunt, Orthographia Arabica: catena magnetica: fons Sionis: chronologia Biblica: orbis hieraticus: arcana Biblica, etc.

RAULINUS (Joh.) Gallus, habuit orationem de reformatione cleri ad Capitulum generale, Basileae editam, A. 1498. Extant ejusdem sermones in festivitates Sanctorum totius anni. Itinerarium Paradisi ejusdem Venet. An. 1585. impressum est.

RAUPIUS (Jac.) struxit theologiam practicam, An. 1662: item, bibliothecam sacram portatilem, A. 1653.

RAUWOLFIUS (Leonh.) medicus, An. 1583. vixit. Reliquit [gap: Greek word(s)] sive itinerarium orientale, in Syriam, Judaeam, Arabiam, Mesopotamiam, Babyloniam, Assyriam, Armeniam, in sex partes distinctum: in quo plurima rara de omni medica materia occurrunt.

a RAYMUNDIA (Anton.) scripsit contra reservationes beneficiorum, Paris. Anno 1498.

RAYMUNDUS Martini, Gotalanus, seculo 14. claruit et pugionem fidei adv. Mauros et Judaeos exaravit. Vid. Olearius in Abaco, pag. 398. Quaere supra, MARTINI.

RAYMUNDUS, Cardinalis Gurcensis, librum construxit, titulo: Dignitas sacerdotalis super omnes reges terrae.

RAYMUNDUS de Penna forti, An. 1275. obiit. Collegit in unum volumen quinque libris distinctum epistolas decretales summorum pontificum. Extat ejusdem summa. Vide, PENNA.

RAYMUNDUS (Joh. Franc.) Cespitellensis, epigrammata fecit, quae inscripsit umbras geniales.

RAYNALDUS (Alex.) Italus, JCtus, An. 1630. floruit. Reliquit triumphum Urbani IIX. Videatur Leo Allatius in A. V. pag. 22.

RAYNALDUS (Odericus) edidit annales ecclesiasticos, ex octo tomis in unum redactos, Romae, An. 1667. fol.

RAYNAUDUS (Theoph.) Cespitellensis, An. 1644. floruit. Opera ejus universa XX. tomis continentur. Liber ejus de stigmatismo An. 1547. prodiit. Videantur Alegambe, pag. 431. Phil. Labbe in B. B. pag. 158.

RAYNERIUS de Pisis, An. 1300. claruit. Pantheologiam tribus voluminibus complexus est. Vide, REINERIUS.

RAZENRIED (Gebh.) Jesuita, A. 1631. claruit. Varia contra Laurent. Laelium, theologum Onolsbacensem, exaravit, ut modium, linguarium, clavam, collyrium, etc. Vid. Alegambe, pag. 154.

RAZZALIUS (Seraph. Olivarius) Lugdunens. An. 1555. claruit. Collegit decisiones aureas.

RAZZIUS (Seraph.) ord. Praedicat. monachus (Possevino RADIUS dictus) compendium locorum theologicorum Melch. Cani, Anno 1603. emisit: item, centum casus conscientiae: hortum exemplorum, etc. Videatur Hallerv. in B. C. pag. 371.

REALINUS (Bernhardinus) Carpensis, natus est, An. 1530: obiit, Anno 1616. Collegit annotationes in varia Scriptorum loca. Extant T. 2. Lamp. Crit. Gruteri pag. 355. Videantur Alegambe, pag. 72. Casp. Barthius in l. 2. Theb. Statii, pag. 398.

REBBE (Nic.) vel Rebbius, Athensis, An. 1612. floruit. Composuit 2. libros de homicidio, teste Sweertio.

REBELLUS (Fern.) Joh. frater, An. 1608. decessit. Scripsit de obligationibus justitiae, religionis et charitatis. Vid. Alegambe, pag. 111.

REBELLUS (Joh.) Lusitanus, An. 1602. obiit. Reliquit tract. de vita Christi. Vid. Alegambe, pag. 268.

REBHAHN (Joh.) Francus, natus est, A. 1604. Argentinae jura docuit. Edidit hodegetam juris: item, octo decades paralipomenorum Meierianorum, Anno 1672.

REBHAN (Nicol.) Theologus, natus est, An. 1571: obiit, Anno 1626. In lucem misit Consilium, quomodo theologus comparatus esse debeat.

REBUFFUS (Pet.) JCtus, multa et varia in jure composuit. Extant ejus 3. tomi in regias constitutiones: consilia: praxis beneficiocum: privilegia universitatum: varii tractatus de revisionibus: de decimis: de feudis et sententiis provisionalibus, etc.

REBULLIUS, libellos famosos Romae et alibi contra Protestantes edidit. Tandem Romae jussu Pauli V. capite truncatus est, teste Riveto.

RECALCHUS (Jul.) medicus Ferrariensis, struxit tract. de febri typhode, An. 1631. Extat ejusdem consultatio de lue Sarmatica sub Luc. Laelii Fulginatis nomine edita, teste Rhodio de Script. suppos. pag. 1.

RECCA (Franc.) composuit comestorium vitiorum. Extat Lipsiae inter manuscr. teste Fellero.

RECCHUS (Nardus Ant.) Francisci Hernandi historiam plantarum, animalium et mineralium Mexicanorum in volumen digessit et Romae Anno 1651. in lucem emisit. Vid. Linden, pag. 464.

RECHTENBACH (Leonh.) edidit sciagraphiam Biblicam: analysin Aug. Confess. et quinquefolium catecheticum.

RECORDUS (Rob.) Anglus, An. 1552. claruit. Oxonii rhetoricam et mathesin publice docuit. Vir erat undecunque doctissimus. Reliquit cosmographiae isagogen: librum de usu globorum: item, opus de arte faciendi horologium. Videatur Vossius de math. scient. pag. 257. 301.

RECUPITUS (J. Caes.) Neapolit. Anno 1630. vixit. Theologiam universam 10. tomis complexus est. Praetereâ Esaiam prophetam notis illustravit. Vid. Alegambe, pag. 288.

REDOANUS (Guilh.) Genuensis JCtus, egit de spoliis ecclesiasticis. Extat Tom. 14. Tract. tract. Ejus Opera omnia prodierunt Anno 1618. fol. tribus tomis.

REDUS (Franc.) patricius Aretinus, Anno 1670. claruit. Tractavit in peculiari scripto de generatione Insectorum. Vid. Gr. Laetus in It. regn. pag. 397. Hallerv. in B. C. pag. 89.

de REES (Franc.) adornavit philosophiam reformatam quatuor voluminibus, Paris. An. 1660.

REGINALDUS, Eichstetensis episcopus, tempore Ottonis I. et II. floruit. Vitas S. Wilibaldi, Hunnibaldi, Blasii, etc. stilo expressit. Vid. Olearius, pag. 402.

REGINALDUS (Guilh.) egit de officio paenitentis. Extat ejusdem Calvino-Turcismus 4. libris comprehensus. Vide, RAINOLD.

REGINALDUS (Valer.) Usiensis, natus est, An. 1543: obiit, An. 1623. Confecit praxin fori poenitentialis, An. 1623. Vid. Alegambe, pag. 440.

de REGIO (Nicol.) Calaber, medicus, scripsit de virtute centaureae herbae: item, de anatomia oculorum. Vid. Simlerus. Quaere, REGIUS.

REGIOMONTANUS (Joh.) celebris mathematicus, natus est, An. 1436: obiit, An. 1470. Matthiae, Hungariae regi, ob matheseos insignem peritiam percharus fuit, quem etiam consilio suo a morbo gravissimo eripuit. Matthia bello implicito, sedem Norimbergam transtulit, ibique scripta sua erudita sane et accurata typis commisit. Inter alia triginta annorum ephemerides compositem, comment. in Almagestum. Edidit etiam mirandum opus de vero loco et magnitudine cometarum, inductus apparitione duorum cometarum, qui duobus continuis annis arsisse leguntur, quos tanta siccitas secuta est, ut fluminum et fontium venae exaruerint. Cum Romae deliberationes agitarentur de emendatione calendarii, Sixtus pontifex, motus fama Regiomontani, Romam ipsum evocavit, ut ejus consiliis uteretur. Profectus eo, insidiis filiorum Trapezuntii, cujus errores aliquando taxaverat, scelerate sublatus est. Jovius in elog. numero 144. pestilentia sublatum memorat, qui et addit, eum a Sixto Ratisbonensem episcopum creatum esse. Thuanus scribit, Regiomontanum Anni 1588. fatales casus diu ante praemonuisse quatuor rythmis Germanicis, quos in Castellensi superioris Norici coenobio etiamnum legi asserit. Vid. Thuanus l. 76. et 90.

REGIS (Pet.) An. 1573. obiit. Condidit dialogos de praesentia Christi in eucharistia et tractatum de voluntate DEI, teste Sweertio.

REGIUS (Adam.) Scotus, struxit carmina de Christi nativitate, passione et resurrectione: item, de arte typographica et pyxide nautica. Vid. T. 2. Delit. Scot. pag. 201. et 253.

REGIUS (Carolus) Panormitanus, Anno 1611. Romae obiit. Reliquit oratorem Christianum Videatur Alegambe, pag. 69.

REGIUS (Desid.) adotnavit apologiam rationis humanae, Lugd. Anno 1657: item, apocalypsin novam Babylonis antiquae carmine, An. 1648.

REGIUS (Ernest.) edidit tractatum de persona et officio hominis politici, Anno 1568.

REGIUS (Gilb.) JCtus. collegit 11. libros [gap: Greek word(s)] Juris, An. 1598.

REGIUS (Henr.) medicus construxit quatuorlibros medicinae, Anno 1657: item, philosophiam naturalem, Anno 1654.

REGIUS (Joh.) Venetus, sub Alexand. VI. pontif. veneno sublatus est. Scripta ejus in Plutarchum plu[?]ima partim ab invidis suppressa, partim a furibus surrepta sunt. Vid. Pierius Valerianus, de Infel. lit. pag. 39.

REGIUS (Lud.) Constantiensis, A. 1579. obiit. Platonem et Aristotelem, teste Thuano l. 68. libris eorum compluribus translatis, Gallice loqui docuit commentariisque eruditissimis exposuit. Reliquit etiam epistolas. Videantur Ghilinus, vol. 2. pag. 180. Naudaeus in B. P. pag. 68. 70.

REGIUS (Nicol.) Calaber, Anno 1362. claruit. Ex Galeno multa latine reddidit. Vid. Quenstadius, pag. 390.

REGIUS (Raphael.) Italus, Anno 1494. claruit. Edidit translationem Odysseae Homericae. Ex Plutarcho transtulit dicteria Laconica: apophthegmata regum et imperatorum. De Regio haec Erasmus, l. 22. epistol. Patavii (inquit) neminem vidi celebrem praeter Raph. Regium, hominem admodum natugrandem, sed cruda viro viridisque senectus. Erat tum, ut opinior, non minor annis septuaginta, et tamen nulla fuit hiems tam aspera, quin ille mane hora septima adiret Marcum Musurum Graece profitentem, qui toto anno vix quatuor intermitteret dies, quin publice profiteretur. Juvenes hiemis rigorem ferre non poterant: illum senem nec pudor nec hiems abigebat ab auditorio. Hactenus Erasmus. Confer Boesium in Ibin Ovid. pag. 343.

REGIUS (Vincent.) Panormitanus, Anno 1614. obiit. Collegit 8. libros evangelicarum dilucidationum. Vid. Alegambe, pag. 444.

REGIUS (Urbanus) celebris theologus, An. 1541. vivere desiit. Primo Ingolstadii poesin et oratoriam docuit: inde Augustae concionatorem egit: demum in Saxoniam concessit et ecclesiae Luneburgensi operam addixit. Struxit egregium libellum de formulis loquendi ecclesiasticis: item, locos theologicos ex Partibus, scholasticis et neotericis collectos. Vid. Micraelius, pag. 405.

REGNERUS (Cypr.) JCtus, scripsit logicam juridicam, Anno 1638. comment. in 12. libros codicis, Anno 1666. librum, de injustitia legum Romanarum contra Mestertium, An. 1640.

REGORDIUS (Alex.) Novariensis, natus est, Anno 1585: obiit Anno 1635. Edidit Anticalvinum et ministrum infidelem. Vid. Alegambe, pag. 13. Maresius Tom. 1. contra Tirin. pag. 19, 20.

REGULUS (Sebast.) Brasicellensis, Anno 1545. floruit. Elaboravit commentarium in 1. orationem Cic. in Verrem et in 1. AEneid. Virgil. Vid. Hier. Magius in miscell. l. 4. c. 2.

REGULUS (Sigism.) a S. Silverio, Florentinus, struxit bibliothecam Mediceam, Anno 1673.

REHEFELDUS (Bened.) vindicias evangelicas contra Ingolst. publicavit, Anno 1654.

REICHENBACH (Chr. Ern.) composuit notas ad dispp. feud. Schnobelianas, Anno 1667.

a REICHERSDORF (G.) chorographiam Transilvaniae et Moldaviae typis tradidit. Vide, REYCHERSDORF.

REIDANUS (B.) JCtus, enchiridion usuum feudalium: item, cynosuram juris adornavit.

REIDANUS (Everh.) Anno 1602. obiit. Autor est cum antiquis comparandus. Condidit annales Belgarum. Vid. Revius l. 5. hist. Daventr. pag. 570.

REIES (Casp. Franc.) campum Elysium jucundarum quaestionum, Anno 1661. publicavit.

REIHING (Jac.) Augustanus, celebris theologus, A. 1628. obiit. A pontificiis ad evangelicos transiit et Tubingae theologiam docuit. Vid. Meteranus l. 39. Micraelius, pag. 406. Alegambe, pag. 209. Spitzelius in Templo Honor. pag. 93.

REIMANNUS (Dav.) exaravit fidelem admonitionem ad cives Uratislavienses, Anno 1642.

REIMERUS (Joach. Ludov.) concinnavit Salomonem bifrontem et poenitentem, An. 1668.

REINECCIUS (Jac.) Soltquellensis, pastor Hamburgens. Anno 1611. claruit. Reliquit panopliam theol. clavem theologiae: tribunal Christi: artificium disputandi Calvinianum, etc.

REINECCIUS (Rein) Steinheimiensis, Anno 1595. vivere desiit. In Academia Julia literas diu maxima cum laude professus est. Edidit syntagma historicum et genealogicum. Vid. Thuanus l. 113. Zeillerus part. 2. pag. 122. et part. 3. pag. 195.

REINERIUS de Pisis, Anno 1300. claruit. Vid. Olearius in Abaco, pag. 402. Quaere, RAYNERIUS.

REINESIUS (Thom.) Gothanus, medicus, natus est An. 1587: obiit An. 1657. Scripsit de comitiva Palatina: de lingua Punica: de DEO Endevellico: glossarium vocum barbaricarum: censuram nonnullorum in Salmasii exercitationibus Plinianis: apologiam variarum lectionum contra Rivinum: Comm. in Inscriptiones Gruteri: observationes medicas: [gap: Greek word(s)] medicinae, vel successiones et vitas medicorum: miscellanea et emendat. medic. libellum de notis et abbreviaturis vett. Oedipum aenigmatis Patavini: inscriptionem Augustae Vindel. erutam: Variarum lectionum libros 6. notas in fragmentum Petronii: tractatum de peste. Tandem etiam soliloquia et meditationes B. Gerhardi versu elegiaco expressit. Vid. Ph. Labbe in B. B. pag. 389. Axenius in Phaedrum. pag. 3. Borremans. pag. 25.

REINHARDUS (Bened.) de differentiis juris civilis et Saxonici, Anno 1595. commentatus est.

REINHARTUS (Lucas Frid.) Norimbergensis, natus est An. 1623. Hoc tempore Altdorfii Theologiam feliciter docet. Composuit Synopsin dogmaticam Theologiae Christianae: Arma victricia: Monita miscellanea ex Evangeliis et Epistolis, etc. Ejusdem cura et studio epistolae S. Augustini correctissime editae sunt.

REINHOLDUS (Erasm.) Salfeldiensis, Anno 1553. obiit hoc versu pronunciato: Vixi, et quem dederas cursum mihi Christe peregi. In Academia Wittebergensi aliquando professoris munere functus est. Post Johannem Regiomontanum et Nicol Copernicum, rem astronomicam plurimum illustravit, additis ad Ptolemaicas et Alfonsinas directionum et motuum coelestium Prutenicis tabulis exactissime putatis. Vid. Thuanuslib. 12.

REINIUS (Cassiod.) Anno 1573. claruit. Fecit annotationes in Matthaeum et Johannem.

REINKING (Theod.) Curlandus, natus est Anno 1590: obiit Anno 1664. Compos. tractatum de retractu consanguinitatis: de processu juris contra sagas: item, de regimine seculari et ecclesiastico. Vid. Bartholinus in Danis, p. 136. Henning Witte in JCtis pag. 397.

REISCHIUS (Georg.) Carthusianus, margaritam philosophicam adornavit. Voss. Th. Gentil. pag. 1547. vocat virum variae pro tempore doctrinae.

REISERUS (Ant.) Augustanus, h. t. claret. Edidit Vindicias S. Augustini contra Bellarm. Anno 1677. fol.

REISMANNUS, poeta, Blavum fontem elegiaco carmine celebravit. Videatur Bruschius de monast. pag. 20. b.

REISSIUS (Jac.) condidit elogium S. Josephi, Anno 1658: item, centum privilelegia morientium, Lucernae, Anno 1656.

REISSONIUS (Leonh.) scripsit de remissione peccatorum et justificatione in Vet. Testamento, An. 1666.

vitam S. Ansgarii, antecessoris sui, literis consignavit. Vid. Olearius in Abaco, p. 404.

REMIGIUS, Antisiodorensis, juxta Bell. A. 890. floruit. Scripsit de divinis officiis: comment. in Psalmos: item, comm. in 12. prophetas. Vid. Ph. Labbe T. 2. dissert. pag. 282. Olear. l. c. pag. 402.

REMIGIUS, Rhemensis, in epist. S. Pauli commentatus est. V. Riv. T. 2. Oper. p. 1148.

REMOCAMPIUS (Nicol.) JCtus, de beneficiorum ecclesiasticorum et officiorum secularium coadjutoriis, Leod. An. 1651. commentari coepit.

REMSPERGERUS condidit opus philologicum nondum excusum. Extat Norimbergae in Bibliotheca publica, teste B. Sauberto in Orat. de Biblioth.

REMUNDUS (Franc.) Divionensis, Anno 1631. obiit. Carminibus pangendis et orationibus conscribendis operam dedit. Vid. Tom. 3. Delit. Gall. pag. 209. Alegambe, pag. 131. Alexiadem ipsius magnopere commendat.

REMUS (Georg.) Augustanus, natus est A. 1561: obiit A. 1625. Erat JCtus, philologus et poeta insignis, nec non Reip. Norimb. a consiliis. Exaravit notas in Themistii orationes: nemesin Karulinam: libellum iconum: carmen de acidulis Göppingensibus et Ebenhusanis: duo spicilegia sacra in Proverbia et Ecclesiasten Salomonis, etc. Vid. J. P. Lotichius part. 3. B. P. pag. 182.

RENALDINUS (Carol.) vel RINALDINUS, Anconitanus, Anno 1655. claruit. Edidit physicam universam: item, artem mathematum analyticam, in tres partes distributam, An. 1665. fol. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 254.

RENAUDIANUS (Joh.) Gallus, composuit tract. titulo, Affectus animae devotae ex psalmodia Davidis depromti, An. 1607. Vid. Alegambe, pag. 268.

RENDELLA (Prosp.) medicus, tractavit de vinea, vindemia et vino. Liber prodiit Venet. An. 1629. fol.

RENDINA (Scipio) emisit promtuarium receptarum opinionum in jure civili et canonico, An. 1615.

RENERIUS (Vincent.) compos. tabulas Medicaeas secundorum mobilium, Florent. An. 1639.

RENGEL (Alfonsus) Hisp. condidit grammaticam sive artem addiscendi linguam Mexicanam et Otorvianam. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 14.

RENNECHERUS (Herm.) Graecae linguae professor Heidelbergensis, tractavit de majestate nominis Messiae, An. 1598.

RENNEMANNUS (Henning.) scr. de jure retorsionis: de principio jurisprudentiae: item, de transmissione actorum.

a RENTHELEN (Cornel.) JCtus, de acquirenda, retinenda et amittenda possessione commentatus est, A. 1604.

RENTIUS (Andr.) [gap: Greek word(s)] , Chius patria, Ludovici Granatensis ducem peccatorum Romae Anno 1628. in Graecum sermonem vernaculum transtulit. Vid. Alegambe, pag. 29.

REPHUHN (Joh. Rudolf.) JCtus, edidit tractatum de contractibus consensualibus, Anno 1663.

RESCIUS (Rutgerus) Dryopolitanus, An. 1520. floruit. Theophili institutiones edi curavit. Vid. Sweertius, pag. 670.

RESCIUS (Stanislaus) Polonus, An. 1598. obiit. Scripsit ministromachiam: librum pro augmento fidei pontificiae. Vid. Starovolscius pag. 32. Ghilinus, vol. 2. pag. 229. Carolus a Visch, pag. 300.

RESENDIUS (Lud. Andr.) Lusitanus, poeta, orator et theologus, An. 1573. obiit. Struxit carmen heroicum de laudibus S. Vincentii martyris, quod quoniam obscurum rerum Hispanicarum imperitis fore videbatur, ipse scholiis illustravit: item.

quatuor libros antiquitatum Lusitaniae. Vid. Thuanus l. 64. Ghilinus vol. 2. pag. 17.

RESENIUS (Joh.) natus est Anno 1561: obiit Anno 1638. Biblia sacra in linguam Danicam transtulit. Extat ejusdem comm. in N. T. excepta Apocalypsi. Vid. Vindingius pag. 186. Barthol in Danis pag. 85.

RESENIUS (Joh.) Hafniensis, natus est An. 1596: obiit A. 1653. Scripsit Amnologiam et ideam boni pastoris. Vid. Vindingius in R. H. pag. 305.

RESENIUS (Pet.) Joh. filius, Hafniensis, An. 1625. natus est. Eddam Islandorum edidit, An. 1665: jus aulicum Danicum antiquum, An. 1673: item, ethicam Odini. Promittit adhuc Inscriptiones Danicas: lexicon Islandicum, etc. Vid. Vindingius l. c. pag. 426.

RESTALDUS (Alanus) Calignius, An. 1538. claruit et grammaticam hebrâicam composuit. V. Colomesius in G. O. p. 6.

de RETES (Joseph. Ferd.) JCtus, ad leg. de interdictis, relegatis et deportatis, An. 1660. commentatus est.

REUDENIUS (Ambr.) natus est An. 1543: obiit An. 1615. Vulgavit isagogen Biblicam. Vid. Adrianus Beier in R. J. pag. 475. Henningus Witte in Theol. pag. 88.

REVIUS (Jac.) collegit historiam pontifi cum Rom. Anno 1622. Extant ejusdem disputationes metaphysicae et Suarezius repurgatus. Vide, RAEVIUS.

REUSNERUS (Adam) reliquit octo libros de gestis G. et Casp. de Freundsperg. Vid. Zeillerus T. 2. de hist. pag. 124.

REUSNERUS (Barth.) Uratislaviae et Zittaviae poliater, non in re medica tantum, sed theologica etiam et philosophica excelluit. Struxit librum de febribus, Anno 1561.

REUSNERUS (Barth.) Uratislaviensis, natus est A. 1565. obiit An. 1629. Scripsit de obligationibus ex die et ad diem contractis. Vid. Hen. Witte in JCt. pag. 137.

REUSNERUS (Elias) Leorinus Silesius, Nicolai frater, natus est Anno 1555: obiit An. 1612. Condidit hortulum historicopoliticum. Carmina ejus extant T. 5. Delit. Germ. pag. 561. Vid. Adrianus Beier pag. 1007. Zeill. part. 2. pag. 124. H. Witte in philosoph. pag. 62.

REUSNERUS (Nicol.) Leorinus Silesius, JCtus, natus est An. 1545: obiit A. 1602. Primo Lavingae professor factus est, mox rector. Inde Argentoratum ad juridicam professionem evocatus est: demum Jenam. Scripsit emblemata: aenigmata: epigrammata: orationes: tractatum de ultimis voluntatibus, etc. Carmina ejus leguntur T. 5. Delit. Germ. pag. 581. Vid. J. B. Lotich. part. 3. B. P. pag. 144.

REUTERUS (Quirinus) natus fuit Anno 1558: obiit A. 1613. In academia Heidelbergensi theologi officio perfunctus est. Reliquit comm. in Obadiam: tractatum de ecclesia, etc. Vid. Placcius, p. 183.

REW (Joh. Elias) Werda Noricus, Anno 1667. in aquis periit. Ethicas disputationes An. 1662. divulgavit.

de REWA (Pet.) Comes Turocensis, scripsit 7. centurias de monarchia et sacra corona regni Hungariae, Augustae, An. 1613. Vid. Hallerv. in B. C. pag. 327.

a REYCHERSDORF (G.) Transilvanus, chorographiam Transilvaniae et Moldaviae exaravit.

de REYGER (Arnold.) Belga, An. 1559. natus est. Emisit consuetudines feudales An. 1602.

REYMOLANUS (Jac.) Gandavens. Anno 1508. obiit. Reliquit odas, epistolas et epigrammata, teste Sweertio.

REYNOLDUS (Edw.) composuit tres tractatus in Psalm. 103. item, in Hoseam. Vid. Kempius pag. 280.

de REYSEN (Joh.) JCtus, An. 1440. floruit. Extat ejus lectura in 4. lib. decretalium. Vid. Val. Andr. in Fast. Lovan.

REYROLES (Joh.) struxit quaestiones literales et morales in Zachariam, Paris. Anno 1631.

REYSSER (Ph.) JCtus, egit peculiari scripto de actionibus haereditariis, A. 1637.

RHAGIUS (Joh.) AEsticampianus Lusanus, theologus et poeta laureatus, Anno 1520. Witebergae obiit.

RHALA (Henr.) edidit dissertationes politicas in Tacitum, An. 1616: item, topicam juris, Franeckerae, An. 1641.

RHAMNUSIUS (Greg.) Tarinas, JCtus, tractavit de consanguinitate et affinitate. Extat T. 9. Tract. tract.

RHAMUSIUS (J.) consiliarius et secretarius reip. Venet. An. 1563. claruit. Collegit varia itinera, a diversis autoribus descripta et in 3. tomos distincta.

RHAMUSIUS (Paulus) scr. de bello Constantinopolitano sub Comnenis Impp. per Gallos et Venetos restitutis. Carmina Pauli Rhamusii occurrunt T. 2. Delit. Ital. pag. 539.

RHANEN (Henr.) JCtus, natus est Anno 1601: obiit Anno 1662. Rostochii jura docuit. Disput. de privilegiis nobilium habuit. Vid. Henning. Witte in JCt. p. 376.

RHASIS (Abubeker) in medicina multa exaravit, quorum catalogum Linden, pag. 3. exhibet.

RHAW (Barth.) edidit papatum e conciliis denudatum, An. 1634: item, Angelum tenebrarum apud Reformatos se lucis angelum simulantem.

RHEDIGERUS (Nicol.) Strisa Silesius, concinnavit poemata. Vid. T. 5. Delit. Germ. pag. 819. Meminit ejus Hennelius in otio Uratislaviensi.

RHEGINO, Prumiensis abbas, An. 908. claruit. Contexuit duos Chronicorum libros, in quibus praecipue tractat res Francorum, teste Sigeberto. Vid. Ph. Labbe T. 2. dissert. pag. 288. Olearius, p. 404.

RHEGINUS, [gap: Greek word(s)] , grammaticus fuisse traditur. Vid. Valesius in Sozomen. p. 44.

RHEGINUS (Bernh.) Anno 1536. obiit. Compos. comment. in libr. 1. scripti Oxoniensis. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 57.

RHEM (Jac.) Brigantinus, Anno 1618. obiit. Vulgavit directiones Mariani colloquii. Vid. Alegambe, pag. 209.

RHEMNIUS (Quintus) Palaemon, grammaticus et poeta, tempore Claudii Imp. floruit. Reliquit carmina. Vid. Martialis 2, 86. Meminit ejus Suetonius in illustribus grammaticis. Glandorpius ait, extare ejus artem grammaticam a Joviano Pontano inventam.

RHEMNIUS Fannius, carmen de ponderibus exaravit. Dicitur etiam scripsisse librum de medicinalibus carmine ad Lactantium. Vid. Glandorpius, pag. 742. Salmuth part. 1. not. ad Pancirollum pag. 253. Quaere, FANNIUS et PRISCIANUS.

RHENANUS (Beatus) Selestadiensis, natus erat A. 1485: obiit A. 1547. Erat rerum Germanicarum et antiquitatis peritissimus. Paravit commentar. rerum Germanicarum: notas in Tacitum et Tertullianum doctas atque eruditas. Teste Thuano, in cogitatione ex de constituenda omnium consensu in religione concordia consenuit. Vid. Hertzog. in Chron. Alsat. 7, 21. Olearius in Abaco, pag. 73.

RHETIUS (Joh. Fr.) in jus feudale, A. 1673. commentatus est. Extat ejusdem tract. de Accisis, Anno 1668: item, de non gratificando.

RHETIUS (Joh.) Coloniensis, An. 1574. periit. Paravit observationes in l. 1. epist. Ciceron. ad Atticum. Vid. Alegambe, p. 268.

RHETORFORTIS (Samuel) scripsit libellum de gratia divina, Edinb. A. 1647: item, alium, de divina providentia, Anno 1650. Vide, RHUDERFORD.

RHIANUS, [gap: Greek word(s)] , Benaeus, grammaticus et poeta, tempore Ptolemaei Evergetae claruit. Condidit Eliaca, Thessalica, Iliaca, Achaica, Messenaica. Messenaica valde commendat Pausanias. Versus ejus allegant Stobaeus, serm. de imprudentia, Schol. Apollonii et alii. V. Meursius in Creta, p. 242.

RHINTHON, [gap: Greek word(s)] , Tarentinus, sub Ptolemaeo Lagi floruit. In Antholog. l. 3. Syracusanus fuisse dicitur: id quod Vossius sic conciliat: Rinthon Syracusis natus est: at vixit in Tarentinorum urbe. Stephanus in [gap: Greek word(s)] ipsum [gap: Greek word(s)] appellat. [gap: Greek word(s)] autem juxta Hesychium est [gap: Greek word(s)] , i. e. jocator, jocosus. Causa hujus nominis erat, [gap: Greek word(s)] , i. e. quod ex tragicis fecerit joculare ac ridiculum fabulae genus, quod dicebatur Rhinthonicum. Reliquit autem 38. fabulas partim comicas, partim tragicas. Ex illis erant [gap: Greek word(s)] . Meminere hujus Rhinthonis Cicero l. 1. ad Attic. epist. ult. Hephaestion in Enchir. Athenaeus l. 3. Confer Gisb. Cuperum in observ. l. 1. c. 10. p. 76.

RHO (Jac.) Mediolanensis, An. 1638. obiit. Edidit varias virtutum historias. Vid. Alegambe, pag. 210.

RHO (Joh.) Mediol. Jacobi frater, A. 1630. claruit. Trecentos panegyricos, in 6. partes distributos, ad praelum paravit. Vid. Aleg. pag. 269. Placcius, pag. 171.

a RHODA (Paulus) Quedlinburgensis, A. 1563. obiit. Vid. Quenstadius, pag. 240.

de RHODES (Alex.) dictionarium Anamiticum, Romae, Anno 1661: catechismum pro iis, qui volunt baptizari, lingua Tunkina vel Anamitica, Romae, Anno 1651. construxit.

RHODIGINUS (Caes. Lud.) natus est, A. 1450: obiit An. 1520. Primus philologiae studium et intermissam tot seculis commentandi rationem, quam Agellius l. ult. cap. ult. attingit, in usum revocare voluit. Initio Vicentiae, deinceps Ferrariae oratoriam docuit. Inde Mediolanum concessit, ibique Graecas latinasque literas multo cum fructu professus est. Tandem operam suam Venetis in illustri gymnasio Patavino commoda vit. Inter discipulos Jul. Caes. Scaligerum habuit. Reliquit triginta libros antiquarum lectionum. Fertur etiam Plinium et Ovidium notis illustrasse. Erasmus in Ciceroniano pag. 167. Rhodiginus (inquit) vir erat pius et variae lectionis: in eloquentiae certamen haudquaquam asciscendus. Confer Jovium in elog. n. 102. Erasm. in Chiliad. pag. 16. Vossium de hist. lat. pag. 814. Thomas. l. 2. elog. pag. 60. C. Barthium ad 2. et 3. Theb. Papin. pag. 422. 803. et ad Claudian. pag. 595. Thomasium de plagio, §. 532.

RHODINUS, [gap: Greek word(s)] , (Neophytus) Cyprius, librum de viris illustribus Cypriis composuit, Romae A. 1659. lingua Graecorum vernacula: epistolam ad Joh. presbyterum Paramythiensem, qua probare conatur, pontificem Rom. non minus Graecorum, quam Romanorum salutem quaerere. Vid. Leo Allatius in Apibus Urbanis pag. 198.

RHODIUS (Ambros.) natus est An. 1577: obiit An. 1633. Wittenb. medicinam et mathesin docuit. Edidit tract. de crepusculis. Vid. Henning. Witte in Philosoph. pag. 345. Bartholinus in Danis, pag. 3.

RHODIUS (Joh.) Danus, An. 1660. obiit. Dissertationem de acia, An. 1639. edi curavit: item, notas in Scribonium Largum, An. 1655. Autor etiam esse fertur illorum scriprorum, quae hactenus sub nomine Ph. Jac. Thomasini, episcopi AEmonensis, prodiere. Inter ea sunt elogia clarorum virorum: liber de donariis: vita Livii et Petrarchae, etc. Vid. Hofm. in epist. ad Reines. pag. 57. Barthol. in Danis, pag. 87. et poet. med. pag. 147. ipse Rhodius in Supposit. script. praefat. Placcius pag. 248. 268.

RHODOMANNUS (Laur.) Saxwerfia Honsteiniensis, natus est Anno 1546: obiit An. 1606. Erat Graece solide eruditus. Taubmannus eum vocabat Graecarum literarum vindicem. Jacobus Martini l. 1. de tribus Elohim c. 4. Rhodomannus noster (inquit) Graecus non fuit, cum Graecis nihilominus, imo cum Graecorum principe Homero certare potuisset. Scripsit Palaestinam: Germanidem: catechesin: Iliaca: librum de vita Lutheri: aras Scaligero positas, etc. Mortuo parentavit Casp. Barthius. De eo ita Scaliger: Rhodomannus carmina latina non bene scribit, sed Graeca bona. Confer Barthium in Adv. 59, 1. Bejerum in R. Jen. pag. 1006. Scaligerum in Exc. pag. 291. Hen. Witte in Philosoph. pag. 23.

RHODOMANNUS (Nicol.) Laur. filius, Anno 1597. compos. comment. in epistolam ad Titum. Ejus carmina leguntur Tom. 5. Delit. Germ. pag. 831.

RHODON, [gap: Greek word(s)] , Asianus, Tatiani discipulus, A. D. 200. floruit. Struxit homilias in Hexaemeron, in quibus praecipue haeresin Apellis Marcionistae asserentis, mundum universum a DEO malo conditum, fortissime confutavit.

RHONAEUS (Erycius) ideam reformandi antichristi duobus tomis, Anno 1623. complexus est.

RHODOPHILUS, Doleto a J. C. Scaligero jungitur et febris poeseos appellatur. Extat (inquit laudatus Scaliger ) illius comoedia, qua nihil aversum magis a comitate. Adeo enim insulsa est, ut misericordiam potius, quam risum excitet. Quem non nominassem, nihil sese sub poetae nomine obtulisset.

RHAU (Pet.) Hispanus, Numantiae plurimos annos bonas literas docuit. Exaravit tres doctissimas epistolas, quibus Antonii Guevarrae (qui vitam M. Aurelii Antonini Imp. it. aureas epistolas conscripserat) errores mendaciaque in historiis antiquorum veteribusque monumentis explicandis egregie refellit.

RHUMAN (Wolfg.) Coldingensis, natus est An. 1572: obiit An. 1637. Edidit instructionem fori Romani. Vid. Vindingius in R. H. pag. 224.

RHUMELIUS (Joh.) Cadomensis, struxit paraphrasin poeticam in Threnos, Anno 1568.

RHUMELIUS (Joh. Conr.) Neagora Palatinus, medicus, natus est An. 1597: obiit An. 1661. Norimbergae praxin medicam exercuit. Danielem: item, Apocalypsin versibus hexametris expressit. Extat ejus hortus poeticus: it. apophthegmata Impp. et principum, etc. Vid. Tom. 5. Delit. Germ. pag. 837.

RHYNE (Wilhelm.) tractavit de veteri medicina, Lugd. Anno 1672. Vid. Borrich. in Hermet. pag. 290.

de RIBADENEIRA (Marc.) Hisp. Anno 1606. vixit. Historiam Archipelagi et regnorum Chinae, Tartariae, etc. adornavit. Vid. Waddingus pag. 247.

RIBADENIRA (Pet.) Toletanus, Ignatii Loiolae discipulus, An. 1611. obiit. Vitam usque ad 84. annum produxit. Reliquit 2. libros de principe Christiano adversus Machiavellum: item, historiam Hispanicam, Indicam, Sardicam, Societatis Jesu, etc. Vid. Ph. Labbe in B. B. pag. 139. Alegambe, pag. 394.

de RIBAS (Joh.) Hisp. An. 1562. decessit. Vitas patrum et sociorum suorum, quorum studio ac praedicationibus lux Christiana primum Mexicanis illuxit, lingua Mexicana composuit. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 222.

de RIBAS (Lud.) Valentinus, confecit summam theologiae. Vid. Alegambe, pag. 317.

RIBERA (Franc.) Villacastinensis, Anno 1591. vivere desiit. Ferunt, hujus humeris inter concionandum aliquando Christum incumbere visum esse dicentem: Hic est, qui germano Scripturas meas sensu et ea veritate, quam ego ipsi infundo, explicat. Mirum, si verum. Scripsit comm. in 12. Prophetas minores: in epist. ad Hebraeos: in Johannis Evangelium et Apocalypsin. Vid. Alegambe, pag. 131.

de RIBERA (Joh.) Hisp. An. 1622. obiit. Reliquit responsa moralia. Vid. Alegambe, pag. 269.

RIBITTUS (Joh.) Sabaudus, Antonii partem secundam locorum commun. latine transtulit.

RIBOTTUS (August.) edidit epitomen totius historiae ecclesiasticae, Paris. Anno 1666.

RICARDUS (Cland.) Ornacensis, exaravit commentarios de universa mathesi. Vid. Alegambe, pag. 82.

RICCARDIUS (Nicol.) a nonnemine monstrum eruditionis dictus est. Vid. Leo Allatius in Apib. Urb. pag. 199.

RICCARDUS (AEgid.) de functione apostolica: de dignitate hominis: de viis DEI inscrutabilibus commentatus est. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 46.

RICCARDUS (Vincent.) Italus, edidit catenam Graecorum Patrum in Lucam, Esaiam et Proverbia Salomonis: commentar. in historiam Susannae: euchologium Graecum, cum ingenti tractatu de ritibus Graecorum et septem sacramentis. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 221.

RICCI (Mich. Ang.) inter eximios theologos hujus temporis refertur a Caramuele.

RICCIARDUS (Anton.) An. 1610. obiit. Struxit commentaria symbolica, quibus explicantur arcana ad mysticam, naturalem et occultam rerum significationem attinentia. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 19.

RICCIOLUS (Joh. Bapt.) Ferrariensis, composuit prosodiam reformatam: a strologiam et geographiam reformatam: chronologiam reformatam: Almagestum novum astronomicum, etc.

RICCIUS (Barth.) Castroficardensis, An. 1613. obiit. Edidit triumphum JESU Christi crucifixi An. 1608. Vid. Alegambe, pag. 58.

RICCIUS (Joh. Aloys.) JCtus, vnlgavit praxin rerum quotidianarum, Venet. An. 1609. fol.

RICCIUS (Joseph.) Brixianus, An. 1648. floruit. Condidit librum de bello Germanico, ab An. 1618. usque ad Annum 1648. gesto. Extant ejusdem conciones militares et senatoriae, Venet. An. 1655. impressae.

RIUCCIUS (Matth.) Maceratensis, natus est, An. 1552: obiit, An. 1610. Pachini in urbe Chinensi. Hic primus in ultima Chinarum fidem Christianam invexit, fundatis quinque ecclesiis. Tabulâ cosmographica, sphaeris, gnomonibus, aliisque mathematicis instrumentis comparatis et in magistratus distributis, tantam inter Chinenses existimationem consecutus est, ut maximus ex universo terrarum orbe astrologus haberetur. Reliquit commentar. de elementis, catechismum, sententias morales, paradoxa, geographiam, Calepinum Chinicum, etc. Quaedam etiam Chinensium scripta, ut librum Susciu, Tetrabiblon, etc. latine transtulit. Vid. Alegambe, pag. 335.

RICCIUS (Paulus) Judaeus conversus, Papiae in Italia aliquando philosophiam publice docuit. A Maximiliano I. in numerum medicorum adoptatus est, cui fidem et industriam suam constanter probavit. Opus de agricultura coelesti ad Carolum V. Imp. et Ferd. regem, Anno 1541. exaravit. Extat ejusdem isagoge in doctrinam Cabalistarum: item, philosophia Prophetica et Talmudistica pro veritate Christiana. Vid. Quenstadius, pag. 244.

RICCOBALDUS (Gervas.) Ferrariensis, Anno 1295. floruit. Condidit opus historicum, Pomarium dictum, in sex partes digestum: cujus editionem Pet Scriverius promisit. Incipit ab Orbe condito et desinit in A. C. 1300. teste Zeiller. part. 3. pag. 198.

RICCOBONUS (Ant.) natus est, A. 1541: obiit, Anno 1599. Struxit historiam de Gymnasio Patavino: comment. de historia: versionem ethices et rhetorices Aristotelis: judicium de consolatione, quam Fr. Vianellus sub Ciceronis nomine publicaverat, contra Sigonium. Vid. Thomasinus, part. 2. Elog. pag. 109. Ghilinus, vol. 2. pag. 27.

RICCUS (August.) medicus Lucensis, multos Galeni libros latine transtulit. Vid. Simlerus.

RICHARDOTUS (Franc.) Burgundus, An. 1574. obiit. Scripta ejus Sweertius pag. 253. et Ghilinus vol. 2. pag. 91. recensent.

RICHARDSONUS (Car.) observationes super V. Test. emisit Londini, Anno 1655. fol.

RICHARDSONUS (Joh.) episcopus Anglus, Anno 1653. obiit. Adornavit annotationes in V. T. a Genesi usque ad Ezechielem.

RICHARDUS de S. Victore, An. 1148. obiit. Reliquit chronographiam sacram de regibus Judae et Israelis: item, librum de templo Salomonis. Fertur tanta fuisse ambitione, ut in theologia prophetis et apostolis sese antetulerit. Vid. Ph. Labbe T. 2. dissert. pag. 292. Olearius pag. 408.

RICHARDUS (Claud.) regius mathematum professor in Mantuana Carpetanorum academia, An. 1653. claruit. In Euclidem et Apollonium Pergaeum commentatus est, An. 1645. fol.

RICHARDUS (Joh.) collegit antiquitates Divionenses, quae prodierunt Paris. Anno 1585.

RICHARDUS (P. D.) exaravit commentarium in quindecim priora capita Exodi, Lugd. An. 1612.

RICHEA (Dodo) (idem, qui Otto Aicher ) emisit theatrum funebre, Salisb. A. 1673.

RICHELETIUS (Nicol.) notis illustravit P. Ronsardi poemata, An. 1609. De eo ita C. Aug. Cotta.

RICHELIUS (Armandus) Pictavus, Card. natus est, Anno 1585: obiit, An. 1642. Extat ejus defensio praecipuorum articulorum fidei contra 4. Carent. ministros. Vid. Maresius T. 2. contra Tirin. pag. 651. Saussay pag. 209.

RICHEOMUS (Lud.) Anno 1625. obiit, annis septem octogenario major. Vulgo Gallicanus Cicero dictus est. Composuit Idololatriam Hugonoticam libris octo: apologiam pro Jesuitis: examen Anti Cotoni et Parallela. Videantur Alegambe, pag. 317. Placcius, pag. 160. 195. 196.

RICHERIUS (Christ.) Torignaeus, Anno 1530. floruit. Scripsit de rebus Turcarum libros quinque, teste Zeillero Vid. Simon Schardius, vol. 2. Germ. Script. pag. 382.

RICHERIUS (Emund.) An. 1633. obiit. Edidit obstetricem animorum: item, 2. libros de optimo academiae statu. Vid. Marisotus in epist. 9. cent. 2.

RICHETTA (Steph. Lap.) construxit lexithericon Graecolatinum, teste Colomesio.

RICHINUS (August.) Ferrariensis, Anno 1583. aetatis 96. obiit. Sepulcro ipsius haec verba in cisa.

RICHIUS (Alex.) Florentinus, scripsit historiam morbi contagiosi, qui Florentiam An. 1630. populatus est:

Reliquit tractatum contra illos, qui dicunt, malos sacerdotes non posse administrare sacramenta ecclesiastica. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 43.

RICHIUS (Edm.) Abendonensis Anglus, An. 1290. claruit. Extat ejus speculum ecclesiae. Vid. Olearius, pag. 145.

RICHTERUS (Georg.) Norimb. celebris JCt. natus est, A. 1592: obiit, A. 1651. Reliquit tres decades variarum orationum: item, digesta pietatis. Ejus epistolae post obitum collectae et impressae sunt An. 1662. curante Filio. Vid. H. Witte in JCtis, pag. 277.

RICHTERUS (G. Phil.) JCtus et professor Jenensis, edidit tractatum de significatione adverbiorum in jure civili, A. 1665. in 4. Vid. Adr. Beier in R. I. pag. 599.

RICHTERUS (Greg.) Gorlicius, Anno 1620. floruit et Axiomata ecclesiastica, politica, historica et oecomomica collegit.

RICIUS (Xiccho) Polentonius, An. 1433. claruit. Condidit vastum volumen de illustribus Scriptoribus latinis, quod 22. libris constabat. MS. Patavii extare dicitur. Vide, POLENTONIUS.

RICKEL (Dionysius) Carthusianus, An. 1471. obiit, et nomen Ecstatici meruit. Confecit commentarios in omnes utriusque testamenti libros. Vid. Sweertius, pag. 215. Vosfius in Theol. Gentil pag. 514. Quaere, DIONYSIUS.

RICKIUS (Jac.) JCtus, tractavit de unione prolium, An. 1580: item, de proba, quae fit per aquam frigidam, Anno 1598.

RICULFUS, Suessonensis episcopus, Anno 902. vivere desiit. Extat ejus epistola didactica, teste Oleario in Abaco, pag. 408.

RICUTIUS (Joh.) Camers, An. 1528. floruit. Reliquit commentar. in Florum: item, in Livium et Solinum. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 223.

RIDEVALLIUS (Joh.) Anglus, An. 1330. claruit. Vid. Waddingus in Scr. Ord. Min. pag. 223.

RIDIUS (Nicol.) Patavinus, medicus et poeta, prognostica medica aegrotorum carmine struxit. Vid. Reines. ad Daum. pag. 173.

RIDLEUS (Nicol.) Dunelmensis, Anno 1555. obiit. Reliquit tractatum de sacra Coena.

RIEDEN (G.) JCtus, condidit commentariolum de revisione ob summam non appellabilem, An. 1664.

RIERA (Raph.) Barcinonensis, An. 1575. vixit. Scripsit de miraculis Mariae virginis Lauretanae. Videatur Alegambe, pag. 407.

RIETMACKERUS (Hub. Arn.) Bredanus, medicus, exaravit librum de nephritico dolore. Liber impressus est Lovan. An. 1622. Vid. Linden, pag. 287.

de RIGA (Petrus) Rhemensis ecclesiae presbyter, Anno 1209. obiit. Carmine Leonino Vetus et Novum Testament. complexus est. Id opus Aurora inscribitur. Vid. Casp. Barthius in Adv. 31, 15. Reines. ad Daum. pag. 202. 206.

RIGALTIUS (Nicol.) Parisiens. JCtus et philologus eximius, A. 1630. claruit. Habemus ejus notas in Artemidorum, Cyprianum, Phaedrum, rei agrariae Scriptores, Onosandrum, etc. Carmina vero leguntur Tom. 3. Delit. Gall. pag. 231. Extat ejusdem Glossarium tacticum [gap: Greek word(s)] .

RIGORDUS, literis mandavit gesta Philippi R. Galliae. Barthius in Claudian. pag. 347. vocat barbari aevi, sed politae doctrinae scriptorem.

RIGOS (Jac.) a Mallosco, JCtus, in tit. de verborum et rerum significatione commentatus est. Liber prodiit Norimb. Anno 1671.

RIMINALDUS (Hippol.) Ferrariensis, JCtus, collegit consilia et in 7. tomos digessit.

RIMINALDUS (Joh. Maria) An. 1484. natus est: obiit, An. 1497. Vid. Guido Panzirolus in JCtis, 2, 102.

RINALDUS (Caesar) Bonon. natus est, An. 1559: mortuus, An. 1636. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 57.

RINCIUS (Caes.) Mediolanensis, tractavit de peste, Anno 1577. Videatur Linden, pag. 108.

del RINCON (Ant.) Mexicanus, vulgavit grammaticam linguae Mexicanae, Anno 1594. Vid. Alegambe, pag. 43.

RINDFLEISCH (Daniel) (alias Bucretius ) Silesius, carmina composuit. Vid. Linden, pag. 150.

RINGELBERGIUS (Joach. Fortius) Anno 1536. obiit. Lovanii variisque in Galliae academiis bonas literas docuit

tanto studio, ut per singulos dies 12. horis docere solitus sit. Edidit cosmographiam: librum de tempore, horoscopo, etc. Opera ejus omnia uno volumine Lugduni impressa sunt. Animus illi fuerat opuscula conscribere millena, quorum corpori universo titulus esset Chilias.

RINGMANNUS (Matth.) Philesius, Anno 1510. vixit. Struxit historiam passionis Christi.

RINUCCINUS (Alem.) Florent. Anno 1487. claruit. A quibusdam Rhinucinus, ab aliis Ranutinus vocatur. Philostrati octo libros de vita Apollonii latine transtulit, quos Aldus postea impressit. Hanc versionem Ph. Beroaldus postea castigatiorem reddidit. Transtulit etiam Plutarchi opusculum de mulierum virtutibus.

RIOLANUS (Joh.) medicus, Anno 1609. obiit. Ejus opera omnia Paris. An. 1610. prodierunt.

RIOLANUS (Joh.) filius, itidem medicus, Anno 1657. obiit. Composuit [gap: Greek word(s)] , enchiridion anatomicum, etc. Vid. Linden pag. 386.

di RIPA (Basil.) Bergomas, Anno 1505. obiit. Scripsit in jus Canonicum: item, de vita privata, teste D. Calvo, pag. 68.

RIPA (Hieron.) Veronensis, medicus, struxit carmina et dissertationes de hominis conceptus et partus tempore. Vid. Chioccus, pag. 120.

a RIPA (Joh. Franc.) Papiensis, JCtus, Anno 1534. obiit. Egit de peste et secundis nuptiis. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 2, 157.

de RIPALDA (Joh. Martin.) Navarrus, A. 1634. vixit. Condidit 2. tomos de ente supernaturali Anno 1636. fol. Videatur Idem pag. 259.

RIPAMONTIUS (Joseph) historias ecclesiae Mediolanensis, A. 1617. tribus voluminibus complexus est. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 137.

RIPENSIS (Joh. Franc.) Danus, A. 1559. claruit. Expressit [gap: Greek word(s)] carmine elegiaco. Vid. J. P. Lotichius part. 4. B. P. pag. 88.

de RIPIS (Joh.) Picenus, tempore Ludovici Bavari claruit. A quibusdam doctor difficilis vocarisolet. In libros Sententiarum accuratissima commentaria composuisse fertur. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 224.

RIPLAEUS (G.) Anglus, scripsit de Mercurio et lapide philosophico: item, librum 12. portarum. Opera ejus chymica An. 1649. prodierunt.

RISERIUS (Joh.) Belga, natus est Anno 1572. Reliquit elogia ad imagines sanctorum virorum et foeminarum eremicolarum. Vid. Alegambe, pag. 270.

RISHANGERUS (Guilh.) Anglus, An. 1312. obiit. Struxit chronicon et continuationem Matthaei Paris.

RISIUS (Henr.) Wertheimensis Francus, natus est, An. 1531: obiit, An. 1609. Altdorfii Graecas literas professus est. De eo ita quidam Theologus: Risium olim praeceptorem habui, Homeri Iliada privatim interpretantem. Audivisses captum oculis omnia Homeri recitare ad unguem. Vid. Chr. Ad. Rupertus in dissert. ad Val. Max. l. 7. c. 7. pag. 486.

RISIUS (Serg.) multa Syriaca scripta in lucem protulit. Vid. Leo Allaetius in A. U. pag. 233.

RISNERUS (Frid) Pet. Ramum in inchoanda Optice adhuc adolescens adjuvit, et post ejus mortem, qualem nunc habemus, libris quatuor absolvit.

RISWICHIUS (Henr.) JCtus, edidit paratitla in regulas juris, Col. Anno 1572. Hofm. in L. U. T. 1. p. 760. vocat Hermannum Riswichium. Vide, RYSWICH.

RITHOVIUS (Martin.) Anno 1583. obiit. Emisit manuale pastorum. Hofmannus primum Iprensium episcopum facit. Vide, RYTHOVIUS.

RITIUS (Mich.) Neapol. JCtus, An. 1505. claruit. Composuit 3. libros de regibus Hispaniae: duos de regibus Hungariae.

RITSCHELIUS (G.) de cerimoniis ecclesiae Anglicanae, An. 1661. commentari coepit.

RITTANGELIUS (Joh. Steph.) Judaeus conversus, scripsit libram veritatis: item, notas in librum Jezirae Anno 1642.

RITTER (Georg.) natus est Anno 1586: obiit A. 1632. Altdorfii aliquando professoris Theologiae munere functus est. Habuit dispp. in Augustanam Confessionem: item, in Catechismum.

RITTERSHUSIUS (Conr.) Brunswicensis, JCtus et philologus, natus est Anno 1560: obiit Anno 1613. Altdorfii Jurisprudentiam 21. annis publice professus est. Mortuo Casp. Pansa et Christ. Adamus Wenzelick parentaverunt. Praeter juridica scripta, commentarium in Oppianum, Salvianum, Guntherum, Phaedrum, Plinii epistolas ad Trajanum, Malchum, Isidorum Pelusiotam edidit. Dicitur etiam lexicon ex Patrum Graecorum et Latinorum scriptis collegisse, quod, quantum ego scio, lucem nondum aspexit. Gruterus non male eum gemmam omnium doctorum atque bonorum inaestimabilem appellavit. Carmina ejus collegit autor tomi tertii Delit. Germ. pag. 843. Vid. Henn. Witte in JCtis, pag. 11.

RITTERSHUSIUS (Georg.) JCtus, scr. de asylis. Idem sub alieno nomine de annulis et osculo scribere instituit. Vid. Placcius, pag. 254.

RITTERSHUSIUS (Nicol.) Altdorfinus, JCtus, An. 1670. obiit. Genealogias Illustrium personarum adornavit. Collegit etiam aliquot tomos consiliorum, qui nondum in lucem prodierunt. Epitaphium ejus ita se habet: Nicolaus Rittershusius, JCtus, Conradi filius, paternae gloriae haeres, et amplius in Academia hac patria Altdorfina prof. publicus, Regibus, Principibus, Comitibus, dynastis, nobilibus ex longinquis itineribus et cognitionis praesertim historicae. ac genealogicae fama notus, exuvias sub hoc monumento deponi voluit, cum esset natus d. 17. m. Febr. A. M. D. XCVII. pieque in Servatoris sui brachiis obdormivisset d. 24. m. Aug. A. M. DC. LXX. Tantum est in hac vita, sed infinite amplius in altera. Vid. Thomasius de plagio, §. 534.

RITTERUS (Steph.) Grunbergensis Hessus, cosmographiam prosometricam, An. 1619. imprimifecit.

RITTINGDONUS (Simonianus) emisit judicium de privilegiis Calvinistarum, Mogunt. An. 1612.

RITZENIUS (Joh.) medicus, tractavit de cerebro et ejus annexis, Lugd. Anno 1630.

RIVALLIUS (Aymarus) Delphinas, condidit quinque libros historiae juris civilis, An. 1539: item, commentar. in concordata Regis Francisci et Leonis X. pont. Vid. Hieron. Wolfius in off. Cic. pag. 168.

RIVALTIUS (David) Cenomanensis, Anno 1607. claruit. Edidit Archimedis mechanica cum observationibus. Vid. Voss. de mathem. scient. pag. 288. Colomesius in G. O. pag. 111.

RIVANDER (Zach.) Anno 1596. vixit. Compos. lupum excoriatum: librum de Calvinianorum proprietatibus: manuale [gap: Greek word(s)] , etc. item, Chronicon Thuringiae.

de RIVERA (Bernh.) Hispalensis, Anno 1616. clarescere coepit. Scripsit 2. tomos concionum quadragesimalium: item, expositionem 12. prophetiarum, quas Jacob patriarcha moriens protulerat.

RIVERIUS (Laz.) adornavit institutiones medicas libris quinque, Anno 1657: item, observationum medicarum centurias quatuor, An. 1659.

de RIVES (Dionys.) Avenionensis, Anno 1657. claruit. Fertur confecisse triplicem tractatum de significatione verbi CREO. Videatur Colomesius in G. O. pag. 221.

RIVETTA (Mich. Aug.) Casalensis philosophus, Greg. Leto memoratur in Ital. regn. pag. 315.

RIVETTUS (Greg.) Bononiens. A. 1548. floruit. Extat ejus tract. de peste: item, alius de exanthematibus.

RIVETUS (Andr.) San-maxentianus Picto, theologus reform. religionis, natus est, An. 1572: obiit, An. 1650. In Genesin, Exodum, Hoseam, etc. commentatus est. Scriptis etiam pugnavit cum H. Grotio. Vid. Meursius in Athen. Batavis pag. 315.

RIVINUS (Andr.), medicus Lipsiensis, An. 1656. obiit. Tractavit de aestu maris. Extat ejusdem coelum terrestre poeticum. Vide, BACHMANN.

RIVIUS (Gaugericus) Hanno, JCtus, scr. ad priscum ritum Lipsii principatum literarum, An. 1607. Videatur Sweertius pag. 268.

RIVIUS (Joh.) Lovaniensis, Anno 1651. edidit quatuor decades rerum Francicarum: libellum poematum: vitam et res gestas S. Augustini.

RIVIUS (Joh.) Athendoriensis, natus est Anno 1500: obiit, An. 1553. Zwiccaviae, Annaebergae, Schneebergae et Friburgi bonas literas docuit, multosque discipulos post se reliquit. Tandem etiam Misenensis scholae inspector factus est. Reliquit castigationes in Terent. et Sallustium, quae cum ipsis autoribus aliquoties impressae sunt. Meminerunt ejus Thuanus l. 12. Casp. Barthius in l. 3. Theb. Papinii pag. 699.

RIVIUS vel de RIVO (Pet.) Alostanus, An. 1499. obiit. Struxit elegiam vel dialogum, in quo docet, quomodo omnia in meliorem partem sint interpretanda, teste Sweertio. Extant ejusdem 3. libri de anno, die et feria dominicae passionis et resurrectionis. Vid. Val. Andr. in Fast. Lov. pag. 94.

RIVIUS (Thomas) composuit 4. libros de re navali antiqua, An. 1640: item, defensionem Justiniani Imp. contra Alemannum, An. 1628. Vid. Scheferus de re navali, pag. 89.

a RIVO (Radulfus) Bredanus, An. 1403. obiit. Construxit martyrologium carmine, teste Sweertio. Vid. Olearius in Abaco, pag. 396.

RIVOLA (Clemens) Bergomas, poeta, natus est A. 1618: obiit A. 1654. V. Calv. p. 108.

RIZZERUS (J. Bapt.) Bergomas, Anno 1612. natus est. Extat ejus Sapientiae triumphus.

de ROA (Martinus) Hisp. Anno 1673. obiit. In Cordubensi collegio artem dicendi 16. annis professus est: postmodum S. literas interpretari coepit. Struxit commentar. in Habakuk: sex libros singularium: item, librum peculiarem de die natali, sacro et profano. Vid. Alegambe, pag. 330.

ROALDESIUS (Franc.) JCtus, A. 1589. obiit. Vid. Thuanus l. 96. Scaliger. in Auson. pag. 68. 129.

ROBBIGIUS (Reinh.) tractatum de rebus criticis adornavit, quem vocavit Robigalia, An. 1617.

ROBERTELLUS (Franc.) Utinensis, An. 1567. vivere desiit. Patavii et Bononiae literas humaniores professus est. Cum Car. Sigonio graves simultates exercuit. Reliquit 2. libros de convenientia supputationis Livianae cum marmoribus. Vid. Thuanus l. 41. Voss. l. 3. Gramm. lat. pag. 30. Imperialis, pag. 61. Ghilinus, vol. 2. pag. 92. M. Hanckius part. 1. de S. R. R. pag. 223.

ROBERTI (Pet. Andr.) orationem dominicam commentario illustravit. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 196.

de ROBERTIS (Honoratus) commentarium in universam Aristotelis logicam Venet. An. 1598. imprimi curavit.

ROBERTSONUS (Guilh.) thesaurum linguae Graecae construxit, secundum Constantini et Schrevelii methodum, in quo octoginta circiter vocabulorum Graec. millia addita sunt a D. Hill, Londini, An. 1676. in 4.

ROBERTUS, Fiscanensis Neustrius, Anno 1180. claruit. Condidit chronicon. Vid Zeillerus, part. 1. pag. 127.

ROBERTUS, Lincolniensis, An. 1242. floruit, Testamentum XII. Patriarcharum e Graeco transtulit in latinum. Vide, GROSTEST.

ROBERTUS, Montensis Normannus, A. 1220. innotuit. Struxit chronicon et librum de gestis Marodoci. Vid. Olearius, pag. 414.

ROBERTUS, Rhemensis monachus, Anno 1120. claruit. Collegit acta conciliorum: item, octo libros Christianorum contra Saracenos.

ROBERTUS (Darius) Bergomas, scripsit de Livii, Valerii M. et aliorum mendaciis: item, de somniis Graec. et Latinorum, teste Calvo, pag. 120.

ROBERTUS (Joh.) Arduennas, An. 1619. floruit. Edidit elogia quinquaginta sanctorum JCtorum: item, mysticas Ezechielis quadrigas Graece et Latine: ut et tract. contra Goclenium de magnetica vulnerum curatione. Vid. Sweertius, pag. 472. Alegambe, pag. 270.

ROBERTUS (Mich.) Florentinus, A. 1430. vixit. Composuit historiam ab O. C. usque ad sua tempora.

ROBERTUS (Paulus) Gallus, librum de bono mortis exaravit. Vid. Alegambe, pag. 368.

ROBERUS (Paulus) Wurcena Misnicus, natus est, An. 1587: obiit, Anno 1651. Witebergae Theologiam publice professus est. Emisit locos theologicos, 25. disputationibus comprehensos. Mortuo Aug. Buchnerus parentavit. Videantur Spizelius in Templo Honoris, pag. 183. Henningus Witte in mem. Theolog. pag. 771.

ROBINSONUS (Joh.) Norvicensis, Anno 1666. vixit. Instituit explorationem brevem locorum quorundam abstrusorum S. Scripturae, Londini.

ROBINSONUS (Raph.) Anglus, elaboravit librum, titulo, Christus omnia in omnibus.

ROBINUS (Joh.) enchiridion isagogicum adornavit ad faciliorem notitiam stirpium indigenarum et exoticarum, Anno 1623.

ROBORETUS (Octav.) Tridentinus, exaravit tractatum de febri pediculari, Anno 1592.

ROCARDUS (Claud.) Trecensis, de absinthiis, An. 1593. scribere aggressus est. Vid. Linden, pag. 141.

ROCCA (Androinus) Burgundus, Anno 1369. peste obiit. Texuit relationem de statu rerum sedis apostolicae in Italia.

ROCCA (Ang.) Camers, An. 1591. inclaruit. A Clemente IIX. Tagastensis episcopus factus est, qui honor praeter nomen nihil administrationis habet. Ea enim civitas, natalibus S. Augustini clara, a Turca regio dominatu premitur. Edidit Chronhistoriam: librum de scribendis epistolis: observationes lat. linguae, etc. Extat ejusdem comment. de campanis: tractatus de canonizatione: catalogus bibliothecae Angelicae: bibliotheca apostolica Vaticana, etc. Vid. Nicius Erythraeus part. 1. Pinacoth. pag. 105. Saussay, pag. 187. Zeiller. part. 2. pag. 200. Quenstad. pag. 352. Conringius, in Bibl. August. pag. 59.

a ROCCIA (Joh.) Bracharensis, Anno 1623. obiit. Doctrinam Christianam in linguam Sinicam transtulit. Videatur Alegambe pag. 271.

ROCCIUS (Ant.) adornavit paraphrasin in logicam Aristotelis: item, libr. de immortalitate animae, An. 1644.

a ROCHA Contarada (Alex. Alb.) emisit malleum daemonum seu modum exorcissandi, Veronae, An. 1620. in 8.

ROCHALONELLA (Pet.) Patavinus medicus, An. 1536. claruit. Vid. Casp. Conradus in Millenario 2.

a ROCHAZ (Henr.) edidit physicam reformatam. Vid. Sorellus de hom. perf. pag. 513.

de ROCHERII monte, (Guido) confecit directorium in 7. Sacramenta, teste Reisero in B. A. pag. 57. item, manipulum curatorum, An. 1555.

ROCHIUS (Pomp.) JCtus, struxit libros 2. de insignibus familiarum, Lucae, Anno 1576. in 4.

RODE (Joh.) Trevirensis, Anno 1439. obiit. Videatur Bruschius de monast. pag. 123. b.

RODENBURGIUS (Christ.) JCtus, de jure conjugum scribere coepit. Extat ejusdem Summa artisnotariae.

RODERICIUS (Consalv.) Lusitanus, Anno 1561. claruit. Librum exaravit de Abissinorum erroribus et Rom. fidei veritate, quem Regi AEthiopum Claudio obtulit. Vid. Alegambe, pag. 163.

RODERICUS, Lusitanus, mathematicarum artium scientissimus fuisse traditur. Pierius Valerianus pag. 33. Romana cathedra honestatum memorat.

RODERICUS, Zamorensis episcopus, construxit speculum vitae humanae, quod in lucem prodiit Aug. Anno 1471.

RODERICUS (Didacus) JCt. scripsit de conjecturata mente defuncti, Anno 1618: item, de annuis et menstruis reditibus, An. 1630.

RODERICUS (Eman.) collegit quaestiones regul. et canon. duobus tomis, Anno 1616. Videatur Waddingus in S. O. M. pag. 106.

RODERICUS (Steph.) Cestrensis, edidit Pythagoram, Lugd. Anno 1651. item, lib. de [gap: Greek word(s)] , Anno 1630.

RODERUS (Paulus) versionem Piscatoris biblicam scripto publico impugnavit. Vid. Dietericus part. 3. Antiq. Bibl. pag. 35.

RODINGTONUS (Joh.) Lincolniensis, Anno 1348. obiit. Ferunt, eum mordicus tenuisse, Deiparam virginem in orig. peccato fuisse conceptam. In Magistrum sententiarum commentatus est. Vid. Wadding. l. c. pag. 224.

RODOANUS (Guilh.) Genuensis, scr. de spoliis ecclesiasticis: item, de Simonia mentali. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 140.

RODOLPHUS (Gerh.) tractavit de literis Canonicis, Formatis, Pacificis, Commendatitiis et Dimissoriis in ecclesia primitiva usitatis, An. 1582.

RODRIGUEZ (Alf.) Pintianus, An. 1616. aetatis 90. obiit. Exaravit tract. de perfectione, in 3. partes distributum. Vid. Alegambe, pag. 19.

RODRIGUEZ (Alf.) Segoviensis, Anno 1617. aetatis 87. decessit. Edidit officium immaculatae conceptionis S. Virginis. Vid. Alegambe, pag. 20.

RODRIGUEZ (Amator) scr. de concursu et privilegiis creditorum, Genev. Anno 1615. fol.

RODRIGUEZ (Eman.) emisit epigrammata et tragoedias, Antv. Anno 1645. item, labyrinthum cryptographicum vel grammaticam angelorum mysticorum, An. 1639.

RODRIGUEZ (Frane.) Arandensis, Anno 1627. obiit. Extat ejus tractatus de meteoris. Vid. Alegambe, pag. 133.

RODRIGUEZ (Nicol.) episcopus Austriricensis, tractavit de potestate capituli sede vacante, nec non sede plena, et quid possint episcopi per se aut debeant cum capitulo exsequi, Lugdun. Anno 1666. fol.

RODRIGUEZ (Paulus) Bracharensis, Anno 1635. claruit. In S. Matthaeum commentatus est. Vid. Alegambe, pag. 368.

de RODULFIS (Laur.) Florentinus, JCtus, An. 1425. floruit. Condidit nobilem tractatum de usuris. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 3, 30.

RODULFUS (Pet.) Tossiniacensis, struxit 3. libros historiae Seraphicae. Vide, RUDOLFUS.

a ROEL (Conr.) scripsit 2. libros Verveceidos, in quibus Athos perfoditur et smilace coronatur ab alumnis Adrastiae. Nomen fictum. Genuinus autor est Licetus, teste Lindenio pag. 145.

ROESTIUS (Pet.) Noviomagensis, Anno 1642. obiit. Edidit pseudojubilaeum, Molsheimii, An. 1618. Vid. Alegambe, pag. 397.

ROFFENUS (Joh. Ant.) medicus, Anno 1607. floruit. Extat ejus liber de laudibus astrologiae. Videatur Bumaldus pag. 123.

ROFFINUS (Chr.) in Burdig. Senatu praeses, struxit comment. omnium ab O. C. historiarum. Liber prodiit Anno 1571. Videatur Reinesius in epist. ad Hofm. pag. et Rupert. 313.

ROFREDUS, Beneventanus, JCtus, Anno 1220. floruit. Reliquit tractatum de duello: item, quaestiones Sabbatinas. Vid. Gu. Panzirolus in JCt. 2, 28.

ROGANUS (Leo) Cajetanus, exaravit 3. libros de urinis, An. 1566: item, comment. in Galenum de pulsibus. Videatur Linden, pag. 425.

ROGATUS (Barth.) Stabiensis, 4. libros elegiarum concinnavit. Vid. Alegambe, pag. 58.

ROGERARIUS (Joh.) JCtus, tractavit de officio judicis in causis capitalibus, Anno 1555: item, de differentia judiciorum bonae fidei et stricti juris.

ROGERIUS, JCtus, Bulgari aetate claruit. Primus in eam pandectarum partem, quam Infortiatum vocant, glossas emisit. Vid. G. Panzirolus in JCt. 2, 18.

ROGERIUS, Londoniensis, scr. de contemtu divitiarum. Vid. Casp. Barth. Adv. 60, 8.

ROGERIUS (Jac.) Tornacensis, condidit neopaegnia, Anno 1539. Vid. Tomus 3. Delit. Gall. pag. 241. J. Caes. Scaliger l. 6. de re poet. pag. 789. Rogerium puto fuisse Aurelianum. Ejus hendecasyllabos vidimus aliquot valde bonos. Hanc enim, quam isti tabernarii commendant, fluiditatem compescuit numeris admodum et facetis et decoris. Sententiarum quoque connexiones curavit ut essent concinnae. Quodque ab iis, qui vivunt, neglectum est, brevis fuit et aculeum in cauda relinquit.

ROGERIUS (Lud.) Aretinus, An. 1602. obiit. Suscepi[?] defensionem operum Bellarmini adversus Matth. Dresserum. Vid. Alegambe pag. 318.

ROGERIUS (Philoth.) antiquus autor, librum composuit de contemtu mundi, quem Andr. Schottus primus eruit et luce publica donavit. Vid. Hallerv. in B. C. pag. 339.

ROGERSIUS (Joh.) paravit disceptationes medicas, Lond. Anno 1664. Vid. Ephemer. Hedovill. part. 1. pag. 56.

ROGERUS (Abrah.) cum Paliacattae in Choromandel diu cum Brachmanibus familiariter conversatus esset, omnia illorum mysteria diligenter excussit, editoque libello, quem januam apertam ad arcana, gentilismi vocavit propalavit. Vid. Funccius T. 1. Orb. imper. pag. 255.

ROGERUS (Nicol.) edidit incarnationem mysticam sive Christiformitatem, Col. Anno 1675.

ROGGERIUS (Const.) JCtus, scripsit de protestationibus, Anno 1552: item, de interpretatione juris, An. 1594.

ROHRENSEE (Christian.) h. t. claret et Witebergae Logicam et metaph. profitetur.

ROHRENTORP (Joh.) JCtus, emisit dispp. feudales, Anno 1624: item, librum de furto, An. 1630.

de ROIAS (Joh.) Valentinus, episcopus Sergentensis, scr. tr. de haereticis, qui extat Tom. 11. Tract. tract. item, epitomen sucessionum, quae habetur Tom. 8. ejusd. tract.

ROILLARDUS (Seb.) Melodunensis, inter poetas refertur. Reliquit Agrocharin, An. 1605. Vid. T. 3. Delit. Gall. p. 242.

ROILLETUS (Claud.) itidem poetis aggregatur. Videatur Tomus citatus, pag. 253.

ROKYZANA (Joh.) Anno 1471. obiit. Legatus Bohemorum ad concilium Constantiense missus est. Vid. Hofm. in L. U. T. 1. pag. 847.

ROLANDINUS de Romanciis, Bonon. JCtus, Anno 1280. obiit. Tractavit de ultimis voluntatibus: item, de ordine maleficiorum. Vid. Guido Panzirol. in JCt. 2, 43.

ROLANDINUS, cognomine Grammaticus, Patavinus, natus est Anno 1200. obiit Anno 1275. quemadmodum habetur in ejus epitaphio. Composuit volumen de gestis Patavinorum: item, 12. libros de tyrannide Ezelinorum, quam oculis suis usurpaverat. Vid. Zeillerus part. 2. pag. 226.

ROLANDUS (Jac.) de Belebad, ed. aglossostomographiam vel descriptionem oris sine lingua, quod perfecte loquitur et reliquas suas functiones naturaliter exercet. Videatur Hallerv. in B. C. pag. 151.

ROLANDUS (Joach.) Mechliniensis, medicus, paravit librum de novo morbo sudoris, teste Sweertio.

ROLANDUS (Seb.) JCtus, Anno 1551. floruit. Extat ejus tract. de arte notariatus.

ROLFINCKIUS (Guernerus) Hamburgensis, medicus, Anno 1673. obiit. Medicinam Jenae publice professus est. Reliquit dissertationes chymicas. Vid. Hadr. Bejer. in R. Jen. pag. 882. Henning. Witte in med. pag. 264.

ROLIARDUS (Jac.) Senator Parisiensis, tempore lanienae periit. Vid. Tollius de Inf. lit. pag. 67.

ROLLENHAGIUS (Gabr.) Magdeburgens libellum construxit ad imitationem Homeri, cui nomen dedit Froschmeuler. Extant ejusdem juvenilia. Vid. Tom. 5. Delit. Germ. pag. 884. Adde Placcium, pag. 88.

ROLLOCUS (Rob.) Anno 1555. natus est: obiit Anno 1598. In academia Edinburgensi tum philosophi, tum theologi munere perfunctus est. Commentatus est in Danielem, in Johannem: in epist. ad Romanos, Ephesios, Thessalonicenses et Colossenses.

de ROMA (August.) teste Bellarmino, Anno 1445. obiit. Fertur scripsisse in libros Sententiarum, epistolas Paulinas, Apocalypsin, etc.

ROMAEUS (Fr.) a Castell, de libertate et necessitate operum scribere aggressus est, Lugd. An. 1538.

ROMAEUS (Nicol.) Brugensis, natus est Anno 1563: obiit Anno 1632. Tractatum edidit de praedestinatione et justificatione, teste Sweertio: item, anti-Calvinum. Videatur Alegambe, pag. 355.

ROMANELLUS (Christ.) Bergomas, An. 1649. mortuus est. Edidit museum epistolarum nuncupatoriarum, teste Donato Calvo.

a S. ROMANO (Carolus) emisit expeditiones spirituales societatis Jesu, Lugd. An. 1644. fol.

ROMANUS (Adrianus) Lovaniensis, Anno 1616. obiit. In lucem misit theatrum mundi sive praecipuarum orbis urbium descriptionem: mathesin polemicam: ideam mathematicam: exercitationes cyclicas, etc. In nova Zamoscii urbe mathesin interpretari coepit.

ROMANUS (Fr.) Mamertinus, An. 1625. obiit. Condidit 3. libros de sacro ecclesiaste. Vid. Alegambe, pag. 133.

ROMANUS (Horat.) sub Nicolao V. pontifice claruit. Conspirationem Steph. Porcarii adversus dictum Nicolaum duobus libris carmine descripsit. Vid. Simlerus.

ROMANUS (J. B.) AEgyptius, ortu Judaeus, religione pontificius, A. 1589. obiit. Romae linguam Hebr. et Arabicam publice explicuit. Concilium Tridentinum Arabice, Concilium Nicaenum primum ex Arabico latine transtulit. Vid. Alegambe, pag. 245.

ROMANUS (Lud.) JCtus, collegit consilia et singularia. Vid. Vossius de nat. rhet. pag. 127.

ROMANUS (P. Fr.) JCtus, habuit dispp. in institut. Justinian. Rittershusii, Anno 1671. Lips.

ROMATETUS (Carol.) Bajonensis, composuit crisiologiam, Anno 1625. Vid. Linden, pag. 112.

ROMBODIVINUS (Guilh.) JCtus, Anno 1272. claruit. Scripsit, quod legitimati ab habente facultatem ab Imperatore succedant ad haereditatem.

ROMERIUS (Adamus) Polonus, Anno 1616. obiit. Compos. exactissimos commentarios in orationes Cic. item, librum de informando oratore. Vid. Starovolsc. pag. 120.

a S. ROMUALDO (Pet.) cognomine Guillebaud, struxit historiam sacram et profanam praecipuarum rerum in orbe gestarum, ab ejus initio usque ad haec tempora, An. 1642. fol. Extat ejusdem historia Francorum.

ROMUALDUS, archiepiscopus Salernitanus, Anno 1177. claruit. Chronicon contexuit ab orbe condito usque ad sua tempora.

ROMULEUS (Barth.) JCtus, scr. de testatorum praeceptis, bona extra familiam ad conservationem nobilitatis alienari inhibentibus, An. 1559.

ROMULUS, ad Tibertinum filium librum exaravit, quem ab imitatione apologorum. AEsopi illius Phrygis, fabulas AEsopi nuncupavit: non (ut alii rati sunt) transtulit. Greg. Giraldus refert, Parmenses quosdam non Romulum hujus libelli autorem asserere, sed suum quendam Salonem municipem, qui, cum Athenis studeret, e Graeco fabulas has nostris moribus aptando carmine composuerit. Addit laudatus scriptor, se puero nullum librum aeque trivialibus magistris tritum post Alexandri ineptias.

RONCALLUS (August.) Bergomas, Anno 1547. cl. De excellentia creaturae rationalis et ipsius erga Deum obligatione peculiari scripto tractavit.

RONDELETIUS (Guilh.) medicus, Anno 1566. vivis excessit. Inter alia tractatum de piscibus edidit, quem e Guil. Pelliceri, episcopi Montispessulani, commentariis exscriptum esse Thuanus lib. 38. affirmat. Videatur Ghilinus, vol. 2. pag. 169.

RONSAEUS (Bald.) Gandensis. An. 1590. floruit. Compos. venationem medicam carmine: item, epistolas medicinales. Vid. Sweertius, pag. 153.

RONSARDUS (Pet.) Gallus, An. 1585. obiit. Naturam (inquit Thuan. l. 82. ) arte ita temperavit, admiscens Graiae et latinae camoenae spiritum, ut post Augustum seculum poetarum, qui post fuerunt, praestantissimus evaserit. Mortuum laudavit Jac. Davius Perronus. Statuam etiam marmoream ipsi in sacello scholae poni curavit Gallandius, et anniversario sacro ac doctis puerorum concertationibus memoriam ejus longo post tempore celebravit. Videatur J. P. Lotichius part. 4. B. P. pag. 60.

RONSERIUS (Joh.) egit de origine ordinis Francisc. mendicantium et non mendicantium, Paris. An. 1610.

de ROO (Gerh.) Veteraquinas, condidit annales rerum ab Austriacis gestarum, a Rudolfo I. usque ad Carolum V. Vid. Sweertius, pag. 285.

RORARIUS (Georg.) Anno 1557. obiit. Primus omnium a B. Luthero sacris initiatus et ad ministerium ecclesiasticum ordinatus est. Glossatum marginalium, ad Biblia Germ. collector et annotator esse perhibetur. Idem scripta Lutheri in certos tomos distribuit. Videatur Adr. Beier. in R. J. pag. 446.

RORARIUS (Hier.) exaravit 2. libros, de eo, quod bruta ratione melius utantur, quam homines, Amsterd. An. 1654.

RORARIUS (Nicol.) de Portunnone, Utinensis, collegit conciliationes contradictionum in scriptis medicorum, Anno 1566.

de ROSALLIS (Ant.) Patav. JCtus, scr. de successionibus ab intestato. Extat Tom. 8. Tract. tract.

de ROSATE (Albericus) vel Roxiate, Bergomensis, JCtus, Anno 1354. obiit. Reliquit commentarium in sextum librum Decretalium: libros 12. in codicem: libros 24. in Digestum vetus: 12. in Digestum novum: 14. in Infortiatum. Decianus appellat Musarum omnium fratrem. Epitaphium ejus ita sonat:

Vid. Donatus Calvus pag. 12. Panzirolus in JCt. 2. 66. Olearius in Abaco, pag. 14.

ROSCIUS (Abel.) scr. de morsu canis rabidi et hydrope, potus abstinentia curato. Vid. Linden, pag. 1.

ROSCIUS (Q.) Gallus, comoedus, seditionis postulatus, Ciceronis patrocinio conservatus est. Festus Pompejus: Roscii vulgo appellari solent in omne arte ita perfecti, ut Roscius comoedus in arte sua berfectus fuerat, cui nihil deerat ad perfectionem. Videatur Glandorp. pag. 746.

ROSCIUS (Damianus) librum exaravit de convincendis et dignoscendis haereticis Anno 1582.

ROSCIUS (Jul.) Hortinus, composuit carmina. Videatur Tomus 2. Delit. Ital. pag. 541.

ROSEFELD (Jac.) Francus, struxit carmina Graeca et Latina. Extant etiam ejus comoediae, Moschus et Chamus, Anno 1599. editae.

ROSELLETUS (Claud.) carmina reliquit, quae servantur Tomo 3. Del. Gall. pag. 254.

de ROSELLIS (Ant.) JCtus, Anno 1466. obiit. Vocabatur Monarcha sapientiae. Edidit librum de indulgentiis: et alium, quem monarchiam summi pontificis inscripsit. Videatur Guido Panzirolus in JCt. 3, 36.

ROSEMUNDUS (Godescalcus) Endovianus, An. 1526. obiit. Tractavit de ratione confitendi, recte vivendi, et salubriter moriendi. Vid. Val. Andreas in fast. Lov. pag. 103.

ROSENBOMIUS (Sam.) Holsatus, congessit Thalysia sive fiorida. Vid. Tom. 5. Delit. Germ. pag. 902.

ROSENCRANTZ (Gundaeus) Anno 1651. claruit. Extat ejus comm. in omnes Psalmos Davidis: item, tract. de Coenae Domini vero sensu et usu. Vid. Bartholinus in Danis, pag. 50.

ROSENFELD (J. W.) Frisingensis, scripsit de summa principum potestate sub nomine I. W. Relfendso, Heromontani, A. 1669. Vid. Placcius, pag. 247.

de ROSENHEIM (Pet.) Benedictinus monachus, An. 1427. vixit. Struxit disticha in singula S. Bibliorum et librorum eorundem capita, ordine literarum alphabeti artificiose distincta, sub titulo Memorialis divinorum eloquiorum.

ROSENROTH (Christianus) h. t. claret. Cabbalam denudatam, i. e. doctrinam Hebraeorum metaphysicam et theologicam nomine suppresso Anno 1677. in 4. publicavit.

ROSETANUS (Pet. Carol.) scripsit contra blasphemias Farellistarum in S. Trinitatem.

ROSIGNOLIUS (Bernardin.) Ulmetanus, An. 1613. obiit. Tractavit de actionibus virtutis, Mogunt. Anno 1635. Videantur Alegambe, pag. 63. et Placcius, pag. 157.

de ROSIERES (Franc.) edidit stemmata Lotharingiae et Bavariae, An. 1580. fol. Vid. Zeillerus, part. 2. pag. 128.

de ROSINIS (Cels.) lyceum Lateranense construxit tomis 2. fol. Caesenae, Anno 1649.

ROSINUS (Joh.) orator eximius et poeta insignis, An. 1545. Viennae obiit, teste Edero, pag. 78.

ROSINUS (Joh.) Isennacensis Thuringus, An. 1606. obiit. Condidit decem libros antiquitatum Romanarum, quos postea notis iilustravit Thomas Dempsterus. Thomas Reinesius in Var. lect. l. 1. c. 14. pag. 58. ita de Rosino judicat: Iste homo in quodvis opus condemnandus potius fuit, quam ad Romanas antiquitates digerendas admittendus: adeo nihil sani ubique sere docet, nisi cum autores integros describit et nihil de suo inculcat: quamprimum autem vel tantum excerpta dat vel e suo penu aliquid, nugas blatit et meras imperitias. Vid. Erasmus Smidius in Notis ad Nov. Test. pag. 5. Quenstadius pag. 220. Hanckius part. 1. de S. R. R. pag. 265. Borremans. pag. 93.

ROSIUS (Jac.) composuit generale calendarium astronomicum et astrologicum, Anno 1630.

ROSLA (Henr.) Nienborgensis Saxo, ante 400. annos poema historicum condidit, quod vocavit Herlingsbergam. Prodiit cum notis J. H. Meibomii, Luneburgi, An. 1652.

ROSLERUS (Jac.) de praecipuis juris privati articulis, Anno 1673. tractare aggressus est.

ROSLlNUS (Elilaeus) scr. de opere DEI creationis et hypotheses de mundo, An. 1597.

ROSSAEUS (Alex.) Aberdonensis, emisit Virgilium triumphantem libris 13. Anno 1638. item. tract de religionibus totius mundi. Carmen ejus de rebus hebraicis ab exitu ex AEgypto, occurrit Tom. 2. Delit. Scot. pag. 388. ut et historia evangelica ibidem, pag. 426. Vid. Kempius pag. 143.

ROSSAEUS (Guilh.) strtixit tractatum de justa autoritate reip. Christianae in reges impios et haereticos Antv. Anno 1592.

ROSSELIUS (Annibal) Calaber, Anno 1590. claruit. Primum Tuderti in Thuscia: mox Cracoviae in Polonia theologiam professus est. Conscripsit ingens opus, sex tomis distinctum, in Poemandrum et Asclepium Mercurii Trismegisti.

Extat ejusdem tract. de 7. Sacramentis. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 159. Starovolscius pag. 38.

ROSSELLIUS (Joseph.) de dubiis et scrupulis in conscientia, An. 1661. scribere coepit.

ROSSELLUS (Joh. Franc.) Catalanus, medicus, Anno 1627. claruit. Extant ejus commentarii in sex libros Galeni de differentiis et causis morborum et symptomatum: item, epistolae.

ROSSETTUS (Blas.) tractavitdeauferendis nonnullis abusibus in templo DEI, Anno 1529.

ROSSETTUS (Prosper) Florentinus, Cantic. Cant. commentatio illustrare coepit, Venet. An. 1597.

ROSSETUS (Franc.) Gallus medicus, carmen exaravit de partu Caesareo et foetus lapidei vigeoctennalis causa, Paris. Anno 1590. Extant ejusdem tragicae sui tem poris historiae.

ROSSIUS (Minus) Bononiensis, Anno 1493. vixit. Quidam nobilium eruditissimum et eruditorum nobilissimum vocabant.

ROSSIUS (Joh. Victorius) nobilis Romanus, An. 1648. claruit. Sub nomine Jani Nicii Erythaei tres partes pinacothecae imaginum illustrium virorum: epistolas ad Tyrrhenum: dialogos: exempla virtutum et vitiorum: homilias: paradoxa: orationes viginti duas: documenta: decem libros Eudemiae, typis tradidit. Vid. Placcius in Pseudon. pag. 230. Quaere, NICIUS.

ROSTEUSCHERUS (Christ.) gymnasii Gedanensis inspector, JCtus et histor. professor, scripsit de Innocentio X. pontifice.

ROSTINIUS (Barth.) collegit indicem omnium sententiarum et verborum, quae in Hippocratis aphorismis continentur, Venet. An. 1555.

ROSTIUS (Georg.) Mansfeldensis, natus est An. 1582: obiit An. 1629. compos. antiCrocium: it. comm. in Threnos et epistolam S. Judae, An. 1627. Vid. Henn. Witte in Theol. pag. 326.

ROSWEIDUS (Herib.) Ultrajectinus, natus est Anno 1569: Anno 1629. Condidit Vitas S. Patrum: historiam ecclesiasticam: notas in martyrologium Rom. etc. Alia ejus scripta Sweertius pag. 339. et Alegambe pag. 178. recensent. Cum Casaubono et Jac. Capello saepe scriptisdimicavit.

ROTA (Bernhardin.) Neapol. scr. 3. libros elegiarum: 4. libb. epigrammatum: librum silvarum, et naeniam, quae nuncupatur Portia. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 46. Donat. Calvus pag. 82.

ROTA (Joh. Franc.) medicus, An. 1546. claruit. Tractavitde tormentariorum vulnerum natura et curatione. Videatur Bumaldus pag. 135.

ROTA (Jul. Martianus) Aristotelis libellum de lineis insecalibus latine transtulit. Vid. Simlerus.

ROTA (Mart.) collegit effigies 24. Imperatorum Roman. ad Alexandrum Severum usque, Venet. Anno 1570. fol.

ROTA (Mich. Ang.) Bergomas, natus est Anno 1589: obiit Anno 1661. Extant tres ejus centuriae cosiliorum medic. tractat. de peste: et alius de curatione morborum internorum. Videatur Donatus Calvus pag. 405. Ab Imperiali in Museo pag. 205. labantis humani generis repatator et vindex acerrimus salutatur.

ROTENBECK (Mich.) doctor, collegit epitaphia, quae Norimbergae extart in templis et caemiteriis, An. 1622.

ROTERODAMUS (Arn.) adornavit speculum conscientiae. Videatur Sweertius pag. 144.

ROTH (Hugo) Augustanus, Anno 1630. obiit Exaravit viam regiam virtutis et vitae spiritualis. Videatur Alegambe, pag. 190.

ROTHARDUS (Mich.) emisit Saulem [gap: Greek word(s)] : item, Samuelem redivivum. Extat in opere critico Anglicano.

ROTHE (Henr.) Islebienolis pastor, reliquit homilias in catechismum et Siracidem.

ROTHIUS (Jac.) condidit paraphrasin poeticam in epist. Pauli ad Rom. Cor. Galat. et Ephes. An. 1568.

ROTHMALERUS (Joh.) tractavit de necessitate bonorum operum. Extat ejusdem oeconomia sapientiae Christi, edita An. 1648.

ROTHMANNUS (Joh.) emisit synopsin meteorologiae, An. 1619. item, chiromantiam, An. 1595.

ROTINGUS (Mich.) Sultefeldensis Francus, An. 1588. aetat. 94. obiit. Gymnasio AEgidiano diu multa cum Jaude praefuit. Epitaphium ejus ita habet:

ROTTA (Hieron.) scripsit de principalitate Romanae ecolesiae, Ingolst. Anno 1550.

ROTZ (Fr.) Gerundensis, Anno 1605. Cranganorensis episcopus factus est. Erat linguae Syriacae et Malabaricae peritus. Doctrinam Christianam lingva Malabarica expressit multosque libros ecclesiasticos e ritu Romano in Chaldaicam linguam transtulit. Videatur Alegambe, pag. 133.

ROVENIUS (Phil.) Daventriensis, tractatum de missionibus ad propagandam fidem libris 5. composuit, teste Sweertio.

ROVENSTRUNCK (J. W.) meditationes aedilitias de judicio equestri Anno 1664. emisit.

ROVERIUS (Pet.) Avenionensis, Anno 1604. vixit. Reliquitharmoniam 4. librorum Mosis. Vid. Alegambe, pag. 307.

ROVESCALA (M. Ant.) JCt. paravit scholia in Alex. Imolensis 7. consiliorum volumina.

de ROVILLE (Gnilh.) Alenconiensis, JCtus, de justitia et injustitia commentatus est. Extat T. 1. Tract. tract.

ROULERIUS (Adr.) Insulensis, confecit Stuartam tragoediam, Anno 1593. teste Sweertio

ROUSELLUS (Mich.) composuit historiam pontificiae jurisdictionis, Paris. Anno 1625.

ROWLANDUS (Joh.) emisit polemicam vel supplementum pro rege et populo Anglicano, An. 1652.

de ROXAS (Fr.) struxit catenam auream in evangelia tribus tomis, Lugd. Anno 1651. fol. item, decisiones rotae Romanae, An. 1662.

ROXAS (Joh.) Toletanus, Anno 1605. obiit. Opus ingens de vita et morte Christi adornavit, quod tamen morte praeventus absolvere non potuit. Vid. Alegambe, pag. 271.

de ROY (Alardus) Insulensis, natus est An. 1588. Monstravititer certum coeli et modum efficacem ad salutem Anno 1621. Vid. Alegambe, pag. 9.

del ROY (Ant.) condidit tloretum philo sophicum vel ludum Meydonianum in terminos totius philosophiae, An. 1649. in 4.

le ROY (Franc.) struxit templum sapientiae: item, compendium philosophiae Aristotelicae.

ROYSIUS (Pet.) Hisp. collegit decisiones Lithuaniae, fol. Vid. Starovolscius, pag. 82.

ROZCISZEUSKI (Alb.) Polonus, Anno 1619. obiit. Suscepit defensionem calendarii Gregoriani contra Latosium mathematicum. Videatur Alegambe, pag. 10. Placcius pag. 165. 225.

ROZENIUS (U. S.) confecit synopsin actorum colloquii Thoruniensis, Amst. Anno 1646.

ROZERIUS (Fr.) concinnavit stemmata Lotharingiae et BarrensiumDucum, teste Thuano, lib. 78.

de la RUA (Hier.) Toletanus, emisit tomum controversiarum theologicarum et scholasticarum, Romae, Anno 1584.

RUADANUS, A. C. 584. obiit. Fertur scripsisse de mirabili fontium in Hibernia natura.

RUBENIUS (Phil.) natus est A. 1574: obiit A. 1611. Lipsii discipulus erat. Edidit electa et Asterii quinque homilias latine transtulit. Carmina ejus quaere T. 4. Delit. Belg. pag. 21. Vitam ipsius Joh. Brantius exaravit. Videatur Sweertius, pag. 646.

de RUBEIS (Flamin.) JCtus, emisit consilia, Anno 1611: item, tract. de adulteriis; Anno 1600.

RUBEUS (Hieron.) Ravennas, medicus, 12. libros historiarum Ravennatensium exaravit. Extant ejusdem annotationes in 8. libros Corn. Celsi, Venet. impressae Anno 1616.

RUBEUS (Joh. Ant.) Alexandrinus, Anno 1544. obiit. Tractavit de querela inofficiosi testamenti. Vid. Guido Panzirolus in JCt. l. 2. c. 166. Ghilinus, vol. 1. pag. 94.

RUBEUS (J. B.) vel ROSSUS, Bergomas, natus est An. 1633. Condidit horas succisivas literarias, h. e. elogia et epistolas, teste Calvo, pag. 39.

RUBEUS (Joh.) Athensis, An. 1595. vivere desiiit. Animo adeo demisso fuisse dicitur, ut esculenta publice in foro coemere domumque deportare non erubesceret. Organi Aristotelici versionem

adornavit. Extat ejusdem harmonia quatuor Evangeliorum. Videantur Sweertius, pag. 462. Vernulaeus in Acad. Lovan. pag. 308.

RUBEUS (Octav.) vel Rossus, JCtus Brixiensis, memorias Brixianas, opus historicum et omnis antiquitatis thesauris refertum, Anno 1616. publicavit. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 181.

RUBEUS (Paulus) JCtus, de testamentis scribere aggressus est, Romae, Anno 1654. fol.

RUBEUS (Theod.) Tiphernas, JCtus, composuit horarium ecclesiasticum universale perpetuum in universo terrarum orbe, Romae, Anno 1660. fol. Extant ejusdem Singularia, ex decisionibus rotae Romanae selecta, duobus tomis distincta, An. 1637. fol. Vid. Leo Alltius in A. U. pag. 239.

de Torres RUBIUS (Did.) Toletanus, An-1638. aetatis 91. obiit. Compos. grammaticam et dictionarium linguarum Aymarae et Quichuae, quarum usus est in Peruvio. Vid. Alegambe, pag. 95.

de RUBRUQUIS (Guilh.) monachus, Anno 1253. claruit. Legationem in Tartariam suscepit et inde varia retulit.

RUCELINUS (Joh.) Britannus, Anno 1094. claruit. Fertur primus fuisse nominalis aut nominalis doctrinae in logica Aristotelis inventor. Vid. Thomasius in disp. de scholast. Doct. §. 6.

RUCHIUS (Joh. Guilh.) Gandensis, in literas redegit genealogiam Caroli V. imperatoris.

RUDBECKIUS (Joh.) Nericius, Suecus, tractavit de officio docentium et discentium: de privilegiis doctorum et studiosorum: dereligione Lutherana et Moscovitica. Videatur Scheferus in Upsal. pag. 402.

RUDBECKIUS (Olaus) medicus Upsaliensis, scripsit de ductibus hepaticis, Anno 1653.

RUDBURNUS (Thom.) Wintoniensis Anglus, Anno 1480. floruit. Condidit annales gentis suae.

RUDINGERUS (Esromus.) Pabepergensis, natus est Anno 1525: obiit Anno 1591. Erat vir rara eruditione, qua promeruit, ut Joachimus Camerarius filiam ei elocaret. Witebergae, praeter physicam, ethicam etiam et alias artes interpretatus est. Edidit [gap: Greek word(s)] soceri sui: Procli vero hypotyposin astronomicarum positionum latine transtulit.

RUDINGERUS (Joh.) JCtus observationes juris cameralis An. 1658. in lucem prodire jussit.

RUDINGERUS (Nicol.) Pisovernas, carminibus pangendis operam dedit. Vid. Tomus 5. Delit. Germ. pag. 908.

RUDIUS (Eustach.) Utinensis, scripsit 5. libros de morbis occultis et venenatis, Anno 1606. item, de constitutione cordis: ut et 7. libros de affectibus externis corporis humani. Videatur Linden, pag. 167.

RUDOLFUS (Pet.) Imolensis, natus est Anno 1580. Condidit tres tomos historiae Seraphicae religionis: homilias centum in septem Psalmos poenitentiales, etc. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 217.

RUDRAUF (Ghilianus) edidit institutiones morales Christiano-peripateticos, An. 1660: item, collegium philotheosophicum, An. 1672.

RUEFFUS (Joh.) Tigurinus, egit de generatione et corruptione hominis, Anno 1587. Vid. Linden, pag. 298.

RUELIUS (Joh. Lud.) Theologiae Licentiatus, Anno 1673. Norimbergae obiit. Reliquit quatuor volumina de conciliis ecclesiasticis. Extat ejusdem schediasma de epistolis formatis.

RUELLIUS (Joh.) Suessionensis, obiit 60. aetatis anno, paulo antequam Rex Franciscus nivosas alpes trajiceret. Scriptis

magnam nominis celebritatem consecutus est. Dioscoridem, ut et libros de mulomedicina, nec non Actuarii volumen de urinis latine transtulit. Proprio ingenio usus tres libros de natura stirpium elaboravit. Erasmus in Ciceroniano pag. 171. De Ruellio sentio, quod peritissimo rei medicae dignum est, in vertendis Graecis religiosae fidei. Hoc laudis maluit, quam haberi Ciceronianus. Vid. Jovius in Elog. num 93. et Sammarthanus, pag. 10.

RUETTUS (Joh. Andr.) a famulo occisus est. Laudatur a peritia matheseos et poeseos. Poematum librum, murmur Heliconis inscriptum, exaravit. Vid. Tollius de Inf. lit. pag. 33.

RUFINUS Toranius, Aquilegiensis presbyter, S. Hieronymo [gap: Greek word(s)] fuit. Quoniam Graece et Latine doctus erat, Graecorum scripta in latinum sermonem traducere haud omisit. Jmprimis Origenis librum [gap: Greek word(s)] , Flavium Josephum, Clementis Romani recognitiones, Eusebii historiam ecclesiasticam convertit. Eusebio duos libros de suo adjecit. Scripsit etiam expositionem symboli Apostolici: duas invectivas in Hieronymum, et alia. Videantur Isidorus de vir. Illustrib. c. 6. Rivetus Tom. 2. oper. pag. 1134. Quenstadius pag. 270. Olearius in Abaco, pag. 416.

RUFINUS (Licinius) Jctus, tempore Alexandri Severi claruit. Composuit libros regularum duodecim. Bertrandus pag. 180. Christianum fuisse autumat, et collationem legum Mosaicarum et Rom. ipsi tribuit. Vide, LICINIUS.

RUFUS, [gap: Greek word(s)] , dramaticam et musicam historiam scripto complexus est, teste Photio, Cod. CLXI.

RUFUS, Ephesius, medicus, tempore Nervae et Trajani claruit. Composuit sex libros de herbis versu hexametro, quemadmodum Galenus lib. 6. de facult. simpl. medic. testatur. Extant etiam ejus libri tres de appellationibus partium corporis humani, quos latine vertit Jun. Paulus Crassus. Porro de renum et vesicae morbis commentatus est. Rufum Ephesium fere totum Pollux in librum suum secundum transtulit.

RUFUS, Perinthius, inter sophistas locum occupat. Vid. Philostratus in vitis sophist. pag. 562.

RUFUS (Christoph.) emisit antexegemata sive diversas explicationes scriptorum veterum, praesertim Aristotelis, quae habentur Tom. 2. Lamp. Crit. Grut. Pet. Victorius in Var. lect. 37, 2. vocat virum utriusque linguae peritum et in Peripateticorum disciplina diligenter versatum. Vid. Hieron. Magius in Misc. l. 3. c. 1. sub finem.

RUFUS (Rich.) Anglus, Anno 1520. vixit. Vulgo philosophus admirabilis dictus fuit. In libros Sententiarum commentatus est. Videatur Waddingus in S. O. M. pag. 306.

RUEUS (Sextus) vir consularis, tempore Valentiniani Imp. vixit, eique epitomen rerum gestarum pop. Rom. quae inscribitur de consulari et imperiali dignitate et acoessione Rom. Imperii, dedicavit. Eum libellum, cum corruptissime antea legeretur, correxit et scholiis illustravit Joh. Cuspinianus. Vid. Mart. Hanckius part. 1. de S. R. R. part. 158.

RUGGERIUS (Mich.) Gravinensis, Anno 1607. obiit. Catechismum Sinico sermone expressit. Vid. Alegambe, pag. 344.

RUGGUS (Rog.) vel Rugosus, Anglus, in magistrum Sententiarum commentatus est. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 312.

RUGINELLUS (Jul. Caes.) Mediolanens. JCtus, tractavit de appellationibus, An. 1619. fol.

RUICLIUS (Steph.) Andernacensis, Anno 1630. vixit. Orationem habuit de augusta S. Scripturae majestate vulgo non obvia. Videatur Alegambe, pag. 556.

RUINUS (Car.) Rhegiensis, An. 1530. obiit. Reliquit consiliorum volumina quinque: item, comment. in primum et secundum Digesti novi. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 55.

RUINUS (Car.) alter, An. 1580. floruit. Emisit anatomiam animalium Venet. An. 1618.

RUIS vel RUIZ (Did.) scripsit in primam Thomae, An. 1629: item, de praedestinatione, An. 1639.

RUIZ (Casp.) Germanus, An. 1624. obiit. Condidit grammaticam linguae Gorgotoquiensis, cujus in Peru usus est. Vid. Alegambe, pag. 151.

RULANDUS (Mart.) Frisingensis, Anno 1602. morbo Hungarico obiit. Edidit medicinam practicam: item, dictionarium alchymisticum. Extat etiam ejus lexicon Latino-Graecum, quod tamen caute legendum est, cum multa obsoleta et inusitata contineat. Videatur Thuanus, l. 127.

RULANDUS (Mart.) fil. Ratisbonensis, scripsit de lue Hungarica: item, 2. libros problematum medico-physicorum.

RULANT (Rutg.) JCtus, tractavit de commissariis et commissionibus: item, de emphyteusi, An. 1618. Vid. epistolae selectae D. Richteri, pag. 199.

RULLEUS, inuenit exemplar MS. epistolae S. Polycarpi, longe majoris prae illa, quam habemus, ceu scribit Emericus Bigot.

RUMBAUM (Christ.) Silesius, librum adornavit de exercitationibus corporis humani, An. 1586.

RUMETSCHIUS (J. Chr.) vulgavit librum de Turcarum eversione vel conversione, An. 1674. in 4.

RUMETIUS (Lud.) Abavillaeus, A. 1630. claruit. Promulgavit viridarium S. Scripturae. Vid. Saussay, pag. 237.

RUNCKEL (Joh. Hartm.) JCtus, de jure retractus commentatus est, An. 1664. Extat ejusdem tractatus de repraesentione principis vel comitis, An. 1668. impressus.

RUNGIUS (David) Pomeranus, natus est Anno 1564: obiit An. 1604. Witebergae theologiam magna cum laude professus est. Anno 1601. colloquio Ratisbonensi intersuit. Scripsit comm. in Genefin Exodum, Leviticum, etc.

RUPERTUS, Tuitiensis Abbas, An. 1135. obiit. Bellarminus de scr. eccles. pag. 141. refert, S. Rupertum in ea fuisse sententia, non converti panem in corpus Christi in eucharistia, sed assumi a verbo divino, quemadmodum assumta est humanitas. Contexuit tractatum de divinis officiis: et alium de S. Trinitate et ejus operibus. Vid. Bruschius de Monast. pag. 156. b. Sweertius pag. 670. Ph. Labbe T. 2. diss. pag. 312. Quenstadius pag. 243. Olearius pag. 417.

RUPERTUS, Erythropolitanus, compos. catenam auream in quatuor Evang. sex tomis, Magdeb. An. 1604.

RUPERTUS (Christ. Adamus) Altdorfinus, natus est Anno 1610: obiit Anno 1647. Erat poeta felicissimus, orator disertissimus, historicus plane insignis. Professioni histor. in hac universitate Altd. per novennium praefuit. Reliquit comment. in Florum, Velleium, Sallustium, Val. Maximum, etc. Extat ejusdem Mercurius epistolicus et oratorius. Mortuo Mart. Brendelius parentavit. Epitaphium ei tale pofitum: D. O. M. S. Hic jacet Christophorus Adamus Rupertus, historiarum professor publicus, multis morbis exagitatus: sed anima in omnium sanctissimarum animarum receptaculum coelum recepta est. Obiit A. M. DC. XLVII. d. 27. Febr. natus annos 37. mensem et dies 28. Vid. Chimentellius de hon. Bisell. pag. 230. Henningus Witte in philos. pag. 593. Chr. Arnoldus in Parent. Fuhrer. pag. 84.

de RUPE SCISSA (Joh.) compos. confiderationem quintae essentiae rerum omnium. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 225. Olearius, pag. 264.

RUPIPOZEUS (Henr.) Pictaviensis episcopus, An. 1614. claruit. Edidit nomenclaturam Cardinalium, qui scriptis aliquid commentati sunt: item synopsin distinctionum philosophicarum et theologicarum. Videatur Saussay pag. 194. Quaere, CASTANAEUS.

RURICIUS, Lemovicensis episcopus, seculo V. floruit. Reliquit duos epistolarum libros. Invenies quoque ap. Sidonium epistolas nonnullas, quae ad hunc Ruricium exaratae sunt. Vid. Phil. Labbe Tom. 2. diss. pag. 315. Olearius, pag. 418.

RUS (Nic.) An. 1513. claruit et ingens opus de triplici funiculo composuit, quod explicationem symboli, decalogi et orationis dominicae continebat. A Pontificiis, quod ipsorum superstitiones taxasset, Rostochio exactus et in Livoniam abire coactus est, ubi obiit.

RUSBROCHIUS (Fulcherius) Polonus, edidit Henr. Norim dogmatisten, S. Augustino injurium, An. 1676.

RUSBROCHIUS (Joh.) Brabantus, Anno 1381. obiit Condidit comment. in tabernaculum Mosis: summam vitae spiritualis: librum de virtutibus et alia. In nonnullis a Joh. Gersone reprehensus est. Si Sixto Senensi credimus, pro altero Dionysio Areopagita habitus fuit. Vid. Sweertius, pag. 463. Ph. Labbe T. 1. diss. pag. 604. Olearius, pag. 264.

RUSCA (Ant.) Mediolanensis theologus, tractatum de statu daemonum ante mundi exitium, An. 1621. typis tradidit.

RUSCELLUS (Hier.) confecit scholia in 4. libros Natalis a Comitibus de [?]natione. Videatur Ghilinus vol. 1. pag. 166.

de RUSCONIBUS (Ambros.) exstruxit triumphum catholicae veritatis a Simone mago usque ad Antonium de Dominis, Venet. An. 1609. in 4.

RUSDORFIUS (Joh. Joach.) suscepit vindicias causae Palatinae, An. 1640. fol. Extant ejusdem epigrammata. Vid. Placcius, pag. 210.

RUSSARDUS (Lud.) Gallus, Anno 1554. clarui[?]. Vertit e Plutarcho libellum de garrulitate. Hieronymus Magius l. 4. misc. c. 7. vocat virum perspicacem et acerrimi judicii. Vid. Turnebus in Adv. 23, 30. Scalig. in Auson. pag. 185. 188. Barthius in l. 2. Theb. Papin. pag. 601.

de RUSSIA (Rupertus) Anno 1270. floruit. Struxit 4. libros in Sententias Lombardi. Videatur Ph. Labbe Tom. 2. diss. pag. 310.

RUSTICUS, diaconus, A. C. 548. claruit. Composuit dialogum adversus Acephalos. Vid Phil. Labbe T. 2. diss. pag. 316. Olearius, pag. 419.

RUSTICUS (Fabius) Claudii et Neronis Impp. temporibus vixit. Texuit sui temporis historiam. Ex ea nonnulla Tacitus l. 13. 14. et 15. annal. affert. In vita Agricolae ita laudatus Tacitus: Livius veterum, Fab. Rusticus recentium eloquentissimi scriptores.

RUSTICUS (Junius) laudes Paeti Thraseae et Helvidii Prisci composuit, teste Suetonio in Domitiano c. 10. Vid. Jonsius de S. H. Ph. 3, 5.

RUSTICUS (Pet. Ant.) Placentinus, emisit memoriale medicorum canonice medicantium. Prodiit Papiae Anno 1517.

RUTGERSIUS (Joh.) Dordracenus, natus est Anno 1589: obiit Anno 1625. Struxit sex libros variarum lectionum et Gustavo Magno dedicavit: item, notas in Martialem. Vitam ejus habes in poematibus Rutgersianis, a Nic. Heinsio editis. Vid. Sweert. pag. 383.

RUTHARDUS (Casp.) Eystettensis, Anno 1638. obiit. Scripsit de usu rationis humanae. Extat ejusdem sacra cosmologia, physicis theoriis illustrata. Vid. Alegambe, pag. 151.

RUTHENUS (Joh.) Gnostopolitanus, elaboravit tabulas locorum utriusque Testamenti.

RUTILIUS Claudius Numantianus, Gallus, Honorii Imp. aetate, vel A. C. 410. claruit. Aliquando praefecturam urbis Romae administravit. De suo itinere duos libros ad Venerium Rufinum carmine elegiaco composuit. Vulgo Itinerarium inscribitur. Id sua aetate in Bobiano coenobio inventum esse Volaterranus affirmat. Carmen est elegans, sed quod odium spirat religionis Judaicae et Christianae. Vid. Glandorp. pag. 756.

RUTILIUS Geminus, antiquus autor, condidit libros pontificales, quibus ea exposuit, quae ad pontifices gentiles pertinebant. Citatur a Fulgentio, in voce Aruales. Eum quoque Macrobius, Saturnal. 1, 16. intelligit. Composuit etiam Astyanactem tragoediam. Vid. Glandorp. pag. 756.

RUTILIUS Lupus, quatuor libros Gorgiae Leontini, non antiqui illius, sed aequalis sui, in cinnum contraxit, ceu scribit Fabius l. 9. c. 2. Videatur Glandorp. pag. 755. Voss. de nat. rhet. pag. 94. Barth. in Claud. pag. 1352.

RUTILIUS Rufus, A. U. R. 649. consulatu functus est. Eratorator, historicus, philosophus, atque Jurisconsultus. Exemplum innocentiae fuit: neque in urbe alter eo sanctior vel integrior, teste Tullio. Cum equestri ordini invisus esset, opera Apicii cujusdem in exilium missus est, quod fortiter tulit adeo, ut cum Sylla ipsum revocaret, manere in exilio quam redire mallet. Videatur Quintil. 11, 1. Orosius 5, 16. eum Smyrnae consenuisse refert. Condidit historiam Romanam Graece, teste Athenaeo: it. libros de vita sua, quorum Sosipater meminit. Reliquit etiam orationes et quidem multas, quemadmodum Cicero in Bruto tradit. Unam de modo aedificiorum Suetonius in Augusto c. 89. laudat. Vid. Bertrandus in JCt. pag. 212.

RUTILIUS (Bernh.) Vicentinus, de vitis veterum JCtorum Anno 1538. scribere aggressus est. Videatur Jovius in elog. numero 96.

RUVERE (Hier.) Italus, puer 10. annorum, struxit carmina heroica, literaria, domestica, amatoria, catholica, rustica. Scripta ejus impressa sunt Papiae Anno 1540. Vixit tempore Pauli III.

RUVIO (Antonius) Hisp. Anno 1615. vivis excessit. In Mexicana academia 25. annis philosophiam et theologiam docuit, reliquum vitae Compluti exegit. Scripsit comm. in universam Aristotelis logicam: in 8. libros [gap: Greek word(s)] : de anima: de ortu et interitu, etc. Anonymus in Bibliogr. Antonius Ruvio (inquit) propter curiosissimas quaestiones alibi maxime in deliciis habitus fuit: sed Helmstadienses hîc prudentiores caeteris in sua academia eum non tolerarunt. Vid. Alegambe, pag. 43.

RUYSBROCKIUS (Joh.) Brabantus, Anno 1381. obiit. Quidam eum alterum Dionysium Areopagitam vocant. Opera ejus Laurent. Surius Anno 1552. edi curavit. Vide, RUSBROCHIUS.

RUYSSIUS (Pet.) calendarium perpetuum et generale breviarii Rom. Toleti, Anno 1578. publicavit.

RUZAEUS (Arnolf.) JCtus, scripsit de jure Regaliae. Extat Tom. 12. Tract. tract.

RYBCOVICIUS (Joh.) Cracoviensis, struxit columbam Noae: manna coeleste: psalterium decachordum, etc. Vid. Starovolsc. pag. 98.

RYCKIUS (Theod.) Gronovii in cathedra bonarum artium apud Leidenses successor, Servio manus se admoturum pollicetur, teste Heinsio in lit. ad Daumium.

RYCKWARDUS, medicus, vir cum antiquae, tum hodiernae Graecae linguae peritissimus dicitur a Borremansio de poet. pag. 112.

RYCQUIUS (Justus) Gandensis, natus est Anno 1587: obiit An. 1627. Syntagma construxit de anno seculari Jubileo: comm. de Capitolio: epistolas: orationes: carmina, etc. Sanderus aff. ipsum etiam notas elaborasse in panegyricum Corippi. Vid. Sweertius pag. 502. Mart. Hanckius part. 1. de S. R. R. pag. 281.

de RYER (Andr.) vel RYERIUS, Marciniacensis, Anno 1634. claruit. Alcoranum ex Arabico Gallice translatum edidit, additis Gelaldini, Beidavi et aliorum glossis. Extat ejusdem grammatica Turcica. Vid. Colomesius in G. O. pag. 163.

RYMIUS (Car.) Gand. JCtus, hodoeporicon de itinere suo Turcico confecit. Vid. Sweertius, pag. 170.

a RYSSEN (Leonh.) ecclesiastes Heusdanus, librum de alea, Anno 1660. edidit. Contra Poelenburgium tract. de praedestinatione Anno 1666. adornavit. Extat ejusdem Summa theologiae elencticae, Bernae Anno 1676. impressa.

RYSTIUS (Paulus) Antv. monomachiam hominis et serpentis tribus libris complexus est, Antv. Anno 1619.

RYSWICHIUS (Henr.) JCtus, Anno 1572. floruit. Reliquit paratitia et notas ad titulum Digest. de diversis regulis juris. Vide, RISWICH.

RYWOKI (Joh.) Prutenus, Anno 1639. vixit. Compos. 11. panegyricos, quibus res gestas Uladislai IV. regis Poloniae complexus est. Extat ejusdem paraenesis ad ministros Calvinianos de spiritu privato ad synodos non admittendo. Vid. Alegambe, pag. 271.

SA (Emanuel) Lusitanus, Annô 1596. mortuus est. Aristotelicas disciplinas in Lusitania docuit, tam tener aetate, ut aliqui scholam ingressi, ut fit, cognoscendi causa, quoniam ille magistrorum more ultimus venerat, eum discipulum adhuc rati ad sedendum in subselliis suis invitarent. A Pio V. pontifice interesse corrigendae Bibliorurn editioni cum P. Parra jussus est. Concepit notas in totam S. Scripturam. Vid. Casaub. epist. 624. Alegambe, pag. 102.

de SA (Matth.) Bracharensis, reliquit 2. tomos spiritualium. Vid. Aleg. pag. 337.

a SAA (Jac.) Lusit. JCtus, de primogenitura commentatus est. Extat Tom. 10. Tr. tract.

SAADIAS (Rabbi) Haggaon, i. e. excellens dictus, A. C. 927. claruit. Tractatum de resurrectione: item, commentarium in Danielem composuit. Vid. Ganz. in Z. D. pag. 128. Dieter. part. 1. A. B. pag. 165. Hilpertus in disp. contra Jud. §. 3.

SABAEUS (Faust.) Brixianus, carminibus celebris evasit. Carmina ejus occurrunt Tom. 2. Delit. Ital. pag. 553. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 50.

SABANCORUS (Nicol.) JCtus, de connubiis licitis et illicitis An. 1612. commentatus est.

SABBHOTIUS (August.) Antv. natus est Anno 1593. Vitam S. Clarae de Montefalco literis consignavit.

SABELLICUS (Marcus Anton.) Italus, Anno 1507. obiit. Alias Coccius dicebatur: sed a Pomponio Laeto Sabellici nomine cohonestatus est. Jovius in el n. 48. ait, prope septuagenarium decessisse et quidem lue venerea. De morte ejus Pierius Valerianus de Inf. lit. pag. 53. legi poterit. Epitaphium tale ei politum:

Mortuum laudavit Bapt. Egnatius: vitam vero ipsius descripsit P. Georg. Chalcedonius. Reliquit 11. libros Enneadum: decem libros exemplorum: tres libros de de situ Venetiarum: unum, de Venetis magistratibus: item, de vetustate Aquileiae: de Vicentiae ortu: de Italiae tumultu. Opera ejus quatuor tomis Basileae excusa sunt. Extatejusdem carmen de rerum inventoribus. Alias versibus incendium Carnicum et cladem Sontiacam quoque deploravit. Enneades Sabellici (inquit Jovius ) perobscura brevitate vehementer obfuscatae sunt. Erasmus in Ciceroniano pag. 164. Ant. Sabellicus (inquit) natura facundus nec artis expers. Non infeliciter rhetroricatur interdum. In historia sat splendide versatus: sed in hac tantum, quae suum dicendi genus desiderat. Videatur Zeillerus part. 1. de hist. pag. 127. Olearius pag. 301.

SABELLUS (M. Ant.) collegit responsa et consilia, Florentiae edita Anno 1659. fol.

de SABINI monte (Fabianus) emisit tractatum de emtione et venditione. Videatur Guido Panzirolus in JCtis, 2, 147.

SABINUS, [gap: Greek word(s)] , sophista, tempore Adriani Caes. vixit. Scripsit isagogen et declamationum argumenta libris quatuor: item, comment. in Thucydidem et Acusilaum. Vid. Suidas.

SABINUS, Heracliensis episcopus, collectionem actorum synodalium composuit. Erat secta Macedonianus. Ejus testimonio Socrates saepe usus est. Vid. Valesius in Socratem pag. 6.

SABINUS (Ang.) Turrensis, poeta, quaestiones quasdam in Juvenalem accuratissime elaborasse dicitur. Videatur Autor dialog. de reparat. Ling. Lat. ap. Gifan. pag. 403. 410.

SABINUS (Aulus) poeta, Ovidio coaevus fuit. Scripsit varias epistolas, ex. gr. Ulyssis ad Penelopen: Hippolyti ad Phaedram: AEneae ad Didonem: Demophoontis ad Phyllida: Jasonis ad Hypsipylem. Meminit earum Ovidius l. 2. amor. eleg. 18. 4. de Ponto eleg. 16.

SABINUS (Cael.) JCtus, sub Vespasiano Imp. vixit. Videatur Gu. Panzirolus 1, 29.

SABINUS (Clodius) rhetor, Graece et Latine declamare solebat. Videantur Seneca lib. 4. controv. 26. Vossius de nat. rhet. pag. 85.

SABINUS (Georg) natus est Anno 1508: obiit Anno 1560. Francofurti ad Viadrum professoris officio functus est. Cum Regiomontana academia fundaretur, primus ibi rector designatus fuit. Varia construxit carmina, quae seorsim edita. Nonnulla inveniuntur Tom. 5. Delit. Germ. pag. 920. Videantur J. P. Lotichius part. 3. B. P. pag. 50. Becmannus in proleg. Bibl. Francof. pag. 52. Idem in Not. dignit. pag. 121.

de SABLONETA (Lud. Rhod.) JCtus, tractavit de potestate principis, A. 1613: item, de dignitate equestri.

SABUGO (Oliva) Hisp. edidit novam philosophiam de hominis natura, in qua paradoxa quaedam medicorum refelluntur. Prodiit Madriti, Anno 1588. in 4. Andr. Schottus acutum scriptum vocat. Vid. Linden, pag. 475.

a SABUNDE (Raymundus) Anno 1430. floruit. Construxit theologiam naturalem. Eum nonnulli cum Raymundo Martini confundere solent. Vide, MARTINI. Confer Olearium in Abaco pag. 401.

SACADAS, [gap: Greek word(s)] , Argivus, vetus poeta, strophas reperiit et chorum Doricum instituit. Pindarus eum laudat: item, Plutarchus et Pausanias.

SACCHINUS (Franc.) Anno 1620. obiit. Tractavit de ratione legendi libros cum profectu, An. 1615. item, de vita et gestis P. Canisii, An. 1616. Vid. Alegambe, pag. 134.

SACCUS (Bernh.) Ticinensis, condidit decem libros de Italicarum rerum varietate, Anno 1587.

SACCUS (Cato) Papiensis JCtus, Anno 1465. floruit. Videatur Panzirolus in JCt. pag. 234.

SACCUS (Petr.) Veronensis, medicus, Anno 1471. claruit. Videatur Chioccus, pag. 78.

SACCUS (Sigfr.) Theologus, homilias emisit: item, defensionem fiduciae contra dubitationem pontificiam, An. 1569.

SACERDOS, artigraphus, schemata collegit numero nonaginta octo, teste Cassiodoro in Inst. Gramm. cap. 1. pag. 1009.

SACHETUS (Hier.) AElianus, adornavit retractationem de morbis podagricis et arthriticis, An. 1586.

SACHSEN (Joh. Melch.) JCt. de venatione Romano-Germanica Anno 1660. commentatus est.

SACHSIUS (Guilh.) libros contrapositorum in V. et N. Test. Anno 1540. publicavit.

SACHSIUS (Joh.) edidit summam contraversiarum inter orthodoxos et pontificios, An. 1664.

SACHSIUS (Phil. Jac.) concinnavit ampelographiam, Anno 1661: item, gammarologiam, Anno 1665. ut et oceanum macromicrocosmicum An. 1664.

a SACRAMENTO (Joh.) egit de officio et potestate Prioris claustralis, Colon. An. 1665. in 4.

SACRATONIUS (Dominicus) Venetus, Sabellici discipulus, non contemnendam in omnibus disciplinis eruditionem assecutus esse dicitur. Vid. Pierius Valerianus de J. L. pag. 163.

SACRATUS (Paulus) in Psalm. 34. Bonon. Anno 1588. commentatus est. Extant ejusdem sex libri epistolarum, Coloniae, Anno 1583. impressi.

SACRE (Servatius) Leodiensis, Anno 1632. inclaruit. Enchiridion Graecae grammaticae elaboravit. Vid. Alegambe; pag. 421. Placcius, pag. 66.

a SACROBOSCO (Christoph.) reliquit tractatum de investiganda ecclesia, Anno 1619: item, de authoritate vulgati interpretis, An. 1604.

de SACROBOSCO (Joh.) Anglus; Anno 1256. obiit: juxta Waraeum vero pag. 59. Anno 1235. Compos. sphaeram mundi, quae hactenus in scholis fere obtinuit: item, computum ecclesiasticum: ut et opus de astrolabio. Sepulcro ejus, quod est Parisiis, seqq. versiculi insculpti sunt:

SADEEL (Anton.) Anno 1591. obiit. Genevae ordinario pastoris munere per plurimos annos functus est. Opera ejus quatuor tomis comprehensa sunt. De vita et scriptis Sadeelis prolixe agit Jac. Lectius in Orat. pag. 28.

SADELERUS (AEgid.) symbola pontificum, Imperatorum, Regumque 2. tomis complexus est. Pleraque ex Octavii de Strada tripartito opere, quod Norimb. servatur, depromta sunt. Vid. Saubertus in Orat. de B. N. pag. 99.

SADOLETUS (Jac.) Mutinensis, Anno 1547. obiit. Mortuum J. B. Carafa laudavit. Erat vir plane doctus et Ciceroniani stili imitator felicissimus: excellens in versu et pedestri oratione. Reliquit epistolas et comment. in epist. ad Roman. tribus voluminibus digestos. Scripta ejus (inquit Thuanus ) omnia fere seria et digna personâ, quam sustinebat. Erat enim episcopus et cardinalis. Erasmus in Ciceroniano pag. 202. Sadoletus fere aequalis Bembo in commentario, quem elegantissimum edidit in Psal. L. Non adeo affectat haberi Ciceronianus, ut non personae decorem tueatur, (est enim episcopus Carpentoractensis) ut non materiae serviat, ne in epistolis quidem abhorrens a vocibus quibusdam ecclesiasticis. In Epitaphio dicitur vir morum gravitate, prudentia et vitae integritate praestantissimus, doctrina et eloquentia cum iis, quos mirata est antiquitas, comparandus. Vid. Imperialis pag. 24. Saussay, pag. 55. Ghilinus vol. 1. pag. 75. Olearius pag. 225.

SADOLETUS (Joh.) JCtus, Anno 1511. obiit. Scripsit nonnulla in titulum de confessis. Vid. Gu. Panzir. in JCtis, 2, 129.

SADOLINUS (G. Theoph.) Danus, struxit elegidia in memoriam Christiani IV. Anno 1648.

SADOLINUS (Janus) Danus, edidit poema de coronatione Christiani IV. Anno 1597: item, epigrammata de regibus et urbibus Daniae. Vid. Bartholinus in Danis, pag. 66.

SADUS (Musladinus) Persa, exaravit Rosarium politicum Golestan dictum. Vid. Funccius Tom. 1. orb. imp. pag. 218. Quaere, MUSLADINUS.

SAGERIUS (Carol.) Belluacensis, Anno 1596. obiit. Reliquit comment. in epist. ad Romanos et Ephesios. Vid. Alegambe, pag. 69.

SAGITTARIUS (Casp.) professor Jenensis, h. t. claret. Justinum hist. commentario exornare aggressus est. Extat ejusdem tract. de natalitiis martyrum.

SAGITTARIUS (Joh. Christfr.) Uratislav. Silesius, natus est Anno 1617. Ejus dispp. philosophicae Jenae habitae uno volumine prodierunt. Videatur Hadrianus Beier in Rector. Jenens. pag. 1030.

SAGITTARIUS (Thomas) Sendalia Marchicus, natus est Anno 1577: obiit Anno 1621. Jenae philosophiam professus est. Edidit axiomata philosophica: Horatium Christianum: libellum de scribendis epistolis, etc. Vid. Hadr. Beier in R. J. pag. 1008.

SAGUNTINUS (Nicol.) tempore concilii Florentini claruit. Simlerus vocat utraque lingua disertissimum, ingenio facundiaque juxta promtum. Scripsit de Scythis, et Plutarchi libellum de politicis praeceptis latine transtulit.

SAHAGUM (Didac.) scr. in insigniores libros primi Decretalium, Paris. Anno 1605.

SAHAGUNTINUS (Bernh.) Anno 1580. vixit. Condidit grammaticam et dictionarium linguae Mexicanae, 12. voluminibus distinctum: item, psalmodiam et carmina spiritualia, quibus Indi in suis choreis, nuptiis et jocis uterentur, et profanis vocibus insanisque deorum inanium ritibus desuescerent. Videatur Waddingus in scr. ord. Minor. pag. 57.

SAILERUS (Raph.) JCtus, erat Graece doctus. Nemesii librum de contemtu mortis latine transtulit. Extant ejusdem legum remissiones.

SAILLIUS (Thom.) Bruxellens. Anno 1623. obiit. Struxit apologiam pro litaniis et cultu sanctorum, teste Sweertio. Vid. Alegambe, pag. 434.

SALA (Angel.) Venetus, medicus, primus inter chymicos, teste Conringio, nugari desiit. Confecit chrysologiam Anno 1622.

SALA (Joh. Dominicus) medicus Patavinus, artem medicam vulgavit, Patav. Anno 1654. Videatur Imperialis pag. 207.

SALABERT (Joh.) edidit philosophiam nominalium: item, tractatum de concordia libertatis et gratiae sufficientis, Anno 1651.

SALAMANCA (Alex.) Hisp. tractavit de rep. Christi, Anno 1556. Vid. Olearius pag. 19.

SALAMANCA (Ant.) collegit picturas statuarum columnarumque, quae Romae ex antiquitate adhuc visuntur.

SALANDUS (Ferd.) Bergomas, Anno 1630. obiit. Scripsit de purgatione, catarrho salso, vomitu, et melancholia hypochondriaca. Vid. Calvus pag. 135.

de SALAS (Joh.) Hisp. Anno 1612. obiit. Tractavit de contractibus Anno 1617. Vid. Alegambe, pag. 272.

de SALAS (Pet.) Madritensis, Anno 1630. vixit. Paravit libellum de arte poetica. Vid. Alegambe, pag. 397.

de SALAZAR (Ferd. Quirinus) Conchensis, Proverbia Salomonis commentario illustravit et quidem 2. tomis, Anno 1621. Videatur Alegambe, pag. 110.

SALAZAR (Pet.) condidit historiam provinciae Castellani ordinis S. Francisci, Anno 1612. Fertur etiam tractasse de usu et consuetudine.

SALAZARIUS (Ambr.) inventarium generale de rebus notabilibus regnorum Hisp. edidit, An. 1612.

SALCEDO (Hieron.) adornavit dissertationes in Thomam de regimine principum, Anno 1655. fol.

de SALCEDO (Pet. Gonsalez) JCtus, scr. examen veritatis in repulsam tractat. firmantis jura reginae, Anno 1673. fol.

SALEIUS Bassus, a Tacito in Dialogo absolutissimus poeta salutatur. Quintilianus lib. 10. vehemens et poeticum ingenium ei tribuit. Vide, BASSUS.

SALESIUS (Franc.) scr. introductionem ad vitam devotam, Anno 1619: item, ideam boni regiminis. Vid. Saussay pag. 168. Tuldenus part. 4. hist. pag. 4.

SALESIUS (Jac.) Arvernus, Anno 1593. a Calvinistis interfectus est. Reliquit tractatum de septem sacramentis. Alegambe, pag. 21. eum Graecae, Hebraicae, Chaldaicae et Arabicae linguae peritum fuisse aff.

SALIANUS (Jac.) Avenionensis, Anno 1640. obiit. Condidit annales ecclesiasticos veteris Testamenti, vastum opus, sed et doctum, quod sex ingentibus tomis comprehenditur. Vid. Alegambe, pag. 211.

SALICA (J. Bapt.) propositiones peripateticas de ortu et interitu, Patav. Anno 1642. elaboravit.

a SALICETO (Damianus) falsitatem ecclesiae reformatae et Lutheranae libro, Colon. Anno 1669. edito, ostendere conatus est.

de SALICETO (Guilh.) Placentinus, comp. practicam, Guilielmicam dictam, quae Anno 1490. typis excusa est.

SALICETUS (Barthol.) Bononiensis, celebris JCtus, An. 1412. aetatis 77. obiit. Novem libros in codicem: librum unum de usu feudorum, etc. exaravit. Opera ejus omnia quatuor tomis, An. 1615. prodierunt. Vid. Panzirolus in JCtis, 2, 78.

SALICETUS (Rich.) Bononiensis JCtus, An. 1360. floruit. Scripsit in Cod. et ff. Vid. Panzirolus, pag. 214.

SALIGNACUS (Bernh.) composuit 2. libros arithmetices, Anno 1593. item, tract. de mesolabio, An. 1574.

SALIGNACUS (Joh.) Petricorius, Anno 1564. claruit. Vid. Colomesius in G. O. pag. 33.

poeta, Anno 1500. floruit. Edidit philomathema. Videatur Greg. Letus in Ital. Regn. pag. 179.

SALINAS (Franc.) Burgensis, An. 1590. vivere desiit. Vix decennis oculorum usum amiserat: nihilominus tantus in musica, Lat. et Graeca lingua, nec non mathematicis disciplinis evasit, ut parem sua aetate, in musicis praesertim, non habuerit. Produxit. vitam usque ad 77. annum. Composuit septem libros de musica, qui tanti a peritis harum rerum fiunt, ut aliunde potius, quam ab hominis industria profecti credantur. Vid. Thuanus l. 99.

SALINUS (Bernh.) Italus, Anno 1608. obiit. Adornavit 4. volumina rerum mathematicarum et septem tomos conclusionum theologicarum. Vid. Alegambe, pag. 63.

de SALIS (Bapt.) ord. minor. monachus, condidit Summam casuum, quae Baptistiana vocatur, Anno 1484. teste Reisero.

SALIUS (Nicol.) Pragensis, Anno 1596. obiit. Vitas S. Procopii, S. Ludmillae. et Wenceslai literis consecravit. Vid, Alegambe, pag. 355.

SALIUS (Panagius) Audomarensis, Anno 1595. decessit. Scripsit quinque libros Vedastiados vel in laudem Vedafti carmine heroico: telanthropiam sive de fine hominis, eodem genere: tandem Nassovium tragoediam. Videatur Sweertius, pag. 591.

SALIUS (Pet.) Diversus, medicus et philosophus Faventinus, tractavit de febri pestilenti[?]i, Bonon. An. 1584.

SALLUSTIUS (Cajus) Crispus, natus est A. U. C. 668: obiit 4. annis ante bellum Actiacum, teste Eusebio. Ob vitam turpiter actam Senatu motus: verum a Jul. Caesare rerum potito in integrum restitutus et Numidiae praefectus est. Ex scriptis ejus bellum Jugurthinum et Catiliniarium una cum 2. orationibus ad Caesarem de rep. ordinanda superant. Taci[?]us lib. 3. histor. rerum et omanarum florentissimum autorem nominat. Juxta Martialem audit Romana primus in historia. Augustino lib. de vita beata vocatur electissimus pensitator verborum. Graeci ejus historias tanti fecere, ut eas Graece transtulerit Zenobius sophista, teste Suida. Vid. Mart. Hanckius part. 1. de S. R. R. pag. 39.

SALLUSTIUS, [gap: Greek word(s)] , philosophus, libellum de diis et mundo composuit, quem Leo Allatius primus in lucem produxit, Anno 1639. Damascius ap. Photium Cod. CCXLII. autor est, Sallustium nudis pedibus orbem terrarum ferme universum pervagatum esse.

SALLUSTIUS, sophista, teste Suida, commentarium in Demosthenem et Herodotum confecit. Vid. Simplicius in Epictetum, pag. 90.

SALMASIUS (Claud.) Divionensis, natus est Anno 1596: obiit Anno 1652. Eum adhuc juvenem Josephus Scaliger et Isaacus Casaubonus admirati, imo professi sunt, se a literarum ejus lectione semper doctiores discedere. Cum vix 14. annorum esset, Nilum et Barlaamum de primatu Papae recensuit. Decimo quinto aetatis anno Florum edidit una cum notis et Joh. Grutero dedicavit. Haee scripta postea plura alia secuta sunt, quae omnia enumerare difficile foret. Inter praecipua sunt commentarii in Augustam historiam: opus exercitationum Plinianarum in Solinum: Apparatus sacer: tractatus de annis climactericis: libri de usuris, modo usurarum et foenore trapezitico: defensio Regia pro Carolo I. liber de translubstantiatione, etc. Reliqua ejus opuscula Antonius Clementius in vita Salmasji pag. 64. recenset. A Venetis, multis aureorum millibus promissis invitatus est, ut ter tantum in anno publice praelegeret: quod modeste recusavit. A Belgis solus dignus aestimatus est, ut magni Scaligeri locum licet longo tempore post impleret. Mortuus est non sine veneni suspicione. Post mortem multa ejus scripta (sic enim jusserat) ab uxore combusta sunt, quod in iis durius in viros doctos invectus fuisset. Viri

eruditi fateri coguntur, fuisse eum doctissimum Theologum, solertissimum JCtum, ex quisitissimum medicum, nobilissimum philosophum, admirabilem philologum. Linguarum notitiae adeo avidus erat, ut Arabicam, AEgyptiacam, Persicam, Chinicam et Indicam caeteris Europaeis, quas antea callebat, adjungere non dubitaverit. O seculi miraculum! Hugoni Grotio audit optimus interpres veteris Salmasius aevi. Scioppius appellat literarum principem: Gronovius Varronem et Eratosthenem seculi nostri. Reinesius in Var. lect. 1, 6. Salmasii exquisitissimae eruditioni tantum tribuo, ut non modo, quae docte ad bonos autores notavit et ingeniose istorum medelis excogitavit, tantum non exosculer longeque meis abortivis praeseram: sed ultro srivolis meis cedere paratus sim, si ipsi contra videri viderim. Vid. Colomes. in G. O. pag. 188.

SALMATIUS (Ant.) A. 1611. claruit. Vertit Zonaram et Cyrillum, teste Casp. Conrado in millen. 3.

SALMERO (Alfons.) Toletanus, unus ex Ignatii Loiolae discipulis, An. 1585. obiit. Multa scripsit in Evangelia, Acta, epistolas Apostolorum: quae omnia 16. tomis continentur. Videantur Lundorpius T. 2. hist. pag. 625. Quenstad. pag. 21. Alegambe pag. 22.

SALMUTH (Henr.) senior, Sweinfurti natus est Anno 1522: obiit Anno 1576. Lipsiae theologiam docuit. Reliquit homilias. Vid. Henr. Salmuth. ad part. 2. Panciroll pag. 226.

SALMUTH (Henr.) Henrici filius, Am bergae syndici munere functus est. Composuit egregium commentarium in Pancirollum de rebus deperditis et recens inventis, qviprodiit A. 1629. Videatur ipse Salmuth. ad part. 1. Panzir. pag. 34. item ad part. 2. pag. 191. 226. Filium habuit sibi cognominem, qui dissertationem juridicopoliticam de natalitio veterum ritu construxit et Friderico Electori An. 1619. dedicavit. Vid. iterum Salmuth. ad part. 1. Panc. pag. 98.

SALOMO, filius Davidis, rex Hebraeorum sapientissimus, scripsit Proverbia, Ecclesiasten et Canticum canticorum. Flavius Josephus l. 8. Ant. Jud. librum exorcismorum quoque Salomoni tribuit. Circumfertur etiam liber sub Salomonis nomine, qui clavicula Salomonis inscribitur: verum is in decreto Gelasii inter damnata scripta refertur. Plura de scriptis Salomonis Cedrenus p. 79. 89. Lambecius, in Prodromo pag. 200. Pineda in gestis Salomonis pag. 206. observant.

SALOMO, ben Abraham, An. M. 4921. lexicon hebraicum contexuit, quod Viennae in Bibl. publ. MS. extare dicitur.

SALOMO, ben Aderath, An. M. 5040. vixit. Composuit Thorath Habeit: quaestiones, responsiones et annotationes in Talmud: item, librum Avodath. Hakkodesch. Vid. Ganz. in Z. D. pag. 142. Buxtorf. in abbreviat. pag. 163.

SALOMO, ben Gabiros, librum moralem Mischar happeninim dictum Arabice exaravit, quem deinde R. Aben Tibbon hebraice transtulit. Extant ejusdem meditationes de mirabilibus DEI, Corona regni inscriptae, quas Franc. Donatus, Romae Anno 1618. latine reddidit.

SALOMO Luria, Austriacus, A. M. 5333. obiit. Paravit syntagma super universum stilum et philologiam Talmudis, vocavitque illud [gap: Greek word(s)] , i. e. mare Salomonis: item, quaestiones et responsiones. David Ganz in Z. D. pag. 155. vocat lumen magnum, coronam Israelis, miraculum temporis.

SALOMO, Urbinensis, A. M. 5277. collegit libr. Ohel Moed, i. e. tentorium conventus sive synonyma hebraica ex Bibliis Vid. Ganz, pag. 149.

SALOMO Wirga, medicus, librum historicum, Schebhet Juda dictum, Germanice expressit. Vid. Carpzovius in notis ad Schickardi Mispat hammelech cap. 1. pag. 80.

SALOMO, Constantiensis episcopus, Anno 995. claruit. Carmina ad Dadonem et alios exaravit. Extat ejusdem Lexicon. Goldastus in no. ad Calumbanum pag. 82. Fuit (inquit) iste Salomo ex illustri et vetustissima Rams wagiorum

familia. Fundamenta jecit opidi amoenissimi, quod abs se Cellam episcopi nominavit S. Gallum inter et Constantiam Utriusque enim sceptra regebat. Qui quidem et inter divos relatus. Lexicon illud ex variis variorum scriptorum glossis compilatum ante hos 800. et pluresannos: quo in negotio opera atquetmagisterio praeceptoris Isonis, ut testantur, usus est, nec non Notkeri et Tutilonis virorum doctissimorum.

SALOMONIUS (Marius) JCtus, vixit tempore Leonis X. pontif. Deprincipatu tractare instituit

SALON (Marcus) de Pace, Hispan. in leges Taurinas commentatus est, Anno 1568. fol.

SALON (Mich. Thomas) Valentinus, edidit ingens post Dominicum Sotum volumen de justitia et jure. Vid. Bibl. Hisp. pag. 267.

SALONIUS, Salviani discipulus, seculo quinto claruit. Extat ejus dialogus in Proverbia et Ecclesiasten Salomonis. Vid. Ph. Labbe T. 2. dissert. pag. 318. Olearius in Abacopag. 420.

SALTMARSCHIUS, Anglus, stricturas gloriae vulgavit. Extatejusdem tract. de gloria libera.

SALVADOR (Ant.) de Leon, in Ecclesiasticum commentatus est. Vid. Alegambe, pag. 44.

SALVAGUS (Porchettus) victoriam adversus Hebraeos edidit, teste Ghilino vol. 1. pag. 201.

SALVIANUS, Massaliensis episcopus, A. C. 460. vixit Reliquit octo libros de gubernatione DEI, epistolas et alia. Ejus opera Conr. Rittersbusius erudito comnentario illustravit Scripsit quoque 4. libros de avaritia sub nomine Timothei, in quibus ita exaggerat vitia Christianorum, imprimis vero Clericorum sui temporis, ut nimius videre queat, inquit Bellarminus. Baronius sui temporis Jeremiam: Jos. Scaliger scriptorem Christianissimum appellat. Videantur Ph. Labbe Tom. 1. pag. 370. Olearius, pag. 421.

SALVIANUS (Hippolytus) vir multijugae doctrinae et opere de piscibus inter alia scripta clarus, cum 22. annos in schola Romana magno concursu praelegisset et medicinam felicissime fecisset, tandem Anno 1572. ex hac vita decessit. Vid. Thuanus, l. 54.

SALUIANUS (Salust.) Romanus, emisit 3. libros variarum lectionum de re medica, Anno 1588: item, duos libros de c lore naturali, acquisititio, et febrili, Anno 1586. etc.

SALVIDIENUS (Marc.) vitam Saturnini, unius e 30. tyrannis, literis consignavit. Meminit ejus Vopiscus.

SALVIUS (M.) Julianus, JCtus, proavus Didii Juliani Imp. sub Adriano Caesare claruit, eique a consiliis fuit. Dicere solitus est, se, etiamsi alterum pedem in sepulcro haberet, tamen adhuc discere velle. Composuit 99. libros digestorum. unum de ambiguitatibus: ad Minutium 6. ad Urceium 4. Idem edictum perpetuum proposuit. Vid. Guid. Panzirolus in JCt. 1, 38. Bertrandus pag. 2.

SALVIUS Valens, JCtus, tempore Antonini Pii Imp. claruit. Videatur Panzirolus 1. 42.

SALUTARIS, medii aevi poeta, selecta carmina struxit, quae 113. distichis con. stant. Addidit ea Chr. Daumius distichis Catonis, pag. 217. et seq.

SALUTATUS (Collutius Pierius) poeta et orator, Anno 1460. floruit. Opera ejus Venetiis An. 1542. prodierunt.

de SAMANIEGO (Didac.) Hisp. A. 1626. obiit, aetatis 85. Condidit vocabularium linguae Chiriguanae, cujus usus in parte meridionalis Americae. Vid. Alegambe, pag. 94.

SAMBLASIUS (Joh. Bapt.) JCtus, Patav. An. 1492. obiit. Tractavit de actionibus et earum natura: de arbitris: de correlativis: de contrarietate juris civilis et canonici. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 142.

SAMBUCUS (Joh.) Turnavienfis Pannonius, medicus, natus est Anno 1531: obiit Anno 1584. aetatis 53. Thuanus l. 80. ejus studium in veteribus libris colligendis magnopere commendat. Ejus beneficio Nonni Dionysiaca, Eunapius, Aristaenetus et Hesychius IHustris prodierunt. Scripsit etiam de rebus ad Agriam gestis: item, obsidionem Sigethi. Vid. Simon Schardius vol. 2. Germ. script. pag. 537. et 539. Carmina ejus Graeca et Latina seorsim impressa sunt. Pet. Victorius in var. lect. 37, 18. et 19. vocat virum bene doctum, accuratum in legendo, et reconditae doctrinae.

SAMERIUS (Henr.) Luxemburgensis, Anno 1610. obiit. Struxit chronologiam sacram ab O. C. usque ad Christum natum. Vid. Sweertius pag. 336. Alegambe, pag. 177.

SAMMARTHANUS (Scaevola) Juliodunensis, paravit tres libros paedotrophias: item, elogia virorum doctrina illustrium, Anno 1616. Carmina ejus leguntur Tom. 3. Delit. Gall. pag. 267. Vid. Zeillerus part. 3. hist. pag. 207. Hallerv. in B. C. pag. 366.

SAMMONICUS (Serenus) tempore Severi Imp. claruit, uti testatur Macrobius Saturn. 2, 12. Scripsit libros nonnullos ad Caracallam, fatente Spartiano. Laudatus Macrobius sat. 3, 16. et 17. libros rerum reconditarum Sammonici allegat. Meminit ejus quoque Arnobius l. 6. Extat hodie carmen ejus de medicina et morborum remediis. Alii tamen id ejus filio tribuunt. A Caracalla in coena interemtus est. De eo ita Scaliger pag. 822. Serenus Sammonicus adeo est tenuis, ut nullum unquam aeque meminerim. Utitur tamen vocibus valde bonis. Vid. Glandorp. pag. 788. Keuchenius in notis ad Serenum, pag. 68. Bartholinus in poet. med. pag. 116. 120. Barth. in 9. Theb. Papin. pag. 1058.

SAMONAS, [gap: Greek word(s)] , Gazensis episcopus, seculo XI. floruit. Habuit disputationem cum Achmed Saraceno super veritate corporis et sanguinis Christi in Eucharistia, quae extat Gaece et latine in Bibliotheca Patrum, Tomo duodecimo. Vid. Olearius, pag. 422.

SAMOSCIUS (Joh. Sarius) Polonus, Anno 1605. obiit. De Senatu Romano duos libros pereruditos suo nomine edidit, quorum tamen verum autorem esse Car. Sigonium alii existimant. Samoscius iste in urbe cognomine a se condita (erat autem Vicecancellarius regni Poloniae) Anno 1593. academiam condidit, ad quam undique viros eruditos convocavit, exceptis Jesuitis, quos in sua Samosciana academia ferre noluit. Vid. Mart. Hanckius part 1. de S. R. R. pag. 263.

SAMOTULIENSIS (Gregor.) processum juris Polonici: item, enchiridion impedimentorum matrimonii construxit. Vid. Starovolscius, pag. 66.

SAMOTULIUS (Wencesl.) Polonus, processum juris canonici post se reliquit. Vid. Starovolsc. pag. 66.

de SAMPAGO (Steph.) vitam Eborensis et conversionem S. AEgidii literis consignavit.

SAMSON (Rich.) Anglus, Anno 1554. obiit. In Pentateuchum, epist. ad Rom. et Corinth. commentatus est.

a SAMSONE (Joh.) natus coecus, libros confecit. Ejus opuscula Lugd. Anno Anno 1655. impressa sunt.

SAMSONIUS (Herm.) pastor Rigensis, An. 1643. obiit. Struxit anti Jesuitam tomis duobus: enchiridion articulorum fidei: syntagma histor. passionis: postillam evangelicam: lib. de coena, etc. Vid. Henning. Witte in Theol. pag. 510.

SAMUEL, ben Banschat, libellum Boethii de Consolatione eleganter in linguam hebr. transtulisse fertur.

SAMUEL, pater R. Judae pii, A. M. 4942. vixit et librum Chasidim exaravit. Vid. Ganz in Z. D. pag. 139.

SAMUEL, filius Valerii Judae, Chason Lemoed vel commentar. in Danielem, Venetiis publicavit, An. 1586.

SAMUEL Zirza, circa A. C. 1490. vixit. Reliquit Mekor Chaym et Michlal Jophi. R. Ganz in Z. D. pag. 150. vocat Samuelem Tarsam: Manasse ben Israel de Creat. pag. 9. Samuelem Sarsam.

SAMUEL Haccohen, filius Chophni Gaon, A. M. 4794. obiit. Condidit librum Mekach Vememcar seu de emtione et Venditione, et libr. Mitzranot de propugnaculis. Vid. Ganz, pag. 131.

SAMUEL Jarchinaeus, A. M. 4003. claruit. Erat astrologus, medicus et eximius sapiens in Graeca scientia, inquit Ganz, in Z. D. pag. 112.

SAMUEL, Maroccianus, Judaeus, postea Christianus factus, seculo undecimo vixit, et librum, 27. capitibus constantem, reliquit de adventu Messiae, qualem Judaei adhuc temere expectant. Libellus ille ab Alfonso Bonihominis ex. Arabico in latinum conversus est Anno 1339. Vid. Bellarminus de Scr. eccles. pag. 137. Ph. Labbe Tom. 2. diss. pag. 323. Hoorne beck de conv. Jud. pag. 7. Olearius in abaco, pag. 422.

SAMUELLIUS (Franc. Maria) de electione canonica commentatus est, Venet. Anno 1644. fol.

SANBIASIUS (Franc.) Cosentinus, tract. de anima, somno et pictura Sinice expressit. Videatur Alegambe, pag. 134.

SANCHEZ (Franc.) Bacarensis medicus et professor regius in Tholosana academia, tractatum titulô, quod nihil scitur, composuit. (Vid. HARTNACCIUS.) Linden, pag. 186. multa ejus medica et philosophica scripta recenset.

SANCHEZ (Franc.) Olyssiponensis, in Ecclesiasten commentatus est, Barcinone, Anno 1619.

SANCHEZ (Gasp.) Granatensis, Anno 1591. obiit. Reliquit 2. tomos concionum, quos Fr. Labata edi curavit. Vid. Alegambe, pag. 151.

SANCHEZ (Gasp.) Navarrus, An. 1609. vivere desiit. Libellum Ciceronianarum phrasium exaravit. Idem l. c.

SANCHEZ (Jac.) Hisp. An. 1607. vitam Margaretae Agullonae stilo subjecit. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 185.

SANCHEZ (Thomas) Cordubensis, Anno 1610. decessit. Construxit tres tomos de matrimonio. De eo Clemens IIX. dixisse fertur, nullum unquam scriptorem extitisse, qui dubias de matrimonio controversias uberius et accuratius enodasset. Vid. Alegambe, pag. 436. Maresius Tom. 2. contra Tirin. pag. 917. Rivetus in Jesuita vapulante c. 3. num. 3. et Tom. 2. Oper. pag. 926.

SANCHONIATHON, [gap: Greek word(s)] , Phoenix, inter antiquissimos scriptores referri debet, si quidem tempore belli Trojani floruit. Theodoretus in Therapeut. Berytiumfacit. Scripsit historiam Phoenicum linguâ Phoenicia: quam Philo Byblius (is sub Adriano Caesare vixerat) octo libris Graece interpretatus est. Porphyrius apud Eusebium autor est, Sanchoniathonem sua hausisse partim ex urbium annalibus, partim e [?]ibris in templo asservatis, quos acceperat a Jerombalo, DEI [gap: Greek word(s)] sacerdote: haec vero monumenta sua Abibalo, Berytio regi, inscripsisse. Suidas ait, ipsum praeter libros de institutis Phoenicum etiam tractasse de Mercurii physiologia: item, de theologia AEgyptia. Vid. Athenaeus 3, 21. Porphyrius l. 2. [gap: Greek word(s)] , pag. 64. Bochartus in Phaleg, pag. 885.

SANCIUS (Alf.) Hisp. Anno 1593. obiit. Multa de Sinis plenius et integrius, quam qui ante ipsum, voce et scriptis docuit, ex quibus Possevinus sua postea locupletavit. Videatur Alegambe, pag. 21.

SANCRUCIUS (Joh.) Nordovicensis, struxit dialecticam ad mentem Joh. Scoti, Lond. An. 1673.

scripsit de philosophia Hippocratica, Madriti, Anno 1624: item, de impedimentis magnorum auxiliorum.

SANCTARELLUS (Anton.) Italus, construxit tractatum de Jubilaeis: it. alium de haeresi, schismate, apostasia, et de potestate Rom. pontificis in his delictis puniendis. De hoc libro ita Gramondus ad Annum 1626. Eodem tempore prodiit in publicum Santarelli, e societ. Jesu presbyteri, de summi pontificis potestate liber, quo variis capitibus plura continebantur contra Regum autoritatem et jura. Vix prodierat liber, cum Collegium Sorbonae acri et docta censura condemnat autorem: censuram ecclesiasticam sequitur Parlamenti Lutetiani placitum, quo servi publici manu in ignem datus liber: quo item e societate Jesu doctores Galli contra scribere jussi. Haec et plura Gramondus lib. 15. pag. 675. Vid. Alegambe, pag. 44.

SANCTIUS (Casp.) Centumputeolanus, Anno 1628. obiit. Commentatus est in prophetas majores et minores: item, in Jobum et Acta apostolorum. Alegambe, pag. 151. tradere audet, eum nunquam in omni vita mentitum esse.

SANCTIUS (Claud.) Ebroicensis episcopus, An. 1590. in carcere periit. Inter libros ejus scriptum repertum, quo parricidium Henrici III. regis tanquam juste factum tuebatur. Extat ejusdem opus de eucharistia, quod incomparabile Saussay pag. 105. appellat. Videatur Thuanus l. 101.

SANCTIUS (Franc.) Brocensis, in Salmanticensi academia eloquentiam et Graecam linguam publice professus est. Reliquit Minervam vel grammaticam novam: quo opere meruit communis literatorum omnium pater et doctor appellari, secundum Scioppium: paradoxa philologica: et annotationes ad Virgilii Bucolica. Vid. Reinesius ad Daum. pag. 57. Placcius pag. 243.

SANCTIUS (Leo) Senensis, Anno 1624. claruit. Texuit 2. libros floridorum. Vid. Alegambe, pag. 300.

SANCTIUS (Marianus) Barolitanus, scripsit de lapide renum et vesicae: item, de modo examinandi medicos chirurgicos. Vid. Linden pag. 440.

SANCTIUS (Petr.) Hisp. An. 1609. mortuus est. Condidit octo libros de regno DEI. Vid. Alegambe, pag. 397.

SANCTIUS (Rodericus) tempore Friderici IV. Imp. floruit. Res Hispanicas stilo expressit.

SANCTOMARTINUS (Joh.) medicus Vicentinus, de vinorum commixtione librum elucubrasse dicitur.

SANCTORIUS (Jul. Ant.) Casertanus, Anno 1602. obiit. Collegit diaria pontificum.

SANCTORlUS (Paulus AEmil.) historiam monasterii Carbonensis An. 1601. publicavit. Vid. Nicius Erythr. part. 3. Pinacoth. numero 18.

SANCTORIUS (Sanctorius) comment. exaravit in artem medicinalem Galeni, Anno 1630: item, 15. libros methodi vitandorum errorum omnium, qui in arte medica contingere solent, An. eodem.

a SANCTOTIS (Christoph.) Burgensis episcopus, in 7. priora capita Matthaei commentari aggressus est. Extat ejusdem theatrum S. Patrum.

SANDAEUS (Maximil.) natus est A. 1578: obiit An. 1656. Herbipoli philosophiam et theologiam docuit: inde Moguntiam concessit. Edidit varia opuscula, inter quae praecipua esse duco grammaticum profanum, Platonem Christianum, Jurisconsultum Christianum et medicum Christianum. Vid. Sweertius, pag. 562. Aleg. pag. 338. Tuldenus, part. 2. pag. 278.

SANDERSONUS (Robert.) episcopus Lincolniensis, tractatum emisit de diversis conscientiae casibus: item, de juramenti promissorii obligatione, Anno 1646.

SANDERUS (Ant.) Gandavensis, vulgavit 3. libros de claris Gandavensibus: duos de claris Brugensibus, An. 1624. Extant ejusdem tres libri poematum. Vid. Sweert. pag. 137. Ph. Labbe in B. B. pag. 13.

SANDERUS (Joh.) medicns, An. 1556. vixit. Reliquit methodum curandarum aegritudinum.

SANDERUS (Joh.) Brunswicensis rector, An. 1660. claruit. In Homerum duobus tomis commentatus esse dicitur.

SANDERUS (Laevinus) Gandensis, natus est An. 1588. Exaravit orationes in laudem B. Mariae virginis. Vid. Alegambe pag. 294.

SANDERUS (Nicol.) Anglus, An. 1580. obiit. Scripsit de visibili ecclesiae monarchia octo libros: item, demonstrationes de Papa Rom. et Papissa Romana. Videatur Valer. Andr. in Fastis Lovan. pag. 86.

SANDEUS (Felinus) Ferrariensis JCtus, sub Innocentio IIX. floruit. Reges Siciliae et Apuliae calamo descripsit. Vid. Zeillerus part. 3. hist. pag. 208.

SANDIUS (Christoph.) Borussus, Nearianus, hoc tempore vivit. Edidit tractatum de scriptoribus ecclesiasticis: paradoxas explicationes in quatuor Evangelistas: libellum de origine animae, etc. Vid. Bosius in notitia de scr. eccles. cap. 3. pag. 35.

SANDIUS (Edu.) Olissipponensis, Anno 1600. obiit. Itinerarium 4. Japonensium principum literis consignavit. Vid. Alegambe, pag. 99.

SANDOLINUS (Cherubinus) exaravit thaumolemma cherubicum, An. 1599. Extat ejusdem tractatus de horologiis, Venetiis editus, fol.

SANDON, [gap: Greek word(s)] , Hellanici filius, philosophus, confecit [gap: Greek word(s)] , ne argumenta in Orpheum, teste Suida.

SANFELICIUS (Ant.) Anno 1570. obiit. Campaniam Italiae descripsit. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 37.

SANFELICIUS (Joh. Franc.) JCtus, collegit decisiones supremorum tribunal. regni Neapolit. Venet. An. 1644.

SANGA (Joh. Bapt.) Roman. carminibus celebris factus est. Vid. Tom. 2. Delit Ital. pag. 602.

SANGALLENSIS, histor. gesta Caroli Magni literis consignavit. Vid. Zeillerus part. 3. de hist. pag. 209.

SANGELASIUS (Joh.) Engolismensis, An. 1552. claruit. Vid. Colomesius in G. O. pag. 16.

SANGIORGIUS (Joh. Ant.) Card. Anno 1509. obiit. In decretales commentari instituit. Videatur Ghilinus, vol. 1. pag. 95.

SANGRINUS (Angel.) Casinensis abbas, Anno 1593. obiit, aetatis 93. Adornavit lyricam psalmorum paraphrasin: carmen heroicum de ineffabili nomine JESU: elegias undecim de passione Domini. Poetica facultate usque adeo pollebat, ut, quicquid libuisset, facile et ubertim pene extemporaneo carmine enunciaret.

SANLEGERIUS (Franc. Tond.) scr. de pensionibus ecclesiasticis, An. 1662. fol. Vide, TONDUTUS.

SANNAZARIUS (Jac.) Neapolit. natus est An. 1458: obiit An. 1530. aetatis 72. Pro Jacobo Sannazario Actius Sincerus appellari maluit. Struxit 3. libros de partu Virginis: in quibus elimandis 20. annos contrivisse fertur. Epitaphium ejus tale circumfertur:

Carmina ejus ex parte habentur Tom. 2. Del. Ital. pag. 602. In carmine sacro (uti observat Scipio Gentilis in notis ad epist. Pauli ad Philem. pag. 40. ) ne semel quidem Christum aut JESUM nominare ausus est, offensus, ut puto, parum latinis auribus tritis nominibus. Similiter vaticinia de Christo prolaturus, non Esaiam, non Davidem, sed Proteum ea canentem inducit in antro Jordanis, Erasmus in Ciceroniano pag. 205. Partum Virginis matris Act. Sincerus mire felici carmine descripsit, cui supra modum applausum est a Romano theatro. Confer Scaligerum de re poet. pag. 812. Adde Jovium in elog. numero 80. Wilckium in [gap: Greek word(s)] pag. 341. Ghilinum vol. 2. pag. 158. Olearium in Abaco, pag. 225.

SANNAZARIUS (Jul.) JCtus, de sponsalibus et matrimoniis, Anno 1602. commentatus est.

SANNYRION, [gap: Greek word(s)] , veteris comoediae poeta, Olymp. LXXXVII. claruit. Fabulam ejus [gap: Greek word(s)] Athenaeus l. 7. allegat. Scripsit etiam [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] . Juxta Pollucem Canabus vocatus est ob gracilitatem.

SANSOVINUS (Franc.) Anno 1586. obiit Exaravit de administratione regnorum et rerump. 21. libros. Vid. Ghilinus vol. 1. pag. 64.

SANTANDER (Gabr. Ad.) emisit librum titulo, dictamen adinterrogata respondens, An. 1660. in 4.

SANTBECHUS (Dan.) Gelder, edidit problematum astronomicor. et geometricorum sectiones septem, Anno 1561.

SANTENIUS (Joh.) hypomnemata oratoria, Anno 1630. item, tract. de termino vitae An. 1641. imprimi curavit.

SANTES (Edwin) de statu religionis relationem confecit, in qua religionum conciliationem vehementer urget.

de SANTIAGO (Joh.) vel a S. Jacobo, Toletanus, Anno 1604. obiit. Extat ejus methodus concionandi: item, ars rhetorica. Vid. Alegambe, pag. 272.

SANTINELLUS (Barth.) Roman. medicus, edidit confusionem transfusionis sanguinis, sive confutationem operationis transfundentis sanguinem de individuo in individuum, Romae, An. 1668.

SANTIURE (J. Bapt.) emisit librum titulo, lux veritatis fidei accensa, Monach Anno 1646.

SANTORATIUS (Franc.) adornavit medullam Aristotelis Anno 1619. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 135.

SANTORELLUS (Anton.) medicus et philosophus Neapolitanus, struxit 24. libros de sanitate, An. 1643. fol.

SANTOVIRIUS (Pet.) Anno 1572. vixit. Scripsit tractatum de hospitalitate: item, de casibus abbati reservatis, teste Sandero. Sweertius vocat Pet. Santomerium Wallocapellum.

SANTRA, teste S. Hieronymo, in praefat. libri de Scr. Eccles. vitas praestantium virorum literis consignavit. Liber ejus de verborum antiquitate aliquoties a Festo, Nonio et aliis allegatur. Vid. Glandorpius in O. R. pag. 764.

SANUTUS (Joh. Bapt.) reliquit tract. de rebus litigiosis: responsa civilia et criminalia: ephemerides, etc. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 139.

SANUTUS (Marinus) cognomine Torsellus, Venetus, Anno 1310. floruit. Elaboravit librum de magistratibus Venetis: et alium de vitis principum Venetorum. Extant ejusdem secreta fidelium Crucis et continentur Tom. 2. hist. Orient. edit. Hanoviae Anno 1611. Vid. Zeillerus part. 2. de hist. pag. 229.

SANZ (Pet.) de Morquecho, JCtus, de divisione bonorum Anno 1607. commentatus est.

SAPHORIUS (Arn.) Beamensis Gallus, Anno 1595. obiit. Extant ejus combinationes adv. haereticos. Vid. Alegambe, pag. 48.

SAPIDUS (Joh.) Selestad. natus est Anno 1490: obiit Anno 1561. Edidit Lazarum redivivum, Comoediam. Carmina ejus servantur T. 5. Delit. Germ. pag. 1176. Vid. Hertzog, in Chr. Alsat. 7, 21.

SAPORTA (Ant.) quinque libros de tumoribus praeternaturalibus, An. 1624. edi curavit.

SAPORTA (Joh.) Toletanus, JCtus, scripsit demora: item, de collationibus. Vid. Tomus 8. Tract. tract.

SAPPHIRUS (Phil.) Novarinus, in analytica posteriora commentari coepit. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 81.

SAPRICIUS Saprici, scriptis certavit cum Thoma Stigliano. Vid. Joh. Rhodius in Autoribus supposit. pag. 28.

SARABUS, [gap: Greek word(s)] , condidit artem coquendi, a quo eandem didicit Plato philosophus. Videatur Tzetzes in Chil. pag. 200.

SARACENUS (Joh.) canonicus Cracoviens. tractavit de schismate Ruthenorum. Vid. Starovolscius, pag. 55.

SARACINELLUS (Bernh.) Urbevetanus, orationem de Spiritus S. adventu, Anno 1676. habuit.

SARASA (Alf. Ant.) artem semper gaudendi excogitavit, quae prodiit Antv. Anno 1664. Extat ejusdem solutio problematis a Marsenno propositi, Anno 1649. fol. edita.

SARAVIAS (Adrian.) Hisp. Anno 1587. floruit et Leydae theologiam professus est. Tractavit de sacrilegiis et sacrilegorum poenis: item, de diversis gradibus ministrorum Evangelii. Vid. Meursius in Ath. Batav. pag. 260.

SARBIEVIUS (Matth. Casim.) Lithuanus, Anno 1640. obiit. Vilnae philosophiam et theologiam professus est. Edidit 4. libros Lyricorum. Fertur etiam reliquisse 12. libros Lechiados carmine heroico. Vid. Alegambe, pag. 337.

SARCERIUS (Erasmus) Annaebergensis, natus est Anno 1501: obiit Anno 1559. Primo scholae Lubecensi praefuit: deinde a Comite Nassoviensi invitatus in dicto comitatu ecclesiam rexit. Fertur 24. ecclesias Comit. instituisse et juxta reformatam religionem ordinasse. Emisit dialecticam, rhetoricam, et alia. Vid. Jac. Verheiden in elog. Theol. pag. 47.

de SARDIS (Lud.) Ferrariens. JCtus, condidit tractatum de liberis naturalibus, legitimatione et successione eorum. Floruit Anno 1400.

SARDUS (Alex.) Ferrariensis, scripsit de moribus gentium tres libros: item, de rerum inventoribus: ut et de nummis Romanorum et Graecorum, An. 1579.

SARDUS (Casp) exaravit commentarium de triplici philosophia ad Olympiam Moratam. Vid Vossius de natura rhetor. pag. 52.

SARISBURIENSIS (Joh.) episcopus Carnotensis, Anno 1182. obiit. Reliquit Polycraticon sive tr. de nugis Curialium. Vid. Thomasius de plagio §. 535. Barthius ad Claudian. pag. 1234. Quaere, JOHANNES.

SARMIENTUS (Franc.) Hisp. confecit 3. libros selectarum interpretationum, An. 1580. Opera ejus prodierunt, Antv. Anno. 1616.

SARNANUS (Constant.) instituit conciliationem Thomae et Scoti Anno 1576. Vid. Quenstadius pag. 346.

SARNENSIS (Pet.) Cistert. monachus, tempore Innocentii III. vixit. Condidit historiam Albingensium et belli in eos Anno 1209. suscepti. In lucem prodiit An. 1615. cura Nicol. Camuzatis.

SARNICIUS (Stanisl.) octo libros de rebus Polonorum et Lithuan. composuit. Vid. Starovolscius, pag. 65.

de SARO (Lud.) scripsit de vita Christi, teste Sauberto in orat. de Biblioth. p. 91.

SARPIUS (Paulus) Venetus, struxit historiam Veneti interdicti septem libris: item historiam concilii Tridentini sub nomine Petri Suavis Polani. Tandem Venetiis a sicariis confossus est. Vid. Joh. Rhodius in scrip. supposit. pag. 8. Placcius, pag. 226. 242.

SARRACENUS (Joh.) Atrebas, A. 1598. obiit. Dioscoridem latine vertit notisque exornavit. Extant et ejus orationes.

SARRACHUS, Trivultiaden sive historiam de gestis Joh. Jac. Trivultii Magni composuit.

SARRAVETIUS (Mich.) de Petra, quaestiones varias ventilavit, 1. de infallibilitate primi principii. 2. de principio individuationis. 3. de subjecto philosophiae naturalis. 4. de insolubilibus.

SARRAVIUS (Claud.) reliquit epistolas: de quibus vide judicium Nic. Heinsii in Ovidii artem, pag. 617.

a SARTIANO (Albert.) An. 1450. obiit. Scripsit ad Eugenium IV. pont. contra martyrum vituperatores. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 6.

SARTORIUS (Euch.) edidit sanctos fundatores ordinum religiosorum, Friburgi, Anno 1662.

SARTORIUS (Joh.) Amsterd. Anno 1566. obiit. Compos. grammaticam latinam: item, observationes in Matthaeum: ut et tres chiliades adagiorum. In epitaphio triglottus audit.

SARZONIUS (Hieron.) JCtus, tractatum confecit de foeminis ad feudum recipiendis nec ne.

SASBOLDUS (Adamus) vel SASBOUTH, Delphensis, natus est Anno 1516: mortuus Anno 1553. Confecit comment. in Esaiam et omnes S. Pauli epistolas. Librum primum Iliados Homeri latino carmine convertit. Memoria tam felici fidaque fuisse dicitur, ut 12. libros AEneidos sine monitore promte recitaret. Ejus opera prodierunt Coloniae, Anno 1575. Vid. Saussay, pag. 72. Waddingus pag. 2.

SASCARIDES (Gellius) Hafniens. natus est Anno 1562: obiit Anno 1612. Scripsit de spiritibus et cali[?]o innato. Vid. Vindingius in R. H. pag. 211. Bartholinus in Danis, pag, 46.

SASCARIDES (Joh.) Wermenhusanus, natus est Anno 1526: obiit Anno 1594. Erat Graece doctus et Hebraice. Composuit novem libros carminum sacrorum. Videatur Tomus 5. Delit. Germ. pag. 1182. Confer Bartholinum in Danis pag. 88. Vindingium in R. H. pag. 105.

SASERNA, antiquus autor, de agricultura commentatus est. Columella 1, 1. vocat non spernendum rei rusticae autorem.

SASGERUS (Casp.) Germ. Anno 1525. claruit. Tractavit de justitia fidei et operum: de 7. sacramentis: de praeceptis et legibus: de potestate ecclesiastica, etc. Vid. Waddingus, pag. 144.

SASSIUS (Nicol.) Danus, exaravit thr[?]nodiam memoriae Udalrici, haeredis Norvegiae, Anno 1633.

SATORRUS (Joh. Greg.) librum texuit de laudibus et excellentiis nominis JESU, Anno 1583.

SATURNINUS (Q. Claudius) JCtus, sub Antonino Pio Imp. vixit. Erat vir singularis quandoque opinionis. Unde legum interpretes (inquit Guido Panzirolus 1, 49. ) eos, qui soli sunt in aliqua sententia, Saturninos vocant. Composuit librum de coronis, teste Tertulliano. Vid. Bertrandus pag. 263.

SATURNINUS (Furius) rhetor, majus nomen in foro, quam in declamationibus habuit. Solebat tamen tam honeste declamare, ut scires illum huic materiae non minus idoneum esse, sed minus familiarem. Videatur Seneca l. 3. controvers. 21.

SATYRUS, [gap: Greek word(s)] , Comicus, [gap: Greek word(s)] , et [gap: Greek word(s)] , dramata exaravit. Vid. Athenaeus et Stobaeus.

SATYRUS, peripateticus, condidit vitas illustrium virorum, quas Athenaeus l. 13. et S. Hieronymus praefat. lib. de scr. eccles. commendant. Scripsit etiam [gap: Greek word(s)] . Theophilo l. 2. ad Autolycum Satyrus de populis Alexandriae historiam conscripsisse dicitur. Dionysius Halicarnass. lib. 1. Antiq. Satyrum

quendam fabulas antiquas collegisse tradit. Plinius l. 37. c. 2. 6. etiam de gemmis tractasse affirmat.

SATYRUS, medicus et celebris anatomicus, tempore Adriani Imp. claruit. Erat Quinti auditor, Galeni vero praeceptor.

SAVADCIUS (Theod.) Polonus, haud inamoenus soluta et ligata oratione scriptor Starovolscio pag. 116. appellatur.

SAVAGETUS (Joh.) Constantiensis et Basileensis ecclesiae canonicus, condidit lamentabilem orationem, qua ostenditur justitia Lud. a Freiberg et injustitia Ottonis de Sonneberg, teste Reisero.

SAVARO (Joh.) praeses et praefectus Arverniae, scripsit luculentum comm. in Sidonium Apollinarem: item, notas in anonymum de ecclesiis et monasteriis Claromontii, Anno 1608. Vid. Casp. Barthius in Rutil. pag. 135. Saussay pag. 232.

SAUBERTUS (Joh.) Altdorfinus, celebris Theologus, natus est An. 1592: obiit Anno 1646. Altdorfii theologiam professus est. Inde Norimbergam vocatus gregi dominico multis annis magno cum fructu praefuit. Reliquit orationem de Bibliotheca Norimbergensium publica: Cassandrum evangelicum: emblemata: conciones. Mortuum laudavit Joh. Valentinus Andreae. Vid. Micraelius pag. 410. Henningus Witte in Theolog. pag. 629. Placcius, pag. 158.

SAUBERTUS (Joh.) Joh. filius, Norimbergensis, natus est Anno 1638. Helmstadii linguam sanctam et Theologiam per 13. fere annos professus est: inde Anno 1672. Altdorfium accitus. Tractatum de Sacrificiis, cum adhuc Studiosus esset, conscripsit. Disputationes philologicas Helmstadii complures habuit, quae Anno 1678. in unum volumen collectae et titulo Palaestrae Theologicophilogicae insignitae sunt. Praeterea Leonis Judaei tractatum de Templo Hierosolymitano latine transtulit. Extant ejusdem Variantiae lectionum in Matthaeum Evangelistam.

de SAVIGNY (Sebast.) edidit tabulas de omnibus artibus liberalibus. Vid. Sorellus de Perf. Hom. pag. 567.

de SAVIIS (Joh. Jac.) medicus, Anno 1518. claruit. Nonnulla in Hippocratem meditatus est.

SAVILIUS (Henr.) eques Britannus, Anno 1621. obiit major septuagenario. In Cantabrigiensi academia mathematicam professionem de suo instituit. Praelectiones in Euclidem confecit. Idem operum S. Chrysostomi optimam et pulcerrimam editionem procuravit. Extat ejusdem tractatus de militia Rom. Vid. Vossius de math. scient. pag. 339. Kempius, pag. 513.

SAVIUS (Ant. Th.) Anno 1550. claruit. Phalaridis epistolas, ab Aretino versas, ad Graecum exemplar contulit et emendavit.

SAVIUS (Aurel. Dav.) Anno 1562. obiit. In titul. de capt. et postlim. reversis commentatus est. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 34.

SAULIUS (Alex.) vitam et gesta S. Pauli Apostoli literis consignavit, Romae, Anno 1661.

SAULUS (Magnus) disquisitionem vulgavit de scientia ejusque effectu juris, Anno 1667.

SAVONAROLA (Hieron.) Ferrariensis, Anno 1498. jussu Alexandri VI. pontif. strangulatus et exustus est. Causa erat, quod in pontificis clericorumque vitam gravissime invectus esset: etsi non desint, qui eum rebus novis studuisse affirment. A multis propheta habitus est. Cominaeus lib. 5. de bello Neap. pag. 393. ita scribit: Hoc unum affirmare possum, multa illum vere praedixisse, de quibus nemo mortalium potuisset eum admonere. Marsilius Ficinus et Franc. Picus Mirandulanus causam ejus contra papam defendere non erubuerunt. Reliquit commentarium in septem Psalmos poenitentiales: et triplicem expositionem in orationem Dominicam. Vid. Politianus l. 4. epist. 2. Jovius in elog. numero 42. Pierius Valerian. de J. L. pag. 152. Vossius

de Philosophia pag. 12. Ghilinus, vol. 2. pag. 196. Olearius in Abaco, pag. 211.

SAVOTIUS (Lud.) medicus regius et professor in acad. Parisiensi, tractatum concinnavit de coloribus, Paris. An. 1609. Vid. Linden, pag. 433.

SAUROMANUS (Georg.) Germanus, omisso juris studio, ad literas humaniores sese contulit. Duas orationes in laudem Caroli Imper. habuit, ob quas Longolio plenior et torosior habitus ac Romana civitate donatus est. Videantur Jovius in elog. numero 128. Pierius Valer. pag. 169.

SAUROMANUS (Joh.) Silesius, Anno 1539. vixit et tragoediarum AEschyli latina versione famam sibi comparavit.

SAUSSAY (Andr.) vel SAUSSAGIUS, episcopus Tullensis, volumen confecit de S. Andreae laudibus et scriptoribus, qui Andreae nuncupati sunt, Anno 1656. Extant ejusdem continuatio Bellarmini de scriptoribus ecclesiasticis: tractatus polemicus de apostolatu S. Dionysii Areopagitae: martyrologium Gallicanum, etc.

SAUSSEY (Carol.) Aurelianus, annales ecclesiae Aurelianensis composuit, Paris. Anno 1615.

SAUTELIUS (P. Just.) celebris poeta, scripsit lusus allegoricos: item, annum sacro-poeticum, Anno 1675.

SAUTERIUS (Casp.) Anno 1604. obiit. De majestate filii hominis Anno 1599. tractare aggressus est.

SAUTERIUS (Dan.) JCtus, Anno 1615. claruit. Edidit praxin bancaeruptorum: item, Palamedem sive librum de tabulis lusoriis, Anno 1622.

SAWIEKI (Casp.) Vilnensis, An. 1620. vivere desiit. Paravit indicem Biblicum omnium materiarum. Vid. Alegambe, p. 152. Placcius pag. 177.

SAX (Joh.) Fraustadiensis Polonus; de statu reip. Polonicae assumto nomine Franc. Marini, A. 1665. adv. Doct. Conringium scribere coepit. Videatur Placcius, pag. 223.

SAXIUS (Ambros.) lector jubilatus, Anno 1625. floruit. Adornavit catastrosin philosophicam et theologicam, Peripateticae videl. Scoticae et universalis doctrinae explanationem, teste Bumaldo. Confer Waddingum in S. O. M. pag. 16.

SAXO Grammaticus; Roschildensis ecclesiae in Dania praepositus, tempore Philippi Imp. annum circiter 1200. claruit. Danicam historiam 16. libris complexus est. Dictionis ejus tanta est elegantia (inquit Vossius ) ut aetatis illius captum plane excedat: imo cum antiquiorum et nostri seculi plurimis certet. Erasmus in Ciceroniano pag. 176. Saxo Grammaticus suae gentis historiam splendide magnificeque contexuit. Vividum et ardens ingenium, oratio nunquam remissa aut dormitans, tum mira verborum copia, sententiae crebrae et figurarum admirabilis varietas; ut satis admirari non queam, unde illa aetate homini Dano tanta vis loquendi suppetierit: sed vix ulla in illo Ciceronis liniamenta reperies. In Saxonem Stephanus Stephanius erudite commentatus est. Vid. Casp. Barthius in Claudian. pag. 660. 924. Zeiller. part. 1. de hist. pag. 129. Funccius T. 1. Orb. imp. pag. 675.

de SAXONIA (Alb.) in libros de coelo et mundo commentatus est. Liber prodiit Venet. An. 1520.

SAXONIA (Hercul.) Patavinus, medicus Anno 1607. vivis excessit. Scripsit de febribus, pulsibus, lue venerea, melancholia, etc.

de SAXONIA (Jordan.) Magdeburgens. ord. S. August. Anno 1410. claruit. Vid. Simlerus. Reliquit sermones de tempore et de sanctis: 254. theoremata de passione Domini: explicationem in Apocalypsin.

de SAXONIA (Jordan.) itidem Germanus, ord. praedic. An. 1220. floruit. Nonnulli eum Anno 1236. cum Hierosolymam

tenderet, naufragio periisse memorant. Composuit librum de origine ordinis sui. Vid. Olearius in Abaco pag. 273. Quenstad. pag. 240.

de SAXONIA (Ludolf.) Carthusianus, Anno 1330. claruit. Vitam Christi ex Evangelistis et ecclesiae doctoribus concinnavit. Videatur Olearius loc. cit. pag. 295.

SAXONIUS (Joh.) JCtus, Anno 1464. obiit. Assertionem confecit de glossis Accursianis.

SAXONIUS (Pet.) Holsatus, professor mathematum superiorum, d. 15. Sept. An. 1625. Altdorffii extinctus est.

SAXUS (Angel.) Patavinus, JCtus, a familiari olim suo scelerate interfectus est. Vid. Tollius de I. L. pag. 47.

SAYRUS (Greg.) Caesinensis monachus, edidit clavem regiam sacerdotum, omnes casuum conscientiae locos aperientem, Antv. An. 1619. fol.

SBORCHIUS (Inn.) triumphum Sanctorum versibus heroicis expressit, Anno 1606. Vid. Waddingus in Scr. Ord. Min. pag. 188.

SBROZZIUS (Jac.) JCtus, de vicarii episcopi officio et potestate scribere aggressus est, Venet. An. 1606.

SBRULLIUS (Rich.) Forojul. elegiam, cui titulus, Vaticinium Protei, in Caroli V. Imp. felicem in Germaniam ex Hispan. reditum, Anno 1520. edi curavit.

SCACCHUS (Durantes) Fabrianensis, subsidium. medicinae, Urbini An. 1596. publicavit.

SCACCHUS (Fortun.) condidit opus prolixum de elaeochrismate, An. 1626. in 4. Videatur Leo Allatius in Apib. Urb. pag. 100.

SCACCHUS (Franc.) Fabrianensis, medicus, tractavit de potu salubri, Romae, Anno 1622.

SCACIUS (Leonh.) Generalis ord. praedicat. quadragesimale de petitionibus animae composuit.

SCAEVA Memor, poeta, tempore Domitiani Imp. vixit. Meminit ejus Martialis l. 11. epigr. 10. et 11. Fulgentius Planciades Memoris tragoediam, Herculis nomine, allegat. Joseph. Scaliger in ea erat opinione, tragoediam Octaviae, quae Senecae vulgo tribuitur, esse Scaevae Memoris.

SCAEVOLA (Q. Mucius) celeberrimus JCtus, A. U. Romae 620. floruit. Proconsul Asiam sanctissime administravit, ut Senatus deinceps in Asiam ituris magistratibus Scaevolam tanquam exemplum proponeret. In ejus honorem Asiatici Mucia diem festum instituerunt. Juxta Pomponium l. 2. de Orig. Juris, primus jus civile constituit generatim in libros octodecim redigendo. Cicero in Bruto c. 40. consultorum disertissimum nuncupat. De morte ejus Augustinus l. 3. de C. D. c. 28. legi poterit. Plura Rupertus ad Pompon. pag. 385. et Bertrandus, pag. 25. observant.

SCALA (Barthol.) Florentinus, natus est est Anno 1424: obiit Anno 1497. Filiam habuit Alexandram, Graecis et Latinis literis excultam, quae nupsit Mich. Marullo Trachoniotae, homini Graeco et docto, sed de religione Christiana (ut loquitur Leander in Italia ) non sana sentienti. Erasmus in Ciceroniano pag. 162. Scala sibi videbatur Tullianus: Politiano ne latinus quidem videtur, adeo ut ne sensum communem illi tribuerit. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 36.

SCALA (Joh.) Anno 1553. obiit. Martyrium S. Wenceslai literis mandavit. Vid. Ghilinus vol. 1. pag. 88.

SCALA (Pax) Patav. JCtus, scripsit 4. libros de consilio sapientis in causis forensibus adhibendo: item, volumen de contractuum atque ultimarum voluntatum compositione, Anno 1560. Vid. Tomus 3. Tract. tract. Manutius part. 1. notar. in epist. fam. Cic. pag. 101. 137.

SCALICHIUS (Paulus) Comes Hunn. Anno 1563. vixit. Edidit acroama in cap. 1. Apocalypseos: item, epitomen encyclopaediae. Vid. Dietericus part. 1. Ant. Bibl. pag. 118.

SCALIGER (Jul. Caesar) natus est Anno 1484: obiit Anno 1559. Ortus est nobilissima Veronensium Principum familia. Philosophiam et medicinam felicissime sectatus est. Eruditionem ejus scripta loquuntur, ut libri de subtilitate contra Cardanum: notae in historiam animalium Aristotelis: liber de causis lat. linguae: tract. de re poetica: orationes, epistolae et carmina. Justus Lipsius eum Hippocrati et Aristoteli tertium jungere non dubitavit. G. Joh. Vossius virum humanae divinitatis nuncupavit. Vid. Vossius Theol. Gent. l. 3. c. 80. Imperialis, pag. 63. Thomasius de plagio, §. 536.

SCALIGER (Josephus Justus) Aginnensis, natus est Anno 1540: obiit Anno 1609. Linguam Graecam, Hebraicam, Arabicam etc. perfecte calluit. Homerum uno et viginti diebus totum didicit: reliquos poetas omnes intra quatuor menses (ut ipse loquitur) devoravit. De Chronologia optime meruit, partim libris de Emendatione temporum, partim Canonibus isagogicis una cum Thesauro temporum in lucem emissis. Nec philologus tantum et philosophus, verum etiam Theologus, Jurisconsultus, et medicus extitit. Unde a nonnullis eruditorum Phoenix dictus est. Daniel Heinsius abyssum eruditionis, scientiarum mare, Solem doctorum, divini patris divinam sobolem, genus Deorum, perpetuum literarum dictatorem, maximum naturae opus et miraculum ac extremum ejus conatum appellabat. Vid. Rupertus in hist. Univers. pag. 418. 424. Ghilinus vol. 2. pag. 160. Colomesius in G. O. pag. 112. Bisselius in Septennio secundo pag. 82. 91. Henning. Witte in memor. Philosoph. pag. 29.

SCALONA (Franc. Anton.) paravit tractatum de testamentis et ultimis voluntatibus, Neap. An. 1675. fol.

SCAMMACCA (Jos.) Leontinus Siculus, Anno 1627. vivere desiit. Compos. ad centum volumina de rebus divinis vincta solutaque oratione. Vid. Alegambe, pag. 286.

SCAMMACCA (Hort.) Josephi frater, Anno 1638. claruit. Exaravit 30. tragoedias. Vid. Idem pag. 190.

SCAMON, [gap: Greek word(s)] , Mitylenaeus, librum [gap: Greek word(s)] vel de rerum inventione confecit. Meminit ejus Clemens Alex. l. 1. Stromat. item, Athenaeus l. 14. Confer Suidam in [gap: Greek word(s)] , Jonsium de scr. histor. phil. 1, 2.

SCANAROLUS (J. Bapt.) JCtus, de visitatione carceratorum, Romae, Anno 1655. fol. commentatus est.

SCANDORPIUS (Nicol.) Cimber, natus est Anno 1596: obiit Anno 1645. Extat ejus tractatus de rejectione Judaeorum et adoptione gentilium. Vid. Vindingius in Hafn. pag. 344. Barthol. in Danis script. pag. 109.

SCANNABICHIUS (Albericus) de S. Petro, JCtus, Anno 1253. floruit. Reliquit varias in jure quaestiones.

SCANUS (Joh.) Danus, concinnavit dialogum metricum inter justitiam et veritatem, Anno 1648: item, Satiram vel processum felium cum canibus Anno 1550. Videatur Bartholinus in Danis pag. 88.

SCAPHENATIUS (Joh. Bapt.) carminibus pangendis operam dedit. Vid. T. 2. Delit. Ital. pag. 919.

SCAPPIUS (Ant.) Bonon. JCtus, Anno 1525. claruit. Extat ejus tractatus, juris non scripti in utroque foro observati materiam complectens.

SCAPULA (Joh.) Germanus, An. 1589. vixit. Lexicon Graecolatinum magno studio elaboravit.

SCARABICIUS (Sebast.) Patav. med. historiam de ortu ignis febriferi composuit Anno 1654. Videantur Rhodius de scr. suppos. pag. 43. et Greg. Letus in J. R. pag. 333.

SCARDEONIUS (Bernhardin.) Anno 1574. obiit, aetatis 96. Tres libros de antiquitate urbis Patavinae et claris ejus

SCARGA (Pet.) Polonus, natus est Anno 1536: obiit Anno 1612. Mortuum laudavit Fabianus Bircovius. Tractavit inter alia de Eucharistia. Opera ejus 4. tomis comprehensa prodierunt. Videantur Starovolscius, pag. 128. Alegambe, pag. 368.

SCARLATINUS (Oct.) h. t. claret. Edidit speculum Momi, Bonon. Anno 1667. Videatur Gregor. Laetus in Ital. regn. pag. 141.

SCARPARIA (Iac. Ang.) condidit narrationem historicam de vita M. Tullii Ciceronis cura Wolfg. Peristerii vindicatam Romae ab interitu.

SCAVENIUS (Laur.) natus est A. 1589: obiit An. 1655. Construxit Hexaemeron: item, orationem in excessum Christiani IV. An. 1649. Videantur Vinding. in R. H. pag. 348. Bartholinus in Danis scr. pag. 96.

SCAVENIUS (Pet.) Roskildiensis, natus est Anno 1623. Videantur Vindingius loc. cit. pag. 419. Bartholinus l. c. pag. 124.

SCAURUS (Marc. Terent.) grammaticus, Adriani Imp. tempore floruit. Agellius 11, 15. eum de Caesellii Vindicis erroribus allegat. Videatur Glandorpius, pag. 834.

SCAYNUS (Anton.) Salodiensis, adornavit paraphrasin in quatuor libros Aristotelis de prima philosophia: item, paraphrasin in omnes Pauli epistolas, Anno 1536.

SCELTONUS (Joh.) Anglus, An. 1529. obiit. Composuit comoedias: speculum principis: nationem stultorum: varios tractatus de virtute, bono ordine et magnificentia. Extat etiam ejus opusculum de porcorum grunnitu, etc. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 134.

SCEPPERUS (Corn. Duplicius) Neoportuanus, Anno 1554. obiit. Condidit sex libros assertionum fidei contra astrologos. Erasmus in Ciceroniano pag. 170. Scepperus (inquit) praeterquam quod in omni disciplinarum genere versatus est, pari facultate et solutam orationem texuit et carmen: quanquam et hic diu fabulam egit motoriam. Vid. Sweertius, pag. 184.

SCEPPERUS (Joh.) Gandavens. Anno 1620. in amne periit. Reliquit panegyricum, teste Sweertio.

SCEPRAEUS (Guilh.) Anglus, An. 1598. obiit. Edidit connexionem psalmorum literalem Romae.

SCERBITIUS (Pet.) struxit promtuarium statutorum regni Poloniae. Vid. Starovolscius, pag. 117.

SCHADAEUS (Elias) Libenwerdensis, An. 1593. obiit. Argentinae docuit. Scripsit in Amos et Jonam.

SCHAFERUS (Mich.) struxit acropolin religionis Christianae de summis fidei articulis, An. 1636.

SCHAFMANNUS (Andr.) tractavit de baptismo A. 1587. de praedestinatione: item, de coena Domini.

SCHAFSHAUSEN (Nicol.) edidit dissertat. de pace constituenda Anno 1632. Vid. Thomasius de plagio §. 539.

SCHALL (Joh. Adamus) Coloniensis, 50. annis ap. Chinenses versatus est. Paravit calendarium Sinense: item, tabulam stellarum, etc. Vid. Alegambe, pag. 217. item, Tractatus de ortu et progressu fidei orthodoxae in regno Chinensi, Ratisbon, A. 1672. editus.

SCHALLERUS (Jac.) Argentoratensis, natus est An. 1604: obiit An. 1676. Reliquit disputationes politicas quamplurimas.

SCHALLINGIUS (Jac.) Winsheimensis, compofuit tres libros de natura oculorum, morbis et remediis eorum, Anno 1615.

SCHAMMAI, celebris doctor Judaeorum, centum annis ante destructionem templi II. Hierosolymitani floruit. Vid. Buxtorf. in Abbrev. pag. 52.

SCHARANDAEUS (Joh. Jac.) Solodurensis, Anno 1640. claruit. Scripsit de modo et ratione visendi aegros: item, de conservanda sanitate.

SCHARDIUS (Simon) natus est, Anno 1535: obiit, Anno 1573. Edidit ideam consiliarii: lexicon juridicum utriusque juris: quatuor tomos historiae rerum Germanicarum, etc. Epitaphium tale ei positum:

SCHARFIUS (Joh.) natus est, An. 1595: obiit An. 1660. Emisit processum disputandi: item, logicam, physicam, metaphysicam.

SCHARFIUS (Jo. Fr.) struxit historiam passionis [gap: Greek word(s)] , An. 1676.

SCHARLACHIUS (Sam.) medicus et ingeniosus poeta fuisse dicitur. Carmina ejus An. 1600. prodierunt.

SCHARPIUS (Johannes) Scotobritannus, symphoniam Vet. et Nov. Test. Genevae, An. 1625. publicavit.

SCHARROCKIUS (Rob.) tractavit de officiis secundum jus naturae. Prodiit, An. 1667. Vide, SHARROCK.

SCHATO (Andr.) Torgens. medicus, natus est An. 1539: obiit An. 1603. Witebergae mathesin et physicam, tandem etiam medicinam professus est. Ob virtutem, doctrinam, aliaque merita, praeter votum et opinionem, a Caesare nobilitatis insigniis decoratus est.

SCHAUM (Eggeb.) scripsit de annulo ejusque jure et usu, Anno 1620. Vide, G. RITTERSHUSIUS.

SCHAUTHEET (Fulgent.) controversias philosophicas vulgavit, Antv. Anno 1660. in 4.

SCHECHANA (Rabbi) doctor praestans et excellens super omnes seculi scriptores vocatur a Dav. Ganz in Z. D. pag. 153.

SCHEDELIUS (Hartm.) Norimbergensis, Anno 1490. claruit. Collegit historiam Pontificum, Caesarum, Regum. Hoc opus vulgo Norimbergense Chronicon vocatur, quia Norimbergae Anno 1493. prodiit. Videatur Zeillerus part. 2. de histor. script. pag. 133. Olearius, pag. 197.

SCHEDIUS (Elias) scripsit de Diis Germanorum Anno 1648: item, Franceidem carmine libris quinque. Vid. ipse Schedius in tract. de D. G. pag. 170.

SCHEFFERUS (Andr.) JCtus, collegit duas partes quaestionum juris practicabilium.

SCHEFFERUS (Joh.) Argentoratens. regius in academia Upsaliensi professor, hoc feculo claruit. Monumenta ejus multa sunt et varia: ex quibus duo libri de re vehiculari: libri quatuor de militia navali: libri octo de natura et constitutione philosophiae Pythagoricae: lectiones academicae: descriptio Upsaliae: exempla gentis Sueticae memorabilia: syntagma de torquibus: gymnasium stili: graphice vel tract. de arte pingendi: dissertationes politicae in Livium: Lapponia: notae in AElianum, Arrhianum,

Petronium, Phaedrum, Hyginum, etc. jam in doctorum manibus versantur: reliqua ejus scripta, quorum magnus adhuc numerus esse dicitur, orbis eruditus suo tempore videbit. Vid. Hallerv. in B. C. pag. 200.

SCHEFFERUS (P. Reich.) JCtus, reliquit bibliothecam Bachovianam, An. 1658: item, dicaeopaediam.

SCHEFFERUS (Sebast.) Aldenburgensis, versibus innotuit. Vid. Tom. 5. Delit. Germ. pag. 1199.

SCHEFFLERUS (Joh.) Concilium Tridentinum ante Tridentinum, Nissae, Anno 1675. publicavit.

SCHEGHIUS (Jac.) Schorndorfensis, natus est Anno 1511: obiit Anno 1587. Medicus fuit: medicinae tamen philosophiam praeposuit. Quindecim libros de demonstratione conscripsit: Arrhiani dissertationes Epicteti in latinum transtulit: topica Aristotelis quoque commentariis illustravit. Coecitate ad extremum laborare coepit, et, cum ophthalmicus quidam oculos ipsi curare vellet, eum repudiavit, addens: se multa vidisse, quae maluisset non videre: optare, ad nonnulla etiam surdum fuisse. Vid. Thuanus l. 88. Voss. de nat. Log. pag. 81.

SCHEIBLERUS (Christoph.) celebris theologus et philosophus, Anno 1653. obiit. Reliquit mecaphysicam et tractatum de Eucharistia. Tuldenus part. 1. hist. pag. 131. eum in sacro vestiario extinctum eo die affirmat, cum Luthero festum celebrare vellet.

SCHEIFFARTUS (Adolf.) a Merade, An. 1574. floruit et carminibus scribendis operam dare non gravatus est. Vid. Modius in lection. novantiq. pag. 235.

SCHEINERUS (Christoph.) Mundelheimensis Suevus, celebris mathematicus, primus phaenomenon de maculis Solis, ut ajunt, Ingolstadii Anno 1611. observare coepit. Edidit Rosam Ursinam, Anno 1630. fol. in qua agit de dictis maculis, de coeli incorruptibilitate et aliis hujusmodi curiosis quaestionibus. Vid. Alegambe, pag. 77. Placcius, pag. 56.

SCHELIUS (Joach.) medicus Hafn. egit de peste, Anno 1636. Vid. Bartholinus in Danus s[?]. pag. 67.

SCHELIUS (Rabold. Herm.) librum composuit de jure imperii: qui post obitum autoris, Amsterd. Anno 1671. impressus est. Extant ejusdem notae ad Hyginum de castrametat. Rom. Adornavit etiam 2. tomos de omni re militari Romanorum, in quibus infinita eruerat, quae et Salmasium et Lipsium, et quicunque alii in hoc circo sudaverant, fugerunt. Verum tam egregius labor morte viri praestantissimi interruptus est. Vid. Graevius part. 1. not. in fam. epist. Cic. pag. 114. Adde Gronovium in notis ad consol. Senecae ad Helviam cap. 16.

SCHELLENBERG (J. Bapt.) Germ. Senecam Christianum Anno 1637. publicavit. Vid. Alegambe, pag. 226.

SCHELLINGUS (Wend.) JCtus, de actionibus et exceptionibus forensibus, Anno 1582. tractare instituit.

SCHELTONIUS (Foppius) Aezema Frisius, versibus innotuit. Vid. Tom. 4. Del. Belg. pag. 49.

SCHEM TOBH, Lugdunensis Gallus, A. M. 5053. defunctus est. Composuit librum [gap: Greek word(s)] , ponderis, et librum [gap: Greek word(s)] , tabernaculum testimonii. Vid. Gantz in Z. D. pag. 143.

SCHEM TOBH, alius a priore, A. M. 5269. claruit. Condidit [gap: Greek word(s)] inlegem, teste Ganzio pag. 148. 151.

SCHENCK (Frid.) a Trautenberg, JCtus, Anno 1580. obiit. Exaravit viridarium conclusionum juridicarum: interpretationes in tres libros feudorum, etc. Vid. Sweertius pag. 262.

SCHENCK (Jac.) struxit chronicon de origine Francorum, Anno 1563. Gesnerus Antinomorum praecipuum appellat.

SCHENCK (Joh.) medicus, natus est Anno 1520: obiit Anno 1598. Reliquit 7. tomos observationum medicarum.

SCHENCK (Joh. G.) Johannis filius, collegit septem centurias exotericorum experimentorum ad varios morbos, Anno 1607.

SCHENCK (Joh. Theod.) Jenensis, medicus, natus est Anno 1619: obiit Anno 1671. Librum exaravit de foeniculo, Anno 1665: historiam de sero sanguinis: scholam partium corporis humani: exercitationes anatomicas, etc. Vid. Henning Witte in med. pag. 279.

SCHENCKELIUS (Dominicus) Silvaeducensis, medicus, Anno 1556. floruit. Poemata condidit.

SCHENCKELIUS (Lamb. Thom.) Silvaeducens. natus est Anno 1547. Reliquit elegias et epigrammata: duos libros de arte memoriae: methodum, qua sex mensium aut breviori spacio linguam lat. qui[?]possit addiscere. V. Sweertius, p. 509.

SCHENCKELIUS (Pet.) Hagensis, natus est Anno 1594. Edidit directorium juridicum: item, elucidationes locorum difficilium Senecae tragici et Horatii, teste Sweertio.

SCHEPHARTH (Isaac) A. M. 5135. vixit. Compos. librum Aben Bachan, i. e. lapidem lydium. V. Ganz in Z. D. pag. 146.

SCHEPLITZ (Joach.) Marchicus, JCtus, An. 1634. obiit. Promtuarium juris civilis et feudalis An. 1620. edi curavit.

SCHEPHTEL Horwitz, Pragensis Judaeus, struxit Schepha tal, i. e. roris abundantiam, librum Cabalisticum, qui clavis est in librum Jezirah, Torah, Tikkunim et Pardes Rimmonim, Hanoviae, Anno 1612.

SCHEERINGUS, Anglus, ruinam navis falsarum ecclesiarum adversus Chamberlainum adornavit.

SCHERAEUS (Barthol.) Finsterwaldensis, Anno 1612. claruit. Emisit lexicon Psalteriale.

SCHERBIUS (Phil.) Episcopocellensis Helvetius, An. 1605. obiit. Altdorfii medicinam et philosophiam professus est. Extant ejus dispp. philosophicae: theses logicae et comment. in politicam Aristotelis.

SCHERER (G.) Suescensis Germanus, obiit An. 1605. Scripsit de Johanna Papissa. Vid. Alegambe, pag. 157.

SCHERERZIUS (Frid.) Luneburgensis, librum de re literaria: item, alium de recta philosophia, An. 1662. confecit.

SCHERINGHAM (Rob.) edidit tractatum Talmudicum, Joma inscriptum, Anno 1648. Extat ejusdem libellus de origine Anglorum.

SCHERLEY (Thomas) medicus ordinarius Regis Angliae, vulgavit specimen philosophicum de curationibus lapidum in renibus et vesica genitorum, Lond. Anno 1672.

SCHERTEL (R. Moses) librum Laekach Tof dictum composuit. Vid. Saubertus in Palaestra dispp. pag. 8.

SCHERTZERUS (Joh. Adamus) Egranus, celebris theologus et philosophus, hoc tempore claret. Lipsiae theologiam profitetur. Condidit trifolium orientale, An. 1662. Collegium anti Socinianum, Anno 1672. Tract. de peccato in Spiritum Sanctum, An. 1663. Bibliothecam antipapisticam, Anno 1676.

SCHEVICHANUS (Gisb.) Arnhemius, Anno 1622. obiit. De sanctissima Trinitate libris 2. commentatus est Anno 1619. Vid. Alegambe, pag. 162.

SCHEUNEMANN (Henr.) Semipolitanus, medicus, hydromantiam Paracelsicam Anno 1613. typis commisit. Vid. Linden, pag. 233.

SCHEURELIUS (Henr. Julius) professor Helmstadiensis, Anno 1636. claruit. Edidit statuam Mercurialem: item, epitomen Theologiae naturalis, etc.

SCHICKERADIUS (Wilh.) Bitterfelden[?]is, exaravit epistolam criticam: item, carmina. Vid. T. 5. Delit. Germ. pag. 1390.

SCHICKFUSIUS (Jac.) emisit collegium logicum: item, 2. libros concil. peripatet. Vid. Becmann in proleg. Bibl. Francof. pag. 54.

SCHICKHARDUS (Wilh.) A. 1635. obiit. Tubingae mathemata et hebraeam linguam professus est. Extat ejus Tarich regum Persiae: item, tractatus de regio jure Hebraeorum. Vid. Zeillerus part. 2. de hist. pag. 230. Rivetus T. 2. Oper. pag. 900. Spizelius in templo honor. p. 335. Henning. Witte in philos. pag. 367.

SCHILL (Joh. Henr.) Durlacensis, JCtus et poeta, scribendis epigrammatibus delectatus est, An. 1635.

SCHILLING (Christoph.) Silesius, medicus, A. 1578. floruit. Elaboravit carmina Graeca et latina non absque elegantia et Venere. Impressa sunt Genevae Anno 1580.

SCHILLING (Diepold.) collegit monumenta Helvetiae. Vid. Zeillerus part. 3. pag. 213.

SCHILLINGIUS (Florent.) synopsin chronologicam harmonicam Biblicam, An. 1650. typis imprimi curavit.

SCHILLINGIUS (Wencesl.) tractavit de notitiis naturalibus contra abusus doctrinae metaphys. An. 1616.

SCHILTERUS (Zach.) Lips. natus est est Anno 1541: obiit Anno 1604. Reliquit designationem doctrinae Christianae.

SCHIMCHA (R.) A. M. 4865. floruit. Composuit Machazor et Jatbire. Vid. Ganz, pag. 134.

SCHINDLERUS (Valent.) professor Hebr. linguae in universitate Julia, edidit lexicon pentaglotton multijuga eruditione refertum.

SCHIRLAEUS (Ant. Mar.) de Rheita, Anno 1645. claruit. Struxit oculum Enoch et Eliae Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 35. Quaere, REITA et SCHYRLAEUS.

SCHIRLAEUS (Thomas) medicus, egit de cal[?]u[?]o et ejus curatione, Hamb. Anno 1675.

SCHLEDERERUS (Joh. G.) Ratisbo. nensis, struxit Mercurium Gallo-Belgicum: item, synopsin Deorum fatidicorum An. 1643.

SCHLEIFERUS (Joh.) poeta, An. 1573. obiit. Vid. Crusius in Germano Gr. pag. 127.

SCHLEIFIUS (Conr.) JCtus, confecit notas in paratitla Wesenbecii. Extat ejusdem tractatus de privilegiis pacis, Anno 1634. impressus.

SCHLEUPNERUS (Christoph.) chronicon Culmbacense in lucem Anno 1615. prodire jussit.

SCHLICHTINGIUS (Jonas) a Bukowiec, Polonus, Anno 1661. aetatis 69. obiit. Socini partes sectatus est. Scripsit in Johannem Evangelistam: in epist. ad Romanos, Hebraeos, Corinthios, etc. B. Meisnerum scriptis etiam impugnare ausus est. Vid. Hoornebeck Tom. 1. Sociniasmi refut. pag. 65. Hofmann, in lex. univers. in Jonas.

SCHLUSSELBURGIUS (Conr.) celebris theologus, natus est Anno 1543: obiit Anno 1615. Construxit catalogum haereticorum 7. voluminibus: theologiam Calvinistarum: item, decisionem quaest. theolog. Vid. Micraelius, pag. 410. Henning. Witte in theol. pag. 141.

SCHMIDELIUS (Joh.) emisit dissertationes ad jus Justinianeum Schotani, Anno 1667.

SCHMIDEN (Joh. Ernest.) de Jubileo Rom. Lublini Anno 1664. scribere aggressus est.

SCHMIDIUS (Erasmus) Delitzio Misnicus, natus est Anno 1570: obiit. Anno 1637. Witebergae Graecas literas per 40. annos professus est. Extant ejus notae in Pindarum: tractatus de dialectis Graecorum: notae in Novum Testamentum: concordantiaeNovi Test. etc. Vid. Spitzelius in templo honor. pag. 344. Henning. Witte in Philosoph. pag. 405.

SCHMIDIUS (Joh.) Budissina Lusatus, insignis Theologus, natus est An. 1594: obiit Anno 1658. Argentinae theologi munere praeclare functus est. Mortuo parentavit Scb. Schmidius: item, Casp. Lilius. Vid. Spizelius in templo honor. pag. 251. Reiserus in epist. pag. 410.

SCHMIDIUS (Max.) Brigantinus, Anno 1625. obiit. Emisit septizonium philosophicum, Anno 1618. Vid. Alegambe, pag. 554.

SCHMIDIUS (Sebast) Theologus Argentoratensis, h. t. claret. Struxit praeclarum commentarium in Jobum, Anno 1670: item, collegium Biblicum prius et et posterius: ut et comm. in epist. ad Hebr. Anno 1678.

SCHMUCK (David) JCtus, scripsit apologeticum contra obtrectatores juris Studiosorum, An. 1630.

SCHMUCK (Vincent) natus est Anno 1565: obiit Anno 1628. Mortuum laudavit Henr. Hopfnerus. Reliquit formulam ordinationis ad sacrum ministerium. Vid. Henningus Witte in Theol. pag. 280.

SCHNEEBERGERUS (Anton.) Tigurinus, collegit catalogum medicamentorum simplicium contra pestem, Anno 1562. Vid. Linden, pag. 55.

SCHNEGASSIUS (Elias) JCtus, de jure delicti, leg. Aquil. Colon. Anno 1674. commentatus est.

SCHNEIDER (Conr. Victor) Betterfelda Saxo, medicus Witebergensis, adhuc in vivis est. Scripsit de osse cribriformi, Anno 1655: item 2. libros de catarrhis, Anno 1660.

SCHNEIDEWEIN (Henr.) Stolberga Cheruscus, JCtus, An. 1580. obiit. Vid. Adrianus Beier. in R. Jen. pag. 544.

SCHNEIDEWEIN (Joh.) natus est Anno 1519: obiit An. 1568. Witebergae JCti munere functus est. Reliquit comment. in institutiones juris. Vid. Thomasius de plagio, §. 540. Placcius pag. 231.

SCHNEPFIUS (Erh.) natus est An. 1495: obiit Anno 1558. Tubingae et Jenae theologiam professus est. Extat ejus confessio de praecipuis fidei articulis: item, comment. in Psalmos, fol.

SCHNEPFIUS (Theod.) Erhardi filius, natus est Anno 1525: obiit Anno 1586. Tubingae generalis superintendentis officio laudabiliter perfunctus est. Condidit enarrationes in Psalmos: comment. in Esaiam: orationes et disputationes.

SCHOBERUS (Uld.) composuit miscellanea poetica. Vid. Tomus 5. Delit. Germ. pag. 1393.

SCHODEHOVEN (Joh.) An. 1390. obiit. Scripsit opus insigne de vitiis et virtutibus, dictum Polypodion, ordine alphabetico, teste Sweertio.

SCHOLARDUS (Jodocus) Gerardimontensis, vitas Comitum Flandriae carmine expressit.

SCHOLARIUS (Georg.) [gap: Greek word(s)] , patriarcha Constantinop. factus et Gennadius dictus est. Claruit An. 1440. Reliquit 4. orationes de pace inter Graecos et Latinos ineu[?]da. Vid. Ph. Labbe T. 1.

SCHOLASTICUS (Adrian.) Antv. composuit carmina saturnalitia de amicitia, Anno 1566. Vid. T. 4. Delit. Belg. pag. 67.

SCHOLASTICUS (Joh.) [gap: Greek word(s)] , patriarcha Constantinopolitanus, tempore Justiniani Imp. floruit et primus collationem legum, praesertim novellarum Justiniani constitutionum atque ecclesiae Canonum instituit. Vid. Olearius in Abaco, pag. 266.

SCHOLASTICUS (Matth.) tractavit de vero et Christiano principe, Patav. Anno 1600.

SCHOLIERIUS (Pet.) Antv. Anno 1626. floruit. Struxit sermones familiares carmine heroico. Hos legens (inquit Sweertius pag. 633. ) videris ipsum Horatium audire.

SCHOLTZIUS (Laurent.) Uratislav. opera Cratonis: item, consilia et epistolas praestantissimorum nostri temporis medicorum, An. 1610. imprimi curavit.

SCHONAEUS (Andr.) Glogoviens. Anno 1615. obiit. Composuit librum, cui titulus, Nihil et omnia Vid. Starovolsc. p. 117.

SCHONAEUS (Cornel) Goudanus, Anno 1611. decessit. Fecit comoedias sacras, Saulem, Nahamanem, Nehemiam, Tobiam, quibus Terentii Christiani nomen imposuit. Carmina ejus vide Tom. 4. Belg. Delit. pag. 68. Confer Sweertium pag. 195.

a SCHONBERG (Nicol.) An. 1537. obiit. Extat ejus pugna Christi cum diabolo. Vid. Albinus in Chron. Misniae pag. 340. Olearius pag. 333.

SCHONBERGER, Oenipontanus, Anno 1622. claruit. Edidit Solem illustratum: centuriam opticorum problematum: constructionem novorum horologiorum, etc. Vid. Alegambe, pag. 158.

SCHONBERGIUS (Hulder.) Weida Palatinus, natus est An. 1601: obiit A. 1649. Hic, licet coecus esset, in studiis tantos progressus fecit, ut magister philosophiae Lipsiae renunciatus fuerit. Ajunt, eum non modo linguarum orientalium fere omnium exquisitissima cognitione claruisse, sed et omnem universae philosophiae complexum ita feliciter animo comprehendisse, ut publice de rebus abstrusissimis disserentem non absque stupore audiverint praesentes. Vid. Henning. Witte in Philos. pag. 571.

SCHONBORNIUS (Sam.) paravit manuale medicinae practicae Galeno-chymicae, Anno 1637.

SCHONDONCHUS (AEgid.) Brugensis, Anno 1599. floruit. Vid. Sweertius pag. 109. Alegambe, pag. 8.

SCHONERUS (Joh.) Carolostadiensis, natus est An. 1477: obiit An. 1547. Norimbergam invitatus artes mathematicas ibi fideliter docuit. Auxit et correxit tabulas astronomicas, vulgo resolutas dictas. Edidit etiam opus genethliacum Regiomontani. Extat ejusdem globus astronomicus et libellus cum ipso instrumento excusus. Vid. Thuanus l. 3.

SCHONERUS (Laz.) scripsit de numeris figuratis et logistica sexagenaria, A. 1586.

SCHONHAINTZ (Jac.) apologiam pro astrologia contra Joh. Picum, An. 1502. publicavit.

de SCHONHOVIA (Joh.) Anno 1431. obiit. Construxit chronicon ordinis Canon. regularium.

SCHONHOVIUS (Ant.) Anno 1552. floruit et Eutropii breviarium in integrum restituit. Vid. Sweertius, pag. 137.

SCHONHOVIUS (Florent.) Goudanus, An. 1619. vixit. Reliquit 3. libros variorum carminum, teste Sweertio, p. 237.

SCHONLEBEN (Joh. Lud.) emisit tractatum de mysteriis divinae passionis, Anno 1675.

SCHONLINUS (Joh. Th.) condidit suspiria spiritualia, Ingolst. An. 1623: item, librum de vera poenitentia Christiani hominis.

SCHONSLEDERUS (Wolfg.) Monacensis, Anno 1632. floruit. Collegit apparatum eloquentiae: it. promtuarium Lat. linguae. Sub nomine Volupii Decori architectonicen musices universalem typis tradidit. Vid. Alegambe, pag. 445.

SCHOOCKIUS (Il.) Anno 1673. claruit. Edidit ideam ethices et politices: centuriam problematum physicorum: libr. de legibus vestiariis: disquisitiones 32. ad Machiavellum: tract. de consiliariis et delatoribus.

SCHOOCKIUS (Mart.) Ultrajectanus, natus est Anno 1614: obiit Anno 1669. Groningae logicam et physicam docuit. Condidit tractatum de Turfis: de cerevisia: de aversatione casei: de ovo et pullo: de signaturis foetus: fabulam Ha melensem: librum de figmento legis Regiae, etc. Vid. Raevius in hist. Davent. l. 6. pag. 710. Tom. 1. Ephemer. Hedovill. pag. 710. Tom. 1. Ephemer. Hedovill. pag. 6. 133. T. 2. pag. 107.

SCHOPFIUS (Abr.) Wirtembergensis, exaravit disquisitionem omnium praesidiorum medicorum universalium et topicorum, An. 1535.

SCHOPFIUS (Joh.) Anno 1593. academiam Christianam elaboravit. Vid. Bosius in notitia eccles. scr. cap. 3. pag. 30.

SCHOPPERUS (Hartm.) Neagorensis Palatinus, natus est A. 1542. circiter. Juvenis castra Maximiliani II. contra Turcas secutus est. Struxit speculum vitae aulicae 4. libris, quod vulgo Reinicke vocatur: item, panopliam. Proverbia Salomonis carmine expressit. Vid. Tom. 5. Delit. Germ. pag. 1437. Confer Lotichium part. 3. B. P. pag. 134.

SCHOPPERUS (Jac.) Biberacensis, celebris theologus, Anno 1616. obiit. Altdorfii theologiam professus et pastoratu functus est. Composuit commentarium in Jonam: tractatum de arte concionandi: chorographiam et hist. Germanicae nationis, etc. Epitaphium ejus ita sonabat: Domini Jacobi Schopperi piae memoriae SS. Theologiae Doctoris et in academia Altdorfina primarii professoris, ibidemque pro tempore magnifici Rectoris corpus hoc in loco sepultum est. Qui A. C. 1545. 1. Nov. Biberaci est natus: A. vero 1616. 12. Sept. aetatis 71. Altdorfi pie in Christo denatus spe laetissimae. resurrectionis.

SCHORUS (Lud.) Lovaniens. JCtus, Anno 1548. obiit. Adorna vit consilium de matrimonio Henrici IIX. et Catharinae Austriacae.

SCHOSSERUS (Joh.) Thuringus, natus est Anno 1534: obiit Anno 1585. Poemata ejus in 11. libros distincta prodierunt anno, quo obiit. Vid. Tomus 6. Delit. Germ. pag. 1. Confer J. P. Lotichium part. 3. B. P. pag. 98.

SCHOTANUS (Bernh.) emisit examen juridicum, Anno 1662: item, comment ad Pandectas, An. 1666.

SCHOTANUS (Christ.) in Severum Sulpitium Anno 1664. commentatus est. Extat ejusdem bibliotheca historiae sacrae Vet. Test. Anno 1661. impressa: item, ethnicismus Aristotelis, Anno 1664.

SCHOTANUS (Meinardus) Anno 1644. obiit. Mortuo parentavit Gisb. Voetius. Reliquit commentarium in epistolam ad Philippens. et primam Petri.

SCHOTTELIUS (J. G.) de singularibus in Germania juribus et observatis, Anno 1671. scribere instituit.

SCHOTTERUS (Jac.) Anno 1615. agri Turonensis et artis Ambosianae amoenitatem scripto exposuit.

SCHOTTUS (Andreas) Antverpianus, natus est 1552: obiit Anno 1629. teste Alegambe. Vossius tamen obitum ejus in An. 1637. refert. Erat Graece et Latine doctissimus. Toleti et Caesaraugustae eloquentiam, historiam et Graecas literas docuit. Vocatus in Italiam oratoriam tribus annis Romae professus est. Reliquum

tempus in patria Antverpiae transegit. Scripsit observationum humanarum libros quinque: adagia sacra novi Testamenti: notas in Senecae controversias, in Pomponium Melam, in Aurel. Victorem, in AEmilium Probum, in Procli Chrestomathiam, etc. Photii bibliothecam latine transtulit. Adagia Graecorum ex Zenobio, Diogeniano, Suida et aliis collegit scholiisque necessariis illustravit. Idem in lucem protraxit Hieron. Suritae castigationes in itinerarium Antonini. Vid. Sweertius pag. 125. Alegambe, pag. 29. Mart. Hanckius part. 1. de S. R. R. pag. 283.

SCHOTTUS (Casp.) celebris mathematicus, An. 1666. obiit. Condidit physinicam curiosam: Anno 1662: item, technicam curiosam: ut et scholam steganographicam.

SCHOTTUS (Franc.) natus est A. 1548: obiit Anno 1622. Struxit itinerarium Germaniae, quatuor: itinerarium Italiae tribus libris: Hispaniam illustratam 4. tomis. Vid. Sweertius, pag. 253. Ghilinus vol. 2. pag. 94.

SCHOTTUS (Franc.) Antv. alius a priore, An. 1617. obiit. Reliquit thesaurum exemplorum. Vid. Sweertius, pag. 254.

SCHRADERUS (Christoph.) Helmstadii eloquentiam profitetur. Edidit tabulas chronologicas: item, dispositiones epistolicas.

SCHRADERUS (Laurent.) collegit quatuor libros monumentorum Italiae, Anno 1592. fol.

SCHRADERUS (Ludolf.) JCtus, Anno 1580. floruit. Struxit tract. de feudis, duobus tomis, Anno 1594. In Francofurtana academia leges professus est.

SCHRAM (David.) Norlingensis, natus est An. 1559: obiit An. 1615. Augustae ephorus alumnorum suit et tunc anti Pistorium sub nomine Christoph. Agricolae edidit. Fertur fuisse Graece, Latine et Hebraice eruditus: quin et Mauritanorum et Americanorum linguaebene gnarus. Scripsit de grammatica hebr. quatuor libros: lexicon Mauritanicum: lexicon Americanum: librum de evangelio S. Matthaei: consensum catholicum: leges philosophandi: ethicam, physicam, dialecticam, etc.

SCHRATEMBERG (Ascanius) elaboravit decem libros de indicationibus curativis, Brixiae, A. 1578. Vid. Linden, pag. 63.

SCHRECKENFUCHSIUS (Erasm. Osw.) natus est An. 1511. obiit An. 1579. Tubingae hebraicam linguam, Friburgi mathematica exposuit, Vertit latine R. Abraham Chai librum de sphaera et R. Eliae arithmeticam. Reliquit etiam doctissima commentaria in sphaeram.

SCHRECKENFUCHSIUS (Joh. Barth.) emisit vindicias pastorum in Bethlehem, Ingolst. A. 1623.

SCHREINERUS (G. Eberh.) Halla Saxo, paraphrasin metricam Jonae An. 1629. composuit.

SCHREITWEIN (Nic.) struxit catalogum archiepiscoporum et episcoporum Laureacensium et Pataviensium, teste Lambecio.

SCHRETELIUS (Georg.) Donawerdanus, A. 1631. vixit. Condidit clavam Herculis. Vid. Alegambe, pag. 158.

SCHREVELIUS (Theod.) Harlemius, An. 1598. floruit. Composuit tropheum Pelusiacum versu heroico: item, 4. libros [gap: Greek word(s)] vel de patientia, teste Sweertio.

SCHRICK (Matth.) Aquisgranensis, An. 1600. claruit. Adornavit tres libros pro reducendis acatholicis ad ovile Christi. Collegit etiam locos usitatiores pro adstruenda veritate catholica. Vid. Alegambe, pag. 336.

SCHRODERUS (Joh.) natus est Anno 1572: obiit Anno 1621. Norimbergae Theologi et antistitis munere perfunctus est. Mortuum laudavit Christianus Matthias. Condidit tract. contra Grabium et Jodocum Naum, Calvinianos: li brum de supremo controversiarum in negotio religionis judice contra Sege rum pontificium: alium de communicatione proprii: thronum regalem: apologiam, etc. Videatur Micraelius, pag. 411.

SCHROTERUS (Ern. Frid.) JCtus, emisit difficiliorum legum codicis resolutiones, Anno 1661: item, tract. de lamiis, Anno 1670.

SCHROTERUS (Sebast.) Anno 1620. totius terrarum orbis historicam descriptionem publicavit 2. voluminibus.

SCHUALENBERG (Henr.) professor Lipsiensis, edidit aphorismos hieroglyphicos, Anno 1606.

SCHULERUS (Joh.) examen philosophiae Cartesianae suscepit, Anno 1666. Extat ejusdem cometographia, Anno 1665. impressa.

SCHULERUS (Wolfg.) Munerstadensis Francus, mathematum professor Witteberg. An. 1575. obiit.

SCHULKENIUS (Adolf.) An. 1613. claruit. Struxit apologiam pro Bellarmino de potestate papae in temporalibus. Fertur etiam scripsisse contra Widringtonum.

SCHULLAM (R. Samuel) librum Juchasin, cujus autor est R. Abr. Zacuth, primus edi curavit, teste Buxt. in Abbrev. pag. 37.

SCHULTETUS (Christ.) edidit coronas ferales: item, conciones in Jobum, Anno 1647.

SCHULTINGIUS (Conr.) epitomen annalium Baronii confecit, Anno 1603. item, confessionem Hieronymlanam.

SCHULTZEN (Georg.) Silesius, natus est Anno 1599: obiit Anno 1634. Synopsin institutionum Anno 1630. typis tradidit. Videatur Henning. Witte in JCt. pag. 167.

SCHULTZEN (Justus Sinoldus) Butisbacensis, JCtus, natus est Anno 1592: obiit Anno 1657. Edidit collegium publicum: exercitationes juris: dissertationes de Vicariis Imperii Romano-Germanici, etc. Videatur Henning. Witte, pag. 323.

SCHULTZIUS (Balth.) Pomeranus, composuit lynobsin universae medicinae, Anno 1601.

SCHUPPIUS (Joh. Balth.) natus est Anno 1610: obiit Anno 1668. Reliquit orationes.

SCHURERIUS (Ambr.) JCtus, de haereditatibus ab intestato Anno 1567. commentatus est.

SCHURFIUS (Hieron.) natus est Anno 1481: obiit Anno 1554. Leges partim Witebergae, partim Francofurti ad Viadrum 50. annis interpretatus est. Extant ejus consilia. Epitaphium ejus tale occurrit: An. Dom. 1554. sexta d. Junii triente horae post 4. vespertinam moritur Cl. et Excell. vir D. Hieronymus Schuierph, artium liberal. et juris utriusque doctor celeberrimus, natus in oppido Helvetiae S. Galli 1481. die Apr. post 4. horam matutinam. Vid. Wolf. Justus in Chron. Francof. pag. 30.

SCHURTZFLEISCH (Conr. Sam.) hoc tempore claret et poesin Witeb. profitetur. Scripsit judicia de novissimis prudentiae

SCHUTZE (Joh.) pastor Ricstadiensis, collegit quinquaginta causas, quare in partes Calvinianorum non sit secedendum.

SCHUYL (Flor.) scriptis contra Le Vasseur pro veteri medicina, A. 1670. decertavit.

SCHWALBE (Bernh.) emisit querelas ventriculi renovatas, Amsterd. Anno 1675. Vide, SWALBE.

SCHWANIUS (Sebast.) pastor Oldendorpiensis, scripta quaedam pia elaboravit. Vixit An. 1603.

SCHWANMANNUS (Christ.) JCtus, reliquit processum Camerae imperialis, Anno 1598: item, observationes practicas, Anno 1601.

SCHWARTZENAU (Christ.) collegit syllogen distinctionum theologicarum, Anno 1673.

SCHWARTZENTHALER (J. B.) JCtus, de contrahenda et committenda stipulatione, Anno 1603. scribere aggressus est.

SCHWARTZERUS (Adalr.) directorem confessariorum in foro conscientiae Dillingae An. 1650. evulgavit.

SCHWEBELIUS (Joh.) Pfortzheimensis, Anno 1540. obiit. Difficilia S. Scripturae loca exposuit.

SCHWEIGGERUS (Salom.) pastor Norimbergensis, construxit itinerarium orientale. Alcoranum etiam in Germanicam linguam transtulit.

SCHWEIGKHARDUS (Joh. Jac.) a Freihausen, edidit artem magnesiam vel lib. de magnete, An. 1631. in 4.

SCHWENCKFELD (Casp.) ab Ossiga, Silesius, medicus, Anno 1559. obiit. Scripsit de stirpibus et fossilibus Silesiae: item, theriotropheum Siles.

SCHWENINGERUS (Christ.) adornavit speculum in instituendis nobilium filiis, Venet. An. 1590.

SCHWENTERUS (Dan.) natus est Anno 1585: obiit Anno 1636. Erat linguae Hebraicae, Chaldaicae et Syriacae callentissimus: quare Anno 1619. jubente Senatu Norimbergensi trium dictarum linguarum poeta publice renunciatus est. Easdem linguas una cum mathesi in hac ipsa academia magna cum laude professus est. Defuncto J. Jac. Poemerus, Patricius Norimb. parentavit. Reliquit manipulum linguae Hebraicae: horas mathematicas, etc. Vid. Henningus Witte in Philos. pag. 350.

SCHWIMMERUS (Joh. Mich.) compos. lexicon axiomaticophilosophicum, Anno 1673: item, priscam Graeciae academiam, Anno 1672. ut et curiositates physicas, Anno eod.

SCHYRLAEUS (Ant. Mar.) de Reita, oculum Enoch et Eliae Antv. An. 1645. imprimi curavit. Vide, REITA et SCHIRLAEUS.

SCIALAC (Vict.) annis superioribus floruit. Scripta ipsius Leo Allatius in A. U. pag. 250. enumerat.

SCINNER (Steph.) Anglus, elaboravit etymologicon linguae Anglicanae, in 5. classes distinctum, ordine alphabetico, Londini, in fol. Vide, SKINNER.

SCIOPPIUS (Casp.) Neagora Palatinus, paucis abhinc annis vivere desiit. Hominem graphice describit Matth. Berneggerus in observ. histor. polit. numero 14.

pag. 158. et seq. Hornius in hist. eccles. p. 226. ita de eo refert: Scioppius nihil nisi miserabilis literator fuit, ut opera ejus inepta et maligna ostendunt, ac extrema senecta. scriptis Patavio Leidam literis, transitionem iterum ad evangelicos offerebat, si in gratiam reciperetur: sed rejectus apostata contemtusque ob vanitatem fuit. Reliquit Mercurium quadrilinguem: libros quinque suspectarum lectionum: libros 4. verisimilium, et alia. Edidit etiam nonnulla contra Vossium nomine Grosippi. Extat ejusdem classicum belli sacri. Oct. Ferrarius in praelus. pag. 202. vocat virum in omni literarum genere eminentissimum, qui ab ineunte aetate ita totus literis affixus fuerit, ut sextodecimo anno libros evulgarit, quos senes admirarentur. Idem pag. 225. duo in eo praecipue commendat, miram et exactam vim judicii in aestimandis ali orum scriptis, et summam S. literarum peritiam, ut, quod olim de Esdra dictum est, deperditos linguae sanctae codices solus reparare potuerit. Addit, plures libros a Scioppio confectos, quam annos numeraret, ejusque opera vel magnam bibliothecam instruere posse. Vid. Zeillerus part. 3 de hist. pag. 115. Imperialis in Museo pag. 201. Hedovill. part. 1. Ephem. pag. 8. 113. Lambecius Tom. 1. Bibl. l. 1. cap. 50. Thomasius de plagio, §. 542. Rhodius desuppos. script. pag. 7. Placcius in Pseudon. pag. 67.

SCIPIO (M. Ant.) Placentinus, exaravit elogia virorum illustrium coenobii montis Casini, Anno 1631. fol. item, elogia quinquaginta heroum Benedictinorum, Anno 1634. in 4.

SCIPIO (Publ. Corn.) Africanus, filius Africani majoris, Olymp. CL claruit. Teste Cicerone in Bruto, historiam Graecam dulcissimc scripsit, ut et orationes.

SCLANOVIUS (Hector) de vasis umbilicalibus et secundinis commentatus est, Anno 1608.

SCLANUS (Salvus) Neapolitanus, compertavit consilia medica, Venet. Anno 1583. Vid. Linden pag. 533.

SCLATERUS (Guilh.) Bedfordiensis, Anno 1627. obiit. Scripsit in 1. et 2. ad Corinthios. de SCOBBIS (Anton.) Montagnanu, struxit theatrum pharmaceuticum, Anno 1672.

SCOOFS (Leonh.) vitam et mores Leonh. Lessii, avunculi sui, literis ad posteros propagavit.

SCOPELIANUS [gap: Greek word(s)] , inter sophistas locum habuit. Vid. Philostratus in vitis Sophist. pag. 538.

SCOPPA (Luc. Joh.) Parthenopaeus, duos libros collectaneorum composuit, qui habentur Tom. 1. Lamp. Crit. Grut. pag. 893. Barthius in notis ad Statii silvas pag. 200. et 269. vocat non magnae rei grammatistam.

SCORELIUS (Adrianus) Batavus, poematibus pangendis operam dedit. Videatur Sweertius pag. 101.

SCORTIA (Joh. Bapt.) Genuensis, Anno 1627. obiit. Struxit 2. libros de natura et incremento Nili Anno 1617. Vid. C. Barthins in 2. Theb. Papinii pag. 869. Alegambe pag. 226.

SCORZUS (Fr.) Panormitanus. An. 1644. claruit. Theophanis Ceramei homilias in evangelia dominicalia et sestivalia totius anni latine interpretatus est. Vid. Alegambe, pag. 134.

SCOTELLUS (Pet.) vulgo Doctor sufficiens dictus in 4. libros Sententiarum commentarium fecit, qui Anno 1480. Spirae impressus est. Videatur Wadding. pag. 275.

SCOTIUS (Joh. Ant.) scripsit de de[?]onstratione: item, de sectione cylindri, Anno 1566.

SCOTUS (Jac. Mart.) tractavit de prima simplicium et concretorum corporum generatione, Augustae Taurinor. Anno 1577.

SCOTUS (Joh. Pompon.) Anno 1644. floruit. Videatur Greg. Letus in Ital. regn. pag. 334.

SCOTUS (Jul. Clem.) struxit paediam peripateticam, Patav. Anno 1653. Vid. Alegambe, pag. 292.

SCOUGARD (Joh.) Danus, medicus, tractavit de syncope, An. 1624. Vid. Bartholinus in Danis, pag. 67.

SCOUTENIUS (Jodocus) emisit descriptionem regni Sian de An. 1636. Vid. Funccius Tom. 1. orb. imp. pag. 857.

SCRIBA (Balth.) Corbaccensis Waldeccus, natus est Anno 1600. Edidit sales poeticos, Anno 1624. Extat etiam ejus carmen de dono linguarum.

SCRIBANIUS (Carol.) Bruxellensis, natus est Anno 1561: obiit Anno 1629. Condidit amphitheatrum honoris sub nomine Clari Bonarscii: institutionem politico-Christianam: Antverpiensium origines: Christum patientem, etc. In stilo Tertullianum, Arnobium et similes scriptores exprimere conatus est. Vid. Sweertius, pag. 170. Alegambe, pag. 70.

SCRIBONIUS Largus, medicus, Tiberio imperante claruit. Extat ejus liber de medicamentorum compositione. Scribonii Galenus in libr. [gap: Greek word(s)] et alibi mentionem facit. Vid. Marsilius Cagnatus l. 3. c. 12. Barthius in Claud. pag. 1288. Borrichius in Cog. ad Voss. pag. 15.

SCRIBONIUS (Luc.) Libo, condidit annales et orationes. Testis Cicero in Bruto et lib. 13. ad Att. epist. 30.

SCRIBONIUS (Joh. Marius) Gallus, Anno 1630. claruit. Struxit summam veritatis theologicae, Paris. An. 1620. fol. item, notas in epist. Judae, Anno 1634. Vid. Waddingus in Scr. Ord. Min. pag. 214.

SCRIBONIUS (Wilh. Adolf.) Marpurgens. edidit doctrinam methodicam rerum naturalium An. 1587: item, tractatum de sagis, An. 1588.

SCRIECKHIUS (Adr.) Rodornius. Brugensis, Anno 1621. obiit. Emisit opus varium et novum originum Celticarum libris 23. distinctum, quo docet, linguam Celticam (quam et Japheticam vocat) Latina, Graeca et Chaldaea antiquiorem esse, adeoque has ab illa ortas: Celticam vero ab Hebraica primogenia secundam esse et sola dialecto distare. Videantur Sweertius. pag. 102. Sanderus in Brugens. scr. pag. 12. Dietericus part. 1. A. B. pag. 121.

SCRIVENERUS (Matth.) confecit apologiam pro S. Patribus adversus Joh. Dallaeum, Londini, An. 1672.

SCRIVERIUS (Joach.) Saxo, poesin epigrammaticosatiricam, Anno 1674. edi curavit, in 8.

SCRIVERIUS (Petrus) Harlemensis, natus est Anno 1576. In senectute oculorum usum amisit. Extant ejus animadversiones in Martialem: emendationes in Apuleium et Vegetium: item, collectanea veterum tragicorum. Carmina ejusdem leguntur Tom. 4. Delit. Belg. pag. 135. Vid. Meursius in Ath. Batav. pag. 221. Sweertius, pag. 633. J. P. Lotichius part. 4. B. P. pag. 127.

SCROBISOVIUS (Jac.) JCtus, reliquit orationes plurimas: item, epistolas Graecas et Latinas. Videatur Starovolsc. pag. 124.

SCROSA (Sebast.) Cameracensis, medicus, edidit Galeni librum de remediis parabilibus cum Scholiis An. 1548.

SCULTETUS (Abrah.) theologus reformatae religionis, natus est Anno 1567: obiit Anno 1625. Heidelbergae theologiam docuit. Compos. medullam Patrum: exercitationes sacras, etc. Vid. Joh. Letus in comp. hist. pag. 755.

SCULTETUS (Joh.) paravit [gap: Greek word(s)] seu armamentarium chirurgicum Anno 1655.

SCULTETUS (Tob.) Ossitiensis, poematareliquit. Vid. T. 6. Delit. Germ. pag. 34. Vid. Casaub. epist. 12. et 24.

SCULTINGIUS (Corn.) Transisalanus, Anno 1604. obiit. Reliquit 6. libros de disciplina ecclesiastica: item, thesaurum antiquitatum ecclesiasticarum. Vid. Sweertius, pag. 196.

SCULTINGIUS (Joh.) notas in Senecae suasorias exaravit. Graevius part. 2. notar. in fam. epist. Cic. pag. 459. vocat virum insignem.

SCUTELLARIUS (Jac.) Parmensis, commentar. confecit in libr. de natura humana, Anno 1568.

SCUTELLUS (Nic.) Anno 1556. cl Jamblichi libellum de mysteriis AEgyptiorum Gr. et lat. imprimi curavit.

SCUTIUS (Cornel.) medicus et mathematicus, edidit Anno 1537. disputationem astrologicam contra almanachum P. Bruchesii Graece et Latine, teste Sandero.

SCYLANDER (Cornel.) Batavus, medicus, quatuor libris medicinam astrologi cam complexus est, Anno 1575. Extat ejusdem practica chirurgiae, Anno 1577. excusa.

SCYLAX, [gap: Greek word(s)] , Caryandensis, Darii Codomanni et Alexandri M. temporibus floruit. Scylacis cujusdam [gap: Greek word(s)] Dav. Höschelius in lucem protulit, quem Isaac Vossius Anno 1639. notis illustravit. Verum Scylacis esse, negat ipse Vossius in notis ad Pompon. Melam. l. 1. c. 17. pag. 83. Certissimis (inquit) argumentis evinci potest, periplum istum, qui Scylacis Caryandensis nomen praesert, quemque adolescens admodum recudendum curavi, cujusvis esse potius, quam Scylacis. In omnibus fere abit a Scylace quam longissime, ut in secundis curis clarius docebimus. Sic nempe solebant Graeculi sequioris aevi, utanonymis scriptis notos saepe affingerent autores, quo merces suas vendibiliores facerent. Sic ille. Vid. Tzetzes in Chil. pag. 132. Scylacis junioris Mallincrot. pag. 57. meminit.

SCYLITZES (Joh.) [gap: Greek word(s)] , historicus, Anno 1081. vixit. Vid. Hanckius in scr. Byzant. pag. 487. Quaere, CUROPALATES.

SCYMNUS, [gap: Greek word(s)] , Chius, exaravit [gap: Greek word(s)] vel orbis descriptionem. Vid. Stephanus in [gap: Greek word(s)] : item, Meursius in Apollon. Dyscolum, cap. 15.

SCYTHINUS, [gap: Greek word(s)] , Tejus, [gap: Greek word(s)] Diogeni Laertio in Heraclito appellatur. Juxta laudatum Diogenem contra Heraclitum [gap: Greek word(s)] scriptis pugnavit Ejus tractatum [gap: Greek word(s)] Stobaeus in Eclog. Phys. 1, 11. allegat. Atheneaus l. 11. Schythini historiam quoque laudat.

SEAMAN (Guilh.) grammaticam linguae Turcicae in 5. partes distributarn, Oxoniae An. 1670. publicavit.

SEBA (Adeodatus) Veseliensis, est idem qui Theodorus Beza. Vid. Josephi Scaligeri carmina, pag. 107. Ejus carmina occurrunt T. 3. Delit. Gall. pag. 578. Quaere, BEZA.

SEBALDUS (Vitus) Francus, carminibus famam sibi conciliavit. Vid. Tomus 6. Delit. Germ. pag. 68.

SEBASTIANUS (Ant.) Minturnus, poemata reliquit, ceu videre est T. 2. Delit. Ital. pag. 924.

SEBERUS (Wolfg.) edidit Pollucis onomasticon cum versione, Anno 1608: item, indicem vocum Graecarum in Homerum.

SEBIZIUS (Melch.) junior, medicus Argentinensis, natus est Anno 1578: obiit A. 1674. aetatis 96. Reliquit libros quinque de alimentorum facultatibus.

SEBUNDE (Raymundus) Hisp. vixit Anno 1430. juxta Trithemium. Huic. Josephus Scaliger in epist. librum, pugionem fidei dictum, tribuit, additque, ex eo pleraque sua descripsisse Petrum Galatinum.

Morinus tamen Blesensis Raymundo Martini laudatum librum assignat. Vide, GALATINUS.

SECCERVITIUS (Joh.) Uratislaviensis, verlus confecit. Vid. Tom. 2. Del. Germ. pag. 79.

SECCUS (Nicol.) An. 1446. floruit Condidit carmen de origine pilae majoris et cinguli militaris, quo flumina superantur. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 174.

SECKENDORFIUS (Vitus Lud.) dicitur esse vir summi judicii et eruditionis. Edidit defensionem de justitia protectionis in Erfurtum. SECLI (Franc.) iter Hierosolymitanum An. 1539. descripsit. Vid. Waddingus, in S. O. M. pag. 135.

SECUNDUS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis sophista, Herodi Attico aequalis erat, teste Philostrato in vitis Sophist. pag. 547. Suidas tradit, eum [gap: Greek word(s)] , it. [gap: Greek word(s)] cognominatum esse. Vid. Meursius l. 6. Att. lect. cap. 4. Sententias Secundi Leo Allatius Anno 1639. primus evulgavit. Quidam tale dictum ei tribuunt: In tria mala incidi, grammaticam, penuriam, et malam mulierem. Duo effugi: malam mulierem effugere non potui. Vid. Jonsius de S. H. Ph. 3, 12.

SECUNDUS, historicus, A. C. 615. obiit. Gesta Longobardorum stilo expressit. Meminit ejus Diaconus l. 3. hist. Longob. c. 90. et l. 4. c. 42.

SECUNDUS (Joh.) Hagiensis, natus est. Anno 1511: obiit An. 1536. Scripsit in omni carminum genere multa: in quibus ita excelluit, ut Beza ideo ei principatum inter recentiores poetas tribuerit. Carmina ejus uno volumine constant. Confer Tom. 4. Delit. Belg. pag. 146. Vid. Sweertius pag. 468. I. P. Lotich. part. 3. B. P. pag. 43.

SECUNDUS (Julius) orater, tempore Taciti hist. claruit. Vitam Julii Asiatici literis mandavit. Erat ejus sermo purus, pressus, et, in quantum satis est, profluens. Vid. Tacitus in dial. de Orat. c. 2. et 14.

SEDATUS, episcopus, incertae aetatis autor, homiliam de Epiphania composuit. Vid. Olearius in Abaco pag. 424.

SEDGEVITIUS (Obad.) Anglus, tractavit de natura et gratia. Extant ejusdem notae in Psal. 33.

SEDULIUS (Cael.) tempore Theodosii junioris, Anno 430. claruit. Eum quidam Hispanum faciunt, alii Hibernum. Conscripsit prosa explanationem epistolarum Paulinarum: duos hymnos, quorum unus natali Domini: alter festo Epiphaniae in ecclesia cani solet. Reliquit praeterea carmine hexametro quatuor libros operis palchalis. In Canonibus Gratiani, distinct. 15. talis sententia legitur: Venerabilis viri Sedulii paschale opus, quod heroicis descripsit versibus, insigni laude proferendum. Ibi vulgata antehac exemplaria pro heroicis, haereticis habuere. Quod bonis quibusdam Canonistis suspicionem movit, poemata omnia essehaeretica, poetasque inter pios, licet sacra tractent, neutiquam annumerari. Vid. Ph. Caroli oratio de Criticis, pag. 18. Waraeus pag. 4. Ph. Labbe Tom. 2. dissert. pag. 324. Olearius, pag. 425.

SEDULIVS (Henr.) junior, Anno 818. claruit. Extant ejus collectanea in Matthaei evangelium. Vid. Waraeus, pag. 36.

SEDULIUS (Henr.) Cliviensis, A. 1621. obiit. Reliquit historiam Seraphicam, fol. item, praescriptiones adversus haereses. Vid. Sweertius, pag. 336.

SEGARRA (Jac.) Alonensis, in librum Galeni de naturalibus facultatibus commentatus est, An. 1596. Vid. Linden, pag. 299.

SEGERUS (G.) Thoruniensis, scripsit triumphum cordis de hepate, An. 1654: item, de Hippocratis orthodoxia in doctrina de nutritione foetus humani in utero, A. 1660. V. Barthol. in Danis, pag. 49.

SEGOBIENSIS (Joh.) Hisp. Anno 1576. claruit. Struxit quatuor libros praedicationis evangelicae: it. 3. tomos de sanctis.

de SEGOVIA (Joh.) tractavit de immaculata conceptione Virginis. Liber prodiit Bruxellis, An. 1664.

SEGUIN (Pet.) Anno 1660. claruit. Emisit epistolam super dubiis quibusdam ad nummos familiarum Roman. Fulvii Ursini spectantibus: item, selecta numismata antiqua aeri eleganter incisa et observationibus illustrata. Vid. T. 2. Ephem. Hedovill. pag. 238. Spanheimius de Numism. pag. 405. 443.

SEGUINUS (Phil.) Cisterc. ord. monachus, Anno 1590. floruit. Condidit bibliothecam Cistercianam. Car. Visch. pag. 280. vocat virum historicae veritatis studiosissimum.

SEGURA (Joh.) d' Avalos, Ubetensis, JCtus, adornavit directorium judicum ecclesiastici fori, Venet. An. 1596.

SEHOFER (Arsac.) enarrationes evangeliorum dominicalium, Anno 1539. promulgavit.

SEIDELIUS (Bruno) Querfurtensis, Anno 1577. floruit. Erfordiae philosophiam docuit et artem medicam exercuit. Reliquit 7. libros poematum: tres libros de ebrietate: tractatum de urinarum judicio: alium, de morbis incurabilibus. Vid. Tom. 6. Delit. Germ. pag. 112. Quenstad. pag. 236.

SEIFRIDUS (Joh.) Uratisla viensis, abbas Zwetelensis, An. 1625. obiit. Extat ejus arbor Aniciana sive genealogia augustissimae domus Austriacae. Vid. Zeiller. part. 2. de hist. pag. 135. Carol. Visch, pag. 229. Hallerv. in B. C. pag. 202.

SEILERUS (Joach.) edidit delicias sacras, titulo, JESUS, Maria, Joseph, An. 1672.

SEILERUS (Raph.) JCtus, An. 1553. claruit. Collegit selectas sententias Camerae imperialis. E Graeco transtulit Cydonii orationem de contemnenda morte.

SEISELLIUS (Claud.) Allobrox, JCtus, An. 1526. obiit. Scripsit de triplici statu viatoris: speculum feudale: et additiones ad Bartolum. Thucydidem etiam e Graeco in latinum transtulit. Extat ejusdem ethologia in tria priora capita S. Lucae. Vid. Panzirolus in JCt. 2, 137. Ghilinus vol. 2. pag. 60.

SELDENUS (Joh.) Salvintonianus Anglus, celebris JCtus, natus est An. 1584: obiit An. 1654. Erat Hebraice et Arabice doctissimus. Reliquit insignem tractatum de jure naturae: alium de Dis Syrorum: librum de synedriis Hebraeorum: de successionibus et pontificatu: marmora Arundellina, etc. Vid. Dietericus part. Ant. Bibl. pag. 161. Richteri epistolae select. pag. 491. Kempius pag. 24.

SELDIUS (Chr.) scrutinium articulorum. sidei fundamentalium Theologiae axiomaticae: item, topicam Marcellianam An. 1648. edi curavit.

SELDIUS (G. Sigism.) Augustamis, natus est An. 1516: obiit An. 1565. Erat Carolo V. Imperatori a secretis: postea factus est Ferdinandi I. procancellarius. Carolo adeo acceptus erat, ut in multam noctem sermones cum eo caederet, ipsique aliquando, nemine aulicorum apparente, discedenti lychnum praeferret. Composuit consilia, genealogias, Caroli res gestas. Extat ejusdem discursus, in qua controversia haecexcutitur: An Caesar abdicaturus se imperii onere id in manus R. P. resignare debeat?

SELEUCUS, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, grammaticus, cognomine Homericus, Romae docuit et commentarios ih omnespene poetas elaboravit. Scripsit de Diis: de falso creditis: de proverbiis, etc. Vid. Suidas.

SELEUCUS, Emesenus, exaravit 2. libros Parthicorum. Suidas quatuor libros [gap: Greek word(s)] carmine condidisse tradit. Athenaeus tamen l. 8. Seleuco Tarsensi halieutica tribuit.

SELNECCERUS (Nicol.) Hersbruccensis Noricus, natus est Anno 1532: obiit Anno 1592. Lipsiae sacra in templo et in schola interpretatus est. Condidit doctrinam vel paedagogiam Christianam. Qualem ubiquitatem statuerit, ipse indicat, dum ait: Christus, Deus et homo, sedens ad dexteram Patris, potest suo corpore esse, ubicunque vult esse et ubi se velle esse dixit et promisit. Ejus opera extant in 4. tomos digesta.

de SELVA (G.) episcopus Vaurensis, Anno 1548. clar. Ex Plutarcho 8. vitas Graecorum et Latin. transtulit.

SEMANUS (Joh.) edidit methodum pacem religionis in Europa constituendi, Anno 1652.

SEMECA (Joh.) Teutonicus, Halberstadiensis praepositus, An. 1269. obiit. Is herculea, ut ajunt, audacia decretum Gratiani primus glossare ausus est. Clementi IV. pontif decimas a Clero exigenti appellationem opposuit: quare a Papa excommunicatus est. In Epitaphio vocatur lux decretorum, dux doctorum, via morum. De Semeca lepida historia habetur ap. Delrion. in disq. magic. pag. 319. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 3, 6. Placcius, pag. 36.

a SEMEDO (Aluarez) Lusitanus, condidit historiam Sinicam. Vid. Alegambe, pag. 24.

SEMPERVIVUS (Bernh.) Veronensis, Anno 1617. obiit. Reliquit 3. libros de poetica: Syagrium tragoediam: et Martinum, tragicomoediam. Alegambe, pag. 63. vocat egregium poetam, qui non pauca sua scripta ante obitum Vulcano maluerit quam praelo tradi.

SEMPILIUS (Hugo) Scotus, adornavit 12. libros de disciplinis mathematicis, Anno 1635. Vid. Alegambe, pag. 191.

SEMPLE (Andr.) de Tobar, nobilis Madritensis, struxit sermones de adventu et sanctis.

SEMPRONIUS Asellio, A. U. C. 621. claruit. Dionysius Halicarnasseus inter [gap: Greek word(s)] reponit. Collegit historias rerum Romanarum. Eum allegant Agellius l. 13. c. 20. Charisius, etc. Liber de divisione Italiae et origine urbis Romae, qui sub Sempronii nomine circumfertur, spurius est nec inter antiquos scriptores referendus. Vid. C. Barthius in Claudianum pag. 125. Mart. Hanckius in Scr. R. R. pag. 29.

SEMPRONIUS (C.) Tuditanus, A. U. R. 624. consulatu functus est. Composuit libros commentariorum. Eorum Plinius l. 13. c. 13. Agellius l. 6. c. 4. l. 13. c. 14. Macrobius 1, 13. et 16. mentionem faciunt. Orationis genus ut elegans laudat Cicero in Bruto. Videatur Vossius de nat. rhet. pag. 97.

SEMUS, [gap: Greek word(s)] , Eleus, grammaticus, octo libros Deliacos: duos periodorum: unum de Paro: unum de Pergamo: it. de Paeanibus composuit, teste Suida. Athenaetus [gap: Greek word(s)] appellat. Meminit ejus Stephanus in [gap: Greek word(s)] .

SENALIS (Rob.) Regiensis, confecit librum de ratione mensurarum et ponderum, Anno 1532. teste Linden, pag. 527. Vide, CENALIS.

SENAULTIUS (Joh.) Anglus, edidit hominem lapsum et reum. Maresius part. 2. Sylloges dispp. pag. 124. vocat Berullistam.

SENDIGOVIUS (Leschus Mich.) Polonus, 12. tractatus de lapide philosophico An. 1604. evulgavit. Vid. Rhodius in suppos. script. pag. 39.

SENECA (Marcus Annaeus) Orator, Augusti et Tiberii aetate floruit. Ex sui aevi oratoribus excerpta collegit et eleganti stilo nec minore judicii acumine digessit. Idem tres filios egregios reliquit, L. Annaeum Senecam philosophum, M. Annaeum Novatum, alias Junium Gallionem dictum, et M. Annaeum Melam, Lucani poetae patrem. Vid. Vossius de nat. rhet. pag. 106.

CCXI. incisione venarum haustoque veneno extinctus est. Exatavit septem libros de beneficiis: tres de ira: duos de clementia: feptem quaestionum naturalium: epistolas, etc. Eidem Mart. Delrio decem tragoedias tribuit. Alii tamen non philosopho, sed Senecae nepoti eas assignant. Vid. Bonifacius in hist. ludrica l. 15. c. 7. Plinius l. 6. c. 17. tradit, Senecam etiam de India librum edidisse. Servius pag. 1011. Senecam de ritu et sacris AEgyptiorum allegat: item, Boccacius in Geneal. deor. 3, 14. Cassiodoro pag. 1123. Senecae liber de forma mundi memoratur. Sanctus Hieronymus in catalogo ecclesiast. script. eum inter sanctos referre non dubitat: et Bullingerus in c. 1. ad Rom. scribere ausus est, unum Senecam plus sincerioris theologiae posteritati reliquisse, quam omnes fere omnium scholasticorum libros. De epistolis Senecae ad Paulum et Pauli ad Senecam videatur B. Dilherrus in Electis l. 3. pag. 375. G. Hornius in hist. phil. pag. 257. Modius in lect. novantiq. pag. 65. Rivetus T. 2. oper. pag. 1073. Columellal. 3. c. 3. vocat virum excellentis ingenii et doctrinae. De stilo Senecae multi inique judicant, de quibus Agellius 12, 2. legi poterit. Erasmus in Ciceron. pag. 35. et 75. Senecam in sententiis tanquam immodicum reprehendit et quibusdam frivolis indulgere affirmat.

SENECA (Thomas) condidit 4. libros Bononiados et 2. libros Grabeidos. Vid. Gr. Letus in Ital. regn. pag. 179.

SENECIO (Herennius) Domitiani Imp jussu interfectus est, quod libros scripsisset de vita Helvidii Prisci. Testis Plinius l. 7. epist. 19.

SENECIO, rhetor erat ingen[?]i confuli ac turbulenti, qui cupiebat grandia dicere, adeo ut novissime hujus rei morbo et teneretur et rideretur. Nam et servos nolebat habere nisi grandes: et argentea vasa non nisi grandia. Eo pervenit insania ejus, ut calceos quoque majores sumeret, ficus non esset nisi mariscas. Concubinam ingentis staturae habebat: omnia grandia probabat: e[?] impositum est cognomen, et vocaricoepit Senecio Grandio. Vid. Seneca in Suasor. 2. pag. 12.

SENENSIS (Antonius) Lusitanus, biblio. thecam fratrum ord. praedicat. composuit. Prodiit ea Paris. Anno 1585.

SENFTLEBIUS (Andr.) An. 1643. obiit. Reliquit notas in Alani parabolas. Extat ejusdem libellus de alea veterum. Vid. Mart. Hanckius part. 2. de S. R. R. pag. 186.

SENGEBAHR (Frid.) scripsit tractatum de 7. spiritibus apocalypticis contra Fr. Riberam, An. 1616.

SENGUERDUS (Arn.) edidit 6. libros introductionis ad physicam, Anno 1644: exercitationes phyficas, An. 1658: item, osteologiam corporis humani, An. 1664.

a SENLIS (Sebast.) Gallus, A. 1621. philosophiam contemplantium emisit. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 315.

SENNA (Petr.) habuit dissertationem philologicam de morte eorum, qui in aquis perierunt, Romae, An. 1637.

SENNERTUS (Andr.) hoc tempore Witebergae linguas orientales profitetur. Vulgavit praecepta linguae Arabicae, A. 1658.

SENNERTUS (Dan.) celebris medicus, natus est Anno 1572: obiit Anno 1637. De medicina multos et egregios tractatus conscripsit, quos non tantum Germani, verum etiam Itali et Galli merito admirantur. Chymiam, ut ajunt, primus Witebergae introduxit. Vid. Henning. Witte in medd. pag. 88.

SENTIUS Augurinus, Gallus, epigrammata confecit. Ea laudat Plinius in epistola ad Falconem. Vid. Glandorpius in O. R. p. 784.

SEPINUS (Gervas.) Salmureus, scripsit Menalcam et Alexin, An. 1555. Carmina ejus occurrunt T. 3. Delit. Gall. pag. 743.

SEPTALIA (Manfredus) Mediolanensis, struxit Museum Septalianum, Dertonae, Anno 1664.

SEPTALIUS (Lud.) An. 1633. obiit. Compos. 7. libros animadversionum medicarum: commentarium in Aristotelis problemata: tractatum de ratione status: librum de naevis corporis. Extat ejusdem opus de instituenda et gubernanda familia. Vid. Ghilinus vol. 1. pag. 151. Imperialis in Museo pag. 184. Naudaeus in B. P. pag. 58. 71.

SEPTIMIUS Alexandri Mammaeae Imp. vitam literis mandavit. Meminit ejus Lampridius in Alexandro.

SEPTIMIUS (Quintus) Romanus, Dictyn Cretensem de bello Trojano latine transtulisse creditur. Dicata est ea translatio Q. Arcadio Rufino, qui sub Constantino Imp. consul fuerat A. U. R. 1068. Quisquis autor est (inquit Vossius ) Graecos autores cum judicio legit et inde excerpsit, quae veritati consentanea viderentur. Vid. Borrichius in Cogit. ad Voss. pag. 12.

SEPULUEDA (Joh. Genesius) Cordubensis, natus est Anno 1491: obiit Anno 1572. Cum Hispani barbaros in India crudelissime mactarent et tractarent, et ea de re Barth. Casa gravissime conquestus esset, Hispanorum causam Sepulveda libro conscripto tueri ausus est: verum librum istum, tanquam doctrina parum sana refertum minime edendum esse Complutenses et Salamanticenles Theologi censuerunt. Reliquit tres libros de regno et Regis officio: tres de re militari: totidem de ritu nuptiarum: septem epistolarum: tres de lib. arbitrio contra Lutherum, etc. Jovius in Elog. pag. 303. vocat Graecae linguae peritum et scienitiarum prope omnium validis instructum praesidiis: item, eloquentissimum. Vid. Thuanus l. 54. Schott. in B. H. pag. 464. Funccius T. 1. Orb. Imp. p. 351.

de SERAPHINIS (Seraphinus) JCtus, scripsit de privileg. jurament. An. 1610. fol.

SERAPHINUS (Guil.) Tridinensis, tractavit de compositione medicamentorum, An. 1594.

SERAPION, [gap: Greek word(s)] , geographus, Ciceroni ad Attic. 2, 4, et 6. memoratur.

SERAPION, Alexandrinus, cognomine AElius, sophista, Hadriani Imp. tempore vixisse traditur. Condidit panegyricum in Hadrianum: septem libros [gap: Greek word(s)] : artem oratoriam: [gap: Greek word(s)] , etc. Vid. Suidas.

SERAPION, Thmueos in AEgypto episcopus, tempore Constantii Imp. floruit. Scripsit Graece adversus Manichaeos librum, quem Henr. Canisius suis lectionibus inseruit. S. Hieronymus ei epistolas quoque tribuit. Vid. Ph. Labbe Tom. 2. diss. pag. 339. Olearius, pag. 427.

SERAPION (Joh.) medicus, juxta nonnullos seculo XI. claruit. Reliquit medicinam practicam, quae Breviarium inscribitur. Eam vertit Andr. Alpagus. item, commentaria de facultatibus simplicium medicamentorum. Haec Nic. Mutanus, cum antea barbare reddita essent, corrigere aggressus est.

SERARIUS (Nicol.) Rambervillanus, natus est An. 1555: obiit An. 1609. Herbipoli et Moguntiae S. literas interpretatus est. Caesar Baronius. T. 12. Annal. lucis jubar ecclesiae Germanicae vocare non dubitabat. Theologiae et philosophiae Graecae, Hebr. et Syriacae linguae cognitionem copulavit. Struxit comm. in Josuam, Judices, Ruth, Tobiam, Esther, libros Maccab. etc. Extant etiam ejus quinque libri rerum Moguntiacarum: item, tres libri de sectis Judaeorum, contra Scaligerum et Drusium. Vid. Zeiller. part. 3. pag. 219. Alegambe, pag. 355.

SERARIUS (Pet.) Amsterd. vehemens Chiliasmi assertor esse fertur. De Chiliasmo ex professo scripsit contra Sam. Maresium Anno 1665. Tractavit etiam materiam de Judaeorum conversione.

SERATICUS (Alex.) Veronensis, medicus, An. 1575. vixit. Vid. Chioccus, pag. 85.

SERENIUS (Jul.) Brixianus philosophus, exaravit ethicum stylobaten sive elogium Borromaeorum Mediol. An. 1618: item, novem libros de fato, Venet. Anno 1563.

SERENUS (Aul.) poeta lyricus, vario et multiplici genere poemata conscripsit. Citantur ejus Ruralia apud Nonium. Meminere ipsius etiam Terentianus, Hieronymus, Diomedes, Martianus Capella. Fortassis idem est cum A. Septimio Sereno Falisco, de quo Nic. Loensis in Epiphyll. 5, 4. Glandorp. pag. 788.

SERENUS, grammaticus, adornavit, teste Suida, epitomen operis Philonis de urbibus: item, epitomen commentariorum Philoxeni in Homerum. Vid. Jonsius de S. H. Ph. p. 347. Quaere, SERINUS.

SERENUS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, desectione cylindri et coni commentatus est. Vid. Suidas.

SERGIUS, [gap: Greek word(s)] , Zeugmatensis, Aphthonii filius, praefectus praetorio, scripsit epitaphium in Sabinum sophistam et et fratrem: item, librum pro causidicis ad Aristidem, teste Suida.

SERGIUS, Confessor, nono seculo vixit et de rebus Mich. Balbi Imp. historiam condidit. Dictionem ipsius commendat Photius, Cod. LXVII.

SERINUS, [gap: Greek word(s)] citatur autori Etymologici magni, in [gap: Greek word(s)] : item, Stobaeo in Eclogis. Confer, SERENUS.

SERIPANDUS (Hieron.) Neapol. natus est Anno 1493: obiit Anno 1563. Reliquit commentar. in omnes S. Pauli epistolas. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 155. Quenstad. pag. 383.

SERLUIS (Sebast.) Neapol. composuit libros de architectura, qui sunt in magna existimatione. Prodierunt Venet. Anno 1540.

SERLO, grammaticus, monachus Fontanus, struxit libellum de differentiis dictionum, metrice conceptum: item, carmen de instabilitate mundi. Vid. Reinesius ad Daumium pag. 255.

SERMUNDUS (Casp.) scr. de Burmensium balneorum praestantia et usu, Mediolani, Anno 1595. in 4.

de la SERNA (Joh. Gallego) Malachensis, edidit opera physica, medica, ethica, quinque tractatibus comprehensa, Lugd. Anno 1634. Vid. Linden pag. 349.

SERPENSIS (Ant.) Lusitanus, enarrationem eucharisticae chronologiae, Anno 1648. fol. confecit. Videatur Wadding. pag. 37.

SERPI (Dimas) Calaritanus, A. 1613. vixit. Scripsit de purgatorio contra Lutherum. Wad. pag. 103. refert, eum, cum quadam nocte cum suis confratribus hilariter conversatus esset, die sequenti, mane diluculo perquisitum, non esse inventum in cubiculo, neque alibi, neque in hunc usque diem sciri potuisse, quid de homine actum sit aut qualiter ab omnium oculis evanuerit.

SERANUS (Joh.) Vivariensis, in Ecclesiasten Anno 1580. scribere coepit. Vid. Placcius, pag. 47.

SERRANUS (Marc. Attilius) libr. de septem urbis Romanae ecclesiis, Anno 1575. publicavit.

SERRANUS (Pet.) Cordubensis, Leviticum et Ezechielem notis exposuit, Antv. Anno 1572. fol.

SERREUS (Joh.) inventarium generale historiae Francicae exaravit. Vid. Zeillerus, part. 2, pag. 137.

de SERRIS (Oliver.) struxit theatrum de agricultura, quo nec prodiisse nec proditurum esse unquam scriptorem aliquem hoc in genere meliorem, etiam peritissimi judicant.

SERVATUS (Lupus) tempore Caroli Calvi imp. claruit. Reliquit librum epistolarum: vitam Wigberti, etc.

SERVETUS (Mich.) Hispanus, An. 1553. Genevae combustus est. De Trinitate prava dogmata spargere coepit. Teste Beza, illud Apoc. 12, 7. Michael et angeli ejus praeliabantur cum Dracone, quasi de se scriptum interpretari ausus est. Vid. Thuanus enucl. part. 3. pag. 133.

SERVILIANUS (Fabius) vixit A. U. R. 608. Tractavit de jure pontificio, teste Macrobio, Sat. 1, 16.

SERVILIUS, JCtus, sub Nerone Imp. obiit. Meminit ejus Tacitus in Ann. l. 14. c 19. Videatur Bertrandus in JCtis, pag. 300.

SERVILIUS (Joh.) vulgo Knapius, Weertensis, Anno 1569. claruit. Texuit tres libros rerum magnifice gestarurn exemplo Valerii Maximi. Prodiit etiam Joh. Servilii conjuratio Geldro-Gallica in Antverpiam, An. 1544. Augustae excusa. Vid. Sweertius, pag. 469.

SERVINUS (Lud.) Gallus, JCtus, Anno 1626. obiit. Extat ejus tract. de actionibus forensibus. Carmina L. Servini habentur T. 3. Delit. Gall. pag. 829.

SERVITA (Paulus) composuit concilii Tridentini historiam. Vid. Zeiller. part. 3. de hist. pag. 219.

SERVITA (Urbanus) Anno 1390. floruit. Averrois genius a quibusdam dictus est. Fertur tanta dicendi vi et copia viguisse, ut doctos omnes ad se amandum pelliceret.

SERVIUS Honoratus, Maurus, vixittemporibus Theodosianis. In Virgilium commentatus est.

SERVIUS (Pet.) Spoletanus, elaboravit ferias juveniles vel antiquitatum Romanar. miscellanea, Romae, An. 1640. Vid. Rhodius in scr. suppos. pag. 24.

SERVIUS (Phil.) edidit amicum fidelem sive modum juvandi moribundos, Antv. Anno 1661.

SERVUS (Christ.) paravit responsum ad Schröderi sceptrum regale, An. 1627. Videtur esse Chr. Becmannus.

SESTICH (Joh. Vont) JCtus, An. 1634. obiit. Ostendit novam rationem tradendi jurisprudentiam. Vid. Valer. Andr. pag. 206.

SETH, [gap: Greek word(s)] , Adami filius, nonnulla scripsisse fertur. Vid. Casp. Schottus in Technica curiosa, pag. 555.

SETHUS (Simeon) magister Antiochenus, sub Imp. Michaele Duca floruit. Composuit librum de cibariis ordine alphabetico: item, [gap: Greek word(s)] . Leo Allatius in diatriba de Simeonibus pag. 183. refert, se possidere ejusdem Sethi narrationem Indicam.

SETZERUS (Jerem.) tract. de juramentis: consiliis et consiliariis: familiaritate et amicitia: legato, etc. Videatur Justus in Chron. Francof. pag. 31.

SEVERANUS (Joh.) tres libros A. Bosii de Roma subterraneâ perfecit et quarto auctiores, Romae Anno 1632. fol. edidit, teste Quenstad. pag. 394.

SEVERIANUS, [gap: Greek word(s)] , Gabalensis in Syria episcopus, A. C. 398. floruit. Reliquit sermonem in dictum Apostoli, Coloss. II. in Christo inhabitat omnis plenitudo Dei corporaliter: item, homilias in Hexaemeron. Vid. Ph. Labbe, T. 2. diss. pag. 341. Olearius pag. 427.

SEVERIANUS (Julius) syntomata rhetorica conscripsit. Ea primus Oporinus edi curavit. Vid. C. Barthius in Claudian. pag. 348.

SEVERINUS (Marc. Aurel.) Tarsiensis, natus est, Anno 1580. Extant ejus Zootomia Democritea: tractatus de vipera: tract. de qualitate et natura chocolatae: libri 9. de recondita abscessuum natura, etc. Videatur Borrichius in Hermet. pag. 290.

SEVERINUS (Pet.) Ripensis Danus, natus est, A. 1542: obiit An. 1602. Condidit ideam medicinae philosophicae, Anno 1571. Videatur Vindingius in R. Hafn. pag. 120.

SEVERINUS (Vinc.) Claraevallensis, instituit catholicam disceptationem de ecclesia praesentis temporis, Paris. Anno 1650.

SEVERTIUS (Jac.) egit de orbis catoptrici sive mapparum mundi principiis et descriptione, Paris. Anno 1618: item, de atheismo et haeresibus, An. 1621.

SEVERUS, Alexandrinus patriarcha, circa A. C. 646. claruit. Ejus rituale Syriacum Guido Fabricius latine transtulit. Vid. Olearius in Abaco, pag. 428.

SEVERUS, Malacitanus, A. C. 590. claruit. Compos. libellum de virginitate ad sororem: item, alium ad Vincentium, Caesaraugustanae urbis episcopum, qui a Catholicis ad Arianos defecerat. Vid. Isidor. de viris illustr. c. 43.

SEVERUS (Corn.) sub Augusto Octaviano innotuit. Bellum Siculum, Quintiliano l. 10. teste, carmine expressit. Apud Senecam suasor. 6. versus ejus leguntur, quibus Ciceronis mortem deplorat. Poematis, quod AEtna inscribitur et vulgo Virgilio tribuitur, Severum autorem esse, ex L. Senecae epist. 79. colligere licet. Videatur Barthius in Claudian. pag. 1106.

SEVERUS (Titus Cassius) sub Tiberio Imp. claruit. Plinius l. 7. c. 12. celebrem oratorem nuncupat. Ob procaces libellos in exilium actus est. S. Hieronymus ait, in summa inopia mortuum esse vix panno verenda contectum. Scripta ejus Charisius et Diomedes allegant.

SEVERUS (Nicol.) tractavit de glandulis oris et oculorum, Anno 1662. Vid. Bartholinus in Danis, pag. 110.

SEVERUS (Odo) Anno 959. obiit. Scripsit de eucharistia: item, poemata. Vid. Simlerus.

a SEUS (Joh.) reliquit horologium nondum excusum, teste Sauberto in Orat. de Bibl. Norimb. pag. 90.

SEXTILIUS Ena, Cordubensis, homo ingeniosus magis, quam eruditus, poeta inaequalis, carmen de proscriptione et interitu Ciceronis condidit hoc principio: Deflendus Cicero est Latiaeque silentia linguae. Vid. Seneca in suasor. ult. item, Glandorp. pag. 804.

SEXTIUS (Quintus) Stoicus, librum de Vita beata, ni fallor, construxit, quemadmodum ex Senecae epist. 64. colligere licet. Lectus est (inquit) liber Q. Sex tii patris, magni si quid mihi credis viri, et licet negent, Stoici. Quantum in illo, Dii boni, vigoris est, quantum animi! Cum legeris Sextium, dices: vivit, viget, liber est, supra hominem est, dimittit me plenum ingentis fiduciae. Et paulo post. Hoc quoque egregium Sextius habet, quod et ostendit tibi beatae vitae magnitudinem et desperationem ejus non facit. Haec ille.

SEXTUS, [gap: Greek word(s)] , Chaeronensis, Plutarchi ex fratre vel sorore nepos, philosophus, tempore Marci Antonini Imp. claruit. Apud imperatorem in tanto honore erat, ut una cum ipso jus diceret. Scripsit [gap: Greek word(s)] , memorante Suida.

SEXTUS, empiricae sectae medicus, sub Pio Imp. vixit. Supersunt tres ejus libri Pyrrhoniarum hypotheseon et decem adversus mathematicos. G. Joh. Vossius, de philosoph. pag. 99. hunc Sextum eundem facit cum Sexto Chaeronensi: dissentit tamen Marsil. Cognatus in var. observ. 3, 6. Videatur Jonsius de scr. hist. phil. 3, 12.

SEXTUS, Pythagoricus, enchiridion sententiarum consecit. Librum istum quidam Sixto papae et martyri vendicare conati sunt. Vid. Vossius l. 1. hist. Pelag. c 31.

SEYFERT (Joh.) condidit classicum belli sacri adversus Hug. Grotium, An. 1643.

SFONDRATUS (Bapt.) Cremonensis, Anno 1496. obiit. Vid. Guido Panzirolus in JCtis, 2, 140.

SFONDRATUS (Franc.) inter Italos poetas locum habere meruit. Vid. Tom. 2. Delit. Ital. pag. 935.

SFONDRATUS (Pandulf.) de aestu maris, Ferrariae, Anno 1540. scribere aggressus est.

SFORTIA (Fabius) Forojuliensis, poemata fecit, quae leguntur Tom. 2. Del. Ital. pag. 968.

SGAMBALUS (Joh. And.) tractavit de pestilenti faucium affectu Neapoli saeviente, An. 1610.

SGAMBATUS (Scipio) in Viennensi academia S. literas et scholasticam theologiam docuit. Fertur conscripsisse tres tomos de hebraicis scriptoribus. Leo Allatius in A. U. pag. 233. refert, eum etiam adornasse emendationem codicis hebraei, eoque nomine Romam profectum, ut de hoc instituto cum pontifice conferret. Alegambe, pag. 417. ipsum tandem in mentis alienationem incidisse memorat. Vide, SCAMBATUS.

SGUROPULUS, [gap: Greek word(s)] , historiam concilii Florentini contexuit. Ea prodiit Anno 1606.

SHERLOGUS (Paulus) Hibernus, vixit Anno 1643. Reliquit tres tomos cogitationum in Cantic. canticor. Anno 1645: item, dioptram antiquitatum hebraicarum, Anno 1651. Videatur Alegambe, pag. 368.

SHIRWODUS (Rob.) Coventrensis, Ecclesiasticum notis illustravit, Antv. Anno 1523.

SIBBE (Rich.) Sudovolgiensis, An. 1631. decessit. In caput 1. secundae ad Corinth. commentatus est. Extant ejusdem sacrificia evangelica.

SIBELIUS (Casp.) Batavus, theologus Daventriensis, Anno 1630. circiter claruit. Opera ejus omnia prodierunt 5. voluminibus An. 1644.

SIBENLISTIUS (Steph.) Francus, carmina titulo schediasmatum elaboravit, Anno 1612.

SIBERUS (Adamus) Chemicensis, Anno 1515. natus est. Condidit 8. libros historiae sacrae: passionale: psalterium: duo volumina carminum. Vid. Tom. 6. Delit. Germ. pag. 117. Confer J. P. Lotichium part. 3 B. P. pag. 59.

SIBERUS (Adamus Theodorus) Anno 1616. obiit. Carmina ejus leguntur Tomo 6. Delit. Germ. pag. 187. Vid. J. P. Lotichius part. 4. B. P. pag. 122.

SIBYLLA (Barth.) Monopolitanus, emisit speculum peregrinarum quaestionum de animabus, coelo, inferno, purgatorio, Angelis, homi[?]ibus, Venet. Anno 1578. in 8. Vid. Sam. Maresius part. 2. contra Tirin. pag. 940.

SIBYLLENUS (Pet.) librum absolutissimum comp. de peste, Anno 1564. Pragae editum. Vid. Linden, pag. 506.

SIBYNTIUS, [gap: Greek word(s)] , Theodectae Phaselitae lector et famulus, primus servorum declamavit. Condidit artem rhetoricam. Vid. Suidas.

SICCAMA (Sibr. Tetardus) Bolsverdianus Frisius, Anno 1595. claruit. Reliquit 2. libros fastorum: antitheses de anno vetere Romuli et Numae.

SICCIUS (Anacl.) Cremonensis, de hymnodia ecclesiastica Anno 1634. scribere instituit.

SICHARDUS (Joh.) natus est An. 1499: obiit Anno 1552. Tubingae 17. annis jurisprudentiam professus est. Is, cum bibliothecas passim scrutaretur, forte fortuna in Codicem Theodosianum, a multis seculis desideratum, incidit: itaque eum primus edidit et Ferdinando inscripsit. Vid. Guido Panzirolus in JCtis 2, 172.

SIDEROCRATES (Sam.) Brettanus, condidit libellum de computandis locorum intervallis, Anno 1562.

SIDONIUS (C. Sollius) Apollinaris, Arvernorum episcopus, sub Leone et Zenone Impp. claruit. Baronius ejus obitum in A. C. 484. collocat. Quantum valuerit poesi, inde patet, quod in Trajani foro statuam meruerit cum laurea Apollinari. Extant ejus epistolae et carmina una cum notis Savaronis. Ludovicus Vives Sidonii phrasin in prosa oratione ut duram atque horridam reprehendit. Vid. Hermolaus Barbarus ad Plin. 4, 26. J. P. Lotichius part. 4. B. P. pag. 7. Glandorp. in onomast. pag. 810. C. Barthius in Claudian. pag. 465. 793. Olearius in Abaco pag. 429.

SIDONIUS (Mich.) Merspurgensis episcopus in proverbia Salomonis commentatus est, An. 1571.

SIETMANNUS (Joh.) JCtus, compos. nucleum Pandectatum paratitlarem, Anno 1654: item, ideam juris episcopalis, Anno 1657.

SIEVERTUS (Hieron.) adornavit amicam defensionem exceptionum ad media Duraeana, Anno 1670.

SIFRIDUS, presbyter Misnensis, tempore Alberti Austriaci Imp. Anno 1308. vixit. Condidit Chronicon ab O. C. usque ad A. C. 1307. Vid. Ph. Labbe T. 2. diss. pag. 349. Olearius, pag. 431.

SIGAUDUS (Franc.) Delphinas, carmina emisit. Videatur Tomus 3. Delit. Gall. pag. 836.

SIGEBERTUS, Gemblacens. monachus, Anno 1112. obiit. Construxit chronicon: item, librum de scriptoribus ecclesiasticis. Augustinus Nussiensis vocat incomparabilis ingenii virum in omni scientia literarum. Vid. Ph. Lab. T. 2. p. 350. Sweertius pag. 674. Olearius, pag. 431.

SIGELIUS (Georg.) Norimbergensis, natus est Anno 1552: obiit Anno 1598. Altdorfii Theologiam professus est. Edidit historiam JESU Christi.

SIGISBULDUS (Cynus) Pistoriensis, JCtus, Anno 1336. obiit. In 1. librum Pandectarum commentari coepit. Vid. Guido Panzirolus in JCtis 2, 58.

SIGNIUS (J. Bapt.) Bononiensis, tractavit de reliquiis et veneratione Sanctorum, Anno 1610. item, de statu canonico.

SIGNORILIS (Nicol.) templa Romana ante 200. et quod excurrit annos descripsisse dicitur. Vid. Hallervord. in B. C. pag. 290.

SIGONIUS (Carolus) Mutinensis, Anno 1585. obiit. Primo Venetiis, deinde Patavii tandem Bononiae literas elegantiores docuit. Cum Fr. Robertello et Nicol. Gruchio doctissimis scriptis digladiatus est. Laur. Rhodomannus in praefat. ad Diodorum, excellentis doctrinae et industriae accuratissimae virum appellat. Scripsit de regno Italiae: comment. in fastos et triumphos Romanorum: notas in Sev. Sulpitium: librum de rep. Hebraeorum: alium de rep. Atheniensium, etc. Vid. Thuanus l. 82. Imperialis in Museo pag. 58. Ghilinus vol. 2. pag. 56. Mart. Hanckius part. 2. de S. R. R. pag. 245. Rhodius in Script. supp. pag. 16. Manut. part. 2. not. in epist. Cic. famil. pag. 374.

SIGWARTUS (Joh. Georg.) celebris theologus, natus est Anno 1554: obiit Anno 1618. Struxit admonitionem de Irenico Parei.

SILANIO, [gap: Greek word(s)] , poeta, quando floruerit, incertum est. Meminit ejus Plutarchus in libro, quomodo oporteat adolescentes poetas audire.

SILBERSCHLAG (Es.) edidit commentar. de antichristo: et assertionem de reali corporis Christi praesentia in S. Coena.

SILENUS, [gap: Greek word(s)] , Calatianus, [gap: Greek word(s)] composuit. Ea laudat Athenaeus l. 12. Pinius l. 4. cap. 22. ejusdem tr. de Aphrodisiade: Stephanus librum de AEtna allegant. Glossae ejusdem citantur ab Athenaeo et Scholiaste Apollonii.

SILICEUS (Mart.) Carthaginensis episcopus, proximus ad Sepulvedam Paulo Jovio in Elog. pag. 303. accedere visus est. Vocat virum lectissimis moribus ac literis, virilique ingenio et casta facundia.

de SILIMANNIS (Mart.) JCtus, tractavit de seudorum usibus. Vid. Tomus X. Tract. tract.

SILIUS (C.) Italicus, tempore Neronis et Domitiani Impp. claruit. Vitam inedia abrupit anno aetatis 75. Poema elaboravit de bello Punico secundo libris 17. quod cum blattis tineisque usque ad tempora Concilii Basileensis conflictatum est. Tunc siquidem e latebris in lucem prodire coepit. Martialis os ei tribuit magnum facundumque. Plinius in epist. 3, 7. de eo ita: Scribebat carmina majore cura, quam ingenio. Vid. Glandorpius pag. 808. C. Barthius in 2. theb. pag. 348.

SILO (Gavius) rhetor, tempore Augusti Imp. claruit. Vid. Sen[?]ca l. 5. controvers. praefat.

de SILVA (Edu.) Lusitanus, Anno 1664. in Japonia obiit. Grammaticam et lexica linguae Japoni[?]ae primus confecit.

SILVAGIUS (Matth.) Catanensis, in Johann. 1, 14. commentari coepit, Venet. Anno 1542.

SILVANUS (Barthol.) Salonensis, medicus, Ammonium latine transtulit: item, lib. Galeni de constitutione artis medicae. Claruit Anno 1541.

SILVATICUS (Bened.) Patavinus, collegit 4. centurias consiliorum et responsorum medicorum Anno 1654. Vid. Imperialis in Museo pag. 207.

SILVATICUS (Joh. Bapt.) Mediolan. Anno 1595. claruit. Scripsit de collegii Mediolanensium medicorum origine, antiquitate, privilegiis et viris illustribus Anno 1607. Extant ejusdem tractatus de turgente materia: liber de aneurysmate, etc.

SILVATICUS (Matth.) medicus, Anno 1320. floruit. Condidit pandectas medicinae: unde passim Pandectarius [gap: Greek word(s)] vocari solet.

SILVATICUS (Porchetus) Genueuensis, Anno 1315. claruit. Extat ejus tract. contra Judaeos. Idem scripsisse dicitur de entibus et unis. Vide, PORCHETUS.

de SILVEIRA (Joh.) Olyssiponensis, Anno 1645. floruit. Construxit sex tomos commentariorum in textum quatuor Evangelistarum, qui prodierunt Antv. An. 1676. fol. item, duos tomos in Apocalypsin.

SILVESTER (Franc.) Ferrariensis, in libros posteriorum Aristotelis, An. 1506. commentatus est. Physica ejusdem prodiit Romae, An. 1586.

SILVESTRINUS (Christ.) Veronensis, An. 1596. vixit. Conciones et comm. in epistolas S. Pauli confecit.

SILVESTRIS (Guidus Postumus) Pisaurensis, edidit 2. libros elegiarum, Bonon. Anno 1524.

SILVIOLUS (Ant.) Parisiensis, An. 1508. claruit. Reliquit elegiam de Sp. S. carmen in laudem S. Genovefae: epigrammata, etc.

SILVIUS (Alexius) lunae periodos circulares, Lesnae Anno 1651. scripto declaravit.

SILVIUS (Andreas) vulgo du Bois, Anno 1194. obiit. De rebus gestis et successione regum Francorum ex familia Merovingica tres libros condidit, qui prodierunt Duaci Anno 1633. in 4.

SILVIUS (Ant. Clarius) JCtus, duodecim tabulas legum Rom. commentario illustrare aggressus est, Paris. Anno 1603.

SILVIUS (Franc.) Hanno, Anno 1620. floruit. In partem primam Thomae Aquinatis Anno 1631. commentatus est. Extat ejusdem tractatus de statu hominis post peccatum. Videatur Sweertius, pag. 254.

SILVIUS (Jac.) Ambianus, medicus, An. 1555. obiit. Ita Galeni studiosus erat, ut dictum illud Vesalii, quod Galenus quaedam ignoraverit, aegerrime tulerit. Extant ejus comment. in libr. Galeni de ossibus: tres libri de temperamentis: tract. de ordine in legendis Hippocratis et Galeni libris, etc. Vid. Ghilinus, vol. 2 pag. 110.

SILVIUS (Joh.) Atrebas, composuit breve cathemerinon versibus heroicis, Graece et latine, teste Sweertio.

SILVIUS (Joh.) Insulensis, medicus, Anno 1576. obiit. Reliquit 2. libros de curanda studiosorum valetudine: item, de lue venerea.

SILVIUS (Michael) Portugallensis, Card. Anno 1556. obiit. Vid. Bibl. Hisp. pag. 527.

SILVIUS (Pet.) Houtemius, An. 1592. obiit. Disputationes de Deo et sacramento poenitentiae habuit. Videatur Alegambe, pag. 400.

SIMACUS, [gap: Greek word(s)] , Athenaeo l. 6. cap. 6. memoratur. Agathias l. 2. hist. Simacum

quendam res Medorum et Assyriorum antiquissimas descripsisse affirmat. Apud quem tamen non Simacum, sed Lysimachum legendum esse, Jonsius ostendit de S. H. Ph. 1, 2.

SIMANCA (Jac.) Septimanicensis, A. 1565. floruit. Ex JCto episcopus Pacensis factus est. Interrogatus, uter melius episcopi munere fungatur theologusne an jurisconsultus, pro se causam dicere coepit. Construxit catholicas instituti ones: praxin haeresium: collectanea de rep. administranda: tractatum de episcopali dignitate.

SIMARISTUS, [gap: Greek word(s)] , scr. [gap: Greek word(s)] . Vid. Jonsius, de S. H. phil. pag. 347.

SIMEON Hazzadick, i. e. justus, An. M. 3448. vixit et Esdrae in praesidatu: Josuae vero in summo sacerdotio successit. Videatur Henric. Otto in Lexic. Rabb. pag. 604.

SIMEON ben Hillel, tempore nativitatis Christi vixit et primus nomine Rabban appellatus est. Hunc Simeonem Buxtorfius in Abbreviat. pag. 151. illum Simconem esse existimat, qui Christum brachiis excepit et a pietate et justitia a S. Luca in Evangelio cap. 2. vers. 25. commendatus est. Confer H. Ottonem l. c. pag. 606.

SIMEON II. ben Gamaliel, in direptione urbis periit. Videatur Buxtorfius l. c. pag. 150.

SIMEON III. Gamalielis II. filius, A. Chri sti 150. floruit. Videatur Ganz, in Z. D. pag. 104.

SIMEON ben Jochai, Akibae discipulus, An. M. 3881. floruit et librum [gap: Greek word(s)] in spelunca terrae, in qua per duodecim annos metu Imperatoris Romani delituerat, conscripsisse creditur. De libro Zohar tamen tanquam recentiore Buxtorf. in Abbrev. pag. 164. legipoterit. Adde Ganz, pag. 105.

SIMEON Doran, An. M. 5151. vixit. Composuit multos libros, inter quos etiam erant Magen Avoth et Schealot Tisbetz. Vid. Ganz, pag. 146.

SIMEON de Francford librum Jalkut exaravit. Schindlerus in lexico Pentaglotto, pag. 959. Jalcuth inscripsit R. Simeon Francofurdensis suum opus, in quo tanquam in pera pastorali collegit, quicquid bonarum explicationum in vetus Testam. habetur in omnibus scriptis Talmudicis. Haec ille. Alii tamen autorem ejus libri Simsonem Hadarsan vocant. Vide. SIMSON.

SIMEON Keira, An. M. 4500. vixit. Confecit Hilchot Gedaloth. Videatur Ganz, pag. 124.

SIMEON, [gap: Greek word(s)] , Metaphrastes, tempore Constantini Ducae Imp. ut quidem G. J. Vossio videtur, claruit. Collegit vitas sanctorum, easque ad mensium dies ordinavit. Plurima in iis fabulose scripta sunt. Autor ille, ut Bellarminus ait in catalog. script. eccles. multa addidit ex proprio ingenio, non ut res gestae fuerunt, sed ut geri potuerunt. Plura de Simeo[?]e Metaphraste apud Leonem Allatium in Tr. de Simeonibus, pag. 25. invenies. Confer Ph. Labbe Tom. 2. diss. pag. 354. Olearium in Abaco, pag. 433. Hanckium in Scr. Byzantinis, pag. 418. Reinesium in var. lect. 3, 5.

SIMEON, Stylita, tempore Leonis Imp. floruit. Quidam 133. annos vixisse affirmant. Reliquit epistolas varias: unam ad Theodosium Imp. de synagogis Judaeorum: alteram ad Leonem Imper. pro synodo Chalcedonensi: tertiam pro eadem synodo ad Basilium: quartam ad Eudociam: item, confessionem fidei catholicae. Vid. Leo Allatius in tr. de Simeon. pag. 11. Ph. Labbe l. c. pag. 357. Olearius. pag. 433.

SIMEON, Thessalonicensis archiepiscopus, scripsit de templo, ejus ministris et vestibus. Videatut Olearius in Abaco, pag. 434.

SIMLERUS (Josias) Tigurinus, natus est Anno 1530: obiit Anno 1576. In patria S. literas exposuit populumque e suggestu docuit. Mortuum Guil. Stuckius laudavit. De rep. Helvetiorum: de Alpibus: de Valesia commentatus est. Extant ejusdem notae in Antonini itinerarium: in AEthici cosmographiam: libri tres de Filio DFI aeterno: libri duo de Spiritu Sancto. Videatur Jacobus Verbeiden in elogiis praestant. Theolog. pag. 196.

SIMMIAS, [gap: Greek word(s)] , Rhodius, senior, circa initium Olympiadum floruit. Samiorum

[gap: Greek word(s)] literis mandavit. Ex poemate ejus, quod Apollo inscribebatur, tredecim versus Tzetzez in Chil. 7. pag. 133. allegat. Vid. Antonius Liberalis, hist. 20. Partheniust. 33. Confer Joh. Meursium in Rhodo, pag. 107.

SIMMIAS, Rhodius, junior, tempore Ptolemaei Lagi claruit. Extat hodie ejus ovum et securis. Utrumque carmen notis eruditis illustravit Claudius Salmasius.

SIMMIAS [gap: Greek word(s)] composuit, ceu constat ex epitome 11. librorum Artemidori Ephesii.

SIMOCATTUS (Theophylactus) [gap: Greek word(s)] , circa A. C. 612. quo Heraclius imperare coepit, floruit. Res gestas Mauritii Imp. stilo consignavit. Extant ejus epistolae nec non physica problemata. Casaubonus alicubi vocat scriptorem inter recentiores Graecos eximium. Vid. Olearius in Abaco, pag. 452. Hanckius in Byzant. script. pag. 186.

SIMON, [gap: Greek word(s)] , contexuit dialogos Socraticos. Coriarius erat: unde dicti dialogi [gap: Greek word(s)] vocati sunt, teste Laertio l. 2. Fuit et alius SIMON, Atheniensis, qui librum [gap: Greek word(s)] , i. e. de re equestri composuit. Ejus autoritate Xenophon. lib. de re equestri usus est. Confer Suidam in [gap: Greek word(s)] . Vid. Leo Allatius in diatr. de Simeonibus pag. 108.

SIMON (Franc.) edidit Christianismum verum epistolicum et evangelicum Anno 1674. in 4.

SIMON (Joh.) spiritum Calvino-Syncretisticum, Witeb. Anno 1675. publicari curavit.

SIMON (Joh. Georg.) tractavit de impotentia conjugali An. 1672. SIMON (Pet.) Vide, SIMONIUS.

SIMONACTIDES, [gap: Greek word(s)] , Chius, a Polluce in Onomastico 10, 10. inter rei coquinariae scriptores refertur. Nomen hocap. Athenaeum l. 14. corruptum est in carmine Batonis, quod e Polluce restitui poterit.

SIMONCELLIUS (Octav.) JCtus, librum de decretis et solennitatibus in contractibus minorum adhibendis, An. 1673. contexuit.

SIMONDUS (Casp.) Debrecenus, edidit compendium Biblicum memoriale, Hafniae, Anno 1633.

SIMONETA (Bonif.) Anno 1490. floruit. Historiam persecutionum et pontificum stilo expressit. Extat ejusdem opus de tribus sectis, Christi, Mosis et Mohammaedis. Vid. Hallerv. in B. C. pag. 38. Olearius, in Abaco pag. 94.

SIMONETA (Jac.) Mediolanens. An. 1539. obiit. Reliquit tractatum de reservationibus beneficiorum. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 111.

SIMONETA (Joh.) Calaber, Franc. Sfortiae res gestas 31. libris complexus est, An. 1478. Vid. Jovius in Elog. num. 114. Autor Anonymus de Reparat. L. L. apud Gifan. pag. 403.

SIMONIDES, [gap: Greek word(s)] , Amorginus, juxta Suidam, 406. annis post bellum Trojanum, hoc est, circa initium Olympiadum claruit. Praeter elegias, jambos scribere aggressus est: unde [gap: Greek word(s)] dictus fuit. Simonidis jambos de vituperio mulierum Stobaeus in Eclogis exhibet, ut et alios de brevitate Vitae. Confer AElianum in hist. anim. 16, 24.

SIMONIDES, Carystius Vel Eretriensis, librum de Iphigenia et conventu Graecorum in Aulide confecit. Suidas eidem duos libros trimetrorum tribuit.

SIMONIDES, Ceus, Leoprepis filius, Olympiade LVI. florere coepic, pervenitque ad LXXIIX. Olympiadem. Ferunt, eum quatuor literas, [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] reliquis addidisse, quibus Graeci antea carebant. Vid. Plinius l. 7. c. 56. Composuit Dorica dialecto praelium Xerxis navale ad Salaminem: threnos: Paeanas: encomia: epigrammata, etc. Plura de Simonide Ceo Leo Allatius in Tr. de Simeonibus pag. 207. in medium affert. Vid. Tretzes in Chil. pag. 12. 157.

SIMONIDES, Ceus, Simonidis ex filia nepos, Olympiade LXXXII. claruit. Condidit, teste Suida, libros [gap: Greek word(s)] : tres libros genealogiarum; unde et [gap: Greek word(s)] ab Apollonii scholiaste, item a Tzetze in Lycophronem pag. 60. appellatur.

SIMONIDES, Magnesius, Olympiade CL. claruit. Antiochi Magni res gestas, qui eo tempore regnabat, ut et bellum contra Galatas carmine consignavit. Haec Suidas.

SIMONIDES (Simo) Polonus, in Joelem Anno 1598. commentatus est. In poesi adeo excelluit, ut Lipsius Catullo similem diceret. Scripsit Herculem Prodicium: livoris flagellum: Penthesileam: Josephum castum: nuptias et obitum Samoscii. Vid. Starovolscius pag. 131.

SIMONIS (Joseph.) inter lyricos poetas refertur. Extant quinque ejus tragoediae, Anno 1656. excusae.

SIMONIS (Nicol.) Hollandus, An. 1511. obiit. Reliquit chronicon temporum, et vitas S. Patrum. Videatur Placcius pag. 133.

SIMONIUS, Heidelbergensis, sed longa consuetudine Gallus, de peste commentatus est.

SIMONIUS (Joh.) Rostochiensis, notas in Demetrium Phalereum exaravit. Carmina ejus exhibentur Tomo 6. Delit. Germ. pag. 205. Vid. Scheferus in Upsalia, pag. 403.

SIMONIUS (Maturinus) scripsit de literis pereuntibus. Vid. C. Barthius in silvas Papinii pag. 447.

SIMONIUS (Pet.) Tiletanus, episcopus Iprensis, Anno 1605. obiit. Condidit septem libros de veritate: item, tract. de JESU Christi in monte Tabor cum Mose et Elia colloquio. Vid. Sweertius, pag. 635. Rivetus Tom. 2. operum pag. 859.

SIMONIUS (Simo) Lucensis, in ethicam Aristotelis, Anno 1567. commentatus est. Prodiit ejus tract. de humoralium febrium rutura et curatione Anno 1577.

SIMPLICIUS, [gap: Greek word(s)] , sub Justiniano Imp. claruit. Comment. in libros physicae auscultationis: libros de coelo et de anima elabora vit. Extat et ejus commentarius in enchiridion Epicteti, ex editione Salmasii. Vid. Jonsius de S. H. Ph. 3, 19.

SIMSON Ginzburg, A. M. 5346. vivere desiit. Ganz in Z. D. pag. 157. architectonicae artis peritum et geometrica scientia instructum appellat.

SIMSON Hadarsan, autor libri Jalcut, A. M. 5070. Davidi Ganzio l. c. pag. 144. memmoratur. Vide, SIMEON.

SIMSON ex Kinon, A. M. 5072. obiit. Condidit librum Ceritot. V. Ganz, pag. 120.

SIMSON (Guilh.) struxit chymicam anatomiam Scarburgensium aliorumque fontium Spadanorum in agro Eboracensi, Londini, An. 1668.

SIMSONIUS (Archibaldus) Scotus, Anno 1632. claruit. Extant ejus hieroglyphica animalium, quae in S. Scriptura nominantur. Vid. Kempius pag. 21.

SIMSONIUS (Edwardus) theologus Anglus, edidit Anno 1652. chronicon universale, quod incipit a O. C. et desinit in Christo nato. In eo chronico studrose observat annos mundi, Olympiadum et urbis Romae conditae. Quicquid in sacra et prophana historia occurrit, facile ibi suo loco et ordine invenies. Vid. Zeillerus part. 3. pag. 223.

SIMYLUS, [gap: Greek word(s)] , carmine res Romanorum exposuit. Videatur Plutarchus in Romulo.

SINAPIUS (Joh.) Sweinfurtensis, medicus, Anno 1561. mortuus est. Reliquit urbis Sweinfurtensis historiam cosmographico operi a Seb. Munstero insertam. Quaedam ex Luciano in sermonem lat. transtulit.

SINCERUS (Jod.) itinerarium Galliae composuit anno 1627. Vid. Richteri epistolae selectae, pag. 28.

SINGLETONUS (Guilh.) Duacensis theologus, A. 1613. adornavit discussionem decreti concilii Lateranensis. Sub hoc nomine Leonh. Lessius latere creditur. Vid. Ruelius part. 4. Concil. pag. 360. Placcius pag. 158.

SINNICHIUS (Janus) Danus, Anno 1557. obiit Habuit orationem de jungendo studio theol. et philosoph. Vid. Vindingius in R. H. pag. 68.

SINNICHIUS (Joh. Bapt.) Corcag. Hibernus, A. 1667. vixit. Edidit duos tomos, de Saule protomonarcha: vindicias decalogicas:

SINTHEMIUS (Joh.) Erasmi praeceptor, adornavit comment. grammaticum in doctrinale Alexandri, An. 1504.

SIOZERUS (Nicol.) Homerum in gratiam Petrarchae latine transtulit. Vid. Borremansius de poet. pag. 12.

SIPHANUS (Laur.) Argentinae graecas literas docuit. Gregorii Nysseni libros: item, Theophylacti notas in Acta Apost An. 1570. latine edidit.

SIRACIDES (Jesus) avi sui sententias ex hebraeo in graecum sermonem transtulit tempore Ptolemaei Evergetae, quemadmodum ipse in prooemio fatetur Antiqui librum hunc ob materiam [gap: Greek word(s)] , ut Clemens Alexandrinus: Latine Ecclesiasticum nominant. Judaei similem librum Ben Sirae tribuunt, quem quidam filium Jeremiae faciunt: alii Vero tempore Simeonis Justi vixisse contendunt. In Sanhedrin, Cap. Chelek. liber Ben Sirae inter libros prohibitos refertur: interdum tamen inter [gap: Greek word(s)] recipitur. Guilh. Vorstius in observationibui ad Ze mach David Ben Sirae et Siracidem distinctos esse scriptores existimat. Vid. Ph. Labbe T. 1. dissert. de S. E. pag. 801. Hoornebek de convers. Jud. pag. 41. Saubertus in palaestra disp. philolog. pag. 18. Quaere, BEN SIRA.

SIRADIENSIS (Laurent.) elaboravit dissertationem in disp. periodicam Gorscii et Herbesti, Vid. Starovolscius, pag. 36.

SIRENIUS (Jul.) Brixianus, condidit novem libros de sato, Venet. An. 1593. fol. item, tr. de unitate naturae angelicae, An. 1578. Hieronymus Magius l. 1. c. 20. vo cat virum eruditissimum, cujus scriptis fati commentum novissime sublatum sit.

SIRICIUS, [gap: Greek word(s)] , Neapolitanus ex Palaestina, sophista, aliquando Athenis docuit. Progymnasmata et declamationes reliquit. Ita Suidas.

SIRICIUS, episcopus Rom. Theodosio et Valentiniano imperantibus obiit. Misit decretum ad Eumerium, in quo constituit, haereticorum baptisma nequaquam a ecclesia rescindendum. Exaravit etiam epistolam adversus Jovinianum et Auxentium. Vid. Isidorus in Viris Illustr. c. 16.

SIRICIUS (Lobard.) Patavinus, supplementum Petrarchae operi de viris illustribus addidit. Vid. Mart. Hanckius part. 1. de S. R. R. pag. 204.

SIRICIUS (Mich.) Anno 1661. claruit. Scripsit de religione Mosco vitica: de Ebionitis: de lacrimis Christi: item, fasciculum dissertationum contra heterodoxos.

SIRIGATTUS (Franc.) edidit duos libros de signorum ortu et occasu, Lugd. Anno 1536.

SIRLETUS (Guilh.) An. 1585. obiit. Erat Graece et Hebraice doctus. Ejus operâ Graeca Bibliorum editio Romae inchoata et adornata est, quam postea ad umbilicum perduxit Ant. Carafa. Extat ejusdem apparatus Biblicus: item, annotationes in Psalmos. Nicius Erythraeus in Pinacoth. part. 1. pag. 268. multa ex Metaphraste in latinum convertisse memorat. P. Victorius in Var. 14, 18. ejus honorifice meminit. Vid. Thuanus T. 82. Ghil. vol. 2. pag. 170.

SIRMONDUS (Jac.) Ricomagensis, An. 1651. pene centenarius obiit. Ob candorem, tanquam rem raram, a multis laudatur. Erat autem Graece et latine impense doctus et totius antiquitatis curiosus investigator. Casp. Barthius in Claudianum pag. 1225. vocat doctissimum, capitalisque judicii ac ingenii virum. Varios autores edidit notisque eruditis illustravit, ut Sidonium Apollinarem, Gofridum Vindocinensem, Ennodium Ticinensem, Petrum Cellensem, Idacii et Marcellini Chronica, etc. Theodoreti Cyrenensis episcopi opera, in 4. tomos distincta, ejus cura et opera lucem publicam aspexerunt. Vid. Aleg. pag. 212.

SISENNA (L. Cornelius) temporibus Marii et Syllae claruit et res Romanas calamo expressit. Videatur Vellejus l. 2. Orsus est ab iis, quae contigere post urbem a Gallis captam:

desiit autem in rebus Syllae. Sallustius eum diligentissime scripsisse ac parum libero ore locutum esse memorat. Vertit etiam fabulas Milesias Aristidis, teste Ovid l. 2. Trist. Reliquit praeterea comment. in Plautum. Vid. Mart. Han[?]kius part. 2. de S. R. R. pag. 20.

SISINNIUS Capito, [gap: Greek word(s)] , in libris spectaculorum laudatur a Lactantio l. 6. Inst. divin. c. 20.

SISYPHUS, [gap: Greek word(s)] , Cous, scriptor Homero antiquior, bello Trojano intersuit et res ad Ilium gestas primus literis consignavit, ceu scribit Joh. Meleles apud Tzetzem Chil. 5. pag. 95.

SITONIUS (J. Bapt.) Mediolanens. Anno 1605. natus est. Composuit miscellanea medica curiosa, quae prodierunt Colon. A. 1675. in 4. Vid. Ghilinus vol. 1. pag. 143.

SITZMANNUS (Theod.) JCtus et poeta, An. 1623. obiit. Reliquit comm. in Rutilii itinerarium. Carmina ejus servantur T. 6. Delit. Germ. pag. 231.

SIXTUS II. Papa, An. C. 258. obiit. Gnomas vel sententias scripsisse existimatur. Vid. Ph. Labbe T. 2. diss. pag. 358. Alii eas Sexto Pythagorico tribuunt. Vide, SEXTUS.

SIXTUS IV. pontifex, natus est. A. 1414: obiit An. 1484. Tractavit de futuris contingentibus. Vid Ghilinus, vol. 2. pag. 94. Waddingus in S. O. M. pag. 317.

SIXTUS V. A. 1590. septuagenarius obiit. Biblia sacra latina ad antiquissimos codd. MS. corrigi curavit. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 318.

SIXTUS Senensis, Anno 1569. expira vit. Thuanus, l. 46. vocat virum eruditae diligentiae. Reliquit bibliothecam sanctam. Plura sua scripta ipse enumerat l. 4. Bibl pag. 300. Vid. Qnenstad. pag. 319.

SIXTUS (Franc.) tesseradecades de genealogia Christi exaravit, Venet. Ann. 1564. excusas.

SKELDERUPIUS (Janus) Anno 1582. obiit. Tractavit de imaginibus et earum abusu. Videatur Vindingius in R. H. pag. 92.

SKENE vel SKENAEUS, (Joh.) institutiones juris regni Scotiae, Lond. Anno 1613. vulgavit.

SKINNERUS (Jac.) Stockholmiensis, epithalamium reginae Gunilae, conjugi Johannis, consecravit, teste Schefero in Upsalia, pag. 402.

SKINNERUS (Step.) etymologicon lin. guae Anglicanae construxit, Lond. Anno 1671. fol. Vide, SCINNER.

SKOMAGERUS (Joh.) Physicus Hafn. Anno 1614. obiit. Extant ejus scripta de calore, plilmone, corde, etc. Vid. Vndingius in R. H. pag. isi. Bartbolinut pag. 70.

SLADUS (Matth.) in symbolum Athanasii Anno 1620. commentatus est. Vid. Placcius, pag. 140.

SLANGENDORFIUS (Joh.) Anno 1596. obiit. Reliquit comm. in Ecclesiasten. Vid. Vinding. in R. H. pag. 155. Bartholinus p. 84.

SLEDANUS (Christianus) theologus, librum contexuit de DEO Trinuno et Christo Biuno, An. 1612.

SLEIDANUS (Joh.) a Sleida urbe ita dictus, natus est Anno 1506: obiit Anno 1556. et quidemlue epidemica. Extat ejus libellus de 4. summis imperiis: item, commentarius de statu religionis tempore Caroli V. Imp. Frossardum et Comin aeum e Gallico in latinum transtulit. Sleidanum commendat Thuanus l. 17. Carolus V. ita de eo judicabat: Aut habemus proditores consiliorum, aut scriptor ille familiaris spiritus opera ista didicit. Contra sunt, qui fidem Sleidano in multis derogant, inter quos erat Carolovicius, qui dicere sosolebat, Sleidani historiam omnium superiorum historicorum fidem sibi adimere. Vid. Jac. Verheiden in Elog. praest. Theol. pag. 131. Quenstad. pag. 111.

SLEGELIUS (Paulus Marquard.) Hamburgensis medicus, Anno 1652. obiit, post alapam a reflexo et recurrente cadaveris brachio acceptam, teste Joh. Dan. Majore, anatom. philol. cap. 2. Extat ejus commentarius de motu sanguinis, Anno 1650. impressus.

SLESCOVIUS (Sebast.) composuit thesaurum alexeterium Anno 1621. Vid. Starovolscius pag. 105.

SLEVOGTIUS (Paulus) natus est Anno 1596: obiit Anno 1655. Jenae philosophiam et philologiam professus est. Reliquit disp. de metempsychosi: de prolelytis: de jubilaeo, etc. Vid. Spitzelius in Templo honor. pag. 373.

SLOOTANUS (Joh.) Geffensis, An. 1557. floruit. Struxit expositionem in Ps. 90: item, demonstrationes contra haereticos

SLUPERIUS (Jac.) Herzelensis Flander, An. 1602. obiit, teste Sweertio, pag. 373. Carmina feliciter elaboravit. Vid. Tom. 4. Del. Belg. pag. 352. Plura ejus scripta J. P. Lotichius part. 3. B. P. pag. 139. enumerat.

SLUSIUS (Ren. Franc.) Canonicus Leodicensis, edidit mesolabium, Leodii, An. 1668. in 4. Videatur Hallerv. in B. C. pag. 355.

SLUTERUS (Joh.) confecitanimadversiones in Hippolytum a Lapide, A. 1633. Vid. Funccius T. 1. orb. Imp. pag. 74.

SLUTERUS (Severinus) struxit antithesin philanthropiae divinae et misanthropiae Calvinianae.

SMALCIUS (Valent.) Gotha Thuringus, Photinianus, An 1614. vixit. Edidit refutationem thesium W. Frantzii de praecipuis religionis Christianae capitibus. Vid. Hoornebeck Tom. 1. Socinianismi refut. pag. 62.

SMARAGDUS, cognomine Ardo, presbyter, An. 843. obiit. Reliquit comment. in Psalmos: item comment. in Evangelia et epistolas per totum annum, e SS. patribus collectos. Vid. Olearius in Abaco, pag. 345. Ph. Labbe, T. 2. pag. 361.

SMELINGIUS (Tilem.) de septem sacramentis, Colon. Anno 1538. scribere aggressus est.

a SMENGA (Pet. Pierius) Frisius, medicus, collegit omnis priscae antiquitatis commentarios: item, annotationes in Galenum. Vid. Sweertius, pag. 636.

SMETIUS (Henr.) a Laeda, Flander, natus est Anno 1537: obiit An. 1614. Heidelbergae medicinam fecit et docuit. Cum esse adolescens 15. annorum, Phocylidem et Pythagoram latino carmine transtulit. Scripsitprosodiam, opus avide acceptum et saepius recusum: item, elegias; odas, etc. Vid. Sweertius p. 336. J. P. Lotichius pag. 3. B. P. pag. 112.

SMETIUS (Mart.) Anno 1578. a furibunda militum manu abreptus et suspensus est ad Bruxellas, quod ageret reformatae religionis sacerdotem. Veteres inscriptiones summo studio collegit et in 4. libros vel classes distribuit. Eas post mortem Smetii Justus Lipsius edidit. Sic enim ille in epistola ad Clusium: Volumen antiquitatum Smetii hic edimus elegantibus typis. Unde vos illud nacti, inquies? Dicam, praedones a praedonibus. Milites, inquam, nostri in tumultu hoc Belgico res Marci Laurini diripuerunt, inter eas hunc thesaurum. Centurio, quod habuit, in Angliam venalem detulit: emerunt illic Academiae nostrae, cum casu pro legatis adessent, curatores. Ego autor divulgandi et adjutor. Haec Lipjius. Vid. Sweertius, pag. 552.

de SMIDT (Frid.) exaravit introductionem ad perfectionem Christianam, Antv. Anno 1659.

SMIESCOVIUS (Laur.) struxit carmina et orationes. Videatur Starovolscius, pag. 118.

SMIGLECIUS (Martin.) Leopolitanus, Anno 1618. obiit. Reliquit selectarum disputationum in organum Aristotelis tomosduos. Res ipsi fuit cum Photinianis, Socino, volckelio, Smalcio et Moscorovio: contra quos edidit Nodum Gordium: nova monstra Arianismi, etc. Scripsit etiam de baptismo: de notis

ministrorum. de Christo et ejus satisfactione, etc. Vid. Starovolsc. pag. 90. Alegambe, pag. 331.

SMISING (Theod.) Westphalus, Anno 1626. obiit. Tractavit de Deo uno et trino. Vid. Vernulaeus in Acad. Lovan. pag. 317. Wadding. in S. O M. pag. 322.

SMITH (Joh.) a Kettenis, Neomagensium concionator, chesaurum antiquarium seu notitiam antiquissimae supellectilis Romanae et rarissimae pinacothecae, 33. annorum curriculo collectae, Amsterd. Anno 1658. edi curavit.

SMITHUS (Rich.) Anglus, Anno 1563. obiit. Scripsit tractatum de baptismo parvulorum: librum de traditionibus, etc. Vid. Sanderus in Scr. Flandr. pag. 147. Ghilinus vol. 2. pag. 221.

SMITHUS (Thomas) Anno 1567. obiit. Libellum de recta pronunciatione Graecae linguae adornavit. Videatur Thuanus l. 64.

SMOGULECIUS (Matth.) praefectus Bidgostensis, reliquit librum de exorbitantiis jurium regni Poloniae. Vid. Starovolscius, pag. 103.

SMYTERIUS (Carol.) Gandens. JCtus, fertur reliquisse quatuor libros decisionum. Vid. Sweertius, pag. 171.

SNECANUS (Gellius) struxit 2. tomos locorum communium, Anno 1591: item, tractatum de sacramentis.

SNELLIUS (Rodolf.) natus est An. 1546: obiit Anno 1613. Mortuum laudavit Guilh. Coddaeus. Reliquit comment. in Dialecticam Rami: Apollonium Batavum, etc. Vid. Sweertius, pag. 665.

SNELLIUS (Sebaldus) Norimbergensis, natus est Anno 1621: obiit Anno 1651. In Hebraicis et rabbinicis erat satis exercitatus. Comp. doctissimum tractatum contra Abarbinelem, in quo argumenta ejus contra fidem Christianam erudite examinat atque refutat. Ex Lipmanno non pauca in latinum transtulit.

SNELIUS (Willebrordus) Rodolfi filius, Anno 1626. vivere desiit. Leidae mathesin docuit. Cyclometricum edidit et Apollonii Pergaei libros de sectione determinata latinos fecit. Vid. Sweertius pag. 707. Meursius in Ath. Batav. pag. 298. Voss. de scient. math. pag. 70. 285.

SNEPFIUS (Erh.) Heilbronnensis, Anno 1558. obiit. In Psalmos commentatus est. Vid. Hadr. Beier in R. I. pag. 449.

SNEPFIUS (Theod.) Erhardi filius, composuit scholas in vaticinia Esaiae et Jonae.

SNOY (Rayner.) Gaudanus medicus Anno 1537. obiit. Condidit paraphrasin psalterii Davidici: poemata sacra: paraeneticon ad Carolum V. carmine elegiaco: tredecim libros rerum Batavicarum. Vid. Sweertius, pag. 653.

SOARES (Franc.) cursum philosophicum duobus tomis complexus est. Vid. Alegambe, pag. 136.

SOAREZ (Joh.) Lusitanus, Conimbricensis episcopus, concilio Tridentino interfuit. Extant ejus commentaria in Matthaeum, Marcum, Lucam.

SOBIESKI (Jac.) Castellanus Cracoviensis, bellum Chotiniense literis consignavit. Prodiit Dantisci, An. 1646.

SOCHERIUS (Hieron.) Arvernus, Card. An. 1571. obiit. Reliquit librum de reformatione ord. Cisterciensis, qui dicitur Hieronymianus: item, Volumen epistolarum adv. suitemporis haereses. Vid. Sassay, pag. 109.

SOCINUS (Barthol.) Senensis, Mariani senioris filius, JCtus, natus est An. 1436: obiit An. 1507. Ab Angelo Politiano aetatis suae Papinianus dictus est. Hieron. Magius l. 2. miscell. c. 11. vocat eruditissimum JCtum, sed infantem et semibarbarum. Vid. Guido Panzirolus in JCtis 2, 126.

SOCINUS (Faustus) Senensis, Alexandri filius, natus est Anno 1539: obiit Anno 1604. In Polonia Photinianismum spargere coepit. Scripta ejus exegetica et polemica simul prodierunt Anno 1656. fol. Vid. Hornebeck Tom. 1. Socinianismi refut. pag. 51. 56. Placcius pag. 176.

SOCINUS (Laelius) Senensis, Anno 1562. obiit. Antitrinitariorum summus patronus fuisse dicitur. Compos. explicationem in c. 1. Joh. nec non dialogum de haereticis jure gladii occidendis. Vid. Hornebeck Tom. 1. Socin. refut. pag. 50. Ruelius part. 4. Concil. pag. 560.

SOCINUS (Marianus) senior. Bartholomaei pater, JCtus, natus est An. 1401: obiit Anno 1467. Ab AEna Silvio tot praeconiis extollitur, ut prope narrationis fides laboret. Scripsit de oblationibus: responsa, etc. Vid. Guido Panzirolus in JCtis 3, 35.

SOCINUS (Marianus) junior, Mariani I. nepos, natus est Anno 1482: obiit Anno 1556. Reliquit consiliorum juridicorum tria volumina. Ea prodierunt, Venet. Anno 1580. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 2, 162.

SOCIUS (Nob.) Salodienlis, medicus, de temporibus et modis purgandi in morbis, An. 1555. commentatus est.

SOCOLOVIUS (Stanisl.) Polonus, Anno 1581. claruit. Scripsit in Matthaeum, Marcum et Lucam. Ejus opera impressa sunt Cracoviae Anno 1591. Starovolscius, pag. 83. vocat virum praestanti in genio et lingua utraque egregie doctum. Acta inter Jeremiam, Byzantinum patriarcham, et Wirtembergenses theologos latine transtulit et censurae orientalis ecclesiae titulo cum annotationibus publicavit et Gregorio XIII. inscripsit. Cum autem Wirtembergenses triennio post eadem Acta Graece et Latine edidissent, Socolovius responsionem denuo adornavit, simulque sententiam definitivam Jeremiae patriarchae adjecit, qua dere Thuanus l. 73. legi poterit.

SOCRATES, [gap: Greek word(s)] , celebris philosophus, natus est anno tertio Olympiadis LXXVII. obiit anno primo Olympiadis XCV. Ab Atheniensibus cicutam bibere coactus est. Huic Galenus lib. de sect. Philosoph. inventionem ethices et logices tribuit. Antiqui nonnulli patres, inter quos etiam Justinus, eum [gap: Greek word(s)] vixisse et [gap: Greek word(s)] Christum agno visse existimant. Dogmata ejus ap. Platonem et Diog. Laertium occurrunt. Composuit hymnum in Apollinem: fabulas vero AEscopicas carmine expressit. Vid. Mallincrot, pag. 95.

SOCRATES, Cous, indigitamenta, i. e. preces, quibus Dii invocantur, exaravit, teste Laertio.

SOCRATES, Rhodius, tempore Octaviani Augusti vixit. Condidit libros aliquot de bello civili. Ex iis tertium allegat Athenaeus. Ejusdem fortassis erant [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] . Vid. Meursius in Rhodo, pag. 108.

SOCRATES, Scholasticus, Ammonii et Helladii discipulus, sub Arcadio et ejusdem filio Theodosio floruit. Ecclesiasticam historiam septem libris complexus est. Incipit a Constantino M. et desinit in Theodosio. Sunt, qui eum Novatianis fa visse existimant. Vid. Ph, Labbe Tom. 2. diss. pag. 363. Olearius in Abaco, pag. 436.

SOFFINGIUS (Justus) edidit historiam quinquesecularem ecclesiasticam, Anno 1674.

SOHNIUS (Georg) Fridbergensis, natus est Anno 1551: obiit Anno 1589. Marpurgi et Heidelbergae theologiam professus est. Opera Sohnii junctim edita et tribus tomis comprehensa sunt.

SOITERUS (Melch.) a Vinda, Anno 1530. claruit. Bellum Pannonicum literis mandavit. Vid. Simon Schardius vol. 2. Germ. Script. pag. 248.

a SOLA (Ant.) JCtus, commentarium in constitutiones Sabaudiae, A. 1600. fol. adornavit.

SOLANUS (Nic.) instituit concordiam Barcinonensium medicorum et pharmacopolarum, An. 1543.

SOLARIUS (Chrysanth.) pentateuchum mortuorum, Patav. Anno 1645. fol. publicavit.

de SOLDEVILLA (Phil.) Catalanus, medicus insignis, tractavit de spiritu gignitivo: de astronomica veritate, etc. Vid. Quenstad. pag. 28.

a SOLE (Brunnorus) construxit compendium resolutorium propositionum juris civilis et pontificii.

de SOLEA (Andreas) condidit librum de incremento et decremento metallorum, qui vulgo Basilio Valentino tribuitur. Vid. Placcius, pag. 159.

SOLENANDER (Reinerus) medicus, Anno 1557. claruit. Collegit consilia medicinalia.

SOLERIUS (Claud.) JCtus, de juridica confessariorum potestate commentatus est, Colon. Anno 1618.

SOLERIUS (Franc.) Gallus, Anno 1628. obiit. Reliquit 2. tomos historiae ecclesiasticae insularum Japoniae. Vid. Alegambe, pag. 135.

SOLICOVIUS (Joh. Dem.) Anno 1603. obiit. Res Polonicas stilo expressit. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 144. Starovolscius pag. 15. Quaere, SULICOVIUS.

SOLIMANNUS (Jul.) Firmanus Italus, An. 1639. obiit. Struxit elogia Regum Bohemorum: item, dramata. Vid. M. X. Volckman in Elog. Pragens. pag. 137. Alegambe, pag. 292.

SOLINUS (C. Julius) juxta nonnullos Plinio coaevus fuit. G. J. Vossius seculo et amplius post Plinium vixisse existimat. Edidit librum ex variis autoribus collectum, quem primo Collectanea rerum memorabilium vocavit: postea Polyhistorem inscribere maluit. Scaliger in animadvers. ad Euseb. pag. 262. levissimum scriptorem salutat. Plinium saepissime exscribere solet: unde etiam Plinii simia dici meruit. Condidit etiam Ponticon vel carmen de Ponto; cujus solum 22. primi versus supersunt. Vid. Thomasius de plagio, §. 543. Borrichius in Cogit. ad Voss. pag. 15. Salm. praefat. in Solin.

SOLITARIUS (Phil.) struxit dioptram, i. e. regulam seu amussim rei Christianae. Edidit eam Jac. Pontanus, Ingolst. Anno 1604.

de SOLO (Gerh.) in monte Pessulano circa Ann um 1340. medicinam docuit. Reliquit practicam Geraldinam dictam. Vid. Reinesius in epist. ad Daum. pag. 184. 191.

SOLON, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis unus e septem sapientibus Graeciae, Olymp. XLVI. floruit. Hic primus sophistae nomine insignitus est, teste Isocrate in orat. de permutat. Lucianus in longaevis, centum annos implevisse tradit. Diogenes Laertius tamen 80. annos ipsi tribuit. Reliquit Gnomas, quas pueri Atheniensium in festo Apaturiorum recitare solebant. Laudatus Laertius de Atheniensium rep. quinque millia versuum scripsisse memorat. Ab hoc Solone leges Atheniensibus datae sunt, Draconis legibus tacito Atheniensium consensu obliteratis, [gap: Greek word(s)] , i. e. exceptis, quae de homicidio latae erant. Solonis vitam et acta ex vett. Plutarchus: e recentioribus Joh. Meursius prolixe tractarunt. Confer Marsamum in Chronol. pag. 646.

SOLSONA (Franc.) Angulariensis, JCtus, de laudemiis commentatus est. Vid. Tomus X. Tract. tract.

de SOMERE (Jac.) Gandavens. An. 1623. obiit. Struxit carmen de podagra et libelum Thomae Kempensis de Imitatione Christiheroicis versibus expressit. Vid. Sweertius, pag. 374.

SOMMALIUS (Henr.) Anno 1619. obiit. Emisit fasciculum divini amoris. Vid. Sweertius pag. 337. Alegambe, pag. 177.

fuo nomine edi curavit, cum tamen ejus autor G. Rollenhagius fuerit. Vid. Thomasius de plagio, §. 546.

SOMMERUS (Joh.) Hungarus, Anno 1569. vixit. Reges Hungaricos carmine elegiaco decantavit. Vid. J. P. Lotichius part. 4. B. P. pag. 118.

SOMNERUS (Guilh.) collegit antiquitates Cantuarienses: item, notas et glossarium in leges Henrici I. Vid. Mericus Casaub. part. 1. de 4. linguis, pag. 140.

SONCINAS (Paulus) quaestiones metaphysicas, Anno 1587. imprimi fecit. Vid. BARBUS.

SONCINUS (J. Bapt.) Brixianus, medicus, Patavii medicinam juvenis professus est. Oct. Ferrarius in prolusion. pag. 215. refert, fuisse in eo summam in explicando facilitatem, judicium rectum, dicendi copiam atque elegantiam, ingenii dexteritatem, omnesque artes civiles usque ad invidiam in eodem floruisse.

SONERUS (Ernest.) Norimbergensis, Anno 1612. obiit. Altdorfii per integrum. fere septennium philosophiam et medicinam publice professus est. Eruditionem hujus viri disputationes (quarum magna pars in Philos. Altd. occurrit) et commentarius in metaphysicam Aristotelis arguunt et abunde commendant. Mortuo G. Richterus, Norimbergensis, parentavit. Vid. Henningus Witte in memor. Medd. pag. 18.

SONLEUTNERUS (Mich.) scholae Ambergensis rector, elegans poeta, Salmuthio part. 1. not. in Panziroll. pag. 35. memoratur.

SONNIUS (Franc.) primus Antverpiensium episcopus, Anno 1576. obiit. Reliquit demonstrationem religionis Christianae ex verbo Dei. Vid. Sweertius pag. 256. Val. Andr. in fast. Lovan. pag. 109.

SONSBECIUS (Franc.) Frisius, JCtus, condidit comment. ad usus feudorum, Anno 1554.

SOPATER, [gap: Greek word(s)] , Apameensis, sophista et philosophus Alexandrinus, sub Constantino Magno claruit. Construxit, teste Suida, librum de providentia et iis, qui praeter meritum selices sunt aut infelices. Idem Suidas Constantini jussu interfectum esse memorat. Eunapius in AEdesii vita, pag. 34. facti culpam in Ablavium, praetorio praefectum, rejicit. Vid. Reines. ad Hof[?]. pag. 411. item, ad Daum. pag. 216. Valesius in Sozom. pag. 100.

SOPATER, Paphius, Alexandri M. coaetaneus, Athenaeo l. 2. memoratur. Scholiastes Theocriti ad Idyll. 1. Sopatrum [gap: Greek word(s)] vel de ursis allegat. Vid. Meursius in Cypro pag. 167.

SOPATER, Phacius, parodias composuit: item, fabulas, inter quas erant [gap: Greek word(s)] , [gap: Greek word(s)] , [gap: Greek word(s)] , [gap: Greek word(s)] , [gap: Greek word(s)] , [gap: Greek word(s)] , [gap: Greek word(s)] . Vid. Suidas.

SOPHAENETUS, [gap: Greek word(s)] , struxit [gap: Greek word(s)] , i. e. Cyri expeditionem. Testis Stephanus in [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] .

de S. SOPHIA (Galeacius) edidit librum de febribus et cura dentium. Vid. Linden pag. 194.

SOPHIANUS (Nicol.) Corcyraeus, Anno 1548. claruit. Exaravit librum de altrolabio. Extant ejusdem tabulae Graeciae, elegantissime depictae, cum nominibus locorum antiquis et recentioribus. Vid. Simlerus.

SOPHILUS, [gap: Greek word(s)] , Sicyonius vel Thebanus, Comicus, tempore Ptolemaei Lagi floruit. Ex fabulis ejus sequentes mihi observatae sunt, [gap: Greek word(s)] , [gap: Greek word(s)] , [gap: Greek word(s)] , [gap: Greek word(s)] ejusdem Laertius in Stilpone allegat.

SOPHINGIUS (Justus) in epistolam S. Pauli ad Romanos, An. 1669. commentatus est.

SOPHIS, [gap: Greek word(s)] , inter chronographos refertur a Tzetze in Chiliad. pag. 82.

SOPHOCLES, [gap: Greek word(s)] , Tragicus, natus est An. 2. Olympiadis LXXI: obiit Anno 3. Olymp. XCII. Primus tribus histrionibus usus est: unde [gap: Greek word(s)] , i. e. tertiarum partium actor dici coepit. Primus etiam chorum 15. juvenum introduxit, cum antea duodecim solum ingrederentur. Fabulas fecit 123. et vicies quater Victoriam retulit. Cicero 2. de Divin. divinum poetam nuncupat. Johannes Meursius nomina Sophoclearum fabularum in peculiari libro diligentissime collegit. Vid. Thomasius de plagio, §. 547.

SOPHRON, [gap: Greek word(s)] , Syracusanus, celebris [gap: Greek word(s)] , Olympiade LXXV. claruit. Meminit mimorum ejus Aristoteles de poetica c. 1. [gap: Greek word(s)] laudat Germanicus ad Arati phaenomena: [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] celebrat autor Etymologici magni. Universi mimi vel [gap: Greek word(s)] erant vel [gap: Greek word(s)] . Quanti eos fecerit Plato, arguit, quod eos assidue lectitarit: quandoque etiam supposuerit pulvino: qua de re Valerius Max. 8, 7.

SOPHRON, Comicus, Olymp. CXXVII. floruit. Ex ejus dramatibus erant [gap: Greek word(s)] , [gap: Greek word(s)] . Vid. Suidas.

SOPHRONIUS, [gap: Greek word(s)] , patriarcha Hierosolymitanus, Anno 636. obiit. Scripsit vitam Mariae AEgyptiacae: item, librum delaboribus et peregrinationibus Petri et Pauli. Habentur etiam duae ejus homiliae, quarum una est de natali Domini: altera de angelis. Vid. Bellarm. in catal. scr. eccl. pag. 111. Ph. Labbe Tom. 2. dissert. pag. 365. Olearius pag. 437. Rivet. Tom. 2. Oper. pag. 1134. Vossius in Ignat. epist. pag. 257. Bosius in Notit. hist. eccles. cap. 3. pag. 21.

SOPINGIUS (Godofr.) edidit responsionem apologeticam ad libellum Anonymi, qui vocatur bona fides Sibr. Luberti, Anno 1616.

SOPOLIS, [gap: Greek word(s)] , inter sophistas locum occupat. Vid. Eunapius pag. 128.

SOPRANES (J. Hier.) Genuensis, Anno 1629. obiit. Exaravit tractatum de re vestiaria et luctu Hebraeorum; item, comment. in res Davidis gestas, Lugd. An. 1643. fol. Vid. Alegambe pag. 250.

SORANUS, [gap: Greek word(s)] , Ephesius, medicus, Trajani et Hadriani temporibus claruit. Multa scripsit de arte sua et Galeno memoratur libro de sectis.

SORANUS, Ephesius, priote junior, [gap: Greek word(s)] libros reliquit: ex quo opere superest fragmentum [gap: Greek word(s)] .

SORANUS, Cilix, Isagogen medicam condidisse dicitur. Casp. Bartholinus de tibiis l. 3. c. 3. pag. 199. observat, Sorani MS. [gap: Greek word(s)] extare Florentiae. Vid. Glandorp. pag. 876.

de SORBAIT (Paulus) inter celebres hujus temporis medicos refertur. Opera ejus medica Anno 1673. fol. prodierunt.

de SORBIERE reliquit epistolas varia doctrina refertas, Paris. Anno 1660. in 4. editas Vid. Placcius, pag. 141.

SORBIN (Arn.) Anno 1606. aetatis 74. obiit. Tractatum singularem de monstris exaravit. Vid. Sassay, pag. 119.

de SORBONA (Rob.) Anno 1265. claruit et collegium Sorbonae toto orbe celeberrimum Parisiis instituit. Superant nonnulla ejus opuscula de conscientia, de confessione, de itinere ad paradisum. Vid. Phil. Labbe Tom. 2. dissert. pag. 300. Olearius, pag. 414.

SORELLUS (Cl.) tractavit de humana perfectione. Liber extat Germanice versus a L. B. a Stubenberg. Vid. Borremansius pag. 108.

SORGERUS (Jac.) rector Sleusingensis, collegit phraseologiam Homericam, Anno 1625.

de SORIA (Didacus) Granatensis, instituit certamen medicum et propugnationem antiquitatis contra novatores, Granatae An. 1635. fol.

Scripsit de solitudine: vita contemplativa, et informatione interiori. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 28. Olearius, pag. 44.

SORMlUS (Franc.) adornavit demonstrationes religionis Christianae, Paris. Anno 1568.

de SOSA (Ant.) Lusitanus, elabora vit tragicomoediam de Emanuelis I. expeditione in orientem, An. 1619. Vid. Alegambe, pag. 44.

de SOSA (Franc.) Toletanus, An. 1617. obiit. Scripta ejus enumerat Waddingus pag. 135.

SOSANDER, [gap: Greek word(s)] , Indica consignavit, teste Artemidoro Ephesio in epit. Geograph.

SOSIBIUS, [gap: Greek word(s)] , Laco, grammaticus ex eorum genere, qui [gap: Greek word(s)] dicebantur, eo quod obscura quaeque in scriptoribus explicarent, tempore Ptolemaei Philadelphi floruit, teste Suida. Condidit [gap: Greek word(s)] , quam Clemens Alex l. 1. Stromat. allegat. Athenaeus ejus librum tertium [gap: Greek word(s)] citat. Nonnulli ipsi quoque tribuunt librum de regno ad Cassandrum. Vid. Meursius in miscell. Laconicis 4, 17. Jonsius de S. H. Ph. 2, 3.

SOSICLES, [gap: Greek word(s)] , Atticus, in libro [gap: Greek word(s)] memoratur Fulgentio.

SOSICLES, Syracusius, Tragicus, Olympiade CX. innotuit. Fecit fabulas 73. et septies vicit. Vid. Suidas.

SOSICRATES, [gap: Greek word(s)] , Cyzicenus, Fulgentio in Mytholog. memoratur.

SOSICRATES, Rhodius, exaravit [gap: Greek word(s)] , i. e. libros de philosophorum successione: item, de rebus Cretensium. Vid. Athenaeus l. 4. et 6. Jonsius de S. H. Ph. pag. 348.

SOSICRATES, Phanagorites, Athenaeo l. 13. allegatur in [gap: Greek word(s)] .

SOSILUS, [gap: Greek word(s)] , Lacedaemonius, si Cornelio Nepoti fides, scripsit de rebus ab Annibale gestis. Atque hoc Sosilo, literarum Graecarum doctore, Annibal usus est.

SOSIMUS, [gap: Greek word(s)] , inter chronologos refertur. Vid. Athenaeus l. 4.

SOSIPATER, [gap: Greek word(s)] exaravit. Vid. Casaubonus in Athenaeum pag. 654.

SOSIPHANES, [gap: Greek word(s)] , in [gap: Greek word(s)] allegatur a Scholiaste Apollonii pag. 210.

SOSITHEUS, [gap: Greek word(s)] , Tragicus, Olymp. CLXIV. claruit. Athenaeus l. 10. citat ejus [gap: Greek word(s)] sive Daphnidem: Stobaeus [gap: Greek word(s)] . Laudatur quoque ab Hygino in fabulis. Vid. Meursius ad Hesych. Itiustr. pag. 164. Suidas facit unum ex 7. Tragicis, qui vocabantur Pleias.

SOSTHENES, [gap: Greek word(s)] , Cnidius, descripsit res Ibericas, ex quibus librum 13. allegat Plutarchus, lib. de fluviis.

SOSTRATUS, [gap: Greek word(s)] , grammaticus, tempore Augusti vixit. Strabo l. 13. eum inter illustres Nisaeos collocat. Sostrati libros rerum Etruscarum Plutarchus in parall. minor. c 28. citat.

SOSTRATUS, medicus, scripsit [gap: Greek word(s)] , teste Scholiaste Nicandri, p. 37. Confer Athenaeum l. 7. item, [gap: Greek word(s)] , teste eodem Scholiaste pag. 50. et seq.

SOTACUS, [gap: Greek word(s)] , tractavit [gap: Greek word(s)] , i. e. de gemmis. Apud Apollonium Dyscolum c. 36. corrupte [gap: Greek word(s)] dicitur. A Plinio aliquoties allegatur. Idem l. 36. c. 20. inter vetustissimos autores numerat. Meminit ejus etiam Solinus. Confer Reinesium l. 1. var. lect. c. 25. sub finem.

SOTADES, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, librum [gap: Greek word(s)] [gap: Greek word(s)] reliquit, teste Suida.

SOTADES, [gap: Greek word(s)] inquit Suidas, [gap: Greek word(s)] , i. e. condidit Phlyacas sive cinaedos Jonica lingua: item, carmina in [gap: Greek word(s)] . Strabo: [gap: Greek word(s)] . Vid. Paulus Leopardus, l. 13. emend. c. 10. ubi Juvenalis verlum 10. sat. 2. ita corrigit: Inter Sotadicos notissima fossa cinaedos.

SOTADES, comicus, [gap: Greek word(s)] , [gap: Greek word(s)] [gap: Greek word(s)] , fabulas composuit, quas Athenaeus memorat.

1567. obiit. Elaboravit summam pontificalium et synodalium constitutionum in locos communes redactam. Videatur Sweertius pag. 472. Quenstad. pag. 142.

SOTELIUS (Ludov.) emisit historicam relationem de ecclesiae Japonicae statu ad Urbanum IIX. anno 1634. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 245.

SOTER (Chr.) Limothomaeus, Anno 1530. claruit. Galeni librum de dignotione et curatione affectuum in renibus latine reddidit.

SOTERICHUS, [gap: Greek word(s)] , Oasites, heroicus poeta, tempore Diocletiani Imp. claruit. Struxit encomium Diocletiani, [gap: Greek word(s)] : vitam Apollonii Tyanei: et [gap: Greek word(s)] . Scripsit etiam [gap: Greek word(s)] , teste Stephano in [gap: Greek word(s)] . Conser Tetzem in Chil. 7. pag. 120. Vid. Jonsius de S. H. Ph. 3, 15.

SOTERIDES, [gap: Greek word(s)] , grammaticus, maritus Pamphilae, foeminae clarissimae, composuit orthographiam: comment. in Euripidem et Menandrum: quaestiones Homericas, etc. Fuit et alius Soterides Epidaurius, pater Pamphilae, qui [gap: Greek word(s)] libris tribus complexus est. Vid. Suidas.

SOTERION, [gap: Greek word(s)] , inter historicos collocatur. Vid. Athenaeus XI, 15.

SOTION, [gap: Greek word(s)] , qua aetate vixerit, non certo constat. G. J. Vossius sub Tiberio Imp. vixisse autumat. Reliquit [gap: Greek word(s)] : item, librum [gap: Greek word(s)] [gap: Greek word(s)] [gap: Greek word(s)] . Librum ejusdem de ira Stobaeus citat. Sotionis meminit quoque Tzetzes Chiliad. 7, pag. 144.

a SOTO (Andr.) Hisp. An. 1625. vixit. Exaravit tract. de aquae benedictae principiis et origine: item, de antiquitate cereorum, quos vocant agnos Dei, et miraculis. Videatur Wadding. in S. O. M. pag. 19.

a SOTO MAJOR (Anton.) collegit indicem librorum prohibitorum et expurgandorum, Madriti An. 1667. fol.

a SOTO (Dominicus) Segobiensis, Anno 1560. obiit. Carolo V. Imp. a concionibus fuit et concilio Tridentino interfuit. Commentatus est in epistolam Pauli ad Romanos. Extat etiam ejus commentarius de justitia et jure. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 69. Quenstad. pag. 20. Olearius pag. 140.

a SOTOMAJOR (Ludov.) Lusitanus, vixit Anno 1600. Reliquit interpretationem in Jobum: Canticum Canticorum: et in utramque ad Timotheum.

SOTUELLUS (Nathanael) bibliothecam locietatis Jesu a P. Ribadeneira inchoatam et a Ph. Alegambe continuatam recognovit et produxit usque ad annum 1676. Romae, fol.

SOVERUS (Barth.) Anno 1629. obiit. Condidit eruditum opus de recti et curvi proportione.

SOUSA (Ant.) exaravit berfectum doctorem in quacunque scientia, Lond. anno 1643. item, Lusitaniam liberatam, anno 1645. Vide, SOSA.

SOUSA (Franc.) varias repetitiones de actionibus publicavit Antv. Anno 1618. fol.

SOUTERIUS (Dan.) scripsit tractat. de luxu et vero opum usu, Anno 1652. Extat ejusdem Palamedes vel tabula lusoria, Lugduni Batav. Anno 1622. im pressa.

SOUTWELUS (Rob.) Anglus, triumphum mortis oratione soluta adornavit. Vid. Alegambe, pag. 415.

SOUTH (Rob.) Oxoniensis orator publicus, Anno 1670. banegyricum habuit, cum celsissimo Principi, Dn. Guilh. Henrico, axioma doctoris legum splendide conferretur, teste Kempio pag. 31.

SOZOMENUS (Hermias) [gap: Greek word(s)] , historicus, sub Theodosio Juniore Imp. floruit. Struxit novem libros historiae ecclesiasticae. Incipit ab A. C. 323. et desinit in Anno 1423. Gregorius M. in epistolis eum mendacii arguit, sed immerito. Vid. Whear in relect. hist. pag. 227. Ph. Labbe Tom. 2. diss. pag. 371. Olearius pag. 437. Henr. Valesius in notis, pag. 98.

SPACHIUS (Israel) Argentinens. natus est Anno 1560: obiit Anno 1610. Reliquit nomenclatorem scriptorum medicorum: item, nomenclatorem scriptorum philosophicorum: ut et libros gynaeceorum. Videatur Labbe in B. B. pag. 107.

SPADAZZA (Carol.) JCtus, exstruxit theatrum viduile seu de viduis et privilegiis viduilibus, Ferrariae Anno 1622.

SPADIUS (J. Bapt.) inter viros eruditos collocatur a Leone Allatio in A. U. pag. 152.

SPAGNETUS (Joh.) creditur esse autor enchiridii physicae restitutae, per anagramma, penes nos unda Tagi Erat autem praeses parlamenti Burdegalensis. Vid. Henr. Ernstius.

SPALATINUS (Georg.) Electoris Saxoniae aulicus concionator, Anno 1545. obiit. Ad hunc Spalatinum multae epistolae tum ab Erasmo, tum a Luthero conscriptae sunt. Extat ejus chronicon: item, historia Arminii, quae legitur ap. Sim. Schardium vol. 1. scr. Germ. pag. 259.

SPAN (Laurent.) a Spanow, med doctor, Condidit librum piarum meditationum in evangelia dominicalia carmine elegiaco, Anno 1574. Idem paraphrasin aphorismorum Hippocr. ad Maximilianum 2. elegiaco carmine expressit Vid. Reines. ad Daum. pag. 174.

SPANGENBERGIUS (Cyriacus) natus est Anno 1528: obiit Anno 1604. Reliquit rerum Germanicarum annales: tractatum de nobilitate: item, comment. in Pentateuchum. Vid. Micraelius pag. 413.

SPANGENBERGIUS (Joh.) Herdesianus, natus est Anno 1484: obiit Anno 1550. Struxit margaritam theologicam: item, librum de matrimonio. Extat ejusdem paraphrasis psalterii poetica. Vid. Micraelius l. cit.

SPANHEMIUS (Ezech.) egregium tractatum elaboravit de usu et praestantia numismatum antiquorum, An. 1667. in 4, Extant ejusdem positiones miscellaneae. Vid. Ephemerid. Hedovill. part. 1. pag. 46. 105.

SPANHEMIUS (Franc.) An. 1649. obiit. Ejus opus de dubiis evangelicis Anno 1634. prodiit. Vid. Hugenius in epigr. pag. 367.

SPANHEMIUS (Frid.) Genevensis, natus est Anno 1632. Heidelbergae theologiam docet. Edidit introductionem in histor. et antiquitates sacras cum append. geogr. et Critica, An. 1675.

SPANNOCHIUS (Ang.) Senensis, Anno 1585. claruit. Condidit librum singularem ad leg. Gell. ff. de lib. et posth.

SPARACINUS (Franc.) Panormitanus, An. 1620. clar. Molitus est vastum opus de Virgine Deipara, in 6. partes distributum. Vid. Alegambe, pag. 135.

SPARANUS, Barensis, ante aliquot secula rosarium virtumm et vitiorum elaboravit, teste Barthio ad Claud. pag. 233.

SPARAVIERIUS (Franc.) emisit castigationes et vindicias ad apologiam Thom[?] Mazze pro Annio Viterbiensi, An. 1676. in 4.

SPARGIATUS (Vincent.) Anno 1588. floruit. Adornavit compendium omnium scientiarum.

SPARTIANUS (Hieron.) versibus scribendis operam dedit. Vid. Tomus 6. Delit. Germ. pag. 239. Expressit etiam carmine militem Christianum. Vixit Anno 1550.

SPARTIANUS (AElius) hist. tempore Diocletiani Imp. claruit. Vitas Adriani, AElii Veri, Didii Juliani, Severi et Pescennii Nigri, Caracallae et Getae literis consignavit. Vid. Mart. Hanckius part. 1. de S. R. R. pag. 139.

SPATHARIUS (Octav.) collegit tres centurias concionum in quadragesimas: it. methodum corrigendi regulares, Anno 1623.

SPAZZARINUS (Joh. Dominicus) nonagenarius, A. 1519. obiit. Consignavit res Venetorum. Opus hoc ab elegantia et Sallustiana brevitate commendat Scardeoniusl. 3. rerum Patavin.

SPECKHAN (Eberh.) JCtus, exaravit exegesin de jure Caesareo et pontificio: item, 2. centuras quaestionum, A. 1600.

SPEEDAEUS (Joh.) struxit theatrum imperii Britannici, in quo conficiendo 14 annos insumsisse dicitur. Id opus in 10. libros tanquam scenas digestum est. Videantur Whear. in Relect. hist. p. 185. Hallerv. in B. C. pag. 203.

SPEJUS (Rutg.) in epistolam ad Galatas commentatus est. Idem capita religionis Christianae Arabice edidit una cum compendio grammaticae Arabicae.

SPELMANNUS (Henr.) Anglus, archaeologum composuit. Videantur epistolae selectae D. Richteri, pag. 492. Ephemerid. Hedovill. part. 2. 1. pag. 105.

SPELTA (Ant. Maria) natus est A. 1559: obiit An. 1632. De texendis epistolis scribere aggressus est. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 21.

SPENCERUS (Guilh.) Cantabrigiensis, edidit Origenem contra Celsum cum notis, An. 1658. Idem promisit tract. de scriptoribus ecclesiasticis, qui [?]b ortu Christi usque ad Synodum Nicaenam floruerunt.

SPENCERUS (Joh.) scripsit de Urim et Thummim, Cantabrig. A. 1670. Videatur Carpzovius ad Jus regium Schickardi, pag. 30. et seq.

SPENDON, [gap: Greek word(s)] , Lacedaemonius, carmina construxit, quorum meminit Plutarchus in Lycurgo.

SPENERUS (Phil. Jac.) Rupisvilla-Roch Spoletanus, natus est An. 1635. Condi dit syllogen genealogicohistoricam, An. 1665: item, tractatum de arte Heraldica, An. 1668. Francofurti ad Moenum Theologi munere fungitur.

SPENGLERUS (Adam) Neukircho Variscus, exercitationes metaphysicas et logicas, An. 1652. imprimendas dedit.

SPENGLERUS (Lazar) Norimb. A. 1534. decessit. Condidit confessionem Germanicam, quam praefatione ornavit et elogio auxit B. Lutherus. Idem Senatui Norimbergensi autor et suasor fuit, ut publicam scholam aperirent, ejque viros peritos bonarum artium et literarum praeficerent: id quod etiam Anno 1516. factum est. Ab eodem Oda Germanica: Durch Ubams Fall ist gan [?] berberbt/[?]. conscripta esse dicitur.

SPENSERUS (Edmundus) Londinensis, An. 1599. obiit. Reliquit varia poemata, quae excusa uno volumine extant, teste Waraeo, pag. 137.

SPERA (Pet. Angel.) Pomericanus, quinque libros de nobilitate professorum grammaticae et humanitatis utriusque linguae adornavit, Neapoli, A. 1641. in 4.

SPERANZA (Joseph.) compos. commentarium in utrumque Testamentum. Claruit An. 1631.

SPERATUS (Paul.) Suevus, struxit odas ecclesiasticas: item, libellum de cruce, teste Micraelio p. 413.

SPERELLUS (Alex.) collegit decisiones fori ecclesiastici, An. 1664. Extat ejusdem opus ethicopoliticosacrum tripartitum, Anno 1670. Romae impressum.

SPERLINGIUS (Alb) tractavit de majestate et praesentia corporis Christi, Anno 1564.

SPERLINGIUS (Joh.) physicus celeberrimus, An. 1653. claruit. Edidit institutiones physicas: Synopsin physicam: tractatum de formatione hominis in utero: Zoologiam, etc.

SPERONIUS (Speronus) Italus, An. 1588. obiit. In Patavino gymnasio philosophiam vernacula lingua publice professus est. Mortuum laudavit Ant. Riccohonus. Scripsit inter alia de dignitate foeminarum. Reliqua ejus opuscula Thomasius part. 1. elog. pag. 86. recenset. Vid. Thuanus l. 89. Ghilinus vol. 1. pag. 210. item, Nicius Erythraeus part. 3. Pinacoth. pag. 202.

SPEUSIPPUS, [gap: Greek word(s)] , philosophus Atheniensis, Platoni in academia successit. Struxit [gap: Greek word(s)] , i. e. definitiones, quas Marsilius Ficinus latine transtulit. Speusippi vitam Diogenes Laertius concinnavit. Vid. Hieron. 1. contra Jovinian. Jonsius in S. H. Ph. 1, 10.

SPHAERUS, [gap: Greek word(s)] , philosophus, sub Ptolemaeo Evergeta claruit. Scripsit de Eretriacis philosophis: item, de Lycurgo et Socrate libros tres: nec non de rep. Laconica. Videatur Meursius in Miscell. Lacon. pag. 334. Jonsius lib. cit. 2, 6. pag. 143.

SPIGA (Pet.) Calaritanus, natus est Anno 1525: obiit Anno 1594. Extant ejus puncta meditationum de vita et passione Domini. Videatur Alegambe, pag. 400.

SPIGELIUS (Adr.) Bruxellensis, medicus, humani corporis fabricam decem libris complexus est Anno 1627. Extant ejusdem 4. libri de semitertiana.

SPIGELIUS (Jac.) Selestadiensis JCtus, Anno 1536. claruit. Confecit scholia in Guntherum poetam: item, lexicon juris civilis. Vid. Herzog. in Chron. Alsatiae, 7, 21.

SPILENBERGERUS (Mart.) in Matthaeum, A. 1661: in Lucam vero An. 1663. commentatus est.

SPILENBERGIUS (Berch. Parthen.) poemata elaboravit. Vid. Tomus 2. Delit. Ital. pag. 185.

SPILKERUS (Burch.) JCtus, disputationes in 4. libros Institut. Anno 1666. habuit.

SPILKERUS (Sebast.) composuit jurisprudentiam, Anno 1650: item, tractatum de pactis privatis et publicis, Anno 1643.

a SPINA (Alphonsus) Judaeus conversus, Anno 1452. vixit. Paraviit fortalitium fidei contra haereticos, Saracenos et Judaeos, nomine suppresso. Waddingus pag. 14. refert, eum tandem Orinopolitanum episcopum factum esse.

de SPINA (Barth.) JCtus, de strigibus et lamiis commentatus est. Vid. Thomasius de plagio, §. 548.

SPINAEUS (Claud.) epitomen construxit in 4. libros sententiarum Lombardi, Paris. Anno 1551.

SPINEDO (Thomas) promisit novam editionem Stephani ethnicographi una rcum notis.

de SPINELLIS (Joh. Paul.) Castellanetensis, elucubravit lectiones aureas in omni, quod pertinet ad artem pharmaceuticam, An. 1604.

SPINELLUS (Hilar.) Anno 1653. claruit. Vid Greg. Letus in Ital. regn. pag. 332.

SPINELLUS (Nicol.) Neapol. JCtus, Anno 1380. circiter obiit. In magnam Pandectarum partem luculenta commentaria reliquit et magni Textualis cognomen promeruit. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 2, 69.

SPINELLUS (P. Ant.) scripsit de amore B. Mariae, Anno 1620: item, de ejus laudibus An. 1663. Vid. Placcius pag. 152.

de SPINOSA (Bened.) Amsterd. Anno 1677. obiit. In natura rerum perscrutanda plurimum temporis consumsit. Edidit, suppresso nomine, tractatum de libertate philosophandi, teste Thomasio in epist. quadam ad J. C. Dürrium. Extat ejusdem tractatus de natura et conceptu DEI. Contra eum scripsit quidem textor Roterodamensis, nomine Joh. Bredenburgius, ac demonstratione, geometrico ordine disposita, naturam non esse Deum ostendit. Ita refert Chr. Fr. Knorrius in epistola quadam ad Amicum.

Ajunt, eum etiam scripsisse de principiis philosophiae Cartesianae. Opera ejus posthuma, Anno 1677. uno volumine prodierunt: in eo continentur 1. ethica, more geometrico demonstrata. 2. politica. 3. tract. de emendatione intellectus. 4. epistolae. 5. compendium grammatices linguae Hebraeae.

SPINTHARUS, [gap: Greek word(s)] , Heracleota, Tragicus, [gap: Greek word(s)] , teste Suida.

SPINULA (Franc.) Mediolanensis, Anno 1562. floruit. Condidit 4. libros carminum, qui Venetiis impressi sunt.

SPINULA (Fab. Ambr.) Genuensis, scripsit vitam Caroli Spinulae in Japonia combusti, Anno 1628. Videatur Alegambe, pag. 107.

SPINULA (Publ.) poematibus scribendis operam navavit. Vid. Tomus 2. Del. Ital. pag. 986.

SPIRA, Italus, celebris medicus, inter Nasonianos morum corruptores refertur. Extant ejus consilia epistolarium responsorum ad omnis ordinis et utrius que sexus mortales. Videatur Bisselius in appendice tertii Septennii, ad Ann. 20. pag. 309.

SPIRA (Franc.) Patavinus, JCtus, Anno 1548. ex desperatione obiit. Historiam hujus Spirae prolixe descripsit Sleidanus comment. l. 21.

a SPIRITU SANCTO (Ant.) directorium confessariorum 3. tomis, Lugd. Anno 1671. fol. edi curavit.

SPITZELIUS (Theophilus) Augustanus, hoc tempore claret. Edidit scrutinium atheismi: tractatum de re literaria Sinarum: observationes de Israelitis Americanis in relationem Montezinianam: templum honoris: tractatum de vitiis scriptorum, etc.

SPOELBERGIUS (Guil.) Bruxellensis, Anno 1626. vixit. Condidit speculum conscientiae: instructionem catholicam: thesaurum litaniarum, etc. Videantur Sweertius pag. 317. Waddingus pag. 156.

SPONDANUS (Henr.) Mauleosolensis, episcopus Apamiensis, Anno 1643. obiit. Annales Baronii in epitomen redegit. Extat ejusdem tractatus de coemiteriis sacris. Vid. Casaub. in exercit. anti Baron. in prolegomenis.

SPONIUS (Car.) medicus Lugdunensis, Anno 1661. Sibyllam medicam edidit, in qua Hippocratis libellum prognosticon heroico poemate latino expressit. Videatur Bartholinus de medd. poet. pag. 135.

SPORISCHIUS (Joh.) ab Ottenbachau, ideam medicinae Anno 1582. imprimi curavit. Vid. Linden, pag. 391.

SPORMAND (Pet.) Danus, natus est Anno 1608: obiit Anno 1661. Struxit 40. conclusiones, partim geometricas, sphaericas et geographicas: partim chronologicas et historicas. Videantur Vindingius in R. H. pag. 837. Bartholinus in Danis pag. 124.

SPRECHERUS (Fortunat.) adornavit chronicon Rhaetiae, Anno 1622: item, Palladem Rhaeticam, An. 1617.

SPREEWEN (Guil.) Trudonensis, Anno 1467. obiit. Concinnavit fasciculum myrrhae: item, scholam triplicem, perfectionis, compassionis et jubilationis.

SPRENGERUS (J. Theod.) JCt. edidit Tacitum axiomaticum Anno 1663: item, jurisprudentiam publicam, hodierno usui, recessui, actis et capitulationibus Caesareis conformem.

SPRENGERUS (Ph. Henr.) JCtus, de restitutione in integrum Anno 1641. tractare instituit.

SPRENGIUS, (Joh.) Augustanus, inter poetas connumeratus est. Vid. Tomus 6. Del. Germ. p. 305. Extant ejusdem enarrationes in Ovidii metamorphosin, An. 1570. excusae.

SPRINGELIUS (Hartm.) librum de hodiernis haeresibus et haereticis promulgavit, An. 1618.

de SPRINTZENSTEIN (Franc. Mauric.) edidit faciem antiquam et modernam imperii Romani, An. 1640.

SPROT (Isaac) Judaeus, A. C. 1375. vi. xit. Composuit [?]. Est liber scriptus in Christianos.

SPUNTONUS (J. Bapt.) egit de pulvere viperino, Papiae, Anno 1643. Vid Linden pag. 325.

SQUARCIAFICUS (Hieron.) vitam Franc. Petrarchae literis mandavit. Vid. Ghilinus vol. 1. pag. 127.

SQUARCIALUPUS (Ant.) Florentinus, Anno 1430. claruit. In arte musica tantopere excelluit, ut ex regionibus remotis advenirent ad eum conspiciendum sonosque illius harmonicos audiendos. Eum tanti fecit Senatus Florentinus, ut ex marmore imaginem illius curarit ponendam prope valuas ecclesiae cathedralis. De arte musica nonnulla reliquisse traditur. Vid. Vossius de Scient. mathem. pag. 351.

SQUARCIALUPUS (Ignatius) Casinensis monachus, Anno 1520. obiit. Composuit hymnum de virginitate versibus hexametris.

STABILIS (Fr.) Potentinus, emisit brevem defensionem contra nonnullos asserentes, pudendorum inflammationem non esse pestis signum, Venet. Anno 1576. in 4.

STABIUS (Joh.) Austriacus, Anno 1510. claruit. Poeta erat laureatus et Maximiliani I. Imper. cosmographus et historicus. Mathesin Viennae Austriae docuit. Fecit horoscopion universale lineis helicis, atque aliud columnaribus lineis. Ostendit etiam modum faciendi horologium lunare.

STABULARIUS (Joh.) Anno 1449. obiit. Reliquit chronicon Leodicense, quod postea Joh. Chapeavilii cura in lucem prodiit. Vid. Zeillerus part. 3. pag. 226.

STADENSIS (Albertus) Abbas, Anno 1240. claruit. Extat ejus chronicon. Vide, ALBERTUS.

STADIUS (Joh.) Loenhoutanus, natus est Anno 1526: obiit Anno 1579. Edidit tabulas Bergenses: comm. in Florum: opus ephemeridum, etc. Hermetis Trismegisti jatromathematicum latine reddidit Primum Lovanii: deinde etiam Lutetiae Parisiorum docuit. Thuanus l. 68. refert, Stadium curiosa scrutantibus nimium morigerum se praebuisse et mathematicorum nomen, ut olim Caesarum temporibus, odiosum simul ac detestandum reddidisse Vid. Sweertius pag. 472. Vernul. in Lovan. pag. 308. Ghilinus vol. 1. pag. 89.

STAHLIUS (Dan.) Hammelburgo Francus, natus est Anno 1589: obiit Anno 1654. Jenae philosophiam publice et laudabiliter professus est. Reliquit regulas philosophicas, etc. Vid. Adr. Beierus in Jenens. pag. 1021.

STAINER (Bernh.) scripsit Gerocomicon sive diaeteticum regimen de conservanda senum sanitate.

STALENUS (Joh.) scripsit vindicias sanctarum peregrinationum, Anno 1649. Extat ejusdem papistrix monstrosa, Col. An. 1639. emissa.

STAMIS, [gap: Greek word(s)] allegatur a Scholiaste Homeri in Iliad. pag. 67.

STAMLERUS (J. H.) tractavit de reservatis Imperatoris Anno 1658. Vid. Funccius T. 1. orb. imp. pag. 86.

STAMPELIUS (Georg.) Soltquellensis, Anno 1611. claruit. Reliquit tabulam cosmographicam: historiam scholasticam: delineationem chronologicam: vaticinium Jacobi de Schilo: hypotyposin theologiae, etc.

STANCARUS (Franc.) Mantuanus, Anno 1574. obiit, aetatis 73. In epistolam S. Jacobi commentatus est. Extat etiam ejus institutio linguae Hebraeae, Basileae impressa An. 1547. Vid. J. C. Dürrius ad libros normales Norimb. p. 155.

STANDICIUS (Henr.) Anglus, A. 1520. obiit. Exaravit librum unum contra versionem Erasmianam Novi Testamenti. Vid. Waddingus in S. O. M. p. 167.

STANDICIUS (Joh.) Anglus, A. 1556. vivere desiit. Scripsit de non edendis in vulgari lingua S. Bibliis. Waddingus pag. 227.

STANIHURSTIUS (Guilh.) compos. tractatum de 4. hominis novissimis: item, tesseram Christianam, An. 1661.

STANIHURSTIUS (Nicol.) An. 1554. obiit. Struxit diaetam medicorum, teste Waraeo.

STANIHURSTIUS (Rich.) An. 1618. decessit. Res gestas in Hibernia 4. libris complexus est.

STANLAEUS (Thomas) edidit duo volumina de historicis et philosophis, Lond. An. 1655. fol. Item, commentar. in AEschyli tragoedias. Vid. Hedovill. Ephemer. part. 1. pag. 86.

STANNARIUS (Greg.) collegit fasciculum dispp. theologicarum, An. 1665. Extat ejusdem systema regularum philosophicarum.

STANNIFEX (Joh.) Gosletanus, composuit comment. in Organum Aristotelicum. Vid. Vernulaeus in Acad. Lovan. pag. 307.

STANTZL (Valent.) ob peritiam mathematicam in Chinam evocatus est. Condidit librum de cometis. Vid. M. X. Volckman. in elog. Pragens. pag. 85.

a STAPEL (Joh. Bodaeus) Theophrastum de plantis notis illustravit An. 1644. fol.

STAPHYLUS, [gap: Greek word(s)] , Naucratita, exaravit Attica, Thessalica, AEtolica et Arcadica. Allegatur ab Harpocratione, Sexto Empirico, Apollonii scholiaste, Tzetze in Chil. p. 179. etc.

STAPLETONUS (Thom.) Anglus, An. 1598. obiit. Montacutii judicio inter pontificios theologos tam est illustris, ut Bellarmino palmam praeripere possit. Condidit promtuarium contra haereticos: antidota in Acta et epistolam ad Romanos. Opera ejus 4. tomis edita sunt Paris. An. 1620. Vid. Sanderus in Flandris script. p. 157.

STAROVOLSCIUS (Simon) Polonus, varia scripta elaboravit: ex quibus sequentia hactenus in nostram notitiam venerunt, centum elogia illustrium Poloniae scriptorum: clari Sarmatiae oratores: commentarius in 4. libros institutionum: libri 8. institutionum rei militaris: epitome omnium conciliorum: monumenta vel epitaphia illustrium Sarmatarum. Vid. Naudaeus in B. P. pag. 96.

STASINUS [gap: Greek word(s)] , Cyprius, Homero coaevus fuit. Exaravit carmina Cypria dicta. Alii tamen Homerum horum autorem faciunt, a quo Stasinus ea dono acceperit. Vid. Scholiastes Homeri in Iliad. p. 1. Tzetz. in Chiliad. p. 258. Salmas. in Solin. p. 852.

STATHMION (Christ.) suscepit defensionem considerationis astrologicae in medicatione, An. 1556.

STATILEUS (Marinus) Traguriensis JCtus, edidit responsionem ad J. C. W. dissertationem de Traguriensi Petronii fragmento, in 8.

STATILIUS Maximus, grammaticus, scr. de singularibus apud Ciceronem positis. Vid. Glandorpius in O. R. pag. 814.

STATIUS Sebosus, Ciceroni coaetaneus fuit. Tractavit de actis triumphorum. Citatur Plinio 6, 31. et 9, 15. Vid. Glandorpius, pag. 812.

STATIUS (Achilles) Lusitanus, natus est Anno 1524: obiit Anno 1581. Edidit librum observationum: commentarium in Catullum: item, in Ciceronis topica. Ejusdem silvae una cum hymnis Parisiis editae sunt An. 1549. Vid. Thuanus l. 39. Casp. Barthius in Claud. pag. 23. Ghilinus vol. 2. pag. 3.

STATIUS (Mart.) struxit postillam Patrum in evangelia dominicalia tomis 2. Anno 1661.

STATYLLIUS Flaccus, [gap: Greek word(s)] , poeta, inter epigrammatographos Graecos refertur. Vid. Anthologia Gr. epigr. l. 1. c. 23. et 65.

STAUDACHERUS (Mich.) publicavit centum affectus amoris divini, Dillingae, Anno 1647.

STAUDENKNECHT (Frid.) exaravit tract. de praecisione et distinctione objectiva tam in creaturis, quam divinis.

STAUPITIUS (Joh.) Anno 1527. obiit. Witebergae theologiam docuit, ibidemque primus in theologica facultate Decanus factus fuit. Tandem Salisburgum venit et episcopi Salisburgensis vicarius constitutus est. Reliquit libellos tres, 1. de amore DEI: 2. de fide Christiana: 3. de imitanda morte Christi. Ab hoc Staupitio B. Lutherus Witebergam ad explicandas S. literas vocatus est. Videatur Albinus in Chronico Misnensi pag. 339.

STAURINUS (Andr.) de transsubstantione Graece scribere aggressus est, Romae, An. 1640. in 4.

STEARNE (Joh.) scripsit tract. de beatitudine et miseria, An. 1662: item, alium de electione et reprobatione, Dublini Anno 1664.

STECKIUS (Joh.) observationes anticriticas juris, An. 1627. in lucem prodire passus est.

STECZEWITZ (Joh. Casimirus) de dispositionibus lucrativis, Ingolst. Anno 1657. disputavit.

STEGMANNUS (Josua) celebris theologus, paravit refutationem Photinianismi, iconem Christognosiae: assertionem veri Christianismi: tractatum de usu terminorum philosophicorum in theologia, etc.

STEGMANNUS (Joach.) Neophotinianus, sub tegmine anagrammatis magnus amicus honesti latere voluit.

STEINBEIS (Mart.) condidit septem libros studendi in medicina. Extat ejusdem antidotale praeservationis impressum Viennae, An. 1520.

STEINBERG (Joh.) Gorlicio Lusatus, natus est An. 1592: obiit An. 1653. Groningae jura professus est. Mortuum laudavit Schoockius. Elaboravit observationes ad Wesenbecii paratitla. Vid. Autor vitt. profess. Groning. pag. 126.

STEINBUCHIUS (Christ.) Hafniensis, natus est Anno 1625. Scripsit assertiones philosophicas. Vid. Vindingius pag. 414. Bartholinus in Danis, pag. 30.

STEINMETZ (Theod.) Rhenobircensis, collegit e Tacito flores politicos, Anno 1672: item, speculum juris civilis, An. 1675.

STELLA (Ant.) Venetus, composuit elogia Venetorum navali pugna illustrium, An. 1558.

STELLA (Didacus) Lusitanus, An. 1581. claruit. Reliquit libellum de modo concionandi: vitam S. Johannis evangelistae: comm. in evangelium Lucae. Vid. Bibl. Hisp. pag. 252. Waddingus in S. O. M. pag. 102.

STELLA (Erasmus) Misnensis, An. 1520. floruit. Edidit antiquitates Borussiae: item, libellum de gemmis. Vid. Quenst. pag. 228.

STELLA (Joh.) Venetus, An. 1500. claruit. Libellum de vita et moribus pontificum Romanor. conscripsit, in quo, ut ipse in praefat. fatetur, multa de industria praetermisit, eo quod sine nota quorundam committi literis haud possent. Extat ejus libellus Augustalis sive de Imperatoribus Romanis. Vid. Olearius in Abaco, pag. 266.

STELLA (Joh. Mart.) scripsit de Turcarum in Hungaria successu Anno 1543. et 1544. Vid. Simon Schardius, volum. 2. Germ. Script. pag. 426.

STELLA (Julius Caesar) poeta, libros Columbeidos vel de navigatione Columbi condidit. Vid. Nicius Erythraeus in Orat. pag. 190.

STELLARTIUS (Prosper) Nervius, An. 1626. obiit. Edidit Augustinomachiam: tres libros de tonsuris paganorum, Judaeorum et Christianorum: item, fundamina et regulas omnium ordinum monasticorum et militarium. Vid. Sweertius pag. 650.

STELLERUS (Joh.) suscepit defensionem Pilati An. 1674. Eum refutavit Hartneccius.

STELLIOLA (Nicol. Ant.) Nolanus, An. 1567. claruit. Extat ejus libellus de telescopio: item, historia naturalis. Vid. Placcius, pag. 213.

STELLUTUS (Franc.) exaravit tractat. de ligno fossili minerali noviter detecto Romae, An. 1645. Vid. Hallerv. in B. C. pag. 90.

STEMPELIUS (Gerh.) Goudanus, effinxit astrolabii tam universalis, quam particularis fabricam, An. 1619.

STEMPELIUS (Joh. Aug.) elaboravit vindicias pro fasciculo controversiarum Henr. Eccardi, An. 1672.

STEMPOVIUS (Paulus) JCtus, A. 1584. obiit. Reliquit librum de rep. item, Graeca poemata. Videatur Starovolscius pag. 65.

STENGELIUS (Carolus) emisit monasteriologiam, A. 1619. fol. commentarios rerum Augustanarum: opticam praelatorum: thesaurum Biblicum in Genesin.

STENGELIUS (Georg.) Augustanus, collegio Dillingano praefuit. Scripsit de bono et malo syllogismo: ova paschalia: tract. de judiciis divinis: Croesum et Codrum, etc. Promisit etiam politicam Aristotelis illustratam sacris et profanis historiis. Videatur Alegambe, pag. 158.

STENEMOLA (Rumoldus) Machliniensis, vertit e Graeco Lucianum de non temere credendo calumniae, teste Sweertio.

STENGLIUS (Lucas) struxit apologiam adversus stibii spongiam, a Mich. Toxite editam, An. 1565. in. 4.

STENIDAS, [gap: Greek word(s)] , Locrensis, Pythagoricus, de regno quaedam consignavit. Allegatur a Stobaeo sermon. 46.

STENIUS (Barth.) Brigensis, An. 1584. floruit. Egit de ducibus, judicibus et regibus Vet. Testamenti.

STENIUS (Simon.) Lomacensis. A. 1605. claruit et Heidelbergae Graecas literas publice docuit. Edidit Gretserum triumphatum, An. 1605. Carmina ejus occurrunt T. 6. Delit. Germ. pag. 310. Vid. Salmuth, in 1. Panziroll. pag. 236.

STENO (Nicol.) Danus, medicus, hoc tempore claret. Ex ejus scriptis hactenus prodierunt observationes anatomicae

An. 1661: liber de solido insolidis, Anno 1672: specimen myologiae, etc. Vid. Hedovill. part. 1. Ephem. pag. 121. et part. 6. pag. 58. item, Greg. Letus in It. regn. pag. 468.

STEPHANARDUS seu STEPHANUS de Vico Mercato, Dominicanus monachus, condidit Manipulum florum, chronicon sic dictum.

STEPHANI (Joach.) Pomeranus, JCtus, An. 1623. obiit. De conciliis sive synodis commentari coepit. Extant ejusdem demonstrationes politicae: item tract. de jurisdictione Graecorum, Judaeorum et ecclesiasticorum. Videatur Witte in JCt. pag. 89.

STEPHANIUS (Stephanus) notas in Saxonis gramm. historiam Danicam elucubravit, An. 1650. fol. Vid. Dietericus part. 1. Ant. Bibl. pag. 63. Bartholinus in Danis, pag. 134.

STEPHANONIUS (Petrus) Vicentinus, declarationem gemmarum, antiquitus sculptarum, Romae, An. 1627. publicari jussit.

STEPHANUS, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, Borrichio in Hermete, pag. 80. memoratur.

STEPHANUS, Atheniensis philosophus, explicationes in librum priorem [gap: Greek word(s)] Gal. adornavit. Eas latine transtulit Augustinus Gadaldinus, Mutinensis, An. 1555.

STEPHANUS, Byzantinus, grammaticus, reliquit [gap: Greek word(s)] . Ea in compendium redegit Hermolaus itidem grammaticus. Vid. Suidas: item, Tzetzes in Chiliad. 3.

STEPHANUS, Eduensis, Anno 1130. obiit. Ei nonnulli tract. de sacramento altaris tribuunt. Vid. Olearius in Abaco, pag. 438.

STEPHANUS.Hieropolitanus episcopus, vitam Colauduch martyris literis consignavit.

STEPHANUS, Tornacensis, 12. seculo flloruit. Ejus epistolae in Bibliotheca Patrum T. 12. occurrunt. Vid. Olearius pag. 433.

STEPHANUS (Bonif.) Ragusinus, librum exaravit de perenni cultu terrae Sanctae et fructuosa ejus peregrinatione, teste Waddingo, pag. 85. Liber prodiit Venet. An. 1573.

STEPHANUS (Carolus) dictionarium historico-poeticum: praedium rusticum: item, 3. libros de dissectione corporis humani construxit. Vid. Scaliger in epist. numero 75.

STEPHANUS (Henr.) Roberti filius, septuagenarius fere, An. 1593. vivere desiit. Ad exemplum patris sui typographicam artem non tantum exercuit, verum etiam ad juvandam rem literariam propria industria plurimum contulit, edito inter alia linguae Graecae copiosissimo et multorum principum gazis praeferendo thesauro. De quo thesauro Mericus Casaubonus part. 1. de 4. linguis, pag. 182. consuli poterit. In versu pangendo itidem non infeliciter versatus est, ceu patet ex carminibus, quae habentur Tom. 3. Delit. Gall. pag. 837. Ex Tollio de inf. lit. pag. 87. sequentia tantum addere placet. Nihil laborum unquam pejus cessit (Henrico Stephano scil.) quam scripta pro Herodoto apologia. Isto quippe libro cum gravissime in sacrum cucullatorum ordinem peccasse judicaretur, ignibus fuisset expiandus, nisi imminenti periculo se subduxisset. Stephano itaque fuga sibi consulente et in nivosis Arverniae montibus latitante, cremata a tortore effigies pro ipso poenas luit. Unde jocabatur saepe, ut erat ingenio cavillator: nunquam se magis riguisse, quam cum Parisiis ustularetur. Multis deinde peregrinationibus diu in Germania vagus, cum patriam oblivisci non posset, Lugdunum se contulit; ubi opibus atque ipso etiam ingenio destitutus vitae, tot exantlatis pro rep. literaria laboribus, in nosocomio finem fecit. Haec ille. Plura de hoc Stephano apud Thuanum l. 120. invenies.

STEPHANUS (Jerem.) Oxoniensis, Gregorii M. librum de cura pastorali: item, Cypriani libros de bono patientiae et unitate ecclesiae cum notis publicari

STEPHANUS (Mart.) Hispan. condidit epitomen locupletissimi apparatus et pulcerrimae fabricae templi Salomonaei, Compluti, A. 1615.

STEPHANUS (Robertus) Parisinus, An. 1559. obiit. De re literaria optime meruit typis mandando tam propria, quam aliorum scripta: cui ideo (judice Thuano l. 23. ) non solum Gallia, sed universus orbis Christianus plus debet, quam cuiquam fortissimorum belli ducum ob propagatos fines patria unquam debuit. Reliquit penum linguae latinae. Vid. Colomesius in G. O. pag. 22. Thomasius. de plagio, §. 549.

STEPHETIUS (Christ.) Germanus, An. 1621. obiit. Habuit orationes. Vid. Alegambe, pag. 77.

STEPHONIUS (Bernh.) An. 1620. obiit. Mortuo parentavit Vincentius Guinisius. Composuit Flaviam tragoediam. Vid. Guinisius in Allocut. pag. 254. Alegambe, pag. 64.

STEPNERUS (Sal.) collegit inscriptiones Lipsienses, Anno 1675. Ejusdem tractatus de ritibus ecclesiasticis Anno 1675. prodiit.

STERNUS (M. A.) edidit sertum coeleste rosarum 20. sacri rosarii, Herbipoli Anno 1670.

STERO (Henr.) monachus Altaichensis, An. 1274. floruit. Condidit Annales. Vid. Zeillerus part. 1. de hist. pag. 135. Olearius pag. 204.

STERPINUS (Joh.) contexuit trifolium medicum et in 3. tabulis universam medicinam exhibuit, An. 1671.

a STERRE (Joh. Chrysost.) Silvaeducensis, natus est Anno 1591. Panegyricos aliquot ligata oratione exaravit. Vitas S. Norberti, B. Josephi Canonici Steinfeldiensis et Ven. Wilhelmi Rothensis literis consignavit. Vid. Sweert. pag. 412. Ghilinus vol. 2. pag. 145.

STESICHORUS, [gap: Greek word(s)] , lyricus poeta, natus est An. 1. Olympiadis XXXVII: obiit An. primo Olympiadis LVI. Primus instituit, ut in choris cithara caneretur. Scripsit Helenae encomium. Ejus [gap: Greek word(s)] citat Scholiastes Apollonii pag. 124. Confer Tzetzem in Chiliad. pag. 13. 96. Vid. Meursius in Hesych. Illustr. pag. 193. Langbainius in Longinum, pag. 68.

STESICLIDES, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, librum reliquit de archontibus et Olympionicis. Meminit ejus Laertius in Xenophonte, pag. 125.

STESIMBROTUS, [gap: Greek word(s)] , Thasius, tempore Artaxerxis I. claruit. Autor Etymologici in [gap: Greek word(s)] ejus librum [gap: Greek word(s)] allegat. Fulgentius eundem citat de morte Polycratis. Vid. Jonsius de S. H. Ph. 1, 4.

STEVANUS (Joseph.) Valentinus, JCtus, de osculo pedum potificis commentari coepit. Videatur Tomus 3. Tract. tract.

STEVARTIUS (Pet.) Leodius, An. 1621. obiit. Tomum singularem 17. insignium autorum tam Graecorum quam latinorum, ex MS. editorum, tanquam appendicem ad sex tomos Antiq. lect. Henrici Canisii addidit. Idem 4. libros Manuelis Calecae adversus Graecos excudi curavit. Extant ejusdem commentarii in epistolas ad Corinth. Philipp. Thessalonicenses et Timotheum. Vid. Sweertius pag. 636.

STEUBERUS (Joh.) insignis theologus, An. 1642. obiit. Tractavit de controversiis inter Lutheranos et Calvinianos agitari solitis. Extant ejusdem casus conscientiae. Vid. Henningus Witte in Theol. pag. 618.

STEUCHUS (August.) Eugubinus, Anno 1550. obiit. Erat bibliothecae Vaticanae praefectus et Chisamensis episcopus. Struxit annotationes in Pentateuchum: comment. in psalmos: cosmopoejam: tractatum de perenni philosophia. Ex Steuchi lectione Pet. Rufus, peruicax

atheus, ad meliorem frugem rediit, teste Tribechovio. Vid. Olearius, pag. 61. Naudaes in B. P. pag. 77.

STEVE (Pet. Jac.) medicus Valentinus, in librum 2. Hippocratis de morbis popularibus commentatus est. Vid. Bibl. Hisp. pag. 332.

STEVINUS (Simon) Brugensis, mathematicus, Anno 1595. claruit. Reliquit sex libros, quibus staticen sive isorropicen in justum artis corpus redegit. Hic Stevinus currus apud Batavos reperit velivolos, quorum beneficio bihorii spatio emetiuntur Belgae quatuor miliaria Hollandica. Vid. Sweertius, pag. 677.

STEWECHIUS (Godesc.) Heusdanus, celebris philologus, An. 1584. claruit. In Mussipontana academia literas elegantiores docuit. Scripsit de particulis lat. linguae: item, comm. in Vegetium de re militari, etc.

STHENELUS, [gap: Greek word(s)] , Tragicus, Olympiade XCIII. claruit. Mentionem ejus facit Aristoteles lib. de poetica.

STIATICUS (Alex.) An. 1550. floruit. Edidit praxin judiciariam: item, libr. de solennitatibus contractuum.

STIBLINUS (Casp.) paravit eclogam: item, satiram in sicarios, qui Melch. Zobelium, episc. Herbipolensem, interfecerunt. Vid. Simon Schardius. vol. 3. Germ. Scr. pag. 5.

STIFELIUS (Mich.) Eslingensis, A. 1567. Jenae obiit. Docuit in variis Saxoniae et Borussiae locis. Edidit arithmeticam perfectam: Germanice vero algebram publicavit et computum ecclesiasticum. Laudatur a Thuano l. 41.

STIGELIUS (Joh.) Gothanus, natus est Anno 1515: obiit Anno 1562. Docuit Wittebergae et Jenae. Scripsit epithalamia, epitaphia, epigrammata. Vertit etiam carmine plurimos psalmos Davidicos. Versus ipsius leguntur T. 6. Delit. Germ. pag. 318. Quidam aff. eum etiam mathematum fuisse peritum. Johannis Stigelii vitam Jac. Fincelius medicus literis mandavit. Vid. J. P. Lotichius part. 3. B. P. pag. 57.

STIGZELIUS (Laur.) Suecus, tractavit de disciplina ecclesiastica. Liber prodiit Upsaliae, An. 1651.

STILBIDES, [gap: Greek word(s)] , inter eos refertur, qui vetera oracula exposuerunt. Vid. Suidas.

STILPON, [gap: Greek word(s)] , Megarensis, philosophus sub Ptolemaeo primo floruit. Reliquit viginti dialogos. Tantus erat in docendo, ut non paucos ex praecipuis aliarum haeresium sectatoribus ad se traheret. Vitam ejus descripsit Diogenes Laertius. Vid. Suidas in [gap: Greek word(s)] .

STIMMELIUS (Christoph.) struxit homilias de S. coena et tractatum de miraculis. Monumentum ei tale positum:

STIRN (G. Christ.) Norimbergensis, natus est An. 1616. obiit Argentinae. Edidit tract. de constitutionibus principum, A. 1665: item, pentadem titulorum juris publici, An. 1664.

STISSER (W. Melch.) Siracidem dispositionibus et doctis annotationibus exornavit, An. 1676.

STOA (J. Franc. Quintianus) Brixianu, carmina confecit. Videatur Tomus 2. Delit. Ital. pag. 500. Quaere, QUINTIANUS.

STOBAEUS (Joh.) [gap: Greek word(s)] , celebris gnomologus, anthologion ethicarum et physicarum sententiarum conscripsit. Suidas in [gap: Greek word(s)] refert, id inscriptum esse a Stobaeo Epimio vel Heptimio filio.

Bernh. Damcke in notis ad Agapet. c. 68. existimat, progressu temporis multa Stobaeo addita esse ex iis autoribus, qui diu post ipsum vixerunt. Casp. Barthius in Not. ad Claudian. pag. 166. vocat unum omnium, solis Sacris demtis, utilissimum scriptorem: et pag. 91. eundem promtuarium humanae sapientiae indigitat. Vid. Photius Cod. CLXVII. ex quo satis patet, integrum Stobaeum ad nos haud pervenisse.

STOCHIUS (Nicol.) Lugd. Batavus, expressit historiam cujusdam Lucretii F. carmine elegiaco, An. 1591.

STOCKAMERUS (Sebast.) Germanus, in aliquot Alciati emblemata fecit commentariola familiariter admodum et studio facili concinnata. Vid. Minos iu Alciat. embl. pag. 12.

a STOCKEN (Gerh.) Holsatus, JCtus, Argentinae h. t. jura publice profitetur. Edidit Thuanum enucleatum, A. 1656: item, Amoenitates historicas, A. 1658. Extat ejusdem dissertatio de sigillis, An. 1673. excusa.

STOCKERUS (Jac.) conciones in Siracidem et proverbia Salomonis exaravit: item, analysin Biblicam et elenchum catecheticum antipapisticum.

STOCKLIN (Conr.) introductionem emisit in artem parvam Galeni de principiis universalibus totius medicinae, Lugd. An. 1516. in 8.

STOCKMANN (Ernest.) edidit hodegeticon pestilentiale, A. 1666. item, nucleum logicum, An. 1676.

STOCKMANN (Pet.) JCtus, scr. tract. de jure devolutionis, An. 1667. Extant ejusdem Decisiones curiae Brabantiae, An. 1670. impressae.

STOEFLERUS (Joh.) natus est A. 1452: obiit An. 1532. Tubingae disciplinas mathematicas professus est. Struxit calendarium Romanum magnum: tabulas astronomicas: sphaeram cosmographicam: ephemerides, etc.

STOICUS (Joh.) Ragusinus, Anno 1531. floruit. Reliquit tract. de communione sub utraque specie. Vid. Sigism. Ferrarius, pag. 440.

STOJUS (Matth.) Regiomontan. versibus sese poetam probavit. Vid. T. 2. Del. Germ. pag. 574.

STOLBERGIUS (Balth.) h. t. Witebergae Graecas literas magna cum laude profitetur. Emisit notas in Ajacem Sophoclis. Extat ejusdem dissertatio de [gap: Greek word(s)] : item, alia de Agapis.

STOPIUS (Nicol.) Alostanus, An. 1568. obiit. Carmina ejus exhibet Tomus 4. Del. Belg. pag. 359. Vid. Sanderus in Gandavens. pag. 103.

STOSERUS (Gothofr.) scripsit de potestate politica circa sacra, A. 1659: item, de appellationibus criminalibus, Anno 1671.

STOUGARDUS (Christian.) natus est An. 1600: obiit An. 1645. Libellum de lingua latina confecit. Vid. Vindingius in R. H. pag. 353.

STOUGHTONUS (Joh.) tractavit de felicitate ultimi seculi. Liber prodiit Londini, An. 1640.

STRABERIUS (Lucius) cognomine Eros, grammaticus, Suetonio memoratur. Confer Plinium lib. 35. c. 15. Vid. Glandorp. pag. 815.

STRABO, [gap: Greek word(s)] , Amasenus, tempore Augusti Octaviani et Tiberii claruit. Xylander vult, sectâ fuisse Peripateticum: Vossius mavult, fuisse Stoicum.

Scripsit [gap: Greek word(s)] : item, geographiam, opus insigne, quod jure dixeris thesaurum geographicum et quod ab innumeris mendis repurgavit Jsaac Casaubonus. Eum non Strabonem, sed Stratonem dici debere, perperam in suis peripateticis discussionibus contendit Franc. Patricius. Vid. Vossius de Philolog. p. 56.

STRABUS (Walafridus) Augiae divitis abbas, An. 849. obiit. Reliquit librum de rebus ecclesiasticis: item, Glossam ordinariam. Extat ejusdem hortulus, carmine heroico structus, quem Abbati Grimaldo dedicavit. In quibusdam codicibus Walfridi nomen praefertur: liber vero de herbis terrae inscribitur. Vid. Phil. Labbe T. 2. diss. pag. 372. et 492. C. Barthius in Claudian. pag. 73. 397. Olearius in Abac. pag. 469. Bartholinus in medd. poet. pag. 117.

STRACCHA (Benevenutus) JCtus, An. 1550. floruit. Tractavit de mercatura: item, de assecurationibus et proxenetis.

STRADA (Famianus) Romanus, Romae per 15. annis oratoriam professus est. Reliquit de bello Belgico decades duas. De historia illa ita Puteanus: Habeant suum Romani Salustium, Livium, Tacitum: nos Stradam, qui ut Belgas describeret, Romanus esse debuit, ingenio, judicio, eloquio instructissimus. A Gallutio vocatur scriptor magni nominis, aetatis nostrae Tacitus. In ejus stilo tamen Casp. Scioppius quaedam taxat in libello, quem infamiam Famiani inscripserat. Videatur Oct. Ferrarius in prolus. pag. 220.

de STRADA (Octav.) a Rosberg, Rudolfi II. Imp. antiquarius, vitas Caesarum Imperatorumque Romanor. orientalium et occidental. a C. Julio Caesare usque ad Matthiam Austriacum in literas redegit. Extant ejusdem symbola pontificum, Imperatorum, regum et principum. Vid. B. Saubertus in orat. de Bibl. Norimb. pag. 99.

STRANCONIUS (Steph. Oductius) medicus, An. 1538. obiit. In epitaphio dicitur medicus celeberrimus, vates ingeniosissimus, et omnium disciplinarum doctrina praeditus: vitae autem integritate et morum probitate omnibus gratissimus. Additur, praescitam et praedictam ab ipso diem et horam mortis.

STRANGIUS (Joh.) egit de interpretatione S. Scripturae, An. 1663: item, de voluntate et actionibus DEI circa peccatum, An. 1657.

STRASBURGUS (Jac.) Aberthannensis, carmina scribendo famam obtinuit. Vid. T. 6. Delit. Germ. pag. 582.

STRASELIUS (Joh) Flander, Lutetiae. 26. annis Graecam linguam docuit. Notas elaboravit in carmina Pythagorae, teste Sandero, pag. 104.

STRATEMANNUS (Wilh.) An. 1664. claruit. Edidit historiam ecclesiasticam: oratorem ecclesiasticum: item, historicum theatrum.

STRATIUS (Ant.) Audomarensis, Anno 1636. obiit. Ejus epigrammata, An. 1641. in lucem prodierunt. Vid. Aleg. pag. 44.

STRATIUS (Jac.) Antverpiensis, natus est An. 1559: obiit An. 1634. Meditationes latinas liturgicas vulgavit Anno 1632. Vid. Alegambe, pag. 213.

STRATO, [gap: Greek word(s)] , Comicus, dramata reliquit, [gap: Greek word(s)] . Vid. Suidas et Athenaeus.

STRATO, historicus, tempore Ptolemaei Philometoris claruit. Res Philippi et Persei, qui adv. Romanos pugnarunt, literis mandavit.

STRATO, peripateticus philosophus, teste Clemente Alex. l. 6. Stromat. Alexandriae vixit et opus historicum [gap: Greek word(s)] condidit. Vid. Jonsius de S. H. Ph. 2, 2.

scholae praeesse coepit, eamque 18. annis tenuit. Scripta ejus Laertius enumerat. Inter ea fuit et liber de insomniis, quem signat Tertullianus lib. de Anim. c. 46. Vid. Tzetz. in Chiliad. pag. 153.

STRATOCLES, [gap: Greek word(s)] , Rhodius, scripsit [gap: Greek word(s)] , teste AEliano Tacticorum c. 1. Vid. Meurs. in Rhodo, pag. 108.

STRATTIS, [gap: Greek word(s)] , Olynthius, histor. Alexandri M. tempore inclarescere coepit. Condidit quinque libros de rebus Alexandri. Vid. Suidas.

STRATTIS, Comicus, Olympiade XCII. floruit. Fabulae ejus erant [gap: Greek word(s)] Vid. Casaubonus in animadv. ad Athentium l. 7. cap. 23.

STRAUCHIUS (Joh.) JCtus, natus est, An. 1588: obiit An. 1639. Witebergae jura interpretatus est. Extat ejus collegium successionum ab intestato. Vid. Henningus Witte in JCt. pag. 212.

STRAUERSANUS (Th.) Anglus, Anno 1346. obiit. Scripsit de excellentia nominis JESU: collectanea in Lucam: cursum moralem, etc. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 327.

STREBAEUS (Jac. Lud.) Rhemensis, latina sacundia tantum Valuit, ut ornatiorem loquendi modum non modo induxerit, sed etiam edito de oratoria verborum collocatione opere eximio caeteris, quo facilius ad eam pervenirent. viam aperuerit. Aristotelis ethicam, oecono micam et politicam sumo fidei et latinitatis candore transtulit. Tandem in maxima omnium rerum penuria defecit. Vid. Tollius de 1. L. pag. 83.

STREINIUS (Rich.) Liber Baro, A. 1601. vivere desiit. Scripsit de samiliis Romanorum: admonitionem ad Rob. Belarminum: et suppresso nomine defensionem pro Belgarum libertate. Vid. Thuan l. 126. et Mart. Hanckius part. 2. de S. R. R. pag. 256.

STREITMANNUS (Theod.) Gelder, JCtus, reliquit conciliationes legum pandectarum An. 1571.

STRELOW (Joh.) chronicon Gutlandorum An. 1633. evulgavit. Vid. Bartholinus in Danis, pag. 84.

STRESON (Caspar.) Anhaltinus, in Acta Apostolorum: item, in epistolam ad Hebraeos commentatus est. Extat ejusdem theologia.

STRICOVIUS (Matth.) Chronicon Polonicum adornavit. Vid. Starovolscius. pag. 52.

STRIGELIUS (Victorinus) natus est Anno 1524: obiit An. 1569. A Flacio et aliis graviter exagitatus est. Unde Jena, ubi docebat, relicta, Lipsiam sese contulit: verum, cum et ibi adversarios haberet, exinde Ambergam, tandem Heidelbergam discessit. Reliquit orationes: item, hypomnemata in vetus et novum Testamentum. Vid. Adrianus Bejer. in R. Jen. pag. 444. 962. Ruelius part. 4. Concil. pag. 610.

STRIGENITIUS (Georg.) Misnensis, An. 1603. obiit. Composuit homilias. Vid. Adr. Beier l. c. pag. 507.

STRIRO (Gothofr.) Diestensis, A. 1540. obiit. Paraphrasin in psalmos poenitentiales elaboravit.

STROBELBERGERUS (J. Steph.) An. 1630. claruit. Tractavit de dentium podagra. Extat ejusdem thermologia nova: item, confectio Alkermes. Vid. Linden, pag. 392.

a STROMBERG (Joh. Salent. Faust) natus est An. 1593: obiit A. 1666. Reliquit tractatum de criminibus. STROMERUS (Henr.) condidit Algorithmum linealem, An. 1505.

STROZZA (Cyriacus) patricius Florentinus, An. 1565. obiit. Pisis Aristotelem interpretatus est, ejus demque octo politicorum libris nonum et decimum linguâ Graeca addidit. Vid. Thuanus l. 38. Hier. Magius l. 4. misc. c. 17. Naudeus in B. P. pag. 60.

STROZZA (Hercules) Ferrariensis, poeta, An. 1508. a corrivali interfectus est. Carmina ejus leguntur T. 2. Delit. Ital. pag. 1071. Vid. Pierius Valerianus de Ins. lit. pag. 38. Jovius in Elog. numero 52. Scalig. de re poet. pag. 792.

STROZZA (Lud.) inter viros doctos hujus aevi refertur. Vid. Gr. Letus in It. regn. pag. 376. Spanheimiuis in numism. pag. 426. 916.

STROZZA (Petrus) Florentinus, in Pisano gymnasio philosophiam docuit. Habuit disputationem de Chaldaeorum sive hodiernorum Nestorianorum origine et dogmatibus, A. 1617. Vid. Nicius Erythr. part. 2. Pinacoth. n. 15.

STROZZA (Titus) Ferrariensis, carminibus celebris factus est. Ea exhibet Tomus 2. Delit. Ital. pag. 994. Autor dialogi de reparat. Ling. Lat. ap. Gifan. pag. 404. Titi Strozzae poemata praeter famam ipsa Pontificis bibliotheca, in quam reponi meruerunt, praecipue commendat.

STRUTHIUS (Joseph.) Posnaniensis Polonus, Anno 1573. claruit. Docuit Patavii. Vertit libros Galeno perperam inscriptos de astrologia et urinis. De arte sphygmica, ante 1200. annos perdita et desiderata, quinque libros exaravit. Vid. Quenstadius pag. 253.

STRUVIUS (G. A.) de vindicta privata commentatus est. Vid. Adr. Beier in R. Jen. pag. 606.

STUBAEUS (Ivarus) An. 1610. obiit. Scripsit de orthographia latina: item, de doctrina Christiana. Vid. Vindingius in R. H. pag. 160. Barth. in Danis pag. 94.

STUBENDORFIUS (Joseph.) addidit observationes ad librum Seu. Eugaleni de scorbuto An. 1604. in 4.

STUCKERUS (Adolf.) contra articulos Lutetianorum theologorum An. 1614. Scribere incoepit.

STUCKIUS (Joh. Guilh.) natus est Anno 1542: obiit Anno 1607. Tiguri theologi munere functus est. Reliquit magna eruditionis suae monumenta tam in theologia quam in philolologia. Inter ea maxime referre placet comm. de antiquitatibus convivalibus: tractatum de sacrificiis: scholia in Arrhiani periplum.

STUMMELIUS (Christoph.) inter poetas non postremum locum occupat. Vid. Tomus 6. Delit. Germ. pag. 609. Edidit etiam Studentes comoediam, Anno 1594.

STUMMELIUS (Frid.) condidit Nilum mysticae doctrinae ad mentem Scoti, anno 1673. fol. item, Unilabium orbis subtiliter literati de distinctionibus, anno eodem.

STUMPFIUS (Joh.) Berutinus, struxit postillam allegoricam et comment. in epistolam Judae.

STUNICA (Didacus Lopez) Castellanus, A. 1530. obiit. Animadvers. exaravit in Jac. Fabr. Stapulensem. Idem in Erasmum ejusque N. T. interpretationes graviter

invectus est. Extat ejusdem itinerarium, ab opido Complutensi usque ad urbem Romam, An. 1521. Romae impressum. Vid. Olearius, pag. 224.

STUNICA (Didacus) Salmanticensis, in Jobum et Zachariam commentatus est, An. 1584.

STUPANUS (Emanuel.) J. Nic. filius, Rhaetus, natus est An. 1587: obiit An. 1664. Struxit lexicon medicum Graecolat. a Barth. Castello inchoatum, ab ipso vero illustratum et continuatum.

STUPANUS (J. Nic.) Rhaetus, natus est An. 1542: obiit. An. 1621. Edidit medicinam theoricam, An. 1614.

STURCIUS (Christoph.) JCtus, scripsit de diversis regulis juris antiqui, Anno 1658.

STURIO (Joh.) Variscus, An. 1562. obiit. Docuit Witebergae. Vid. Bismarcus in vitis Theolog.

STURLA (Snorro) circa An. 1215. vixit. Chronicon Islandicâ lingua construxit. Vid. Scheferus in Upsalia pag. 14. Hallerv. in B. C. pag. 275. Bartholinus in Danis, pag. 134.

STURMIUS (G.) Herbipolensis, Anno 1586. obiit. Extant ejus praelectiones in utrumque Testamentum. Vid. Alegambe, pag. 160.

STURMIUS (Joh.) natus est An. 1507: obiit An. 1589. Scholae Argentoratensi per 51. annos magna cum laude praefuit.

Cum D. Johanne Pappo variis scriptis de certavit. Condidit libellum de periodis: Scholia in orationes Ciceronis et Hermogenem: dialogos in Aristotelis Hermogenem: dialogos in Aristotelis rhetoricam et partitiones oratorias Ciceronis: librum de ludis recte aperiendis, etc. Vid. Jac. Verheiden in elog. Theol. pag. 136.

STURMIUS (Joh.) Machliniensis, medicus, An. 1610. floruit. Reliquit theoremata physica versu heroico: item, tractatum de rosa Hierichuntina. Vid. Valer. Andr. in Fast. Lovan.

STURMIUS (Joh. Christ.) Hilpoltsteinâ Neopalatinus, natus est An. 1635. Primo Deiningae Rhaetorum in comitatu Oetingensi concionatoris officio per quinquennium functus est. Inde a Magnif. et Nobiliss. et praestrenuo Senatu Norimbergensi Altdornum ad professionem mathematum et physices An. 1666. vocatus fuit, cui functioni eriamnum laudabiliter praeest. Edidit hactenus Archimedem Anno 1670. Fol. item, Collegium curiosum A. 1674. in 4.

STURMIUS (Sam.) exaravit tractatum de medicis non medicis, Anno 1663: item, politicam Christianam, An. 1666.

STURMIUS (Wenceslaus) Bohemus, An. 1601. obiit. Chronicon contexuit. Vid. Alegambe, pag. 444.

STURTZIUZ (Zach.) Danus, An. 1627. obiit. Historias Rostochii 17. annis professus est. Paravit discursum de una religione: item, transactionem Passa viensem. Vid. Henning. Witte in memor. philos. pag. 205.

STYPMANNUS (Franc.) JCtus, A. 1650. obiit. In academia Gryphis waldensi JUra interpretatus est. Mortuo parenta vit Joh. Pomereschius. Scripsit de jure maritimo et nautico: de salariis clericorum: item, de referendariis. Vid. Henningus Witte in JCt. pag. 256.

STYRZELIUS (Joh. Georg.) Augustanus, natus est A. 1591: obiit A. 1668. Reliquit tres centurias elogiorum insigniurn virorum: item, lusum metricum, nihil, omnia, aliquid, multa, parva, etc. Mortuum lauda vit Joh. Lud. Hartmannus.

SUALLENBERG (Theod. Ad.) de insula Rhodo et militarium ordinum institutione icribere instituit, Paris. A. 1540.

SUANINGIUS (Joh.) Danus, Ann. 1650. claruit. Mortuum laudavit Matth. Vossius. Edidit chronologiam Danicam: item, 3. tomos commentariorum in Danielem. Vid. Vinding. in R. H. p. 333. Bartholinus in Danis, pag. 89.

SUARDUS (Joh.) Bergomas, floridissimo vir ingenio, Justinianeas leges ita docuit, ut unus totius Italiae judicio JCtos etiam celebriores antecelleret. Vid. Dona[?] Calvus, pag. 318.

SUARDUS (J. Bapt.) medicus, egit de balneis Transcherii opidi Bergomatis, Anno 1582.

SUARDUS (Paulus) Mediolanensis, reliquit thesaurum aromatariorum, A. 1517. Vid. Linden, pag. 485.

SUARDUS (Sempron.) Bergomas, condidit 3. libros poematum ad excitandum in DEUM matremque, An. 1598: item, dialogos. Vid. Donatus Calvus, pag. 463.

SUARESIUS (Joseph. Maria) Avenionensis, circa An. 1630. claruit. Struxit diatribam de foraminibus in aedificiis priscis: de antiqua Praeneste: conjecturam de libris de imitatione Christi.

SUAREZ (Cyprian.) Hisp. A. 1593. obiit. Scripsit tabulas rhetoricas: item, 3. libros de arte dicendi. Vid. Alegambe, pag. 88. Quaere, SOAREZ.

SUAREZ (Franc.) Granatensis, natus est An. 1548: obiit An. 1617. Conimbricae 20. circiter annis theologiam professus est. Quidam alterum hujus seculi Augustinum vocare non verentur. Opera ejus universa 24. ingentes tomos constituunt. Vid. Quenst. pag. 13.

SUAREZ (Rodericus) JCtus, reliquit consilia. Opera ejus Francof. An. 1594. fol. prodierunt.

SUAVIS (Pet.) historiam concilii Tridentini An. 1620. consignavit. Vide, SARPIUS.

SUBERTUS (Pet.) de cultu vineae Domini septem partes elaboravit. Liber Parisiis impressus est An. 1503. in 4.

SUCQUETIUS (Ant.) Mechliniensis, obi. it An. 1626. Extat ejus via vitae aeternae. Vid. Alegambe, pag. 44.

SUCQUETIUS (Carol.) Flander, de interdictis commentari coepit. Vid Sweertius, pag. 171.

SUENO, Agonis filius, composuit Daniae gentis historiam. Eam Steph. Stephanius notis illustratam Anno 1642. publicavit.

SUETONIUS (C.) Tranquillus, tempore Trajani et Hadriani floruit. Sub Hadriano epistolarum magister suit. Texuit duodecim Caesarum vitas ea libertate, ac ipsi vixerunt. Extat praeterea ejus fragmentum de grammaticis et rhetoribus. Eidem nonnulli vitas Terentii, Horatii, Persii, Lucani tribuunt. Ludicram ipsius historiam allegat Agellius 9, 7. Suidas etiam [gap: Greek word(s)] scripsisse affirmat. Autor est, Vopisci judicio, emendatissimus et candidissimus et cui familiare sit amare brevitatem. Erasmus in Cic roniano, p. 145. Suetonius (inquit) non paulo longius abest a Cicerone quam Seneca, nec verbis nec structura nec perspicuitate nec figura dictionis nec urbanitate referens Marcum Tullium. Vid. Tzetz. in Chil. pag. 116. Mart. Hanckius part. 1. de S. R. R. pag. 109.

SUEVEZELIUS (Phil.) Brugensis, Anno 1613. obiit. Anastasii Sinaitae explanationem in 6. Psalmum latine transtulit. Vid. Sweertius, pag. 648. et Alegambe, pag. 405.

SUEVIUS, vetus poeta, struxit moretum. Ex eo nonnulla allegat Macrobius, sat. 2, 14.

SUEVUS (Bernh.) Tuberanus, tractatum de inspectione vulnerum, A. 1629. edi curavit.

SUEVUS (Paulus) Wilensis, An. 1504. obiit. Reliquit lecturam in 1. sententiarum Scoti librum. Vid. Olearius in Abaco, pag. 306.

SUFFIDIUS, primus Rom. de architectura scribere aggressus est, teste Vitruvio in prologo l. 7. ubi tamen vulgo Sufficius legitur. Vid. Glandorpius, pag. 817.

SUFFRENIUS (Joh.) composuit circum perfectionis, Monachii, An. 1648. Vid. Alegambe, pag. 275.

SUGERIUS, vixit tempore Henrici V. Imp. et vitam Ludovici Crassi literis mandavit.

SUICERUS (Joh. Casp.) Tigurinus, natus est An. 1620. Observationes sacras concinnavit Anno 1665. Collegit etiam thesaurum ecclesiastico - Graeco-latinum, 7. tomis in folio constantem, qui lucem nondum, quod sciam, aspexit, dignus omnino, ut aliquando in lucem prodeat. Fertur etiam adornare lexicon Graeco-latinum. Vid. Hofm. in L. U. part. 2. pag. 396.

SUIDAS, [gap: Greek word(s)] , antiquior, genealogias composuit, teste Stephano in [gap: Greek word(s)] Apollonii Scholiastes in 1. Argonaut. Suidam in 'mQiorcthiKois allegat. Et eodem libro legitur, Suidam de Euboea aliquid commentatum esse. Vid. Berckelius ad fragm. Stephani pag. 27.

SUIDAS, junior, grammaticus, lexicon Graecum, ex variis Scriptoribus collegit. De aetate ejus aui alii aliter sentiunt. Hugo Grotius in epist. ad Gallos, ep. 110. pag. 254. paulo post Constantium, Leonis filium, vixisse autumat. Rationem addit: Nam, quantum memini, hic est Imperatorum postremus, quem in libro suo nominat. Constantinus autem ille A. C. 912. regnare coepit. Cluverus in epitome hist. pag. 448. Sub Theophilo, qui anno 829. imperabat, collocat. Vossius in tract. de Philol. pag. 37. aut temporibus Alexii Comneni (is autem imperio praefuit Anno 1080.) aut Justiniani claruif[?]e judicat. Ego aliquando existimabam, eum tempore Basilii II. et Constantini IIX. vel A. C. 976. et deinceps vixisse, motus hac ratione, quod in vocibus [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] tempora mundi usque ad tempora Zimiscae, Basilii et Constantini supputet. Supputavit autem sine dubio usque ad sua tempora. Carolus Philippi in Gustu philologico vocat eum pecus cum aureo vellere: Montacutius in Exercitat. pag. 235. grammaticum nullius judicii, doctrinae autem mediocris, qui laciniis undique collatis et corrasis purpurae interdum, non raro tamen panni levidensis crasso filo et depexi farraginem illam coagmentavit. Suidam AEmilius Portus, Francisci Porti Cretensis filius, duobus tomis Graece et latine in folio edidit. Vid. D. Saubertus in Tr. de Sacris. p. 470. Reinesius in epist. ad Hofman. pag. 412. Thomasius de plagio § 550. Hofm. in L. [?]. part. 2. pag. 396.

SUISSET (Roger.) Scotus, cognomine Calculator, An. 1350. claruit et latinae logistices agrum excoluit. Erat celebris mathematicus, theologus et philosophus tantae subtilitatis, ut et in iis scientiis vix parem habere censeretur. In mathematicis multa de novo invenit, quae ante eum nemo invenerat et post eum perpauci jam inventa comprehendere valuerunt. Hinc nonnullorum odium sibi contraxit. Reliquit commentar. in libros Sententiarum: libros 10. in ethic. Aristotelis: libros 2. de coelo et mundo: tractatum de arte cabalistica: alium de insolubilibus: introductorium ad calculationem: librum unum calculationum astronomicarum, etc. Cardanus eum inter duodecim eximiae subtilitatis viros collocat. Jul. Caesar Scaliger in exercit. pag. 1028. pene modum humani ingenii excessisse affirmat. Videatur Carolus Visch in Cist. Bibl. pag. 292.

SULCARDUS, Westmonasteriensis Anglus, Anno 1060. obiit. Praeter sermones et epistolas, etiam chronicon adornavit.

SULCERUS (Simon) theologus Helvetius, natus est Anno 1508.: obiit, Anno 1585. Basileae docuit. Vertit acta synodi Bernensis latine, et collegit thesaurum locorum communium ex sacris et profanis, quem tanto studio ac artificio disposuit, ut de quacunque re sit dicendum, materiam amplissimum in promtu habere queas.

SULICOVIUS (Joh. Demetrius) res Polonicas stilo complexus est. Liber prodiit Gedani An. 1647. Vid. Funccius T. I. Orb. imperant. pag. 1647.

SULLIUS (Joh.) Gerardimontanus, medicus, practicam medendi generalem, A. 1606. in lucem emisit.

SULPITIUS (Alexander) de rebus Francorum historiam consignavit. Meminit ejus Gregorius Turonensis l. 2. hist. Franc.

SULPITIUS Apollinaris, sub Hadriano Imp. floruit. Struxit argumenta in comoedias Terentii. Meminit ejus Martialis. Ab Agellio vir doctissimus praedicatur. Vid. Glandorp. pag. 824.

SULPITIUS Galba, avus Galbae Imp. teste Svetonio, multiplicem nec incuriosam historiam edidit.

SULPITIUS Severus, S. Hieronymo coaevus fuit. Condidit 2. libros de sacra historia: vitam B. Martini: tres epistolas: et tres dialogos. In dialogis sequitur errorem Millenariorum. Dictione utitur tersa et elegante, adeo, ut ecclesiasticorum purissimus scriptor vocetur a Josepho Scaligero lib. de emend. tempor. Sanctus Augustinus epist. 205. vocat virum doctrina et sapientia pollentem. Erasmus in Ciceron. pag. 150. Sulpitius (in quit) mollior quidem et jucundior et dilucidior et illaboratior Hilario, sed phrasis Gallum fuisse declarat. Non deest pietas, sed abest vis et gravitas, et est floridum dicendi genus magis, quam nervorum. In eum commentati sunt Carol. Sigonius, Giselinus, Joh. Drusius, Vorstius, etc. Vid. Ph. Labbe T. 2. dissert. pag. 343. Barthius in Claud. pag. 149. et in 4. Thebaid. Papin. pag. 1007. Olearius in Abaco, pag. 428.

SULPITIUS (Serv.) Rufus, JCtus, 180. libros reliquit. Vid. Guido Panzirolus 1, 14. Bertrandus pag. 225.

de SUMMA (A.) JCtus Cathacensis, struxit compendium concilii Tridentini: item, tract. de Jurisdictione Episcopi. Vid. Leo Allatius in A. U. pag. 20.

SUMMENHART (Conr.) de Kalwe, Suevus, Academiae Tubingensis fundator, An. 1501. obiit. Scripsit de contractibus licitis et illicitis. Extat ejusdem tractatus bipartitus, in quo 52. et ultra ex Scri ptura probatur testimoniis, quod DE us homo fieri voluerit, quodque Messias etiam Deus esse debuert, etc.

SUNIUS, [gap: Greek word(s)] composuit. Meminit ejus Stephanus in [gap: Greek word(s)] .

SUPERANTIUS (Laz.) Venetus, A. 1602. obiit. Extat ejus commentarius de rebus Turcicis, quem Thuanus l. 127. tanquam scriptum magni judicii et prudentiae commendat. Videtur idem esse, qui SORANZIUS.

SUPERBUS (Aug.) Ferrariensis, scr. de viris illustribus Venetis et Ferrariensibus, An. 1620.

SURAEUS (Hugo) edidit arrestum Parlamenti Tholosani in casu admirabili matrimoniali An. 1588.

SURDINUS, rhetor, solebat dulces sententias dicere, frequentius tamen praedulces et infractas. Seneca Suasor. 7. pag. 34. vocat ingeniosum adolescentem, a quo Graecae fabulae eleganter in latinum sermonem conversae sint.

SURDUS (Frid.) JCtus, An. 1581. floruit. De praeeminentiis archidiaconorum, praepositotum, archipresbyterorum Imolensium scribere aggressus est.

SURGENS (Marc Ant.) Neapolitanus, edidit tractat. de praefecti praetorii, reliquorumque magistratuum cum vicerege aliisque magistratibus nostri temporis comparatione, An. 1602.

SURITA (Hier.) An. 1580. vivere desiit. Struxit 30. libros rerum Aragonensium: item, scholia in Antonini itinerariun. Videatur Thuanus l. 71. Ghilinus, vol. 1. pag. 128.

SURIUS, (Laur.) Carmelita, An. 1578. obiit. Vitas Sanctorum collegit. Vid. Thuanus l. 65. Ghilinus, vol. 2. pag. 184. Quenstad. pag. 201.

de SUSANNIS (Marqu.) JCtus, scripsit de coelibatu sacerdotum non tollendo: item, de Judaeis et aliis infidelibus, Anno 1558.

de SUSARIA (Guido) JCtus, An. 1270. floruit. Tractavit de jure emphyteutico: de guarentigia: de tortura etc. Vid. Guido Panzirolus in JCtis, 2, 41.

SUSARION, [gap: Greek word(s)] , Stobaeo memoratur. Conf. Seldenum in Marmoribus Arundell. pag. 89.

SUSENBROTUS (Joh.) Germanus, Anno 1543. obiit. Edidit rudimenta grammaticae Graecae et latinae: item, 2. libros epigrammatum scholae Christianae.

SUSIUS (Joh.) Bethuniensis, condidit poesin moratam. Vid. Sweertius, pag. 474. Alegambe, pag. 357.

SUSIUS (J. Bapt.) de missione sanguinis, Anno 1559. scribere instituit. Vid. Linden, pag. 326.

SUSIUS (Nicol.) Brugensis, A. 1619. obiit. Exaravit limam Ciceronianam: elegias: dramata, teste Sandero. Vid. Placcius pag. 205.

SUSLYGA (Laur.) Polonus, Anno 1640. obiit. Edidit theoremata de anno ortus et mortis Domini, deque universa J. C. in carne oeconomia. Videatur Alegambe, pag. 299.

SUSO (Henr.) Anno 1365. vivere desiit. Fabricavit horologium sapientiae. Vid. Olearius in Abaco, pag. 204.

SUTLIVIUS (Matth.) tractatum confecit de missa papistica: item, de indulgentiis et Jubilaeo, An. 1606.

SUTORIUS (Pet.) Anno 1524. vixit. De translatione Bibliorum nonnulla meditatus est.

SWALBE (Bernh.) emisit disquisitionem therapeuticam Galeni, An. 1657: item, tract. de alcali et acido, An. 1670. Vide, SCHWALBE.

SWAMMERDAM (Joh.) medicus Amstelodam. An. 1667. claruit. Condidit tract. physico-anatomico-medicum de respiratione et usu pulmonum: fabricam uteri muliebris: historiam generalem de insectis, etc.

SWANENBURCH (Corn.) JCtus, Leydae Anno 1597. jura interpretatus est. Tractavit de jure accrescendi.

SWEERTIUS (Eman.) Batavus, elaboravit 4. libros de floribus bulbosis aliisque Indicis plantis, An. 1612.

SWEERTIUS (Franc.) Francisci filius, natus est An. 1567. Edidit capita deorum dearumque ex antiquis numismatibus: delitias orbis Christiani: Athenas Belgicas: notas in Hier. Magium de tintinnabulis, etc. An. 1628. Carmina ejus servantur T. 4. Del Belg. pag. 368. Vid. Ph. Labbe in B. B. pag. 40. Ghilinus, vol. 2. pag. 94.

SWEERTIUS, (Rob.) Antverp. natus est An. 1570. Scripsit de fide haereticis servanda. Extat ejusdem Carolus V. comoedia. Vid. Sweertius pag. 660.

SYAGRUS, [gap: Greek word(s)] , poeta, ante Homerum Vixit. Vid. AElian. in V. H. 14, 21. Eustathius in proleg. ad Hom.

SYDENHAM (Thom.) para vit methodum curandi febres, A. 1668. item, librum de morbis acutis, An. 1676.

SYENNESIS, [gap: Greek word(s)] , medicus Cyprius, Aristoteli in histor. anim. 3, 11. memoratur. Vid. Meursius in Cypro, pag. 168.

SYLBURGIUS (Frider.) An. 1596. decessit. Erat in Graeca literatura insigniter versatus. Graecos scriptores complures emendavit et quam castigatissime edidit, Herodotum puta, Clementem Alexandr. Dionem Cassium, Justinum Martyrem,

Theodoretum, etc. Etymologicon Graecum magnum a mendis repurgavit et perpetuis notis illustravit. Henr. Stephanum in concinnando Graecae linguae thesauro egregie adjuvit. Ob hanc operam et alia merita a Marpurgensi academia annuum ei stipendium, de Principum Hassiae sententia, constitutum est. Vid. Thuanus l. 117.

SYLLA (L. Cornel.) dictator Romanus, libros rerum gestarum reliquit. Agellius 1, 12. locum ex 2. libro producit. Si Athenaeo l. 6. credimus, etiam [gap: Greek word(s)] confecit.

SYLLANUS (Decius) Spoletanus, Romae diu magna cum laude publice docuit, reviviscentemque eloquentiam constanter promovit. Vid. Anonymus in apologia pro poetis, ap. Gif. in Obs. L. pag. 509.

SYLLANUS (Junius) homo compositissimae sapientiae, Magonis Poeni 28. volumina de agricultura, excisa Carthagine, jussu Senatus in lat. linguam transtulit. Vid. Plinius 18, 3.

SYMMACHUS, [gap: Greek word(s)] , Samaritanus, Anno Christi 190. floruit. A Samaritanis primo ad Judaeos, a Judaeis ad Christianos transiit et Ebionitarum haeresin amplexus est. Huic nonnulli tertiam vet. Testamenti graecam versionem tribuunt. Vid. Rivetus T. 2. Oper. p. 896.

SYMMACHUS, (Q Aurelius) praefectus urbis Romae, tempore Theodosii Imperatoris claruit. Reliq. decem libros epistolarum. Ejus facundiam ipse Prudentius adversarius depraedicat. Reinesius in Epist. 35. ad Hofm. pag. 244. epistolas, quas habemus, non unius Symmachi, unius tamen seculi esse judicat; Sirmondus sex Symmachos numerat. Barthius in Claud. pag. 322. Symmachum vocat penu eruditionis tam literariae quam publicae. Confer eundem in 2. Theb. Papin. pag. 350: item, Vossium de [?]atura rhet. pag. 108.

SYMPOSIUS vel SYMPHOSIUS, carmine hexametro centum aenigmata expressit, quae Josephus Castalio, Anconitanus, JCtus, scholiis illustravit. Sunt ea, inquit Vossius, non invenusta. Casp. Barthius in Claud. pag. 712. Symposium autorem historiae Apollonii Tyrii esse autumat.

SYNCELLUS (Georg.) [gap: Greek word(s)] , Anno 780. floruit. Reliquit Chronicon. Vid. Thomasius de plagio. §. 552.

SYNCLITICUS (Alex.) Cyprius, JCtus, Anno 1646. obiit. Patavii jura interpretatus est. Vid. Imperialis in Museo, pag. 206.

SYNEGORUS (AEg.) An. 1548. claruit. Expressit Proverbia Salomonis versu elegiaco.

SYNESIUS, [gap: Greek word(s)] , Cyrenaeus, Ptolemaidis episcopus, tempore Theodosii junioris Imp. claruit. Vid. Evagrius in H. E. 1, 15. Niceph. Callist. 14, 55. Composuit epistolas, orationes, hymnos. Opera Synesii latine transtulit Dionys. Petavius. Erat eloquentiâ, quam rerum ecclesiasticarum notitiâ instructior: quippe qui etiam, cum in episcopum eligeretur, de resurrectione et creatione dubitavit, ceu notavit Photius Cod. XXVI. et advertere est ex epistola 105. Vid. Phil. Labbe, T. 2. dissert. pag. 375. Olearius, pag. 440.

SYNESIUS scholia exaravit in Democritum. Videatur Borrichius de Hermete, pag. 71.

SYNGRAPHEUS (Polyon.) scholam Apitianam ex optirnis quibusdam scriptoribus diligentissime exstruxit, Anno 1535.

SYNNAMA (Haringus) Frisius, vixit Anno 1494. In Codicem duodecim libris commentatus est. Videatur Sweertius, pag. 321.

SYRENUS (Joh. Carrarius) de subjecto primo philosophiae dispp. agitavit Bononiae, An. 1556.

SYRIANUS, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, philosophus, circa A. C. 470. claruit. Boethius de Interpretatione pag. 287. Philoxenum cognominat. Commentatus

est in totum Homerum. Scripsit praeterea quatuor libros in rempublicam Platonis, teste Suida. Hodie extant ejus commentarii in metaphysicam. De Syriano ita judicabat Isidorus philosophus: Nullum esse scriptorem, ex quo non aliquid boni discere liceret: sed ex tot scriptoribus post Platonem praestare Jamblichum et Syrianum. Vid. Mallincrot, pag. 82.

SZEGEDINUS (Steph.) Hungarus, natus est An. 1505.: obiit An. 1572. A Turcis captus et miserrime tractatus est. Condidit speculum pontificum Romanor. locos communes theologiae: confessionem de Trinitate. etc.

SZEMBECK (Frid.) Craco viensis, vitas S. Dorotheae, S. Juttae Brunswicensis, Joh. Lobedavii, aliorumque Prussiae patronorum literis mandavit, Thorunii, An. 1638.

SZENTKIRALI (Bened.) Hungarus, paravit vindicias locorum Vet. Test. contra Eniedinum, An. 1619.

TAAUTUS, [gap: Greek word(s)] , primus omnium mortalium literas adinvenit et res memorabiles aeternitati commendare ausus est, quemadmodum refert Eusebius de Praep. Evang. 1, 6. et 7. ex Philone Byblio. Sanchoniathon affirmat l. c. Taautum libros de origine mundi conscripsisse. Vixisse fertur, quo tempore Thamus totius AEgypti imperium tenuit. Hornius in hist. philosoph. 2, 6. eundem cum Theuth facit.

TABBERTUS (Matth.) Anno 1675. obiit. Erat theologiae professor in Academia Gryphiswaldensi. Exaravit Constantinum Magnum.

TABOR (Joh. Otto) Budissinus, natus est Anno 1604. Argentinae jura professus est. Tractavit de jure cerevisiario: item, de confrontatione.

TACHENIUS (Otto) edidit clavem medicinae: item, Hippocratem chymicum, Anno 1671.

TACITUS (C. Cornel.) tempore Trajani Imp. floruit. Struxit historias et annales. Annalibus extremum Neronis biennium deest: at ex historiarum libris pars longe maxima periit Praeterea reliquit librum de situ, moribus ac populis Germaniae: item, de vita Jul. Agricolae, soceri sui. Plinius l. 11. epist. 1. eloquentissimum fuisse ait et hoc eximium habuisse, quod [gap: Greek word(s)] diceret. M. Claudius Tacitus Imp. tanti eum fecit, ut imaginem illius in omnibus collocaret bibliothecis: libros vero ejus decies quotannis describi inque archivis publicis collocari juberet, ne perirent. Tertullianus in Apologet. c. 16. mendacioru[?] loquacissimum appellat. Vid. Mart. [?]anckius part. 1. de S. R. R. pag. 92.

TACKIUS (Joh.) anomalon coel[?]ometis, Anno 1653: item, chrysogo[?] animalem et mineralem Anno 16[?] edi curavit.

TACQUET (Andr.) exaravit 8. libros astronomiae: tres libros geometriae practicae: tres opticorum: tres catoptricorum: item, fortificatoria, annularia et cylindrica, Antv. Anno 1669. fol.

TADDELIUS (Elias) confecit [gap: Greek word(s)] doctrinae Christi, Amsterd. Anno 1648.

TAEGIUS (Barth.) Mediolanensis, JCtus, Anno 1550. vixit. Reliquit tractatus criminales. Vid. Tomus XI. Tract. tract. Ghilinus vol 2. pag. 37.

TAELBOOMIUS (Guilh.) Brugens. Anno 1589. floruit. Emisit apologeticon catholicae religionis, teste Sandero.

TAFFINUS (Pet.) Audomaropolitanus, de veterum Romanorum anno seculari An. 1640. tractare coepit. Vid. Alegambe pag. 401.

TAGENO, Patavinus decanus, tempore Henrici VI. (qui imperavit An. 1191.) claruit et Friderici Barbarossae expeditionem in Palaetinam descripsit. Eum Marq. Freherus primus, quod sciam, edidit et aliis rerum Germanicarum scriptoribus socium addidit. Vid. Zeillerus part. 1. hist. pag. 143.

TAGES, Genii filius, nepos Jovis, Hetruriae populos aruspicinam docuisse traditur. Cicero l. 2. de Divinat. Tages (inquit) dicitur in agro Tarquiniensi, cum terra araretur et sulcus altius esset impressus, extitisse repente et eum affatus esse, qui arabat. Is autem Tages, ut in libris est Hetruscorum, puerili specie dicitur visus, sed senili fuisse prudentia. Ejus aspectu cum obstupuisset bubulcus clamoremque majorem cum admiratione edidisset, concursum esse factum, totamque brevi tempore in eum locum Hetruriam convenisse; tum illum plura locutum multis audientibus, qui omnia ejus verba exceperint literisque mandaverint: omnem autem orationem fuisse eam, qua aruspicinae doctrina contineretur. Confer Ovidium l. 15. Metam. Arnobium l. 2. Ammianum Marcell. l. 21. cap. 2. Isidorum Hispalensem l. 8. Orig. c. 9. qui eum Stagem appellat, corrupte. Adde Lindenbrog. ad Censorinum de natali cap. 4.

TAGLIACOTIUS (Casp.) Bononiens. Anno 1599. obiit. De nova curtorum chirurgia per insitionem commentatus est. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 105.

TAILLEPIED (Joh.) Anno 1582. Vixit. Exaravit comment. in Jeremiam. Vid. Wadding. pag. 262.

TAILORIUS (Thom.) edidit Christum revelatum, vel, tractatum de typis vet. Test. Christum adumbrantibus Anno 1664. Vide, TAYLOR.

TAISNERIUS (Joh.) Athensis, mathematicus, tempore Caroli V. claruit. Romae et Ferrariae artes mathematicas cum applausu docuit. Uno volumine, quaecunque chiromantiam attingunt, complexus est. Emisit etiam tract. de magnete, quem a Pet. Peregrino, Gallo, quondam confectum, furto sibi vendicasse, Gabr. Naudaeus in B. Pol. pag. 105. affirmat. Fertur etiam Barth. Coclitis librum de physiognomia convasasse. Vid. Sweertius, pag. 476. Ghilinus vol. 1. pag. 91. Thomasius de plagio, §. 553.

TALEMANIUS (Franc.) Edamensis, Anno 1534. floruit. Comm. Dionys. Rickelii in Jobum, Tobiam, Judith, Esther, praemissa doctissima epistola edi curavit. Vid. Sweertius pag. 257.

a TALLEACOTIO (Propert. Resta) scr. de falsa et vera sapientia, Romae Anno 1599.

TALPA (Pet.) Stellinus Frisius, medicus, Anno 1590. claruit. Empiricos carmine elegiaco, teste Sweertio pag. 636. salse perltrinxit.

TAM (Rabbi.) A. C. 1170. obiit. Reliquit librum [gap: Greek word(s)] . Vid. Buxtorf. in abbrev. pag. 170.

TAMBURELLUS (Dar.) Italus, Anno 1618. obiit. Edidit tacito suo nomine quaestiones desinitas ex triplici philosophia, rationali, naturali et morali, fol. Anno 1613. Vid. Alegambe, pag. 89.

TANCREDUS, Bononiens. glossator juris, Anno 1230. vixit. Scripsit de ordine judiciario.

TANCREDUS (Vincent.) de matrimonio scribere aggressus est, Panormi An. 1648. fol.

TANDLERUS (Tob.) reliquit dissertationes physicomedicas: item, decadem quaestionum chirurgicarum, An. 1610.

TANIUS (Joh. Pet.) Romanus, paravit indicem in Horatium. Vid. Alegambe, pag. 263.

TANNERUS (Adamus) Tirolensis, An. no 1632. obiit. Ingolstadii theologiam scholasticam professus est. Colloquio Ratisbonensi, An. 1601. instituto, interfuit. Composuit astrologiam sacram: dispp. theologicas in omnes Thomae partes, etc. Videatur Alegambe, pag. 4.

TANNERUS (Matth.) edidit incruentum sacrificium: judicium grave a domo DEI: martyres societatis Jesu, Pragae An. 1675.

TANSTETTERUS (Georg.) mathematicus, An. 1512. floruit Viennae. Dicunt, eum Imperatoris Maximiliani mortem aliquot annis praevidisse: ac W. Lazio adhuc puero vaticinatum esse, ipsum maximum futurum philosophum, medicum et variarum artium peritum. Utroque fidem factis assecutus est. Haec Ederus.

TANTIUS (Franc.) An. 1602. obiit. In magistrum Sententiarum commentari coepit. Vid. Waddingus, pag. 136.

TANUSIUS Geminus, Ciceronis aequalis, historiam reliquit. Mentio ejus apud Suetonium in Caes. c. 10. Plutarchum in eodem, Senecam epist. 93, etc. occurrit.

TAPPERUS (Ruard.) Enchusa Batavus, An. 1559. obiit. Expositiones articulorum in religione controversorum vulgavit. Vid. Sweertius, pag. 668. Val. Andr. in fast. Lovan. pag. 105.

TARRAFA (Franc.) Barcinonensis, gesta regum Hispaniae brevi scripto exposuit, An. 1553.

de TARANTA (Valasc.) Regis Galliae protomedicus, An. 1382. floruit. Composuit philonium pharmaceuticum et chirurgicum.

TARDOLUS (Lucas) celebris medicus, in puteo miserrime periit. Vid. Pierius Valer. de infel. lit. pag. 108.

TARINUS (Joh.) Andegavensis, philocaliam Origenis ex regia Bibliotheca Parisiensi imprimi curavit. Vid. Lambecius T. 3. Biblioth. Vindob. pag. 74.

TARNOVIUS (Joh.) celebris theologus, natus est An. 1586: obiit Anno 1629. Reliquit exercitationes Biblicas: comment. in prophetas majores et minores: item, in psalmos poenitentiales, etc. Vid. Henningus Witte in Theol. pag. 318.

TRANOVIUS (Paulus) natus est Anno 1562: decessit An. 1633. Extant ejus commentarius in Johannem Evangelistam: tres libri de conjugio: tres alii de ministerio: tract. de Trinitate contra Socinum, etc. Vid. Henning. Witte in. Theol. pag. 362.

TARPHON (Rabbi) A. M. 3840. vixit. Quidam eundem esse existimant cum Tryphone, cujus Justinus martyr meminit. Vid. Ganz, in Z. D. pag. 99.

TARQUITIUS, librum de viris illustribus confecit, teste Lactantio l. 1. c. 10. Ammianus Marcellinus l. 25. laudat Tarquitianos libros de rebus divinis. Vid. Macrobius sat. 3, 7. Glandorpius, pag. 829.

de TARRADE (Steph. Mich.) de amplitudine beneficiaria tractavit. Liber prodiit Paris. An. 1646. fol.

TARRAEUS (Hebius) nobilis a Sperga, scripsit satiram et epigrammata, A. 1612. Genuinus autor est Caspar Barthius. Vid. ipse Barthius in Celestina, pag. 376.

TARRAEUS (Lucillus) [gap: Greek word(s)] , Cretensis, condidit historiam urbis Thessalonicensis, teste Stephano in [gap: Greek word(s)] : tres libros adagiorum, teste eodem in [gap: Greek word(s)] : item, scholia in Argonautica Apollonii. Tarrhaei proverbia edidit Aldus Venetiis An. 1505. Vid. Meursius in Creta pag. 241. Bercklius in fragment. Steph. pag. 42.

TARRUTENUS (Paternus) JCtus, tempore Commodi Imp. occisus est. Reliquit 4. libros rerum militarium. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 1, 40. Bertrandus pag. 175. Quaere, PATERNUS.

TARRUTIUS (L.) Solino mathematicorum nobilissimus appellatur. Scripsit Graece de astris, quemadmodum ex Plinii indiculo autorum colligere licet. Ejus etiam Cicero 2. de Divinat. meminit, ubi familiarem suum vocat et tanquam Chaldaeis rationibus eruditum commendat. Alii ex L. Tarrutio L. Aruntium faciunt, invito Vossio de scient. mathem. pag. 447. in Addendis.

TARSIA (P. Ant.) carmine Europam celebravit Anno 1662. Extat ejusdem tract. de rebus Cupersanesium, Mantuae An. 1649. impressus.

de TARTAGNA (Gabr.) Burdegalensis, in caput tertiae Fen primis canonis A vicennae commentatus est Anno 1534. fol.

TARTAGNUS (Alex.) Imolensis, Anno 1477. obiit. A quibusdam veritatis pater; item, aureus et immortalis doctor appellatus est. Condidit lecturas in Digestum vetus et novum. Vid. Bumaldus pag. 13. Guido Panzirolus, 2, 112. Ghilinus vol 2. pag. 11. Quaere, IMOLENSIS.

TARTALEA (Nicol.) Brixianus, Anno 1566. mortuus est. Reliquit insigne opus de numeris et mensuris. Vid. Thuaus l. 19. Ghilinus, vol. 2. pag. 200.

TASCIUS Victorianus, Apollonii Tyanei vitam e Nicomachi schedio exscriptam edidit, teste Sidonio, l. 8. epist. 3.

TASSARA (Ant.) JCtus, scripsit de notariorum excessibus et erroribus, Anno 1590.

TASSINUS edidit ante paucos annos principales urbes et loca praecipua Galliae cum brevi descriptione.

TASSIUS (J. Bapt.) Bruxellensis, Anno 1614. obiit. Historiam Belgicorum tumultuum octo libris complexus est, teste Sweertio. Videatur Donatus Calv. pag. 238.

TASSIUS (Joh. Adolf.) mathesin in gymnasio Hamburgensi profitetur. Emisit geometriam empiricam Joach. Jungii una cum praefatione. Vid. Placcius, pag. 58.

TASSONIUS (Hildovinus) Anno 1441. obiit. Gesta abbatum Lobiensium literis consignavit.

TASSONUS (Alexand.) Mutinensis, superioribus annis claruit. Struxit poema egregium, quod Situlam appeliavit, bellum scil. ob situlam inter Mutinenses et Bononienses exortum: in quo gravitas facetiis miscetur: item, animadversiones in Petrarcham, in quibus pleraque Petrarchae vel tanquam vitiosa reprehendit vel tanquam absurda et inepta irridet atque rejicit. Historiam ecclesiasticam quoque composuit, in qua plurimis in rebus a Baronio dissentit. Id lepidum, quod se cum ficu pingi voluerit, ut innueret, se plurimorum annorum laboribus defunctum, vix mercedis tantum accepisse, ut ad unius fici aestimationem accederet. Vid. Nicius Erythraeus part. 1. Pinacoth. pag. 185.

TASSUS (Bernh.) Bergomensis, carmina et epistolas elaboravit. Vid. Ghilinus vol. 1. pag. 31. Donatus Calvus, pag. 84.

TASSUS (Faustinus) Berg. Anno 1597. obiit. Erat hebraicê doctus. Edidit tract. de adventu Messiae: item, explicationem orationis Jeremiae prophetae. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 108. Donatus Calvus pag. 130.

TASSUS (Torq.) Bernhardi filius, Anno 1595. obiit. Dialogos cocinnavit: item, carmina et orationes. Thuanus l. 113. vocat virum admirabili et portentoso ingenio. Vid. Ghilinus vol. 1. pag. 219. Imperialis in Museo pag. 132. Tollius de Inf. lit. pag. 25. Borremans. de poet. pag. 17.

TATARETUS (Pet.) collegit reportata in 4. libros Sententiarum, Venet. Anno 1617. fol.

TATAOS (Georg. Kovaos) scripsit de epilepsia, An. 1670: item, Herculem vere cognitum, Lugd. anno eodem.

TATIANUS, [gap: Greek word(s)] , S. Justini discipulus, A. C. 170. floruit. S. Hieronymus Syrum facit. Varia exaravit. Superest hodie ejus liber contra Nationes. Vid. Eusebius in H. E. 4, 37. Tandem in errorem lapsus sectam Encratitarum instituit.

Vid. Ph. Labbe Tom. 2. dissert. de S. E. pag. 378. Valesius in Eusebium pag. 84. Olearius in Abaco, pag. 411.

TAUBMANNUS (Frid.) Wonsesio Francus, natus est An. 1565: obiit An. 1613. Witebergae poesin et literas humaniores per 18. annos professus est. Composuit comment. in Plautum et Virgilium. Praecessit obitum ejus signum non contemnendum. Inter primos statim dies morbi sui, quo extinctus est, (inquit Erasmus Smidius in ejus parentatione ) mane expergefactus visus est sibi videre prope lectum suum arcam oblongam, et in ea virum sibi similem jacentem. Cumque initio deceptionem visus aut imaginationem inanem esse putaret, elevato capite prodigium attentius aspexit et rem sesealiter non habere deprehendit. Vid. J. P. Lotichius part. 3. B. P. pag. 187. Quenstad. pag. 176. Henn. Witte in memor. philos. pag. 83. Barth. Adv. 16, 3.

TAUERNERIUS (Joh.) Anno 1558. obiit. Tractavit de veritare corporis et sanguinis Christi in Eucharistia.

TAUFRERUS (Joh.) Labacensis Carniolanus, natus est Anno 1584: obiit An. 1617. Argentinae theologiam docuit. Scripsit de absoluto decreto contra Joh. Piscatorem.

TAULADANUS (Rob.) Aquitanus, animadversiones in Joh. Braceschum, Galeni interpretem, adornavit.

TAULERUS (Joh.) An. Chr. 1379. obiit. Condidit librum de novem gradibus perfectionis Christianae: tractatum de virtutibus: speculum et exemplar Domini Jesu Christi, etc. Quidam eum suspectum habent circa fidem: contra defendit ipsum Lud. Blosius. Vid. Quenstadius pag. 143. Olearius pag. 267.

TAURELLUS (Andr.) Divionensis, JCtus, exaravitorationem, cui titulus, lyra Orphei de harmonia triplicis mundi. divini, aetherei et elementaris, A. 1627.

TAURELLUS (Jac.) Fanensis, in Perusinogymnasio Horatium publice interpretatus est. Vid. Hieron. Magius 1. Var. lect. cap. 11. Manutius pag. 1. not. in Cic epist. famil. pag. 128. vocat virum optimum, exquisitae doctrinae, praestantis ingenii.

TAURELLUS (Laelius) scripsit de liberis et posthumis An. 1627. Vid. Scipio Gent. in Parerg. l. 1. c. 7.

TAURELLUS (Nicol.) Montbelgardensis, medicus et philosophus, natus erat Anno 1547: obiit Anno 1606. Altdorfii medicinam publice docuit atque exercuit. Edidit annotationes in opera Arnoldi Villanovani: triumphum philosophiae: alpes caesas contra Caesalpinum: discursiones physicas contra Piccolomineum: emblemata, etc.

TAURUS, [gap: Greek word(s)] , Berytius, philosophus Platonicus, sub Antonino Pio Imp. claruit. Scripsit de differentia dogmatum Platonis et Aristotelis: de rebus corporeis et incorporeis, etc. Vid. Suidas et Jonsius de S. H. PH. 3, 9.

TAUSCHIUS (Casp.) edidit fontes Salvatoris: matrem dolorosam: tractatum de humilitate, Antv. An. 1643.

TAXONUS (Alex.) Mutinensis, ignem ex numero elementorum expungere conatus est. Rationes ejus lege. l. 1. variar. quaestion. c. 1.

TAYGETUS (Joh. Ant.) Brixianus, carminibus innotuit. Vid. Tom. 2. Delit. Ital. pag. 1119.

TAYGETUS (Joh. Ang.) carmina reliquit, quae servantur Tomo allegato pag. 1118.

TAYLOR (Franc.) Anglus, Targum Hierosolymitanum in quinque libros Mosis latine edi curavit, A. 1649. Extat ejus dem examen praesationis Morini in Graeca Biblia.

TAYLOR (Jerem.) Anglus episcopus, Anno 1666. vixit. Casus conscientiae fol. adornavit.

TAYLOR (Thomas) in acta Apost. item, in epistolam ad Titum commentatus est. Extat ejusdem Christus revelatus, Lugd. Anno 1661. impressus.

TEBALDEUS (Ant.) Ferrariensis, inter poetas aliquem locum occupat. Vid. Tomus 2. Delit. Ital. pag. 1142.

TEDERICUS (Jac.) Anno 1370. vixit. In epistolam ad Romanos scribere aggressus est.

TEDESCHIUS (Prosp.) Florentinus, medicus Patavinus, a Greg. Leto in Ital. regn. pag. 335. memoratur.

TEGETMEIER (Henn.) analysin psalterii et 12. prophetarum minorum, An. 1626. emisit

TEGLEATIUS (Steph.) episcopus Patrensis, Cant. canticorum commentario exposuit, Venet. An. 1510.

TEGNAGEL (Greg.) Lovaniens. JCtus, edidit methodicam universi juris tractationem, teste Sweertio.

TEGNAGELIUS (Regner.) Arnhemius, JCtus, Anno 1585. obiit. Scripsit de origine et gestis Principum Geldrorum: item, methodum utriusque juris. Vid Valler. Andr. in Fast. Lovan. pag. 188.

TEGNAGELIUS (Sebast.) JCtus et Caes. Bibliothecae praefectus, veterum monumenta, hactenus inedita pro Georgio VII. aliisque pontificibus vulgavit, An. 1612. Vid. Lambecius in Bibl. Vien. l. 54.

TEGRIMUS (Nicol.) Lucensis, JCtus, patriam historiam et in ea praecipue vitam Castrucii egregia fide perscripsit, teste Jovio in elog. num. 141.

TELAUGES, [gap: Greek word(s)] , Pythagorae filius, Empedoclis praeceptor, [gap: Greek word(s)] . teste Suida.

TELECLIDES, [gap: Greek word(s)] , circa Olympiadem LXXXV. claruit. Telchiniacam historiam epico carmine expressit, quam tamen alii Epimenidi tribuere malunt. Vid. Athenaeus l. 7. Fertur etiam scripsisse comoedias. Ex iis [gap: Greek word(s)] , etc. allegari observo.

TELEPHUS, [gap: Greek word(s)] , grammaticus Pergamenus, Reges Pergamenos et eorum gesta quinque libris complexus est. Adhaec literis mandavit vitas comicorum et tragicorum. Vid. Suidas et Jonsius de S. H. Ph. 3. 9.

TELERA (Coelest.) Sipontinus, A. 1640. floruit. Opera Coelestini V. pontif. e tenebris eruit.

TELESARCHUS, [gap: Greek word(s)] citatur a Sexto Empirco l. 1. c. 12. contra mathem.

TELESIUS (Bernh.) celebris philosophus, reliquit novem libros de rerum natura, Neapoli Anno 1588. impressos. Vid. Imperialis in Museo, pag. 79. item, Sorellus de hominis perfectione, pag. 415.

TELESTES, [gap: Greek word(s)] , Comicus, Olympiade XCV. claruit. Fecit dithyrambos: item, comoedias. Ex comoediis [gap: Greek word(s)] allegantur. Vid. Suidas.

TELLERUS (Joh.) Normannus, Anno 1579. obiit. Autor archiconfraternitatis charitatis esse fertur. Condidit tabulas casuum conscientiae. V. Aleg. p. 275. f.

TELLEZ (Balth.) Ulyssiponensis, summam philosophiae universae An. 1640. edi curavit. Vid. Alegambe, pag. 55. Funccius part. 1. Orb. Imp. pag. 230.

TEMPLERUS (Joh.) theol. Doctor, edidit ideam theologiae Leviathanis contra Hobbes, Lond. An. 1673.

TEMPORARIUS (Joh.) struxit tres libros chronicarum demonstrationum Anno 1596. fol.

a TEMPSECA (G.) Brugensis, composuit historiam Atrebatensem. Vid. Sweertius, pag. 276.

TENA (Lud.) Accitanus, Anno 1611. claruit. Extat ejus Isagoge in totam S. Scripturam, Barcinone, Anno 1620. item, commentarius in epist. ad Hebraeos Toleti fol. Anno 1611. editus. Vid. Rivetus T. 2. Oper. pag. 892. 906. 908.

TENNEURIUS (Jac. Alex.) scripsit ad versus Chifletii vindicias Hispan. Paris. Anno 1651. fol. Vir multae eruditionis esse praedicatur.

TENNINUS (Laurent.) emisit practicam et theoricam juris, Venet. Anno 1588: item, tract. de cautelis An. 1597.

TENNULIUS (Samuel) Belga, h. t. claret. Composuit tractatum philologicum de Igne. Extant ejusdem notae in Frontinum de strategemat. Jamblichum, de re arithmetica latine transtulit doctissimisque notis illustravit: ut et frag mentum Stephani Byzantini. Excellit etiam in poesi, prout ejus carmina testantur.

TENTZELIUS (Andr.) edidit medicinam diastaticam: item, exegesin chymiatricam, Anno 1618.

TEPATUS (Arism.) JCtus, collegit sententias juris canonici, civilis et crimi nalis, Turini, Anno 1620.

TERELIUS (Dominicus) Lucensis, condidit 2. libros de generatione et partu hominis, An. 1578.

TERENTIANUS, Maurus, juxra nonnullos tempore Domitiani Imp. claruit. De eo illud Martialis 1, 87. accipiunt:

Vossius Terentianum Maurum eum existimat, ad quem librum suum [gap: Greek word(s)] Longinus exaraverat. Terentiani suavis. simum carmen de arte metrica hodienum superat, Vid. Glandorpius in O. R. pag. 835. Barthius in Claudian. pag. 793. et in Adv. 15, 2.

TERENTIUS. (Publ.) Afer, A. U. R. 615. obiit. Familiaris fuit Scipioni AEmiliano, usque adeo, ut Valgius et Memmius scripserint, eum Scipionis fabulas. edidisse pro suis. Comoediae ejus hodie in omnium. manibus versantur. Vitam Terentii Suetonius Tranquillus exaravit. In Terentium notas scripsere Weizius, Guyettus, alii. Vid. Glandorpius in O. R. pag. 835. Vossius de Philolog. pag. 42. Tho[?]asius de plagio. §. 554.

TERENTIUS Clemens, JCtus, quando vixerit, non certo constat. Viginti libros ad leges elaboravit. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 1, 75. Bertrandus, pag. 97.

TERENTIUS Scaurus, nobilis grammaticus, tempore Adriani Imp. innotuit. Composuit libr. de Caesellii Vindicis erroribus. Videatur Agellius 11, 15. Eidem tribuitur scriptum de orthographia.

TERENTIUS (Joh.) Italus, notas adjecit ad historiam plantarum Franc. Hernandi, Romae Anno 1651. Vid. Alegambe, pag. 276.

TERENTIUS (Joh.) meditationes philologicas hebraicas, Anno 1674: item, notas in Jobum An. 1663. edi curavit.

TERILLUS (Dominic.) Venetus, medicus, scripsit de vesicantibus, Venet. An. 1607. Vid. Linden, pag. 160.

TERPANDER, [gap: Greek word(s)] , musicus et poeta, juxta quosdam Olymp. XV. juxta alios vero Olymp. XXXIII. vixit. Suida teste, [gap: Greek word(s)] , i. e. lyricos modos primus composuit. Vid. Tzetzes in Chil. pag. 8. Simsonius in Chronico part. 3. pag. 76. Palmerius in emendation pag. 700. Seldenus in Not. ad Marmora Arundellina, etc.

de TERRA RUBEA (Joh.) JCtus, egit de successione regia inter patruum et fratris praemortui filium, An. 1586.

TERTIUS (Franc.) Bergomas, edidit Austriacae gentis imagines, An. 1569. Vid. Calvus, pag. 166.

TERTIUS (Joh.) Bergomas, Jobum et Tobiam comm. illustravit. Collegit etiam decisiones aliquot casuum conscientiae. Vid. Calvus, pag. 212.

TERTONUS (Ang.) exaravit dissertationem de rebus ad utramvis terrae marisque militiam spectantibus, teste Naudaeo l. 2. de stud. mil. pag. 523.

TERTULLIANUS (Q. Septimius) Florens, Carthaginensis, An. Chr. 200. floruit. Primo orthodoxus fuit: tandem in Montani haeresin prolapsus est. Scripta ejus Bellarm. in catal. scr. eccles. pag. 34. enumerat. Ea novissime edidit Cl. Rigaltius cum notis virorum doctorum. In librum de pallio Claud. Salmasius seorsim commentatus est. Sanctus Cyprianus tanti Tertullianum fecisse dicitur, ut nullum diem sine ejus lectione praetermitteret. Guido Panzirolus in JCt. 1, 50. eum juris civilis quoque peritum facit. Erasmus in Ciceron. pag. 152. Tertullianus (inquit) prudens et sciens obscuravit malis verbis bonas sententias, vel ipso durior Apulejo. Vid. Scaliger in Primis, pag. 96. Rivetus T. 2. Oper. pag. 1091. Valesius in Euseb. pag. 24. Olearius in Abaco, pag. 441. Ph. Labbe T. 2. diss. pag. 380.

TERTULLIANUS, JCtus, librum unum de castrensi peculio, et octo libros quaestionum exaravit. Vid. Bertrandus in JCt. pag. 135. Guido Panzirolus cum antecedente confundere videtur.

de TERVEL (Lud.) Granatensis, Anno 1630. floruit. Condidit ingens et magnae eruditionis opus de Indorum idololatria. Extat quoque ejus grammatica linguae Tabolosae. Vid. Alegambe, pag. 300.

TERZAGIUS (Jac. Phii.) Mediolanensis, composuit elogia illustrium Mediolanensium, teste Ghilino vol. 2. pag. 112.

TERZAGIUS (Lucil.) Mediolanensis, A. 1636. obiit. Reliquit tria volumina de peste: item, orationes. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 185.

TESCHENMACHERUS (Wernh.) struxit chronicon Cliviae, Juliae, Montium, Marchiae, An. 1638. fol.

TESMARUS (Joh.) exercit. rhetoricas octo libris complexus est, Amsterd. Anno 1620.

TESTRADUS (Paulus) synopsin doctrinaede natura et gratia, An. 1633. emisit. A Maresio part. 2. Sylloges disp. pag. 411. universalismi vehemens propugnator dictus est.

TETHINGERUS (Joh. Pedius) Tubingensis, confecit comm. de Wittebergiae rebus gestis sub Ulrico Principe. Extat apud Simon. Schardium vol. 2. Germ. Script. pag. 56.

TETIUS (Hieron.) Perusinus Comes, scripsit de aedibus Barbarinis, Romae Anno 1642.

TETTUS (Scipio) Neapolitanus, tractatum de Apollodoris exaravit: item, bibliothecam scholasticam, A. 1618.

TETZELIUS (Joh.) Pirna Misnicus, celebris Lutheri antagonista, An. 1519. obiit. Vid. Becmann. in proleg. Bibliothec. Francof. pag. 49. Albinus in chronico Misnensi, pag. 342.

TEUBERUS (Mich.) JCtus, A. 1581. Witebergae decessit. Collegit quaestiones juris civilis et Saxonici. Vid. Thomasius de plagio §. 555.

TEUCER, [gap: Greek word(s)] , Cyzicenus, edidit volumen deterra aurifera: alterum de Byzantio: Mithridaticarum rerum libros quinque: de Tyro totidem: totidem rerum Arabicarum: historiae Judaicaelibros sex. Vid. Suidas.

TEVENINUS (Clemens) Gallus. homo Romanae antiquitatis studiosissimus et scientissimus appellatur a Dion. Lambino in Horat. part. 2. pag. 173.

TEUPALUS, [gap: Greek word(s)] , teste Stephano in [gap: Greek word(s)] composuit.

TEXERA (Joseph.) An. 1601. obiit. Edidit stemmata Franciae: item, tractat. de ortu et initiis regni Portugalliae.

TEXTOR (Conr.) JCtus, collegit locos communes sive sedes materiarum vet. juris, An. 1622.

TEXTOR (Joh. Wolfg.) celebris JCtus, h. t claret. Altdorfii per 7. annos jura magno concursu professus est. Relicta Altdorfina, Anno 1673. Heidelbergam sese contulit. Tractavit de ratione status Germ. hodiernae, An. 1666.

THABORITA (Henr.) Frisius, An. 1508. vixit. Construxit historiam mixtam, i. e. ecclesiasticam et politicam, teste Sweertio.

THADDAEUS, de Florentia, seculo 13. claruit. Hic omnium primus inter Latinos subtilioris philosophiae notitiam cum artis medicae cognitione conjunxit et medicinam felicissime exercuit.

THALASSIUS, [gap: Greek word(s)] , monachus, circa A. C. 640. claruit. Reliquit de charitate et vera continentia, nec non de regimine mentis quatuor centurias. Extant Graece et latine. Vid. Olearius in Abaco pag. 443.

THALES, [gap: Greek word(s)] , Milesius, unus e septem Graeciae sapientibus, Olympiade XLVI. claruit. Quidam Phoenicem faciunt: id quod Palmerius in Emendat. pag. 445. im probat. Jonicam philosophiae sectam condidit. Apulejus in Floridis, geometriae penes Grajos primum repertorem facit Juxta Lactant. 3, 14. primus de rerum natura: juxta Minutium vero omnium primus de coelestibus disputavit. Rerum omnium originem aquam esse statuit. Struxit carmen de meteoris, aequinoctiis et aliis. Vid. Tzetzes in Chil. pag. 36.

THALETAS, [gap: Greek word(s)] , Cretensis, ante Olympiades tempore Lycurgi legislatoris floruit. Strabo lib. 10. pag. 850. [gap: Greek word(s)] appellat, et rythmos Creticos, Paeanas, etc. ei adscribit. Vid. Meursius in Creta, pag. 243. 244.

THALIUS (Joh.) Northusanus, silvam Hercyniam botanicam elaboravit. Extat in horto medico Joach. Camerarii. Vid. Linden pag. 395.

THALLELAEUS, JCtus, tempore Justiniani Imp. floruit. Inter [gap: Greek word(s)] interpretes Isidorus, Thallelaeus et Theophilus nominantur. Vid. Guid. Panzirolus in JCtis, 1, 85.

THALLUS, [gap: Greek word(s)] , Syriacam historiam diligenter tractavit, affirmante Africano apud Eusebium l. 10. de praeparat. Evangel. cap. 3. Mentio ejus apud Justinum Mart. Tertullianum, Lactantium et Eusebium in Chronico pag. 63. occurrit.

THALMANN (Bened.) scripsit de persona Christi Anno 1578: item, de coena Domini An. 1587.

THAMYRAS vel THAMYRIS, [gap: Greek word(s)] , Thrax, antiquus poeta, tempore Argonautarumvixit. Juxta Clementem Alex. Doricae harmoniae inventor extitit. [gap: Greek word(s)] inquit Tzetzes in Chil. pag. 121. item, poema de bello Titanum contra Deos.

THASCIUS Victorinus, struxit epitomen historiae Apollonii Tyanei. Vid. Sidonius Apollinaris 8, 3. Quaere, TASCIUS.

THEAGENES, [gap: Greek word(s)] , Rheginus, chronographus, tempore Cambysis Persarum regis claruit. Meminit ejus Tatianus in Orat. adv. gentes: item, Eusebius l. 10. de praeparat. Evangel. Vid. Jonsius de S. H. Ph. 1, 3.

THEAGENES, aliusapriori, Caricascripsit et Macedonica, quorum mentio apud Stephanum. Erat et alius Theagenes, grammaticus, [gap: Greek word(s)] .

THEAGES, [gap: Greek word(s)] , Pythagoricus, Stobaeo serm. 1. pag. 8. 10. allegatur.

THEARION, [gap: Greek word(s)] . Meminit ejus Plato in Gorgia pag. 310. Vid. Tzetzes in Chil. pag. 200.

THEBALDUS (Herm.) emisit consultationem de lithotomia vel calculi vesicae sectione.

THEBITIUS, Arabs, primus in astrologiam introduxit motum trepidationis, quem ideo impugnat August. Riccius.

THEGANUS, Francus, tempore Ludovici Pii vixit et de rebus ab eodem gestis librum confecit; quem una cum Francorum annalibus Pithoeus vulgavit.

THEIL (Joh.) analysin epistolarum dominicalium et festivalium An. 1658. composuit: item, carmina.

a THEMESWAR (Pelbartus) Vid. Erasmus Smid. in N. T. pag. 475. Quaere, PELBARTUS et OSWALDUS.

THEMISON, [gap: Greek word(s)] , Laodicenus Syrus, auditor Asclepiadis Myrleani, Olymp. CLXXXVI. claruit et sectam methodicam instituit. Meminerunt ejus Seneca epist. 95. Dioscorides l. 7. c. 2. Celsus in prooemio et Plinius 13, 17. ubi eum summum in medicina autorem nuncupat. Athenaeus l. 6. Themisonem in Pallenide allegat, qui sine dubio a priore diversus est.

THEMISTAGORAS, [gap: Greek word(s)] , condidit librum, quem vocavit [gap: Greek word(s)] , i. e. librum aureum. Testis autor Etymologici Magni, in [gap: Greek word(s)]

THEMISTOCLES, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, reliquit epistolas, quae extant.

THEMISTOGENES, [gap: Greek word(s)] , Syracusanus, tempore Artaxerxis memoriosi claruit. Scripsit de bello inter Cyrum juniorem et Artaxerxem dictum gesto. Meminit ejus Xenophon initio l. 3. [gap: Greek word(s)] . Suidas refert, eum praeterea quaedam de patria sua literis consignasse. Vid. Tzetzes in Chil. pag. 138.

THEMISTIUS, [gap: Greek word(s)] , philosophus et orator, tempore Constantis, Joviani, Valentis et Valentiniani Impp. vixit- A facundia Euphradas cognominatus est. Augustinus lib. de categoriis praeceptorem suum vocat. Struxit paraphrasin in libros analyticorum posteriorum. Ejus orationes latine transtulit Dionysius Petavius. Vid. Boethius in Cic. pag. 675. Cassiodorus, pag. 1073. Photius, Cod. 64. Vossius de philosoph. pag. 11. et de nat. log. pag. 73.

de THENIS (Pet.) Lovaniensis JCtus, Anno 1523. obiit. Vid. Valerius Andr. in Fast. Lovan. pag. 176.

THEO, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, imperante Theodosio seniore Imp. floruit et novam Euclidis editionem adornavit, in qua Euclidea et melius digessit et aliquot locis auxit. Hujus Theonis filia erat Hypatia, philosopha celeberrima, de cujus tristissimo exitu Socrates agit in H. E. 7, 15.

THEO, Smyrnaeus, mathematicus, judicio Vossii, Plutarcho coaevus erat. Condidit geometriam, stereometriam, astrologiam, arithmeticam, musicam. Superest ex iis musica et arithmetica. Et arithmeticam quidem primus edidit Ismael Bullialdus notisque illustravit. In ea multa referri, quae alibi frustra quaeras, laudatus Vossius lib. de scient. mathem. pag. 38. affirmat.

THEO, sophista, progymnasmata reliquit, quae Daniel Heinsius latine vertit Anno 1626. Videatur Vossius de nat. rhet. pag. 64.

THEOBALDUS (Zach.) Schlaccowaldo Bohemus, tractavit de bello Hussitico, Anno 1621.

THEOBAUDUS, monachus, An. 1126. claruit. Acta et miracula S. Prudentii martyris quatuor libris complexus est. Edidit Ph. Labbe Tom. 2. Biblioth. novae.

THEOBOLCIUS (Albert.) Polonus, Anno 1611. aetat. 76. obiit. Vulgo Ciceronis ore loqui a viris gravibus judicatus est. Contra Arianos celebrem disputationem habuit. Vid. Alegambe, pag. 10.

THEOCLES, [gap: Greek word(s)] , scripsit vitas caesarum et quidem Graece, quemadmodum Casaubono et Salmasio videtur. Vopiscus in Aureliano scriptorem temporum Caesarianorum appellat.

THEOCLYTUS, [gap: Greek word(s)] , Methymnaeus, Bacchica composuit. Vid. Athenaeus.

THEOCRITUS, [gap: Greek word(s)] , Chius, sophista, tempore Artaxetxis Ochi et Philippi Macedonum regi floruit. Condidit, teste Suida, epistolas admirabiles: item, historiam Libycam.

THEOCRITUS, Syracusanus, Olymp. CXXIII. sub Ptolemaeo Lagi et Ptolemaeo Philadelpho claruit. Exaravitio. eclogas rusticas: item, [gap: Greek word(s)] . Vid. Langbainius ad Longinum pag. 201. Palmerius in emendat. pag. 801.

THEOCTISTUS, [gap: Greek word(s)] , Vixit tempore Constantini Copronymi et vitam abbatis Nicetae literis mandavit.

THEOCTISTUS, grammaticus, de orthographia tractavit, teste Cassiodoro in divin. lect. cap. 30. pag. 922.

THEODECTES, [gap: Greek word(s)] , Phasilites, orator, Olympiade CIII. floruit. Artemisiae hortatu orationem funebrem habuit in laudem Mausoli, certantibus simul Naucrate, Isocrate et Theopompo: in quo certamine quidam Theodecten, alii Theopompum vicisse tradunt. Rhetoricam metro exaravit. Ab oratoria arte ad scribendas tragoedias sese contulit. Aristoteles in Rhetoricis l. 2. c. 23. ejus Ajacem, Alcmaeonem, [gap: Greek word(s)] , Socratem, l. 2. c. 26. ejusdem Oresten allegat. Agellius 10, 18. ex Hygino memorat, eum in ligata magis, quam in prosa placuisse. Vid. Vossius de nat. rhet. pag. 63. Thomasius de plagio §. 556. Scheferus ad rhet. Anonymi, pag. 83.

THEODECTES, junior, itidem Phaselites, prioris filius, tempore Ptolemaei Lagi claruit. Struxit 7. libros artis oratoriae: encomium Alexandri Epirotae: historica item et barbarica instituta. Vid. Suidas.

THEODORETUS, [gap: Greek word(s)] , Cyri episcopus, tempore Theodosiijunioris Imp. vixit. Elaboravit quinque libros historiae ecclesiasticae. Conscripsit etiam historiam Sanctorum, [gap: Greek word(s)] dictam. Praeterea in Pentateuchum, prophetas (excepto Esaia) et omnes S. Pauli epistolas commentatus est Vid. Niceph. Callistus in H E. 14, 54. Tzetz. in Chil. pag. 179. Rivetus Tom. 1. oper. pag. 1143. Ph. Labbe T. 2. dissert. pag. 388. Olearius in Abaco, pag. 444.

THEODORICI (Joh.) Macherentinus, An. 1610. obiit. Salviani libros adversus avaritiam in certa capp. distinxit et scholiis marginalibus illustravit. Vid. Sweertius, pag. 477. Alegambe, pag. 276.

THEODORICI (Vincent.) Harlemensis, An. 1526. obiit. Erasmum scriptis oppugnavit sub nomine Gothofr. Taxandri. Vid. Valer. Andreae in Fast. Lovaniens. pag. 104.

THEODORICUS, abbas monasterii S. Trudonis, An. 1100. floruit. Vitam S. Romuldi et aliorum stilo expressit.

THEODORICUS, abbas Benedict. Anno 1200. vixit. De S. Hildegardi duos libros elaboravit.

THEODORICUS a Niem, scriba pontificius, An. 1410. claruit. Historiam 38. annorum complexus est 4. libris: quorum 3. priores agunt de schismate universali: quartus vero inscribitur Nemus unionis. Eam primus vulgavit Simon Schardius Basileae A. 1560. Confer, NIEM.

THEODORICUS, Thuringus, monachus, tempore Rodolfi Habsp. Imp. vixit et octo libros de vita S. Elisabethae, Thuringiae principis, reliquit. Vid. Henr. Canisius, Tom. 5. lect. antiq. part. 2. pag. 143.

THEODORIDAS, [gap: Greek word(s)] , Syracusanus poeta, carmen struxit, quod extat apud Athenaeum lib. 11. Quidam ejus [gap: Greek word(s)] : item, [gap: Greek word(s)] allegant.

THEODORUS, [gap: Greek word(s)] , Anagnostes, unus ex lectoribus magnae ecclesiae Constantinopolitanae, tempore Zenonis Imp. vixit et duos libros collectaneorum historiae eccles. consarcinavit.

THEODORUS, Campidonensis, monachus S. Galli, An. 680. claruit et praeceptoris sui S. Magni vitam in literas retulit. Vid. Henr. Canisius T. 5. Ant. lect. part. 2. pag. 911.

THEODORUS, Gadareus, sub Tiberio Imp. floruit et certam rhetorum sectam Theodoream dictam, teste Quintiliano, instituit. Librum de historia: item, de Coelosyria et alia composuit. Vid. Suidas: item, Langbainius ad Longinum, pag. 23. Vossius de nat. rhetor. pag. 64.

THEODORUS, Hieropolita, edidit librum [gap: Greek word(s)] , i. e. de certaminibus. Meminit Athenaeus l. 10.

THEODORUS, Jasius, cognomine [gap: Greek word(s)] , dialecticus, Straboni l. 14. pag. 658. memoratur.

THEODORUS, JCtus, Justiniano imperante vixit. Guido Panzirolus 1, 83. Corippum ejus meminisse existimat hoc versu: Hinc Theodorus adest patria gravitate magister. In Pandectarum prooemii inscriptione antecessor vocatur, i. e. juris interpres.

THEODORUS Metochita, philosophus, An. 1332. obiit. Tam felicis memoriae fuit, ut nihil unquam eorum, quae vel legisset vel vidisset, oblivisceretur: nihilominus stilus ejus non omnium puncta fert, et rosas in scriptis ejus quaerentibus non rarospinae occurrunt. Reliquit paraphrasin in physicam Aristotelis: compendium hist. Romanae, etc. Mortuum laudavit Nicephorus Gregoras. Quaere, METOCHITA.

THEODORUS, Mopsuestanus, laudatur ab Isidoro Hispalensi in Viris illustr. c. 4.

THEODORUS Panages, [gap: Greek word(s)] , i. e. de genere Cerycum, teste Etymologo in [gap: Greek word(s)] . [gap: Greek word(s)] familia est Atheniensium dicta a Ceryce Mercurii filio.

THEODORUS Prodromus, Cotyaeus, Phrygiae episcopus, Anno 444. floruit. Vulgo Cyrus Prodromus vocatur, male. [gap: Greek word(s)] apud posteriores Graecos idem est quod [gap: Greek word(s)] , i. e. merus honoris titulus. Vid. Damke in Agapet. pag. 200. Reliquit [gap: Greek word(s)] jambica et heroica in capita veteris et novi Testamenti. Edita ea sunt Basileae An. 1536. Extant etiam novem ejus libri de. amoribus Rhodanthes et Dosiclis, quos Gilb. Gaulminus Paris. An. 1625. imprimi curavit. Dialogus de amicitia apud Stobaeum pag. 622. occurrit. Vid. Olearius in Abaco, pag. 127.

THEODORUS, Raitensis, An. C. 460. floruit. Struxiti 15. libros de incarnatione. Vid. Ph. Labbe, T. 2. diss. pag. 399. Rivetus T. 2. Operum, pag. 1148. Quaere supra, RAITU.

THEODORUS, Sebastenus, et THEODORUS, Sidetes, historici Cedreno in prooemio memorantur.

THEODORUS, Studita, An. Chr. 826. obiit. Exaravit epistolas supra ducentas. Extant etiam ejus catecheses et homiliae, partim ab Andr. Schotto, partim a Joh. Livineio Antv. editae. Vitam ipsius composuit Theodorus Daphnopates, quae dicitur extare Augustae Vindelicorum. Vid. Ph. Labbe T. 2. diss. p. 402. Olearius, pag. 448.

THEODORUS (Jacob.) Tabernaemontanus, medicus, An. 1590. obiit. Acidulas Swalbacenses invenisse traditur. Reliquit herbarium copiosissimum: item, thesaurum acidularum et historiam thermarum.

THEODORUS (Vitus) Anno 1548. decessit. Norimbergae in aede S. Sebaldi concionatorem se gessit. In tota Biblia Germanica annotationes breves confecit. Vide, DIETERICUS.

THEODOSIUS, [gap: Greek word(s)] , Tripolites, tempore Pompeji Magni claruit. Condidit tres libros de sphaerica figura. Eos Graece et latine edidit Joh. Pena. Scripsit etiam [gap: Greek word(s)] : item, 3. libros [gap: Greek word(s)] , qui Lutetiae Parisiorum in Bibliotheca regia adservantur.

THEODOSIUS (Joh. Bapt.) Parmensis, An. 1553. claruit. Concinnavit medicinales epistolas, numero 68.

THEODOTION, [gap: Greek word(s)] , Ponticus, sub Severo Imp. vixit. Primo Christianus fuit: deinde a Christianis ad Judaeos defecit et quartam Vet. Test. versionem Graecam adornavit. Vid. Rivetus T. 2. oper. pag. 896. Wetsteinius in epist. Origenis ad African. pag. 183.

THEODOTUS, [gap: Greek word(s)] , Phoenicia lingua res Phoenicum composuit, quas [gap: Greek word(s)] (aut [gap: Greek word(s)] ) teste Tatiano in orat. ad gentes, Graece transtulit. Meminit ejus Josephus l. 1. contra Apionem. Servius in Virg. ejusdem res Iliacas allegat.

THEODOTUS, Atheniensis, sophista, Philostrato de vitis Sophist. pag. 553. memoratur.

THEODULFUS, Aurelianensis, A. 821. obiit. Condidit 6. libr. carminum: tract. de Spiritu S. librum de ordine Baptismi, etc. Opuscula ejus Jac. Sirmondus imprimi curavit An. 1646. Vid. Ph. Labbe T. 2. diss. pag. 406. Olearius, pag. 448.

THEODULUS, tempore Zenonis Augusti claruit. Eclogam exaravit, in qua miracula Vet. Test. cum poetarum fabulis comparantur. Incipit: AEthiopum terras jam fervida torruit eastas, etc. Vid. Reinesius ad Daum. pag. 195. Dietericus, part. 1. Ant. Bibl. pag. 127. Olearius in Abaco, pag. 449.

THEOFRIDUS, Epternacensis abbas, Anno 1100. claruit. Vitam S. Willebrodi literis consignavit. Vid. Bruschius de monaster. pag. 143. a. Ejusdem flores epitaphii Sanctorum Anno 1619. prodierunt.

THEOGITON, [gap: Greek word(s)] , peripateticus, Stephano in [gap: Greek word(s)] memoratur.

THEOGNETUS, [gap: Greek word(s)] , Comicus, [gap: Greek word(s)] , [gap: Greek word(s)] , dramata sic dicta, reliquisse fertur. Vid. Suidas.

THEOGNIS, [gap: Greek word(s)] , Megarensis, poeta elegiacus, Olympiade LVIII. claruit. Extant ejus [gap: Greek word(s)] vel [gap: Greek word(s)] . Vid. Harpocration in [gap: Greek word(s)] .

THEOGNOSTUS, [gap: Greek word(s)] , monachus, histor. Anno 861. vixit et Ignatii Patriarchae causam historico libello expoluit. Vid. Hanckius in Byzant. script. pag. 251.

THEOGNOTUS, [gap: Greek word(s)] , grammaticus, ab Etymologo Graeco in [gap: Greek word(s)] et alibi allegatur.

THEON, poeta latinus, Ausonio epist. 4. vocatur mala bonorum carminum laverna. Vid. Thomasius de plagio §. 557.

THEOPHANES, [gap: Greek word(s)] , Byzantius, post Justinum II. floruit. Reliquit 10. libros, in quibus resgestae Justini II. Imp. continebantur. Vid. Hanckius in Byz. scr. pag. 674.

THEOPHANES, Cerameus, homilias in evangelia et festa confecit, quae prodierunt Paris. A. 1644. fol. curante Franc. Scorso. Vide, CERAMEUS.

THEOPHANES, Heracleopolita, physicus, Stephano in [gap: Greek word(s)] memoratur.

THEOPHANES, Lesbius, tempore Pompeji Magni, cui admodum familiaris erat, floruit. Tacitus refert, Graecos ei defuncto coelestes honores tribuisse. Strabo l. 3. inter illustres Mitylenaeos reponit. Reliquit [gap: Greek word(s)] . Confer Strabonem l. 11. pag. 503.

THEOPHANES, Confesssor, circa An. C. 780. claruit. Extat ejus chronicon. Vid. Hallerv. in B. C. pag. 386. Zeiller. part. 2. pag. 147. Mart. Hanckius in Byz. script. pag. 200.

THEOPHILUS, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, An. 412. obiit. Tractavit de cyclo Paschali. Vid. Ph. Labbe Tom. 2. dissert. pag. 409.

THEOPHILUS, Antiochenus episcopus, An. 170. floruit. Struxit commentariumin quatuor Evangelia: et tres libros ad Autolycum adversus Christianae religionis calumniatores. Vid. Lactantius. 1, 23. Ph. Labbe T. 2. diss. pag. 411. Rivetus, Tom. 2. Operum, pag. 1091.

THEOPHILUS, Epidaurius, medicus, Olympiade XCII, vixit. Comoedias conscripsit, ex quibus [gap: Greek word(s)] laudatur ab Athenaeo l. 10. Alii addunt [gap: Greek word(s)] , [gap: Greek word(s)] . Vid. Suiadas.

ipsum [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] composuisse. Meminit Theophili historici etiam Ptolemaeus in cosmogr. 1, 9.

THEOPHILUS, JCtus, Constantinopoli tempore Justiniani Imper. jura docuit. Cum Triboniano et Dorotheo Institutiones ex vett. Jurisconsultorum institutionibus et commentariis in unum volumen redegit. Pandectas etiam ex vett. JCt. scriptis collegit: item, codicem. Adhaec Institutiones in Graecum sermonem transtulit. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 1, 80. Tzetzes in Chiliad. p. 21. Theophili proconsulis meminit.

THEOPHILUS, Protospatharius, medicus, procudit libros quinque de fabrica corporis humani, quos Jun. Paulus Crassus latine reddidit.

THEOPHILUS quidam librum de agricultura condidit, testibus Varrone et Columella, 1, 1.

THEOPHILUS (Nicol.) Flensburgensis, JCtus, natus est Anno 1541: obiit An. 1604. Tractavit de homicidio, tutela, privilegiis studiosorum, etc. Fecit etiam epigrammata. Vid. Vindingus in R. H. pag. 148.

THEOPHRASTUS, [gap: Greek word(s)] , Eresius, Aristotelis discipulus, tempore Alexandri Magni claruit. Prius Tyrtamus dictus erat, sed Aristoteles ob divinam eloquentiam eum [gap: Greek word(s)] appellavit. Hesychius Illustr. circiter 2000. discipulos ludum ejus frequentasse asserit. Cicero eruditissimum et elegantisimum philosophorum nuncupat. S. Hieronymus in epistola ad Nepotianum 107. annos vixisse tradit. Scripsit [gap: Greek word(s)] : [gap: Greek word(s)] : [gap: Greek word(s)] : librum [gap: Greek word(s)] , etc. Catalogum omnium scriptorum Theophrasti Joh. Meursius Anno 1640. collegit. Plura de Theophrasto apud Diogenem Laertium invenies. Junge Boethium in Philosoph. pag. 284. Tzetzem in Cbiliad. pag. 109. 181. Palmerium in Emend. pag. 617. Vossium de nat. rhet. pag. 79.

THEOPHYLACTUS, [gap: Greek word(s)] , Bulgarorum archiepiscopus, tempore Diogenis Imp. circa An. Chr. 1081. claruit. In 4. Evangelia et omnes S. Pauli epistolas commentatus est. Vulgo audit S. Chrysostomi abbreviator. Videantur Ph. Labbe Tom. 2. diss. pag. 413. Oleartus, pag. 451.

THEOPOLDUS (Joh.) carminibus famam sibi peperit. Vid. Tom. 6. Del. Germ. pag. 674.

THEOPOMPUS, [gap: Greek word(s)] , Chius, Isocratis discipulus, tempore Artaxerxis Ochi et Philippi Regis Maced. floruit. Struxit [gap: Greek word(s)] : epistolas varias: librum [gap: Greek word(s)] : [gap: Greek word(s)] vel admiranda: [gap: Greek word(s)] : [gap: Greek word(s)] , etc. Philippica, teste Diodoro Siculo et Photio in Bibliotheca, 58. libris constabant. Dionysius Halicarnasseus eum [gap: Greek word(s)] appellat: contra Corn. Nepos in Alcibiade eum cum Timaeo conjungit et ambos maledicentissimos fuisse ait. Vid. Meursius ad Apollonium Dyscolum pag. 110. Langbainius ad Longin. pag. 110. Vossius de nat. rhet pag. 78. Jonsius ad S. H. Ph. 1, 9. Thomasius de plagio, §. 558.

THEOPOMPUS, Colophonius, [gap: Greek word(s)] , reliquit [gap: Greek word(s)] . Vid. Athenaeus l. 4. fin.

THEOPOMPUS, Comicus, Olympiade CII. claruiut. Hephaestion carmen ab eo [gap: Greek word(s)] dictum ait. Docuit 24. fabulas, ex quibus mihi sequentes observatae sunt, [gap: Greek word(s)] , [gap: Greek word(s)] , [gap: Greek word(s)] , [gap: Greek word(s)] , [gap: Greek word(s)] , [gap: Greek word(s)] , [gap: Greek word(s)] , [gap: Greek word(s)] , [gap: Greek word(s)] . Confer Joh. Meursium in notis ad Apoll. Dyscolum, pag. 98.

THEOPOMPUS, Sinopensis, scripsit [gap: Greek word(s)] , i. e. de terrae motibus, teste Phlegonte Tralliano l. de admirab. c. 19.

THEORIANUS, [gap: Greek word(s)] , Anno 1170. floruit tempore Manuelis Imper. a quo ad Atmenios, ut eos ab erroribus nonnullis revocaret, missus est. Extat ejus dialogus habitus cum Armeniis, a Leunclavio editus una cum Leontio. Vid. Phil. Labbe T. 2. diss. p. 417. Olearius, pag. 453.

libellum composuit de rebus in magna politia Platonis eleganter dictis. Nullius enim opiniones tam amplectebatur et admirabatur, quam Platonis. Ex Epicteti scholis etiam multa mutuatus est. Vid. Suidas, in [gap: Greek word(s)]

THEOTIMUS, [gap: Greek word(s)] laudatur a Plutarcho in para[?]el. minor. cap 8.

de THERAMO (Jac.) Aprutinus canonicus, circa Annum 1385. claruit. Reliquit consolationem peccatorum sive dialogum de redemtione humani generis.

THERONUS (Vital.) Limosensis, Anno 1610. claruit et Rupeliae deditionem carmine heroico decantavit. Vid. Alegambe, pag. 444.

THESAURUS (Casp.) JCtus, collegit decisiones Pedimontanas, Anno 1626. fol. editas.

THESEUS, [gap: Greek word(s)] , historicus, vitas illustrium virorum quinque libris complexus est. Suidas eidem tres libros Corinthiacorum tribuit. Vid. Autor Etymologici magni, in [gap: Greek word(s)] .

THESEUS (Janus) Italus, inter poetas numeratur. Videatur Tom. 2. Delit. Ital. pag. 1153.

THESPIS, [gap: Greek word(s)] , Tragicus, Olympiade XLVL. claruit Solonique coaevus fuit. Quidam ei tragicae artis inventionem tribuunt. Juxta Suidam primus facie fuco illita fabulas agere coepit. Vid. Horatius in arte, Seldenus ad marm. Arundellina, pag. 90.

de THESSALONICA (Joh.) composuit librum Scacchorum sive de diversis ho minum moribus, teste Fellero.

THESSALUS, [gap: Greek word(s)] , medicus, Hippocratis Coifilius et discipulus, Archelao regi Macedoniae medicam operam navavit. Galenus [gap: Greek word(s)] ac placitorum patriorum observantissimum appellat.

THESSALUS, Trallianus, tempore Neronis Imp. vixit. Cum Neroni familiaris esset, tanto fastu intumuit, ut se [gap: Greek word(s)] inscribi vellet in monumento, quod Galeni adhuc tempore viâ Appia extabat. Ab hoc Methodicorum secta orta est. Hippocratis aphorismos scriptis impugnavit, teste Galeno.

THESSAURUS (Car. Ant) Taurinensis, Anno 1640. claruit. Extant practicae ejus resolutiones de censuris ecclesiasticis. Vid. Alegambe, pag. 68.

THESSAURUS (Emanuel) Sabaudus, Anno 1630. floruit. Edidit genealogiam Christi: elogia 12. Caesarum: item, elogia Patriarcharum. Videatur Alegambe, pag. 103.

THESTORIDES, [gap: Greek word(s)] , carmina, ab Homero accepta, postea in insula Chio pro suis recitavit. Vid. Thomasius de plagio, §. 559.

THEVENOTUS (Nic. Melch.) hoctempore claret. Brevi Abulfedam, geographum, Arabice et latine in lucem dabit. Vid. Colomesius in G. O. pag. 265. Wagenseil. in Sota pag. 1046.

THEVETUS (Andr.) Anno 1555. obiit. Thuanus l. 16. literarum imperitum et impostorem fuisse affirmat. Condidit Franciam antarcticam, i. e. navigationem in Americam. Vid. Casaub. epist. 586.

THIARDAEUS (Pontus) Bisslanus, Anno 1605. obiit, aetatis 84. Ab Henrico III. Galliarum rege, Cabilonensi episcopatu donatus est. Paulo ante mortem de recta nominum impositione commentarium vulgavit et ad Philonis libellos a se illustratos adjecit. Vid. Thuanus l. 134. Colomes. in G. O. pag. 101. Quaere etiam, TIARDAEUS.

THIELMANNUS (Cornel.) Bruxellensis, Anno 1634. obiit. Acta martyrum Japonensium, Gorcomiensium, Pragensium, etc. in literas redegit. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 98.

THIERRIUS (Joh.) Lingo, JCtus, struxit repertorium aureum ordine alphabetico, Lugd. Anno 1518. Vid. Tom. 11. Tract. tract.

THIEULAINE (Maxim.) paravit thesaurum historiarum et factorum memorabilium, Colon. An. 1664. in 8.

a THIMO (Pet.) Brabantus, Anno 1473. obiit. Historiam Brabantinam tribus tomis absolvit, test Sweertio.

THOLINGERUS (Joh.) Talmessingensis, gnomas Theognidis latino carmine ex pressit, An. 1558.

THOLOSANUS (Pet. Gregor.) JCtus scripsit de jure universo. Vid. Sorellus de hom. perf. pag. 580. Quaere, GREGORIUS.

THOMAIUS (Camillus) Ravennas, reliquit methodum curandorum morborum rationalem An. 1550. Videatur Linden pag. 110.

THOMAS, Aquinas, natus est An. 1224: obiit Anno 1274. Vulgo Doctor Angelicus vocatur. Ejus discipuli Thomistae nominantur. Mortuum Johannes XXII. in numerum sanctorum retulit. Scripsit quamplurima, inter quae Summa Theologiae eminet, tantae aestimationis, ut eam non modo Graeci in suum sermonem verterint, teste Chytraeo, verum etiam Arabes et Chinenses. Opera ejus universa 17. tomis Romae prodierunt. Vid. Erasmus ad Rom. c. 1. et. Tim. c. 1. Jovius in elogiis, num. 2. Kirchm. de usu Con cord. Bb. 3. Phil. Labbe Tom. 2. diss. pag. 418. Quenstad pag. 388. Tribechovius de scr. ecclesiast. pag. 151. Thomasius de plagio, §. 560. Olearius, pag. 453.

THOMAS, Cistertiensis, monachus eruditus, Anno 1170. claruit. Cantici cant. expositionem confecit. Vid. Olearius, pag. 455.

THOMAS, Gualensis, Anno 1333. vixit. Metamorphoses Ovidianas secundum lensum moralem interpretatus est. Liber Parisiis Anno 1509. excusus extat. Vid. Olearius, pag. cit.

THOMAS, [gap: Greek word(s)] , Magister, grammaticus, vitam Euripidis literis consignavit. Prodiit ejusdem collectio Atticarum dictionum, Paris. Anno 1532. Vid. Vossius de nat. rhet. pag. 12.

THOMAS, Ravennas, librum admirabilem de vita hominis ultra 120. annos producenda exasciavit. Vid. Quenstadius, pag. 334.

THOMAS, Spalatensis, natus est Anno 1200: obiit Anno 1268. Reliquit historiam Salonitanorum et Spalatensium. Vid. Hallerv. in B. C. pag. 393.

a S. THOMA (Joh.) paravit compendium doctrinae Christianae, Brux. Anno 1658: cursum philosophicum tribus voluminibus, Colon. Anno 1652: cursum theologicum 7. tomis, Lugd. An. 1663.

THOMAS (Hubert.) Leodius, An. 1556. vixit et commentarium de Tungris et Eburonibus elaboravit Eum Simon Schardius Tomo 1. Germ script. pag. 336. exhibet. Praeterea Friderici II. resgestas 2. libris complexus est.

THOMAS (Paulus) Engolismensis, Anno 1617. claruit. Scripsit Lutetiados libros quinque: Rupellaidos libros sex. Vid. Colomesius in G. O. pag. 183.

THOMASIUS (Balthas) JCtus, tractavit de curatoribus et tutoribus, Patav. Anno 1642.

THOMASIUS (Franc.) Hetruscus, compos. tractatum de peste, Romae Anno 1587. THOMASIUS (Jac) professor Lipsiensis, hoc tempore claret. Struxit physicam: item, singularem tractatum de plagio.

THOMASIUS (Mich.) Lactantium a se correctum publicari curavit. Casp. Barthius in Claudian. pag. 890. vocat praestantissimi scriptoris non ineptum correctorem.

THOMASIUS (Pet.) Ravennas, ob memoriae praestantiam Petrus a memoria appellatus est. Universum juris civilis opus cum glossis adeo tenaciter memoriae tradiderat, ut fngula legum loca percunctantibus ad verbum fideliter recitaret. Confecit comment in feuda: juris alphabetum: item, libellum de memoria, quem Phoenicem inscripserat. Vid. Guido Panzirolus in JCtis 2, 138.

THOMATIUS (AEgid.) Cuniensis, JCtus, tractavit de muneribus patrimonialibus sive collectis Anno 1598. Extat Tom. 12. Tract. tract.

THOMSON (Georg.) adornavit vindicem veritatis adversus Justum Lipsium, Lond. An. 1606.

THOMSON (Guilh.) Anglus, struxit comm. in Cant. Cant. Anno 1585. Extat ejusdem antichristus refutatus.

THONERUS (Aug.) construxit quatuor libros observationum medicinalium, Anno 1649.

THORINUS (Albanus) natus est A. 1489: obiit An. 1549. Primus Pauli AEginetae librose Graeco latine transtulit et notis illustravit Idem C. Apicii libros decem de re culinaria partim suo marte, partim ad vetustum exemplar castigavit.

THORIUS (Franc.) Flander, medicus, Anno 1562. claruit. Epigrammata et satiras concinnavit.

THORIUS (Raph.) edidit hymnum Tabaci Anno 1628. Vid. Colomesius in Cimeliis. pag. 162.

THORNDICIUS (Herbert.) condidit origines ecclesiasticas, A. 1674: item, tractatum de ratione et jure finiendi controversias ecclesiae, Lond An. 1670. fol.

THORNTONIUS (Gilb.) capitalis Angliae justitiarius, A. C. 1292. vixit. et Bractonium de legibus et consuetudinibus Angliae in compendium redegit, teste Seldeno.

THOROMACHUS, historicus, chronicon reliquit, quod Canisius Tomo 2. Ant. lect. inseruit.

THRASEAS (L.) Paetus, Stoicus, a Nerone occisus est. Inter eruditos scriptores locum fibi postulat propter librum de vita Catonis Uticensis, quem non semel advocat Plutarchus in vita Catonis minoris. Vid. Jonsius de scr hist. ph. 3, 5. pag. 230.

THRASYALCES, [gap: Greek word(s)] , antiquior scriptor Aristotele, ex quo ipse Aristoteles nonnulla mutuatus est, teste Strabone l. 17. pag. 790. Conf. eundem l. 1. p. 29.

THRASYBULUS, [gap: Greek word(s)] , ab Etymologo Graeco in [gap: Greek word(s)] : item, a Scholiaste Hom. in Iliad. pag. 276. allegatur.

THRASYLLUS, [gap: Greek word(s)] , celebris mathematicus, tempore Tiberii Imp. claruit. Plutarchus Phliasium fuisse refert. Scripsit lib. de musica et harmonia. Ex eo nonnulla Theo Smyrnaeus l. 2. math. allegat. Ex Laertio discimus, eum reliquisse etiam librum [gap: Greek word(s)] . V. Jons. inscr. hist. Ph. 3, 3.

THRASYMACHUS, [gap: Greek word(s)] , Chalcedonius, primus animadvertit, in soluta etiam oratione, dummodo carminis modulos fugiamus, numerum quendam servari oportere: primusque in ea cola ac periodos observavit. Testes Cic. in oratore, Dionysius Halicarn. et Suidas. Thrasymachus in [gap: Greek word(s)] ab Aristotele in Rhet. 3, 1. adducitur. Vid. Philostratus in sopist. pag. 534. Vossius de nat. rhet. pag. 70.

THRIVERIUS (Jerem.) in artem Galeni commentari coepit. Ejusdem methodus medicinae An. 1592. prodiit.

THUANUS (Jac. August.) natus est Anno 1553: obiit Anno 1617. Condidit historiam rerum per totum orbem gestarum ab A. C. 1545. usque ad A. 1608. stilo luculento. Extant ejusdem hieracosophion sive de re accipitraria libri tres: item, constantia Jobi, Ecclesiastes, Threni Jeremiae, etc. Vid. Tom. 3. Del. Gall. pag. 922. Vitam suam ipse prolixe descripsit. Conr. Rittershusio ad Salvianum incomparabilis nostri temporis historicus nuncupatur. Anonymus in Biblioth. Politica curiosa notanter: Praecipuo loco ponendus est Thuanus, parlamenti Parisiensis praeses, scriptor eloquentia, doctrina, libertate, prudentia et fide nemine inferior, praesertim in rebus Gallicis, quibus ipse interfuit; in reliquarum gentium historia non pare ubique fidem meretur, quia alios sequi necessum habuit. Undefactum, ut etiam stilus ejus alicubi diversus deprehendatur. Verba namque autorum, quibus usus est, plerumque retinuit. Quae ad religionis historiam pertinent, summa aequitate et moderatione quanquam religioni pontificiae addictus tractavit, idcirco Politicocatholicus appellatur: a quibusdam etiam ut atheus et profanus traducitur. Vid. Boclerus ad

lib. 2. Tac. hist. 92. Caeterum praeferendae sunt editiones Parisinae, ab ipso Thuano procuratae, prima editio Anno 1604: et Genuensis, in qua nonnulla autoris jussu ab editore G. Mich. Lingelsheimio expuncta, singulisque libris praemissus indiculus scriptorum, quibus in concinnanda quaque parte historiae usus erat. Haec ibi. Plura Barlaeus in epist. pag. 961. Zeillerus part. 2. de hist. pag. 146. et part. 3. pag. 237. Funccius Tom. 1. O. I. pag. 442. aliique dabunt.

THUCYDIDES, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, historicus, tempore belli Peloponnesiaci, quod secundo anno Olympiadis LXXXVI. coeperat, floruit. Vid. Agell. l. 15. c. 23. Dictum bellum Thucydides octo libris complexus est. Eum Demosthenes tanti fecit, ut octies sua manu descripserit, teste Luciano T. 2. pag. 755. Judicia Lipsii, Casauboni, Coleri, etc. vide apud Whear in relect. histor. pag. 75. et seq. Adde Vossium de nat. rhet. pag. 68.

THUILIUS (Joh.) An. 1630. Patavii obiit. Fecit annotationes in Alciati emblemata. Vid. Rhodius de scr. suppos. pag. 6.

THULEM (Henr. Gunth.) composuit 2. libros de variis siclis et talentis Hebraeorum, Erfurti, An. 1676.

THUMMIUS (Theod.) celebris theologus, An. 1625. clar. Tractavit de impietate Weigeliana et Photiniana: item, de majestate carnis Christi in statu exinanitionis, etc. Vid. Micraelius, pag. 416.

THURINUS (Andreas) Pisciensis, scripsit de curatione pleuritidis per venaesectionem: item, de coena et prandio. Opera ejus prodierunt Romae, Anno 1545. fol. Linden pag. 36.

THURIUS (G.) Hungarus, carmina elaboravit. Vid. J. P. Lotich. part. 4. B. P. p. 141.

THURNAI (Simon) Anno 1201. vixit. Matth. Paris in Hist. Anglicana pag. 198. horrendam Historiam de eo memorat: Ipsis quoque diebus quidam Magister Parisiensis, natione Francus, nomine Simon, cognomento Thurnai, ingenio capacissimus et memoria tenacissimus, cum per decennium scholas artium nobilissime rexisset, utpote in trivi[?] et quadrivio, i. e. in 7. liberalibus artibus peritissimus, se contulit ad theologiam, in qua cum annos paucos desudasset, adeo profecit, quod dignissime cathedram ascendit magistralem. Legit igitur subtiliter valde et subtilius disputavit, quaestiones difficillimas et inauditas solvendo et eleganter dilucidando: tot habuit auditores, quot amplissimum palatium potuit continere. Una igitur dierum cum nimis profundis rationibus in medium propositis de Trinitate subtilissime disputasset, et dilata fuisset determinatio usque in crastinum, omnes theologi scholares in civitate praemuniti ad audiendum tot quaestionum inexplicabilium solutiones ad ipsius famosam scholam certatim et catervatim confluxerunt. Determinavit igitur Magister omnes praetactas quaestiones, et quae videbantur omnibus inenodabiles, tam dilucide, tam eleganter, tam catholice, ut omnes auditores redderet stupefactos. Et post determinationem accesserunt quidam ipsius familiariores et ad discendum avidiores, postulantes a Magistro, ut eo dictante quaestiones literis commendarent: dixerunt namque, indignum esse et jacturam irrestaurabilem, si memoria tantae scientiae deperiret. Quibus ipse elatus et major sibi se, ait oculis sublevatis et temere solutus in cachinnum, O JESULE, JESULE, quantum in hac quaestione confirmavi legem tuam et exaltavi: profecto si malignando et adversando vellem, fortioribus argumentis et rationibus scirem illam infirmare et deprimendo improbare. Et hoc dicto elinguis penitus obmutuit, non tantum mutus, sed idiota et ridiculose infatuatus nec postea legit vel determinavit: et factus est in sibilum et derisum omnibus, qui hoc audierant. Vir igitur intra biennium didicit literas cognoscere, et, ultione aliquantulum mitigata, a filio suo quodam diligenter edocente vix potuit pater noster et symbolum discere, retinere et balbutiendo pronunciare. Hoc igitur miraculum multorum scholarium suppressit arrogantiam et jactantiam refrenavit. Haec

vidit Magister Nicolaus de Fuly, vir magnae authoritatis, qui postea episcopus Dunelmensis factus suit, ex cujus relatu et certo testimonio haec literis commendavi, ne vetustas tantum miraculum aboleret, eodem episcopo suadente. Hucusque Mattheaus. Confer Mart. Guichardi Noctes Granzovianas cap. 24. pag. 421.

THURNHEUSER (Leonh.) Anno 1596. obiit. Extat ejus tract. de exorcismis: onomasticon: alchymia magna, etc.

THURRIANUS (Barth.) Genuensis, exaravit 4. libros de medica consultatione, Anno 1606. Vid. Linden, pag. 96.

THUSCUS (Leo) onirocritica Achmetis latine transtulit et Hugoni Eteriano inscripsit. Vid. C. Barthius ad Claudian. pag. 1324.

de THYERRY (Fr.) JCtus, clavem et oeconomiam utriusque juris publicavit, Anno 1671.

THYLESIUS (Anton.) Consentinus, carminibus pangendis operam dedit. Vid. Tom. 2. Delit. Ital. pag. 1154. Quaere, TILESIUS.

THYRAEUS (Herm.) natus est An. 1522: obiit An. 1591. Reliquit librum de religionis libertate. Vid. Aleg. pag. 180.

THYRAEUS (Pet.) Novetiensis, A. 1610. mortuus est Scripsit tractatum de apparitionibus, quarum fit mentio in Vet. et Novo Testamento. Vid. Sweertius, pag. 632. Alegambe, pag. 401.

THYSIUS (Ant.) theologus reform religionis, natus est Anno 1565. Tractavit de praedestinatione. Vid. Joh. Meursius in Athen. Batav. pag. 332.

TIARA (Petrejus) Waldrichemius Frisius, natus est Anno 1514: obiit Anno 1588. In nova Franeckerensi universitate literas Graecas aliquamdiu professus est. Pythagorae, Phocylidis et Theognidis sententias latino carmine expressit. Dialogos Platonis aliquot latina quoque civitate donavit. Carmina ejus exhibet Tomus 4. Delit. Belg. pag. 372. Vid. Sweertius, pag. 597.

TIARDAEUS (Pontus) A. 1605. vivere cessavit. Liber ejus de nominum impositione, Lugd. A. 1603. prodiit. Vid. Thuanus l. 134. Quaere, THIARDAEUS: item, TYARDUS.

TIBALDAEUS (Ant.) Ferrariensis, poeta, Anno 1537. claruit. Vid. Jovius in elog. num. 94.

TIBERINUS (Joh. Matth.) An. 1475. descripsit martyrium Simonis pueri a Judaeis interfecti.

TIBERIUS, [gap: Greek word(s)] , Imperator, vitam suam literis consignavit. Vid. Suetonius in Tib. c. 61. et in Domitian. c. 20. Scripsit praeterea versus Graecos et latinos, teste eodem Suetonio in Tib. c. 70.

TIBERIUS, Coruncanus, A. R. C. 474. floruit. Romae jus docuit, teste Pomponio. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 1, 7.

TIBERIUS, philosophus et sophista, construxit 3. libros [gap: Greek word(s)] : item, librum [gap: Greek word(s)] , etc. Vid. Suidas: item, Scheferus ad rhetor: Anonymi, pag. 64.

TIBERIUS (J. Bapt.) edidit instructionem ordinandorum, Colon. An. 1626. Vid Alegambe, pag. 226.

TIBULLUS, poeta, anno 2. Olymp. CLXXXIV. natus est. Reliquit elegias. Laudatur Ovidio et Quintiliano.

TICIDA (C.) poeta, amavit Metellam, quam ficto nomine Perillam vocavit. Meminit illius Ovidius 2. Trist.

TIDSTADIUS (Christ.) edidit epigrammata Anno 1621. item, poema de transitu Arhusio-Hafniaco, Anno 1623. Vid. Bartholinus in Danis, pag. 30. Quaere, DIDSTADIUS.

TIFERNUS (Greg.) carminibus famam sibi conciliavit. Vid. Tom. 2. Del. Ital. pag. 1171. Quaere, TIPHERNAS.

TIGEON (Thom.) Andegavensis, paravit anti-maeologicum, quo demonstrat, obstetricibus non esse tantum fidendum de virginitate aut defloratione mulieris adulterae testimonium ferentibus, Lugd. Anno 1574.

TIGRES, [gap: Greek word(s)] , Car, Batrachomyomachiam, quae hodie Homero tribuitur, juxta nonnullos exaravit. Vid. P. Joh. Nunnesius in not. ad Phrynichum pag. 13. item, Barthius ad Claudian. pag. 1110. Quaere, PIGRES.

TILEMANNUS (Fr.) Anno 1598. Witebergae obiit. Emisit discursum philologicum de historicorum delectu A. 1597. Vid. Zeillerus part. 2. pag. 152.

TILEMANNUS (Joh.) medicus, emisit synopsin, Anno 1643: item, experimenta circa auri solutiones veras et irreducibiles, Anno 1673.

TILENUS (Dan.) Anno 1612. claruit. Extat ejus speculum antichristi. Vid. Casaubon. in epist. pag. 258.

TILENUS (Georg.) Aurimontanus Silesius, JCtus, Anno 1590. obiit. Carmina ejus leguntur T. 6. Del. Germ. pag. 690.

TILESIUS (Ant.) Consentinus, contexuit libellos de coronis et coloribus. Vid. Jovius in elog. n. 122. Quaere, THYLESIUS.

TILESIUS (Bernhard.) Consentinus, celebris philosophus, Anno 1588. obiit. Vid. Thuanus l. 89.

TILESIUS (Nathanael) reliquit homilias dominicales, nuptiales, parentales. Anno 1605. floruit.

TILINGIUS (Matth.) medicus, librum composuit de tuba uteri deque foetu extra uteri cavitatem in tuba concepto, Anno 1670: item, de placenta uteri, Anno 1672. Ejusdem anatomia lienisAnno 1673. et tract. de febribus petechialibus Anno 1677. prodierunt.

TILIUS (Joh.) Anno 1570. obiit. Struxit comment. de rebus Gallicis. Ejus autoritati Galli plurim um tribuunt. Vid. Thuanus l. 47. Barthius in Briton. pag. 7.

TIMACHIDAS, [gap: Greek word(s)] , Rhodius, grammaticus, [gap: Greek word(s)] collegit. Citat eas Athenaeus. Idem coenarum [gap: Greek word(s)] undecim libris et quidem carmine complexus est, teste Suida. Vid. Meursius in Rhodo, pag. 168.

TIMAEUS, [gap: Greek word(s)] , Locrus, Pythagoricus, Platonis aequalis fuit. Eum loquentem Plato inducit in dialogo Timaeo inscripto. Composuit [gap: Greek word(s)] . Extat ejusdem libellus de natura et anima mundi, Dorica scriptus dialecto. Vid. Reinesius in V. L. l. 3. c. 2. pag. 345. Jonsius in scr. H. Ph. 1, 6.

TIMAEUS, Tauromenita, sub Ptolemaeo I. et II. claruit Condidit 68. libros, quibus argumenta rhetorica expressit: tres de Syria et ejus regibus: unum de Olympionicis: [gap: Greek word(s)] : item, bellum Pyrrhi cum Romanis. Acerbitatem ejus in scribendo multi improbant. Corn. Nepos in Alcibiade maledicentissimum, Strabo l. 4. [gap: Greek word(s)] appellant. Hincfactum, ut a reprehendendi studio [gap: Greek word(s)] vel [gap: Greek word(s)] vocaretur. Cicero tamen in Oratore eruditissimum et rerum copia et sententiarum varietate et compositione verborum non impolitum autorem nominat. Grandaevus factus est, si Luciano in Macrobiis credimus, qui eum 96. annos vixisse memorat. Videatur Langbain. ad Longinum pag. 25. Palmerius in emend.

pag. 112. Jonsius de S. H. Ph. 2, 2. Graevius part. 1. not. in epist. Cic. famil. pag. 255.

TIMAEUS (Balth.) a Guldenklee, collegit epistolas medicinales, Anno 1665. Ejus opera medicopractica Anno 1677. impressa sunt.

TIMAEUS (Jac.) Amersfortius, struxit commentar. in Aristotelem de generatione et corruptione: item, in meteora, Colon. Anno 1497.

TIMAGENES, [gap: Greek word(s)] Alexandrinus orator, sub Pompejo M. Romam venit ibique docuit. Suidas eum multa scripsisse dicit, nihil tamen eorum exprimit.

TIMAGENES, Milesius, scripsit de Heraclea Pontica et doctis illius urbis viris libros quinque. Vid. Suidas: item, Jonsius de S. H. Ph. l. 3, 1.

TIMAGENES, historicus, tempore Augusti claruit. Ex captivo cocus, ex coco lecticarius, ex lecticario usque ad amicitiam Caesaris felix, adeo utramque fortunam contemsit, et in qua erat et in qua fuerat, ut, cum illi multis de causis Caesar interdixisset domo, combureret historias rerum ab illo gestarum, quasi et ipse illi ingenio suo interdiceret, teste Seneca l. 5. controvers. 34. Conf. Eundem l. 3. de Irac. 23. ubi ita: Timagenes, historiarum scriptor, quaedam in ipsum (Augustum) quaedam in uxorem ejus et in totam domum ejus dixerat nec perdiderat dicta: magis enim circumfertur et in ore hominum est temeraria urbanitas. Saepe illum Caesar monuit, ut moderatius lingua uteretur: perseveranti domo sua interdixit. Postea Timagenes in contubernio Pollionis Asinii consenuit et tota civitate dilectus est. Nullum illi lumen praeclusa Caesaris domus abstulit: historias postea, quos scripserat, recitavit et combussit, et libros acta Caesaris Augusti continentes in ignem posuit. Haec ille.

TIMAGENES, Syrus, res Gallicas collegit, inque eo opere multa mutuatus est a Callisthene Sybarita. Meminit ejus Plutarchus in lib. de flum. lunge Ammian. lib. 15.

TIMAGORAS, [gap: Greek word(s)] , de fluviis tractavit, teste Stobaeo serm. 98.

TIMANNUS (Joh.) collegit farraginem consentientium in doctrina de coena Domini, Anno 1555.

TIMARCHUS, [gap: Greek word(s)] , Rhodius, [gap: Greek word(s)] ab Athenaeo l. 11. citatur. Vid. Meurs. in Rhodo, p. 108.

TIMESITHEUS, [gap: Greek word(s)] , Tragicus, tragoedias composuit. Ex iis seq. a Suida recensentur, [gap: Greek word(s)] .

TIMOCHARES, [gap: Greek word(s)] , scripsit de rebus Antiochi regis. Allegatur ab Eusebio l. 9. de praeparat. Evang.

TIMOCLES, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, Comicus, comoediis celebris factus est. Fabulae ejus erant [gap: Greek word(s)] . Vid. Suidas.

TIMOCLES, alter et ipse Comicus, comoedias docuit. Ex iis sequentes erant juxta Suidam, [gap: Greek word(s)] . Confer Photium in epist. 55.

TIMOCRATES, [gap: Greek word(s)] , Metrodori frater, Epicuri discipulus, tempore regis Ptolemaei vixit. Meminit Laertius, qui eum citat [gap: Greek word(s)] . Vid. Reinesius in V. L. 3, 3.

TIMOCRATES, Lacedaemonius, scripsit [gap: Greek word(s)] , i. e. de ludo pilae. Vid. Meursius in miscell. Lacon. 4, 17.

TIMOCREON, [gap: Greek word(s)] , Rhodius, Olympiade LXXV. vixit. Composuit comoediam in Simonidem et Themistoclem. Epitaphium ejus Athenaeus exhibet. Vid. Meurs. in Rhodo, p. 108. Conf. Suidam.

TIMOLAUS, [gap: Greek word(s)] , in [gap: Greek word(s)] a Plutarcho in lib. de flumin. allegatur.

TIMOLAUS, Larissaeus, orator Macedo, Anaximenis Lampsaceni discipulus, [gap: Greek word(s)] , id est, singulis Iliadis Homericae versibus fingulos hexametros versus adjecit. Inde nova

Ilias enata est. Operi nomen [gap: Greek word(s)] impositum. Confer Hesychium Illust de viris claris et Suidamin [gap: Greek word(s)] .

TIMON, [gap: Greek word(s)] , Phliasius, philosophus Pyrrhonius (non ille [gap: Greek word(s)] , qui Peloponnesiaci belli temporibus vixit) sub Ptolemaeo Philadelpho claruit et Antigono Gonatae familiaris fuit. Reliquit hexametra: tragocdias 60: comoedias 30: sillorum libros tres: et cinaedos. De hoc Timone Laertius legatur: item, Jonsius de S. H. Ph. 2, 3.

TIMON, Nicaeus, Apolloniates, vixit tempore Tiberii Caesaris. Vid. Laertius l. 9.

TIMONAX, [gap: Greek word(s)] , scripsit [gap: Greek word(s)] , teste Scholiaste Apollnii l. 4. Allegatur ab eodem etiam [gap: Greek word(s)] , lib. 3. pag. 217.

TIMONIDES, [gap: Greek word(s)] , Leucadius, Plutarcho memoratur in Dione.

TIMOSTHENES, [gap: Greek word(s)] , navarchus Ptolemaei Philadelphi, librum edidit de portubus ( [gap: Greek word(s)] ) quem Eratosthenes postea pene totum exscripsit et in geographiam suam transtulit, ne praefatione quidem excepta. Testis Marcianus Heracleota, qui Rhodium facit. Confer Strabonem l. 9. Meursium in Rhodo, pag. 109.

TIMOTHEUS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, vitas philosophorum collegit. Eum aliquoties citat Laertius. Vid. Jonsius de S. H. Ph. pag. 349.

TIMOTHEUS, Gazaeus, Anastasio imperante floruit. Scripsit de quadrupedibus et feris Indicis, Arabicis, AEgyptiis et Libycis: item, de avibus peregrinis et de serpentibus libros quatuor. Ita Suidas. Confer Tzetzem in Chil. 4. pag. 61.

TIMOTHEUS, Milesius, Olympiade XCV. claruit. Stephanus [gap: Greek word(s)] in [gap: Greek word(s)] (ubi plura) autor est, eum struxisse 18. libros [gap: Greek word(s)] : it. [gap: Greek word(s)] mille. Suidas addit, eum fecisse 18. dithyrambos: 21. hymnos: 36. [gap: Greek word(s)] octo. Clemens Alex. 1. Strom. refert, Timotheum primum fuisse, qui in choro cithara cecinerit [gap: Greek word(s)] . Juxta alios 10. et 11. chordam lyrae addidit. Si Suida standum, 97. annos vivendo explevit.

TIMOTHEUS, Pergamenus, Clementi Alexandr. 4. Strom. et Theodoreto l. 8. contra Graecos memoratur. Vid. Jonsius de S. H. Ph. pag. 349.

TIMOTHEUS, Athenienis, mediae comoediae poeta, fabulas varias composuit. A Suida sequentes enumerantur, [gap: Greek word(s)] : quibus addi possunt ex aliis [gap: Greek word(s)] .

TIMOTHEUS, Chronographus, [gap: Greek word(s)] ab Eusebio in Chronico l. 1. pag. 4. allegatur. Confer Cedrenum pag. 47.

TIMOTHEUS (Mich.) elaboravit tractatum de visitandis ecclesiis, Venet. Anno 1586.

TIMOXENUS, [gap: Greek word(s)] , citatur a Scholiaste AEschyli [gap: Greek word(s)] . Ubi Vossius putat legendum esse, [gap: Greek word(s)] .

TINCTOR (Joh.) Canonicus Tornacensis, sub Friderico III. Imp. claruit. Scripsit contra Bonetum et Franc. de Maronis asserentes, S. Johannem evangelistam fuisse verum et naturalem filium S. Mariae virginis. Videatur Sweertius, pag. 478.

TINCTOR (Joh.) Nivellensis, JCtus, Anno 1495. floruit. Reliquit librum de origine musices: item, tres libros de arte contrapuncti. Videatur Sweertius, pag. 477.

TINCTORIUS (Matthias) historiam pontificum, judicum, ducum et regum Judae et Israel juxta seriem genealogicam complexus est.

TINDALLUS (Wilh.) paravit semitam ad S. Scripturas ferentem, teste Kempio pag. 22. Idem Kempius pag. 142. Tindallum N. Test in Anglicanam linguam transtulisse et martyrio tandem coronatum fuisse memorat.

TINELLUS (Zoroastres) Senensis, Physicus Ilcinensis, tomum medicarum consultationum juxta Hippocratis doctrinam, An. 1605. in lucem prodire jussit.

TINTUS (Silv.) condidit tractatum de ordinatione clericorum, qui prodiit Romae An. 1601.

TIPHANUS (Claud.) Parisiensis, natus est Anno 1571. Composuit declarationem ac defensionem doctrinae scholasticae de hypostasi et persona ad illustranda mysteria Trinitatis et incarnationis, Anno 1634. Videatur Alegambe, pag. 82.

TIPHERNAS (Greg.) medicus et philologus, Anno 1490. claruit. Is, cum Lutetiam venisset, Rectorem accessit et operam suam academiae obtulit in docenda lingua Graeca: ac stipendium sibi tribui postulavit juxta decretum, quod extat in jure pontificio. Rector, etsi miratus est hominis peregrini audaciam, tamen ad consilium retulit. Ibi laudata est voluntas Tiphernatis, et decretum stipendium, et Graece docere jussus est. Ita Graeca lingua Lutetiam invecta fuit. Strabonis Asiam latine transtulit Jovius in elog. n. 118. refert, famam fuisse, Herodiani historias a Gregorio translatas eique morienti a Politiano subtractas esse: qua de re tamen ipse dubitat. Carmina ejus Tom. 2. Delit. Ital. pag. 1171. occurrunt. Vid. Autor de repar. L. L. apud Gifan. pag. 400. Crusius in Germano-Graecia pag. 234. Melchior Adamus in vita Capnionis, pag. 38.

TIRABOSCUS (Jac.) Bergomas, tractavit de laudibus Bergomi, teste Don. Calvo pag. 315.

TIRABOSCUS (Lucr.) Asulanus, concilio Tridentino interfuit. Extant ejus expositio in Psalmos, Venetiis impressa, Anno 1572. ethica Spiritus S. in Psalm. 118. item, comm. in Apocalypsin. Vid. Donatus Calvus pag. 375.

TIRAQUELLUS (Andr.) Fontiniacensis Picto, JCtus et senator Parisiensis, Anno 1558. vivis excessit. Reliquit amplissimos commentarios de nobilitate: de primogenitis: de legibus connubialibus: scholia in Alexandrum Neapolitanum, etc. Thuanus l. 28. tradit, eum aeque ingenii, ut corporis numerosa prole foecundum fuisse, singulisque annis singulos libros et liberos reipubl. dedisse. Vid. C. Barthius in 2. Theb. Papinii pag. 1036. Ghilinus vol. 2. pag. 18. Thomasius de plagio, §. 563.

TIRESIAS, [gap: Greek word(s)] , vates, si Diis placet, librum de thuris signis composuit. Ita Lutatius ad Papinium. Librum supposititium fuisse, C. Barthius ad 4. Theb. Statii pag. 1106. haud male judicat.

TIRINUS (Jacobus) Antverpiensis, natus est Anno 1580: obiit Anno 1636. In universam vet. et novi Testamenti Scripturam 3. tomis commentatus est. Vid. Phil. Labbe in B. B. pag. 73. Alegambe, pag. 214.

TIRO (Sabinus) scripsit [gap: Greek word(s)] , i. e. de hortensibus, quod opus dedicavit C. Mecaenati. Vid. Plinius 19, 8.

TIRO (Tullius) Ciceronis libertus, libros de vita patroni sui elaboravit: item, 3. libros de jocis ejusdem. Vid. Asconius Pedianus in orat. pro Milone, Quintilianus 6, 2. Glandorp. pag. 854. Vossius de nat. rhetor. pag. 93.

TISLINUS (Joh.) confecit enarrationes in aliquot orationes Ciceronis. Extant ejusdem collectanea, Anno 1565. impressa.

TISSIER (Bertr.) collegit opera historica scriptorum Cisterciensium Anno 1669. fol.

TITELMANNUS (Franc.) Hasselensis, Anno 1553. obiit. Struxit apologeticum pro editione vulgata: ut et collationem super epistolam ad Romanos contra Jac. Fabrum et Desid. Erasmum. Condidit etiam comment. in Jobum. Vid. Sweertius, pag. 257. Waddingus in S. O. M. pag. 136. Saussay pag. 85. Olearius in Abaco pag. 166.

TITIANUS, poeta, tempore Ausonii claruit, a quo fandi artifex dictus est. Citantur ab eodem ejus apologi. Videatur Glandorpius, pag. 843.

TITIANUS (Julius) Commodi et Severi Imp. temporibus floruit. Capitolinus scribit, simiam temporis sui dictum esse, quod cuncta imitari soleret Edidit libros provinciarum: epistolas sub nominibus illustrium foeminarum: [gap: Greek word(s)] : controversias sive themata ex

Virgilio: libros de re rustica, etc. Isidorus l. 2. Orig. c. 2. etiam rhetoricorum librorum Titiani meminit. Vid. Savaro in Sidon. pag. 3.

TITINNIUS, inter comicos latinos antiquos locum occupat. Nonius eum citat in Gemina, Barbato, Fullonibus, Praeliis, Privigno, Setina, Veliterna. Fragmenta collegit Rob. Stephanus. Vid. Glandorpius, pag. 804.

TITINNIUS Capito collegit exitus illustrium virorum, quemadmodum constat ex Plinii l. 8. epist. 2.

de TITIS (Placidus) edidit physiomathematicam, Anno 1649: tabulas primi mobilis, Anno 1657: epitomen astrosophicam de diebus decretoriis et aegrorum decubitu, An. 1660.

TITIUS (Cajus) A. U. 650. clar. Orationes ejus Cicero in Bruto ob argutias et urbanitatem commendat. Addit, easdem argutias Titium transtulisse in tragoedias satis quidem acute, sed parum tragice. Vid. Glandorpius, pag. 842.

TITIUS (Gerh.) celebris theologus, h. t. claret. Ejus tract. de phrasibus sive locutionibus vett. ecclesiae doctorum, quibus pro fucandis novitatibus suis pontificiae ecclesiae doctores hodie abutuntur, An. 1976. in lucem prodiit.

TITIUS (Joh. Petrus) poeta et professor eloquentiae in Athenaeo Gedanensi h. t. claret. Quidam eum Borussicum Virgilium nuncupant. Manuductionem ad excerpendum An. 1660. exaravit.

TITIUS (Robertus) Burgensis, conscripsit 10. libros locorum controversorum Florent. An. 1584. Eum oppugnavit Ivo Villiomarus seu Iosephus Scaliger.

TITUS, [gap: Greek word(s)] , Bostrorum in Arabia episcopus, sub Valente Imp. obiit, teste Hieronymo. Extant tres ipsius libri contra Manichaeos, Ingolst. Anno 1604. excusi. Vid. Ph. Labbe T. 2. diss. pag. 451. Olearius in Abaco, pag. 459.

TOB (Joseph) An. M. 1604. vixit. Confecit librum Olam Amuba. Vid. Ganz. in Z. D. pag. 132.

TODESCHINUS (Adr.) Gandensis, Romae obiit. Texult commentarium de castrorum metatione et machinis bellicis, teste Sandero.

TOEGIUS (Bart.) JCtus, varios tractatus, ad causas criminales pertinentes, composuit.

TOGRAI, medicus Arabs, A. C. 1137. obiit. Vid. Hottingerus in Biblioth. quadripart. pag. 265.

TOINARDUS (Nicol.) Aurelianensis, paravit chronologiam et harmoniam: item, observationes physicas. Vid. H. O to, in praefat lexici Rabbinici.

TOLETANUS (Petrus) opus de restitutione Gabr. Vasquezio sublegisse arguitur. Videatur Thomasius de plagio[?], §. 565.

TOLETUS (Franc.) Cordubensis, natus est Anno 1532: obiit Anno 1596. Primus omnium ex societate JESU in collegium Cardinalium cooptatus est. Scripsit philosophica et theologica. Extant ejus commentarii in logicam et physicam: notae in Johannem, Lucam et epistolam ad Romanos: item, Summa caluum conscientiae. Vid. Casaubonus in epistola ad Ducaeum, pag. 38. Nicius Erythraeus, part. 1. Pinacoth. pag. 136. Saussay pag. 151. Alegambe, pag. 138.

TOLLIUS (Corn.) scripsit de literatorum infelicitate. Extat ejusdem comm. in Ausonium poetam. Ejus industriâ in lucem etiam prodiit Joh. Cinnami historia de rebus gestis Joh. et Manuelis Comnenorum, An. 1652. in 4.

TOLOSATE (Casimirus) tractavit de placitis Atomistarum. Liber prodiit Biterris An. 1674.

TOMAEUS (Leonicus) Epirota, Patavii primus latinorum philosophorum Aristotelem Graece interpretatus est. Reliquit eruditos commentarios in parva naturalia: item, librum de varia historia. Vide, LEONICUS.

TOMASINUS (Jac. Ph.) Patavinus, episcopus AEmoniensis, composuit virorum illustrium elogia Anno 1630: vitam Titi Livii: libellum de tesseris hospitalitiis: Petra[?]cham redivivum An. 1650. bibliothecam Laurentii Pignorii, Anno 1668: libellum de donariis et tabellis votivis: inscriptiones urbis Patavinae sacros et profanos, etc. teste Hallerv. in B. C. pag. 153. Quaere, RHODIUS.

TOMASINUS (Paulus) Jac. Phil. Toma sini frater, natus est Anno 1584: obiit Annno 1643. Reliquit consiliorum legalium sedecim volumina: item, volumen observationum circa statuta Pata vina Vid. J. P. Tomasinus in elog. part. 2. pag. 374.

TOMASIUS (Franc.) Florentinus, Anno 1514. obiit. Scripsit in Porphyrii universalia: item, in libros posteriorum Aristotelis. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 65.

TOMBUS, Anglus, scriptis dimicavit cum Baxtero de peccato gloriationis in homine.

TOMICIUS (Pet.) Polonus, Anno 1535. obiit. Erat vir quadruplici lingua disertissimus, ut facile ex oratione ejus ad Aug. Regem et libro legationum, quas pro rep. obierat, colligere licet. Vid. Starovolscius, pag. 17.

TOMITANUS (Bernhardinus) An. 1576. vivere desiit. Patavii logicam Aristotelis cum applausu interpretatus est. Edidit introductionem in elenchos sophisticos: animadversiones in 1. posteriorum Aristotelis: paraphrasin in Matthaeum, etc. Vid. Imperialis in Museo pag. 48. Ghilinus, vol. 1. pag. 33.

TONELLUS (Hippol.) Florentinus, sub nomine Theophili Pytonilli de sacrificio missae commentatus est Anno 1665. Vid. Greg Letus in Ital. regn. pag. 417.

TONSTALLUS (Cutbertus) Dunelmensis episcopus, scripsit de arte supputandi, Paris. Anno 1529. item, de veritate corporis et sanguinis Christi in eucharistia Anno 1554. Vid. Gabbema in epist. clarorum viror. pag. 16.

TONSUS (Joh.) Mediolanensis, carminibus innotescere coepit. Vid. Tom. 2. Delit. pag. 1175.

TOPIARIUS (Dom. AEgidius) Flander, Anno 1579. obiit. Paravit conciones in evangelia et epistolas. Vid. Sweertius, pag. 219.

TOPPELTINUS (Laur.) Transilvanus, collegit origines et occasus Transilvanorum An. 1667.

TORALIUS (Franc.) Hisp. episcopus Jucatani ap. Indos occidentales, primus omnium advenarum didicit linguam Popolocam, in eaque edidit grammaticam, dictionarium, variaque opuscula doctrinae Christianae, teste Waddingo in S. O. M. pag. 137.

TORCHILLI (Christ.) Morsianus, Anno 1560. obiit. Tractavit de causis et cura pestilentiae. Vid. Vindingius in Hafniens. Rect. pag. 62.

TORELLA (Casp.) episcopus S. Justae, librum confecit de pudendagra: item, alium de portentis: ut et de Solis et Lunae defectibus Anno 1578. Vid. Linden, pag. 202.

TORELLUS (Aloys.) Augustinianus, Gregorio Leto in Ital. regn. pag. 120. memoratur.

TOREUS (Aoys.) de febri puncticulari, quae vulgo Tavardillo dicitur, commentatus est. Vid. Linden, pag. 20.

TORINUS (Albin.) Vitodurensis, exaravit apologeticam epistolam ad Andernacum Anno 1539.

TORMIUS (Ericus) Anno 1607. natus est. Edidit sedecim sermones antiquitarum Danicarum: item, theatrum Cosmographicum. Vid. Vindingius in R. H. pag. 339. Barth in Danis, pag. 44.

de TORNAMIRA (Joh.) Gallus, librum 9. Almansoris, A. 1507. commentario illustravit. Vid. Linden, pag. 397.

TORNIELLUS (Car.) Mediolanensis, Anno 1630. obiit. Habuit orationem in laudem Car. Borromaei. Vid. Alegambe, pag. 72.

TORNIELLUS (H.) Novariensis, Anno 1570. decessit. Extat ejus tract. de actibus. Videatur Guido Panzirolus in JCtis, 2. 176.

TORNORUPAEUS (Joh.) in Persii satiras commentatus est. Vid. C. Barthius in 6. Theb. Stat. pag. 392.

TORPHEUS (Snaebiornus) Islandus, collegit annales praesidum Islandiae, Anno 1656. in 4.

TORRENSIS (Franc.) compos. inter alia tractatum de sola lectione legis et prophetarum Judaeis cum Mosaico ritu et cultu permittenda, Romae Anno 1555. Hallervordius in B. C. pag. 91. Fr. Torrensem et Franc. Turrianum pro uno et eodem agnoscit.

TORRENSIS (Hieron) Catalaunus, Anno 1611. obiit. Condidit confessionem Augustinianam Anno 1569. Extat ejusdem comm. in 1. epist. Pauli ad Timoth. Vid. Alegambe, pag. 187.

TORRENTINUS (Herm.) Swollensis, Wesselo Gansfortio familiaris fuit, cujus suasu Alexandri carmina emendavit commentariisque illustravit. Extat ejusdem Elucidarius poeticus. Videatur Sweertius. pag. 343.

TORRENTIUS (Laevin.) Gandavensis, episcopus Antverpiensium, An. 1595. extinctus est. Struxit comment. in Horatium: item, notas in Suetonium Tranquillum. Carmina ejus leguntur Tomo 4. Delit. Belg. pag. 395. Vid Sweertius pag. 506. Ghilinus, vol. 2. pag. 175.

TORRICELLIUS (Evangelista) tractavit de sphaera. Liber prodiit Forentiae, Anno 1644.

TORRINIUS (Barth.) edidit Parnassum tricipitem seu Musarum afflatus physiatromathematicos An. 1657.

TORTELIUS (Joh.) Aretinus, An. 14[?]0. floruit. Texuit librum de orthographia. Jovius in elog. num. 108. nobile aeternumque volumen de potestate literarum. [?]ppellat. Idem Appianum historicum prope ad verbum latine interpretatus est. Vid. Hier. Magius in misc. l. 2. c. 14. pag. 1339. Vossius de vitiis lat. serm. pag. 76.

TORTARIUS, ante 800. et ultra annos vixisse creditur. S. Mauri translationem carmine hexametro celebravit. Vid. Barthius in Adv. 52, 7.

TORTORELLUS (Barth.) Veronensis, orator et poeta, Leoni Allatio in Apibus Urbanis, pag. 59. memoratur.

TORTUS (Flav.) Ticinensis, fecit additiones ad sextum volumen consiliorum Baldi. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 81.

TORTUS (Jac.) Papiensis, JCtus, Anno 1479. mortuus est. Videatur Idem, pag. 257.

TOSARIUS (Joh.) Aquilovicanus, a Socino allegatur. Vid. Maresius Tom. 1. contra Tirinum pag. 81.

TOSETTUS (Lud. Charens.) Patavinus, introductorium concinnavit in artem medicam practicam, Venet. An. 1515. fol. Vid. Linden pag. 428.

TOSSANUS (Daniel) Mompelgartensis, natus est Anno 1551: obiit Anno 1602. Heidelbergae theologiam professus est. Varia scripsit. Vid. Zeillerus part. 2. de hist. pag. 152.

TOSSANUS (Paulus) enchiridion locorum theologiae Anno 1628. vulgavit: item, indicem in S. Biblia.

TOSSARIUS (Joh.) Aquilovicanus, in 4. prophetas majores, Basil. Anno 1558. commentatus est. Vid. TOSARIUS.

TOSTATUS (Alfons.) episcopus Abulensis. Anno 1454. obiit, aetatis 40. Reliquit vastos in Scripturas commentarios. De hoc dici solebat: Hic stupor est mundi, qui scibile discutit omne. Erat vir excellentis ingenii et admirandae memoriae: divinae etiam sapientiae et antiquitatis peritissimus. Mirantur multi, quod tantum scribere potuerit. Tanta (inquit nonnemo ) ejus sunt volumina, ut, si vel a primo natalis die numerando terna folia attribuas, plura scripsisse comperias. Vid. Ph. Labbe Tom. 1. diss. pag. 38. Quenstad. pag. 30. Olearius in Abaco, pag. 20.

TOSUS (Joh.) Mediolanens. vitam Emanuelis Philiberti, Sabaudiae ducis, literis consignavit. Extant ejusdem delitiae Italorum poetarum. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 137.

TOVAR (Hier.) Hisp. librum de ponderibus medicamentorum exaravit, Anno 1572. in 4.

a TOVAR (Simon.) Hispalensis, struxit methodum de compositorum medicamentorum examine, An. 1586.

TOXITES (Mich.) An. 1573. floruit. Edidit duo onomastica. 1. philosophicomedicum. 2. Theophrasti Paracelsi, sive earum vocum, quarum in scriptis ejus usus, explicationem. Videatur J. P. Lotichius part. 3. B. P. pag. 137.

TOXOTIUS, Senator, Antonini Caes. proneptem uxorem habuit. Scripsit poemata, quae adhuc extabant tempore Capitolini. Vide, JUNIUS.

TOXOTIUS (Andr.) problemata philosophiatrica, An. 1608. promulgavit. Ejus honorificam mentionem facit Hildanus. Vid. Barthol. in Danis, pag. 8.

TRACHYENUS (Nic. Nancel.) Noviodunensis, struxit analogiam microcosmi ad macrocosmum, i. e. relationem et proportionem universi ad hominem, Paris. Anno 1611. fol.

TRADELIUS (Georg.) JCt. natus est Anno 1530: obiit An. 1589. Librum quendam Ostorodo Photiniano opposuit. Extant ejusdem consultationes illustrium causarum.

TRAFICHETTUS (Barth.) Britonariensis, emisit antidosin adversus M. A. Capitellum Anno 1572. Videatur Linden, pag. 97.

TRAGUS (Hieron.) medicus, natus est Anno 1498: obiit Anno 1554. Collegit herbarium: cellam penariam: dissertationes quinquaginta de herbarum nomenclaturis.

TRAJANUS (Nerva Ulpius) Augustus, Dacica composuit. Ea allegat Priscianus l. 6.

TRAJANUS, Patricius, tempore Justiniani Rhinotmeti floruit. [gap: Greek word(s)] , teste Suida.

TRAJECTANUS (Jac.) Olevitanus Monachus, scripsit de modo visitandi et corrigendi subditos: item, de ratione inquirendi in eorum defectus, Brixiae Anno 1500.

TRAMENUS (Lud.) Tridentinus, praescripsit methodum medendi, Ingolst. An. 1590. Vid. Linden pag. 434.

TRANSALGARDUS (Bernh. Gauslinus) Feltrianensis, orationem habuit de laude Thomae Aquinatis An. 1604.

TRANSILVANUS (Max.) Bruxell. carmina elaboravit. Vid. Tomus 4. Delit. Belg. pag. 449.

TRAPEZUNTIUS (Georg.) Cretensis, natus est Anno 1396: obiit Anno 1486. Eugenii Pontificis temporibus Romam venit, postea a Nicolao V. scriba pontificius factus est. Multa e Graecis transtulit: nec pauca ipse latine composuit. Scripsit etiam commentariolum, in quo asserebat, Johannem Evangelistam nondum esse mortuum. Platoni iniquior fuit nec laudem ejus ferre potuit, Aristoteli unice deditus. Platonis tamen partes Card. Bessarion tuendas suscepit. Ad extremum Trapezuntius literarum prorsus oblitus est. Erasmus in Ciceroniano pag. 160: G. Trapezuntium, inquit, fateor virum egregie doctum deque re literaria pulcre meritum, qui se ad Ciceronis dictionem effingendam studio composuisse videtur. Vid. Jovius in elog. num. 26. Tollius de Inf. lit. pag. 9. Olearius in Abaco pag. 176.

TRAPOLINUS (Pet.) Patavinus, de morbo Gallico tractare instituit. Vid. Linden pag. 506.

TRAVAGINUS (Franc.) emisit physicam disquisitionem super observationibus a se factis tempore ultimorum terraemotuum ac potissimum Ragusiani, Anno 1673: item, indicium gyri terrae divini.

TREBATIUS (C.) Testa, JCtus, tempore J. Caesaris vixit et libros plures scripsit. Allegatur a Macrobio, 3, 6. Vid. Guid. Panzirolus in JCt. 1, 18. Bertrandus, pag. 247.

TREBELIUS (Herm.) Isennacensis Thuringus, JCtus, circa Annum 1514. clar. In lucem emisit encomium D. Annae carmine heroico concinnatum: item, Pyram Marchicam five hist. de perfidia Judaeorum Berolini combustorum.

TREBELLIUS Pollio, historicus, vitas Augustorum, ut Claudii et 30. tyrannorum, literis expressit. Gesnerus ei dictionem tersam tribuit. Vid. Mart. Hanckius part. 1. de S. R. R. pag. 136.

TREBELLIUS (Theod.) promtuarium lat. linguae duobus voluminibus complexus est Anno 1545. fol.

TREIBENACH (Joh.) de fortuna humana et DEI providentia Anno 1634. commentatus est.

de TREIO (Gutierez) Hisp. Anno 1536. floruit. Scripsit comm. in 4. Evangelia et epistolas S. Pauli.

TRELAEUS (Nic. Clem.) Lotharingus, Anno 1573. claruit. Edidit Austrasiae reges et Lotharingiae duces. Vid. J. P. Lotichius part. 4. B. P. pag. 90.

TRELCATIUS (Lucas) senior, natus est est Anno 1542: obiit Anno 1602. Reliquit synopsin theologiae. Vid. Meurs. in Bat. pag. 149.

TRELCATIUS (Lucas) junior, natus est Anno 1573: obiit Anno 1607. Exaravit institutiones theologiae. Vid. Meursius loco cit. pag. 230.

TREMELLIUS (Cn.) Scrosa, libros de re rustica composuit. Plinius 7, 23. vetustissimum post Catonem peritissimumque reirusticae scriptorem nominat. Confer Varronem de re ru[?]t. 1, 2. et 2, 1.

TREMELLIUS (Eman.) Ferrariensis, patre Judaeo natus Anno 1580. obiit. Heidelbergae et Sedani hebraicas literas interpretatus est. Edidit grammaticam Chaldaicam et Syram: item, Novum Test. Syriacum una cum versione. Biblia etiam V. T. ex Hebraeo transtulit brevibusque scholiis illustravit. Vid. Thuanus l. 71. Rivetus Tom. 2. Oper. pag. 917. 919. Hornbeck de Conv. Jud. pag. 24. Thomasius de plagio, §. 566.

TRETERUS (Thomas) Posnaniensis, edidit effigies Romanorum Impp. Romae, Anno 1583. gesta Pontificum: vitam et miracula S. Benedicti. Videatur Starovolscius, pag. 70.

TRETIUS (Pet. Albinianus) JCtus, scripsit de pontificia potestate. Extat Tomo 13. Tract. tract.

TREVINNIUS (Melch.) Navarrus, Anno 1628. obiit. Lud. de Ponte opera prope omnia ex Hispanico latine transtulit. Vid. Alegambe, pag. 342.

a TREVIO (Joh.) Anno 1478. vixit. Viginti quinque orationes S. Chrysostomi latine reddidit. Extant ejusdem duae orationes: una de humana felicitate: altera de animarum immortalitate. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 227.

TREVISANUS (Bernh.) librum compos. de chymico miraculo vel lapide philosophico An. 1583.

TREVISIUS (Andr.) Fontanetensis, de febribus pestilentibus An. 1588. scribere aggressus est. Vid. Linden pag. 38.

TREUTLERUS (Hieron.) Silesius, JCtus, Anno 1607. obiit. Carmina ejus continentur Tomo 6. Delit. Germ. pag. 879. Extant ejus consilia: item, dispp. selectae ad Pandectas.

TREVUS (Pers.) medicus, reliq. exercitationes ad librum St. Roderici Castrensis de sero lactis An. 1634.

TREW (Abdias) Onoldinus, natus est Anno 1597: obiit Anno 1669. Altdorfii Physicam et mathemata docuit. Edidit physicam Aristotelicam: item, directorium mathematicum.

TRIBARCHUS (Casp.) Mutinensis, scripsit carmina ad Galeacium Marescottum. Vid. Gr. Letus in It. regn. pag. 179.

TRIBECHOVIUS (Adam) h. t. claret. Egit de doctoribus scholasticis Anno 1665. Extant ejusdem exercitationes Anti Baronianae.

TRIBESCUS (Jac.) Brixianus, collegit responsiones ad 1000. quaesita in omni fere facultate, ex operibus S. Augustini excerptas, Venetiis An. 1583.

TRIBONIANUS, [gap: Greek word(s)] , Sidetes, vitam Theodoti philosophi tribus libris complexus est. Vid. Suidas.

TRIBONIANUS, JCtus, tempore Justiniani Imp. claruit. Ejus opera dictus Justinianus in conscribendo legum thesauro usus est. Ipse Imper. in prooemio Instit. vocat virum magnum, cujus solertiam et legum scientiam, etc. jam ex multis rerum argumentis acceperit. Hesychius Illstr. et Suidas scribunt, fuisse hominem impium et alienum a religione Christiana foedumque adulatorem: ut qui Justiniano persuaserit, non moriturum ipsum, sed una cum corpore in coelos raptum iri, quod ipsum quoque tradit Procopius. Pergit Suidas et ait, pecuniae ad miraculum fuisse avidum, jus pretio vendere solitum, quotidie leges alias scripsisse, alias sustulisse pro cujusque necessitate, precio accepto. Nec probitatem modo, sed eruditionem quoque et [gap: Greek word(s)] in eo desiderant Cujacius, Hotomannus, Salmasius, alii. Vid. Calixtus in epit. Theol. moral. pag. 112. et Reinesius in epist. ad Hofm. et Rupert. pag. 411.

TRICESIUS (Andr.) Polonus, natus est Anno 1520. Edidit librum epigrammatum et epitaphiorum. Vid. Starovolscius, pag. 82.

TRICHETUS (Raphael) du Fresne, Burdigalensis, exaravit epistolam de Charondae effigie in Catanensi nummo expressa ad Pet. Seguinum Anno 1658. Catalogus insignis ejus bibliothecaepost mortem prodiit Anno 1662. in 4. Vide, FRESNEUS.

TRICLINIUS (Demetrius) [gap: Greek word(s)] , reliquit librum de sphaera. Eum alii Empedocli Agrigentino adscribere ausi sunt: verum male, judice Vossio. Vid. C. Barthius in Claud. pag. 557.

TRIEST (Jac.) Noviomagus, Anno 1600. tres libros moralium epigrammatum concinnavit.

du TRIEU (Phil.) Haureanus, Hanno, emisit manuductionem ad logicam An. 1614. Vid. Alegambe, pag. 405.

TRIGAUTIUS (Nicol.) Duacensis, Anno 1628. mortuus est. Bis Chinenses adiit, quorum conversionem, quantum in se erat, promovit. Res Chinensium literis mandavit. Composuit vocabularium Chinicum, in quo Chinarum characteres ad nostrum elementorum ordinem ita revocabat, ut triduo totum artificium a Chinensibus potuerit intelligi. Videatur Sweertius, pag. 583. Alegambe, pag. 357.

TRIGGUS (Franc.) Anglus, Anno 1589. vixit. Paravit noctes sacras in 11. priora capp. Apocalyptica.

TRIGLANDIUS (Jac.) scripsit de potestate civili et ecclesiastica Anno 1642: item, de trina DEI gratia An. 1636.

TRINAGIUS (Bernhardin.) Vicentinus, collegit inscriptiones veteres urbis Vicentinae Anno 1577. Vid. Gr. Letus in Ital. regn. pag. 179.

TRINCAVELLIUS (Victor) Venetus, medicus, doctis suis scriptis inclaruit. Opera ejus universa 2. tomis, An. 1592. editis, comprehenduntur.

TRINCKHUSIUS (G.) Thuringus, confecit dissertationem de coecis sapientia et eruditione claris An. 1672.

a S. TRINITATE (Dominicus) Parisiensis, struxit bibliothecam theologicam, septem libris distinctam, quae tamen nondum in lucem prodire potuit. Vid. Ph. Labbe in B. B. pag. 45.

a S. TRINITATE (Philipp.) condidit itinerarium orientale Anno 1649: opus de sacramento poenitentiae An. 1670. historiam ordinis Carmelitani A. 1656.

TRIPHYLIUS, [gap: Greek word(s)] , Cypri episcopus, tempore Diocletiani Imp. vixit. Vitam et miracula S. Spiridionis versibus jambicis celebravit. Vid. Suidas.

TRIPOLITA (Theod.) [gap: Greek word(s)] , condidit 2. libros de diebus et noctibus; it. 3. libros sphaericorum. Illos Jos. Auria Romae Anno 1581: hos Joh. Penia Paris. Anno 1558. imprimi curaverunt.

TRIPUTIUS (Leo) sive Leon Tripaut antiquitates urbis Aurelianensis Anno 1572. publicavit.

TRISSINUS (Aloy[?].) emisit problemata medicinalia An. 1547. Vid. Imperialis in Museo, pag. 89.

TRISSINUS (Galeatius) Vicentinus, Anno 1612. vixit. In Genesin et Exodum commentatus est.

TRISSINUS (J G.) Vicentinus, Anno 1550. obiit. Adornavit Sophonisbam tragoediam. Vid. Thuanus l. 6. Imperialis pag. 43. Ghilinus, vol. 1. pag. 108.

TRISTANUS (Casp.) paravit disceptationem de clerico medico, Valentiae Anno 1606.

TRISTANUS (Joh.) Sanctamantius, condidit 3. tomos commentariorum historicorum Anno 1644. Item, tres libellos adversus Jac. Sirmondi libellum de triplici nummo ejusque anti Tristanos, Anno 1650. Gassendus l. 3. vitae Peirescii vocat rerum antiquarum eximie peritum. Vid. Valesius in Euseb. pag. 67. Bo[?]ius in notit. scr. eccles. c. 3. pag. 29.

TRITHEMIUS (Joh.) abbas, natus est Anno 1462: obiit Anno 1516. A Carolo Bovillo, Joh. Wiero et J. Bodino inter magos numeratur. Reliquit 3. volumina de origine et gestis Francorum: tractatum de viris illustribus: chronicon Hirsaugiense: steganographiam, etc. De steganographia Vossius l. 1. Gramm. Lat. cap. 41. legi poterit. Vid. Ph. Labbe in B. B. p. 130. et Tom. 1. diss. de S. E. pag. 609. Becman. in Exerc. Theol. pag. 399. Dietericus part. 1. Ant. bibl. pag. 205. Ghilinus, vol. 1. pag. 91. Olearius, pag. 268. Naudaes in B. P. pag. 99.

TRIVERIUS (Jerem.) Flander, medicus, An. 1554. decessit. In Hippocratis aphorismos et Corn. Celsum commentatus est. Vid. Sweertius, pag. 345.

TRIVET (Nicol.) Anglus, Anno 1328. obiit. Reliquit annales Anglorum. Vid. Olearius in Abaco pag. 335.

TRIVISANUS (Thom.) JCtus, collegit decisiones causarum civilium, criminalium et haereticarum An. 1595.

TRIVORIUS (Gabr.) adornavit apologiam contra Procopii [gap: Greek word(s)] , Paris. Anno 1613.

TRIVULTIUS (August.) Mediolanensis, Anno 1548. obiit. Condidit historiam Romanor. Pontificum.

TRIUMPHO (Franc. Statius Advortentius) Frisius, comp. tractatum de Mecoenate, teste Sweertio, pag. 256.

TRIUMPHUS (Aug.) Anconitanus, Anno 1328. obiit. Extat ejus Summa de potestate ecclesiastica: item, commentarius in orationem Dominicam.

TROCHOREUS (Joh. Keufnerus) Halensis, An. 1543. claruit. Struxit pharmacopoliterion: item, libellum de peste. Vid. Linden, pag. 364.

TROGNAESIUS (Alex. Car.) Antv. Anno 1610. vixit. Edidit comparationes vett poetatum.

TROGUS (Pompejus) tempore Octaviani Augusti claruit. Vopiscus in Probo eum disertissimis viris annumerat. Confecit 44. historiarum libros, quos in epitomen Justinus postea contraxit. Charisius etiam ejus libros de animalibus allegat.

TROILUS, [gap: Greek word(s)] , Constantinopolitanus sophista, sermones politicos et septem libros epistolarum elaboravit. Vid. Suidas et Codinus.

TROMBA (Georg.) disputationem coram Eman. Palaeologo inter Demetr. Chrysoloram et Ant. Asculanum habitam de verbis Christi: melius esset, si natus non fuisset, latine interpretatus est, Florent. An. 1618.

TROMBETA (Ant.) Patavinus, Anno 1518. decessit. Reliquit quaestiones in metaphysicam et tract. de futuris contingentibus. Vid. Waddingus, pag. 38.

TROMBETA (Sebast.) Cythernensis, carmina vulgavit. Vid. Tom. 2. Delit. Ital. pag. 1186.

TRONUS (Pet. Martyr) Novariensis, de ulceribus et vulneribus capitis Anno 1584. scribere instituit.

TROPHILUS, [gap: Greek word(s)] , collegit mirabiles narrationes. Laudatur a Stobaeo, sermon. 98.

TROSTIUS (Martinus) Huxariensis, natus est An. 1588: obiit An. 1636. Cothenis, Helmstadii, Sorae et Witebergae hebraicas literas professus est. Grammaticam Syriacam, lexicon et Novum Test. Syriacum eleganter edidit et correcte. Vid. Bartholinus in Danis pag. 32. Henn. Witte in Philos. pag. 381.

TROTTA (J. Bapt.) Populensis, Anno 1631. claruit. Emisit praxin horologiorum. Vid. Alegambe, pag. 226.

TROTTERELLUS (Julian.) Andegavensis, Anno 1500. vivos deseruit. Vid. Colomesius in G. O. pag. 4.

TROVAMALA (Bapt.) Ligur, An. 1483. floruit. Reliquit Summam casuum conscientiae secundum ordinem alphabeti, quae dicitur vulgo Rosella Baptistiniana. Ea prodiit Venet. An. 1499. Vid. Quenstad. pag. 115. Olearius pag. 64.

TRUBERUS (Primus) doctor Slavonicus, natus est Anno 1508: obiit Anno 1586. Primus excogitavit artem scribendi lingua Vandalica. Traduxit in eam linguam Novum Test. catechismum: August. confessionem: examen Philippi, etc. qua ratione effecit, ut non solum in ducatu Carniolae et Carinthiae, sed et in ipsa Turcia doctrina evangelii fuerit propagata.

de TRUGILLO (Thomas) Hisp. construxit 4. tomos thesauri concionum Anno 1584. fol.

TRULLUS (Joh.) Aragonius, ordinem canonicorum regularium 4. libris illustravit Anno 1571.

TRUNCONIUS (Jac.) scripsit de custodienda puerorum sanitate ante partum, in partu et post partum, Anno 1593.

TRUSTON (Malach.) Anglus, professor Cantabrigiensis, paravit diatribam de usu respirationis primario, Lond. A. 1670.

TRYPHIODORUS, [gap: Greek word(s)] , AEgyptius, sub Zenone et Anastasio Impp. claruit. Reliquit [gap: Greek word(s)] , quam Aldus primus publicavit: item, Odysseam

[gap: Greek word(s)] , sic dictam, quod in libro primo nullam esset [gap: Greek word(s)] , in secundo nullum [gap: Greek word(s)] , et sic deinceps. Vid. Suidas et Hesychius Illustr. Conf. Barthium in Claud. pag. 13. in 1. theb. Papinii, pag. 38.

TRYPHON, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, grammaticus, tempore Augusti et ante claruit. Scripsit de orthographia: de tropis: de dialectis, etc. Plura ejus scripta Suidas enumerat.

TRYPHON, [gap: Greek word(s)] , allegatur ab Autore Etymologici M. in [gap: Greek word(s)] .

TRYPHONINUS (Claud.) JCtus, sub Caracalla Imp. floruit. Compos. 21. dispp. libros et notas in Cerbidium Scaevolam. Vid. G. Panzirolus in JCt. 1, 54. Bertrandus, pag. 157.

TSCHACHLAN (Bened.) Bernensis, exaravit chronicon, teste Zeillero part. 3. pag. 242.

TSCHERNINGIUS (Andr.) centuriam proverb. Imp. Alis edi curavit. Vid. Funccius Tom. 1. O. J. pag. 213.

TSCHUDUS (AEgid.) Claronensis, natus est Anno 1505: obiit Anno 1572. Extat ejus commentarius de Rhaetia et Alpibus apud Sim. Schardium vol. 1. Germ. script. pag. 269. Inchoavit etiam historiam Helveticam, quam tandem Josias Simlerus ad finem perduxit. Vid. Thuan. l. 54.

TUBERO (Q. AElius) A. U. R. 649. claruit. Cicero in orat. pro Muraena eruditissimum appellat. A Pomponio inter JCtos refertur. Scripsit orationem in Gracchum: item, historiam. Ex historia ejus Livius l. 4. et 10. nonnulla allegat. Ex Agellio, l. 7. c. 9. et l. 14. c. 11. cognoscimus, ipsum scripsisse etiam de officio judicis. Athenaeus extremo libri 3. [gap: Greek word(s)] , sed perperam nominat. Conf. Scipionem Gentilem in Parergis 1, 9. Vid. Bertrandus in [gap: Greek word(s)] , pag. 193.

TUBERO (Lub.) Dalmata, res in Pannonia gestas literis mandavit Anno 1603. Boxhornius vocat accuratissimum et prudentissimum scriptorem ad l. 4. annal. Taciti.

TUCCA (Paul.) Parthenopaeus, egit de observantia curationis febrium, Neap. Anno 1532.

TUCCIUS (Julius Ascan.) Cremensis, poeta salutatus est. Vid. Tomus 2. Delit. Ital. pag. 1187.

TUCCIUS (Steph.) Siculus, natus est Anno 1540: obiit An. 1597. Struxit chronicon ab O. C. usque ad nativitatem Christi: dispp. adversus atheistas: tract. de Trinitate: item, dramata et orationes. Vid. Alegambe, pag. 427.

TUCHERUS (Joh.) Patricius Norimb. A. 1479. profectionem Hierosolymitanam et AEgyptiam Germanice descripsit, quae postea etiam latine prodiit. Vid. Zeillerus part. 2. pag. 237.

TUCKNEUS, Anglus, librum exaravit, titulo: Nemo extra Christum; cum quaestione: quid de ethnicis et idiotis quoad eorum salutem statuendum sit?

TUCKUS (Thomas) Anglus, in c. 1. et 2. Jacobi, An. 1618. commentari coepit. Extat ejusdem judex fidei et religionis.

TUDENSIS (Lucas) Anno 1230. floruit. Historiam de rebus Hispanicis adornavit, quae Isidori Chronico inserta est. Praeterea vitam Isidori literis mandavit.

TUDERTINUS (Alexius) linguae Arabicae lector, catechismum pro orientalibus nationibus correxit et recudi curavit Anno 1642. in 4. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 10.

de TUDESCHIS (Nicol.) vel TUDESCUS, Catanensis Siculus, alias Abbas Panormitanus dictus, Anno 1443. obiit. Scripta ejus Ph. Labbe Tom. 2. dissert. pag. 112. enumerat. Vid. Panzirolus in JCt. pag. 451. Ghilinus vol. 2. pag. 201. Spitzelius in specimine Bibl. univ. pag. 12. Thomasius de plagio, §. 512. Placcius, pag. 133.

de TUFO (Octav.) Neapol. Anno 1629. obiit. In Ecclesiasticum prolixe commentatus est. Vid. Aleg. pag. 358.

TUILLING (Severinus) Danus, scripsit satiram, titulo, Quid tua? qua omnis generis homines perstringuntur, A. 1634.

TULDENUS (Diod.) Silvaeducensis, JCt. An. 1645. obiit. Emisit 2. libros Socraticarum exercitationum: 8. libros de civiliregimine: 4. libros de providentia:

9. libros sophiae eclecticae. Vid. Sweertius, pag. 213. et Val. Andreae in Fastis Lovan. pag. 208.

TULDENUS (Nicol.) Silvaeducensis, JCtus, Anno 1609. decessit. Addidit no tas ad praxin rerum civil. Damhouderii, teste Sweertio.

TULLENSIS (Joh.) Lotharingus, Anno 1625. obiit. Carmina sacra modulatus est. Librum de imitatione Christi ita metro elegiaco reddidit, ut a simplici autoris phrasi non recederet, et unius tantum syllabae elisio in 4. libro intercurreret. Vid. Alegambe, pag. 277. 553.

TULLIUS Laurea, Ciceronis libertus, carmen struxit in thermas Bajanas, teste Plinio 31, 2. In Anthol. Graec. l. 3. c. 25. ejusdem Laureae carmen Graecum legitur in obitum Sapphus.

TULLIUS Marcellus, Carthaginensis, materiam de syllogismis categoricis et hypotheticis septem libris breviter subtiliterque tractavit, teste Cassiodoro. Vid. Vossius de nat. Log. pag. 40.

THULLY (Thom.) aulae Edmundanae apud Oxonienses rector, tractavit de justificatione Paulina sine operibus ex mente ecclesiae Anglicanae, Ox. Anno 1674. in 4. Vid. Kempius pag. 319.

TULPIUS (Nicol.) Amstelrodamensis, condidit 3. libros observationum medicarum, An. 1641.

TUNGERLARIUS (Joh.) Evangelicum promtuarium 3. voluminibus exaravit: item, analysin dominicalium epistolarum An. 1624.

TUNINGIUS (Gerard.) JCtus, natus est Anno 1566: obiit Anno 1610. Lugduni Jurisconsulti partes sustinuit. Edidit apophthegmata: item, commentarium absolutissimum ad quatuor libros digestorum. Vid. Sweertius, pag. 286.

TUNSTEDUS (Simon) Anglus, An. 1369. extinctus est. In Aristotelis meteora 4. libros confecit. Videatur Waddingus pag. 316.

TURCIUS Rufus Asterius, tempore Anastasii I. Imp. claruit et collationem V. et N. T. composuit, quam tamen alii Claud. Mamerto, alii vero Sedulio tribuunt. Vid. Olearius, pag. 459.

TURCKIUS (Joh.) edidit. consensum. S. Scripturae et S. Augustini in causis Reformatorum contra Papistas, Anno 1674.

TURCUS (Joh. Ant.) Veronensis, medicus, scripsit de naturae principiis: item, de natura Angelorum. Extant ejusdem problemata. Videatur Chioccus, pag. 107.

TURDULUS, Gallicanus, vitam Probi Imperat. literis exposuit. Vopiscus vocat virum honestissimum et sincerissimum.

TURELLUS (Andr.) Burgundus, JCtus, Anno 1642. floruit. Panegyricum Urbano IIX. habuit.

TURISANUS de Turisanis, monachus Florentinus, medicus, seculo 13. vixit Vulgo Trusianus et plus quam commentator audit. In arte tamen facienda usque adeo infelix erat, ut prae desperatione cucullum induerit. Librum composuit de hypostasi urinae. Vid. Quenstad. pag. 312. Linden pag. 571.

TURLERUS (Hieron.) scripsit de peregrinatione Anno 1[?]74: item, de migrationibus populorum, An. 1601.

TURNEBULUS (Georg.) Tranentinus Scotus, Anno 1633. obiit. Reliquit commentarios in universam theologiam. Vid. Alegambe, pag. 160.

TURNEBUS (Adrian.) Normannus, Anno 1565. mortuus est. Initio Graecae et latinae linguae: deinde philosophiae in schola Parisiensi professor fuit. Reliquit adversaria aeternitate digna. P. Victorius in Var. lect. 36, 11. ita de eo judicat: Utinam vir hic sane doctus ac multae lectionis non tam cupidus undique fuisset omnia emendandi, melius [?]obis, mellus existimationi suae consuluisset. Videatur Thuanus l. 28. Thomasius de plagio, §. 568.

TURNEBUS (Adrianus) Adriani filius, carmina confecit. Vid. Tomus 3 Delit. Gall. pag. 1106.

plantarum: item, historiam avium. Whray vocat virum solidae eruditionis et judicii. Vid. Quenstad. pag. 98.

TURNERUS (Robert.) Devonius, professor Ingolstadiensis, pompam translati Gregorii Nazianzeni carmine celebravit. Extant ejusdem orationes et epistolae, Anno 1609. impressae.

a TURNHUT (Mart.) Brabantus, Anno 1540. mortuus est. In Esaiam et Epistolas Pauli commentatus est. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 251.

TURNUS, Satiricus poeta, tempore Domitiani Imp. claruit. Erat Scaevae Memoris tragici frater, quemadmodum ex Martiali 11, 11. apparet. Ejus etiam Rutilius in Itinerario meminit.

TUROCIUS (Joh.) Pannonius, An. 1480. claruit. Condidit rerum Hungaricarum chronicon.

TURPILIUS, Comicus, A. U. R. 620. floruit. Obiit senex admodum Sinuessae, teste S. Hieronymo. Ex ejus comoediis Nonius et alii Thrasyleontem, Demetrium, Fugitivos, etc. allegant. Vid Glandorpius in O. R. pag. 857.

TURPINUS, episcopus Rhemensis, tempore Caroli Magni vixit. Ei vulgo liber degestis Caroli M. adscribitur. Sed recte Hotomannus judicat, librum illum esse foetum hominis stolidi atque imperiti, qui non vitam, sed fabulas conscripserit. Praeterea scriptor ille obitus Caroli M. meminit. At Turpinus ante Carolum defunctus est. Videatur Zeillerus part. 2. pag. 153.

TURQUETUS (Theod.) medicus Regis Britanniae, de arthritide commentatus est. Liber prodiit Genevae Anno 1674.

TURRANIUS (M. Ant.) Patavii philosophiam et medicinam docuit. Pierius Valerianus de. J. L. pag. 68. primarium pene aetate sua philosophum appellat.

de TURRE (Bertr.) Aquitanus, doctor famosus dictus, Anno 1334. vivis excessit. Reliquit tract. de paupertate Christi et apostolorum: comm. in libros sententiarum: sermones, etc. Vid. Waddingus, pag. 60.

a TURRE (Greg.) tractavit de aeris et aquae natura. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 308.

a TURRE (Lud.) de Verona, exaravit tract. de immaculata conceptione, Brixiae Anno 1486.

de TURRE CREMATA (Joh.) Hisp. Cardinalis, Anno 1468. obiit. Scripsit in Gratiani decretum: de conciliis: de conceptione Domini: decorpore Christi: de poenitentia, etc. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 3, 37. Ph. Labbe T. 2. diss. pag. 615. Ghilinus, vol. 2. pag. 135. Olearius, pag. 269.

TURRETINUS (Bened.) tractavit de satisfactione Christi. Liber prodiit Genevae, An. 1666.

TURRETINUS (Franc.) egit de autoritate S. Scripturae: item, de necessaria secessione a Romana ecclesia et impossibili cum ea syncretismo Anno 1663. Videatur Maresius Tom. 2. contra Tirin. pag. 626.

TURRETUS (Fab.) JCtus, de codicillaris clausulae effectibus et defectibus commentatus est. Extant ejusdem consilia, Anno 1593. impressa.

TURRIANUS (Alex.) Cremensis, Anno 1600. claruit. Struxit hierarchiam ecclesiasticam, 10. libris distinctam. Videatur J. Lud. a Carolo in Bibl. Pont. pag. 246.

TURRIANUS (Ant.) Hisp. Anno 1596. obiit. Tract. reliquit de institutione hominis Christiani. Vid. Alegambe, pag. 45.

TURRIANUS (Cosmus) Valentinus, Anno 1570. in Japonia extinctus est. Extant 7. ejus epistolae de rebus Japonicis. Vid. Alegambe, pag. 87.

TURRIANUS (Franc.) Legionensis, Anno 1584. mortuus est. Erat Graece doctus et in antiquitate plurimum versatus. Multa Graecorum theologorum, ut Nili, Maximi, Diadochi, Theodori, Abucarae scripta in lucem protraxit.

Contra Ant. Sadaelem etiam scriptis digladiatus est. Vid. Thuanus l. 80. Saussay, pag. 145. Alegambe, pag. 140. Quenstad. pag. 39.

TURRIANUS (Franc. Maria) Romanus, librum de Cardinalibus scripto ribus, Romae An. 1641. publicavit. Extat ejusdem liber de cryptis Vaticanis, A. 1639. excusus.

TURRIANUS (Hieron.) Veronensis, medicus, An. 1506. obiit. Vid. Chioccus, pag. 13.

TURRIANUS (Luisius) Complutensis, Anno 1635. decessit. Emisit summam theologiae moralis, Lugd. An. 1634. fol. Vid. Alegambe, pag. 319.

TURRIANUS (M. Ant.) Veronens. Hieronymi filius, itidem medicus, 33. aetatis anno peste interiit. Jovius in Elog. numero 59. vocat mirum docendo et disputando. Elaboravit volumen, quo Mundinum, rudis seculi scriptorem, et Zerbum, in anatomico negocio delirantem, jugulavit. Confer Chioccum, pag. 20.

TURRIUS (Joh.) Flander, JCtus, exaravit epistolam de aenigmate, AElia, Laelia, Crispis: quod interpretatus est de materia prima, An. 1618.

TURSELLINUS (Horat.) Romanus, An. 1599. obiit. Docuit Romae juventutem vigintiannos. Extat ejus historia universalis: item, libellus de particulis lat. ling. Vid. Nicius Erythraeus part. 2. Pinacoth. pag. 158. Alegambe, pag. 190.

TURTURETUS (Vinc.) Siculus, Philippi IV. regis Capellanus, struxit 3. libros horarum succisivarum de nobilitate gentilitia, Lugd. An. 1624. item, parallela ethica et juridica An. 1630.

TUSCANUS (Seb.) Lusitanus, An. 1571. vixit. Psalmos, Joelem et Jonam commentario exposuit.

TUSCHUS (Dominicus) Cardinalis, An. 1620. obiit. Vitam ad 90. usque aetatis annum produxit. Universam juris civilis et canonici materiam in 8. volumina alphabetica ad modum assertionum congessit. Tomasinus in Elog. refert, eum, mortuo pontifice, unanimi consensu ab universo Cardinalium coetu pontificem conclamatum esse, soloreclamante Baronio et Tuscho verborum obscenitatem objiciente.

TUSCHUS (Paulus) composuit 2. libros de visitatione et regimine ecclesiae, Romae, An. 1581.

TUSCIUS Tuscianus, JCtus, tempore Hadriani Imp. claruit. Vid. Bertrandus, pag. 321. Quaere, FUSCIANUS.

TUSSANUS (Jac.) Remus, Graecaelinguae professor, Anno 1547. obiit. Vid. Thuanus l. 3.

de TUSSIGNANO (Pet.) tractavit de compositionibus et remediis ad omnes morbos et affectus sanandos An. 1587. Vid. Bumaldus, pag. 193.

TWINUS (Brianus) Anglus, edidit apologiam antiquitatis academiae Oxoniensis An. 1608. Vid. Vossius de hist. Lat. pag. 749.

TWINUS (Joh.) Anglus, in lucem misit libros 2. de rebus Albionicis, Lond. Anno 1590.

TWISSUS (Guilh.) construxit tract. de scientia media: item, alium contra Arminium pro Perkinso, An. 1648. Dallaeus vocat subtilissimum theologum.

TYARDUS vel TYARDAEUS (Pontus) Brissianus, librum parav. de recta nominum impositione An. 1603. Carmina ejus occurrunt T. 3. Del. Gal. pag. 1112. Vide, TIARDAEUS.

TYBERTUS (Antioch.) Caesenas, divinatoriis artibus inclaruit. Reliquit libr. de chiromantia: et alios de physiognomia et pyromantia. Vid. Jovius iu Elog.

TYCHONIUS, Afer, A. C. 390. floruit. Is, licet in quibusdam Donatista esset, adversus Donatistas tamen acerrime pugnavit. Composuit isagogicum volumen, in quo septem regulas, tanquam septem claves, ad aperiendam Scripturarum intelligentiam perutiles, exsecutus est. Vid. Augustinus l. 3. de Doct. Chr. §. 30. ubi de dictis regulis prolixe tractat.

TYDAEUS (Jac.) Pomeranus, natus est An. 1572: obiit An. 1655. Vir erat Graece et latine doctissimus. Altdorfii oratoriam et poesin multis annis publice professus est. Huic ob fidelem in Graecis et Latinis institutionem multa debeo. Struxit carmina ex tempore mira facilitate in utraque lingua.

TYDICHIUS (Joach.) Berolinensis, reddidit versu elegiaco proverbia Salomonis. Anonnullis literatorum sui temporis delicium vocatus est.

TYMPIUS (Matth.) adornavit speculum principum: theatrum historicum: mensam theophilosophicam, etc.

TYNDARUS, JCtus, de decimis: item, de testibus et compensationibus commentatus est.

TYPOTIUS (Jac.) Brugensis, obiit Anno 1604. De fama 2. libros: de fortuna totidem elaboravit. Extant ejusdem 3. tomi symbolorum humanorum et divinorum. Vid. Thuanus, l. 131.

TYRANNIO, [gap: Greek word(s)] , Emisenus, ab Hesychio Illust. inter philosopos collocatur. Vixit tempore Pompeji Magni. Romae clarus et dives factus ultra 30. millia librorum comparavit, teste Suida.

TYRANNIO, Phoenix, tempore Julii Caes. floruit. Romae docuit et 68. libros conscripsit. Suidas testatur, eum scripsisse orthographiam: correctionem Homericam: librum de prosodia Homerica, de partibus orationis, de Romana lingua, quam ex Graeca ortam contendebat.

TYRANNIO, Messenius, philosophus, reliquit tres libros de auguriis, teste Suida.

TYRANNUS, [gap: Greek word(s)] , sophista, construxit decem libros [gap: Greek word(s)] . Vid. Suidas.

TYRIUS (Jac.) Scotus, An. 1597. obiit. Sub nomine G. Thomsoni scriptum de antiquitate ecclesiae Scoticae publicavit. Vid. Alegambe, pag. 214.

TYRTAEUS, [gap: Greek word(s)] , poeta, Olymp. XXXV. claruit. Eum Spartani in bello Messenaico ducem habuerunt. Quidam Milesium faciunt et a Spartanis civitate donatum, ne viderentur peregrino duce usi. Meminit ejus Horatius lib. de arte: Tyrtaeusque mares animos in martia bella Versibus exacuit. Justinus l. 3. claudum fuisse memorat. Extat ejus luculentum fragmentum in Lycurgi Atheniensis oratione contra Leocratem: item, apud Stobaeum. Ex Aristotele l. 5. polit. constat, quandam carminum ejus partem [gap: Greek word(s)] dictam fuisse. Confer Strabonem l. 8. pag. 362. Tzetzen in Chil. pag. 14. Meursium in Lacon. miscellan. 4, 17.

TYSKEVICIUS (Georg.) Podlachus, Anno 1625. obiit. Scripsit 12. libros de perfectione Christiana, Colon. A. 1626. Vid. Starovolscius, pag. 91. Alegambe, pag. 160.

TZETZES (Joh.) [gap: Greek word(s)] , juxta Gerbelium Anno Chr. 1176. floruit. Patrem habuit Michaelem: matrem Eudociam. Vid. ipse Tzetzes Chiliad. 5. hist. 17. Reliquit chiliades historiarum versibus politicis conscriptas: item, commentarium in Hom. et Hesiodum. Fratrem habuit Isaacium Tzetzem, qui comment. paravit in Lycophronis Cassandram.

VACCA (Anton.) carminibus celebris evasit. Vid Tomus 2. Delit. Ital. p. 1189. Idem in Pandectas commentatus est Anno 1554. Confer Hieron. Magium in Miscellan. 4, 1.

a VACUNA (Vaconius) JCtus, sex libros declarationum juris, Venetiis An. 1564. in lucem protulit.

VADIANUS (Joach.) Sangallensis, natus est Anno 1484: obiit Anno 1551. Erat poeta, orator, geog raphus, medicus et theologus. Edidit commentarium in Pomponium Melam: libros 6. aphorismorum: historiam Turgaviae, etc. Consulatu in patria octies functus est, in cujus functione (inquit Thuanus l. 8. ) conceptam de se spem non solum aequavit, sed et longe superavit, ut ejus exemplo confirmari possit, Philosophis et literatis hominibus reipubl. administrationem minime interdicendam esse. Vid. Jovius in elog. pag. 292. Zeillerus part. 3. de hist. pag. 244.

de VADIS (AEgid.) composuit dialogum inter naturam et filium philosophiae. Vid. Linden, pag. 9.

VAEAUREUS (Joh.) Heduus, An. 1560. floruit. Philonem de 7. miraculis evulgavit. Carmina ejus lege Tom. 3. delit. Gall. pag. 1130. Vid. Colomesius in G. O. pag. 254.

VAECK (Alard.) struxit compendium metaphysices: item, comment. in symbolum Apostolicum. Prodiit ejusdem tr. de uniendis animis Christianorum in fide illibata, An. 1645.

VAENIUS (Ernest.) edidit religiosum, Bruxell. An. 1637: item, libr. de pulcritudine An. 1662.

VAENIUS (Otto) Batavus, natus est An. 1556. Reliquit emblemata Horatiana: ducenta emblemata viris magnis usurpanda: praecepta de arte pictoria et sculptoria, etc. Videatur Sweertius, pag. 590.

VAEZ (Franc.) Hisp. Anno 1619. obiit. Extant ejus literae e Philippinis scriptae. Vid. Alegambe, pag. 142.

VAEZIUS (Pet.) Lusitanus, Anno 1576. inclaruit. Exaravit apologiam contra praxin Don. Ant ab Altomari: librum de epidemia pestilenti: comment. medicum, in quo multa subobscura rei medicae elucidat et a plurimis neotericorum calumniis probatae doctrinae autores defendit.

VAGARELLUS (Jac.) Patavinus, Anno 1517. obiit. Expositiones ad Summam Angelicam collegit. Extat ejusdem tractatus contra Hebraeos. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 186. Confer, UNGARELLUS.

VAGNONIUS (Alf.) Sabaudus, An. 1624. claruit. Apud Chinenses diu Versatus est, quorum multos ad Christianam religionem adduxisse dicitur. Reliquit 4. tractatus, de DEO, anima immortali, peccato orig. et verbi incarnatione, lingua Chinensi exaratos. Vid. Alegambe, pag. 23.

VAIRUS (Leonh.) Beneventanus, compos. tres libros de fascino, Venetiis Anno. 1589.

du VAL (Andr.) Pontaesianus, An. 1620. floruit. Stilum strinxit contra Richerium pro supremo Pontificis Romani autoritate. Extat ejusdem cursus theologicus. Vid. Saussay, pag. 234.

du VAL (Guil.) paravit compendium metaphysices Aristotelicae. Ejusdem [gap: Greek word(s)] , Parisiis An. 1647. impressa est.

de la VAL (Joh.) Atrebatensis, reddidit psalterium carmine elegiaco. Extat ejusdem carmen heroicum An. 1576. excusum, cui titulus: Anna, Maria, Jesus.

pulcris iconibus et frequentibus Indorum exemplis respersam. Videatur Waddingus, pag. 103.

VALASCUS (Alvar.) JCtus, scripsit quaestiones juris emphyteutici Anno 1599: item, decisiones curiae Lusitanae.

VALCKENIERIUS (Joh.) edidit Romam paganizantem, Franeckerae An. 1656. in 4. item, refutationem Anabaptist. Anno 1652.

VALDAMBRINUS (Gerius) Aretinus, in literarum studiis toto vitae tempore versatus est. Vid. Pierius Valerianus, de Inf. lit. pag. 149.

VALDANIUS (Jos.) Veronensis medicus, reliquit 2. dialogos de mistione, An. 1562: librum de usu theriacae: et scholia in Proclum de motu. Vid. Chioccus, pag. 92.

VALDAURA (Bernh.) Brugensis, Anno 1558. vixit. Collegit marmoreas inscriptiones. Extat ejusdem tractatus de nummis antiquis.

VALDESIUS (Joh.) Hisp. in epistolam S. Pauli ad Romanos commentatus est Anno 1556. Vid. Pierius Valerianus de Inf. lit. pag. 85.

VALDIVIA (Lud.) Granatensis, A. 1606. claruit et Chilensibus religionem catholico Romanam annunciavit. Grammaticam, vocabularium, catechismum, etc. Chilensi lingua exaravit. Vid. Alegambe, pag. 319.

VALDUS (August.) Patavinus, Romae multis annis bonas literas professus est. In Plinium nonnulla elucubrasse fertur, quae tamen petulantia Hispanorum et Germ. militum perierunt. Vid. Pierius Valer. de Inf. lit. pag. 44.

VALENS (Franc.) concordiam juris pontificii cum Caesareo, Paris. Anno 1654. fol. imprimi curavit.

VALENS (Germ.) Aurelianensis, carmina composuit. Vid. Tomus 3. Delit. Gall. pag. 1112. Item Sammarthanus, pag. 152.

VALENS (Joh.) erat praeceptor I. classis in collegio Boncour, quod est Parisiis. Dicitur fuisse homo miri ingenii et maledici. Si quosdam Jurisperitorum titulo gaudere cognovit, eos vocavit jurisperditos, et, qui Ciceroni prae caeteris operam dederunt, Ciceroniasinos. Multos se frustra exercere dicebat in definitione juris naturalis, quod natura omnia animalia docuit: posse equum creari doctorem, quemadmodum Caligula equum creavit consulem. Vid. D. Richteri epistolae select. pag. 26.

a VALENTIA (Gregorius) Hispanus, Anno 1603. aetatis 54. obiit. Dillingae, Ingolstadii, Romae theologi munere functus est. Scripsit analysin fidei catholicae libris octo: de sanctissima Trinitate libros quinque: tomos quatuor in Thomam Aquinatem, etc. A Clemente IIX. doctor doctorum appellatus est. Plura de hoc Gregorio apud Nicium Erythr. part. 2. Pinacoth. pag. 9. Alegamb. pag. 165. legere licet.

de VALENTIA (Jac.) Ajorensis, Anno 1491. vivere desiit. Libellum condidit de Christo reparatore contra Judaeos.

de VALENTIA (Mich.) JCtus, de differentiis utriusque fori commentatus est, Venet. An. 1645. fol.

VALENTINUS (Basilius) monachus Benedictinus, sub finem seculi XV. floruit. Reliquit triumphalem currum antimonii. Liber prodiit Tolosae An. 1646. Vid. Linden, pag. 97.

VALENTINUS (Joh.) Consentinus, ob sparsas de S. Trinitate pravas opiniones Bernae in Helvetiis An. 1566. supplicio capitali affectus est, teste Thuano l. 38.

de VALERA (Hieron.) Anno 1610. in logicam juxta doctrinam Scoti commentatus est. Waddingus in S. O. Min. pag. 176. vocat virum subtilis ingenii.

VALEREUS (Jodocus) Cointi Paralipomena latinitate donavit. Vid. Simlerus, pag. 113.

VALERIANUS, Cemeliensis, An. Chr. 451. vixit. Reliquit 20. homilias. Videatur Ph. Labbe, Tomo 2. dissert. pag. 454.

VALERIANUS Magnus, Mediolanensis, celebris Capuccinus, An. 1648. floruit. Judicium de catholicorum et acatholicorum regula credendi edidit: item, philosophiam Valerianam. Cum Calixto, Haberkornio et aliis disputationes habuit. Ad extremum ipsos Jesuitas hostes gravissimos expertus est. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 328. Quaere, MAGNUS.

VALERIANUS (Pierius) carmina reliquit. Vid. Tomus T. 2. delit. Ital. pag. 1193. Extant ejusdem Hieroglyphica: item, libellus de infelicitate literatorum. Quaere, PIERIUS.

de VALERIIS (Valer.) explicationem arboris et artis Lullianae Anno 1589. publicavit.

VALERIOLA (Franc.) composuit locos communes medicinae An. 1589: item, comment. in Galenum de constitut. artis medicae An. 1577. Hieron. Magius l. 2. misc. c. 1. vocat physicum eruditissimum et Galeni nobilem explanatorem.

VALERIUS AEdituus, poeta, epigrammata exaravit, quorum nonnulla Agellius 19, 9. adducit.

VALERIUS Marcellinus inter historiae Augustae scriptores refertur a Capitolino in Max. et Balb.

VALERIUS Maximus tempore Tiberii Imp. claruit. AEtatem suam ipse indicat. l. 2. c. 8. ubi se Asiam cum Sexto Pompejo petiisse ait. Erat autem is Sextus Pompejus, qui cum Sexto Apulejo consulatum gessit eo anno, quo Augustus vita excessit. Reliquit novem libros rerum factorumque memorabilium. Quidam ei libellum de praenominibus quoque tribuunt: a quibus tamen G. J. Vossius dissentit. Idem Vossius l. 1. de hist. Lat. c. 24. nos non ipsum Valerium, sed epitomen ejus, quam Julius Paris concinnaverat, habere existimat. Confer Eundem lib. 3. Gramm. pag. 68. Erasmus in Ciceroniano pag. 245. ita de Valerio judicat: Valerius Max. tam similis est Ciceroni, quam mulus homini, adeo ut vix credas vel Italum fuisse, qui scripsit, vel hoc aetatis, quod prae se fert, vixisse: tam diversum est totum dictionis genus: Afrum quempiam esse dicas, nec ullum carmen elaboratius.

VALERIUS (M.) Probus, grammaticus, tempore Neronis Imp. claruit. Macrobius l. 5. virum perfectissimum appellat. Extant commentaria ejus in Bucolica et Georgica Virgilii: item, opusculum de notis antiquis. Videatur Suetonius in Cl. Grammaticis.

VALERIUS Severus, JCtus, tempore Antonini Pii Imp. floruit. Vid. Bertrand. in JCt. pag. 279.

VALERIUS Soranus tempore Julii Caesaris vixit. Meminit ejus Cicero in Bruto: item Varro apud Agellium, 2, 10. Boccatius in Geneal. deor. 3, 3. vocat Valerium Serranum.

VALERIUS Valentinus expressit legem convivalem jocoso carmine. Vid. Glandorpius, pag. 877.

VALERIUS (Aug.) Cardin. Anno 1606. obiit. Juxta Nicium Erythr. part. 1. Pinacoth. pag. 170. supra 120. opuscula latino sermone elaboravit. Extant undeviginti ejus dialogi de aestivo canis ortu: de episcoporum Veronensium antiquis monumentis: de regulis prudentiae: de recta philosoph. ratione, etc. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 4. Saussay, pag. 197.

VALERIUS (Corn.) Aquensis, natus est An. 1512: obiit An. 1578. Lovanii bonas literas professus est. Orbem disciplinarum casto et elegantistilo absolvit.

VALERIUS (Hier.) Caesaraugustanus, tractavit de colocynthidis praeparatione et trochiscis Alhandel eorumque usu, An. 1611.

VALERIUS (Joh.) collegit differentias utriusque fori, judicialis et conscientiae, Venet. An. 1645.

VALERIUS (Lucas) mathematicus, An. 1603. librum emisit de centro gravitatis solidorum; et Anno 1606. de quadratura parabolae per simplex falsum. Docuit multos annos in gymnasio Romano. Galilaeus Galil. fassus est, hunc Valerium ob admirabilem rerum mathematicarum scientiam esse adeptum, ut sui aevi Archimedes dici meritissimo posset. Vid. Nicius Erythr. part. 1. pag. 236.

VALESIUS (Hadr.) edidit tres tomos rerum Francicarum, fol. An. 1646. notitiam Galliarum, fol. disceptationem de Basilicis: carmen panegyricum de laudibus Berengarii, etc. Ajunt, ipsum Libanii epistolas 900. possidere, utinam aliquando lucem visuras.

VALESIUS (Henr.) elaboravit notas eruditas in excerpta Peiresciana Historicorum Graecorum An. 1634. Prodiit ejusdem Eusebius An. 1670. Graevius T. 2. not. in epist. famil. Cicer. pag. 407. vocat ingeniorum nostrae memoriae principem.

VALESTRIUS (Pet.) de Ferrariis, inter eximios theologos hujus aevi refertur a Caramuele.

VALETIUS (Ant.) carminibus celebritatem sibi peperit. Videatur Tomus 3. Delit. Gall. pag. 1123. Item, Linden, pag. 55.

VALGIUS Rufus scripsit de rebus per epistolam quaesitis. Citatur Agellio 12, 3. Vid. Glandorpius, pag. 878.

VALGIUS (Titus) poeta, tempore Augusti inclaruit. De eo ita Tibullus: AEterno propior non alter Homero. Eundem Horatius 1. sat. 10. cum Virgilio, Vario, Mecoenate aliisque conjungit. Donatus iu vita Terrentii citat Valgium in Actaeone.

VALGULUS (Car.) e Graeco transtulit Plutarchi nuptialia praecepta, librum de virtute morali et alium de mulica. Vid. Simlerus.

VALIGNANUS (Alex.) Italus. tractatum de Chinae admirandis publicavit. Vid. Alegambe, pag. 13.

VALLA (Georg.) Placentinus, scripsit de natura simplicium: de natura oculorum: de natura partium animalium, An. 1528. Vid. Jovius in elog. n. 113. Pierius Valerianus de Inf. lit. pag. 50. Sorellus de perfect. hom. pag. 557.

VALLA (Laurent.) Patricius Rom. Anno 1457. obiit. Composuit sex libros elegantiarum: tres de gestis Ferdinandi, Regis Aragoniae. Idem Herodotum et Thucydidem latine transtulit. Ipsi quoque opus de falsa donatione Constantini tribuitur. Extant et ejus notae in Novum Testamentum. Jovius in elog. numero 13. refert, Vallam fuisse ingenio maxime libero, mordaci et contentioso, qui aliena satirico dente facile perstringeret et lites in literis adversus ignorantes acerrimas sereret. Jovianus testatur, Vallam eo temeritatis progressum, ut profiteretur, habere se quoque in Christum spicula. Erasmus in Ciceroniano p. 157. Valla (inquit) propius accedit ad curam ac subtilitatem Quintiliani, quam ad illaboratam Ciceronis facilitatem, quanquam caeteris elimatior et purior. Vid. Autor dialogi de reparat. L. L. ap. Gif. p. 397. Hier. Magius l. 1. c. 1. Vossius de nat. rhet. pag. 48. Id. 3. Grammat. pag. 63. Dietericus part. 1. Ant. Bibl. pag. 190. Hanckius part. 2. de S. R. R. pag. 110.

VALLA (Nicol.) JCtus, An. 1473. obiit. Ejus Epitaphium occurrit in Roma Fabricii, pag. 117. Hesiodum carmine in latinum transtulit. Extat quoque ejustr. de rebus dubiis et quaestionibus in jure contraversis. Vid. Pierius Valerianus de Inf. lit. pag. 106.

VALLA (Pet.) Parisinus, Anno 1564. vivere desiit. Videatur Colomesius in G. O. pag. 35.

VALLADERIUS (Andr.) tractavit de oratore perfecto. Liber prodiit Parisiis Anno 1621.

VALLADES (Didacus) struxit rhetoricam Christianam, Perus. Anno 1579. Vide, VALADES

VALLAMBERTUS (Simon) carminibus inclarescere coepit. Vid. Tomus 3. Delit. Gall. pag. 1123.

de VALLE (Franc. Garcia) Calagurita nus, evangelicum concionatorem et novi hominis institutionem ex verbo DEI duobus tomis formavit. Vid. Alegambe, pag. 124.

de VALLE (Lud.) Bergomas, paravit instrumentotum theoricam et actorum civilium practicam, teste Calvo pag. 362.

de VALLE (Pet.) Patricius Romanus, Anno 1628. claruit. Confecit comment. historicum de Schach Abas, Persarum rege. Extant ejusdem 54. epistolae, quibus iter suum in Turciam, Persiam, Armeniam et Indiam orientalem latissime exponit. Vitam ipsius Ph. Marinus Boninus breviter et eleganter consignavit.

a VALLE (Roland.) Patricius Casalensis, JCtus, condidit quaestiones de lucro dotis, Venet. Anno 1567. Extant ejusdem 4. tomi consiliorum.

de VALLEBONA (Gondis.) Gallaecus, Anno 1313. decessit. Egit de aequipollentibus. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 147.

VALLENSIS (Andr.) vulgo del Vaulx, Andanensis, JCtus, Anno 1636. obiit. Scripsit paratitla decretalium Gregorii IX. Pontif. item, tractatum de beneficiis ecclesiasticis. Vid. Valer. Andr. in Fastis Lovam. pag. 204.

VALLENSIS (Robert.) de veritate et antiquitate artis chymicae Anno 1592. tractare instituit.

VALLESIUS (Franc.) Covarruvianus, in Complutensi academia professor, Anno 1551. obiit. Tractatum de sacra philosophia emisit: item, commentarium in varios Galeni libros. Vide, de COVARRUVIIS.

du VALLIUS (J. Bapt.) Altissiodorensis, linguarum orientalium in acad. Parisiensi interpres, An. 1634. obiit. Composuit lexicon Latino-Arabicum, An. 1632. editum. Idem AEneae Vici imagines Augustarum restituit, Paris. An. 1629. Vid. Colomesius in Gall. Orient. pag. 161.

VALLIUS (Paulus) Romanus An. 1622. decessit. Edidit logicam in fol. Vid. Alegambe, pag. 368.

VALMARANA (Aloys.) carmina modulatus est. Videatur Tomus 2. Delit. Ital. pag. 1381.

VALOYS (Thomas) in Boethium de consol. phil. commentatus est. Commentaria ista vulgo perperam Thomae Aquinati adscribuntur. Videatur C. Barthius in Adv. 56, 10.

VALTRINUS (Joh. Anton.) Senensis, septem libros de re militari elaboravit. Vid. Alegambe, pag. 218. Mart. Hanckius part. 2. de S. R. R. pag. 157.

VALTURIUS (Rob.) militaris disciplinae praecepta e Graecorum et lat. historiis collecta perscripsit, ita ut explicatis veterum machinarum artificiis totius bellici apparatus instrumenta secundum picturae imagines legentium oculis subjiceret, Anno 1472. Vid. Jovius in elog. numero 131.

VALVASSOR. (Firmianus Medolagus) Anno 1592. claruit. Compendium magistri Sententiarum adornavit. Vid. Don. Calvus pag. 142.

VALVASSOR (Theod.) Bergomas, Anno 1659. obiit. Collegit centum consilia legalia. Vid. D. Calvus pag. 478.

VALVERDUS (Barth.) Hisp. Anno 1589. floruit. Struxit tract. de igne purgatorio: item, commentarium cap. ult. proverbiorum Salomonis. Extat ejusdem gnomologia ex S. Patribus collecta.

VALVERDUS (Joh.) Hisp. medicus, anatomen corporis humani An. 1589. imprimi curavit.

VANCIUS (Ang.) Ariminensis, suscepit defensionem pro sermonibus Augustini ad eremitas, An. 1646.

VANDERANUS (Pet.) JCtus, Lovani, ensis, Anno 1560. vixit. Scripsit de judiciis veterum: item, de creditorum privilegiis, teste Sweertio.

VANEGAS (Alexius) Hisp. enucleationem adornavit in aurei Velleris locos, Tolosae An. 1540.

VANN (Andr.) scripsit de rerum naturalium pondere, gravitate et impulsu lib. 12. Anno 1656.

VANNINUS (Julius Caesar) Neapolitanus, medicus, librum de arcanis naturae edidit, quo non erubuit profiteri naturam omnium Deam. Italia profugus Tolosam venit, ubi cum innotuisset, comprehensus et combustus est Anno 1618. De eo ita Spitzelius in scrutinio Atheismi, pag. 19. Vanninus in Amphitheatro aeternae providentiae divinomagico, Lugduni An. 1615. edito, magno molimine novo modo providentiam divinam adv. atheos et Epicureos defen dere quidem videtur, revera tamen saepius ita defendit, ut potius turpiter prostituat, idque eo potissimum fine, ut, si infirmiores videant, tantum atlantem tam raris et tam novis machinis ex philosophia pariter ac theologia adhibitis argumentorum atheisticorum momenta ac pondera sustinere non potuisse, sibi statim nihil amplius certi, nihil solidi promittant, sed in scepticismum, imo atheismum sponte sua prolabantur. Confer Gramondum in hist. Gall. l. 3. pag. 210. Barlaeum in epist. 364. Bisselium in Septennio 3. ad An. 1619. pag. 306.

VANNOTIUS (Franc. Maria) de aqua minerali, Salmacina dicta, Romae Anno 1642. scribere aggressus est.

VANSLEBEN (Joh. Mich.) edidit relatinem de statu praesenti AEgypti, Florentiae Anno 1670.

VANTIUS (Sebast.) JCtus, egit de nullitatibus processuum et sententiarum, Anno 1604.

VARANDAEUS (Joh.) emisit pathologiam et physiologiam Anno 1620. Opera ejus universa prodierunt An. 1658.

VARANIUS (Valerandus) Gallus, Anno 1516. sex libros de Johanne bellatrice, Lotharingica viragine, versu heroico conscripsit. Incipit: Ordior augustae titulos et gesta puellae, etc.

VARCHIUS (Bened.) Anno 1566. obiit. Carmina ejus leguntur T. 2. Del. Ital. p. 1381. Vid. Thuan. l. 38. Ghil. vol. 1. p. 30.

VARDAEUS (Hugo) Hibernus, An. 1635. obiit. Historiam S. Rumaldi, Lovan. Anno 1662. typis subjecit. Vid Waddingus in S. O. M. pag. 179.

VARENACKER (Joh.) Anno 1475. obiit. Scripsit in librum Sapientiae et 4. Evang. Vid. Valerius Andr. in Fast. Lovan pag. 88.

VARENIUS (Alanus) de rerum trinitate: item, de amicitia, praecipue divina, commentatus est.

VARENIUS (Augustus) celebris theologus, An. 1666. claruit. Edidit indiculum Theologiae controversae: item, rationarium de scriptoribus ecclesiast An. 1669.

VARENNIUS (Joh.) Machliniens. A. 1536. obiit. Struxit syntaxin linguae Graecae: item, lib. de accentibus Graecorum.

VARGAS (Alfons.) Anno 1359. obiit. In I. librum Sententiarum et in librum de anima commentari aggressus est. Vid. Olearius, pag. 21.

VARGOCIUS (Andr.) Premisliensis Roxolanus, librum de Roma vetere et nova elaboravit. Vid. Starovolsc. pag. 121.

de VARIGNANA (Barth.) medicus, Anno 1191. floruit. Emisit librum praxis medicinalis.

de VARIGNANA (Dominicus) medicus, Anno 1450. vixit. Buttius vocat virum memorandissimum. Scripsit de urinis.

de VARIGNANA (Guilh.) medicus, Anno 1304. innotuit. A quibusdam venerabilis magister vocatur. Edidit opera medica de morbis universalibus et particularibus. Sunt, qui origine Judaeum fuisse autumant.

de VARIGNANA (Pet.) medicus, Anno 1378. floruit. Reliquit varia medicinalia. Vid. Bumaldus pag. 194.

VARINUS Phavorinus, Camers, episcopus Nucerinus, lexicon Graecum collegit e Suida, Hesychio, et Scholiis Graecorum, et Julio de Medices, Cardinali, dedicavit. Vide, PHAVORINUS.

carminis ales. Hieronymus in Chronico: Varius et Tucca, Virgilii et Horatii contubernales, AEneadum libros emenda runt sub ea lege, ut nihil adderent. Vid. Glandorpius pag. 879.

VARIUS Lucullus, inter JCtos locum occupat. Bertrandus pag. 303. non multo ju niorem Labeone fuisse existimat.

VARLENIUS (Hieron) Silvaeducensis, Anno 1587. obiit. Edidit comment. in Psalmos: item, in Xenoph. de sui co gnitione.

de VARNA (Basilius) struxit analysin dialecticam colloquii Ratisbonensis, Anno 1601.

VARNEWICUS (Marcus) exaravit speculum antiquitatis Belgicae: tres libros de ethnicis illuminatis: clypeum fidei, etc. Vid Sweertius, pag. 523.

VARO (Salv.) Quinquefrondensis Calaber, An. 1631. claruit. Historiam incendii Vesuviani Anno 1631. tribus libris complexus est. Videatur Alegambe, pag. 417.

VAROLIUS (Const.) Bononiens. Anno 1575. obiit. Scripsit de origine nervorum opticorum: item, 4. libros anatomiae. Vid Ghilinus vol. 2. pag. 64. Linden pag. 146.

VARONA (Fr. Pet.) tracta vit de arcano DEI verbo. Liber prodiit Madriti Annor 1595.

VARRERIUS (Casp.) Hisp. Anno 1600. claruit. Edidit comment. de Ophir regione in S. literis commemorata: item, censuram de Beroso, Metasthene, Fab. Pictore, Porcio Catone, supposititiis scriptoribus, a Johanne Viterbiensi editis.

VARRILLO (Guilh.) reliquit repertorium opinionum in Scoto nullatenus assigna tarum. Vide, VORRILLO.

VARRO, Atacinus (Hornio in hist. phil. pag. pag. 240. male Atracinus dicitur) A. U. C. 707. claruit. Plinio P Terentius Varro Atacinus, ab Atace Galliae Narbonensis vico, cognomini fluvio vicino, appellatus est. Condidit 4. libros Argonauti corum, in quibus Apollonii Argonautica ita expressit, ut alieni operis non aspernandus interpres Quintiliano visus sit. Praeterea bellum Sequanicum carmine exaravit: item, Europam. Cum 35. annorum esset, juxta Hieronymum Graecis literis operam dare coepit. Vid. Glandorp. pag. 833.

VARRO (M. Terentius) natus est Anno 1. Olymp. CLXVI: obiit An. 1. Olymp. CLXXXIIX. prope nonagenarius, teste Hieronymo in Chronico. Composuit 24. libros de lingua latina, quos Ciceroni dedica verat: satiras Menippeas: antiquitate rerum humanarum divinarumque: libros de vita populi Romani: opus hebdomadum, quod continebat imagines et elogia doctorum virorum: librum de poetis et scenicis originibus, etc. Vitam hujus Varronis exaravit M. Vertranius Maurus; sed jejune, ut ajunt. A Seneca Romanorum doctissimus dicitur. Vitruvius librum Varronis de architectura: item, Tuberonem sive de origine Rom. allegat. Joh. Sarisberiensis 2, 2: eundem in navalibus laudat. Priscianus mensuralium Varronis meminit. Vid. Glandorpius, pag. 832, Popma in Varron: pag. 497. 702. Vossius de nat. log. pag. 48. Jonsius de S. H. Ph. 3, 1. Hanckius part. 2. de S. R. R. pag. 23.

VARRO (Guilh.) Scoti praeceptor, doctor fundatus dictus, Anno 1270. claruit. In magistrum Sententiarum commentatus est. Videatur Wadding. in S. O. M. pag. 157.

VARSEVICIUS (Chr.) Masovita Polonus, in septem psalmos poenitentiales commentari coepit. Extat ejusdem tract. de legato. Videatur Starovolscius pag. 121.

VARTOMANNUS (Ludov.) (alias Lud. VARTHEMA) Boloniensis, tempore Maximiliani navigavit in AEthiopiam, AEgyptum, Arabiam, Persiam, Syriam, Indiam: atque hanc peregrinationem suam sex libris complexus est.

VARUS, tragicus, Servio in Virg. pag. 38. memoratur. Varus etiam panegyricum Augusto scripsisse fertur. Vid. Barthius in Claud pag. 1.

VARUS, [gap: Greek word(s)] , Laodicensis, inter sophistas locum habuit. Vid. Philostratus in soph. pag. 569.

VARUS. Pergensis, itidem sophistis an numeratur. Vid. iterum Philostratus l. c. pag. 556.

VASAEUS (Joh.) Brugensis, A. 1550. vivere desiit. Chronicon rerum Hispanicarum contexuit. Vid. Thuanus l. 6. item, San derus in Burgens.

VASARIUS (G.) Aretinus, Anno 1574. obiit. Vitas excellentiorum pictorum, sculptorum et architectorum in literas retulit. Vid. Thuanus l. 59. Ghilinus, vol. 2. pag. 117.

VASCONCELLIUS (Ant.) Olyssiponensis, An. 1622. decessit. De regno et regibus Lusitaniae scribere instituit. Vid. Alegambe, pag. 45.

VASCUS (Pet.) Castellanus, edidit exercitationes ad thoracis affectus in 10. tractatus divisas, Tolosae Anno 1616. in 4.

VASQUEZ (Gabr.) Bellomontanus, Anno 1604. obiit. In Complutensi academia theologiam prosessus est. Elaboravit prolixos commentarios in Thomam Aquinatem. Quidam Solem theologiae, magistrum magistrorum, theologorum coryphaeum, naturae monstrum appellant. Videatur Alegambe, pag. 146.

VASQUIUS (Fern.) JCtus, de successionibus et ultimis voluntatibus tractare coepit Anno 1577.

VASSELLI (Fort.) Vasco, Anno 1361. obiit. In omnes ferme S. Scripturae libros commentatus est. Vid. Waddingus, pag. 110.

de VASSEUR (Jos.) Sedanensis, Anno 1665. claruit. Typis tradidit grammaticam hebraicam. Vid. Colomesius in G. O. pag. 228.

de VASSEUR (Lud.) Parisinus, medicus, exaravit epistolam de Silviano humore triumvirali, Paris. Anno 1668: item, Silvium confutatum, An. 1673.

VATABLUS (Franc.) Ambianensis, Anno 1547. obiit. Ex Aristotele multa in lat. linguam transtulit. Inde, relicto philosophiae studio, ad S. literas totum se applicuit. Notae in V. Test. quae ejus nomine circumferuntur, ab auditoribus ex praelegentis ore exceptae sunt. Lutetiae hebraicas literas profitentem ipsi Hebraei admirati fuerunt. Vid. Thuanus l. 3. Saussay pag. 38. Colomesius in G. O. pag. 8. Olearius in Abaco pag. 166.

VATELLUS (Joh.) Musaei poemation de amore Herus et Leandri commentario illustravit. Vid. Simlerus.

VATTERIUS (Pet.) Anno 1665. floruit, totumque Auicennam ex Arabico latine transtulit. Vid. Colomesius in G. O. pag. 229.

VAVASSOR (Franc.) scripsit 3. libros epigrammatum: libellum de epigrammate: tractatum de ludicra dictione: lib. de forma Christi in diebus carnis: alium de miraculis Christi, etc. Vid. Alegambe, pag. 142. Graevius part. 2. notarum in epistolas Cic. ad fam. pag. 61. vocat disertissimum et summi ingenii ac doctrinae virum.

VAUCHOPIUS (Georg.) Scotus, texuit elegantem tract. de magistratibus vet. pop. Rom. An. 1595.

VAULTIER (Mart.) vel VAUTHIER, Lotharingus, Anno 1622. obiit. Adornavit demonstrationem, in qua aff. religionem pontificiam non esse idololatricam, adv. Rixingerum. Vid. Aleg. pag. 331.

de VAULX (Remaclus) scripsit librum, cui citulus: Harpocrates, contra non neminem, qui diem judicii Anno 1666. fore existimabat.

VAYERIUS (Mottaeus) librum struxit de virtutibus ethnicorum, teste Maresio Tom. 2. Syllog. disp. pag. 124.

VAYLLO (Blas.) Aragonensis, An. 1609. vixit. Reliquit comment. in bullam Cruciatae. Vid. Alegambe, pag. 66.

de UBALDIS (Angel.) Perusinus, Anno 1400. obiit. Pater practicae, item, doctor judicum dictus est. Paravit tractatum de sequestro, et alia. Vid. Gu. Panzirolus in JCtis, 2, 71.

de UBALDIS (Pet.) Perusinus, JCtus, tractavit de permutatione beneficiorum: de canonica, etc. Vid. Panzirolus l. c. 2, 72.

UBALDUS (Guido) condidit sex libros de perspectiva, Anno 1600. Ejusdem mechanica Anno 1615. prodierunt. Scriplit etiam de cochlea aquatica: item, restitutionem calend. eccles. An. 1588.

UBENEUS (Wilh.) Danus, decalogi explicationem typis manda vit A. 1651. Vid. Bartholinus in Danis, pag. 147.

de UBERTE (Marcell.) Thaustanus Hisp. emisit medicinam sacram de morbis, quorum fit mentio in S. literis, Caesaraug. An. 1645. in 4. Vid. Linden pag. 436.

UBERTUS (Facius) geographiam adornavit, teste Zeillero. Reinesius in epist. ad Daum. pag. 167. inter poetas refert aitque, scripsisse dicta mundi.

UCHANICIUS (Jac.) librum contra Stancarum, et alium de sacrificio missae edi curavit. Vid. Starovolscius, pag. 12.

UDALRICUS, Augustanus episcopus, circa A. C. 930. vixit. Reliquit epistolam ad Nicolaum I. pontis. contra coelibatum sacerdotum. Vid. Rob. Barns in vitis Pont. Rom. pag. 113. Olearius in Abaco, pag. 460.

UDALRICUS, Argentinensis, An. 1280. floruit. In 4 libros sententiarum Lomb. commentatus est.

UDALSCALCUS, versificator non poenitendus, scripsit de musica: item, historiam multorum sanctorum. Vid. Bruschius de monast. pag. 137. b.

VEAUREUS (Joh.) Heduus, Anno 1560. claruit. Carmina ejus extant Tom. 3. Gall. Del. pag. 1130. Vide, VAEAUREUS.

VECCHIUS (Barth.) Senensis, JCtus et professor Patavinus, Imperiali in Museo pag. 206. memoratur.

VECCHUS (Joh. Paulus) Bergomas, Anno 1621. orationem habuit ad DEUM pro sapientia acquirenda.

VECCUS (Joh.) patriarcha Constantinoploca scripturae, quibus Italorum dogmata comprobantur, collegisse dicitur. Vid. Nicetas Choniates lib. 5. et Leo Allatius de consensu Orient. et Occid. eccles. pag. 761.

VECERIUS (Conr.) Maximiliano I. a secretis, res gestas Henrici 7. Imp. in literas retulit.

VECHIETTUS (Hieron.) Florentinus, edidit insignem librum, in charta regia Augustae Vindelicorum impressum, in quo ostendere conatur ex Solis Lunaeque ratione, Christum pridie, quam pro nobis mortem oppeteret, solenne illud paschalis coenae convivium non celebrasse. Liber prohibitus et ipse in vincula conjectus est: ubi multos annos in tenebris et sordibus jacuit, quam vel minima ex parte de sententia decederet. Videatur Nicius Erythr. part. 1. Pinacoth. pag. 196.

VECHNERUS (Dan.) Aurimontanus Silesius, natus est Anno 1572. Composuit carmina, quae leguntur Tom. 6. Delit. Germ. pag. 885. Extat ejusdem Hellenolexia, quam Berneggerus imprimi curavit praemissa praefatione. Vid. Casp. Barth. in 4. Theb. Papin. pag. 1164.

VECHNERUS (Dav.) condidit breviarium Germaniae. An. 1645. VECHNERUS (Georg.) habuit dissertationem de sinu Abrahae et palo Pauli Anno 1644.

VEDELIUS (Nicol.) Palatinus, emisit. epistolas S. Ignatii cum notis: item, secreta Arminianismi: ut et rationale theologicum.

a VEGA (Andr.) Hisp. tempore concilii Tridentini vixit et doctrinam de justificatione 15. libris absolvit. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 19.

a VEGA (Christ.) Complutensis, inter medicos illustres numeratur. Opera ejus Lugduni An. 1576. prodierunt.

de la VEGA (Didacus) Toletanus, in psalmos poenitentiales Anno 1600. commentatus est. Extat ejusdem Paradisus gloriae sanctorum 4. tomis distinctus. Videatur Waddingus loc. cit. pag. 102.

de VEGA (Emanuel) Conimbricensis, An. 1640. nonagenario major obiit. Scripsit de eucharistia: de cultu imaginum et invocatione sanctorum: de principiis fidei, etc. Vid. Alegambe, pag. 103.

de la VEGA (Gabr.) Hispanus, An. 1605. decessit. Reliquit artem grammat. et dictionarium linguae Chilensis. Vid. Alegambe, pag. 147.

de VEGA (Lupus) Carpius, A. 1635. obiit. Vid. C. Barthius in 1. Achill. Papinii, pag. 1583. Ghilinus vol. 2. pag. 182.

de VEGA (Th. Rod.) Eborensis, medicus, Anno 1564. claruit. In Galenum de locis affectis et febrium differentiis commentari coepit. Videatur Linden, pag. 568.

de VEGE (Pet.) Gratianopolitanus, medicus, edidit methodum pestis praecavendae et curandae: item, pacem dogmaticorum cum Spagiricis A. 1628. Vid. Linden, pag. 507.

VEGETIUS Praetextatus priores postremosque analyticos convertendo Aristotelem latino sermoni tradidit. Vid. Boeth. de interpret. pag. 281. Vossius de nat. log. pag. 73.

VEGETIUS (Flav.) Renatus, tempore Valentiani Imp. floruit. Condidit tractatum de re militari. Casp. Barthius Adv. 28, 11. librum Vegetii, uti hodie habetur, tantum compendium esse grandioris voluminis existimat. In vetusto codice epitome expresse vocatur. Et Priscianus nonnulla ex opere Vegetiano allegat, quae hodie non comparent. Idem Vegetius quatuor libros mulomedicinae reliquit, quos Sambucus A. 1574. in lucem protulit.

VEGIUS (Maphaeus) Laudensis, natus est An. 1407: obiit An. 1457. AEneidem Virgilianam libro addito supplevit. Extant ejusdem dialogus de praestantia terrae, Solis et auri: libellus de rebus antiquis memorabilibus Basilicae S. Petri: quinque libri de educatione liberorum: septem libri de perseverantia religionis: dictionarium legale: quatuor libri Antoniados et totidem Argonauticorum. J. C. Scaliger. de re poet. l. 7. pag. 785. vocat grandem poetam nec indignum gratia doctiorum. Vid Jovius in elog. n. 107. Autor dialogi de repar. L. L. pag. 394. Glandorp. pag. 102. Ghilinus vol. 2. pag. 188. Don. Calvus in Bergom. pag. 384. Olearius in Abaco pag. 299.

de VEHE (Mich.) ord. Dominici monachus et ecclesiae Hallensis praepositus, Anno 1531. claruit. Ejus opuscula theologica de ecclesia, legibus, conciliis, caelibatu sacerdotum, communione sub una, Lipsiae An. 1535. prodierunt.

VEHENHAUSEN (Joh.) opera Statii Papinii cum notis variorum An. 1671. publicavit.

VEJELIUS (Elias) celebris theologus, h. t. claret. Edidit Damascenum de fide orthodoxa cum observationibus A. 1672: item, tractatum de Graecanica ecclesia hodierna contra Leon. Allatium Anno 1661.

de VEIL (Casp. Maria) Cant canticorum commentario illustravit, Paris. Anno 1676.

VEKENSTYL (Henr.) scripsit de compositione et usu directorii planetarum An. 1530.

VELARAEUS (Jodoc.) Flander, Anno 1539. floruit. Palaephatum et Phornutum (rectius Cornutum) latine: Petri vero Mosellani dialogos Graece transtulit, teste Sweertio et Sandero.

de VELASCO (Fr. Fernandes) Cisterciens. monachus, vitam S. Bernhardi 53. iconibus aeri incisis illustravit, Antv. Anno 1653.

de VELASCO (Gabr. Alvar.) An. 1662. claruit. Scripsit de judice perfecto: item, de privilegiis pauperum, fol.

2. tomos commentariorum in epistolam ad Philippen es, Anno 1632: item, 5. libros de S. Maria immaculate concepta, Anno 1653. fol. Vid. Alegambe, pag. 218.

VELCURIO (Joh.) Germanus, A. 1534. obiit. Reliquit comment. in physicam Aristotelis.

VELDIUS (Guilh.) Gelder, An. 1549. floruit. Empyreale majus et minus, teste Sweertio, publicavit.

VELDIUS (Jac.) Brugensis, Anno 1580. obiit. In Danielem comm. struere coepit. Vid. Sweertius.

VELENUS (Ulricus) Minhoni[?]nsis, An. 1520. disputationem seu libellum edidit, in quo 18. gravissimis rationibus demonstrare annisus est, S. Petrum Romam nunquam venisse. Vid. Olearius in Abaco, pag. 468.

VELIUS Longus, grammaticus. a Macrobio et aliis allegatur. Vid. Cassidorus, pag. 961. Glandorpius, pag. 887.

VELIUS (Casp. Ursinus) Swemnicensis Silesius, poeta insignis, orator celebris, Graece et latine doctissimus, An. 1538. 5. Maji subito amissus est. Quidam in Danubium dejectum existimant. Reliquit silvas: elegias: epigrammata: panegyricos: item, septem decades de rebus Austriacis. Erasmus in Ciceroniano: Ursinus Velius (inquit) in carmine felix: nec infelix in oratione soluta. Spirituum et urbanitatis habet affatim. Ubi prodierit historia, quam de rebus a Pannoniae et Bohemiae rege Ferdinando gestis texere dicitur, certius pronunciabimus. Mihi certa res est, illum et Principis claritati et rerum magnitudini facundiae viribus responsurum. Haec ille. Vid. Jovius in elog. pag. 293. Ederus in Acad. Vienn. pag. 74. I. P. Lotichius part. 3. B. P. pag. 47. Quaere etiam, URSINUS.

VELIUS (Jul. Caes.) historicus et poeta, An. 1580. claruit. Dialogos de numismatibus elaboravit.

VELIUS (Theod.) Hornanus, medicus, Westfrisiam carmine heroico decantavit An. 1617.

VELLEJUS (P.) Paterculus tempore Tiberii Imp. claruit. Exaravit 2. historiae libros ad M. Vinicium Consulem. Librorum Velleii bona pars deperiit. Dictione utitur plane Romana et eleganti. Fragmen[?]um quoddam Velleii apud Wolfg. Lazium l. 1. comm. reip. Rom. c. 8. legitur: verum G. I. Vossius id pro genuino haud agnoscit. Vid. Whear in relect. hist. pag. 132. Mart. Hanckius part. 1. de S. R. R. pag. 68. C. Barthius in Claud. pag. 552.

VELLESIUS (Ant.) Portalegrensis, obiit Anno 1609. Eruditum comment. in Eman. Alvari grammaticam latinam, teste Alegambe pag. 45. elaboravit.

VELLOSIUS (Ferdin.) Hisp. advertentias theologiae scholasticae in S. Chrysostomum et 4. ecclesiae doctores composuit. Liber prodiit Venetiis Anno 1601.

VELMATIUS (Joh. Mar.) Balneo-Caballensis Italus, Christiadem i. e. vitam Christi carmine hexametro expressit, Venet. An. 1538. Videatur Waddingus, pag. 214.

VELSCHIUS (Georg. Hier.) Augustanus, An. 1677. vivere desiit. Inter scripta ejus sunt duae dissertationes medicophilosophicae de aegagropilis: sylloge observationum et curationum medicinalium cum episagmate proprio: hecatosteae duae observationum physicomedicarum: quatuor centuriae consiliorum medicinal. et exoticarum curationum observationumque medicinal. chiliades duae cum notis perpetuis uno volumine: somnium Vindiciani: mictomimetum seu miscellaneorum medicinal. centuriae tres: tractatus de vena Medinensi: tract. alius de Ruzname Naurus: epistola Nestoris ad Argonautam. Vid. Bartholinus in med. poet. pag. 144.

VELSERUS (Marcus) Patricius et Duum vir Augustanus, natus est A. 1558: obiit Anno 1614. Edidit inscriptiones Augustanas in tres partes distributas

in 4. octo libros rerum Augustanarum fol. quinque libros rerum Boicarum, in 4. etc. Annales Boicos (inquit Melch. Adamus ) scripsit tanta perspicuitate, tanta fide, tanta prudentia, tanto nitore, ut meditanti videantur adstitisse hinc Musae et Gratiae: hinc Consus, Apollo, Suada, Venüs. Luculentum comitatis Velserianae elogium in praefat. Gruteriana ad opus Inscriptionam Romanarum aeternum invenies.

VELSIUS (Joh. Wilh.) Frisius, medicus, reliquit poemata: item, biothanatorum aliquot centurias, teste Sweertio.

VELSIUS (Justus) Hagaecomitanus, medicus, An. 1551. floruit. In Hippocratem de insomniis commentatus est. Extat ejusdem commentarius in Cebetis tabulam et Aristotelis ethicam. Vid. Valerius Andr. in fastis Lovaniens. pag. 233. Sweertius pag. 503. Naudaeus in B. P. pag. 55.

VELTHEM (Valent.) adornavit introductionem in Hugonis Grotii libros de I. B. et P. Anno 1676.

VELTHUSIUS (Lamb.) Ultrajectanus, edidit theologiam non vulgarem: tractat. de justitia divina et humana, Anno 1664. tract. moralem de naturali pudore et dignitate hominis, in quo agitur de incestu, voto caelibatus, conjugio, adulterio, polygamia et divortiis, Anno 1676.

VELVOD (Guil.) A. 1506. claruit. Extant ejus parallela juris divini Hebraeor. et juris civilis Romanorum.

VELTWYCKIUS (Gerh.) Ravensteinensis, struxit metro hebraico librum de Judaeorum disciplinis et earum vanitate, Venet. Anno 1539. teste Sandero.

VENAEUS (Otto) emisit conclusiones physicas et theologicas, Ursellis Anno 1621. fol.

VENANTIUS Fortunatus, Pictaviensis episcopus, imperante Justino juniore floruit. Ad dictum Justinum et uxorem ejus Sophiam hodoeporicon exaravit. Idem quatuor libris, carmine epico, vitam et miracula S. Martini complexus est. Hildwinus vocat virum prudentem et scholasticissimum: Casp. Barthius vero in Advers. 46, 3. maximi ingenii vatem. Vid. Ph. Labbe T. 2. diss. p. 456. Olearius in Abaco, pag. 460. Quaere, FORTUNATUS.

VENATOR (Joh.) construxit enchiridion controvers. praecipuarum nostri temporis circa religionem, Alcm. Anno 1605.

VENATORIUS (Thomas) pastor Norimbergensis, An. 1529. vixit. Exaravit egregiam epistolam de justificatione ad Robertum de Moshan. Vid. Micraelius, pag. 417.

VENDEVILLIUS (Joh.) Insulensis Flander, natus est An. 1525: obiit An. 1592. Scripsit de principiis juris: item, de paganis, idololatris et haereticis convertendis. Vid. Sweertius, pag. 181. Vernulaeus in Acad. Lovan. p. 295. Valerius Andr. in fastis Lovan. pag. 192.

VENDRANENUS (Henr.) paravit assertionem contra reip. Venetae detractores An. 1606.

VENERICUS, Anno 1075. claruit. Librum composuit de discordia regni et et sacerdotii. Vid. Zeillerus part. 3. de hist. pag. 247.

VENERIUS (Franc.) patricius Venetus, Anno 1581. obiit. Videatur Thuanus, l. 74.

VENERIUS (Joh. Ant.) emisit tractatum de oraculis et divinationibus antiquorum, Basil. An. 1628. in 4.

VENEROSIUS (Hieron.) scrips. de urinae stillicidio, pruritu et herpete exedente, Venet. An. 1611.

VENETUS (Domin.) Brixiensis episcopus, elaboravit tract. de legitima cardinalium creatione, quem Calixto III. obtulit.

VENETIUS (Georg.) Borussus, edidit explicationem in epist. S. Pauli ad Romanos. Vid. Quenstadius, pag. 258.

obiit. Composuit librum 1. contra Judaeos: summam philosophiae naturalis: librum de corruptione etc. Videantur Ghilinus, vol. 2. pag. 210. Quenstadius, pag. 273.

VENETUS (Marcus Paulus) Servita, struxit historiam concilii Tridentini. Ejus elogium vide ap. Whear. in relect. histor. pag. 275.

VENONIUS, antiquus scriptor, historiam composuit de origine gentis Romanae. Meminit ejus Cicero l. 12. ad Atticum. Dionysius Halicarnass. [gap: Greek word(s)] appellat.

VENOSTUS (Raph.) scriptis pugnavit adversus Bernh. Ochinum. Extat ejus tr. de generali synodo.

VENULEIUS Saturninus, JCtus, sub Alexandro Imp. vixit. Scripta ejus in prooemio Pandectarum recensentur. Vid. Panzirolus, pag. 72. Bertrandus, pag. 116.

VENUSINUS (Jonas) Danus, An. 1608. obiit. Dissertationem conscripsit de quaestione: Sitne mundus factus an vero aeternus? Vid. Vindingius in R. H. pag. 201. Bartholinus in Danis, pag. 93.

VENUTIUS (Phil.) observationes in Horatium composuit, quae prodierunt Venet. An. 1599.

VERALLUS. (P. AEmil.) JCtus, vulgavit decisiones Romanae et Mantuanae Rotae, An. 1585.

VERANNIUS de verbis pontificalibus a Macrobio allegatur. Vid. Glandorpius, pag. 890.

VERANTIUS (Faustus) dictionarium quinque linguarum, Venet. An. 1695. edi curavit.

VERARDUS (Car.) Hispan. expugnationem Granatae in literas retulit. Extat ejusdem Baetica historia.

VERATUS (Hier.) Ferrariensis, A. 1540. obiit. Reliquit sermones: item, repertorium praedicabilium materiarum. Vid. Waddingus, pag. 176.

VERBERIUS (Fr.) Ultraject. edidit 52. vitas sanctorum selectiores pro unaquaque anni Dominica, Antv. Anno 1588.

VERBEZIUS (Dav.) Carno Labeanus, egit de peste Anno 1617. Extat ejusdem disquisitio jatrochymica de alcantho, An. 1633. impressa. Videatur Linden, pag. 155.

VERCELLONUS (Marcell.) scripsit ad Hieron. de Ruere de puero novem annorum et novo naturae spectaculo, jam variis in disciplinis mirabili, Papiae Anno 1541.

VERDE (Franc.) tractavit de tempore foetus animationis et nativitatis Anno 1664.

VERDELLUS (Faustus) Cremensis, octogenarius obiit. Omnia ecclesiae tempora tam secunda quam adversa inde ab ejus nascentis initio plurimis voluminibus persecutus est: quorum primum, quod annorum mille seriem decurrit, typis edidit: scripta vero reliqua exciderunt quorundam. in vidia vel incuria. Vid. Saussay, pag. 88.

VERDERIUS (Ant.) Dominus vallis privatae, struxit bibliothecam Gallicam, Anno 1585: supplementum bibliothecae Gesnerianae, ut et prosopographias virorum illustrium An. 1602.

VERDERIUS (Claud.) emisit censuram in omnes veteres autores Anno 1586. De ea ita Vossius l. 5. rhet. Verderiana in autores censione vix aliud vidi magis inficetum magisque censione dignum. Et l. 4. Claud. Verderius (inquit) vir eruditus, sed malus scriptorum censor. Extant ejusdem carmina. Vid. T. 3. Delit. Gall. pag. 1128.

academia, scripsit de Christo Theanthropo, teste Maresio part. 1. Syllog. dispp. pag. 588.

VEREPAEUS (Sim.) Dommelanus, Anno 1598. obiit. Struxit quinque libros de epistolis latine scribendis. Vid. Sweertius, pag. 672. Vossius de analog. pag. 83.

VERGARA (Franc.) Hisp. Anno 1545. decessit. Compluti 20 annos Graecas literas professus est. Condidit grammaticam Graecam 4. libris ex antiquis et recentioribus au[?]oribus tam accurate, ut nihil in eo genere perfectius. Basilii quoque homilias nonnullas et Theonis progymnasmata latine convertit.

VERGERIUS (Joh.) Haurannius, abbas Sancyranus, sub nomine Pet. Aurelii grande opus de jure episcoporum typis excudi curavit, quod tanto cum plausu cleri Gallicani exceptum fuit, ut publica ejus autoritate recusum fuerit. Vid. Maresius, part. 2. contra Tirin. pag. 864.

VERGERIUS (P. Paulus) Justinopolita nus, Anno 1430. floruit. Volaterranus JCtorum suo tempore eloquentissi mum et eloquentium jurisconsultissi mum appellat. Primus Arrhianum de gestis Alexandri M transtulit. Compo. suit etiam invectivam adv. Malatestam, quod Virgilii statuam in foro Mantuano positam dejici jusserit. Vid. Jovius in E log. num III. item Autor de repar. L. L. ap. Gifan. pag. 394.

VERGERIUS (P. Paulus) Justinopolitanus episcopus, An. 1540. claruit et pontifici Romano a legationibus fuit. In conventu Wormaciensi cum esset, orationem habuit de unitate et pace ecclesiae. Revocatus ex Germania, Lutheranismi suspectus habitus est. Ut autem se pontifici purgaret, librum scribere orsus est titulo, adversus apostatas Germaniae. Dum autem confutandi causa libros adversariorum excutit et attente considerat argumenta, captum se victumque sentit. Quare postea ad Lutheranos transiit. Obiit Tubingae Anno 1565. Vid. Thuanus l. 5. Jac Verheiden, in elog. praest. Theol. pag. 152. Micraelius, pag. 417.

VERHEIDEN (Jac.) Graviensis, Anno 1591. obiit. Edidit aliquot theologorum, qui Pontificem Rom. praecipue oppugnarunt, vitas et effigies. Videatur Sweertius.

VERICELLUS (Ang. Maria) emisit quaestiones morales, fol. Venetiis Anno 1656: item, tractat. de missionibus apostolicis.

VERIERIUS (Franc.) Salentinus, dialogum de virtute theologica sub Caroli ticulo elaboravit. Videatur Alegambe, pag. 142.

VERIGNANEUS (Guil.) struxit tractat. de febrium dispositione, An. 1562. Vid. Linden, pag. 230.

VERINUS (Hugolinus) An. 1490. claruit. Praeceptor erat Petri Criniti et pater Michaelis Verini. Fecit tres libros de illustratione Florentiae: item, opus Carliados, quod erat de Carolo Magno, et alia. Vid. Zeillerus part. 3. de hist. pag. 247.

VERINUS (Michael) Hugolini filius, anno aetatis suae 17. obiit. Cum continentiae studiosus esset. mulierum consortio abstinuit perpetuo. Hinc spermatis diu retenta copia ac tentigine putrefacta (quem morbum priapismum vocat Galenus ) medicis venerem suadentibus, emori quam animo contaminari maluit, raro exemplo.

carmina apparent, omisso Verini nomine. Perperam ibi monosticha inscribuntur. Vid. Scaliger de re poet. pag. 791. Ghilinus vol. 1. pag. 171.

VERIUS (J. Bapt.) edidit pastorale missionarium Anno 1664: item, historiam Venetam An. 1644.

VERLENIUS (Hieron.) Silvaeducensis, Anno 1587. decessit. Struxit comm. in psalmos et scholia in Ignatii epistolas. Vid. Sweertius pag. 346.

VERMADIUS (Andr.) Arnhemius, Anno 1603. obiit. Epistolam ad Justum Calvinum exaravit, qua 9. ipsius quaestionibus de fide respondet. Vid. Alegambe, pag. 32.

VERMANDERUS (Carol.) Flander, compos. vitas illustrium pictorum vett. et recentiorum An. 1616. Vide, MANDER.

VERMOSTIUS (Dan.) Areschotanus, apologiam paravit pro Vopisco Fort. Plempio. Vid. Linden, pag. 153.

VERMIGLIOLUS (Joh. Maria) JCtus, collegit consilia criminalia, Romae Anno 1658. fol.

VERNERETTUS (Joh.) An. 1575. vixit. Dispp. contra Marium Nizolium: item, animadversiones in Mich. Poletum edidit.

VERNULEUS (Nicol.) Robelmontanus, natus est An. 1583: obiit An. 1649. Extant ejus observationes politicae in Tacitum, in 8. institutiones politicae, morales et oeconomicae, fol. Historia academiae Lovaniensis: historia universalis, in 4: orationes: tragoediae, etc. Vid. Sweertius, pag. 583. Valerius Andr. in Fast. Lovan. pag. 247.

VERON (Franc.) Parisiensis, paravit epistomion ministrorum tribus tomis, Paris. An. 1644. Dicitur etiam adornasse versionem Gallicam Novi Testamenti. Vid. Maresius T. 2. contra Tirinum, p. 766. Alegambe, pag. 142.

VERON (Sebast.) decem libros physicorum, Basil. An. 1581. edidit: item, chronicon ecclesiasticum An. 1599.

VERRATUS (Joh. Maria) Ferrariensis, Anno 1563. obiit. Scripsit de ecclesia et ejus auctoritate. Opera ejus sex tomis constant. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 147.

VERRIUS (Flaccus) grammaticus, sub Tiberio Imperatore obiit. Condidit epistolas: Saturnum: lib. de obscuris Catonis: carmina, etc. Ejus librum de verborum significationibus Festus Pompejus in compendium redegit. Agellius, 4, 5. Verrii librum primum rerum memoria dignarum allegat. Citatur etiam frequenter a Plinio. Vid. Suetonius lib. de claris gramm. item, Glandorpius, pag. 893.

VERROCHIUS (Jul.) Florentinus, Anno 1413. obiit. Extant ejus annotationes in logicam Aristotelis. Vid. Waddingus, pag. 232.

VERRUCCINUS (Lud.) sacrum poema heroicum de S. Antonio elaboravit. Idem, pag. 246.

VERRUCHINUS (Chr.) de Sanctis Verruchinis scribere instituit. Vid. idem pag. 90.

VERRUS (Joh.) Bergomas, natus est An. 1580. Condidit theoropracticam mentaliter orandi. Extat et ejus liber de potestate sacerdotum regularium in seculares quoad forum conscientiae. Vid. Calvus, pag. 34.

VERRUTIUS (Hieron.) Frisius, JCtus, An. 1573. claruit. Duodecimo aetatis anno de qualibet thesi non sine admiratione publice declamare solebat. Edidit lexicon juris: item, notas ad Plinium, teste Sweertio, pag. 347.

VERRYN (Paulus) struxit indicem systematicum emtionis et venditionis, quo jus omne Romanum ad hanc materiam pertinens exhauritur, Amsterd. Anno 1676.

VERSOSA (Joh.) Anno 1523. natus est: obiit An. 1574. Lutetiae admodum juvenis Graecas literas docuit, auditoribus vel mille subsellia implentibus. Inde Lovanium sese contulit, ubi majori ap plausu, quam Parisiis, juventutem in eadem lingua informavit. Edidit libellum de prosodia Graecorum: epistolam. carmen epinicion, etc. Videatur Thuanus, l. 59.

VERTOVA (Emanuel) Bergomas, egit de matrimonio et ejus impedimentis. Vid. Calvus, pag. 125.

VERTASCHA vel VERZASCHA (Bernh.) de calculo renum et vesicae: item, de apoplexia et paralysi, An. 1662. scribere instituit. Extant ejusdem centum observationes medicinales, Anno 1677. excusae.

VERTRANIUS (Marcus) Maurus, notas in Tacitum laboravit. Prodiit ejusdem tractatus de jure trium liberorum. Casp. Barthius in 11. Theb. Statii, pag. 1326. vocat hominem optimi ingenii, doctrina pro suo loco et tempore admiranda, qui omnino ad humanitatis res pertinentia plura commentari debebat.

VERTUNIANUS (Franc.) Picta viensis, Hippocratis librum de vulneribus capitis latine vertit commentariisque illustravit Anno 1578. Videatur Linden, pag. 190.

VERULAMIUS (Baco) tractavit de ventis. Vitam ejus Wilh. Rawley literis consignavit. Vide, BACO.

VERULANUS (J. Sulpit.) scripsit de moribus in mensa servandis. Vid. Autor de R. L. L. ap. Gif. pag. 413.

VERUS (Amandus) edidit animam triumphantem: item, imperium politicum ex S. Scriptura descriptum An. 1661.

VERWUST (Gerh.) A. 1596. obiit. Reliquit conciones de resurrectione. Vid. Waddingus, pag. 145.

VESALIUS (Andr.) Bruxellensis, natus est An. 1514: obiit An. 1564. Basileae anatomen exercuit. Inde in aulam Caroli V. adscitus est Aulicae vitae pertaesus visendaeque Palaestinae studio ductus Hierosolymam adiit: in redeundo orta tempestate in Zacynthum insulam ejectus est, ubi morbo correptus in tuguriolo obiit. Struxit septem libros de corporis humani fabrica et paraphrasin in 9. librum Rhasis ad Almansorem. Vid. Sweertius pag. 128. Imperialis pag. 55. Thomasius de plagio, §. 571.

VESALIUS (Everh.) Andreae avus, annotationes in libros Rhasis composuisse traditur.

VESELIUS (Caesar) tractavit de vestimentis vett. et recentiorum per totum mundum, Venet. An. 1598.

VESLINGIUS (Joh.) Mindanus Westphalus, An. 1649. maligna febri periit. Reliquit syntagma anatomicum: item, vindicias opobalsami. Oct Ferrarius in Prolus. 13. pag. 222. Joh. Veslingius, (inquit) Venetiis laureae medicae insignibus decoratus sponte in AEgyptum usque concessit, ut ea peregrinatione discendi imprimis avidum et capax ingenium expleret. Ibi animum tot naturae miraculis sedulo intendit, nec tam insanas Pyramidum substructiones, quam foecundam Nili eluviem miratus, herbarum ac stirpium medicam vim diligentissime scrutatus est. Inde Hierosolyma adiit, locumque Christi Servatoris natalibus et morte sacrum perlustravit, ut ad multiplicem linguarum cognitionem etiam Arabicam adderet, opobalsamique naturam et vires proprius inspectaret. His bonis succinctus, Patavium rediit, statimque a Veneto Senatu chirurgicae et anatomicae praefectus totum gymnasium in se convertit, non tam sanandi peritia nemini praedecessorum inferior, quam orationis cultu atque omni eruditionis amoenitate cum paucissimis comparandus. Graecam eruditionem disputationibus sine ostentatione inspergebat, veterum poetarum dicta veluti emblemata orationi addens. Magna diligentia minutissimas corporis partes, humanaque exta salubri aruspicina inspiciebat, ipsosque oculos fugientia fibrarum lineamenta curiosa felicitate deprehendebat

aspectuique subjiciebat. Nec multo post in amoena vireta inductus, florum atque herbarum culturae praepositus est, etc. Addit Ferrarius, eum animo sordibus vacuo sine ulla mercede egenos magnam urbis partem curasse. Vid Rhodius de acia, pag. 79.

VESPUTIUS (Americus) Florentinus, An. 1504. claruit. Quatuor suas navigationes, quarum ultima An. 1504. finem habuit, literarum monumentis ad posteros transmisit.

VESTINUS (Julius) [gap: Greek word(s)] , sophista, glossas Pamphili in compendium rede git. Idem delectum verborum Demosthenis, Thucydidis, Isocratis et aliorum collegit. Vid. Suidas.

VESTIUS Valens, [gap: Greek word(s)] , Antiochenus mathematicus, tempore Antoninorum Impp floruit. Constr. libros [gap: Greek word(s)] Graece. Eos Seldenus in tract. de Dis Syris aliquoties laudat. Male C. Barthius latinum scriptorem autumat. Fragmentum hujus Valenris Joacb. Camerarius A. 1532. vulgav. Vid. Jos. Scaliger in epist. pag. 276. Reinesius in V. L. 3, 14. in Abolog. pag. 35. Salm. de annis Climactericis, etc.

VESTRICIUS Spurinna inter lyricos locum occupavit. Testis Plinius in epist. 3 1. Scribit (inquit) utraque lingua lyrica doctissime.

VESTRIUS (Marcellus) carminibus famam obtinuit. Vid T. 2. Del Ital. pag. 1383.

VESTRIUS (Oct.) JCt. edidit introduct. in Rom. aulae et judiciorum mores A. 1573.

a VETERI BUSCO (Adrianus) struxit chronicon Leodicense ab anno 1449. usque ad an. 1483.

VETTERUS (Conr.) Egensis Suevus, An no 1622. obiit. Scripta ejus multa et varia Alegambe, pag. 82. enumerat.

VETUS (Joh.) Burgund. 21. orationes in medicinae commendationem et 1. 8. medicae laureae candidat. gratiam habuit.

VETWEIS (Bernh.) compendium controverliarum, Col. An. 1640. vulgavit: it. speculum verae ecclesiae Christi, fol.

VEZA (Didacus) Hisp. An. 1515. claruit. Reliquit monotessaron ecclesiasticum. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 67.

UFFELIUS (Joh.) Bruxell. JCtus, Anno 1617. obijt. Notas in variarum resolutionum libros, teste Sweertio, confecit.

UFFELMANNUS (Burch.) JCtus, lectiones Rittershusianas: item, tract. de gratiis expectativis Anno 1670. luci publicae commisit.

UFFELMANNUS (Henr.) scripsit de imperfecta perfectione fidelium in hac vita, Helmst. An. 1673.

UGHELLUS (Ferd.) Florentinus, Italiam sacram novem tomis complexus est An. 1644. fol. Vid. Leo Allatius in Apibus Urb. pag. 96. Carolus Viscb in Cistert pag. 108.

UGOLETUS (Tadius) Parmensis, tempore Matthiae Ungariae R. claruit. Vid. Pierius Valerianus de J. L. pag. 126.

UGOLINUS a Parma, An. 1490. claruit. Testamentum vetus et novum carmine contexuit. Extat ejusdem comoedia, Philogenia nomine. Meminit ejus Philelphus l. 4. epist. ult. equitem auratum nuncupans, carpens etiam, quod exteros Italis suis praetulisset. Vid. Reinesius ad Daum. pag. 167. item, Ghilinus vol. 2. pag. 240. Quaere, PARMA.

UGOLINUS a porta Ravennate, JCtus, A. 1168. obiit. Vid. Guido Panzir in JCt. 2, 17.

UGOLINUS (Barth.) elaboravit tractatum de sacramentis novae legis, quem Sixto V. pontifici obtulit: item, alium de censuris ecclesiasticis. Vid. Nicius Erythr. part. 1. Pinacoth. pag. 201.

UGOLINUS (Zanchinus) Ariminensis, JCtus, de haereticis tractavit. Vid. Tomus 11. Tract. tract.

UGONIUS (Alex.) calamitates Italiae et Graeciae maximas descripsit. Extat ejusdem dialogus de solicitudine.

UGUTIO, celebris vocabulista, Boccacio in Geneal. Deor. l. 1. c. 7. et 14. memoratur. Vide, HUGUITIO.

VIANELLUS (Carol.) Venetus, autor fertur esse consolationis Ciceronis. Vid. Henr. Ernestus l. 2. var. obs. c. 36.

de VIAS (Balth.) Massiliensis, composuit tres Charitum libros: item, silvasregias, Paris. An. 1623.

VIBIUS Gallus, rhetor, fuit tam magnae olim eloquentiae, quam postea insaniae. Dum insanos imitatur, dum lenocinium ingenii furorem putat, quod simulabat, ad verum redegit: inquit Senecal. 2. controvers. 9.

VIBIUS Sequester libellum exaravit ad Virgilianum filium suum de nominibus fluminum, fontium, lacuum etc. secundum seriem literarum. Malealii Vibium Equestrem appellant, ut Vincent. Mirabella. Primus eum Romae edidit Mazochius: deinde Venetiis Aldus: tandem Simlerus.

VICARIUS (Barth.) medicus, librumemisit de optimo assistente aegrotantium ejusque officio, Romae An. 1591.

VICARSIUS (Joh.) Anglus, Anno 1645. claruit. Decapla in psalmos confecit, Lond. Anno 1655.

VICECOMES (Joseph.) scripsit de missae apparatu: item, de antiquis baptismi ritibus An. 1615.

VICECOMES (Zach.) complementum artis exorcisticae Venetiis Anno 1600. imprimi curavit.

VICEDOMINUS (Franc.) Ferrariensis, Anno 1573. obiit. Hic cum linguam haesitantem haberet, et in privatis colloquiis syllabas itentidem repeteret, in publicis tamen declamationibus expedite et exacte loqui solebat. Corn. Mussus eum suggesti delicias et citharam suae aetatis appellabat. Reliquit multas et varias homilias. Vid. Waddingus pag. 138.

de VICENTINIS (Alex.) librum de calore compos. pro Cremonini sententia, cui nomen Menedemi Rhodiensis praescripsit. Vid. Rhodius in scr. supposit. pag. 24.

de VICO (Thomas) Veronensis, medicus, Anno 1400. floruit. Vid. Chioccus pag. 121.

VICOMERCATUS (Franc.) Mediolanensis, An. 1556. claruit. In physicam Aristotelis: item, in 4. libros meteorologicorum ejusdem commentatus est. Extat ejusdem tract. de concordia Platonis et Aristotelis. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 96.

VICTOR, Africanus, A. C. 530. vixit et ad Hunericum Regem librum de ratione fidei Catholicae exaravit. Vid. Cassiodorus de lect. divin. c. 29. Ph. Labbe T. 2. dissert. pag. 460. Olearius pag. 461.

VICTOR, Capuanus, circa A. C. 545. de cyclo paschali scribere aggressus est. Vid. Ph. Labbe T. 2. dissert. pag. 461.

VICTOR, Tunnunensis, Anno 566. obiit. Struxit chronicon ab O. C. usque ad primum Justini junioris annum. Vid. Ph. Labbe Tom. 2. pag. 463.

VICTOR, Uticensis, tempore Zenonis Imp. claruit. Reliquittres libros de persecutione Vandalica. Vid. Ph. Labbe T. 2. diss. pag. 465. Olearius pag. 462.

VICTOR (Claud. Marius) Massiliensis, Anno 440. floruit. Tres libros carminum in Genesin elaboravit. Vid. Stewechius in Veget. pag. 174. C. Barth. in 4. Theb. Statii pag. 1110. Id. in Briton. pag. 433. Ph. Labbe tom. 2. dissert. pag. 462. Olearius in Abaco, pag. 462.

VICTOR (Publ.) librum de regionibus urbis Romae composuit. Vid. Mart. Hanckius part. 1. de S. R. R. pag. 305.

VICTOR (Sulpitius) institutiones oratorias ad M. Silonem generumexaravit. Vid. Vossius de nat. rhetor. pag. 95.

de S. VICTORE (Hugo) Saxo, An. 1140. obiit. Anonnullis didascalus: item, alter Augustinus dictus est. Tumulo ejus inscriptum:

Opera ejus Moguntiae An. 1617. impressa et 3. tomis comprehensa sunt. Vid. Ph. Labbe, Tom. 1. diss. pag. 480. Olearius in Abaco, pag. 221.

a S. VICTORE (Richardus) Hugoni memorato coaevusfuit. Scripta ejus duobus tomis continentur. Vid. Bellarm. in cat. eccles. scr. pag. 147. Quaere, RICHARDUS.

VICTORELLUS (Andr.) Bassanensis, Anno 1625. floruit. Condidit 2. libros de custodia angelorum: it. de extrema unctione. Vid. Leo Allatius in apibus Urb. pag. 34.

de VICTORIA (Balth.) Salamanticensis, Anno 1630. claruit. Theatrum deorum gentilium, duobus tomis distinctum, construxit. Vid. Waddingus, pag. 46.

de VICTORIA (Franc.) An. 1546. obiit. Inter alia relectiones: item, arborem magnam jurisdictionis ecclesiasticae composuit Vid. Olearius pag. 168. Quenstad. pag. 20. Funccius T. 1. Orb. Imp. pag. 369.

de VICTORIIS (Leonellus) Faventinus, An. 1473. floruit. Reliquit tractatum de aegritudinibus infantum: alium de affectibus hystericis: item, practicam medicinalem.

VICTORINUS, Petabionensis, sub Diocletiano Imp. martyrium passus est. Extat ejus comment, in Apocalypfin. Hieronymus refert, eum Chiliastarum errorem secutum esse. Vid. Rivetus Tom. 2. operum pag. 1099. Ph. Labbe 2. pag. 470. Alii Pictavensem in Aquitania episcopum faciunt. Vid. Olearius in Abaco, pag. 464. Thomasius de plagio, §. 572.

VICTORINUS (C. Marius) Afer, An. C. 350. tempore Constantii Imp. claruit. Primo gentilis erat: deinde in senectute ad fidem Christianam conversus est. Reliquit comm. in libros rhetoricorum Ciceronis. Extat ejusdem scriptum contra Arianos: it. commentarius in epistolas S. Pauli. Vid. Glandorpius pag. 579. Ph. Labbe Tom. 2. diss. pag. 467. Olearius pag. 464. Vide, MARIUS.

VICTORINUS (Marcus) rhetor, 4. volumina in Ciceronis topica conscripsit. Vid. Boetbius in Ciceron. topica pag. 564.

VICTORIUS (Ang.) Balneoregiensis, medicus, Anno 1613. floruit. Extant ejus consilia medica.

VICTORIUS (Bened. Faventinus, An. 1503. innotuit. Reliquit tres libros medicationis empiricae: item, tomos duos practicae magnae. Videatur Quenstadius pag. 338.

VICTORIUS (Joh. Bonif.) Gothofredi historiam scribere aggressus est: verum peste correptus eandem absolvere non potuit. Videatur Pierius Valer. de Inf. lit. pag. 119.

VICTORIUS (Marianus) edidit institutionemlinguae AEthiopicae, Romae Anno 1552: item, tractatum de regibus AEthiopum.

VICTORIUS (Pet.) Florentinus, natus est An. 1499: obiit An. 1585. Exaravit variarum lectionum libros 38. notas in Catonem et Varronem: it. notas in ethicam Aristotelis et Ciceronis epistolas. Torrentius ad Sueton. Claud. c. 43. vocat virum in emendandis veterum scriptis rara religione et fide. Vid. Thuanus l. 82. Thomasius de plagio, §. 573.

VICUS (AEneas) Parmensis, emisit vitas Imperatorum Rom. Anno 1554: item, vitas Augustarum An. 1557. Vid. Hanckius part. 2. de S. R. R. pag. 140.

VICUS (Henr.) Flander, natus est Anno 1536: obiit Anno 1596. Tractavit de descensu Christi ad inferos: item, de controversiishujus temporis. Vid. Sweertius, pag. 337.

VIDA (M. Hieron.) Cremonensis, Anno 1566. decessit. Res Christi carmine et quidem 6. libris complexus est. Sixtus Senensis vocat Virgiliani carminis incomparabilem imitatorem. Carmina ejus servantur Tomo 2. Delit. Ital. pag. 1399. Reliquit etiam libros de republ.

J. C. Scaliger 6. de re poet. Christias (inquit) summam meretur laudem: Bombyx castigatior et elaboratior, propiusque accedens ad curas poeticas. Is enim liber rex est librorum Vidae. Scripsit et iam Vida de ludo Scachico. Vid. Imperialis, pag. 35. Ghilinus vol. 1. pag. 67.

VIDAVIUS (Valent.) Anno 1601. obiit. Mortuum laudavit Joh. Clobucius. Tractatum de indulgentiis construxit. Vid Starovolscius, pag. 86.

VIDIUS, Florentinus, medicus, An. 1591. floruit. Scripsit de arte anatomiae se ptem libros: artem vero medicinalem tribus tomis complexus est.

VIDUS VIDIUS, junior, edidit undecim libros de curatione membratim instituenda An. 1594.

VIDUA (Franc.) Anno 1608. obiit. Reliquit orationes. Vid. Tomasinus part. 1. elog pag. 270.

VIEGAS (Blasius) Eborensis, An. 1599. decessit. In Eborensi et Conimbricensi academia S. literas interpretatus est. Comp. commentarium in Apocalypsin: in epistolam ad Hebraeos: in Ezechielem et Prophetas minores. Vid. Alegambe, pag. 66.

VIELMIUS (Hieron.) Venetus, An. 1582. obiit. Tractavit de episcopis titularibus: item, de sex diebus creationis. Vid. Ghilinus vol. 1. pag. 129.

VIETA (Franc.) Anno 1603. vivere desiit. Extant ejus continuatio algebrae proportionalis: harmonicon coeleste: relatio calendarii Gregoriani: pseudomesolabum: Apollonius Gallus, etc. Rival tus a Flurentia vocat mathematicorum nostri seculi coryphaeum. Multa de hoc Vieta habet Thuanus l. 129. fine.

VIETOR (Conr.) ludimagister Marpurgensis, in linguis orient. versatissimus, Judaeorum impugnator gravissimus et Trinitatis propugnator fervidus, adeo [?]t per anagramma carus Deo Triuno audiret, postea vel in tam abditis mysteriis non satis instructus, eisque nimis temere et intempestive immersus, vel (ut multorumest suspicio) invidia et odio adversus aliquos in transversum abreptus veritatem impugnavit et ad ipsos Judaeos turpiter defecit. Tandem Thessalonicam in Graeciam delatus et Moses Patro dictus est, teste Autore vitarum proff. Groning. pag. 172. Joh. Drusius part. 2. notarum in N. Test. ad Act. 17, 1. pag. 162. vocat Nicolaum Vietorem Juris licentiatum.

VIETOR (Jerem.) Giessensis professor, variis scriptis clarus, Anno 1609. vivere desiit.

VIEXMONTIUS (Claud.) Parisiensis, scripsit de salutari poenitentia peccatoris, Anno 1595.

VIGELIUS (Nicol.) JCtus, Anno 1600. extinctus est. Reliquit centurias quatuor responsorum.

VIGENERIUS (Blasius) Sanportianus, An. 1599. obiit. Tractavit de igne et sale. Vid Colomesius in G. O. pag. 92.

VIGERIUS (Marcus) Savonensis Ligur, Anno 1516. obiit. Edidit decachordum Christianum. Vid. Saussay, pag. 3. Wadding. pag. 248.

VIGERUS (Franc.) Rhotomagensis, An. 1627. claruit. Libr. de idiotismis Graecae linguae adornavit et Eusebii Pamphili praeparatione evangelicam latine transtulit. Vid. Alegambe, pag. 142.

VIGILIUS, Thapsitanus Afer, Anno 550. claruit. Composuit undecim libros de Trinitate et quinque libros contra Nestorium et Eutychen. Vid. Ph. Labbe, Tom. 2. diss. pag. 474. Olearius pag. 465. Hedovill. in Ephem. pag. 1.

VIGILIUS, Tridentinus, martyr, Honorii, Imp. tempore vixit Condidit libellum in laudem martyrum ad quendam Simplicianum. Huic Vigilio nonnulli tribuunt quinque libros pro concilio Chalcedonensi adv. Eutychen. Verum dissentit G. J. Vossius l. 2. de hist. lat. c. 10. item, Bellarm. in catal. scr. eccl. pag. 104. Confer Rivetum Tom. 2. Oper. pag. 1150.

VIGLIUS (Huldericus) JCtus, egit de rebus creditis. Vid. Thuanus l. 64. Quaere, AYTA.

VIGNA (Dominicus) Pisanus, animadversiones ad Theophrastum de plantis composuit. Eas Dietericus part. 1. Ant. Bibl. pag. 49. ferme ridiculas appellat.

VIGNACURTIUS (Maxim.) Atrebas, Anno 1620. obiit. Carmina ejus habentur Tomo 4. Delit. Belg. pag. 456. Vid. Sweertius, pag. 563.

VIGNALIUS (Pet.) Anno 1612. claruit. Emisit annotationes ad institutiones hebraicas Quinquarborei. Vid. Colomesius in Q. O. pag. 146.

VIGNATUS (Ambros.) Taurinensis, Anno 1460. floruit. Elaboravit librum de usuris: de spe: de ludo: de haeresi, etc. Vid. Tomus 7. et 11. Tract. tract. Confer Ghilinum vol. 2. pag. 14.

VIGNATUS (Lud.) Laudensis JCtus, An- 1629. obiit. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 180.

VIGNERIUS (Nicol.) Barrensis, natus est Anno 1530: obiit Anno 1596. In Germaniae Principum aulis aliquamdiu medicinam fecit: tandem ab Henrico IV. Gall. Rege honorificis stipendiis invitatus Lutetiam venit. Struxit comment. de fastis. Vid. Thuanus l. 117. Zeillerus part. 2. de hist. pag. 238.

VIGNIER (Hier.) Blesensis, supplementum operum ineditorum S. Augustini tomis 2. Patis. An. 1654. fol. edi curavit.

VIGOR (Simeon) Normanus, Anno 1575. obiit. Saussay pag. 99. vocat oratorem eximium et theologum insignem. Reliquit tract. de statu et regimine ecclesiae. Maresius Tom. 1. contra Tirin. pag. 283. libertatum ecclesiae Gallicanae acerrimum propugnatorem nuncupat.

VIGUERIUS (Joh.) Granatensis, Anno 1560. claruit. Tolosae Tectosagum theologiam publice docuit. Compendium theologiae moralis titulo Institutionum fidei Christianae: item, comment. in epist. ad Romanos contexuit.

de la VILELA (Gasp.) Lusitanus, A. 1572. obiit. In Japonia diu versatus est et librum de quaestionibus a doctis Meacensium sibi propositis conscripsit. Vid. Alegambe, pag. 153.

VILLIOTTUS (Francisc.) edidit sanitatem Europae morbosae, instruentem in pace Ah. 1660.

de VILLA ALBA (Marus) ord. Cistert. monachus, An. 1590. obiit. Extant ejus annotationes in constitutiones congregationis Hispanicae ordinis sui.

VILLADEUS (Alex.) Dolensis, An. 1240: floruit. Acta S. Petri leoninis hexametris expressit. Vid. Autor de repar. L. L. ap. Gis. pag. 508. Waddingus pag. 9. Quaere, ALEXANDER.

de VILLADIEGO (Gundisalv.) scripsit contra haereticam pravitatem An. 1587: item, de card. dignitate. Vid. Tomus 13. Tract. tract.

VILLAFRANCUS (Blasius). monstravit methodum refrigerandi ex salnitro vinum, Romae An. 1550.

VILLAGAGNONIUS (Nicol.) librum de Eucharistia An. 1569: it. expeditionem Caroli V. in Africam composuit. Vid. Simon Schardius vol. 2. Germ. scr. pag. 365.

VILLAGUT (Alf.) tractavit de rebus ecclesiae, non rite alienatis, recuperandis, Colon. An. 1609.

VILLALOBOS (Joh.) Hisp. collegit opiniones communes in jure Anno 1561. Vid. Alegambe, pag. 277.

VILLALPANDUS (Casp.) Segobiensis[?] An. 1570. vixit. Scripsit controversias fidei: commentarium in Porphyrium: res gestas in conciliis Toletanis.

VILLALPANDUS (Joh. Bapt.) An. 1608. obiit: Hieronymi a Prado labores in illustrando Ezechiele continuavit. Pradus enim solum tomum primum absolverat nec ultra caput. 26. Ezech. progressus erat: Villalpandus igitur 2. et 3. tomum addidit. In secundo agit de templi fabrica et vasorum forma: in tertio de urbe, Hebraeorumque ponderibus, numismatis et figuris. Vid. Alegambe, pag. 227.

VILLALPANDUS (Lud.) circa An. 1564. floruit. Linguam Indicam in methodum redegit, certasque regulas, quibus addiscatur, proposuit.

VILLALUPENSIS (Franc.) Hisp. in Plinu hist. naturalem anno 1524. sol. commentatus est. Videatur Waddingus, pag. 139.

VILLALUPENSIS (Henr.) Zamorensis, An. 1637. obiit. Theologiam moralem duobus tomis complexus est. Vid. idem, pag. 167.

VILLAMONTIUS (Jac.) Gallus, itinerarium in terram Sanctam exaravit, Anno 1606. Videatur Barthius in 5. Theb. Pa pin. pag. 9.

de VILLANOVA (Arnoldus) Gallus, medicus, A. 1340. claruit. Condidit varios libros, qui tamen, quod superstitiosa quaedam continerent, ab inquisitoribus reprobati sunt. Johannes Mariana 1. 14. hist. Hisp. c. 4. memorat, se certum autorem habere, qui affirmârit, Arnoldum ex humano semine quibusdam in vase medicamentis hominis corpus essormasse. Vid. Imperialis pag. 9. P. Colomesius in G. O pag. 2.

a VILLANOVA (Joh.) Navarrus, elegias et epigrammata non insulsa composuisse sertur. Vid. Alegambe, pag. 277.

VILLANOVANUS (Franc.) Marchio, Graece doctus suisse dicitur. Vid. Imhos. in pol. Graecopag. 20.

VILLANIUS (Joh.) Florentinus, Anno 1348. obiit juxta Bellarminum. Reli quit historiam universalem. Vid Zeille rus part. 2. pag. 156. Olearius in Abaco, pag. 270. Ghilinus, vol. 2. pag. 138.

de VILLAREAL (Joh.) Ubetensis Hisp. tractatum de morbo sussocante elaboravit, Compluti An. 1611.

VILLAROELES (Pet.) Stylitanus Calaber, A. 1614. vixit et Echinadum naumachiam versibus celebravit. Videatur Waddingus, pag. 271.

a VILLAVICENTO (Laur.) Xerezanus, Anno 1581. claruit. Edidit quatuor libros de ratione studu theologici: tres de interpretatione Scripturarum populari: item, lib. de phrasibus Scripturae. Vid. Valerius Andr in sast. Lovan. pag. 116. Rivetus T. 2. Oper. p. 1095. vocat Hyperu interpolatorem et expilatorem.

de le VILLE (Nicol.) composuit elegias et commentar. in mysteria Christi, Lovan. An. 1647; item, hieroglyphica Mariana, An. 1660.

de VILLEGAS (Bernh.) Oropesanus, tractavit de DEO. Liberprodut Compluti, sol. Extatejusdem comment. in 3. partem Thomae Aquinatis. Videatur, Alegambe, pag. 64.

VILLERIUS (Dionys) Anno 1620. obiit. Scripsit de samilus et genealogus principum et nobilium Belgu, teste Sweertio pag. 218.

VILLIOMARUS (Yvo) animadversiones in locos controversos Rob. Titu evulgav. Verus autor est Josephus Scaliger. Vid. Lipsius inpolit. 4, 3. G Erhardus in Petron. pag. 626. Rhodius de scr. supp. pag. 4.

VINCARTIUS (Joh.) Insulanus, construxit epistolas carmine nomine sacrarum heroidum, Anno 1640. Vid. Alegambe, pag. 277.

de VINCENTINIS (Alexand.) medicus, scripsit de calore per motum excitato et de coeli influxu in sublunaria corpora, Veronae Anno 1634. Vide, VICENTINIS.

a S. VINCENTIO (Gregor.) Brugensis, tractavit de quadratura circuli A. 1647. Videantur Alegambe pag. 165. M. X. Volckman. in elog. Prag. p. 86.

VINCENTIUS, Belluacensis, Anno 1256. obiit. Is, sumtus suppeditante B. Ludovico, Francorum Rege, quadruplex speculum concinnavit. Doctrinale, quod de omnibus scientus tractat: Historiale, quod historias complectitur: Naturale, quod est de natura rerum, situ locorum et ratione temporum: Morale, quodagit

de assectibus, de lege et gratia, de virtutibus ac vitus. Vid. Bellarminus in catalog. pag. 160. Ph. Labbe T. 2. diss. p. 478. Thomasius de plagioss. §. 574. Olearius in Abaco pag. 466. Naudaeus in P. B. pag. 54. Quaere, BURGUNDUS.

VINCENTIUS, Lirinensis, An. Chr. 440. floruit. Exaravit commonitorium adversus haereticos sub nomine Peregrini. Videantur Phil. Labbe Tom. 2. dissertat. pag. 486. Vossius in hist. Pelag. l. 1. c. 9. Rivetus Tom. 2. Oper. pag. 1146. Olearius, pag. 467.

VINCENTIUS (Laelius) Carpinianensis, scripsit de animae immortalitate et substantia coeli An. 1580.

VINDANIUS Anatolius, [gap: Greek word(s)] , Berytius, collegit 14. libros de agricultura. Conflatum esthocopus (inquit Photius Cod CLXUI. ) e Democriti, Africani atque Tarentini scriptis, Apuleu quoque, Florentii, Valentis, Leonis, Pamphili: tum velmaxime ex Diophanis paradoxis. Vide, CONSTANTINUS.

VINDEX (Lucius Caecilius) reliquit libr. de orthographia. Ex eo nonnulla adducit Cassiodorus lib. de orthogr. cap. 11.

VINDICIANUS, medicus, tempore Valentiniani Imp. claruit. S. Augustin. epist. 5. magnum suorum temporum medicum appellat Epistola ejus ad Valentinianum Imp. extatin operibus Marcelli Empirici. Erat Vindicianus in tanta existimatione, ut vulgari sermone jactaretur, medicinam nonprosuisse, quia Vindicianus non porrexisset. Vid. Reinesius iu Var. lect. pag. 644. Bartholinus in med. poet. pag. 122.

VINDINGIUS (Erasm.) Danus, natus est An. 1615. Composuit commentarium in Euripidis Hecubam et Medeam: Hellenem vel tractatum de Graeciae populis: lib. de literarum Graecar. origine: alium de linguae Graecae et AEgyptiacae assinitate. Vid. Vinding. in R. H. pag. 389. Bartholinus in Danis, pag. 40.

VINDIUS, JCtus, tempore Antonini Pu Imp. vixit. Bertrandus, pag. 278. putat, eum scripsisse de praetoris edicto et de detractione Salcidiae.

de VINEIS (Petrus) Capuanus, Anno 1249. obiit. Reliquit epistolas. Quidam a Friderico II. imperatore excoecatum affirmant. Vid. Mauh. Paris. pag. 739. Olearius in abaco, pag. 377.

VINESAUF (Gas.) vel de Vino salvo, circa Annum 1200. flor. Vossius de nat. rbet. pag. 95. vocat virum pro barbaro illo seculo comtae et floridae eloquentiae. Quaere, GAFREDUS.

VINETUS (Elias) Gallus, An. 1587. obiit. In Aquitanica schola erudiendae juventuti operam navavit et doctissimis scriptis antiquorum monumenta illustravit. Vid. Thuanus l. 88.

VINHOLD (Christ. Andr.) Rosvinensis, edidit elementa grammaticae lat. methodo Euclidea conscripta Anno 1678. in 12.

VINICIUS (Luc.) orator, tempore Augusti Octavu claruit. Meminit ejus Seneca l. 2. controvers. 6. De eo Augustus dicere solebat: Vinicius ingenium in numerato habet.

VINNIUS (Arnold.) JCtus, natus est An. 1588. Extat ejus comment. in 4. libros institutionum.

VIOLA (Pet.) tractavit de veteri et nova Rom temporis ratione, Venet. Anno 1646.

VIPERANUS (Joh. Anto.) in Ciceronem de optimo genere orat. An. 1571. commentatus est. Extat ejusdem tract. de obtenta a Philippo U. Portugallia.

VIPSTANIUS (M.) Agrippa, Octaviani Augusti gener, vitam suam literis consignavit, teste Philargyrio in 2. Georg. Idem orbem terrarum descripsit, qua descriptione Plinius aliquoties usus est.

VIRDUNGUS (Joh. Hassurtus) composuit novam methodum curanadi morbos ex mathematica scientia An. 1532. Vid. Quenstadius, pag. 246.

VlRDUNGUS (Mich.) Kiuingensis Francus, natus est An. 1575: obiit Anno 1637. In Norimbergensium universitate, quae Altdors I est, eloquentiam et historias una cum politica professus est. Edidit comment. in Agricolam Taciti. Prodierunt etiam carmina ejus et orationes. Struxit praeterea notas in Plutarchi [gap: Greek word(s)] : it in Florum, Tacitum, Eutropium, etc. quaetamen hactenus lucem non aspexerunt. Mortuo parentavit Chr. Ad. Rupertus. Vid. Henningus Wiue in memor. philos. pag. 386.

VIRELLUS (Mauh.) Anglus, edidit compendium religionis Christianae An. 1587: item, libellum de visibilitate verae ecclesiae.

VIRETUS (Pet.) Bernensis, Anno 1571. obiit. Ecclesiae Lausannensi, Genevensi et Lugdunensi praesuit. Reliquit dialogos Christianarum dispp. libros quinque de origine novae et veteris idololatriae: comm. in Acta, etc. Vid. Jacobus Verbeiden in elog. praet. theolog. pag. 119.

de VIRGILIO (Joh.) poeta et orator, An. 1314. floruit. Condidit chronicon regni catholici ecclesiae Romanae, in quo totius mundi samiliae catholicae enumerantur, teste Bumaldo.

VIRGILIUS Maro, Andinus, A. 2. Olymp. CXC. obiit. Exaravit georgica, eclogas, AEneidem, epigrammata. Vita ejus ab AElio Donato, nisi sallit inscriptio, expressa est. Ajunt, cum multos versus matutino calore essudisset, pomeridianis horis novo judicio solitum ad paucorum numerum revocare. Vulgo sabulantur, avum maternum Maronis magum suisse, ab eoque poetam artes magicas didicisse, hisque miracula illa secisse Neapoli, quae leguntur apud ArnoldumLubecensem in Chron. Slavor. l. 4. c. 19. Verum avum Maronis non [?]gum, sed Majum dictum, argumento est, quod ab eo mater dicebatur Maja. Sic G. Johan. Vossius in Etymolog. L. L. pag. 305. cui adde Passeratium in orat. pag. 424. Plura de Virgilio habent Clandorpius in O. R. pag. 891. Dietericuspart. 1. Ant. Biblicar. pag. 121. Thomasius de plagio, §. 576.

VIRGILIUS, Hibernus, Anno 785. obiit, Struxit glossarium et librum de antipodibus. Videatur Waraetus in Scr. Hibern. pag. 37.

VIRGILIUS (Marcell.) Florentinus, Dioscoridem latine transtulit. Extat etiam nobilis oratio, habita, cum Laurentio Medici juniori militaris imperu insignia traderentur. Vid. Jovius in elog. n. 126. Pierius Valerianus, delns. lit. pag. 137.

VIRGILIUS (Polydorus) Urbinas, ex Italia in Britanniam sese contulit et ab Henrico rege fortunis adauctus flamenque Londinensis creatus est. Obiit An. 1555. Reliquit proverbia: libellum de prodigus: octo libros de rerum in ventoribus: historiam Anglicanam, etc In historia parum sidei ipsi nonnulli tribuunt. Notum illud Oweni.

Savilius in preasat. ad Scr. Angl. ita de eo judicat: Polydorus, ut homo Italus et in rebus nostris hospes et (quod caput est) neque in rep. versatus nec magni alioqui vel judicu vel ingenu, pauca ex multis delibans et salsa plerumque pro veris amplexus historiam nobis reliquit cum caetera mendosam, tum exiliter sane et jejune conscriptam. Vid. Jovius in elog. n. 135.

a VlRGINE MARIA (August.) tractavit de privilegus omnium religiosorum ordinum An. 1661. Extat ejusdem historia ordinis Carmelitani, Anno 1660. impressa.

VIRGINIUS Flavus vel Rusus tempore Neronis juventutem in eloquentiae studio exercuit, teste Tacito l. 15. Annal.

De arte rhetorica scripsisse, autor est Sabius l. 3. c. 1. ac meminit illius etiam Plinius in epist. l. 2. c. 1. Vid. Vossius de de nat. Rhet. pag. 92. 94.

VIRGINIUS, Romanus, comoedias et mimiambos exaravit. Plinius l. 6. epist. 21. vocat hominem probitate morum, in genu elegantia et operum varietate monstrabilem.

VIRINGIUS (Joh.) Lovanienl. An. 1569. claruit. Struxit quinque libros medicotheologicos de jejunio ecclesiastico et abistinentia. Vid. Valerius Andr. in sast. Lovan.

VIRINGUS (Joh.) An. 1622. obiit. Egit de triplici Coena, Christi agno, vulga ri et eucharistica.

VIRULUS (Carol) Casletensis (quasi dicas, homuncio) An. 1493. obiit. Collegit sormulas epistolicas, in quas tanquam barbaras et ridiculas graviter inhuntur Erasmus et Vives. Vid. Sweertius pag. 172. Sanderus pag. 38.

VIRVESIUS (Als.) Canariensis episcopus, contra Lutherum An. 1541. stilum stringere ausus est.

VIRUNNIUS (Pontius) Tarvisinus, An. 1490. floruit et poetas nonnullos commentarus illustravit. Vid. Quenstadius, pag. 273.

VISBIUS Domitiani Imp. tempore vixit et martyrium Dionysii Areopagitae exarasse sertur.

VISBROUCHIUS (Joh.) Gandavensis, quaedam Aristotelis opera commentarus exposuit.

VISCARDUS (Marcellinus) Bergomas, An. 1640. vixit. Scripsit magnalia necessitatis. VISCH (Carolus) bibliothecam scriptorum ordinis Cisterciensis An. 1649. publicavit. Videatur ipse Visch in dicta Biblioth. pag. 62.

de VISCHIS (Joh.) JCtus. de immunitate ecclesiarum commentatus est. Extat T. 13. Tract. tract.

VISCONTIUS (Hieron.) Mediolanensis, concinnavit Saturnalia. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 156.

VISCONTIUS (Joh.) Pistoriensis, emisit 40. problemata utriusque juris Anno 1613.

a VISITATIONE (Chrysost.) ord. Cistert. monachus, consecit 12. libros super verba, quae locuta legitur S. Virgo Maria. Vid. Visch, pag. 70.

VISORIUS (R.) edidit destructionem Aaronis purgati contra Moncaeium Anno 1609.

VITALIS (Hieron.) Capuanus, lexicon mathematicum juxta seriem literarum composuit. Produt Parisus An. 1668. in 8. Videatur Hedovill. tom. 6. Ephemer. pag. 57.

VITALIS (Janus) Panormitanus, versibus innotuit. Vid. Tomus 2. Delit. Ital. pag. 1433.

VITALIS (Lud.) medicus, Anno 1505. vixit. Praecepta astrologica pro medicina tutius facienda conscripsit. Vid. Bumaldus, pag. 158.

VITALIS (Salvat.) Marensis Sardus, An. 1647. obiit. Reliquit tract. de stigmatibus Francisci: item, libr. de tribus horis, quibus Christus vivus bependit in cruce. Extat ejusdem pars I. et II annalium regni Sardiniae. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 313.

VITELLESCUS (Mutius) de novis Christianis in Japonia Anno 1624. scribere aggressus est. Vid. Alegambe, pag. 347.

VITELLIUS, JCtus, tempore Augusti vixit. Erat magni nominis autor et tantae in jure autoritatis, ut Sabinus JCtus ad ejus libros quaedam scripserit. Vid. Bertrandus in JCt. pag. 304.

VITELLIUS, Tiphernatum princeps, non tantum latine et Graece peritus erat, sed et morali philosophiae, praeter historiae et cosmographiae studium, operam dederat maximam, ut non immerito inter literatos locum inveniat. Vid. Pierius Valerianus de J. L. pag. 149.

VlTELLlUS (Cornel.) Corinthius, contra Gr. Merulam stilo et scriptis pugnavit. Vid. Tom. 1. Lamp. Crit. Gruteripag. 585. item, Autor anonymus de repar. Ling. Lat. ap. Gif. pag. 414.

VITELLIUS (Erasmus) librum reliquit de victoria Sigismundi, Regis Poloniae, adversus Turcas.

VlTERBlENSIS (Godefridus) tempore Conradi III. et Friderici I. Impp. claruit. Erat Latine, Graece, Hebraice et Chaldaice doctus. Nominis sui famam longe diffudit chronico universali, quod partim prosa, partim carmine condiderat. Id Pantheon inscripsit, eo quod omnium principum, qui alias in Scripturis Dii nominari solent, historiam contineret. A nonnullis historicus non indiligens nuncupatur. Vid. Olearius in Abaco, pag. 80.

VITIGOZZIUS (Nicol.) in Averröem de substantia orbis scriberecoepit, Venet. An. 1580.

a VITRIACO (Jacobus) Gallus, Anno 1244. obiit. Composuit duos libros historiae Hierosolymitanae et occidentalis: item, librum unum contra Saracenos. Extant ejusdem conciones. Vid. Phil. Labbe Tom. 1. dissert. pag. 493. Olearius, pag. 226.

VITRUVIUS Pollio, tempore Augusti Octaviani Imp. floruit. Extat ejus tractatus de architectura. Mercurialis Plinio recentiorem facere conatur, quem ideo refellit Reinesius in Var. lect. l. 2. c. 6. Vid. Casp. Barthius in Claudian. pag. 827. Quenst. pag. 281. Borrichius in Cogit. ad Voss. pag. 5.

VITUS (Andr.) Londinensis, natus est An. 1580. Grammaticam, dictionarium et catechismum lingua Marilandica composuit. Vid. Alegambe, pag. 32.

VITUS (Georg.) Anhusanus abbas, edidit doctrinale Bibliorum harmonicum, Anno 1613. fol.

VITUS (Nicol.) Gozzus Italus, An. 1601. vixit. In nonnullos psalmos commentari coepit. Vide, VITIGOZZIUS.

VITUS (Octv.) Bergomas, natus est An. 1597: obiit An. 1653. Laureamin lauream Salvanei composuit.

VITUS (Rich.) Anglus, An. 1611. floruit. AEnigma vetus, AElia, Laelia, Crispis, commentario illustrare conatusest: ut et leges duodecim tabularum. Videatur Sanderus.

VIVALDUS (Alf.) construxit aureum ecclesiae candelabrum in tres partes divisum, Colon. An. 1606.

VlVALDUS (August.) Genuensis, obiit An. 1641. Reliquit 150. meditationes. Vid. Alegamb, pag. 51.

VIVALDUS (J. Lud.) tractavit de laudibus trium Liliorum: de virtute contritionis: item, de salute Salomonis. Vid. Chilinus, vol. 1. pag. 153.

VIVARIUS (Franc.) in Lucium Dextrum notas paravit. Videatur Carolus Visch, pag. 113.

VlVARIUS (Jac.) An. 1585. floruit. Tractavit de origine aurei Velleris carmine heroico. Extat ejusdem Petrus poenitens, comoedia. Vid. Sweertius.

VIVES (Joh. Lud.) Valentinus Hispanus, An. 1541. obiit. Erat philosophus simul et theologus doctissimus. Vulgo Budaeo ingenium, Erasmo dicendi copiam; Vivi judicium tribuebant. Scripsit eruditos commentariosin 20. libros Augustini de Civitate DEI. Opera ejus universa Basileae Anno 1560. duobus tomis impressa sunt. Erasmus in Ciceroniano, pag. 185. Equidem nec ingenium nec eruditionem in Joh. Lud. Vive desidero: adest illi parata sententiarum ac verborum copia, cumque fuerit initio duriusculus, indies magis ac magis in illo maturescit eloquentia, quem si nec vita nec studium destituerit, bona spes est, fore ut inter Ciceronianos numeretur. Sunt enim, quibus scribendi conatus

juxta Mandrobuli morem, ut habet proverbium, succedat. Hic vincit seipsum et habet ingenium ad quidvis versatile, eoque ad declamandi facultatem unice compositus. Aliqnot tamen M. Tullii virtutes nondum absolvit, praecipue jucunditatem dictionis et mollitudinem. Haec ille. Vid. Jovius in elog. numero 145. Sanderus in Brugens. Script. pag. 57. Ph. Carolus in Curtium, p. 5. Quenstad. pag. 29. Dietericus part. 1. Antiq. Bibl. pag. 35.

VIVIANUS, JCtus, aetate Proculi JCti, vel post Proculum vixisse videtur. Vid. Bertrandus, pag. 262.

VIVIANUS (Ant.) Gallus, A. 1603. obiit. Tractavit de virginitate. Vid. Alegambe, pag. 46.

VIVIANUS (Joh.) Valentianus Hanno, An. 1598. obiit. Ecclesiasten et canticum canticorum paraphasi poetica expressit, teste Sweertio.

VIVIANUS (Vincent.) scripsit de minimis et maximis, duobus tomis, Florent. Anno 1659. fol. Vid. Gr. Letus in It. regn. pag. 410.

VIVIENIUS (G.) Antverp. JCtus, Anno 1564. claruit. Condidit 4. libros de officio boni patrisfamilias: synopsin juris utriusque: tract. de arrestis: proverbia juristarum. Vid. Sweertius, pag. 276.

de VIVIER (Claud.) paravit apologiam, quod S. Francisus de Paula fuerit unicus parentum suorum filius, Anno 1626.

VIVIUS (Franc.) collegit silvas communium opinionum: item, decisiones Neapolitanas A. 1597.

VIUS vel a VIO (Thomas) Caietanus, Anno 1534. vivere desiit. Sixtus Senensis vocat subrilissimum dialecticum, admirabilem philosophum, incomparabilem theologum. In extrema senectue, post innumeras lucubrationes in Aristotelis philosophiam et Thomae theologiam, totam vet. et novi Testamenti molem ex hebraea et graeca veritate exposuit, exceptis Cant. cantic. Prophetis et Apocalypsi. Vid. Ph. Labbe T. 2. diss. pag. 447. Gbilinus vol. 2. pag. 237. Quaere, CAJETANUS.

VIZANIUS (AEneas) Anno 1572. obiit. Collegit consilia medica, Anno 1605. Francof. edita.

VIZZANIUS (Carolus Eman) An. 1633. claruit. Tractavit de mandatis principum. Extant ejusdem orationes Graecae et Latinae: item, commentarius in Ocellum Lucanum de universo.

ULADERACCUS (Christ.) Geffrensis, An. 1601. obiit. Flores Plautiselectos quatuor libris complexus est. Vid. Sweertius, pag. 178.

ULADERACCUS (Pet.) Silvaeducensis, Anno 1600. floruit. Struxit Tobiam, comoediam: item, carmen heroicum in natalem Domini. Videatur Sweertius pag. 638.

ULCURRINUS (Mich.) JCtus Papilon. egit de mundi regimine. Vid. Tom. 16. Tract. tract.

ULENBERGIUS (Casp.) Anno 1591. vixit et in Psalmos poenitentiales commentatus est. Extat ejusdem tractat. de vitis praedicantium.

ULIERDENUS (Dan.) Bruxellensis, An. 1544. librum confecit, quo probare conatur, medicinam corpori et animae medelam dare.

ULITIUS (Janus) Gratium, Nemesianum et Calpurnium notis eruditis illustravit, A. 1645. Extat ejusdem venatio novantiqua, An. 1653. impressa.

ULLIMERIUS (Joh.) Lovaniensis, condidit tract. quomodo ecclesia quieta in hac vita pergere possit, teste Sweertio, pag. 482.

ULLOA (Alf.) Hisp. de rebus in Hungaria gestis commentatus est. Videatur Gbilinus, vol. 1. pag. 9.

obiit A. 1600. Schaphufii in patria concionatoris munere functus est. Reliquit tract. de horologiis sciatericis: summam enchiri dii pastoralis: scriptum Rablacenum, etc.

ULMUS (Joh. Franc.) Pictav. medicus, tractavit de liene, Lutet. A. 1578: item, de occultis proprietatibus.

ULMUS (M. Ant.) struxit physiologiam barbae humanae, Bonon. Ann. 1603. fol. censuram de Hippocratis operibus: item, de genealogia et ingenuitate ejusdem.

ULPHILAS, [gap: Greek word(s)] , Gothus, Valentis Imp. tempore claruit. Primus Gothorum literas adinvenit, primusque S. Scripturas e Graeco in Gothicum sermonem transtulit. Vid. Sozomenus l. 6. H. E. c. 36. Philostorgius 2, 5. Urphilam vocat et sub Constantino Magno collocat. Addit, Urphilam, cum caeteros S. Scripturae libros in Goth. linguam vertisset, non tamen vertisse libros Regum, hacratione, quod Gothica gens ad bella prona esset frenoque magis quam incentivo adbellum opus haberet: caeterum libri Regu res bellicas memorarent, quas si Gothi legerent, in bella quoque porro ruerent: additâ sententia, ea maxime ad bellum incentivo seu protelo esse solere, quae et religiosa maxime haberentur. Sic ille. Quidam Arianum factum Arianorum religionem inter Gothos disseminasse affirmant. Vid. Rivetus T. 2. oper. pag. 920. 911. Jac. Gothofredus ad Philostrog. pag. 52.

ULPIANUS, [gap: Greek word(s)] , Antiochenus sophista, Constantini M. temporibus vixit variasque oratiories composuit, teste Suida.

ULPIANUS, Emesenus sophista, scripsit de patria Emesa: de Heliopoli: de Bosporitis: item, progymnasmata: artem oratoriam, etc.

ULPIANUS (Domitius) jCtus, tempore Alexandri Mammaeae Imp. claruit. Patriam suam ipse laudat l. 1. de Censibus: Est (inquit) in Syria Phoenice, splendidissima Tyriorum colonia, unde mihi origo est. Athenaeus Ulpianum Tyrium inter collocutores habet, quem [gap: Greek word(s)] vocat et [gap: Greek word(s)] , i. e. vocabulorum aucupem. Vid. Scipio Gentilis in lib. orig. pag. 283. Aliquando etiam Damascenus appellatur, l. cum [?]lp. Dom. de interd. ct releg. Athenaeus lib. 1. cap. 1. [?] [gap: Greek word(s)] dictum refert, eo quod alios de obviarum rerum vocabulis subinde interrogaret his verbis: [gap: Greek word(s)] ; Primum annonae praefecturam gessit, deinde Alexandri tutor et magister scriniorum factus: tandem praetorio praefectus est. Athenaeus l. 15. scribit, ipsum post orationem habitam de coronis, repentina calamitate magno omnium luctu mortem obiisse felicem. Modestinus vocat nobilissimum et JCtorum coryphaeum. Diocletianus ct Maximianus jurisprudentissimum: Justinianus disertissimum, sapientissimum: item, virum ingenii acutissimi appellant. Composuit libros 83. ad edictum: 51. ad Sabinum: 20. ad legem Juliam et Papiam: 10. disputationum: 10. de tribu nalibus: 7. regularum: sex fideicommissorum: 4. ad legem Sentiam: decem de off proconsul. tres de off. consulis: decem pandectarum, etc. Vid. Jacobus Lectius in orat. pag. 111. Salmuth. in Panciroll. T. 1. pag. 141. Pancirolus in JCtis, 1, 57. Bertrandus, pag. 116.

ULPIANUS quidam [gap: Greek word(s)] allegatur a Stephano in [gap: Greek word(s)] .

ULPIUS Marcellus, JCtus, sub Antonino Pio Imp. vixit. Digestorum libros 31. ad leges conscripsit: item, notas ad Silvium Julianum et Pomponium. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 1, 46.

ULPIUS (Joh.) Franeckerensis, A. 1540. claruit. Hesiodi opera et dies carmine reddidit, ita ut singulos Graecos singulis latinis exprimeret. Extant etiam ejus collectanea quaedam proverbiorum, quae in Chiliadibus Erasmi non habentur. Quenstadius vocat trium linguarum peritissimum. Vid. Simlerus.

ULSENIUS (Theod.) Friso, medicus, Anno 1563. obiit. Exaravit duos libros de pharmacandi comprobata ratione, teste Sweertio.

ULUG BEIGUS, Persa, Tamerlanis nepos, A. 1450. obiit. Reliquit tabulas stellarum fixarum, quas edi curavit Thomas Hyde, Oxoniae Anno 1666. in 4. Easdem pochas celebriores Joh. Gravius in lucem protulit, Londini Anno 1650. in 4. Vid. Hallerv. in B. C. pag. 401.

ULUGGIUS (Jac.) Amerfortius, emisit tres libros hymnorum V. et N. Testamenti Anno 1600. teste Sweertio.

UMMIUS (Ilico) Frisius, JCtus, composuit processum judiciarium, Jenae Anno 1619.

de UNANOA (Mart. Perez.) Valentinus, Anno 1625. vixit. De Trinitatis mysterio commentatus est. Vid. Alegambe, pag. 330.

UNELLUS (Nic.) condidit 2. libros Franciados ad Ludov. XIV. ad imitationem AEneidos, Paris. An. 1649.

UNGARELLUS (Jac.) JCtus, collegitadditiones ad Summam Angelicam Angeli de Clavasio. Vide, VAGARELLUS.

UNGARESIUS (Joh. Bapt.) Pedemontanus, dialecticam institutionem excudi curavit An. 1626. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 139.

de UNGARIA (Mich.) habuit sermones breves praedicabiles per totum annum, qui prodierunt Argent. An. 1494.

UNGEBAUERUS (Erasmus) Naumburg. celebris JCtus. natus est An. 1582: obiit An. 1659. Primo Altdorfii jura interpretatus est: inde Jenam sese contulit. Reliquit exercitia: item, tract. de jure naturae. Videatur Adrianus Beierus in R. I. pag. 597.

UNGNADIUS (Joh.) Sonneckius, A. 1565. mortuus est. Biblia et aliquot theologorum scripta in linguam Turcicam et Croaticam immensis sumtibus converti curavit, teste Thuanol. 38.

UNICORNIS (Joseph.) Bergomas, Anno 1610. decessit. Scripsit de utilitate artium mathematicarum: librum de ponderi bus: de numeris et mensuris: de immortalitate animae: de Trinitate: de arithmetica coelesti, etc. Vid. Don. Calvus pag. 289.

UNTZERUS (Matth.) medicus, compos. physiologiam salis: tract. de sulphure, A. 1620. lib. de hydrargyri natura: item, alium de renum calculo An. 1623.

UNVERFAEHRT (Joach. Mart.) JCtus, adornavit paediam jurisprudentiae An. 1675: item, annulum aeternitatis Anno 1662.

de UNZOLA (Pet.) JCtus, Anno 1294: floruit. In Summam Rolandinam commentatus est. VOCATUS (Joh.) Lemovicensis, reliquit 20. epistolas. Vixit A. C. 1200.

VOCH (Joh.) Coloniensis, Anno 1507: claruit. Scripsit de pestilentia. Vid. Linden, pag. 399.

VOCONIUS, vitricus Plinii junioris, epistolas solitus est scribere, ut Musas ipsas latine loqui crederes. Plinius l. 2. epist. 13. ei ingenium excelsum, subtile, dulce, facile, eruditum in causis agendis tribuit.

VOCONIUS Victor, poeta, celebratur Martiali l. 7. Videatur Glandorpius pag. 290.

VOCONIUS (S.) JCtus, carmina componere haud dedignatus est. Anonymus in apolog. pro poet. lat. ap. Gifanium de O. L. L. pag. 511. vocat virum in omni politiori literatura diu versatum.

VOELLUS (Joh.) Burgundus, Anno 1610: vivere denit. Composuit generale artificium texendae cujuscunque orationis facilimum An. 1589: item, indicem in breviarium concilii Tridentini. Extat ejusdem tr. de horologiis sciothericis. Vid. Alegambe, pag. 277.

VOERTHUSIUS (Joh.) Zutphaniensis, res Caroli M. et Caroli V. interse composuit An. 1592.

VOETIUS (Gisb.) Heusdanus, theologus reform. relig. Anno 1676. obiit. Emisit aliquot tomosselectarum disputationum Anno 1655. Vid. Bosius in notitia eccles. script. pag. 18.

SOETIUS (Paulus) tractavit de duellis licitis et illicitis. Extat ejusdem theologia naturalis reformata, Anno 1656. excusa.

VOETS (Melch.) JCtus, sub nomine Julii de Monte historiam juris civil. Juliacensium et Montensium nuper edidit. Placcius pag. 227. vocat virum indefessi laboris atque studii, nec moribus minus, quam doctrina summo jure commendabilem.

VOGELIUS (Ewaldus) Brabantus, medicus. condidit librum de lapidis philosophici conditionibus An. 1595.

VOGELIUS (Matth.) Norimbergensis, natus est An. 1519: obiit An. 1591. Norimbergae ad D. Jacobi concionatoris munere functus est. Norimberga relicta, Borussiam abiit: inde in Würtembergensem Ducatum sese contulit, ubi Alberspacensem Abbatiam adeptus est. Reliquit thesaurum theologicum, septem tomis constantem. Vid. Micraelius pag. 418.

VOGLERUS (Val. Henr.) medicus, h. t. claret et Helmstadii artem medicam felicissime docet. Scripsit comment. diaeteticorum An. 1668.

VOGTER (Barth.) medicus, egit de morborum curatione per aquas destillatas An. 1550.

VOGTIUS (Alb.) composuit miscellanea Biblica, An. 1670: item, delicias sacras, Anno 1666.

VOIGTIUS (Gothofr.) emisit curiositates physicas, Anno 1669: dissertationem contra nivis albedinem, A. 1668. aliam, de altaribus priorum Christianorum, An. 1677.

VOISIN (Joseph.) condidit theologiam Judaeorum, Paris. An. 1653: item, observationes ad Raymundi Martini pugionem fidei An. 1651. fol. Vid. Colomesius in G. O. pag. 187.

VOITUS (Alb.) Borussus, carminbus pangendis operam dedit. Vid. Tom. 6. Del. Germ. pag. 916.

VOITUS (Dav.) theologus, Anno 1589. decessit. In epistolam ad Romanos commentatus est. Vid. Adr. Beier. in R. I. pag. 471. 969.

VOLANUS (Andr.) reliquit 3. libros de sacramento corporis et sanguinis J. Christi contra P. Scargam.

VOLATERRANUS (Raphael) An. 1521. obiit. Struxit commentariorum 38. libros, quos Julio II. pontifici inscripsit urbanosque vocavit, quod in urbe Roma conscripti essent. Eos tribus tomis distinxit. Primus geographiam veterem continet: alter anthropologiam sive viros illustres: tertius philologiam sive artium rudimenta. In praefatione opus hoc [gap: Greek word(s)] appellat, quasi eo omnia comprehendantur. Praeterea Procopium de bello Persico et Vandalico sincere potius quam splendide convertit. Vid. Jovius in elog. numero 118.

VOLCARDUS (Gisb.) alias Demosthenes dictus, multa Graecorum epigrammata latine transtulit.

VOLCARDUS (Jac.) Bergensis. elaboravit orationem de usu eloquentiae in muneribus publicis An. 1526.

VOLCATIUS Sedigitus librum de poetis condidit. Meminit ejus Agellius 15, 24. Vid. Glandorpius, pag. 921. Jonsius de Scr. R. Ph. 2, 17.

VOLCKAMERUS (Joh. Georg.) Norimbergensis, celebris medicus, natus est Anno 1616. Paravit tractatum de opobalsamo An. 1644. Ejus cura et industria etiam Directorium medicum Norimb. prodiit An. 1666. ceu patet ex praefat. Vivit etiamnum et de re medica et literaria optime meretur.

VOLCKELIUS (Joh.) Misnicus, emisit dissolutionem nodi Gordii a Mart. Smiglecio nexi An. 1613. Socini dogmatasecutus est. Vid. Hoornebeck tom. 1. Socin. ref. pag. 64.

VOLCKMARUS (Henning.) dictionarium philosophicum, Anno 1674: item, filum Ariadnes logicum Anno 1676. adornavit.

VOLCKMARUS (J. G.) Variscus, A. 1596. obiit. Witebergae theologi munere functus est.

VOLLANDUS (Joh.) Greussenas, edidit elegantias et epistolas Graecas: item, 4. libros de poetica Graecorum An. 1592.

VOLMARIUS (Melch.) Helvetius, An. 1561. obiit. Vid. Thuanus l. 28. VOLRATH (W.) composuit jus Pandectarum illustratum An. 1664.

VOLSCIUS (Pet.) Plocensis episcopus, ob eloquentiam plurimum commendatur. Reliquit epistolas et orationes. Extatejusdem tract. de sanct. Trinitate. Vid. Starovolscius, pag. 21.

VOLSCUS (Ant.) Pomponii auditor, Propertium notis illustravit. Vid. Autor de repar. L. L. ap. Gifan. in O. L. L. p. 411. Floridus Sabinus in lect. subcis. 2, 23. graviter eum exagitat.

VOLUMNIUS (Publ.) philosophus, consignavit historiam praelii, quod Brutus et Cassius adv. Caesarem et Antonium gesserunt. Vid Plutarchus in vita Bruti. VOLUSANUS (Florent.) scripsit oden de tranquillitate animi, Lugd. Anno 1637. in 8.

VOLUSIUS Mecianus, JCtus, tempore Antonini philosophi vixit. Ejus mentio habetur in Pandectis. Tracta vit de asse et ejus partibus. Ad legem Rhodiam etiam commentatus esse dicitur. Vid. Panzirolus in JCtis, 1, 47. Bertrandus, pag. 93.

VOLUSIUS (Luc.) JCtus, An. C. 57. sub Nerone decessit. Reliquit fideicommissorum 16. libros: publicorum 14. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 1, 16.

VOLUSIUS (Adolf. Gothofr.) vitam et miracula S. Willigisi Anno 1675. literis complexus est. Extat ejusdem aurora pacis religiosae. Cum Sam. Maresio scriptis decertavit.

VOMELIUS (Cyprianus) Frisius, natus est A. 1515: obiit A. 1578. Struxit 4. libros silvarum. Vid. Sweert. pag. 201. f.

VOPISCUS (Aloys.) philos ophus, Plutarchi opusculum de non irascendo la tine reddidit, teste Simlero.

VOPISCUS (Flavius) Syracusius, An. C. 291. claruit et aliquot Impp. vitas in literas retulit. Vid. Mart. Hanckius part, 1. Scr. R. R. pag. 146.

a VORAGINE (Jacobus) sic dictus a castello in Liguria, An. 1294. obiit. Biblia sacra primus in Italicum idioma transtulit. Eidem aurea Legenda vel Lombardica de sanctis tribuitur. Dehoc libro videatur Melch. Canus l. 11. Loc Com. c. 6. Baronius in Martyrol. ad d. 28. April. Claud. Espencaeus ad Tim. l. 1. c. 11. G. joh. Voss. de histor. lat. 2, 6. 0. Zeillerus, part. 2. pag. 156. Quenst. pag. 309. Olear. pag. 227.

a VORBURG (Joh. Phil.) paravit encyclopaediam juris publici et privati, Anno 1640: it. 5. tomoshist. Romano-Germ.

VORILONGUS (Guilh.) in 4. libros Sent. commentatus est. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 157.

VORRILLON (Guilh.) confecitcompendium in 4. libros Sententiarum. Vide, VARRILLO.

VORSTIUS (Adolphus) Delphensis, natus est An. 1597: obiit A. 1663. Mortuo parentavit Joh. Ant. van der Linden. Edidit catalogum plantarum horti academici Lugduno Batavi. Vid. Henning Witte in med. pag. 222.

VORSTIUS (Conr.) Coloniensis, natus est An. 1569: obiit An. 1622. Steinfurti theologio theologi officio functus est. Emisit dispp. denatura et attributis DEI: Bellarminum contractum: anti Pistorium: exegesin apologeticam: parasceven: amicam duplicationem: catalogum errorum Sibrandi: scholia alexicaca, etc. Mortuo parentavit Marc. Gualterus, Palatinus. Vid. Hornius in hijt. eccles. pag. 217. Hoornbeck, T. 1. Socin. refut. pag. 92. Kemp. p. 384.

VORSTIUS (AElius Everh.) medicus, natus est An. 1565: obiit An. 1625. Leidae medicinam 26. annos professus est. Composuit commentarium de annulorum origine in gratiam Abrah. Gorlaei, qui sine nomine ejusdem dactylothecae praefixus est. Struxit etiam

notas in Cornel. Celsum: descriptionem rerum memorabilium per magnam Graeciam: opus de Bataviae piscibus, etc. Vid. Sweertius, pag. 110.

VORSTIUS (Joh.) Berolinensis, libellum exaravit de latinitate falso suspecta, Anno 1665: alium, de latinitate merito suspecta: item, philologiam sacram. Vid Hedovill. T. 2. ephem. pag. 133.

VOSMER (Mich.) de principibus Hollandiae et Zelandiae tractare aggressus Anno 1578. fol.

VOSSIUS (Andr.) episcopus Bergensis, condidit genealogiam Regum Daniae et Norwegiae, Ducumque Oldenburgensium eorum, qui post sinceram religionem floruerunt, teste Bartholino.

VOSSIUS (Dionys.) Gerh. Joh. filius, librum R. Mosis Maimonidis de idololatria ex Hebraeo in latinum traduxit notisque eruditis illustravit.

VOSSIUS (Gerhardus) Eburo, Tungrensis praepositus, Anno 1609. vivere desiit. Gregorii Thaumaturgi: item, Ephrem Syri opera latine transtulit scholiisque exornavit. Videatur Sweertius, pag. 287.

VOSSIUS (Gerh. Joh.) theologus, philosophus et philologus percelebris, Anno 1649. obiit. Vulgo Varro hujus seculi vocari solet. Extant ejus grammatica latina: rhetorica: liber de natura logices: liber de natura rhetorices: institutiones poeticae: etymologicon lat. linguae: liber de philosophia et sectis philosophorum: lib. de historicis Graecis et latinis: liber de scientiis mathematicis: tractatus de glossematis vitiisque lat. sermonis: theologia gentilium: theses theologicae: harmonia passionis Christi: historia Pelagiana: tractatus de Baptismo: dissertatio de tribus symbolis, etc. Aliquando Remonstrantium partes secutus est: verum Andr. Rivetus in examine animadv. Hug. Grot. p. 68. testatur, eum ab Arminianis iterum ad Calvinistas transiisse. Oct. Ferrarius in praelus. p. 219. Jos Scaliger, (inquit) cum institutionum oratoriarum libros perlegisset, ingenue professus est, se ab ea lectione doctiorem evasisse, nec e veteribus ipsis quenquam extare, qui in eo argumento Vossio palmam praeriperet. Casaub. vero hoc de Vossio erat judicium, nihil ejus rhetoricis esse perfectius, nihil nitidius, singularem eruditionem, lectionem multiplicem, rectum judicium ubique elucere. V. Meursius in Ath. Batav. pag. 268. Thomasius de plagio §. 578.

VOSSIUS (Gerh.) Gerhardi Joh. filius, Velleium Paterculum emunctissimis notis exornavit Anno 1639. Scripsit etiam notas in Val. Flaccum.

VOSSIUS (Isaac) Gerardi Joh. filius, natus est Anno 1618. In Pomponium Melam de situ orbis doctissime commentatus est. Extat ejusdem tractatus de LXX. interpretum versione, in quo dictorum interpretum versionem magnopere extollit, hebraicique textus integritatem elevare molitur. Unde varios hinc inde adversarios nactus est. Edidit praeterea Scylacis periplum: notas in Justinum: dissertationem de vera mundi aetate: tractatum de lucis natura: librum de Nili et fluminum origine: libellum de motu marium et ventorum, etc. Promittit vir doctissimus alia adhuc scripta, ex. gr. notas in Dionysium Thracem: catalogum Regum AEgyptiorum: Porphyrii scholia in Iliadem Homeri: dissertationem de literis et vera pronunciatione linguae Graecae: Dionysii Characeni ixeutica: Apuleium de herbis: Scylacis novam editionem: meteorologica: notas in Callimachum: item, in Aristophanem: Batavica: notas ad periplum Hannonis, etc.

VOSSIUS (Matth.) quatuor partes annalium Hollandiae et Zelandiae Anno 1635. imprimi curavit.

de VOVER D' ARGENSON (Claudius) nobilis Gallus, collegit elogia illustrium hujus seculi virorum Anno 1651. in 4.

UPTONUS (Nicol.) Sarisbariensis canonicus, inter Heraldicos scriptores praecipuus, ante ducentos amplius annos claruit. Reliquit 4. libros de studio militari, Londini editos An. 1654. fol. Hallervordius vocat Nic. Upponum.

URANIUS, [gap: Greek word(s)] , scripsit [gap: Greek word(s)] . Aliquoties allegatur a Stephano

URANIUS (Henr.) Resensis Clivius, Anno 1570. floruit. Tractavit de literis servilibus et punctorum mutatione apud Hebraeos. Vid. Sweertius, pag. 338.

URANIUS (Mart.) cognomine Prenniger, JCtus, tres tomos consiliorum Anno 1597. publicavit.

URANIUS (Mich.) 70. discipulorum Christi historiolas e monumentis ecclesiasticis excerpsit.

URBANUS Valerianus, Bellunensis, An. 1523. claruit et Venetiis Graecas literas docuit. Peregrinationes pro oblelectamento habuit. AEgyptum, Palaestinam, Arabiam et Sinam pedes invisit: totam peragravit Graeciam et Siciliam: AEtnam bis ascendit: Constantinopolin et universam Thraciam perlustravit: nullum unquam trientem in usum proprium reposuit, nec pro laboribus suis minerval unquam a discipulis poposcit; quin oblatum recusavit: honores et dignitates nunquam ambivit. Moriens vultu ridibundo verbisque jucundis, quasi placidissimo somno sese dederet, occubuit quartum circiter et octuagesimum natus annum, Clementis VII. anno primo. Ideam hominis tranquillissimi et [gap: Greek word(s)] dixisses. Reliquit grammaticam Graecam, quae prodiit Paris. Anno 1543. Vid. Pierius Valerianus l. 2. de Inf. lit. pag. 196. Waddingus in S. O. M. pag. 331.

URBELIUS (Janus) proposuit methodum linguae Italicae, in tribus aut quatuor septimanis addiscendae An. 1619.

URBICIUS, [gap: Greek word(s)] , tempore Anastasii Imp. vixit ejusque jussu [gap: Greek word(s)] in literas redegit. Transtulit autem ea, quae Trajanus et Adrianus de hac arte scripserant, sed sic, ut non pauca adderet de suo. Ea manuscripta extare dicuntur Florentiae et Mediolani. Vid. Hallerv. in B. C. pag. 401.

de URBINO (Barth.) Anno 1350. floruit. Milleloquium Augustini ab August. Triumpho inchoatum continuavit. Idem milleloquium Ambrosianum jussu Clementis VI. pontif. adornavit. Vid. Olearius in Abaco, pag. 69.

de URCUZO (Mich.) in §. Julianus, ex L. si fiant F. de damno infer. commentatus est.

UREEDIUS (Oliv.) Brugensis, JCtus, historiam Comitum Flandriae quinque libris complexus est, Anno 1650. fol. Extat ejusdem genealogia Comitum Flandriae, a Balduino ferreo usque ad Philippum IV. Hisp. regem deducta.

URFAEUS (Honor.) Gallus, Astraeam, scriptum mythistoricum, composuit. Vid. C. Barthius ad 2. Theb. Papinii pag. 605. et 1. Achill. pag. 1634.

URIEL Juristi, Judaeus, edidit examen traditionum Pharisaicarum, cum lege scripta collatarum.

URIENTIUS (Maxim.) natus est Anno 1559: obiit Anno 1614. Carmina ejus leguntur T. 4. Delit. Belg. pag. 476. Vid. Sweertius, pag. 563.

URIMARIUS (Henr.) Anno 1340. claruit. In Decalogum commentatus est. Extat ejusdem tractatus de passione Domini: item, alius de quadruplici instinctu, Venet. Anno 1498. impressus. Molanus facit eundem cum Nicol. de Lyra.

de URRUTIGOYTI (Did. Ant.) scripsit de competentiis jurisdictionis inter curiam ecclesiasticam et secularem Anno 1667.

URSATUS (Sertorius) professor Patavinus, An. 1652. vulgavit. Edidit monumenta Patavina: item, tract. de notis Romanorum. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 245.

URSEIUS Ferox, JCtus, tempore Hadriani Imp. claruit. Videatur Bertrandus, pag. 289.

delibatae sunt ex floribus decisionum rotalium totius orbis, et praecipue Romanae Rotae. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 153.

URSINUS (Alex.) Card. An. 1626. obiit. Reliquit tract. de Christi cruce et passione. Vid. Alegambe, pag. 13.

URSINUS (Casp.) vitas regum et pontificum Rom. in unum volumen redegit. Idem Nonnum redivivum Anno 1667. vulgavit.

URSINUS (Casp.) Velius, Silesius, poemata elaboravit. Vid. T. 6. Delit. Germ. pag. 992. Quaere, VELIUS.

URSINUS (Fulvius) Romanus, An. 1600. septuagenarius obiit. Erat vir Graece latineque doctissimus ac purioris antiquitatis indagator diligentissimus, qui complura veterum utriusque linguae scriptorum monumenta aut primus edidit aut edita dedit meliora. Scripsit de familiis Romanorum: animadversiones in Festum Pompejum: Virgilium collatione Graecorum scriptorum illustratum: commentar. de triclinio: elogia illustrium et eruditorum virorum: leges et senatusconsulta, etc. Videantur Thuanus l. 123. Nicius Erythr. part. 1. Pinacoth. pag. 9. Casaub. epist. 12. Thomasius de plagio §. 583.

URSINUS (Joach.) historicam relationem et nullitatem concilii Tridentini, Anno 1615. publico scripto exposuit.

URSINUS (Joh.) Gallus, medicus, prosopopoeiam aliquot animalium carmine elegiaco texuit: in quam Jac. Olivarius, Avenionens. itidem medicus, scholia paravit et Viennae Allobrogum An. 1541. edi curavit. De eo ita Steph. Roybosius, Tulingus: Is est, quocum si congressus fueris, nihil ignotum homini esse putes. Mirus poeta, eximius et bene fortunatus medicus, philosophus summus, orator facundus. Quorum documentum locupletissimum praestant, quae de re medica carmina scripsit: eruditissima commentaria in Catonis libellum: ethologus elegans, et alia plura, quae sub ejus nomine circumferuntur. Vid. Reinesius ad Daum. pag. 118.

URSINUS (Joh.) Jenensis, carmina elaboravit, quae habentur Tom 6. Delit. Germ. pag. 1045.

URSINUS (Joh.) Leopoliensis, medicus, Anno 1613. obiit. Tres tractatus de ossibus humani corporis exaravit. In epitaphio in omni literatura accuratissimus fuisse dicitur. Vid. Starovolscius, pag. 93.

URSINUS (Joh. Henr.) Spirensis, natus est An. 1608: obiit An. 1667. Ratisbonae Superintendentis officio praeclare functus est. Reliquit 6. libros analectorum sacrorum: arboretum Biblicum: libellum de Zoroastre, Mercurio Trismegisto et Sanchoniathone: tract contra Praeadamitam. Videantur Spitzelius in Templo honoris pag. 313. Thomasius de plagio, §. 581.

URSINUS (Otto) collegit fasciculum quaestionum in theologia vexatarum, Gryphisw. An. 1666.

URSINUS (Pet. Jord.) JCtus, tractavit de successione feudorum, Neapol. Anno 1639. fol.

URSINUS (Zach.) natus est Anno 1534: obiit Anno 1583. Heidelbergae et Neustadii theologiam professus est. Edidit administrationem Neustadianam: item, catechismum Heidelbergensem. Opera ejus tribus tomis distincta continentur. Museo suo inscripserat: Amice, quisquis huc venis, aut agito paucis aut abi; aut me laborantem adjuva. Vid. Placcius, pag. 180.

de URSIS (Sabb.) Lupiensis, Anno 1620. obiit. Scripsit de Sinensium fastorum erroribus. Vid. Alegambe, pag. 417.

URSPERGENSIS (Conradus) An. 1215. claruit. Vid. Thomasius de plagio §. 585. Quaere, LIECHTENAU.

URSTISIUS (Christ.) Anno 1588. obiit. Vulgavit aliquot illustres Germaniae autores.

URSTISIUS (Eman.) condidit volumen de cornuto quodam homine. Vid. Linden, pag. 164.

URSUS (J. Bapt.) Ebolitanus, An. 1637. vivis exemtus est. Ejus inscriptiones Neapoli Anno 1643. prodierunt. Vid. Alegambe, pag. 227.

URSUS (Nicol. Raymarus) de doctrina sinuum et triangulorum An. 1588. scribere instituit.

USCHAJA (Rabbi) circa An. C. 210. vixit. Erat discipulus R. Jehudae sancti. Librum Misnajoth publice in scholis coepit legere, disputando examinare, ac tandem commentario illustrare. Commentarius ille Beresit rabba dictus est, continetque nihil aliud, quam declarationem libri Misnajoth. Vid. Buxtorf. in Bibl. Rabb. pag. 282.

USINGHEM (Barth.) A. 1575. flor. Scripsit de tribus necessariis ad vitam Christianam, gratia, fide et operibus. Videantur Sweertius pag. 157. Olearius in Abaco, pag. 69.

USILLUS (Ant.) ad titul. institut. de actionibus, Lugd. Anno 1568. commentari coepit.

USSERIUS (Jac.) Dublinens. Armachanus episcop. natus est A. 1580: obiit A. 1655. Condidit annales veteris Testamenti: historiam Godescalci: corpus Theologiae: historiam Pelagii: dissertatione de versione LXX. interpretum: syllogen veterum Hibernicarum epistolarum, etc. Videantur Vossius de scient. mathemat. pag. 392. Richteri epistolae selectae, pag. 492.

USUARDUS, Gallus, tempore Caroli M. claruit. Extat ejus martyrologium. Vid. Ph. Labbe T. 2. Diss. pag. 490. Olearius, pag. 469.

UTENBOGARD (Joh.) Theologus, A. 1619. floruit. Cum Festo Hommio scriptis digladiatus est. Extant et ejus epistolae, inter epist. praestantium Theologorum An. 1660. editas.

UTENHOVIUS (Carolus) Gandensis, natus est Anno 1536: obiit Anno 1660. Calluit linguam latinam, graecam, hebraicam, aliasque complures. Nonnum et Callimachum latine: de latino in graecum Penelopes elegiam ad Ulyssem transtulit. Memorant, per triginta amplius annos cum nihil scripsisse ad amicos, nisi carmine, nunquam prosa. Symbolo usus est: [gap: Greek word(s)] . Carmina ejus extant T. 4. Delit. Belg. pag. 546. Vid. Sweertius, pag. 172.

de UTINO (Leonh.) ord. praedicat. monachus, An. 1440. claruit. Sermones de sanctis: item, sermones quadragesimales et dominicales exaravit. Olearius in Abaco, pag. 271. sermones de sanctis An. 1446. impressos Halae in Bibliotheca templi Mariani conservari memorat. Vide, LEONARDUS.

UVAN (Paulus) Pataviensis, de septem vitiis criminalibus scribere instituit. Liber prodiit An. 1517.

a VUCHT (Theod.) condidit librum de variis pie vivendi modis, Bruxell. Anno 1672.

UVERVERO, Leodiensis monachus, struxit epitomen Chronicorum. Vid. Salmuth, part. 1. in Panciroll. pag. 11.

VULCANIUS (Bonaventura) Brugensis, natus est Anno 1538: obiit Anno 1610. Leidae Graecam linguam per triginta duos annos magno cum fructu professus est. Vertendo Graecos autores optime de re literaria meruit. Inter alios Cyrillum de adoratione in Spiritu et veritate primus transtulit: Arrhianum de gestis Alexandri M. nova interpretatione donavit: Agathiam graece et latine cum notis edidit. Carmina ejus servantur Tomo 2. Delit. Belg. pag. 562. Videantur Sweertius, pag. 160. Chilinus, vol. 2. pag. 48.

VULCATIUS Gallicanus tempore Diocletiani vixit et vitam Avidii Cassii literis consignavit. Vid. Mart. Hanckius, part. 1. de S. R. R. pag. 133.

VULCATIUS Terentianus sub Gordianis claruit ac vitas eorum conposuit, teste Jul. Capitolino

VULDERIUS (Meilardus.) Gandensis, JCtus, Ann. 1592. obiit. Emisit volumen responsorum, testante Sandero.

VULPES (Ang.) a Monte piloso Neapolitanus, Anno 1622. et deinceps claruit. Summam theologiae Scoti decem tomis complexus est. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 26.

VULPELLUS (Octav.) tractavit de fide, treuga et pace. Vid. T. 11. Tract. tract. Extant ejusdem responsa criminalia, An. 1581. impressa.

VULPIUS (Henr.) Lingensis, de arithmeticae practicae regulis scribere aggressus est, teste Sweertio.

VULPIUS (Hieron.) Comensis, inter poetas referri meruit. Vid. T. 2. Delit. Ital pag. 1452.

VULTEJUS (Herman.) JCtus, natus est An. 1555: obiit An. 1634. In Academia Marpurgensi jurisprudentiam magna cum laude professus est. Tractavit de feudis eorumque jure. Vid. H. Witte in JCtis, pag. 160.

VULTEJUS (Joh.) Rhemus, An. 1536. floruit. Carmina ejus Tomo 3. Delit. Gall. pag. 1135. comparent. Vid. J. P. Lotichius part. 4. B. P. pag. 65.

VULTEJUS (Justus) Hessus, An. 1575. obiit. Marpurgi primo scholae praefuit: inde ad professionem S. linguae admotus est. AElianum, Heraclidem, Polyaenum latine vertit. Ajunt, ipsum in vestitu eam mediocritatem observasse, ut amicis saepe peccare videretur. Vid. J. P. Lotichius p. 3. B. P. pag. 66.

VYFALVINUS (Emer.) egit de patrum, conciliorum et traditionum autoritate An. 1611.

VYTACHIUS (Corn.) scripsit de Mahomete antichristo: item, de Gog et Magog, An. 1666.

WAAN (Paulus) Pataviensis vel Passaviensis professor, circa An. 1516. claruit. Construxit 135. sermones contra septem crimina mortalia.

WACHERUS (Joh. Matth.) Constantiens. carmina exaravit. Vid. T. 6. Delit. Germ. pag. 1057.

a WACHTENDONCK (Joh.) Machliniensis, vitam, passionem et miracula S. Rumoldi literis mandavit Anno 1638. in 4.

WACKFELDUS (Rob.) An. 1538. obiit, relictis institutionibus Hebraicis. Videatur Valerius Andreas in Fastis Lovan. pag. 283.

a WACYEN (Joh.) edidit veram et genuinam Reformatorum sententiam contra Wolzogium, Amsterd. An. 1669.

WADDINGUS (Lucas) Menapiensis Hibernus, Anno 1650. confecit Bibliothecam scriptorum ordinis minorum: item, historiam ord. minorum 7. tomis comprehensam. Vid. ipse Waddingus, pag. 239.

WADINGUS (Pet.) Anno 1644. obiit. Tractatum condidit de incarnatione, quem Ferdinando III. Augusto inscripsit. Vid. Alegambe, pag. 402.

de WAEL (Guilh.) collegit 35. considerationes de vulneribus Christi, Bruxell. An. 1657.

de WAEL (Regnerus) An. 1509. floruit. Extat ejus carmen elegiacum de vacca Dordracensi sive de tribus, qui anseris avidi in foveam ceciderunt: item, de Berta et marito per studiosum Parisiensem deceptis, teste Sweertio.

WAELS (Joh.) Haesbruckanus Flander, An. 1628. obiit. Litanias de S. Josepho publicavit. Vid. Alegambe, pag. 278.

a WAESBERGHE (Joh.) Gerardimontensis, JCtus, Gerardimontium A. 1627. typis mandavit.

a WAESBERGHE (Pet.) Gandavensis, JCtus, vitas Comitum Flandriae literis consignavit.

a WAFFENBURG (Chr. Kyblin) paravit tractatum de poenitentia et voluntatis mutatione in utroque jure, in septem partes divisum, An. 1672.

WAGENSEIL (J. Christ.) Norimbergensis, JCtus, Anno 1633. natus est. Hoc tempore Altdorfii jus publicum et linguas orientales publice profitetur. Librum Talmudicum, [gap: Greek word(s)] dictum, amplissimo commentario illustravit. Extat ejusdem dissertatio de loco Gen. 49, 10. Promisit etiam farraginem variorum scriptorum Rabbinicorum brevi in dias luminis auras sese missurum esse.

WAGNERECKIUS (Henr.) An. 1657. obiit. Composuit tractatum de origineanimae: item, commentarium exegeticum sanctorum canonum. Vid. Alegambe pag. 178. Borrichius de Hermet. pag. 73.

WAGNERUS (Casp.) pastor Micropragensis, reliquit thesaurum sermonum theolog. An. 1621.

WAGNERUS (Sebast.) cognomine Hosmeisterus, Anno 1526. floruit et Eccium scripto edito refutavit.

WAGNERUS (Tob.) celebris theologus, hoc tempore claret Tubingae. Paravit institutiones historicas An. 1653: item, dissertationes de oraculis Sybillinis Anno 1664.

le WAITTE (Anton.) Anno 1654. claruit. Judaeoiconomachiam quinque libris complexus est. Vid. Carolus Viscb in Bibl. Cisterc. pag. 25.

WAITZENMEGERUS (Ferd.) de servitutibus personalibus et realibus commentatus est, Ingolst. An. 1641.

WALAEUS (Anton.) natus est A. 1573: obiit Anno 1639. Scripsit de autoritate magistratus in rebus ecclesiasticis: item, compendium ethicae Aristotelicae ad normam veritatis Christianae. Ejus opera junctim prodierunt Leidae Anno 1647. Vid. Meursius in Athen. Batav. pag. 325.

WALAEUS (Joh.) medicus, Claud. Harveji sententiam de circulatione sanguine peculiari scripto An. 1647. defendere aggressus est. Ejus opera excusa sunt An. 1660. Vid. Linden, pag. 399.

WALAFRIDUS Strabo, abbas Augiensis, An. 849. obiit. Vid. Olearius in Abaco pag. 169. Quaere, STRABO.

WALCKERUS (Guilh.) Anglus, tractavit de creatione. Extat ejusdem troposchematologia.

a WALDENFELS (Chr. Phil.) emisit 12. libros selectae antiquitatis, Norimb. Anno 1677.

WALDENSIS (Thom.) An. 1430. obiit. Reliquit doctrinale fidei antiquae tribus tomis constans. Vid. Phil. Labbe T. 2. diss. pag. 449.

WALDO, abbas S. Galli, A. 779. floruit. Vid. Reinesius in epist. ad Daum. pag. 212. Quaere, BALDO.

WALDUNGUS (Joh. Wolf.) medicus, natus est An. 1554: obiit An. 1621. Altdorfii physicam publice professus est. Lagographiam An. 1619. confecit. Extat ejusdem oratio de hominis perfectione.

a WALENBURG (Adrianus et Petrus) fratres, methodum Augustinianam Anno 1646. adornarunt.

de WALLEIS (Thomas) Anglus, concordantias inter S. Scripturas et fabulas poeticas ad metamorphosin Ovidii architectatus est inconditas sane et plerumque ridiculas. Vid. Dietericus part. 1. Antiq. Bibl. pag. 127.

WALLIS (Joh.) Cantianus, doctor thelogiae, struxit tractatum geometricum de motu An. 1660. in quarto. Extat ejusdem epistola de loquela muto et surdo reddita: item, commentarius in epist. ad Titum.

WALLISERUS (Laur. Thomas) natus est An. 1569: obiit An. 1631. Ethicas disputationes Argentinae conscripsit.

WALLIUS (AEgid.) Brugensis, An. 1603. vivere desiit. Paraenesin antiquitatis emisit.

WALLIUS (Laur.) Nericiensis Suecus, composuit quaestiones scholasticas in evangelia: item, carmina in obitum Gustavi Magni. Vid. Scheferus in Upsalia, pag. 403.

monachis: item, epicedium Wilhelmo Flandriae comit[?]. Vid. Reinesius ad Daum. pag. 195.

WALRAVIUS (Doroth.) Hornanus, JCtus, An. 1608. floruit. Edidit carmina sacra. Vid. Sweertius, pag. 223.

WALSINGHAMUS (Thomas) Norfolciensis, An. 1422. claruit. Struxit historiam, quam hypodigma Neustriae vocavit: item. Chronicon de rebus Anglicis, etc. Vid. Zeillerus, pag. 1. de histor. pag. 156.

WALSWEER (Matth.) analysin logicam veteris et novi Testam. adornavit An. 1653. WALTERIUS (Joh.) egit de triplici Christi coena, Antv. An. 1617.

WALTHER (G. Christ.) JCtus, struxit postillam theologico-politico-juridicam An. 1650. WALTHER (Henr.) Judam Maccabaeum carmine heroico celebravit A. 1604. WALTHERUS (Mich.) Norimbergensis, celebris Theologus, natus est Anno 1593: obiit An. 1662. Mortuum laudavit Joh. Ernestus Gerhardus. Condidit harmoniam Biblicam: quaestiones miscellaneas, etc. Vid. Spitzelius in Templo honor. pag. 268.

WALTONUS (B[?]ianus) episcopus Cestrensis, An. 1661. aetatis 61. obiit. Construxit apparatum Biblicum. Extat ejusdem dissertatio de linguis orientalibus.

WAMESIUS (Joh.) Leodiensis, JCtus, natus est Anno 1524: obiit Anno 1590. Exaravit responsa Juris: 2. tomos consiliorum de jure pontificio. Vid. Sweertius pag. 485. Vernul[?]us in Acad. Lovan. p. 293.

WANCKELIUS (Joh.) edidit hyperaspisten Prisciani vapulantis contra Joh. Rhenium An. 1614. Vid. Erasmus Schmid in N. T. pag. 591.

WANDALINUS (Joh.) Wiburgen[?]is Cimber, natus est Anno 1624. Scripsit de ventis: diatriben de feria passionis et triduo mortis Christi: exercitationes in historiam sacram antedil uvianam: vestibulum philologicum in librum Esdrae: commentarium in Haggaeum: tractatum de jure regio [gap: Greek word(s)] , etc. Vid. Vindingius in R. H. pag. 403. Bartholinus in Danis, pag. 91.

WANDALINUS (Pet.) Danus, A. 1651. vixit. Collegit catalogum 300. vocabu[?]rum Danicorum ex Hebraea lingua ori[?]nem ducentium. Extat ejusdem co[?]entar. in Matthaeum: item, in epist. [?]d Corinthios et Hebraeos. Vid. Bartholinus l. c. pag. 118.

WANDELBERTUS, An. Chr. 1350. claruit. Martyrologium carmine complexus est, teste Sweertio.

WANN (Paulus) canonicus Pataviensis, An. 1468. vixit. Composuit panarium pastorale. Vid. Olearius in Abaco pag. 360. Quaere, WAAN.

WANNEMACHERUS (Phil.) Belga, elaboravit triumphum literatorum, Mediolani An. 1611.

WANSLEBIUS (Joh. Mich.) Erfurtensis Thuringus, ord. praedicat. promittit varia opera AEthiopica, quae ad praelum parata habet. Typum eorum edidit Parisiis Anno 1671. Confer, VANSLEBEN.

WAPY (Leonh.) Virdunensis. An. 1586. natus est Scripsit de indulgentiis. Vid. Alegambe, pag. 319.

WARAEUS (Jac.) Hibernus, de scriptoribus Hibernis duos libros elaboravit, quorum priori continentur scriptores in Hibernia nati: posteriori alii, qui in Hibernia munera obierunt, Anno 1639. Extat ejusdem comm. de Hibernia et ejus antiquitate.

WARDUS (Sethus) Anglus, Theol. Doctor, astronomiam geometricam edi curavit, Londini An. 1656. Idem philosophiam Thomae Hobbes graviter impugnavit.

WARFORDUS (Guilh.) An. 1608. obiit. Reliquit institutionem fidei Christianae. Vid. Alegambe, pag. 171.

WARLINCURIUS (Guilh.) Bethuniensis, carmina sacra et profana confecit. Idem veteris et novi Testamenti cantica et Jobaeae prophetiae partem carmine expressit, este Sweertio.

WARNEFRIDUS (Paulus) Diaconus Aquilegiensis, tempore Caroli Magni et Berengarii regis claruit. Struxit historiam de gestis Longobardorum. Historiae miscellae quinque libros addidit. Historia miscella partim ex Eutropii libris, partim ex Diaconi, partim ex Landulfi Sagacis additionibus consarcinata est. Idem Paulus Festum Pompejum in epito men redegit. Amama in oratione de barbarie: Olim in majoribus ecclesiis semel quotannis universa Biblia a capite ad calcem praelegebantur: duravitque laudabilis illa consuetudo ad annum usque Christi 808. Tunc enim Paulus Warnefridus Caroli Magni jussu textus dominicales ex epistolis et evangeliis excerpsit judicio adeo nullo, ut eorum quidam nec caudam nec caput habeant. Hac ergo occasione factum est, ut ista tantum Scripturae fragmenta populo praelecta et exposita sint. Ipsis ministris mollem pigritiae lectum hoc compendio adornavit Satanas multosque e populo in eam traxitsententiam, istis fragmentis universam Scripturam contineri. Observatum autem est a viris cordatis, in eundem annum 4. eclipses incidisse, ac inde non inepte conjectatum, DEUM istis luminarium obscurationibus de tenebris ecclesiae imminentibus voluisse concionari. Haec ille. Alii tamen pericoparum dominicalium usum etiam tempore S. Augustini et Hieronymi obtinuisse statuunt. Vid. Balth. Meisnerus in praetfat. medit. sacrarum ad evang. dominicalia. Praeterea carmina etiam dictus Paulus conscripsisse dicitur. Vid. Marus in Casinensibus pag. 11. et seq.

WARNERUS (Laev.) collegit ea, quae Muhammedani de Christo sparsim tradiderunt An. 1643.

WARSEVICIUS parallela exaravit. Videatur Zeillerus part. 2. de histor. pag. 239.

WARTHONUS (Thomas) medicus, adenographiam sive tractatum de glandulis elaboravit, Lond. An. 1657.

WARZAWICIUS (Stanisl.) Polonus, Ann. 1571. rebus humanis exemtus est. Heliodori [gap: Greek word(s)] latine reddidit. Vid. Alegambe, pag. 424.

WASERUS (Casp.) Helvetius, An. 1600. claruit. Grammaticam Hebraicam adornavit: item Mithridatem. Extat ejusdem tractat. de antiquis mensuris Hebraeorum: item, alius de quadrato geometrico.

WASEWITZIUS (Joh.) pastor eccles. Magdeb. emisit turturem Johannaeum, An. 1658. in 4.

WASMUTH (Matth.) edidit grammaticam Arabicam An. 1644: item, vin dicias tex[?]aici contra Capellum, An. 1669.

WASSENARIUS (Nic Joh.) Amstelrodamens. obsidionem urbis Harlemensis Graeco carmine expressit, teste Sweertio.

WASSENBERGIUS (Everhasdus) Florum Germanicum composuit. Extant ejusdem varii panegyrici.

WASTELIUS (Petrus) Alostanus, condidit apologeticum pro Johannis Hierosolymitani monachismo in Carmelo. Vid. Sweertius.

WATSONIUS (L. W.) synopsin totius philosophiae: item, theatrum rerum variarum publicavit.

a WATERLAET (Lambertus) adornavit examen principiorum orthodoxe philosophicorum, Lugd. A. 1642.

WAUDRAEUS (Joh.) Hanno, An. 1620. floruit. Scripsit tres libros epigrammatum, in quibus Ovidii facilitatem elegiacam et Martialis epigrammaticam venustatem lector deprehendere poterit, judice Sweertio, pag. 497.

de WEATHAMSTED (Joh.) abbas S. Albani, Anno 1440. floruit. Reliquit granarium. Cambdenus in Britann. pag. 8. virum summi judicii appellat.

WEB. (Joh.) Anglus, novum specimen historicum, quo linguam Sinensium primitivam esse probare conatur, Lond. An. 1669. edi curavit. Vid. Funccius T. 1. Orb. Imp. pag. 288.

WEBERUS (Christianus) de jure consistoriorum Anno 1647. commentari instituit. WEBERUS (Joh.) concionator Gleichensis, elaboravit disquisitiones philosophicotheologicas: librum de S. Coena: tractatum de praedestinatione: elenchum contra Lampadium, etc.

WEBERUS (Joh.) JCtus, scripsit de eo: non dimitti peccatum, nisi restituatur ablatum. WEBERUS (Joh. Adamus) composuit artem disserendi de qualibet materia, An. 1671.

WEBERUS (Phil.) Idsteinianus, de thermis Wisbadensibus scribere aggressus est, An. 1617.

WEBERUS (Tob.) historiam metricam adornavit de origine et incrementis Comitum Nassoviae, An. 1590.

WECKERUS (Georg.) medicus, natus est An. 1566: obiit An. 1633. Witebergae docuit.

WECKERUS (Joh. Jac.) Basileensis, dedit antidotarium generale et speciale An. 1588: item, septemdecim libros secretorum An. 1592. et alia.

WEDDERBURNIUS (Alex.) collegit annotationes in locos S. Scripturae ex Augustino, An. 1652.

WEDELIUS (G. Wolf.) edidit opiolologiam Anno 1674: tractatum de sale volatili plantarum Anno 1672: item, tabulas synopticas de compositione medicamentorum An. 1676. fol.

de WEERD (Jod.) Antv. An. 1626. obiit. Reliquit anagrammata et chronographica, teste Sweertio.

WEGELINUS (Thomas) natus est An. 1577: obiit A. 1629. Argentorati theologiam professus est. Vid. Spitzelius in T. H. pag. 109.

WEGHORST (Henr.) scripsit de vero DEI cultu et adoratione tam Sabaeorum quam Judaeorum An. 1672.

WEHNERUS (Paul. Matth.) JCtus, composuit observationes juris practicas An. 1619.

WEICKHARDUS (Arn.) medicus, adornavit thesaurum pharmaceuticum, Anno 1626. fol. Vid. Linden, pag. 62.

WEIDNERUS (Joh. Jac.) Halensis Suevus, emisit salicetum poeticum Anno 1620: item, triumphum pacis Anno 1652.

WEIDNERUS (Joh. Leonh.) Palatinus, de arcanis Hi[?]panicae dominationis nonnulla meditatus est. Vid. Burgoldens. in not. imp. part. 1. disc. 1. §. 76. Placcius pag. 49.

WEIDNERUS (Paulus) Judaeus conversus, professione medicus, tractavit de locis praecipuis fidei Christianae. Liber prodiit Viennae, An. 1559.

WEIGELIUS (Erh.) celebris mathematicus, h. t. claret. Extat ejus Pancosmus, An. 1671. excusus.

WEIGELIUS (Val.) Haymensis, natus est An. 1553: obiit An. 1588. uti in ejus epitaphio habetur.

a WEIHE (Eberhardus) sub nomine Duri de Pascolo aulicum politicum emisit. Interdum vocat se Waremundum de Ehrenberg: aliquando Mirabilem de Bona Casa. Vid. Limnaeus de J. P. 1, 11. Placcius pag. 166.

quinque centurias selectarum quaestionum, Anno 1647: item, salve chronologicum An. 1649.

WEINMANNUS (Joh.) Schweinsurtensis, natus est An. 1600: obiit An. 1672. Altdorfii S. Theologiam professus erat. Condidit institutiones theologicas.

WEINRICHUS (Georg.) Hirsbergensis natus est An. 1554: obiit An. 1617. Lipsiae Theologi munere 22. annis sunctus est. Commentatus est in aliquot S. Pauliepistolas. Vid. Henning. Witte in Theol. pag. 541.

WEINRICHIUS (Thom.) examen Synodi Dordracenae de absoluto praedest. decreto adornavit An. 1624.

WEISCHERUS (Guilh.) tractavit de [gap: Greek word(s)] , Antv. Anno 1666. WEISENBERGERUS (Melch.) JCtus, tabulas concinnavit ad ordinationem Camerae imperialis An. 1572.

WEISSEN (Christ.) edidit Carolum Magnum Anno 1674: item, schediasma curiosum de lectione novellarum Anno 1676.

WEITWEILERUS (G.) Brigantinus, Anno 1633. obiit. Opera ejus tribus tomis constant.

WEITZIUS (Hier.) Danus, carmen in natalem Christiani Anno 1654. composuit. WEITZIUS (Joh.) celebris philologus, Anno 1642. obiit. In Terentii comoedias commentatus est. Idem libros Tristium Ovidii, Dracontium, etc. eruditis commentariis illustravit. Extant ejusdem notae in Valerii Flacci argonautica, una cum notis Lamb. Alardi editae.

WEITZLEBIUS (Georg.) Danus, Anno 1660. vixit. De sabbato Judaeorum et Christianorum tractare aggressus est. Vid. Bartholinus in Danis, pag. 49.

WELLEIUS (Andr.) vitas pontificum Rom Anno 1571. edi curavit. Vid. Bartholinus in Danis, pag. 8.

WELLENS (Pet) An. 1469. obiit. In epistolam ad Hebraeos scribere instituit. Videatur Valerius Andr. in fast. Lovan. pag. 88.

WELLERUS (Hieron.) Anno 1574. vivere desiit. Reliquit postillam: comment. in Jobum: in epist. ad Ephesios: ad Philippenses: in epist. S. Petri: tractatum de officio ecclesiastico.

WELLERUS (Jac.) Neokircho Variscus, natus est Anno 1602: obiit Anno 1664. Mortuum laudavit J. Sebastianus Mitternacht. Contra Massonium Calvinistam scriptis pugnavit. Extat ejus comm. in epilt. ad Romanos. Vid. Spitzelius in Templo Honoris, pag. 276.

WELMANNUS (Henr.) Groningensis, natus est An. 1611: obiit An. 1642. In patria medicinam docuit. Vid. Autor Vitarum Proff. Groningens. pag. 131.

WELOCUS (Abrah.) Salopiensis, Anno 1654. decesit. Persica ejus versio quatuor evangeliorum An. 1657. prodiit.

WELPERUS (Eberh.) Lohrensis, Anno 1630. vixit et Argentinae mathesin docuit. Reliquit ephemerides: item, compendium geographicum.

WELSCHIUS (Georg. Hieron.) Augustanus, Anno 1677. vivere desiit. Vide, VELSCHIUS.

WENCK (Casp.) Mospurgensis, Anno 1654. obiit. Edidit notas unguenti magnetici et actionis ejusdem, adv. Rudolph. Goclenium. Videatur Alegambe, pag. 154.

WENDANUS (Dan.) Anno 746. obiit. Vitam Ceddae episcopi: item, gesta Saxonum australium literis consignavit.

WENDELINUS (Godofr.) Hercensis, JCtus et mathematicus, apotelesma temporum exaravit. A nonnullis Ptolemaeus nostri seculi appellatur. Vid. Sweertius pag. 292. Vossius de scient. mathem. pag. 392.

WENDELINUS (M. Frid.) paravit in stitutiones politicas Anno 1638. Extat ejusdem tract. de praedestinatione. Vid. Thomasius de plagio, §. 592.

WEPFERUS (Joh. Jac.) reliquitobservationes anatomicas ex cadaveribus eorum, quos apoplexia sustulit, Anno 1674.

WERBEUTZI (Steph.) condidit tripartitum opus juris consuetudinarii Hung. Anno 1581.

WERDENHAGEN (Joh. Angelius) scripsit de rebuspublicis Hanseaticis Anno 1642. Vid. Dietericus part. 1. Antiq. Bibl. pag. 173. f.

WERENFELSIUS (Pet.) An. 1627. natus est. Inter Adamum I. et II. collationem instituit. Basileae docet.

WERLINUS (Balth.) Anno 1546. floruit. Fecit additionem ad Tritbemium de Script. ecclesiasticis.

WERMERUS (Jac.) Antv. edidit lexicon AEthiopicum cum ejusdem linguae institutionibus, Romae An. 1638. in 4.

WERNER (Ad. Frid) Danus, emisit 2. partes poematum Anno 1647. et 1657. Vid. Barthol. in Danis, pag. 2.

WERNERUS Rolevinck An. 1502. obiit. Reliquit librum de origine Frisonum: item, calendarium et martyrologium: ut et fasciculum temporum ab initio mundi ad sua usque tempora. Videantur Ph. Labbe Tom. 2. diss. pag. 496. Olearius pag. 470.

WERNERUS (Georg.) scripsit de admirandis Hungariae aquis, Colon. Anno 1505. fol.

WERNERUS (Georg.) Bopfingensis, JCtus, natus est Anno 1608: obiit Anno 1671. Helmstadii jura per 26. annos feliciter professus est. De nobilissimis juris materiis plerumque disputavit, ceu videre ap. Henning. Witte, in memor. JCt. pag. 517.

WERPAEUS (Car.) Condrusius Belga, exaravit poemata sacra: item, fontes elegiarum An. 1640. Vid. Aleg. pag. 72.

a WESEL (Abrah.) JCtus, commentar. ad nonnullas constitutiones Ultrajectinas Anno 1666: item, tractatum de connubiali bonorum societate Anno 1674. publicavit.

WESELOVIUS (Christ.) condidit tractatum de quinque pedum praescriptione An. 1672.

WESENBECIUS (Joh.) Theologus, epistolam ad Romanos eruditis commentariis illustravit.

WESENBECIUS (Matth.) Antverpiensis, natus est An. 1531: obiit An. 1586. (Pater ejus XIII. liberos habuit, quibus 12. Apostolorum nomina ordine imponere voluit.) Primo Jenae: deinde Witebergae jura interpretatus est. Docuit tanta cum assiduitate, ut etiam in cursu gravissimarum occupationum nunquam solitus fuerit nisi extrema urgente neceissitate docendi operas interrumpere. Composuit oeconomiam juris: scholia in 5. libros institutionum: orationem

de Papiniano, etc. Videantur Sweertius, pag. 555. Adrian. Beier in Rect. Jenens. pag. 545.

WESENBECIUS (Petrus) Antv. natus est An. 1546: obiit An. 1603. Aliquando in academia Altdorfina jura professus est: inde Coburgum sese contulit. Vid. Adr. Beier l. c. pag. 565.

WESMANNUS (Joh. Columbus) Suecus, vitas regum Sueciae versibus complexus est. Vid. Scheferus in Upsalia pag. 403.

WESSELINGIUS (Herm.) edidit nomognosticon vel aurifodinam juris, Colon. Anno 1661. Extat ejusdem tractatus de jure superioritatis Rom. pontificis, Anno 1662. excusus.

WESSELIUS (Joh.) Gansfortius; Anno 1489. obiit. Docuit Coloniae, Heidelbergae et Parisiis. Vide, GANSFORTIUS.

WESTHEMERUS (Barth.) Phorcensis, Anno 1540. claruit. Librum de tropis S. Scripturae publicavit.

WESTHOVIUS (Willichius) Danus, exaravit emblemata Anno 1640: sex libros epigrammatum Anno 1646. Isocratis orationem de legitimo Regis officio heroico carsmine expressit. Vid. Bar. tholinus in Danis, pag. 148.

WESTHUSIUS (P.) elaboravit notas in Plutarchum de puerorum educatione, Anno 1665.

WESTMONASTERIENSIS (Matth.) Anno 1376. vixit. Chronicon ejus cum reliquis Anglicanis chronologis in folio prodiit. Vid. Zeillerus part. 1. de hist. pag. 157.

WESTONUS (Eduard.) Londinensis, Anno 1611. claruit. Reliquit tres libros de triplici hominis officio. Rivetus in Isagoge ad S. Script. cap. 20. §. 41. appellat Duacenum professorem.

WESTPHALUS (Joach.) Anno 1574. obiit. Construxit syllogen juris feudalis. Vid. Thuanus, l. 88.

WETSTEINIUS (J. Rud.) A. 1647. natus est. Edidit catenam Graecorum Patrum An. 1670: it. Origenis dialogum contra Marcionitas una cum ejusdem responso ad Africani epistolam de historia Susannae, Basileae, in 4. Vid. Hofmannus in Lex. Univers. part. 2. pag. 575.

WEWODUS (Guilh.) parallela juris divini Jud. et civilis Romanor. An. 1665. edi curavit.

WEXIONIUS (Joh.) Suecus, exaravit synopsin historiae universalis: apologiam pro ethica Aristotelis contra Laurent. Paulinum: item, tubam angelicam de antichristo. Vid. Scheferus in Upsalia, pag. 403.

WEYER (Joh.) professor Pragensis, composuit fontem vitae: viam charitatis excellentiorem: filium DEI adoptivum: affectus pios pro bona morte, Ingolst. Anno 1670.

WEYMSIUS (Steph.) Ultramosanus, JCtus, Anno 1633. vivere desiit. Paravitanalysin ad consuetudines 24. ex antiquo jure desumtas et per concilium Tridentinum innovatas. Vid. Valerius Andr. in fastis Lovan. pag. 200. Vernulaeus in Acad. Lovan. pag. 299.

WEYRACHIUS (Georg.) Silesius, A. 1614. claruit. J. P. Lotichius part. 4. B. P. pag. 166. Weyrachii epigrammata omni thure Arabico Sabaeoque fragrantiora appellat

WEYTSEN (Quintinus) Batavus, Anno 1565. obiit. Extat ejus tractatus de Aviariis, i. e. contributionibus, quae fiunt iis, quorum bona ad evitandum periculum submersionis e navi ejecta sunt.

WHARTONUS (Thomas) tractavit de glandulis totius corporis Anno 1656. Vide, WARTHONUS.

WHITFORDUS (Dav.) Anglus, Theocriti poemata amatoria una cum Musaeo, Moscho et Bione Graece et latine Londini edidit An. 1659. in 4.

WIBERTUS tempore Henrici III. et IV. Impp. claruit et vitam Leonis IX. calamo exposuit.

WIBURGIUS (Joh.) Anno 1643. floruit. Edidit brevem et perspicuam metaphysicam, exemplis theologicis et philosophicis illustratam. Extant ejusdem dissertationes de notitia DEI. Vid. Barthol. in Danis pag. 92.

WICELIUS (Georg.) Fuldensis, natus est Anno 1501: obiit Anno 1573. Erat Graece et latine callentissimus. Collegit idiomata linguae vet. et novi Testamenti. Extant ejusdem notae in Psalmos poenitentiales: via regia, etc.

WICHGRAVIUS (Alb.) Hamb. A. 1601. claruit. Struxit Cornelium relegatum, comoediam.

WICHMANNUS (Joh.) Antv. chronologiam sacram An. 1625. typis tradidit. Vid. Sweertius, pag. 149.

WICLEFUS (Joh.) Anglus, Anno 1387. obiit. In Oxoniensi academia pontificiorum errores professione et scriptis refutare ausus fuit. Quare haereseos damnatus et in exilium pulsus est. Adhaec mortuus anathemate percussus, tandemque Anno 1428. jussu Martini pontificis refossus et una cum libris concrematus est. Doctrina ejus postmodum in Bohemia propagari coepit. Vid. Joh. Verheiden in elog. praest. theol. pag. 1. Olearius in Abaco pag. 271.

WIDEBRAMUS (Frid.) Voitlandus, natus est Anno 1531: obiit Anno 1584. Reliquit carmen de usu straminis. Extat Tomo 6. Delit. Germ. pag. 1065. ubi vitiose editum Palamoedia pro Calamoedia. Adhaec Ecclesiasticum Graecis et latinis versibus expressit. Vid. J. P. Lotichius part. 3. B. P. pag. 90.

WIDEMANNUS (Bernh.) egit de proprietate et differentiis lat. sermonis, Genev. Anno 1602.

WIDMANSTADIUS (Joh. Albertus) Hungarus, JCtus et philologus, Anno 1560. floruit. Primus Syriacam linguam in Germania propagavit et novum Testamentum Syriacis characteribus impressum Ferdinando Imp. dedicavit praemissa praefatione nervosa et prolixa.

WIDMARIUS (Abdias) Andreae filius, Lemgovia Westphalus, natus est Anno 1591. Versioni Bibliorum Belgicae una cum aliis insudavit ultimamque manum imposuit. Extat ejus tractaius de Urim et Thummim: item, disputatio de vero Messia. Vid. Autor vitarum Proff. Groning. pag. 197.

WIDMARIUS (Andr.) Hildesia Saxo, natus est Anno 1552: obiit Anno 1621. Erat eximius philosophus, mathematicus et astronomus peritissimus, orator valde disertus. Viri eruditionem scripta ejus loquuntur, quae in multorum nibus versantur.

WIDRINGTON (Roger.) tractavit de jure Principum Anno 1611: item, de potestate papae contra Bellarminum Anno 1616.

WIECKUS (Jac.) Vagrovecensis Polonus, Anno 1597. vivere desiit. De divinitate Christi et Spiritus Sancti librum composuit. Extat ejusdem tract. de missa, et alius de purgatorio. Videantur Starovolscius pag. 89. et Alegambe pag. 214.

WIECKUS (Joh.) itidem Polonus, de morbo irae et curatione ejus tractare aggressus est.

WIEL (R. Jacob.) Judaeus, A. M. 5220. vixit. Reliquit Teschuvot. Vid. Ganz in Z. D. pag. 148.

WIELANDUS (Phil.) JCtus, An. 1519. mortuus est. Composuit practicam civilem: item, historiam Flandriae et Brabantiae. Vid. Sanderus in script. Gandav.

WIELMIUS (Hieron.) Venetus, episcopus AEmoniensis, Anno 1565. floruit. Exaravit 30. lectiones de sex diebus orbis conditi: item, 2. libros de doctrina et scriptis Thomae Aquinatis. Vide, VIELMIUS.

WIERUS (Joh.) cognomine Piscinarius, natus est A. 1515: obiit A. 1588. In aula Caroli V. Ferdinandi I. Maximiliani II. Rudolfi II. Impp. medici munere functus est. In pueritia Henr. Cornelium Agrippam praeceptorem habuit. Reliquit commentarios de praestigiis daemonum: observationes medicas: epistolas medicinales, etc. Vid. Sweertius, pag. 468.

WIGANDUS (Joh.) Mansfeldianus, natus est Anno 1523: obiit Anno 1587. Jenae theologiam professus est. Tandem in Borussiam concessit. Emisit colloquium Altenburgicum: refutationem catechismi Canisii: tractat. de Servetianismo: historiam de Manichaeismo, etc. Videatur Thuanus l. 88. Micraelius, pag. 470.

WIGGERUS (Joh.) Diestemiensis, Anno 1639. vivere desiit. In primam secundae Thomae Aquinatis tribus tomis commentatus est Anno 1629. Opera ejus omnia simul prodierunt. Vid. Valerius Andr. in Fast. Lovan. pag. 136.

WILCKIUS (Andr.) scripsit [gap: Greek word(s)] sive tractatum de festis Cnrist. oecumenicis Anno 1610. Extant ejusdem orationes.

de WILDE (Joh.) Gandensis, Anno 1393. floruit. Carmina lyrica confecit, quae Parisiis edita sunt apud Badium. Vid. Sweertius.

WILDENBERGIUS (Hieron.) natus est Anno 1465: obiit Anno 1558. aetatis 93. Thorunii medici munere cum laude functus est. Condidit epitomen philosophiae: scholia in lib. 8. physicorum Aristotelis: item, in libros de coelo, de meteoris et de anima. WILDERSIN (Bernh.) pro traduce pugnavit contra Henr. Wagnereckium Anno 1660.

WILLERAMUS, abbas Merspurgensis, Anno 1070. vixit, Reliquit geminam paraphrasin in Canticum canticorum. Vid. Olearius pag. 471.

WlLLETUS (Andr.) Anglus, An. 1621. obiit. Exaravit tractatum de nuptiis Salomonis: item, commentarium in Genesin, Exodum, Leviticum, libros Samuelis, Danielem, epist. ad Romanos. Exegetica ejus scripta a viris doctis plurimum commendantur. Vid. Kempius, pag. 129.

WILLIBALDUS, Devonius, primus praesul ecclesiae Eystettensis, A. C. 781. obiit. Corpus ejus Furnam, Flandriae opidum, translatum est. Vitam S. Bonifacii in literas retulit. Extat ejusdem hodoeporicum. Vid. Vossius de hist. Lat. pag. 271. Olearius pag. 470.

WILLIBRORDUS, primus Ultrajectensium episcopus, An. 737. decessit. Condidit librum de sua peregrinatione.

WILLICHIUS (Joh.) Resellianus Prutenus, natus est Anno 1501: obiit Anno 1552. Francofordiae ad Oderam Graecas literas, tandemque medicinam professus est. Construxit annotationes in Virgilii Georgica: artem magiricam

sive culinarem: commentar. in artem poeticam Horatii: notas in epistolas Paulinas, etc. Vid. Becmann. in proleg. Bibl. Francof. pag. 52. et Justus in Chronico pag. 29.

WILLISIUS (Thomas) Oxoniensis, tractavit de fermentatione et febribus Anno 1659: item, de anima brutorum. Vid. Hedovill. in ephemerid. pag. 13.

WILLIUS (Balth.) in Haggaeum, Malachiam et Zachariam commentatus est, Lugd. An. 1638.

WILLIUS (Joh. Valent.) scr. de morbis castrensibus internis, Hafniae Anno 1676. in 4.

WILLOTUS (Henr.) Leodiensis, obiit Anno 1599. Composuit librum de scriptoribus ordinis S. Francisci. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 160. Sweertius, pag. 338.

WILSONIUS (Joh.) Anglus, epistolam S. Pauli ad Romanos commentario illustrare aggressus est An. 1639.

WILSONIUS (Matth.) aliter Edw. Knottus dictus, An. 1631. vixit. Cum D. Kellisonio et D. Pottero scriptis decertavit. Vid Alegambe pag. 90.

WILTHEIMIUS (Alex.) Luxemburgensis, elaboravit commentarium in diptychon Leodiense Anno 1659. fol. item, dissertationem de phiala reliquiarum S. Agathae.

WlLTHEIMIUS (Joh. Wilh.) Luxemburgensis, An. 1630. claruit. Reliquit 10. libros de rebus S. Maximini Trevirensis archiepiscopi: item, tres libros antiquariarum disquisitionum, in quibus Vett. Romanorum monumenta toto ducatu Luxemburgensi sparsa collegit. Vid. Alegambe, pag. 279.

WILWESHEMIUS (Joh.) natus est Anno 1529: obiit Anno 1593. Argengentinae graecas literas docuit.

WIMPHELINGUS (Jac.) Selestadiensis, natus est An. 1449: obiit An. 1529. Epitomen rerum per Germaniam gestarum adornavit, quam Simon Scbardius volumini 1. scriptorum Germ. pag. 170. inseruit: item, Philippicam, Agatharchiam et adolescentiam. Vid. Ph. Labbe T. 1. diss. de S. E. pag. 495. Olearius in abaco, pag. 227.

WlMPINA (Conr.) de Fagis, An. 1529. obiit. Universitatis Francofurtanae primus rector extitisse dicitur. Scripsit tres libros bellorum et illustrium actorum Alberti ducis Saxoniae cartnineduos de universitate et urbe Lipsiensi: sex de nobilitate corporum coelestium: tres, de signis et insomniis: tres de sex sophorum erramentis eorumque confutatione: tres de S. Annae trinubio. Extat ejusdem confutatio schismatum et haereticorum omnium. Vid Olearius in Abaco, pag. 116. Becmannus in proleg. Bibl. Francof. pag. 49.

WINCKELIUS (Gisb.) Gandensis, tabulas graecanicas adornasse fertur. Vid. Alegambe, pag. 162.

WINCKELMANNUS (Joh.) insignis theologus, An. 1626. obiit. In Apocalypsin S. Johannis commentatus est. Vid. Spitzelius in Templo bonor. pag. 86. Henningus Witte, in theol. pag. 207.

WINCKELMANNUS (Joh. Just.) condidit arboretum genealogicum heroum Europaeorum An. 1665.

WINCKLERUS (Dan.) Uratislaviensis, composuit animadversiones in librum quendam de vita foetus in utero: item, tract. de opio. Vid. Linden pag. 153.

WINDECK (J. Paulus) Anno 1616. commentarium de Electoribus in lucem emisit: item, prognosticon futuri status ecclesiastici, Colon, An. 1603.

WINDEFONTANUS (Joh.) Danus, paravit anatomen paradoxarum quaestionum Cl. Nic. Leslei de motu terrae, anima hominis a sola matre, et servatore JESU die Jovis passo, Hafniae An. 1662. Vid. Bartholinus in Danis, pag. 92.

WINDETUS (Jac.) medicus, egit de vita functorum statu, Lond. Ann. 1663. Idem Olympiodori libellum de vita Platonis latine vertlt notisque illustravit. Vid. Menagius ad Laert. pag. 10.

WINDICHlNUS, monachus Corbejensis, tempore Ottonis II. Imp. claruit. Reliquit tres libros de gestis Saxonum. Vid. Zeillerus, part. 1. de hist. p. 168. Quaere, WlTEKINDUS.

WINDINGIUS (Zach.) Danus, composuit Jolam eclogam recens nato Christiano, Friderici II. filio, An. 1577.

WINECKERUS (Frid.) paravit hypotyposin orthodoxiae Lutherano-catholicae, An. 1663.

WINELLIUS (Pet.) Harderwicensis, philosophus, de doctrina demonstrandi commentatus est, An. 1554.

WINERUS (Christ.) Tyrigeta, A. 1597. obiit. Gymnasio Gothano ultra decennium praefuit: inde Sunthusinae parochiae admotus est. Struxit panegyres sacras carmine. Vid. Wilckius in [gap: Greek word(s)] pag. 415.

WINGFELDIUS (Rob.) eques auratus, Henrici IIX. Anglorum R. orator, habuit disceptationem de dignitate et magnitudine regni Britannici in concilio Constantiensi.

WINSEMIUS (Pierius) JCtus, emisit septem libros rerum Frisicarum A. 1646: fol. Extant ejusdem amores: item, Siririus carmine expressus.

WINSTRUPIUS (Pet.) Danus, senior, natus est An. 1549: obiit An. 1614. Reliquit Synodalia. Vid. Vindingius in R. H. pag. 174.

WINSTRUPIUS (Pet.) Petri filius, Danus, natus est An. 1605. Extant ejus epigrammata, An. 1630. impressa: tract. de usu linguarum et disciplinarum philosophicarum in theologia. An. 1633. Vid. Vindingius l c. pag. 330. Bartholinus in Danis, pag. 130.

WINTERHOVEN (Joh.) Ultrajectensis, natus est An. 1571: obiit Ann. 1615. Edidit libellum de montibus pietatis. Vid. Alegambe, pag. 279.

WINTHER (G. Valent.) Parthenium litigiosum sub nomine Venturae de Valentiis Anno 1613. imprimi curavit. Vid. Lansius in consult. pag. 785.

WINTZERUS (Thomas) Dresdensis, historiam pugnae inter Mauricium Sax. et Albertum Brandenb. in literas redegit. Vid. Simon Schardius vol. 2. Germ. scr. pag. 559.

WION (Arn.) Duacensis, natus est Anno 1554. Condidit tractatum de familia Romana Anicia, ex qua principes Austriacos contendit originem ducere: item, lignum vitae in quinque libros divisum An. 1595. Videatur Sweertius pag. 145.

WIPPO vixit tempore Henrici III. Imperatoris. Vitam Conradi Salici Imp. literis consignavit. Vid. Zeillerus part. 1. de hist. pag. 158. C. Barthius in Claudian. pag. 317. vocat barbarum verbis, non animo.

WIRINGUS (Joh.) Campensis, JCtus, An. 1607. obiit In 6. libros Decretalium commentatus est.

WIRSUNGUS (J. G.) August. invenit ductum cholidochum, per medium pancreas in intestinum duodenum decurrentem.

dictus, tractavit de literarum latinarum varietate, cujus varietatis centum species et nomina exhibet. Bruschius de monasteriis pag. 140. Tunc vixit Leonhardus Wirstelinus, alias Hamaxurgus dictus, ex Suevorum Menchinga natus, incomparabilis scriba, qui librum centum diversarum scripturarum latinarum (quarum quamque peculiari, proprio et erudito nomine appellavit) anno DOMINI 1522. divo Maximiliano Imp. dedicavit, quem Abbas hujus loci (S. Udalrici, August.) hodie adhuc habet, et mihi inspiciendum dedit. Ego nomina saltem scripturarum huic operi inserenda censui in eorum gratiam, qui pingendarum literarum varietate et elegantia quapiam delectantur. 1. Rotunda. 2. Rotundalis alta media. 3. Poetica vera. 4. Antiqua major. 5. Imperatoricalis. 6. Antiqua crassana. 7. Textus Italicus. 8. Eversalicana. 9. Antiqua prisca. 10. Rotalis minor. 11. Globata rotalis. 12. Compostericalis major. 13. Papalicana. 14. Alta poeticalis. 15. Media rotalis. 16. Notula formata. 17. Cursiva rotundalis. 18. Tenuissana. 19. Poeticalis mediana. 20. Clipalicana major. 21. Regia bullicalis. 22. Gippolicana. 23. Literalis simplex. 24. Altana semis minor. 25. Clipalicana galeata. 26. Aversalicana media. 27. Italicana formata. 28. Fractura Germanica. 29. Prisca caudalis lata. 30. Notula curtana. 31. Neutralicana. 32. Antiqua curtana brevis. 33. Saltana postericalis. 34. Abscissa. 35. Bullicalis minor. 36. Notula formata simplex. 37. Antiqua durana. 38. Gespalicana. 39. Notula semifracta. 40. Dilatana media. 41. Rotalis cursiva. 42. Mediana serrata. 43. Notula poeticalis media. 44. Altana. 45. Rotalis globata. 46. Palliata tensa. 47. Notula semis formata. 48. Literalis cursalica. 49. Antiqua formata media. 50. Antiqua simpliciana. 51. Antiqua polita. 52. Cardinalicana. 53. Textus Italicalis altus. 54. Vagalicana extensiva. 55. Eversalica minor. 56. Antiqua serrata. 57. Extensiva inaequata. 58. Mediana utralis. 59. Antiqua curvalis. 60. Notula codicalis. 61. Abscissa postericalis. 62. Compostericalis minor. 63. Flacana antiqua. 64. Neutralicalis. 65. Prisca pilicalis. 66. Poeticana serrata. 67. Semifractura. 68. Curvalica simplex. 69. Notula submissa. 70. Curtana praevissalica. 71. Polita media. 72. Poeticalis cursiva. 73. Italicana rotalis. 74. Curvana inaequalis. 75. Cursiva Italicana. 79. Antiqua formosalicana. 77. Rotalis globata. 78. Inaequalicalis variana media. 79. Macrana alta. 80. Bifaricalis. 81. Grossana. 82. literalis Italicana. 83. Rotulana cursalica. 84. Antiqua formata media. 85. Codicalis simpla. 86. Inaequalicana. 87. Pictoricalis major. 88. Pillicana 89. Altana minor. 90. Spissalica postericalis. 91. Pictoricalis minor. 92. Postericalis serrata. 93. Textus Italicalis bifractus. 94. Extensiva inaequalis. 65. Notula codicalis polita. 96. Antiqua realicana. 97. Cursiva literalis. 98. Curtana flacca. 99. Notula poeticalis pressa. 100. Rotundalis inaequata. Haec ille.

WIRTH (Georg.) Lemburgensis, medicus, A. 1525. obiit. Collegit vitam Christi ex quatuor Evangelistis.

WIRTH (G.) Laubanus, medicus, natus est An. 1524: obiit An. 1613. Lectionibus librorum Biblicorum, eorumque in interpretum orthodoxorum ultra 46. annos plane immersus consenuit. Composuit memoriale Apostolicum, quod prodiit Francof. An. 1611. fol.

WISARTUS (Donatus) scripsit librum titulo, Fides JESU et Jesuitarum, Anno 1578.

WISSENBACHIUS (Joh. Jac.) struxit comment. in pandectas An. 1661. Extat ejusdem tractatus de mutuo, A. 1660. excusus.

WITAKERUS (Guilh.) Anglus, natus est An. 1548. obiit An. 1595. In Cantabrigensi academia annos circiter sedecim Regii professoris munere functus est. Pugnavit contra Bellarminum, Stapletonum, et alios. Vid. Thuanus l. 113. qui eum magni nominis inter suos theologum appellat.

WITEKINDUS, monachus Corbejensis, gesta Saxonum 3. libris complexus est. Vid. C. Barthius ad Claudian. pag. 424. 495. Olearius in Abaco, p. 471. Quaere, WINDICHINUS.

WITEKINDUS (Herm.) natus est Anno 1524: obiit An. 1603. Heidelbergae Graecas literas et mathemata docuit, idque per annos 42. Reliquit libellum de sphaera mundi et temporis ratione apud Christianos. Latinitate donavit vitas Caesarum, prout apud Suidam reperiuntur. Vixit semper caelebs, veritus, ne in caniculam incideret, quae latratu suo perpetuas ei crearet molestias.

WITFLIET (Corn.) Secretarius regius in senatu Brabantiae, adornavit augmentum descriptionis Ptolemaicae vel occidentis notitiam. Vid. Salmuth part. 2. in Panciroll. pag. 15.

WITLINGIUS (Joh.) in psalmum 93. et 130. commentatus est. Verus autor est Joh. Brentius, teste Gesnero.

WITSIUS (AEgid.) Brugensis, JCtus, An. 1561. floruit et tractatum de magistratibus Romanis, Fenestellae falso adscriptum, suo autori Andr. Dominico Flocco vindicavit. Vid. Sweertius pag. 109.

WITSIUS (Herm.) exaravit 4. libros de oeconomia foederum DEI cum hominibus Leoward. A. 1676. item, Judaeum Christianizantem circa principia fidei Anno 1661.

de WITTE (Adrianus) alias Candidus, Antv. An. 1558. obiit. Edidit trajectum in coelum.

de WITTE (August.) Bruxellensis, Anno 1637. mortuus est. Condidit genealogiam Francisci amplissimam, in qua viros omnes sanctitate, virtute vel doctrina illustres per suos annos recensuit Anno 1627. Videatur Waddingus in S. O. M. pag. 44.

WITTE (Henningus) Rigensis, Theologus, h. t. claret. Memorias Theologorum, JCtorum, Medicorum, Philosophorum et Philologorum studiose collegit ab Anno 1600. usque ad Annum 1677.

WITTEMIUS (Henr.) carmen elaboravit gratulatorium de pace facta inter Antverpienses et Farnesium An. 1585.

WITTESTEIN (Carol.) tractatum apparavit de quinta chymicorum essentia. Extat ejusdem idea medicinae, An. 1588. impressa. Vid. Linden, pag. 113.

WITTCHIUS (Christ.) Clivensis, professor Dylburgensis, theologiam pacificam emisit Lugd. Batav. Anno 1672. in 4. item, consensum veritatis Anno 1659.

WITTICHIUS (Joh.) Vinariensis, adornavit consilium apoplecticum, A. 1602: item, Halilogiam et rhodographiam An. 1604.

WITWEILER (Georg.) Brigantinus, An. 1633. obiit. Extat ejus commentarius in psalterium Davidis: item, vita S. Augustini. Videatur Alegambe, pag. 160.

WODFORDUS (Guilh.) Anglus, Anno 1397. vivis excessit. Wiclesi dogmata et doctrinam omnibus viribus impugnare conatus est. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 157.

WOERGERUS (Franc.) composuit librum singularem observationum Anno 1673: item, duos libros relaxationum historicopoliticarum.

WOKIDIEWICK (Sev. Carv.) Polonus, An. 1633. claruit. Concinnavit 12. elogia Caesarum. Vid. Alegambe, p. 421. Placcius pag. 179.

WOLBERON (Abbas) A. 1167. obiit. In Ecclesiasten et canticum Canticor. commentari coepit. Vid. Olearius in Abaco, pag. 471.

WOLDENBERG (Christ.) Crempâ Holsatus, JCtus, natus est Ann. 1621. obiit An. 1674. Edidit axiomata juris universi tam civilis quam canonici: item, principia juris Romani An. 1663. Vid. Henningus Witte in JCtis, pag. 526.

WOLDERUS (Joh.) struxit analysin Joelis, Jonae, evangeliorum et epistolarum An. 1611: item, synopsin haeresiologiae et compendium theologiae.

WOLDERUS (Theod.) JCtus, natus est Anno 1628: obiit Anno 1672. Disputationes de verborum et rerum significatione

WOLFERDUS (Mich.) confecit assertiones theologicas rei trapeziticae Anno 1660: item, tract. de necessitate meritorum Christi ad salutem electorum, Franeck. An. 1654.

WOLFF (Isaac) ben Meir, Judaeus, scripsit Sepher Pirke Schira sive commentarium in varia Scripturae loca An. 1664. in 4. in quo coelo, aquis, plantis, animalibus, avibus, etc. Scripturae dicta quasi per prosopopoeiam assignantur et explicantur.

WOLFHARDUS, monachus coenobii Hasenrietani, tempore Arnulphi Imp. claruit. Vitam S. Walpurgae quatuor libris exposuit.

WOLFIUS (Hieron.) Oetingensis, natus est An. 1516: obiit An. 1590. Augustae Vindelicorum Scholae Annaeae usque ad finem vitae praefuit. Graece doctissimus erat. Unde Isocratem, Demosthenem, Zonaram, Nicetam Choniaten, Chalcondylam Romana civitate donavit. Ciceronis tres libros Offic. et quinque libros Tuscul. quaestion. commentariis et annotationibus illustravit. In epitaphio Augustae posito Socrates Suevus, Christianae philosophiae et eloquentiae princeps, vir ad scribendum, dicendum, docendum natus, antiquae virtutis et fidei Germanicae exemplum appellatur. Vid. Thuanus l. 71.

WOLFIUS (Joh.) Tabernaemontanus, natus est An. 1537: obiit An. 1600. Reliquit clavem historiarum: item, 16. centurias lectionum memorabilium tomis duobus comprehensas.

WOLFIUS (Joh.) Tigurinus, mortuus est An. 1582. Scripsit in Deuteronomium, Josuam, Judices, Esdram et Nehemiam.

WOLFIUS (Joh. Ulricus) JCtus, tractavit de foeminarum privilegiis. Extat ejusdem fasciculus anagrammatum et epigrammatum, An. 1628. editus.

WOLFLINUS (Christ.) celebris Theologus, h. t. claret. Extat ejus exercitatio de lapsu Adae.

WOLZOGENlUS (Joh. Lud.) Baro Austriacus, composuit oratorem sacrum: item, notas in quatuor Evangelistas: Acta, etc. Inter Socinianos numeratur.

WOODWARDUS (Humfredus) Anglus, An. 1585. decessit. Commentarios valde eruditos in psalmos reliquisse fertur. Vid. Alegambe, pag. 191.

WORMlUS (Olaus) natus est An. 1588: obiit An. 1654. Scripsit de cornu aureo contra F. Licetum An. 1647. Vid. Zeillerus part. 3. de hist. pag. 257. Vindingius in R. H. pag. 260. Henningus Witte in med. pag. 163.

WORMIUS (Wilh.) Hafniensis, natus est An. 1633. Fecit elegiam in nativitatem Christi An. 1651. Vid. Vindingius l. c. pag. 440.

WORTHINGTONUS (Thomas) Lancastrensis, Ann. 1626. obiit. Reliquit 2. tomos annotationum in vet. Testam. Duaci editos An. 1609. Vid. Alegambe, pag. 438.

WOTTONUS (Anton.) exaravit quatuor libros de reconciliatione peccatoris, Basil. An. 1624.

WOTTONUS (Edoardus) Anno 1555. vivere desiit. Apparavit 10. libros de animalium differentiis. Vid. Thumus, l. 16.

WOTTONUS (Henr.) Anglo Cantianus, struxitelementa architecturae libris duobus. Edidit ea Joh. de Laet et Vitruvio praemisit.

WOWERIUS (Joh.) Hamburgensis, natus est An. 1574: obiit Anno 1612. Primo Comiti Embdano, tandem Duci Holsatiae a consiliis fuit, a quo industria sua praefecturam arcis Gottorpianae meruit. Edidit polymathiam: syntagma de

Graeca Bibliorum versione: libellum de umbra: notas in Petronium: epistolas, etc. Vid. Sweertius pag. 487. Scaliger in Excerpt. pag. 363. Merula in Enn. p. 632. Baadius cent. 1. epist. 69. Thomasius de plagio §. 593. Henningus Witte in philosoph. pag. 79.

WRAY, Anglus, collegit catalogum plantarum circa Cantabrigiam nascentium An. 1660.

WREN (Matth) adornavit refutationem catechismi Racoviensis A. 1668. Extat in opere Crit. Anglicano.

WRIGHTUS (Guilh.) Eboracensis, Anno 1639. vivere desiit. Libellum emisit de Christianorum persecutione in Japonia. Vid. Alegambe, pag. 171.

WULFFERUS (Daniel) Norimbergensis, celebris Theologus et philosophus, natus est An. 1617. Norimbergae Theologi et proferssoris munere fungitur. Condidit physicam Christianam: item, dissertationem de causa sine qua non.

WURFBAIN (Leonh.) Norimbergensis, JCtus, natus est An. 1581: obiit A. 1654. Reliquit libellum de numero septenario: item, relationes historicas. Plura ejus scripta Mart. Zeillerus part. 2. de hist. pag. 159. et part. 3. pag. 257. enumerat.

WURMSERUS (Joh.) JCtus, exercitationes juris publici in Brautlacht A. 1654. composuit.

WYNGARTUS (Lucas) Brugensis, varia poemata Graece et latine exaravit, teste Sandero.

a WYNIGHEM (Joh.) Anno 1433. claruit. Lecturam in epist. ad Romanos confecit. Vid. Valerius Andr. in Fast. Lovan. pag. 82.

WYSOCKI (Simon) Rhutenus, natus est An. 1542: obiit An. 1622. Vid. Alegambe, pag. 422.

WYUKKOJALO (Casimirus) ostendit sexaginta modos orationis varie formandae An. 1669.

WYUKKOJALOWITZ (Albertus) condidit novem libros de rebus Lithuanorum ante susceptam religionem Christianam.

XACA, Japonum philosophus, circa An. Chr. 65. vixit. Ejus dogmata erant, quatuor esse elementa, multiplices mundos, animas in alia corpora migrare, etc.

XANTHUS, [gap: Greek word(s)] , Candaulae Lydi filius, Sardianus, antiquissimus historicus, eo tempore, quo Sardes captae sunt, claruit. Reliquit quatuor libros Lydiacorum. Meminit ejus Diogenes Laertius in prooemio. [gap: Greek word(s)] allegantur a Parthenio c. 33. Strabone, Athenaeo, Stephano Hesychio Illustri in vit. Philosoph. Scripsit etiam [gap: Greek word(s)] . Testis Clemens Alexandrinus 3. Stromatum. Vid. Meursius in notis ad Hesych. pag. 174.

XANTHUS, Atheniensis, musicus, Theophrasti aequalis, historiam eruditorum construxit. Videatur Jonsius de scr. H. Ph. 1, 19.

XANTHUS (Sigism.) Carpensis, disertissimus philosophiae professor Pierso Valeriano de J. L. pag. 156. dicitur.

XAVIER (Franc.) Navarrus, Anno 1552. obiit. A Paulo III. pontifice in Indiam orientalem ablegatus est. In Comorini regno 140. ecclesias constituisse dicitur. Idem in Japoniam primus religionem Christianam intulit. Extant quatuor ejus epistolarum libri. A Gregoriô XV. An. 1622. Sanctorum catalogo insertus est. Vitam ejus Horatius Tursellinus sex libris exposuit. Vid. Alegambe, pag. 143. Saussay pag. 43.

XAVIEK (Hieron.) itidem Navarrus, An. 1617. obiit, cum a Mogore Goam rediisset. Hic in vastum Mogoris imperium An. 1594. penetra vit et assiduo labore catechisando quatuor Regis magni nepotes Christo lucratus est. Composuit historiam Christi et Petri Persice, quam Lud. a Dieu latine reddidit, additisque

animadversionibus una cum Persico textu in lucem emisit An. 1639. vid. Alegambe, pag. 188.

XELDRE (J. Fr.) Hisp. considerationes ad lucrandas indulgentias publicavit. vid. Alegambe, pag. 243.

XENAGORAS, [gap: Greek word(s)] , Chronicon confecit. Ex eo Apollonii Scholiastes l. 4. memorat, non Phrygas, sed AEgyptios esse omnium antiquissimos, primasque fuisse conditas Thebas in AEgypto. Ejusdem librum tertium historiarum Macrobi[?]s Saturnal. 5, 19. allegat. Idem [gap: Greek word(s)] ab Etymologici magni autore citatur. Sane in vaticana bibliotheca liber Xenagorae de insulis adhuc extare dicitur.

XENARCHUS, [gap: Greek word(s)] , Comicus, Aristoteli in libro de poctica memoratur. Fabulae ejus Athenaeo et Suidae sequentes, [gap: Greek word(s)] recensentur.

XENION, [gap: Greek word(s)] , Cretica conscripsit. Laudat eum Etymologici autorin [gap: Greek word(s)] : item, Stephanus in [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] . Eundem [gap: Greek word(s)] condidisse G. Joh. vossius existimat: unde Macrobium Sat. 6, 9. corrigit, apud quem Xenon hodie perperam legitur.

XENOCLES, [gap: Greek word(s)] , Adramyttenus, orator, Straboni l. 13. pag. 614. memoratur.

XENOCLES, poeta, Olympiade XCI. vixit. Cum Euripide certavit et primam palmam consecutus est. AElianus in var. hist. 2, 8. [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] ei tribuit. Confer Suidam in [gap: Greek word(s)] .

XENOCRATES, [gap: Greek word(s)] , Aphrodisiensis, de animalibus commentatus est. Testis Artemidorus in Onirocrit. 4, 24.

XENOCRATES, Chalcedonius, Platonis discipulus, Olymp. CX. et deinceps claruit et Speusippo in schola successit. Moribus tam candidis extitisse fertur, ut Plato nec jurantibus, Xenocratem de eo male dixisse, credere sustinuerit. Superest Xenocratis libellus de morte, quem transtulit Ficinus et Pet. Cosmo dedicavit. Lucianus 84. annos ei tribuit. Plura de eo Laertius.

XENOCRATES, Ephesius, Neronis et vespasiani temporibus floruit, ceu colligere est ex Plinii l. 37. c. 2. videtur tractasse de lapidibus.

XENOCRATES, medicus, Galeno antiquior fuit, qui ejus meminit non semel. Xenocratis hujus libellus de alimento ex aquatilibus animantium extat apud Oribasium l. 3. Collect. Eum Graece cum versione Bapt. Rasarii et scholiis suis primus edidit Conr. Gesnerus.

XENOCRATES, Tisicratis discipulus, pictor, tempore Ptolemaei Philadelphi regis claruit et de arte pictoria volumina composuit. vid. Plinius l. 36. cap. 8. l. 35. c 10.

XENOMEDES, [gap: Greek word(s)] , Chius, a Dionysio Halicarnasseo inter eos hustoricos, qui paulo ante Peloponnesiaca tempora vixerunt, refertur.

XENOPHANES, [gap: Greek word(s)] , Colophonius, circa LX. Olympiadem claruit. Erat physicus atque poeta. De eo ita Lucianus in Macrobiis: Xenophanes, Dexini filius, Archelai physici auditor, unum et nonaginta annosvixit, E Laertio et Hesycbio Illust. discimus, eum statuisse mundos innumeros: animum esse spiritualis naturae: DEUM esse formae rotundae nec quicquam cum hominibus commune habere, sed totum videre, totum audire, esseque pariter mente[?], prudentiam, aeternitatem. Ob portentosas opiniones a nonnullis [gap: Greek word(s)] dictus est. Complura hujus Xenophanis invenies apud Sextum philosophum. Scripsit inter alia adversus Homerum et Hesiodum, quod fabulosa de diis prodidissent: item, de origine Colophonis: de migratione in coloniam Eleam, quae est in Italia: ut et Sillos. Ferunt eum totos 77. annos peregrinatum esse.

XENOPHILUS, [gap: Greek word(s)] , musicus, Pythagoricae sectae, teste Aristoxeno ap. Lucianum pag. 828. ultra centum et quinque annos vitam Athenis traduxit.

XENOPHON, [gap: Greek word(s)] , Atheniens. Grylli filius, tempore Artaxerxis Longimani Persarum regis claruit. Laertius ait, eum obiisse anno I. Olympiadis Cv. Erat philosophus, historicus et bonus Strategus. Sub Cyro Artaxerxis fratre imperium

in decem hominum millia obtinuit. Ab Atheniensibus pulsus ad Lacedae monios sese contulit, qui exuli agrum dedere et alia. Scripsit commentari olum de republ. Lacedaem. [gap: Greek word(s)] , etc. Ubi bene notandum, quod Cicero monet, Cyri paediam non ad historiae fidem, sed ad effigiem justi imperii scriptam esse. Errant igitur, quotquot inde historiae veritatem petunt. Extat etiam Xenophontis nomine libellus de aequivocis: verum ille ab Annio viterbiensi confictus est. Scriptor hic ad??o est dulcis, ut Gratiae ejus sermonem finxisse videantur, quemadmodum Fabius lib. 10. loquitur, Cicero in orat. ait, sermonem esse ei melle dulciorem Musasque ore ejus locutas videri. Et propter hanc sua vitatem Musa Attica et Apis Attica dictus est. Juxta Lucianum in Macrob. Xenophon ultra IXC. annos vixerat. vid. Tzetzes in Chil. pag. 138. Vossius de nat. rhet. pag. 79. Bar thius in Claudianum pag. 38. Jonsius de S. H. Ph. 1, 7.

XENOPHON [gap: Greek word(s)] Valerio Maximo l. 8. c. 13. allegatur. In vulgatis tamen editionibus [gap: Greek word(s)] vitiose, nisi fallor, legitur.

XENOPHON, Atheniensis, a priore diversus, Epaminondae et Pelopidae vitam literis consignavit, teste Laertio.

XENOPHON, Antiochenus, teste Suida, [gap: Greek word(s)] (erantautem amatoria) condidit.

XENOPHON, Ephesius, [gap: Greek word(s)] composuit de Abrocoma et Panthea: item, opus de urbe Ephesi. Vid. Suidas.

XENOPHON, Lampsacenus, geographus, Plinio l. 4. c. 13. l. 6. c. 31. memoratur. Confer Solinum.

XIMENES (Roder.) Navarrus, episcopus Toletanus, Anno 1245. obiit. Paravit novem libros de rebus Hispaniae. Justus Lipsius not. in Polit. 1, 9. ait, esse bonum scriptorem, quantum potuit in tali aevo. Vid. Quenstadius, pag. 24. Mart. Hanckius part. 1. de S. R. R. pag. 191.

XIMENEZ (Christ.) Salmanticensis, Anno 1629. vivos deseruit. Lingua Bisayâ, cujus in Philippinis insulis usus est, septem tomos de mysteriis fidei Christianae exarasse dicitur. Vid. Alegambe, pag. 77.

XIMENEZ (Pet.) Toletanus, An. 1633. vita excessit. Extat ejus disputatio, quam cum Balth. Fischero habuit de fide justificante. Videatur Alegambe, pag. 402.

XIMENIUS (Franc.) Cardinalis et episcopus Toletanus, Anno 1510. floruit. Hic universum vetus et novum Testamentum variis linguis in urbe Complutensi edidit et Leoni X. pontifici dedicavit. Id opus Biblia Complutensia vulgo appellant. Expressum esse dicitur ex castigatissimis et vetustissimis exemplaribus, ex Vaticana et Medicea Bibliotheca desumtis, vel a Venetorum Senatu transmissis, aut aliunde nulla impensarum aut laborum habita ratione conquisitis. Ab hoc Ximenio Complutensis etiam Universitas fundata est. Videatur Waddingus in S. O. M. pag. 139. Saussay, pag. 4.

XIMENIUS (Franc.) II. Gerundensis, episcopus Elnensis, circa annum 1400. floruit et insignem librum de vita angelica exaravit, qui Compluti in lucem prodiit Anno 1527. Videatur Waddingus pag. 140.

XIMENIUS (Franc.) III. unus e duodecim Patribus, qui Indis evangelii lucem primi intulerunt, tempore Caroli V. Imp. vixit. Composuit dictionarium linguae Mexicanae: item, quatuor libros de natura arborum, plantarum et animalium, quae medicinae apud Americanos inserviunt, et de eorum medendi methodo. Liber prodiit Mexici Anno 1615. Vid. Wadding. l. c. pag. 141.

XIPHILINUS (Joh.) [gap: Greek word(s)] , Constantinopolitanus, tempore Constantini Ducae Imperatoris claruit et Dionis Cassii historiam in compendium redegit. Male nonnulli eum Patriarcham faciunt. Sic enim Guilh. Cave in Tabb. Chronolog. ad secul. 11. Qui Dionis historiam in epitomen redegit, non fuit hic patriarcha Constantinopolitanus (quod ad unum fere omnes scriptores volunt) sed ejusdem nepos. En ipsius verba ae nemine, quod sciam, hactenus animadversa, in vita Augusti: [gap: Greek word(s)]

XYLANDER (Wilh.) Augustanus, natus est Anno 1530: obiit Anno 1575. Heidelbergae Graecas literas professus erat. Plutarchi parallela et libros moralium latinitate donavit. Cedreni historiam itidem latine convertit, ut et Diophanti arithmeticam: Stephanum de urbibus recognovit: Polybium vero in German. linguam transtulit. Scripsit et commentar. in Homerum: libros variarum lectionum: notas in Horatium. Raro opus ullum solitus absolvere prius, quam typographis traderet: tantumque lucubrando semper promovit, quantum illi imprimendo absolverent. Thuanus l. 61. ita de eo scribit: Dum vixit, cum summa egestate colluctatus est; atque ob id fami, non famae scribere existimatus est. Gemina habet Josephus Scaliger, epist. 247. Qui eum (inquit) familiariter noverunt, ajunt, mercede a mercatoribus invitatum scripsisse, ut familiam aleret. Neminem latet, eum summam vigiliarum suarum in celeritate posuisse: quae, si intra modum, diligentia est: si fines migret, est praecipitatio. Carmen ejus de philosophia et ejus partibus legitur Tom. 6. Delit. Germ. pag. 1139. Vid. Mart. Crusius in Germanograec. pag. 325.

XYSTUS, Pythagoricus, juxta nonnullos sententias composuit. Vide, SEXTUS et SIXTUS.

YANGAS (Didac. de) paravit promtuarium concionum de praecipuis Christi et sanctorum festis, Colon. An. 1605.

YANNEZ (Christ. Garcias) Methymnensis, encyclopoediam totius juris duobus tomis complexus est. Vid. Alegambe, pag. 75.

YETSWERTIUS (Jac.) Flander, composuit carmen heroicum Aldenardiados Anno 1572: item, elegias, teste Sweertio. Vide, EYTZWERTIUS.

de YPES (Antonius) struxit chronicon ordinis S. Benedicti tomis duobus Anno 1653.

YSTELLA (Ludov.) Valentinus, Anno 1602. vixit. In Genesin et Exodum duos tomos commentariorum exaravit.

YVERUS (Dav.) Rupifulcaldiensis, Anno 1640. floruit. Vid. Colomesius in Gall. orient. pag. 181.

YVO, Carnotensis episcopus, An. 1115. obiit. Compilavit decreta ecclesiastica et in 16. partes distribuit. Extant ejusdem epistolae. Opera ejus omnia Parisiis Anno 1647. cura J. B. Soucheti in lucem prodierunt. Vulgo pauperum advocatus et patronus appellatur. Vide, IVO.

ZABARELLA (Franc.) Paduanus, JCtus et Cardinalis, An. 1417. Constantiae obiit. Paravit commentarios in Decretales et Clementinas tomis sex: de felicitate tres libros. Mortuo Poggius parentavit. Vulgo Cardinalis nomine laudari solet. Videantur Guido Panzirolus in JCt. 3, 28. Tomasinus lib. 1. elog. pag. 3. Olearius p. 168.

ZABARELLA (Jacobus) senior, natus est An. 1533: obiit An. 1588. Patavii philosophiam et logicam profe[?]us est. Composuit tabulas logicae: 4. libros de methodo: 30. libros de rebus naturatibus: commentarios in libros physicorum; et alios in libros de anima. Mortuum laudavit Ant. Riccobonus. Vid. Thuanus l. 96. Tomasinus part. 1. elog. pag. 136. Imperialis, pag. 114.

ZABARELLA (Jac.) junior, eques S. Georgii, An. 1646. claruit. Edidit aulam heroum sive fastos Romanorum ab U. C. usque ad A. D. 1674. libris quatuor, in quibus omnes historiae Romanae continentur. Extant ejusdem centum stemmata originum Polonicarum: item, elogia illustrium Patavinorum. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 265.

ZABOROWSKI (Jac.) scripsit de missione sacerdotum in ecclesia Rom. contra Smiglecium An. 1615.

ZACCAGNINUS (Laelius) Romanus, medicus, emisit 2. libros notabilium medicinae, Romae Anno 1644. in 4. Vid. Linden pag. 414.

ZACCHIAS (Lanfranc.) JCtus, tractavit de salario sive operariorum mercede, Romae An. 1659. fol.

ZACCHIAS (Paulus) Romanus, medicus, edidit quaestiones medicolegales Anno 1651. Vid. Leo Allatius in Apibus urbanis, pag. 213.

ZACHARIAS, [gap: Greek word(s)] , Chrysopolitanus, Anno 1106. claruit. Reliquit quatuor libros commentariorum in evangelicam concordiam. Vid. Ph: Labbe Tom. 2. diss. pag. 504. Olearius in Abaco, pag. 472.

ZACHARIAS, Lexoviensis, monachus Capucinus, sub nomine Petri Firmiani Gygem Gallum An. 1660. vulgavit. Vid. Placcius, pag. 195.

ZACHARIUS (Don.) Gallus, de metallis scribere aggressus est. Videatur Linden, pag. 159.

ZACHIUS (Zach.) Volaterranus, tempore Maximiliani I. Imp. claruit. Hic in patria urbe memorabilia literis signavit, puta statuas, numismata, aquas medicatas, et alia.

ZACUTH (Abrah.) Salmanticensis, scripsit chronicon, [?] dictum. Videatur Ganz in Z. D. pag. 150.

ZACUTUS, Lusitanus, Judaeus, Amsterdami A. C. 1642. octogenarius obiit. Extat ejus opus historiarum medicarum. Vid. Linden pag. 585.

ZAFFIRUS (Phil.) Novariensis, in libros analyticorum posteriorum Aristotelis, An. 1561. fol. commentatus est.

ZAAN (Balth. Corn.) JCtus, edidit tract. de mendaciis An. 1662: item, [gap: Greek word(s)] municipalem An. 1650.

ZALEUCUS, [gap: Greek word(s)] , Locrensis, Locrensibus leges tradidit, teste Theophrasto. Timaeus historicus Zaleucum unquam extitisse negare ausus est. Vid. Cicero l. 2. de legibus.

ZALUZANlUS (Adam) a Zaluzaniis, Bohemus, medicus, exaravit animadversiones in Galenum et Avicennam: item, tres libros methodi herbariae, Pragae Anno 1592.

ZAMBECCARIUS (Nicol.) Bononiensis itidem JCtus, Anno 1422. vixit. Scripsit super ff. novum.

ZAMBERTUS (Car.) Placentinus, Anno 1634. claruit. Emisit decisiones casuum conscientiae.

a ZAMORA (Casp.) concordantias Bibliorum Romae Anno 1631. publicavit. Vid. Alegambe pag. 154.

de ZAMORA (Laurent.) ord. Cistert. monachus, Anno 1614. obiit. Paravit apologiam pro literis humanioribus: it. librum de bello Saguntino carmine. Vid. Carol. Visch pag. 227.

ZAMORUS (Joh. Mar.) Utinensis, Anno 1629. claruit. Reliquit 3. libros de perfectione B. Virginis Mariae: item, comment. de DEO Trino et uno. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 214.

ZAMOSCIUS (Steph.) collegit analecta lapidum vetustorum et aliarum in Dacia antiquitatum, Patav. Anno 1593.

ZANARDUS (Mich.) Bergomas, natus est Anno 1570: obiit Anno 1642. In Aristotelem de physico auditu commentatus est. Extat ejusdem tr. de triplici universo. Alia ejus scripta Ghilinus vol. 2. pag. 197. enumerat. Confer D. Calvum pag. 400.

ZANCHIUS (Basil.) Anno 1560. obiit. Composuit poemata, quae habentur T. 2. Delit. Ital. pag. 1453. comm. in 4. libros Sententiarum: duos libros de horto Sophiae: quaestiones in 4. libros Regum et in 2. Paralipom. Epitaphium ejus sic habebat:

ZANCHIUS (Dionys.) Bergomas, edidit expositionem primae partis Thomae Aquinatis. Adhaec vitam S. Marthae, hospitae DN. JESU Christi, carmine 5. libris complexus est. Videatur Calvus, pag. 119.

ZANCHIUS (Hieron.) Alzanensis Italus, natus est Anno 1516: obiit Anno 1590. Primo Argentorati, deinde Heidelbergae, tandem Neustadii theologiam professus est. Struxit miscellanea theologica: item, tractatum de tribus Elohim. Thuanus l. 99. profundam in theologicis studiis eruditionem summamque in scribendo moderationem ipsi tribuit. Vid. Jac. Verheiden in elog. theol. pag. 171.

ZANCHIUS (Hier.) JCtus, in 2. infortiati commentatus est, teste Don. Calvo pag. 284.

ZANCHIUS (Joh. Chysost.) Bergomas, condidit tres libros de Cenomanorum origine Anno 1531. compendium de 7. sacramentis: item, dictionarium S. Scripturae, in quo triplici lingua, Hebraica, Graeca et latina S. Scripturae dictiones, phrases et vocabulorum vires explicantur. Vid. Calvus pag. 251.

ZANCHUS (Alex.) Veronensis, mathematicus et poeta insignis, defunctus laurea corona exornatus est. Vid. Ciocchus in Veron. pag. 128.

ZANETTINUS (Hieron.) Bonon. JCtus, Anno 1451. floruit. Tractavit de conscientiae foro et contentioso: de dif[?]erentiis juris civilis et canonici: item, de indulgentiis. Vid. Tomus 3. Tract. tract.

ZANETTUS (August.) Bonon. JCtus, Anno 1541. obiit. Collegit constitutiones synodales Bononienses.

ZANFORTIUS (Raim.) Veronensis, Anno 1669. claruit. Scripsit de morbis mulierum. Extant ejusdem 4. centuriae consultorum medicorum An. 1669. impressae. Vid. Greg. Letus in It. regn. pag. 285.

ZANNONIUS (Jac.) celebris Botanicus, Gregorio Laeto in Ital. regn. pag. 123. memoratur.

ZANTANUS (Ant.) primorum XII. Caesarum imagines et vitas Romae Anno 1614. promulgavit. Vid. M. Hanckius part. 2. de S. R. R. pag. 137.

de ZANTULIETE (Joh.) Brabantinus, tractavit de diaetis totius anni. Vid. Linden, pag. 401.

ZANUS (Celsus) Florentinus, egit de rhetorica et poetica ecclesiastica et civili, Romae An. 1643. Vid. Waddingus pag. 88.

ZANUS (Val.) Bononiensis, bibliothecam Bononiensem adornavit. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 84.

ZANUS (Vulp.) JCtus, An. 1488. floruit. In titulum de justitia et jure commentatus est.

ZAPATA (Ant.) novum indicem librorum prohibitorum et expurgatorum Anno 1631. fol. publicari curavit.

ZAPFIUS (Nicol.) philosophus et theologus, An. 1639. claruit. Scripsit distinctiones ethicas: item, dubia physica.

ZARACH, bar Nathan, Jud. composuit Sepher Elim sive 12. fontes de quaestionibus phys. cabal. et mathem. Anno 1629.

ZARLINUS (Joseph.) Clodiensis, Italus, institutiones musices, Venet. An. 1580. fol. elaboravit.

ZAROTTUS (Caes.) Justinopolitanus, medicus, quantum ingenio valeat, elegiacis versibus testatus est. Vid. Bartholinus de med. poet. pag. 132.

ZASIUS (Udalricus) JCtus, natus est Anno 1461: obiit An. 1535. Friburgi jura interpretatus est. Edidit commentar. in leg. 2. digest. de orig. juris: tract. substitutionum: librum de Judaeorum infantibus baptizandis: apologiam contra Eccium. Erasmus in Ciceron. pag. 182. Ulrico Zasio (inquit) plurimum laudis tribuit universa Germania, minus tamen, quam vir ille promeritus est. Praeter exactam juris, quod profitetur, scientiam felicissima quaedam adest vel ex tempore scribendi dicendique facultas. Diceres, orationem bonis electisque verbis simul ac sententiis ex uberrimo quodam manare fonte, adeo necresistit unquam, nec haeret, nec intersilescit. Tum etiam adest in scriptis alacritas juvenilis, et ut ita dicam vita. negaris senis esse quae legis. Attamen Politianum potius exprimit quam Ciceronem Vid. Jovius in elog. pag. 293. Guid. Panzirolus in JCt. 2, 141. Ghilinus vol. 1. pag. 223.

ZASIUS (Joh. Ulr.) Ulrici filius, Brigantinus, collegit catalogum legum antiquarum.

ZASTRISELIUS (Wencesl.) Baro Moravus, carminibus scribendis operam dare non gravatus est. Vid. Tom. 6. Del. Germ. pag. 1192.

ZAUNSCHLIFERUS (Otto) tractatum emisit titulo, Regnum Israelis in terra Canaan, Gröningae An. 1650. fol.

de ZAVORZIZ (Henr. Screta) scripsit de febribus malignis castrensibus Anno 1675.

ZAZUS (Joh.) ord. Cistert. monachus, Anno 1673. obiit. Composuit historiam de vitis et gestis Sanctorum omnium, quorum solemnitates in congregatione Hispanica per totum anni circulum celebrantur.

ZEAEMANNUS (Georg.) celebris Theol. natus est Anno 1580: obiit Anno 1630. Condidit tractatum de imagine DEI: carnificinam Esauticam: papismum: papatum acatholicum: Gretserum triumphatum, etc. Vid. Henning. Witte inTheol. pag. 446.

ZECCHIUS (Herc.) medicus, An. 1614. claruit et opera Joh. Zecchii avi sui publicavit.

ZECCHIUS (Joh.) medicus, Anno 1558. floruit. Scripsit de puerorum valetudine tuenda: de urinis: de laterali dolore: de ratione curandi febres. Vid. Bumaldus pag. 120.

ZECCHIUS (Laelius) Brixiensis canonicus, tractavit de indulgentiis et Jubilaeo An. 1601. de rep. ecclesiastica Anno 1599: de civili et Christiana institutione An. 1598: de sacramentis Anno 1596: de privilegiis et casibus reservatis An. 1587. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 173. Hallerv. in B. C. pag. 228.

ZECHENDORFIUS (Joh.) Lesnicensis Misnicus, celebris philologus, Anno 1662. obiit. In linguis orientalibus apprime erat versatus.

ZEGERUS (Nicol.) Diestensis, An. 1559. obiit. Exaravit scholia in quatuor Evangelia, epistolas Pauli et Apocalypsin. Vid. Vossius l. 4. rhet. pag. 215. Waddingus in S. O. M. pag. 269.

ZEHENTNERUS (Paulus) vermem malae conscientiae Anno 1633: item, promontorium malae spei impiis propositum Anno 1643. edi curavit. Vid. Alegambe, pag. 368.

ZEIDLERUS (Melch.) struxit rhetoricam ecclesiasticam Anno 1672: item, analytica de variis scribendi generibus, An. 1675. Prodiit ejusdem tractatus de definitione haeretici An. 1673.

ZEILLERUS (Mart.) condidit sex centurias epistolarum: itineraria varia: historias tragicas: tres partes de scriptoribus historicis, etc. Vid. ipse Zeillerus part. 3. de hist. pag. 258.

ZEISOLDUS (Joh.) Altenburgensis, celebris philo sophus, Anno 1599. natus est: obiit A. 1667. Jenae philosophiam multa cum laude professus est. Reliquit dissertationem de animae humanae propagatione Anno 1654: item, duos libros physicarum meditationum Anno 1657. Videatur Adrianus Beier in Jenens. R. pag. 1029.

ZEISOLD (Phil.) instituit collegium de sophismatibus solvendis, A. 1657: item, logicam sacram in N. Testamento comprehensam An. 1677.

ZEITHOPFIUS (Joh.) tractavit de jure occidendi deprehensum in adulterio Anno 1666.

ZELATUS (Car.) Bononiensis, An. 1602. claruit. In Moretum Virgilii commentatus est.

de ZENELLIS (Franc.) Bonon. medicus, Anno 1347. floruit. Reliquit consilia medica. Vid. Linden pag. 190.

ZENEUS, [gap: Greek word(s)] , Chius, volumen confecit de insula Chio. Vid. Athenaeus l. 14.

ZENNERUS (Albert.) construxit armamentarium Evangelico-Thomisticum contra J. G. D. An. 1665: item, methodum im - et propugnandi philosophiam Thomisticam Augustae An. 1664.

ZENO, [gap: Greek word(s)] , Citieus, natus est Anno 3. Olymp CIV: obiit Anno 1. Olymp. CXXIX. Vid. Lucianus in Longaevis pag. 828. Vitam ejus prolixe descripsit Laertius. Hunc Stoicae sectae autorem faciunt. Vid. Meursius in Cypro pag. 168. Jonsius de S. H. Ph 2, 1. pag. 113.

ZENO, Cyprius, medicus, Proaeresii aequalis, tempore Constantii et Juliani Impp. vixit. Videatur Eunapius pag. 137.

ZENO, Eleates, philosophus, Olympiade LXX. floruit. A Nearcho (alii Demylum vocant) Eleae tyranno excarnificatus in tormentis obiit, omnia perpessus potius, quam ut conscios delendae tyrannidis indicaret. Vid. Cicero 2. Tuscul. quaestion. Huic nonnulli dialectices inventionem tribuunt. Galenus sive Aetius l. [gap: Greek word(s)] : ubi [gap: Greek word(s)] est [gap: Greek word(s)] . Vid. Vossius de nat. rhet. pag. 27. et 33.

ZENO, [gap: Greek word(s)] , medicus, laudatur ab Erotiano in lexico. Vid. Meursius ad Chalcidium, pag. 30.

ZENO, Myndius, grammaticus, Clementi Alexandrino in protreptico c. 29. Arnobio l. 6. Zenobio in prov. cent. 2. Etymologici magni Autori in [gap: Greek word(s)] et Stephano in [gap: Greek word(s)] memoratur.

ZENO, Sidonius, philosophus, tempore Alexandri Magni floruit. Discipulus fuit Diodori Croni et praeceptor Zenonis Citei. Composuit praeter Socratis apologiam Sidoniaca. Videatur Suidas.

ZENO, Veronensis, tempore Galieni Imp. claruit. Ferunt, eum sub dicto Imperatore martyrio decoratum esse. Reliquit sermones vel homilias, quas primus Guarinus Veronensis adinvenisse dicitur. Casp. Barthius in not. ad Claudian. pag. 1231. vocat scriptorem doctum et acutum. Item, ad l. 5. silv. Papin. pag. 446. Zeno (inquit) Christianus quidam in loquendo Apulejus, serm. 25. operis collectitii. Non enim sunt sermones illi paris stili, judicii, seculi, neque adeo unius theologi. Vid. Ph. Labbe Tom 2. dis. pag. 500. Rivetus Tom 2. oper. pag. 1099. Olearius in Abaco pag. 472.

ZENOBIUS, [gap: Greek word(s)] , sophista, sub Hadriano Imp. Romae docuit. Hodie ejus

proverbia extant, edita ab Andr. Schotto una cum aliis Graecis paroemiographis. Scripsit alias etiam genethliacum sermonem Hadriano. Idem Crisp. Sallu stium e latino in graecum transtulit, teste Suida. Aristophanis Scholiastes Zenodotum vocat; eumque interdum sequitur Erasmus.

ZENOCARUS (Guilh.) JCtus, exaravit septem libros de vita et gestis Caroli V. Imp. An. 1559. fol. teste Sandero in Burg. Script. pag. 36.

ZENODOTUS, [gap: Greek word(s)] , AEtolus, Caesari Germanico memoratur principio commentarii in Arati phaenomena.

ZENODOTUS, Alexandrinus, scripsit, teste Suida, adversus Platonem de diis: de Homerica consuetudine: solutiones Homericarum dubitationum: item, in Hesiodi theogoniam et alia.

ZENODOTUS, Ephesius, Philetae discipulus, tempore Ptolemaei I. vixit ejusque Bibliothecae praefuit. Versificator erat et grammaticus, primusque Homerum emendare aggressus est.

ZENODOTUS, Troezenius, Umbricam historiam condidit. Testis Dionysius Halicarn. l. 2.

ZENOTELES (Didymus) Fertinus, homo multae lectionis dicitur a Hermolao Barbaro ad Plinii l. 7. c. 41.

ZENOTHEMIS, [gap: Greek word(s)] , adornavit Periplum. Meminit ejus Plinius l. 37. c. 2. item AElianus in hist. anim. 17, 30. Confer Tzetzem in Chil. 7. hist. pag. 132. 133. 134.

ZENTGRAVIUS (Joh. Joach.) h. t. claret. Paravit vindicias pro refutatione syncretismi, An. 1671.

ZENUS (Anton.) Venetus, tractavit de natura humana et embryone, Venetiis An. 1491.

ZENUS (Jac.) Patricius Venetus, A. 1476. obiit. Vitas summorum pontificum calamo subjecit.

de ZEPFDA (Ildefons.) confecit defensionem terminorum Lulli circa Trinitatis mysterium, An. 1666.

ZEPPERUS (Guilh.) scripsit de legibus Mosaicis forensibus: item, de politia ecclesiastica.

ZERACHIAS (R.) An. M. 4910. claruit. Observationes fecit in Raf Alphes. Eidem liber Meor Enaim tribuitur. Vid. Ganz in Zemach pag. 137.

de ZERBIS (Gabr.) Veronensis, struxit anatomen corporis humani: anatomen infantis: comm. in metaphysicam Aristotelis: artem venandi: distinctiones: cautelas medicorum: geratocomium, etc. Vid. Jovius in Elog. num. 59. pag. 137. Pierius Valerianus de I. L. pag. 74. Chioccus, pag. 8.

ZERGOLI (Andr.) Italus, Anno 1625. theoremata chronologica edidit de anno ortus et mortis Domini JESU Christi. Vid. Alegambe, pag. 32.

ZEROLA (Thomas) praxin episcopalem, Colon. Anno 1918: item, praxin poenitentialem Romae Anno 1617. edi curavit.

ZETZNERUS (Laz.) struxit sex libros speculi aulicarum et politicarum observationum An. 1600.

ZEVECOTIUS (Jac.) Gandensis, JCtus, reliquit notas politicas in Suetonium et Florum: item, tragoedias Rofimundam et Mariam Graecam: ut et tragicomoediam Esther. Poemata ejusdem A. 1615. in lucem prodierunt. Vid. Sweertius, pag. 379.

ZICHEMIUS (Franc.) Brabantus, Anno 1559. floruit et enarrationem in Jeremiam confecit, teste Sweertio.

a ZICHENIS (Eustath.) An. 1538. obiit. Tractavit de 7. sacramentis contra Lutherum.

ZIEGLERUS (Bernh.) Theologus Lipsiensis, Anno 1552. obiit. Tractavit de sacramento altaris. Lutherus eum bonum Hebraistam vocare solebat. Vid. Albinus in chr. Misniae pag. 342.

ZIEGLERUS (Casp.) celebris JCtus, h. t. Witebergae docet. Edidit notas in Hug. Grotium de jure belli et pacis, An. 1666. Extat ejusdem tractatus de dote ecclesiae, An. 1676. excusus.

ZIEGLERUS (Jac.) Lindavus, A. 1549. obiit. Thuanus l. 6. vocat virum exquisitae doctrinae, qui diu Viennae Austriacae docuerit. Commentatus est in selectos S. Scripturae locos. Scheferus in Upsalia, pag. 401. memorat, eum descriptionem Sueciae et excidium Holmense reliquisse. Jovius in elog. num. 138. in terra Gothica natum et educatum affirmat. Verba ejus sic habent: Jacobus Zieglerus, in terra Gothica natus et educatus, exacte, puriter et facunde Christierni Daniae et Norwegiae R. immanitatem perscripsit, ut eruditis gentibus pudori esse possit, quod latinae facundiae fruges sub Cimmerio coelo pene felicius ac uberius quam in Italia proveniant. Confer Simonem Schardium vol. 2. Germ. Scr. pag. 83. et Zeillerum part. 2. de hist. pag. 160. Plura ejus scripta Jos. Simlerus pag. 86. enumerat.

ZIEGLERUS (Joh. Reinh.) Spirensis, natus est An. 1569: obiit An. 1636. Opera Chr. Clavii, ab ipso authore recognita et 5. tomis comprehensa, typis excudi curavit. Vid. Alegambe, p. 237.

ZIEMECKI (Nic.) archidiaconus Pezevensis, edidit responsionem adversus anonymi cujusdam libellum contra patres Societ. Jesu in Polonia.

ZILETUS (Joh.) Venetus, JCtus, condidit 2. tomos consiliorum criminalium, An. 1582: item, indicem omnium librororum juris An. 1566. fol.

ZILIUS (Otto) Ultrajectinus, natus est An. 1588. Vitam et miracula S. Cyri et Johannis martyrum e Graeco latine transtulit. Adornavit etiam Mardochaeum triplicem, in quo agebat de fortuna ejus media, infima, summa tribus libris. Vid. Alegambe, pag. 362.

ZIMALIA (Lud.) Bergomas, fecit indicem balneorum S. Pancratii vallis Transcherianae An. 1553.

ZIMARA (Marc. Ant.) reliquit antrum magicomedicum: item, librum problematum An. 1580.

a ZIMBERN (Conr.) Baro, eximius verficator, Bruschio de monast. pag. 13. a. memoratur.

ZIMMERMANNUS (Matth.) natus est An. 1625. Vulgavit analecta menstrua Ann. 1674. in 4. item, suburbanum medicum.

ZINANUS (Gabr.) struxit Heracleidem carmine Italico erudito et ad usum civilem pertinente. Prodiit ejusdem tractatus de optimo statu reip. anno 1646. impressus.

ZINCK (Joh.) medicus, tractavit de dysenteria: item, de crisibus Anno 1646. Vid. Linden, pag. 401.

ZINDELINUS (Wolfg.) exaravit epistolas ad Joach. Camerarium, quae prodierunt An. 1673.

ZINDELIUS (J. H.) paravit tabulam conciliorum universalium et particularium An. 1671.

ZINDLERUS (Joh.) Silesius, edidit elegias, odas et epigrammata An. 1619: item, historiam passionis Christi, ut et paraphrasin Michaeae prophetae.

ZINGRAFIUS (J. Wilh.) An. 1610. decessit. Collegit apophthegmata. Extant ejusdem emblemata.

ZINTZERLINGUS (Justus) Thuringus, JCtus, scripsit de foenore nautico Anno 1614: item, criticam promulsidem. Carmina ejus extant Tomo 6. Delit. Germ. pag. 1201.

ZINUS (Flavius) An. 1665. claruit. Struxit opus metaphysicum de ad aliquid. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 136.

ZINUS (Pet. Franc.) emisit tria insignia exempla naturae, legis et gratiae. Vid. Simlerus.

ZITTARDUS (Conr.) chronicon generalium magistrorum ord. Dominicani publicavit An. 1596.

ZITTARDUS (Herm.) An. 1408. claruit et metrice manuale confessorum exaravit, teste Sweertio.

ZOANETTUS (Franc.) Bonon. JCtus, An. 1539. floruit. Ingolstadii olim primarius professor fuisse dicitur. Tractatum de materia defensionis: de justitia et jure: de moribus majorum et longa consuetudine: de retro venditione part. in emt. et vend. confecit. Extat ejusdem repertorium legale. Vid. Bumaldus pag. 74.

ZOBOLUS (Alf.) in lib. Magini de directionibus, Venet. An. 1620. commentari aggressus est.

ZOCCHUS (Jac.) Ferrariens. JCtus, tractavit de jejunio. Vid. Tomus 14. Tract. tract.

ZOEGA (Joh.) Hafniensis, natus est An. 1608. Scripsit de purgatorio et causa peccati. Vid. Vindingius in R. H. pag. 363.

ZOESIUS (Henr.) Amsfortius, Lovanii jura docuit et An. 1627. obiit. Struxit commentar. in codicem: in jus canonicum et institutiones. Vid. Valerius Andr. in fast. Lovan. pag. 205.

ZOESIUS (Nic.) An. 1625. obiit. Vitam Joh. Vendevillii JCti in literas retulit. Vid. Sweertius, pag. 585.

ZOESIUS (Thomas) Amersfortius, JCt. An. 1598. vivere desiit. Vid. Val. Andr. in fast. Lov. pag. 198.

ZOILUS, [gap: Greek word(s)] , Amphipolita, juxta Vitruvium praefat. lib. 7. de architectura, tempore Ptolemaei Philadelphi vixit. Reinesius in Var. lect. 3, 2. pag. 328. centum annis antiquiorem facit, ac Isocrati et Platoni coaevum fuisse aff. Adversus Homerum novem libros construxit: contra Platonem et Isocratem similiter calamum strinxit: [gap: Greek word(s)] literis consignavit. Edidit praeterea tres libros de Amphipoli et alia. Vid. Suidas. Vitruvius a Philadelpho in crucem actum vel Smyrnae vivum exustum memorat. Teste AEliano in Var. hist. 11, 10. vulgo canis rhetoricus dictus est. Dionyfius Halicarnasseus tamen honeste de Zoilo sentit. Putat enim solo veritatis amore ipsum alios perstrinxisse, eoque non dubitat jungere Aristoteli et aliis viris magnis. Vid. Jonsius de S. H. Ph. 1, 9. Langbainius in Longin. pag. 54. Tollius in Auson. pag. 322.

ZOILUS, Cedrasensis, autori Etymologici Magni in [gap: Greek word(s)] memoratur.

ZONARAS (Joh.) [gap: Greek word(s)] , tempore Alexii Comneni et Joh. Comneni Impp. claruit. Primo drungarius et prtcosecretarius erat: postea monachus factus est. Condidit historiam [gap: Greek word(s)] ab initio mundi usque ad Alexii Comneni obitum, qui incidit in An. C. 1118. In ipso quidam majorem diligentiam desiderant. Extat ejusdem comm. in canones Apostolorum et conciliorum. Vid. Phil. Labbe T. 1. diss. de S. E. pag. 616. Zeiller. part. 1. de hist. pag. 160. Olearius in Abaco pag. 272.

ZONCA (Ant.) Bergomas, Anno 1588. claruit et carmina fecit. Vid. Donatus Calvus, pag. 61.

ZONELLUS (Dominic.) adornavit consilium de exspuitione purulenta cum tussi et febricula. Vid. Linden, pag. 160.

ZOPPIUS (Hieron.) Bononiensis, A. 1591. mortuus est. Reliquit orationes. Vid. Ghilinus, vol 2. pag. 156.

ZOPPIUS (Melch.) Hieronymi filius, An. 1634. obiit. Scripsit de sermonibus analyticis: de sensu et sensili: de dissidio logico, est et non est. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 156.

ZOPYRION, [gap: Greek word(s)] , grammaticus, [gap: Greek word(s)] a litera A. usque ad literam E. collegit: quibus Pamphilus reliquas [gap: Greek word(s)] adjecit tanto incremento, ut opus 95. librorum factum fuerit. Meminit ejus Josephus l. 2. contra Apionem. Vid. Reinesius in Var. lect. 2, 1. pag. 128.

ZOPYRUS, [gap: Greek word(s)] , Byzantius, historias confecit, quarum librum 3. citat Plutarchus in parallelis c. 36.

ZOPYRUS, Heracleota, craterem, Orpheo inscriptum, composuisse fertur, teste Clemente Alexandrino. Fuit et alius Zopyrus, qui [gap: Greek word(s)] scripsit, juxta Harpocrationem in [gap: Greek word(s)] .

ZORILLA (Alf.) Hisp. tractatum confecit de formandis sacris concionibus, Romae An. 1543.

ZOROASTRES, [gap: Greek word(s)] , Oromazi filius, Bactrianorum Rex, magiae inventor communiter statuitur. Persis Zardust dictus est. G. Horn. in hist. Ph. 2, 4. Bileamum et Zoroastrem pro uno et eodem habet. Meminit ejus Plato in Alcibiade priore. Artem tam scriptis, quam voce propagavit, Plinio et Aristotele testibus. De ea enim CM. versuum exaravit, quos Hermippus commentariis illustrasse dicitur. Hodie nonnulla extant, quae Zoroastris [gap: Greek word(s)] vocantur, a Michaele Psello notis illustrata. Verum ea falso Zoroastri tribui viri eruditi judicant. Certe Porphyrius in vita Plotini, ea supposititia esse dudum olfecit. Ejus oracula, hinc inde sparsa, e Damascio, Proclo, Hermia, Psello, Synesio aliisque Franciscus Patricius collegit. Clemens Alex. 5. Stromatum Zoroastrem de seipso ita scribere refert: Haec conscripsi Zoroastres Armenii filius, genere Pamphylus, in bello mortuus, in inferno moratus et a diis institutus. Vid. Lambecius in prodr. hist. literar. pag. 33. 71. 79.

ZOSIMUS, [gap: Greek word(s)] , Comes et exadvocatus fisci, tempore Theodosii junioris Imp. claruit. Paganus erat et Christianos principes crebro sugillabat. Dictionem ejus commendat Photius. Reliquit sex libros historiarum. Incipit ab Augusto et desinit in Honorio. Latine eum transtulit Leunclavius. Vid. Niceph. Callistus H. E. 16, 41. Mart. Hanckius part. 1. de Scr. R. R. pag. 179. Barthius in Claud. pag. 553. Fuit et alius ZOSIMUS, Alexandrinus, qui vitam Platonis literis expressit, teste Suida.

ZOSIMUS, Panopolita, composuit 12. libros [gap: Greek word(s)] , teste Suida. Ex his nobile fragmentum adducit Jos. Scaliger ad Eusebium, sol. pag. 243. Eorum meminit quoque Photius Codice CLXX. nomine [gap: Greek word(s)] Vid. Borrichius in Hermet. pag. 73. Alia ejus scripta Reinesius in var. lect. 3, 3. pag. 380. enumerat.

ZOSTRIANUS, [gap: Greek word(s)] , librum scripsit contra Platonem: cui Amelius 40. libros opposuit, teste Porphyrio in vita Plotinu

ZOTICUS, [gap: Greek word(s)] , criticus et poeta, Plotini discipulus, Atlanticam historiam in carmen transtulit. Vid. Porphyrius in vita Plotini, pag. 5.

ZOTTUS (Alf.) in regulas cancellariae apostolicae, Paris. Anno 1546. commentatus est.

ZOVELLIUS (Pet. Jac.) Carmignolensis, paravit tractatum de statu pestilenti, Venetiis An. 1557. in quo, quicquid ad pestem curandam attinet, clarissime continetur.

ZOUCHEUS (Rich.) JCtus, Oxoniensis, An. 1659. claruit. Edidit centuriam quaestionum juris civilis: tract. de jure gentium: item, de legati delinquentis competente judice.

ZOVITIUS (Jacob.) Bredanus, A. 1536. claruit. Adornavit Ruth comoediam: ovem perditam: didascalum, etc.

ZOUTERIUS (Paschas.) Cynopagita Flander, An. 1524. floruit. Struxit miscellanea: item, adolescentiam carmine elegiaco, teste Sweertio.

ZTETZI (Steph.) Hungarus, virgam Mosis, Lugd. An. 1646. edi curavit. Vide, TETSI.

ZUBERUS (Matth.) Neoburgo Palatinus, poeta, Anno 1623. Norimbergae obiit. Carmina ejus duobus Voluminibus continentur. Vid. J. P. Lotichius part. 4. B. P. pag. 177.

ZUBROD (Joh. Laur.) tractavit de comparatione literarum secundum jus civile An. 1674. in 4.

ZUCCARUS (Marius) Neapol. composobservationes in Hippocr. epidem. Ven. An. 1621. Vid. Linden, pag. 440.

ZUCCOLUS (Greg.) Faventinus, edidit explanationem in libros posteriores analyticorum.

ZUCHARTUS (Hubertus) JCtus, de misione in possessionem commentari aggressus est. Extant ejusdem consilia, An. 1595. impressa.

ZUICHEMUS (Viglius) JCtus, Anno 1576. claruit. Institutiones juris, a Theophilo Graece conversas, in lucem protulit. Videatur Guido Panzirolus in JCtis, lib. 2. cap. 174. Quaere, AYTA.

ZULETA (Ignatius) in epistolam S. Jacobi, Antv. Anno 1672. fol. commentatus est.

ZUNTUS (Lud.) Parmensis JCtus, egit de materia testamentorum. Extant ejusdem responsa pro uxore, Anno 1576. excusa.

ZWELFERUS (J.) Palatinus, condidit pharmacopoeiam cum dispensatorio. In epitaphio vocatur vir omnibus numeris absolutus, sapientum optimus, optimorum sapientissimns, professione medicus, arte chymicus, natura philosophus, facundus ore, foecundus calamo, magnus consilio, etc.

ZWINGERUS (Jac.) Theodori filius, natus est Anno 1569: obiit Anno 1610. Basileae publice linguam Graecam: domi medicinam professus est. Scripsit de dialectis Graecorum: commentarium in librum Galeni de definitionibus medicis, etc.

ZWINGERUS (Joh.) Theodori junioris filius, natus est An. 1634. Basileae theologiam h. t. profitetur. Extat elegans ejus oratio de barbarie superiorum seculorum.

ZWINGERUS (Theodor.) senior, Basileensis, natus est A. 1533: obiit A. 1588. Basileae primo philosophiam, deinde medicinam docuit. Multa scripsit in Hippocratem, Aristotelem et Galenum. Idem Theatrum vitae humanae, a Conr. Lycosthene inchoatum, in volumina, libros et titulos digessit et luci publicae exposuit. Epitaphium ejus ita habet: Trinuno sacrum. Theodorus Zwingerus, Basileensis, cum ex philosophia tenebras, ex arte medica humanas miserias deprehendisset, summi boni cognoscendi potiundique desiderio accensus Christiano philosopho dignam mortis commendationem instituit, vivensque mortuus est, ut mortuus viveret. ob. annos LIV. M. VII. D. IIX. V. An. CIC IC XIIC. VI. Eid. Mart.

Vid. Thuanus l. 89. ubi hominis doctrinam, raram animi elegantiam et candorem vehementer depraedicat. Simonius contra Squarcialupum Zwingerum ob tabulas et schematismos tabularium vocat ejusque institutum plurimum improbat.

ZWINGERUS (Theod.) junior, natus est An. 1597: obiit An. 1654. In epistolam S. Pauli ad Romanos commentatus est.

ZWINGLIUS (Udalr.) natus est Anno 1487: obiit Anno 1531. Mortuus est in praelio, cui interesse necesse habuit. Tigurinorum enim mos est, ut, cum in hostem exitur, ecclesiae minister primarius una procedat. Cadaver inventum in 4. partes dissectum et combustum est. Post triduum cor illaesum repertum. Docuit Glaronae primum, deinde Tiguri. In verbis S. Coenae metonymiam esse affirmare ausus est. Opera ejus in 4. tomos digesta sunt. Vid. Jac. Verheiden in Elog. theolog. pag. 51. Rüelius part. 4. Concil. pag. 494. 531.

ZYGOMALAS, [gap: Greek word(s)] , exaravit epistolam de periculis et cladibus Constantinopolitanorum.

ZYLIUS (Otto) miracula B. Virginis Silvaeducensis literis propagavit, Antv. An. 1632.

ZYNTHUS (Hieron.) Parmensis, struxit tractatum de balneo thermali nec non de luto Barboliorum medicato in Ducatu Parmensi, Venetiis Anno 1615. in 4. Vid. Linden, pag. 258.

ZYPAEUS (Franc.) Machliniensis, natus est A. 1580. Scripsit inter alia de jurisdictione occlesiastica. Opera ejus omnia Antv. A 1675. fol. prodierunt. Vid. Sweertius, pag. 259.

ZYPAEUS (Henr.) Mechliniensis, natus est A. 1573. Reliquit librum titulo, S. Gregorius Magnus, contra Caesarem Baronium Cardinalem, An. 1610. Vid. Sweertius, pag. 339.

GEORG MATTHIAE KÖNIGII BIBLIOTHECA VETUS ET NOVA.

R.

S.

T.

V.

W.

X.

Y.

Z.